Η ιταλική αεροπορική εταιρεία «Alitalia» ετοιμάζεται να προχωρήσει σε 2.251 απολύσεις. Αυτή είναι η βασική απαίτηση της αεροπορικής εταιρείας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων «Etihad», για να προχωρήσει στην εξαγορά της, επενδύοντας συνολικά πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ: 560 εκατομμύρια ευρώ για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της «Alitalia» και άλλα 690 εκατομμύρια ευρώ στο διάστημα των επόμενων τεσσάρων ετών, για την ενίσχυση και ανανέωση του στόλου και την κατάρτιση του προσωπικού. «Η κυβέρνηση θεωρεί ότι η συμφωνία αυτή είναι βασικής σημασίας για να δοθεί νέα ώθηση στην οικονομία της χώρας», δήλωσε ο Ιταλός υπουργός Μεταφορών Μαουρίτσιο Λούπι. Αυτή είναι η λεγόμενη πολιτική αντιμετώπισης της λιτότητας με ανάπτυξη που επαγγέλλεται και εφαρμόζει η κεντροαριστερή κυβέρνηση του Μ. Ρέντσι, που πολυδιαφημίζεται και στην Ελλάδα ως αναγκαία και ικανή να φέρει ανάπτυξη. Καπιταλιστική βεβαίως. Που αυξάνει την ανεργία, ενώ «ξεφορτώνεται» εργατικό δυναμικό με κατοχυρωμένα δικαιώματα, αφενός για να το μειώσει, αφετέρου για να προσλάβει νέο και πάμφθηνο.

Με αφορμή τα τριάντα χρόνια από το θάνατο του ΓΓ του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, Ενρίκο Μπερλινγκουέρ, θεωρητικού του ιστορικού συμβιβασμού, διοργανώνονται, λέει, στην Ιταλία εκδηλώσεις. Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία επισημαίνουν ότι για την ιδεολογική και πολιτική του κληρονομιά ερίζουν πολλοί: «Σειρά αναλυτών, τέλος, αναφέρει σήμερα ότι δεν είναι τυχαίο πως πολλές πολιτικές δυνάμεις κάνουν αναφορά, όλο και συχνότερα, στην "κληρονομιά του Μπερλινγκουέρ"». Το κίνημα Πέντε Αστέρων ολοκλήρωσε την εκστρατεία του πριν από τις ευρωεκλογές, με τον Μπέπε Γκρίλο να δηλώνει: «Εμείς είμαστε οι πραγματικοί κληρονόμοι του ιστορικού κομμουνιστή γραμματέα». Ο πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι του απάντησε ότι, πριν προχωρήσει σε τέτοιου είδους υψηλές αναφορές, «το κίνημα Πέντε Αστέρων πρέπει να πλύνει το στόμα του». Το ιταλικό αριστερό «Ψηφοδέλτιο Τσίπρας», τέλος, υπογράμμισε ότι «εκπροσωπεί τις αξίες για τις οποίες αγωνίστηκε ο Ενρίκο Μπερλινγκουέρ». Τι ήταν όμως ο «ιστορικός συμβιβασμός»; Η συγκυβέρνηση του ΚΚ με αστικά κόμματα, ως συμφέρουσα στρατηγική και για τα μονοπώλια και για το λαό.

Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς που τόσοι πολλοί διεκδικούν την κληρονομιά του. Ο ιστορικός συμβιβασμός ήταν παράδοση άνευ όρων της εργατικής τάξης στον ταξικό της αντίπαλο και οι αστοί τιμούν τους πρωτεργάτες του. Μία απ' αυτές τις τιμές είναι και η απόδοση ευσήμων απ' τους διαχειριστές τους.

«Η κυβέρνηση, παρά τη ρητορική της, που από προχτές αποκτά και νότες "φιλευσπλαχνίας", έχει δεσμευτεί με την υπογραφή της ότι θα λάβει όσα μέτρα ζητήσουν οι πιστωτές. Τότε ποια διαπραγμάτευση μάς λένε ότι θα κάνουν; Αυτή η πολιτική εξουσία δεν έχει ούτε την πολιτική νομιμοποίηση (λόγω και των ευρωεκλογών) ούτε και την αποτελεσματικότητα να ζητήσει και να συζητήσει ρύθμιση του χρέους. Αυτή η πραγματικότητα δεν μπορεί να συγκαλυφθεί με ορμήνιες για διακομματική σύμπνοια προκειμένου να προχωρήσει η "εθνική υπόθεση" της διαπραγμάτευσης». («Αυγή», 12/6/2014). Η ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασε τις «αντιμνημονιακές» καταγγελίες ενάντια στην κυβέρνηση και εστιάζεται τώρα στο ότι «η κυβέρνηση δε διαπραγματεύεται». Ενώ ο ίδιος πλασάρεται ως δύναμη διαπραγμάτευσης, όπως το απέδειξε με τη συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για το χρέος της Ελλάδας. Ετσι, τα χτεσινά «Νέα» μιλούν για «σκιώδη διαπραγμάτευση που έχει ήδη ξεκινήσει με την τρόικα ο ΣΥΡΙΖΑ» για το χρέος. Αλλωστε, για την ανάπτυξη του κεφαλαίου πασχίζει...