Μια νεολαία άνεργη. Εγκλειστη. Χειραγωγημένη και διαδικτυακά. Με προσλαμβάνουσες παραστάσεις τον ευτελισμό του σώματος, των σπουδών, της πολιτικής, της ιδεολογίας, του ακτιβισμού, της δράσης, της αλληλεπίδρασης, της αλληλεγγύης, της παρέας, της τέχνης, της ομάδας, του πολιτισμού. Πλασάρεται θρασύτατα, άμεσα ή έμμεσα, αλλά πάντα κυνικά και διαβολικά, μέσα στο σκηνικό του έντεχνου τρόμου της πανδημίας και τη χιονοστιβάδα της κατάρρευσης της αστικής οικονομίας, ως έγκλημα αυτό που είναι η φύση των νιάτων. Η επανάσταση. Αυτό το απλοϊκό, κόντρα στο ρεύμα της εποχής, που σπρώχνει τον κόσμο μπροστά, και δυστυχώς συμμαζεύεται απ' την κυρίαρχη τάξη των κεφαλαιοκρατών μόνο με πόλεμο. Ετσι ώστε τα νιάτα να μετριούνται ως, στρατιώτες ή και άμαχοι, θύματα άδικου πολέμου.

Οσοι από μας, τους μεγαλύτερους κι υπεύθυνους έχουμε ή διατηρούμε σχέσεις αναπνοής κι επαφής με αυτή τη νεολαία, πρέπει να κρατήσουμε την εμπειρική ροή του αίματος που χύθηκε, ώστε η ανάσα μας να μη βρωμάει ανασφάλειες, εγωισμό, φοβίες και κυρίως τη δειλία που προβάλλεται ως σωφροσύνη.

Αναφέρει το κείμενο μεταξύ άλλων: «Αρνούμαστε τη λογική "κόστους - οφέλους" στην Υγεία. Είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου, να γίνουν ΤΩΡΑ προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, να επιταχθεί ΤΩΡΑ ο ιδιωτικός τομέας της Υγείας, να δημιουργηθούν και να στελεχωθούν νέες ΜΕΘ. Θέλουμε Υγεία που δεν θα είναι εμπόρευμα, αλλά δωρεάν δικαίωμα για όλους, σύστημα Υγείας αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, που θα μπορεί σχεδιασμένα να αντιμετωπίζει έκτακτες συνθήκες και δεν θα γίνεται μιας νόσου (...)

Δηλώνουμε ότι δεν θα πληρώσουμε ξανά την κρίση τους, δεν θα μας φορτώσουν ξανά στις πλάτες μια ακόμα οικονομική κρίση, προκειμένου να στηριχτούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι (...)

Αντιδρούμε στην προσπάθεια να αξιοποιηθεί η πανδημία για να επιβληθούν νέα μέτρα καταστολής και περιορισμού της μαζικής λαϊκής δράσης.

Η λαϊκή διεκδίκηση δεν κάνει "διάλειμμα", τη στιγμή μάλιστα που ο λαός αφήνεται απροστάτευτος, που δέχεται επίθεση στα δικαιώματά του. Το εργατικό - λαϊκό κίνημα έχει αποδείξει ότι μπορεί να συνδυάζει τον αγώνα, την πάλη, παίρνοντας ταυτόχρονα τα ανάλογα μέτρα προστασίας της υγείας στις εκδηλώσεις του.

Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να μείνει όρθιος ο λαός στις συνθήκες της κρίσης και της πανδημίας, να οργανώσει την εργατική - λαϊκή αντίσταση και αντεπίθεση.

Δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και το κράτος που λειτουργούν με κριτήριο τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και τις "αντοχές της οικονομίας".

Δεν σπαταλάμε τις ελπίδες μας σε νέες αυταπάτες κυβερνητικών εναλλαγών, που ξέρουμε σίγουρα ότι θα οδηγήσουν στη συνέχιση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Εχουμε εμπιστοσύνη στη δύναμη της εργατικής - λαϊκής οργάνωσης, στη δύναμη της κοινής δράσης εργαζομένων, μικρών επαγγελματιών, βιοπαλαιστών αγροτών.

Στη δυνατότητά μας να βάλουμε τη δικιά μας σφραγίδα στις εξελίξεις, να περάσουμε στην αντεπίθεση με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματά μας».

Ακολουθεί ένα ακόμα μέρος υπογραφών, ενώ συγκεντρώνονται και ηλεκτρονικά στο: www.petition.kke.gr/keimenoypografon

Αμανατίδης Εμμανουήλ, ανθυποπυραγός ε.α. Αντωνόπουλος Ευάγγελος, ανθυποπυραγός ε.α. Βορίσης Διονύσης, αντιστράτηγος ΠΣ ε.α., δασολόγος, διδάκτωρ του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ. Γακηλάζος Λάζαρος, υποστράτηγος ΠΣ ε.α. Γαρδικιώτης Νικόλαος, ναύαρχος ΠΝ ε.α. Γέργης Αναστάσιος, αξιωματικός Πολεμικού Ναυτικού. Γερολυμάτος Αντώνης, πυρονόμος ε.α. Γιαννάκος Κων/νος, ανθυποπυραγός ε.α., πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Αποστράτων Πυροσβεστικού Σώματος (ΠΕΑΠΣ). Γκάρλας Ιωάννης, ανθυποπυραγός ε.α. Δανιάς Ιωάννης, ανθυποπυραγός ε.α. Δρίτσας Παναγιώτης, πύραρχος ε.α. Ζαγγανάς Νικόλαος, ανθυποπυραγός ε.α. Ζάχος Ιωάννης, αντιστράτηγος ΠΣ ε.α. Θεοδωρής Σάββας, αντιστράτηγος ΠΣ ε.α., υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων της ΠΕΑΠΣ. Κακλατζής Σεραφείμ, ανθυποπυραγός ε.α. Καπελούζος Ιώαννης, αντισμήναρχος ΠΑ ε.α. Κάππος Ευάγγελος, πυρονόμος ε.α. Καραγκούνης Δημήτριος, ανθυποπυραγός ε.α., ταμίας της ΠΕΑΠΣ. Καρατζάς Ιωάννης, στρατηγός ε.α., επίτιμος αρχηγός του ΠΣ. Κοντογιάννης Γεώργιος, στρατιωτικός. Κουκουλής Χρήστος, ανθυποπυραγός ε.α. Κουμπαράκης Ιωάννης, ανθυποπυραγός ε.α. Κουτωνιάς Ιωάννης, ανθυποπυραγός ε.α. Κυριακόπουλος Δημήτρης, συνταξιούχος αστυνομικός. Μαλίδης Ευάγγελος, ανθυποπυραγός ε.α. Μανιώτης Θεόδωρος, ταξίαρχος ΠΣ ε.α. Μαρκομιχάλης Σταύρος, αντιστράτηγος ΠΣ ε.α. Μαυρομάτης Πασχάλης, υποστράτηγος ΠΣ ε.α. Μελισσάκης Νικήτας, πυρονόμος ε.α., αντιπρόεδρος της Ενωσης Αποστράτων Πυροσβεστικού Σώματος Νομού Χανίων και δημοτικός σύμβουλος του δήμου Αποκορώνου Χανίων. Μιχαήλ Μιχάλης, ανθυποπυραγός ε.α. Μουγγός Αναστάσιος, ταξίαρχος ΠΣ ε.α. Μπαλούρης Αντώνιος, αντιστράτηγος ΠΣ ε.α. Μπίρης Αντώνιος, ανθυποπυραγός ε.α. Νικόλαρος Δημήτρης, πυρονόμος ε.α. Πάλλας Κων/νος, ανθυποπυραγός ε.α. Πασχάλης Αθανάσιος, ανθυποπυραγός ε.α. Πέτρου Νικόλαος, ανθυποπυραγός ε.α. Ράπτης Ιωάννης, πυρονόμος ε.α. Ραυτόπουλος Σταύρος, ανθυποπυραγός ε.α. Ριτσώνης Ανδρέας, ανθυποπυραγός ε.α., γενικός γραμματέας της ΠΕΑΠΣ. Σιάτρας Κων/νος, πυρονόμος ε.α. Σμυρνής Αργύρης, πλοίαρχος ΛΣ ε.α. Στασινάκης Ιωάννης, ανθυποπυραγός ε.α. Συντίλας Διονύσιος, αντιστράτηγος ΠΣ ε.α. Τζουβάρας Κων/νος, επιπυραγός ε.α. Τηλελής Γεώργιος, ανθυποπυραγός ε.α. Τσάκωνας Χρήστος, ανθυποπυραγός ε.α. Τσαπάρας Βασίλειος, ανθυποπυραγός ε.α. Τσολίδης Κων/νος, ανθυποπυραγός ε.α. Τσούνας Ευθύμιος, ανθυποπυραγός ε.α., αντιπρόεδρος της ΠΕΑΠΣ. Φρόνιμος Δημήτριος, ανθυποπυραγός ε.α. Χασιώτης Δημήτριος, ταξίαρχος ΠΣ ε.α. Χατζηδημητρίου Δημήτριος, αντιπύραρχος ε.α.

Γκιώνη Ελεονώρα, άνεργη. Διβινή Σωτηρία, ξενοδοχοϋπάλληλος. Καλαϊτζάκη Ευαγγελία, άνεργη από πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας δήμου Ηρακλείου. Καντιδάκης Μάρκος, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ν. Ηρακλείου.

Επί έναν ολόκληρο χρόνο, η κυβέρνηση κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να κρύψει κάτω από το χαλί αυτήν την πραγματικότητα, καθώς η παραδοχή της θα ξεμπρόστιαζε τα πρωτόκολλα - λάστιχο, που είναι κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της μεγαλοεργοδοσίας, θα αναδείκνυε την αναγκαιότητα λήψης ουσιαστικών και ολοκληρωμένων μέτρων προστασίας των εργαζομένων, τα οποία λογίζονται ως «κόστος» και εμπόδιο για τα κέρδη του κεφαλαίου. Ετσι, όλο αυτό το διάστημα αναμασά τα περί «ατομικής ευθύνης», επιχειρεί να βγάλει «εκτός κάδρου» τους χώρους δουλειάς, προσπαθεί με κάθε τρόπο να ενοχοποιήσει για την κατάσταση τον ίδιο το λαό, δηλώνει με χαρακτηριστική προκλητικότητα ότι «δεν μπορούμε να γεννήσουμε λεωφορεία», για να πάψουν επιτέλους τα οχήματα και τα βαγόνια των συγκοινωνιών να αποτελούν υγειονομικές βόμβες.

Κι αν μετά από έναν χρόνο πανδημίας και αλλεπάλληλα άνοιξε - κλείσε, με το τρίτο κύμα να χτυπάει ήδη την πόρτα, η κυβέρνηση αναγγέλλει συσκέψεις στο Μέγαρο Μαξίμου «για το συντονισμό του ελέγχου στους εργασιακούς χώρους» και ανακοινώνει πλατφόρμες για «προαιρετικά» τεστ σε εργαζόμενους, επιβεβαιώνεται στην πραγματικότητα το μέγεθος του προβλήματος που έχει διαμορφώσει η πολιτική η οποία βάζει πάνω από όλα την «υγεία» των κερδών του κεφαλαίου, όπως και η αδυναμία να κρύβεται πια το πρόβλημα κάτω από το χαλί.

Στην επίσημη ενημέρωση για τον κορονοϊό, στις 5 Φλεβάρη, η καθηγήτρια Β. Παπαευαγγέλου σημείωσε μεταξύ άλλων: «Τα νέα κρούσματα κυρίως αφορούν την ηλικιακή ομάδα 25 - 44 ετών (...) Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα σήμερα, τώρα που μιλάμε, να έχουμε ενδοοικογενειακή διασπορά. Δηλαδή, αυτό που συχνά παρατηρείται από την ιχνηλάτηση, είναι ότι οι γονείς μεταδίδουν τη λοίμωξη τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες άνω των 65 ετών. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην τήρηση των μέτρων σε όλους τους εργασιακούς χώρους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα».

Να σημειωθεί ότι στην ηλικιακή ομάδα 25 - 44 εντάσσεται το μεγαλύτερο τμήμα των μισθωτών της χώρας. Με βάση στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (γ' τρίμηνο 2020), το τμήμα αυτό αποτελούσε το 50% των μισθωτών, δηλαδή των ατόμων που λόγω εργασίας έχουν αυξημένη πιθανότητα να βρίσκονται σε κατάσταση κινητικότητας και να συγκεντρώνονται πολλοί μαζί σε χώρους δουλειάς.

Με άλλα λόγια, όπως επιβεβαιώνεται και από τις αλλεπάλληλες συρροές κρουσμάτων και το πλήθος καταγγελιών συνδικάτων, οι χώροι δουλειάς έχουν γίνει βασικές εστίες μετάδοσης, ο ένας εργαζόμενος κολλάει τον άλλο, στο χώρο δουλειάς και στις αστικές συγκοινωνίες, κολλά και τα μέλη της οικογένειάς του.

Αυτό ακριβώς έλεγε η Β. Παπαευαγγέλου, τοποθετούμενη και πάλι εκ μέρους της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων στις 4 Δεκέμβρη: «Μία πιθανή εξήγηση του συνεχιζόμενου δεύτερου κύματος», παρά το συνεχιζόμενο και τότε lockdown, είναι ότι υπάρχει «ένα συνεχές ας το πούμε πινγκ πονγκ μεταξύ των εργασιακών χώρων και της ενδοοικογενειακής διασποράς. Δηλαδή, εκεί που πάει να ηρεμήσει μία περιοχή, ξεσπά μία συρροή κρουσμάτων σε ένα εργασιακό περιβάλλον, σε μία κλειστή δομή, που λειτουργεί σαν μία πηγή υπερμετάδοσης και έχει σαν αποτέλεσμα τη διασπορά μέσα στα σπίτια όλων αυτών των ανθρώπων, στις οικογένειές τους».

Αλλά και πιο πρόσφατα, στις 5 Φλεβάρη, ο Ν. Χαρδαλιάς ανακοίνωσε την αναστολή, για 15 μέρες, της οικοδομικής δραστηριότητας σε πέντε δήμους (Θήρας, Μυκόνου, Χαλκιδέων, Πατρέων και Αγ. Νικολάου Κρήτης) με ιδιαίτερα αυξημένο και επικίνδυνο επιδημιολογικό φορτίο λόγω ευρημάτων που προέκυψαν από την ιχνηλάτηση. Αλλη μια απόφαση που φανερώνει τη σύνδεση χώρων δουλειάς με τα αυξημένα κρούσματα.

Παρά, βέβαια, τις «προσεκτικά διατυπωμένες» παραδοχές, που γίνονται με το σταγονόμετρο, η κυβέρνηση δεν παίρνει κανένα ουσιαστικό μέτρο στους χώρους δουλειάς. Πίσω από τη στολισμένη «βιτρίνα» του ΕΟΔΥ, που έχει δημιουργήσει η κυβερνητική προπαγάνδα, το «μαγαζί» είναι κυριολεκτικά άδειο σε ό,τι αφορά την προστασία των εργαζομένων.

Η δράση των συνδικάτων, με πιο πρόσφατα παραδείγματα τις συντονισμένες πρωτοβουλίες στη Δυτική Αττική και στο Μενίδι που βρέθηκαν στο «κόκκινο», ανέδειξε την απουσία ουσιαστικών μέτρων στους χώρους δουλειάς, στις βιομηχανικές περιοχές. Οταν εντοπίζονται κρούσματα, αν γίνονται τεστ είναι ελάχιστα, τις ιχνηλατήσεις και το ποια μέτρα θα ληφθούν τα κανονίζει η ίδια η εργοδοσία και είναι αυτή που αποφασίζει αν χρειάζεται και ποια μέτρα θα πάρει, οχυρωμένη πίσω από τα περιβόητα... «πρωτόκολλα της εργοδοσίας» που της έχει εξασφαλίσει η κυβέρνηση.

Είναι εξαιρετικά δύσκολο για έναν εργαζόμενο, ακόμα και για σωματεία να επικοινωνήσουν με τον ΕΟΔΥ και να καταγγείλουν την απουσία μέτρων, ενώ και όταν το καταφέρνουν ο ΕΟΔΥ δεν κάνει κυριολεκτικά τίποτα. Η κυβέρνηση διατηρεί σε κατάσταση αποσυντονισμού τους αρμόδιους ελεγκτικούς φορείς, π.χ. ΕΟΔΥ με Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), δυσχεραίνοντας τη λειτουργία τους. Παράλληλα, φροντίζει, σαν όλες τις κυβερνήσεις μέχρι τώρα, για την αποδυνάμωσή τους, όπως χαρακτηριστικά συμβαίνει με το ΣΕΠΕ.

Η πολιτική της κυβέρνησης ως προς την ανάγκη λήψης μέτρων προστασίας της υγείας στους χώρους δουλειάς εξαντλείται σε διακριτικές «συστάσεις» προς τους εργοδότες, την ίδια ώρα που ταράζει τους εργαζόμενους στις απαγορεύσεις και τα πρόστιμα.

Ακόμα και η ειδική διαδικτυακή πλατφόρμα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση πως θα ανοίξει από τη Δευτέρα, για την «προαιρετική» διενέργεια τεστ σε εργαζόμενους, αφήνει στη διακριτική ευχέρεια της εργοδοσίας το αν θα δηλώσει ή όχι το προσωπικό της για τους ελέγχους, γεγονός που φυσικά δεν έχει καμία σχέση με την ανάγκη για οργανωμένη επιδημιολογική παρατήρηση μεγάλων βιομηχανικών ζωνών, κλάδων και παραγωγικών δραστηριοτήτων με υψηλότερο κίνδυνο για την εμφάνιση συρροών κρουσμάτων.

Ταυτόχρονα, μάλιστα, στις ίδιες ανακοινώσεις, η κυβέρνηση φρόντισε να υπενθυμίσει στους εργαζόμενους το απαράδεκτο μέτρο που η ίδια νομοθέτησε, σύμφωνα με το οποίο όσοι μείνουν σε καραντίνα για 14 μέρες είναι υποχρεωμένοι όταν γυρίσουν στη δουλειά να «ρεφάρουν» δουλεύοντας τζάμπα υπερωρίες! Πάνω σε αυτά προστίθενται έτσι κι αλλιώς πλήθος από άλλα αντικίνητρα, όπως η πάγια τακτική της εργοδοσίας να δίνει μέρος του μισθού με τη μορφή επιδόματος «μηδενικού απουσιασμού», ο φόβος που καλλιεργείται σε εργαζόμενους να μην τεθεί η σύμβασή τους σε αναστολή, με αποτέλεσμα τη μείωση του μισθού τους στο ύψος του κρατικού επιδόματος κ.ά.

Οι δε κυβερνητικές ανακοινώσεις περί «εντατικοποίησης των ελέγχων» δεν αφορούν στον έλεγχο της τήρησης όλων των αναγκαίων μέτρων προστασίας μέσα στους χώρους δουλειάς, αλλά εστιάζουν... στον έλεγχο των βεβαιώσεων εργασίας! Και σε αυτήν την περίπτωση, μάλιστα, τη «νύφη» για την εργοδοτική ασυδοσία συνήθως την πληρώνουν οι εργαζόμενοι: Χαρακτηριστικά, ελεγκτικά κλιμάκια όταν έβρισκαν σε χώρους δουλειάς εργαζόμενους σε αναστολή σύμβασης ή δηλωμένους σε τηλεργασία... έριχναν πρόστιμο σε αυτούς και όχι στους εργοδότες που τους υποχρέωναν να πάνε για δουλειά!

Οι καταγγελίες συνδικάτων μόνο τις τελευταίες δύο βδομάδες επιβεβαιώνουν στο ακέραιο τα παραπάνω.

Ενδεικτικά αναφέρουμε 3 παραδείγματα:

-- Αποθήκη μεγάλης αλυσίδας σούπερ μάρκετ στη Μάνδρα: Η εργοδοσία στις 27 Γενάρη ενημερώνεται ότι βρέθηκε θετικός στον κορονοϊό εργαζόμενος ο οποίος κινείται σε όλη την αποθήκη. Ωστόσο η εργοδοσία δεν ενημερώνει τους συναδέλφους του. Η ενημέρωση ήρθε μετά «από παρέμβαση συναδέλφου στην αποθήκη», όπως κατήγγειλε το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων Δυτικής Αττικής. Στο αίτημα να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα, η εργοδοσία απάντησε ότι... έχει κάνει η ίδια την ιχνηλάτηση και ότι αποφάσισε να κάνει τεστ μόνο σε 2 εργαζόμενους! Λίγες μέρες μετά εμφανίστηκε δεύτερο κρούσμα σε εργαζόμενο, σε άλλο πόστο, ο οποίος έκανε μόνος του το τεστ! Το Συνδικάτο απαίτησε «να γίνουν τεστ σε όλους τους εργαζόμενους». Και πάλι η εργοδοσία «έκανε rapid test μόνο στο συγκεκριμένο πόστο και βάρδια, αδιαφορώντας για όλους τους υπόλοιπους της αποθήκης!». Από τα τεστ προέκυψε και τρίτο κρούσμα...

Για την υπόθεση, η πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, Ντ. Γκογκάκη, αρχικά επικοινώνησε τηλεφωνικά με την Πολιτική Προστασία, η οποία την παρέπεμψε στον ΕΟΔΥ. Σε νέα τηλεφωνική επικοινωνία με τον ΕΟΔΥ τής είπαν να επικοινωνήσει «με τον αρμόδιο φορέα σας», εννοώντας την εργοδοσία (!), και στη συνέχεια της συστήθηκε οι εργαζόμενοι να φοράνε μάσκα, γάντια και να τηρούν τις αποστάσεις! Μπροστά στο επίμονο αίτημά της να παρέμβουν οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, ο ΕΟΔΥ τής έδωσε έναν άλλο αριθμό τηλεφώνου, χωρίς να της διευκρινίζει σε ποια υπηρεσία ανήκει. Μετά από τη δική της επιμονή, την ενημέρωσαν ότι πρόκειται για τηλέφωνο που ανήκει στο... υπουργείο Πολιτισμού (!), όπου και εκεί δεν απαντούσε κανείς...

-- Επιχείρηση στον κλάδο Τροφίμων - Ποτών στη Νέα Αρτάκη Εύβοιας: Στο τέλος Γενάρη, μέσα σε ένα δεκαήμερο, εντοπίστηκαν περισσότερα από 50 κρούσματα. Το Συνδικάτο Εργαζομένων Τροφίμων - Ποτών Εύβοιας από το Μάρτη του 2020 αναδεικνύει την ιδιαίτερη επικινδυνότητα στις επιχειρήσεις του κλάδου, λόγω συνωστισμού σε κλειστούς χώρους. Ιδιαίτερο βάρος έριξε στη συγκεκριμένη επιχείρηση γιατί απασχολεί τον μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων στην περιοχή. Από τις αρχές Νοέμβρη, το Συνδικάτο ζητούσε επίμονα συνάντηση με την εργοδοσία για να ληφθούν μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων. Η εργοδοσία απαντούσε πως δεν υπάρχει λόγος συνάντησης γιατί τηρούνται όσα μέτρα προβλέπονται! Παράλληλα, το Συνδικάτο ζητούσε την παρέμβαση όλων των αρμόδιων υπηρεσιών. Ανταποκρίθηκε μόνο η Επιθεώρηση Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία, η οποία σε έλεγχο που έκανε δεν επιβεβαίωσε τα λεγόμενα της εταιρείας. Από την άλλη, Πολιτική Προστασία και ΕΟΔΥ δεν ανταποκρίθηκαν ποτέ. Η συνέχεια ήδη προαναφέρθηκε...

-- Αστικές συγκοινωνίες: Οδηγός στα τρόλεϊ, στις 6/2, στην πρωινή βάρδια παρέλαβε όχημα, κάνοντας δύο δρομολόγια με επιβάτες, χωρίς να ενημερωθεί ότι ο οδηγός στην αμέσως προηγούμενη βάρδια είχε συμπτώματα και περίμενε αποτελέσματα του τεστ (τα οποία έδειξαν ότι ήταν θετικός) και χωρίς να έχει γίνει απολύμανση στο όχημα. Το περιστατικό ήταν γνωστό στη διοίκηση της ΟΣΥ. Ο οδηγός της πρωινής βάρδιας ωστόσο μαθαίνει ανεπίσημα για το περιστατικό και ζητά ενημέρωση και οδηγίες. Η οδηγία ήταν να αποσύρει το συγκεκριμένο όχημα, να βγάλει άλλο για να ολοκληρώσει τη βάρδια και στη συνέχεια να το παραδώσει στον απογευματινό οδηγό και μετά να κάνει τεστ! Ομως, ο οδηγός αντέδρασε, απαίτησε και πέτυχε να αποσυρθεί το όχημα και να πάει για απολύμανση, να μη βγάλει ο ίδιος άλλο όχημα και να πάει αμέσως για τεστ. Επίσης, να επαναλάβει το τεστ μετά από τρεις μέρες και έως τότε να μείνει εκτός υπηρεσίας με άδεια Covid.

Στις 2 Φλεβάρη η διοίκηση της ΣΤΑΣΥ ανακοίνωσε ότι μια μέρα πριν βρέθηκαν θετικοί 10 εργαζόμενοι στο μετρό. Εργαζόμενοι κατήγγειλαν ότι η διοίκηση της εταιρείας δεν έχει κάνει ποτέ προληπτικά τεστ, τα κάνει μόνο όταν εντοπίζονται κρούσματα, και τότε όμως ο αριθμός τους είναι περιορισμένος. Η συγκεκριμένη συρροή κρουσμάτων εντοπίστηκε ύστερα από την εμφάνιση συμπτωμάτων σε κάποιους από τους εργαζόμενους, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες ένας από αυτούς βρισκόταν σε σοβαρή κατάσταση. Οι 10 εργαζόμενοι, διαφόρων ειδικοτήτων, πριν από λίγες μέρες βρίσκονταν στην ίδια ομάδα εκπαίδευσης σε νέα συστήματα. Ενα βασικό ερώτημα που προκύπτει, λοιπόν, είναι αν κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους τηρούνταν τα απαραίτητα μέτρα. Ακόμα οι καταγγελίες αναφέρουν ότι ο καθαρισμός τις περισσότερες φορές περιορίζεται στο να περνάνε τα αντικείμενα με ένα πανί εμποτισμένο σε χλωρίνη. Αναπάντητο μένει το ερώτημα αν απολυμαίνονται ουσιαστικά οι συρμοί.

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Πριν από λίγες μέρες, η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) με ανοιχτή, επείγουσα επιστολή της έκανε έκκληση για άμεσα μέτρα που πρέπει να ληφθούν μπροστά στο τρίτο κύμα της πανδημίας, ειδικά στην Αττική, και ζήτησε επείγουσα συνάντηση με τον πρωθυπουργό.

Λίγες ώρες μετά, ο πρωθυπουργός με διάγγελμά του απάντησε ακριβώς τα αντίθετα. Επιβλήθηκε άλλο ένα αυστηρό και καθολικό lockdown.

Στο ερώτημα αν τα lockdown έχουν υγειονομική βάση, η απάντηση είναι αναμφίβολα ναι. Σε μία πανδημική νόσο που έχει πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά, ο εγκλεισμός μπορεί να αξιοποιηθεί ως επιστημονικό εργαλείο για να κερδηθεί χρόνος. Για καλύτερη ετοιμασία, στελέχωση, παρακολούθηση των επιστημονικών δεδομένων, προμήθεια φαρμακευτικού και ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού, διαμόρφωση υγειονομικών πρωτοκόλλων, προσαρμογή του μέχρι πρότινος υγειονομικού σχεδιασμού στις νέες συνθήκες. Αυτόν το χρόνο τον έδωσε απλόχερα ο λαός μας.

Αποδείχτηκε στην πράξη ότι μία ανεξέλεγκτη κατάσταση, σαν αυτή που δημιουργήθηκε στο πρώτο κύμα σε χώρες όπως οι ΗΠΑ ή η Ιταλία, έχει από πίσω της και τη μη έγκαιρη χρήση εργαλείων, ένα εκ των οποίων είναι το lockdown (μάλιστα, κατ' απαίτηση των αντίστοιχων πετρελαϊκών μονοπωλίων ή αυτοκινητοβιομηχανιών).

Μέχρι εκεί. Αυτό το επιστημονικό εργαλείο οφείλει να αξιοποιείται στοχευμένα, κυρίως σε περιοχές με έξαρση της νόσου και όχι να υποκαθιστά άλλες επιστημονικές μεθόδους αντιμετώπισης της νόσου (προληπτικές και θεραπευτικές).

Τα αλλεπάλληλα άνοιξε - κλείσε, οι παλινωδίες για περιορισμό μετά τις 6 το απόγευμα και μόνο τα Σαββατοκύριακα και άλλα πολλά δείχνουν ότι «σταθερά» για την κυβέρνηση είναι η εμμονική προσήλωση στην πολιτική της εμπορευματοποιημένης Υγείας, στις «αντοχές» της καπιταλιστικής οικονομίας, στην προπαγάνδα για τα «λεφτόδεντρα».

Καμία σοβαρή επιδημιολογική επιτήρηση και ιχνηλάτηση. Καμία σοβαρή καταγραφή για το ποιοι είναι οι χώροι - πηγές υπερμετάδοσης. Ενα τυφλό άνοιξε - κλείσε που κουράζει και πολλές φορές δεν έχει καμία υγειονομική βάση. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να έχουν καμία αμφιβολία ότι πίσω από τα lockdown, που συνοδεύονται με αστυνομοκρατία, διώξεις (ακόμα και σε υγειονομικούς) και καταστολή, εξυπηρετούνται και άλλοι σχεδιασμοί που σχετίζονται με το λαϊκό εισόδημα και την περιστολή λαϊκών ελευθεριών.

Τι κοινό έχουν όλα τα υγειονομικά μοντέλα, όλων των χωρών, σε όλα τα κύματα;

Το πρώτο: Τα εμπορευματοποιημένα συστήματα Υγείας. Ολες οι καπιταλιστικές χώρες του πλανήτη μετρούν εκατόμβες νεκρών και θύματα. Τεχνηέντως, από τον ΣΥΡΙΖΑ και προσκείμενα σε αυτόν ΜΜΕ γίνεται προσπάθεια οι ευθύνες για την κατάσταση στη χώρα μας να φορτωθούν στην «αχρηστία» και την «ανικανότητα» της κυβέρνησης. Οχι ότι δεν υπάρχουν και πλευρές κακής διαχείρισης. Είναι όμως όλοι άχρηστοι; Η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Πορτογαλίας, η συντηρητική κυβέρνηση του Ορμπαν στην Ουγγαρία, η ευρεία και εθνικής συναίνεσης κυβέρνηση του Βελγίου; Γιατί δεν παίρνει κανείς μέτρα; Μήπως θέλει να έχει τόσες χιλιάδες νεκρούς; Η πραγματικότητα δείχνει αυτό που δεν βλέπουν μόνο όσοι δεν θέλουν να δουν. Δεν είναι θέμα διαχείρισης. Εχει αποκαλυφθεί όλη η σαπίλα του καπιταλιστικού κόσμου, σε όλο τον πλανήτη. Εχει ξεγυμνωθεί η πολιτική που αντιμετωπίζει την Υγεία ως κόστος και εμπόρευμα. Εχει τραβηχτεί η κουρτίνα και φαίνεται το απάνθρωπο πρόσωπο ενός συστήματος που μάταια προσπαθεί να βάλει στη ζυγαριά την υγεία του λαού και την οικονομία των λίγων. Οικονομική καταστροφή ή υγειονομική καταστροφή; Ενα ψευτοδίλημμα που δεν αφορά το λαό μας και κανένα λαό. Μπορεί τον 21ο αιώνα και η υγεία να προστατεύεται και οι λαοί να ζουν αξιοπρεπώς.

Το δεύτερο: Η ενοχοποίηση όσων «κόλλησαν» με ατομική τους ευθύνη. Η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά σε ενοχοποίηση ασθενών επειδή στοιβάζονταν στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (που η ίδια δεν ενισχύει) και στους χώρους δουλειάς (που η ίδια δεν ελέγχει), ενοχοποίηση συνοδών ασθενών που υπάρχουν στα νοσοκομεία για να καλύπτουν τις ανάγκες φροντίδας λόγω έλλειψης προσωπικού (που η ίδια και οι προκάτοχοί της δημιούργησαν), ενοχοποίηση υγειονομικών (που η ίδια άφησε άοπλους) και όποιου άλλου νοσεί. Πάνω από 100 εκατομμύρια κρούσματα και 2,3 εκατομμύρια νεκροί στον πλανήτη, αλλά... φταίει ο νέος, ο ασθενής, ο ηλικιωμένος. Αυτό είναι το αποκρουστικό πρόσωπο μίας κοινωνίας που βάση της είναι ο ατομισμός. Μπορεί τον 21ο αιώνα να υπάρξει μία κοινωνία νέας συλλογικότητας.

Ολο αυτό το διάστημα οι νοσοκομειακοί γιατροί και τα εργατικά σωματεία έκαναν συγκεκριμένες τοποθετήσεις και παρεμβάσεις. Είχαν σαφείς διεκδικήσεις, προσαρμοσμένες στη νέα κατάσταση.

Ενας χρόνος πέρασε, με μέχρι στιγμής απολογισμό πάνω από 6.000 νεκρούς και ανυπολόγιστες συνέπειες, οικονομικές, μαθησιακές, ψυχολογικές, υγειονoμικές για το λαό και τα παιδιά του. Μπορεί κανείς να περιμένει άλλο; Οι κλίνες COVID γέμισαν πάλι. Οι ΜΕΘ θα συνεχίσουν την ίδια πορεία τις επόμενες μέρες. Η λοιπή νοσηρότητα γιγαντώνεται, οι χειρουργικές αίθουσες μειώνονται κι άλλο, το ίδιο και οι επισκέψεις στα εξωτερικά ιατρεία. Ο εμβολιασμός προχωρά με ρυθμούς χελώνας και πολλές φορές σε υγειονομικά επικίνδυνες συνθήκες.

Ολα τα αναγκαία για την προστασία της υγείας του λαού μας είναι ζήτημα αγώνα, τώρα διεκδικούμε πιο δυνατά. Αν ο λαός δεν μπει πρωταγωνιστής δεν πρόκειται να επιβάλει ούτε τα στοιχειώδη. Τα σωματεία και οι φορείς πρέπει με μεγάλα αποθέματα αλληλεγγύης και υπομονής να συνεχίσουν τον αγώνα για την υπεράσπιση της ζωής της εργατικής τάξης και των οικογενειών τους.

Μέσα σε αυτόν τον αγώνα, σε αυτές τις διεργασίες, μπορούν να συναντηθούν ευρύτερα τμήματα του λαού μας με την προοπτική του σοσιαλισμού. Οι μεγάλες αντιφάσεις της εποχής είναι εδώ και επηρεάζουν τη ζωή του κάθε εργαζόμενου, νέου, συνταξιούχου, επαγγελματία, γυναίκας.

Ας σκεφτεί ο καθένας τι θα εξυπηρετούσε σήμερα τη ζωή του:

-- Εμβόλιο κοινωνικό αγαθό ή εμπόρευμα που θα πουλιέται και θα παράγεται «όσο και όταν» με βάση το κέρδος;

-- Ενιαίος κρατικός φορέας κοινωνικοποιημένης φαρμακοβιομηχανίας ή καπιταλιστική εγχώρια φαρμακοβιομηχανία που δεν έχει ούτε γραμμή παραγωγής εμβολίου, αφού τόσο καιρό ήταν προσανατολισμένη μόνο στο φάρμακο που έφερνε κέρδη και εξαγωγές;

-- Συνεργασία της ανθρωπότητας και ισότιμη ανταλλαγή επιστημονικών επιτευγμάτων ή εμπορικές πατέντες, «απόρρητες» συμφωνίες της ΕΕ, καθοδηγούμενες έρευνες και εμβολιαστικός εθνικισμός;

-- Σοβαρή ιχνηλάτηση, επιτήρηση και ταχεία στοχευμένη απομόνωση ή lockdown «όπως και όποτε», μέτρα ακορντεόν και άνοιξε - κλείσε κατά το δοκούν;

-- Σύστημα Υγείας στελεχωμένο με επίκεντρο την πρόληψη και την πρωτοβάθμια φροντίδα ή υγειονομικοί - λάστιχο που θα γυρνάνε από Κέντρο Υγείας σε Νoσοκομείο και μετά πάλι πίσω;

-- Αντιμετώπιση της λοιπής νοσηρότητας με επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας ή αύξηση των θανάτων από καρδιαγγειακές παθήσεις, νεοπλασίες και άλλα;

-- Υγειονομικά μέτρα στους χώρους δουλειάς ή τρομοκρατία, απόκρυψη κρουσμάτων και εργοδοτική ασυδοσία;

Και άλλα πολλά τέτοια διλήμματα.

Εν ολίγοις, προστασία της ζωής του λαού και εξάλειψη της πανδημίας ή καθημερινός θάνατος; Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;

Με απεργιακή κινητοποίηση την Τρίτη 16/2, οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία κλιμακώνουν τον αγώνα τους για την υπεράσπιση της υγείας και της ζωής του λαού.

Η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) έχει προκηρύξει 24ωρη πανελλαδική απεργία και καλεί σε συγκέντρωση στις 10.30 π.μ. στο υπουργείο Υγείας και σε πορεία προς τη Βουλή. Αντίστοιχα, η Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) έχει προκηρύξει πανελλαδική στάση εργασίας (9 π.μ. - 3 μ.μ.), ενώ ήδη Σωματεία Εργαζομένων, όπως στα Νοσοκομεία «Ευαγγελισμός», «Αττικόν», ΚΑΤ κ.α., έχουν πάρει απόφαση για επέκταση της στάσης εργασίας σε όλη την πρωινή βάρδια (7 π.μ. - 3 μ.μ.).

Αντίστοιχες απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες προγραμματίζονται και σε άλλες πόλεις της χώρας.

Οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία, μεταξύ άλλων, διεκδικούν:

-- Να ενισχυθούν τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης και την αναγκαία υλικοτεχνική υποδομή. Μονιμοποίηση χωρίς όρους και προϋποθέσεις όλων των επικουρικών και των συμβασιούχων. Διορισμό με κατεπείγουσες διαδικασίες, με έλεγχο μόνο των τυπικών προσόντων, όλων των υποψήφιων γιατρών για τις μόνιμες θέσεις που έχουν προκηρυχθεί.

-- Αμεσα μέτρα για την πλήρη επαναλειτουργία των τακτικών ιατρείων και των χειρουργείων στο δημόσιο σύστημα Υγείας.

-- Δημιουργία του αναγκαίου αριθμού εμβολιαστικών κέντρων στο πλαίσιο της ΠΦΥ σε κατάλληλους χώρους και στελέχωσή τους με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Αμεση απεμπλοκή των νοσοκομείων από τον εμβολιασμό του γενικού πληθυσμού. Προμήθεια όλων των διαθέσιμων, ασφαλών και αποτελεσματικών εμβολίων.

-- Γενναία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για το δημόσιο σύστημα Υγείας.

-- Επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας και υποχρεωτική ένταξη των ιδιωτών γιατρών στο σχέδιο αντιμετώπισης της πανδημίας.

-- Ενταξη στα ΒΑΕ, χορήγηση επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας, καταγραφή ως επαγγελματικής ασθένειας των κρουσμάτων κορονοϊού.

-- Εκτεταμένη ιχνηλάτηση των κρουσμάτων και των συρροών κρουσμάτων στους εργασιακούς χώρους, στις μονάδες Υγείας, στις σχολικές μονάδες. Πύκνωση των δρομολογίων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

• Την υποστήριξή τους στα δίκαια και κρίσιμα αιτήματα της ΟΕΝΓΕ, την αλληλεγγύη τους στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες των υγειονομικών και την καταδίκη τους για τις διώξεις με τις οποίες η κυβέρνηση επιδιώκει να φιμώσει τη φωνή τους, εκφράζουν Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Συνδικάτα από όλους τους κλάδους και τις περιοχές της χώρας.

Καταρρίπτουμε τις διάφορες ανορθολογικές και αντιεπιστημονικές θεωρίες κατά των εμβολίων και θεωρούμε πως ο εμβολιασμός μπορεί να αποτελέσει συνειδητή πράξη και απαίτηση του λαού για να προστατέψει την υγεία του, σύμφωνα με τις συστάσεις των επιστημόνων. Η επιστημονική αναγκαιότητα του εμβολίου για την αντιμετώπιση του Covid-19, όπως και άλλων ασθενειών, δεν αναιρείται επειδή οι φαρμακοβιομηχανίες δρουν με βάση την ανταγωνιστικότητα στο πλαίσιο της καπιταλιστικής αγοράς. Η πάλη για την ανατροπή αυτής της κατάστασης συνεχίζεται.

Την ίδια ώρα εκτιμάμε πως το κριτήριο του καπιταλιστικού κέρδους και των μονοπωλιακών ανταγωνισμών, που καθυστέρησε την πιο έγκαιρη εμφάνιση των απαραίτητων εμβολίων, τώρα θέτει εμπόδια στην εξασφάλιση του αναγκαίου αριθμού αποτελεσματικών - ασφαλών εμβολίων για όλους τους λαούς της Ευρώπης και του κόσμου, την ώρα μάλιστα που αναπτύσσονται νέες μεταλλάξεις του ιού.

Κι αυτό συμβαίνει όταν οι φαρμακοβιομηχανίες επιδοτήθηκαν αδρά για την έρευνα, την παρασκευή και εξασφαλίστηκαν με την προαγορά ως τη διάθεση του εμβολίου. Και ενώ έκρυψαν η μία από την άλλη τα ερευνητικά αποτελέσματα, εμποδίζοντας τη διεπιστημονική συνεργασία, που αποδείχθηκε ασύμβατη με τον καπιταλιστικό ανταγωνισμό, και ακόμα και τώρα κρύβουν προκλητικά τις χρυσοφόρες για τα συμφέροντά τους συμβάσεις με την ΕΕ και τις κυβερνήσεις.

Η ΕΚΠ απαιτεί από την Κομισιόν και τις κυβερνήσεις να δοθούν στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία των συμβάσεων που έχουν υπογραφεί από την ΕΕ με τα μεγάλα μονοπώλια που κατασκευάζουν και προμηθεύουν τα εμβόλια, ενώ πρέπει να παρέχονται στο λαό όλα τα αποτελεσματικά και ασφαλή εμβόλια και κάθε πρόσφορη φαρμακευτική θεραπεία. Επιπλέον, προκαλεί ερωτήματα το γιατί δεν προωθείται το ζήτημα των θεραπειών και φαρμάκων που φαίνεται να συμβάλλουν ενάντια στον ιό.

Σε αυτήν τη φάση της πανδημίας οι αστικές κυβερνήσεις, που εδώ και χρόνια στηρίζουν την εμπορευματοποίηση και τη συρρίκνωση των δημόσιων συστημάτων Υγείας, επιδιώκουν να παρουσιάσουν ως «αντίδοτο» της κατάστασης την έναρξη του εμβολιασμού.

Η πραγματικότητα είναι διαφορετική: Η έναρξη των εμβολιασμών, και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις με μεγάλες καθυστερήσεις, αποδεικνύεται και στην πράξη ότι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ισοσκελίσει τις τεράστιες ελλείψεις των εμπορευματοποιημένων δημόσιων συστημάτων Υγείας, που έχουν εξαντληθεί στην αντιμετώπιση της πανδημίας, με βαριές συνέπειες για όσους ασθενείς από τα εργατικά - λαϊκά στρώματα υποφέρουν από άλλες ασθένειες.

Η ΕΚΠ στηρίζει την πάλη των λαών και τις διεκδικήσεις των υγειονομικών για δωρεάν, τακτικά τεστ, προσλήψεις μόνιμων γιατρών και νοσηλευτών, αύξηση των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, μέτρα προστασίας των εργαζομένων στους εργασιακούς χώρους, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, στα σχολεία και τα πανεπιστήμια.

Καλεί τους λαούς να δυναμώσουν τον αγώνα τους για την ενίσχυση των δημόσιων συστημάτων Υγείας, για επίταξη του ιδιωτικού τομέα, για να διαμορφωθούν οι συνθήκες και να ανοίξει ο δρόμος ώστε η Υγεία, το Φάρμακο, το εμβόλιο να μην είναι εμπόρευμα αλλά κοινωνικό αγαθό. Κι αυτό μπορεί να γίνει πράξη μόνο με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, με τον κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, με το λαό να γίνεται ο ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει, απαλλαγμένος από καπιταλιστικό κέρδος, ανταγωνισμούς και εκμετάλλευση.

Eurokinissi

Σύμφωνα με αυτά, τις πρώτες 49 βδομάδες οι θάνατοι ανήλθαν σε 121.444, ενώ την αντίστοιχη περίοδο του 2019 ανήλθαν σε 117.171. Σημειώνεται μάλιστα ότι ο μέσος όρος της πενταετίας 2015 - 2019 ήταν 113.979 θάνατοι.

Πολύ μεγαλύτερη (από 25% έως 42%) είναι η αύξηση των θανάτων από την 46η έως την 49η βδομάδα, δηλαδή στο διάστημα 9 Νοέμβρη - 6 Δεκέμβρη 2020.

Συγκεκριμένα, την 47η βδομάδα καταγράφεται η μεγαλύτερη αύξηση θανάτων, κατά 42,1%, συγκριτικά με την ίδια βδομάδα του 2019. Ανάλογα, την 48η βδομάδα αυξήθηκαν κατά 37,6%, την 49η κατά 32,6% και την 46η κατά 25,6%.

Σε απόλυτους αριθμούς οι περισσότεροι θάνατοι καταγράφονται στην 49η βδομάδα με 3.331 και ακολουθούν η 48η με 3.295 και η 47η με 3.149. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι συγκεκριμένες βδομάδες είναι η περίοδος που κορυφώθηκε το δεύτερο κύμα της πανδημίας στη χώρα, όπως και το «φρακάρισμα» των ΜΕΘ και των δημόσιων νοσοκομείων, ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα.

Ζητήσαμε από τον Ηλία Κονδύλη, αναπληρωτή καθηγητή στο Εργαστήριο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Γενικής Ιατρικής και Ερευνας Υπηρεσιών Υγείας του Τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ, να μας σχολιάσει τα στοιχεία αυτά της ΕΛΣΤΑΤ. Δήλωσε στην εφημερίδα μας:

«Είναι γεγονός ότι τις εβδομάδες 9η έως και 49η του 2020 (την περίοδο δηλαδή μεταξύ 22 Φλεβάρη και 6 Δεκέμβρη, οπότε και δημοσιεύτηκαν τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία από την ΕΛΣΤΑΤ) παρατηρείται σημαντική αύξηση των θανάτων στην Ελλάδα, σε σχέση με τους αναμενόμενους θανάτους βάσει του μέσου όρου, της τάσης δηλαδή, της αντίστοιχης περιόδου της προηγούμενης πενταετίας (2015 - '19).

Το φαινόμενο της πλεονάζουσας θνησιμότητας (excess mortality) σε συνθήκες μιας πανδημικής κρίσης μπορεί να αποδοθεί σε μια σειρά από παράγοντες, όπως η αύξηση των θανάτων από το υπεύθυνο για την πανδημία λοιμώδες νόσημα (εν προκειμένω την COVID-19), σε αδιάγνωστους θανάτους από το ίδιο νόσημα λόγω μη διαγνωστικής τους επιβεβαίωσης, ή, τέλος, σε θανάτους από άλλα αίτια σχετιζόμενα άμεσα ή έμμεσα με την πανδημία.

Στις περισσότερες χώρες όπου παρατηρήθηκε πλεονάζουσα θνησιμότητα κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 (π.χ. ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία), το μεγαλύτερο μέρος αυτής (65% - 80%) αποδίδεται σε επιβεβαιωμένους θανάτους από τη νόσο του νέου κορονοϊού, ενώ ένα σημαντικό επίσης μέρος της αποδίδεται σε μη διαγνωστικά επιβεβαιωμένους θανάτους από την ίδια νόσο, ιδίως κατά τη διάρκεια του πρώτου επιδημικού κύματος, όπου η επάρκεια των διαγνωστικών τεστ ήταν σημαντικά περιορισμένη.

Στη χώρα μας η παραπάνω γενική τάση μοιάζει να μην επιβεβαιώνεται. Το σημαντικότερο μέρος, προσώρας τουλάχιστον, και με βάση τα έως τώρα διαθέσιμα στοιχεία, της πλεονάζουσας θνησιμότητας στην Ελλάδα δεν μπορεί να αποδοθεί ούτε στους επιβεβαιωμένους θανάτους από COVID-19 ούτε σε αδιάγνωστους θανάτους από την ίδια νόσο κατά τη διάρκεια των δύο επιδημικών κυμάτων που έπληξαν τη χώρα μας.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών ήδη από το Μάρτιο του 2020 είχαν προειδοποιήσει τα κράτη - μέλη για τον κίνδυνο μίας παράλληλης επιδημίας, της επιδημίας δηλαδή υποθεραπείας όλων των υπόλοιπων νοσημάτων και της εκρηκτικής αύξησης της νοσηρότητας και θνησιμότητας από άλλα αίτια, μη σχετιζόμενα άμεσα με την COVID-19.

Το ΕΣΥ, βαθιά τραυματισμένο από τις πολιτικές λιτότητας και ιδιωτικοποίησης, υποστελεχωμένο και γερασμένο, απάντησε στην επιδημία της COVID-19 με ένα παρατεταμένο lockdown των υπηρεσιών του σε όσους το έχουν ανάγκη και εξαρτώνται από αυτό. Τακτικά χειρουργεία στα δημόσια νοσοκομεία αναβλήθηκαν ή καθυστέρησαν, τακτικά εξωτερικά ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων παρέμειναν για μήνες κλειστά, κλινικές ή ολόκληρες πτέρυγες νοσοκομείων για χρόνια και εκφυλιστικά νοσήματα ανέστειλαν τη λειτουργία τους.

Το παρατεταμένο αυτό lockdown δεν μπορεί παρά να οδήγησε σε αύξηση των ανικανοποίητων αναγκών Υγείας και κατά πάσα πιθανότητα σχετίζεται με τους πλεονάζοντες μη COVID-19 θανάτους που σήμερα παρατηρούμε στην Ελλάδα».

LaPresse

Αλήθεια, ποιος ήταν τελικά ο λόγος που η ΕΕ και οι κυβερνήσεις παρέκαμψαν ακόμα και τους σχετικούς ευρωενωσιακούς κανονισμούς, που ορίζουν ότι «αρμόδια για την οργάνωση και την παροχή των υπηρεσιών Υγείας, συμπεριλαμβανομένης της κατανομής των πόρων που διατίθενται για τις υπηρεσίες αυτές, είναι τα κράτη - μέλη»;

Ο λόγος ήταν ότι άνοιγε μια μεγάλη αγορά, αυτή των εμβολίων, τεράστιας οικονομικής και πολιτικής σημασίας. Αν και δεύτερη παγκόσμια δύναμη στον κλάδο του Φαρμάκου, η ΕΕ και οι μεγάλοι όμιλοι στο έδαφός της, ιδιαίτερα οι γερμανικοί και οι γαλλικοί, συνυπολόγισαν ότι σε συνθήκες σφοδρού ανταγωνισμού με τους αμερικανικούς, κινεζικούς και ρωσικούς ομίλους πιθανότατα να μειονεκτούσαν αν προσέρχονταν στο παζάρι των επιδιωκόμενων συμφωνιών χωρίς την «προίκα» της εξασφαλισμένης αγοράς του μισού δισ. πληθυσμού των κρατών - μελών της ΕΕ.

Αυτή η εκτίμηση επικράτησε και ως μια πιο «ασφαλής επιλογή» για τα συμφέροντά τους, με δεδομένο ότι είναι ακόμα νωπή η διάψευση των προσδοκιών για τεράστια και γρήγορα κέρδη με το εμβόλιο της «γρίπης των χοίρων» το 2009, που έμεινε τελικά αδιάθετο στις φαρμακοβιομηχανίες, επειδή εκείνος ο ιός δεν είχε την εξάπλωση που προβλεπόταν.

Πήραν τις αποφάσεις τους εκτιμώντας ότι η αγορά του εμβολίου, εκτός από μια τεράστια πηγή κερδοφορίας, συνιστά για την ΕΕ όσο και για τους ανταγωνιστές της αρένα στρατηγικής σημασίας. Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών αντιμετωπίζουν το ξεπέρασμα της πανδημίας με το κριτήριο της αντοχής της οικονομίας και μέσα από το πρίσμα της κούρσας του ανταγωνισμού με τις ΗΠΑ, την Κίνα, τη Ρωσία.

Κάθε καπιταλιστικό κέντρο εκτιμά πως η «έξοδος» από την πανδημία για λογαριασμό του θα του δώσει προβάδισμα σε σχέση με τους ανταγωνιστές του, προκειμένου να επισπεύσει την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης και να εξασφαλίσει έγκαιρη ανάκαμψη κερδοφορίας των ομίλων του.

Με βάση αυτές τις επιδιώξεις, λοιπόν, η ΕΕ απευθύνθηκε κι έκλεισε συμφωνίες με συγκεκριμένους ομίλους, που είτε συνδέονταν άμεσα με τοποθετήσεις ευρωενωσιακών κεφαλαίων στη μετοχική τους σύνθεση είτε πρόσφεραν όρους συμφωνίας με συμπράξεις και όρους παραγωγής που ικανοποιούσαν ευρωπαϊκούς ομίλους.

Δεν είναι τυχαίο ότι η αντιπαράθεση της ΕΕ με τη βρετανο-σουηδική φαρμακοβιομηχανία «AstraZeneca» σημαδεύεται από τους ακόμα ανοιχτούς λογαριασμούς ΕΕ - Βρετανίας με το Brexit, παρά τη συμφωνία αποχώρησης. Με τα ίδια κριτήρια η ΕΕ σε πρώτο χρόνο απέρριψε την προμήθεια ρωσικών και κινεζικών εμβολίων, παρότι σύντομα ήταν γνωστό ότι αυτά ήταν ασφαλή και αποτελεσματικά.

Η πρόσφατη «αλλαγή στάσης» της ΕΕ, τουλάχιστον απέναντι στο ρωσικό εμβόλιο, που επισφραγίστηκε με την επίσκεψη στη Μόσχα του ύπατου εκπροσώπου της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική, Ζ. Μπορέλ, επίσης δεν είναι τυχαία. Μια αποστροφή του στις δηλώσεις του στη Μόσχα μαρτυρούσε την αιτία αυτής της μεταστροφής: «Πολλές (ευρωπαϊκές) χώρες ενδιαφέρονται να αγοράσουν και να παρασκευάσουν το (ρωσικό) εμβόλιο στο έδαφός τους».

Ισχυροί γερμανικοί και γαλλικοί όμιλοι, που έχουν μείνει πίσω στην ανακάλυψη του δικού τους εμβολίου και δηλώνουν ότι τουλάχιστον έως τα τέλη του 2021 δεν θα μπορέσουν να αναπτύξουν παραγωγή, εμφανίζονται διατεθειμένοι να συμπράξουν στην παραγωγή εμβολίων ανταγωνιστών τους, συμπεριλαμβανομένου του ρωσικού...

Η όποια συμφωνία δεν σημαίνει ότι οι σχέσεις ΕΕ - Ρωσίας γίνονται «μέλι - γάλα». Ο,τι κι αν συμφωνηθεί, θα προκύψει εν μέσω σφοδρών αντιθέσεων, εκβιασμών και απειλών για νέες κυρώσεις, έτσι όπως κλείνουν μεταξύ τους τις συμφωνίες οι καπιταλιστές... Σε αυτό το έδαφος, άλλωστε, οι ανταγωνισμοί στο εσωτερικό της ΕΕ και της Ευρωζώνης βρίσκουν την έκφρασή τους και στις διεθνείς συμμαχίες της ΕΕ, όπου συγκρούονται τα διαφορετικά συμφέροντα και οι προσανατολισμοί τμημάτων του κεφαλαίου, καπιταλιστικών κρατών και κέντρων της ΕΕ.

Καθολικό κριτήριο παρέμβασης της ΕΕ, των αστικών κυβερνήσεων αποτελεί η μέγιστη δυνατή κερδοφορία των ομίλων τους. Οι καθυστερήσεις, ο εμπορικός πόλεμος, οι απαγορεύσεις εξαγωγών κι όλα όσα ζουν οι λαοί (και) με το εμβόλιο αποτελούν συνέπεια αυτού του κριτηρίου που καθορίζει όλες τις αποφάσεις της ΕΕ και είναι ξένο με τις ανάγκες, την προστασία της υγείας και της ζωής των λαών.

Αυτήν την πραγματικότητα προσπαθούν να συσκοτίσουν τα αστικά επιτελεία, επιχειρώντας να εμφανίσουν την ΕΕ ως δήθεν... «πολέμια» των φαρμακοβιομηχανιών. Δεν μπορούν να εξωραΐσουν τον ταξικό αντιλαϊκό χαρακτήρα της ως διακρατικής ένωσης των μονοπωλίων. Δεν μπορούν, όσο κι αν πασχίζουν, να τη βγάλουν από το κάδρο, γιατί είναι νύχι - κρέας η σχέση ΕΕ - μονοπωλίων. Η αντιπαράθεσή της με ορισμένους ομίλους επιβεβαιώνει και τεκμηριώνει την εξυπηρέτηση των συνολικών συμφερόντων...

Ο χαρακτηρισμός «αργοκίνητο καράβι» για την ΕΕ, που «κωλυσιεργεί», συνιστά μια ακόμα προκλητική επιχείρηση καλλιέργειας νέων κάλπικων προσδοκιών για τους λαούς. Ομως, οι αποφάσεις της ΕΕ δεν είναι απλά αργόσυρτες, αλλά βαθιά αντιλαϊκές, απόρροια του καπιταλιστικού χαρακτήρα της. Η προσμονή για φιλολαϊκές εξελίξεις στο πλαίσιό της είναι επιζήμιο χάσιμο χρόνου. Πολύ περισσότερο την ώρα που αυτή επιταχύνει την εδραίωση της επικίνδυνης στρατηγικής της για Ενιαίο Χώρο Υγείας, που ως κοινό παρονομαστή έχει τα απογυμνωμένα δημόσια συστήματα Υγείας, τα οποία κουμπώνουν με την επιχειρηματική δράση, αλωνίζοντας κυριολεκτικά «εντός, εκτός κι επί τ' αυτά» στην Υγεία, στο Φάρμακο, στο εμβόλιο.

Ισχυρίζονται ορισμένοι ότι με την «κοινή προμήθεια του εμβολίου από την ΕΕ επικράτησε ένας κεντρικός συλλογικός σχεδιασμός». Ομως, αυτός ο ισχυρισμός δεν ισχύει. Οι όροι της «κοινής προμήθειας» σημαδεύονται από τη βαθιά ανισομετρία της ΕΕ. Το ποιοι όμιλοι τελικά προτιμήθηκαν και ποιοι όχι, ποιοι συμμετείχαν ή όχι στην παραγωγή των εμβολίων, κρίθηκε μέσα από σφοδρούς ανταγωνισμούς μηνών, διαπάλη.

Σκόπιμα το παραμύθι της «ισοτιμίας» στο τραπέζι υπερτονίζει την «κοινή παραγγελία» και αφήνει εκτός συζήτησης το ποιος θα ετοιμάσει - με το αζημίωτο - το «γεύμα» και ποιος θα πληρώσει με σημαδεμένους όρους το λογαριασμό. Κι όλα αυτά ασφαλώς δεν είναι «ισότιμα κεντρικά σχεδιασμένα». Είναι υπαγορευμένα από τους γνωστούς αντιλαϊκούς όρους, που τόσο ο ελληνικός όσο και οι άλλοι λαοί της Ευρώπης έχουν βιώσει στο πετσί τους, αποκτώντας πλούσια πείρα από εφάμιλλους ανταγωνισμούς σε βάρος των λαών στις Συνόδους Κορυφής, στα Γιούρογκρουπ.

Το ποιοι όμιλοι και ποιες αστικές τάξεις έχουν το πλεονέκτημα και ποιοι είναι αντίστοιχα σε υποδεέστερη θέση, δεν σημαίνει ότι μεταφράζεται και σε περισσότερα ή λιγότερα οφέλη και δικαιώματα για τους αντίστοιχους λαούς κάθε χώρας. Γιατί η αντιλαϊκή πολιτική, το ακριβοπληρωμένο εμβόλιο και φάρμακο έρχονται ως αποτέλεσμα των κάθε φορά αναγκών του κεφαλαίου, στο πλαίσιο των ανταγωνισμών των αστικών τάξεων και της ανισοτιμίας.

Γι' αυτό άλλωστε όλοι αυτοί οι ανισότιμοι όροι του τραπεζιού, που φανερώνουν το τι, πώς και πόσα ακριβώς πληρώνουν οι λαοί σε μια χούφτα μονοπώλια στις περιβόητες συμβάσεις της ΕΕ με τις φαρμακοβιομηχανίες, φυλάγονται ως επτασφράγιστο μυστικό μέχρι να βγουν στη φόρα για τις ανάγκες του ανταγωνισμού κι ό,τι βγαίνει στη δημοσιότητα μέχρι σήμερα λογοκρίνεται.

Ο σημερινός εκτροχιασμός των εμβολιασμών, οι εγκληματικές καθυστερήσεις με τεράστια ευθύνη της ΕΕ και των κυβερνήσεων δεν εμπόδισαν τους απολογητές της να ισχυριστούν ότι «πάλι καλά που ανήκει η Ελλάδα στην ΕΕ και τελικά έκλεισε συμφωνίες για εμβόλια, έστω και με αυτές τις καθυστερήσεις».

Καταρχάς και μόνο το ότι πασχίζοντας να πείσουν φτάνουν να καταφεύγουν ως και σε συγκρίσεις με χώρες της Αφρικής, φανερώνει την ένδεια επιχειρημάτων τους. Προκειμένου να διασωθούν επικαλούνται τα ...άφθονα παραδείγματα φτωχών χωρών του καπιταλιστικού συστήματος που υπερασπίζονται.

Μέσα σ' αυτά που απέδειξε η υπόθεση των εμβολίων, είναι ότι η χώρα μας στο όνομα του να «μην απομονωθεί» από τις εν λόγω επιζήμιες συμφωνίες της ΕΕ που θέτουν σε κίνδυνο την άμεση ανάγκη μαζικού εμβολιασμού του πληθυσμού, τελικά αποξενώθηκε κι αυτοαποκλείστηκε από κάθε δυνατότητα εξεύρεσης κάθε άλλου αποτελεσματικού και ασφαλούς εμβολίου που ήταν διαθέσιμο.

Ρωτούν ορισμένοι πονηρά: «Ναι, αλλά οι όροι τέτοιων συμφωνιών δεν είναι χειρότεροι για μια και μόνη χώρα αντί του μπλοκ χωρών της ΕΕ;». Τους όρους που τελικά εξασφάλισε η ΕΕ τούς... θαύμασε η οικουμένη. Είναι τόσο φιλολαϊκοί που ούτε η ίδια δεν διανοείται να τους δημοσιοποιήσει...

Χαρακτηριστική απόδειξη είναι και το ζήτημα της πατέντας. Ενώ η ΕΕ ακριβοπλήρωσε (με τα λεφτά από τη φορολεηλασία του λαϊκού εισοδήματος σε όλα τα κράτη - μέλη της, εννοείται, γιατί δικά της λεφτά η ΕΕ δεν έχει) προκαταβολικά την έρευνα και όλα τα έξοδα των φαρμακευτικών μονοπωλίων για την ανακάλυψη του εμβολίου, η πατέντα έμεινε ιδιοκτησία τους.

Ομως, σε κάθε περίπτωση, όλα τα παραπάνω καλό θα ήταν να τα επικαλεστούν αλλού, όχι απευθυνόμενοι στο ΚΚΕ, γιατί αυτό αντιπαρατίθεται στην ΕΕ σημαδεύοντας τον ίδιο τον καπιταλιστικό χαρακτήρα της. Το ΚΚΕ αναδεικνύει τη ρίζα του κακού, που διαπερνά κάθε ιμπεριαλιστικό κέντρο, κάθε καπιταλιστική χώρα, ανεξάρτητα αν αυτή βρίσκεται π.χ. λίγο πιο μπροστά, ή λίγο πιο πίσω στους εμβολιασμούς.

Γιατί σε κάθε περίπτωση, οι αστικές τάξεις και οι ενώσεις τους αδυνατούν να θέσουν τις σύγχρονες επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες στην υπηρεσία της προστασίας της υγείας των λαών. Το αν, πότε, πώς και, πάνω από όλα, με ποιο κόστος τελικά αυτές θα φτάσουν στο λαό, καθορίζεται με κριτήριο τις προτεραιότητες και τα επιχειρηματικά σχέδια των ομίλων, των αστικών τάξεων, που έρχονται σε σύγκρουση με τις λαϊκές ανάγκες. Αυτό το ζήτημα υπογραμμίζει άλλωστε και με ανακοίνωσή της η Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Πρωτοβουλία των 29 Κομμουνιστικών Κομμάτων από όλη την Ευρώπη (βλέπε διπλανή σελίδα).

Αν κάτι πρέπει να κρατήσουν από όλα αυτά η εργατική τάξη, οι λαοί, είναι ότι στο πλαίσιο των λυκοσυμμαχιών του κεφαλαίου, με τους ομίλους να κατέχουν τους τίτλους ιδιοκτησίας του δικού τους ιδρώτα, της κοινωνικής εργασίας, της ανθρώπινης έρευνας, οι συμφωνίες θα φέρουν τη σφραγίδα των εκμεταλλευτών και βαριά πλήγματα για τους λαούς. Θα κοστίζουν όχι μόνο χρήμα και βάσανα, αλλά κι ανθρώπινες ζωές. Να γιατί το «ισχύς εν τη ενώσει» των μονοπωλίων όχι μόνο δεν ευνοεί αλλά τελικά ζημιώνει πολλαπλά τους λαούς.

Τροχιοδεικτικές βολές για το πόσο ξεπερασμένη είναι η επιχειρηματική δράση στην Υγεία αποτελούν η αμεσότητα και ο επίκαιρος χαρακτήρας των λαϊκών αιτημάτων πάλης για επίταξη των ιδιωτικών δομών, κατάργηση κάθε πατέντας φαρμάκων κι εμβολίων, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεά Υγεία.

Φωτίζουν τη μόνη πραγματική διέξοδο, σε σύγκρουση με τον πραγματικό αντίπαλο, το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα. Τεκμηριώνουν γιατί η εργατική εξουσία, η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, ο κεντρικός σχεδιασμός που υπηρετεί τις διαρκώς διευρυνόμενες κοινωνικές ανάγκες, ο σοσιαλισμός, είναι η απάντηση στη σημερινή χωρίς φραγμό βαρβαρότητα. Στο έδαφος αυτό η αποδέσμευση από την ΕΕ και κάθε ένωση του κεφαλαίου μπορεί να πιάσει τόπο για το λαό.

Από τις 53 χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (στην οποία περιλαμβάνονται η Ρωσία και χώρες της κεντρικής Ασίας), μόνο σε 29 έχουν αρχίσει οι εμβολιασμοί και έχουν εμβολιαστεί περίπου 41 εκατ. άνθρωποι, δηλαδή μόνο το 1,5% του πληθυσμού.

Μέσα στην ΕΕ, περίπου το 3% του πληθυσμού έχει εμβολιαστεί με τουλάχιστον μία δόση, σύμφωνα με καταμέτρηση του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων, και περίπου το 1,5% και με τη δεύτερη δόση.

Η μειωμένη παραγωγή εμβολίων, σύμφωνα με τους ρυθμούς που επιβάλλουν οι φαρμακευτικοί όμιλοι για τη μέγιστη δυνατή κερδοφορία, η κατοχύρωση της πατέντας και η προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων θέτουν πρόσθετα εμπόδια στην έγκαιρη αντιμετώπιση της πανδημίας.

«Ημασταν πολύ αισιόδοξοι για τη μαζική παραγωγή εμβολίων και ίσως πολύ σίγουροι ότι αυτά που παραγγείλαμε θα παραδίδονταν στην ώρα τους», παραδέχτηκε την περασμένη βδομάδα, μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο, η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Εν ολίγοις, τα συμβόλαια που έκλεισε η Κομισιόν δεν δεσμεύουν τους φαρμακευτικούς ομίλους ούτε για τους ρυθμούς παραγωγής, ούτε για συγκεκριμένες παραδόσεις. Οροι όπως η κατάργηση της πατέντας, η δημοσιοποίηση της τεχνογνωσίας κ.λπ. δεν αγγίζονται από καμία κυβέρνηση και δεν περιέχονται σε κανένα συμβόλαιο.

Σε κάθε περίπτωση, η δήλωσή της αποτελεί ομολογία ότι με πλήρη στήριξη των καπιταλιστικών κρατών, η φαρμακοβιομηχανία καθορίζει αν είναι συμφέρον να αναπτύξει ένα εμβόλιο, με τι ρυθμούς θα το παράγει, πότε και ποιος θα το προμηθευτεί, ενώ τα συμβόλαια που υπέγραψε με την Κομισιόν είναι «λευκό χαρτί». Στο μεταξύ, ήδη πριν από την έγκριση εμβολίων εμπειρογνώμονες και ειδικοί προειδοποιούσαν ότι η πραγματική κούρσα για τα εμβόλια θα είναι αυτή της προμήθειάς τους, λόγω της περιορισμένης παραγωγής. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι τα ισχυρότερα ιμπεριαλιστικά κέντρα, μεταξύ αυτών και η ΕΕ, έσπευσαν να «καπαρώσουν» υποψήφια εμβόλια χωρίς να είναι καθόλου σίγουρο αν και πότε θα βγουν αυτά στην αγορά.

Επιπλέον, η φον ντερ Λάιεν υπερασπίστηκε την απόφαση της ΕΕ να οργανώσει την παραγγελία εμβολίων για όλα τα κράτη - μέλη, διαφορετικά «θα υπήρχαν καταστροφικές συνέπειες για την ενιαία εσωτερική αγορά». Εάν μόνο μερικά μεγάλα κράτη - μέλη «είχαν εξασφαλίσει το εμβόλιο μόνα τους και τα υπόλοιπα είχαν μείνει με άδεια χέρια», αυτό θα ήταν «το τέλος της κοινότητάς μας», είπε.

Στο μεταξύ, αποκαλύπτεται και μια πλευρά των διαπραγματεύσεων και της αντιπαράθεσης μεταξύ ΕΕ και «AstraZeneca», σχετικά με τις μειωμένες παραδόσεις και την υποψία ότι ο βρετανοσουηδικός όμιλος προμηθεύει τη Μεγάλη Βρετανία με περισσότερα εμβόλια.

Ετσι, τα παζάρια μεταξύ ΕΕ και «AstraZeneca» τις προηγούμενες βδομάδες διαδέχτηκε πριν από λίγες μέρες ανακοίνωση του βρετανικού φαρμακευτικού ομίλου για συνεργασία του με τον γερμανικό όμιλο «IDT Biologika», προκειμένου από το δεύτερο τρίμηνο να παραχθούν περισσότερα εμβόλια για την Ευρώπη.

Οι δύο όμιλοι, «AstraZeneca» και «IDT Biologika», «εξετάζουν τις δυνατότητες επιτάχυνσης της παραγωγής του εμβολίου της "AstraZeneca"» κατά τους προσεχείς μήνες, σύμφωνα με ανακοίνωση. Η συμφωνία προβλέπει σε δεύτερο χρόνο την ανάπτυξη των ικανοτήτων σε εγκαταστάσεις της «IDT Biologika» στο Ντεσάου στη Γερμανία για την παραγωγή εκατομμυρίων δόσεων ανά μήνα μέχρι τα τέλη του 2022.

Η επένδυση, της οποίας οι λεπτομέρειες δεν έχουν γίνει γνωστές, αναμένεται να επιτρέψει την παραγωγή άλλων εμβολίων του ίδιου τύπου με αυτού της «AstraZeneca» και να καταστήσει το γερμανικό εργαστήριο έναν από τους σημαντικότερους παρασκευαστές στην Ευρώπη.

«Η συμφωνία αυτή θα βοηθήσει σημαντικά την Ευρώπη να αυξήσει τις δικές της ικανότητες παραγωγής εμβολίων, γεγονός που θα επιτρέψει να αντιμετωπιστούν οι σημερινές προκλήσεις της πανδημίας και θα εξασφαλίσει μια στρατηγική προσφορά στο μέλλον», δήλωσε ο Πασκάλ Σοριό, γενικός διευθυντής της «AstraZeneca».

Ευχαρίστησε μάλιστα τη γερμανική κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή «για τη στήριξή τους»...

Επίσης, την περασμένη βδομάδα ξεκίνησε η παραγωγή του εμβολίου των «Pfizer» - «BioNTech» στο εργοστάσιο της γερμανικής εταιρείας στο Μάρμπουργκ. Τα πρώτα εμβόλια που θα παραχθούν εκεί θα βγουν στην κυκλοφορία στις αρχές του Απρίλη. Το νέο εργοστάσιο της «BioNTech» θα είναι μία από τις μεγαλύτερες παραγωγικές μονάδες mRNA στην Ευρώπη, με ετήσια παραγωγική δυνατότητα μέχρι και 750 εκατ. δόσεων. Για το πρώτο εξάμηνο του 2021 σχεδιάζεται η παραγωγή μέχρι 250 εκατ. δόσεων.

Η παραγωγή εμβολίων σε ευρωπαϊκό έδαφος αποτελεί προτεραιότητα για την ΕΕ, προκειμένου από την «πίτα» να επωφεληθούν μονοπώλια της Ευρωένωσης. Αντίστοιχες συμφωνίες για παραγωγή στο έδαφός της έχει κλείσει και η Γαλλία.

Οπως σημείωσε την περασμένη βδομάδα ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, η εκστρατεία εμβολιασμού θα πάει «πολύ καλύτερα» τον Απρίλη. «Αυτό που πρέπει να προετοιμάσουμε τώρα είναι προμήθειες και πρόσθετη παραγωγή εμβολίων στο έδαφός μας», πρόσθεσε.

Και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία εξέτασης του ρωσικού εμβολίου «Sputnik V» στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, ο Αυστριακός καγκελάριος Σεμπάστιαν Κουρτς δήλωσε ότι «αν εγκριθούν, η Αυστρία θα προσπαθούσε σίγουρα να διαθέσει τις παραγωγικές ικανότητες εγχώριων εταιρειών για ρωσικά ή κινεζικά εμβόλια, όπως και άλλων χωρών».

Στην Κίνα η «Sinovac Biotech» ανακοίνωσε ότι το εμβόλιό της εγκρίθηκε επισήμως από την κινεζική ρυθμιστική αρχή. Πρόκειται για το δεύτερο εμβόλιο που εγκρίνεται για γενική χρήση στην Κίνα, μετά απ' αυτό της «Sinopharm», που είχε εγκριθεί το Δεκέμβρη.

Πριν από τις εγκρίσεις, και τα δύο εμβόλια χρησιμοποιούνταν ήδη, στο πλαίσιο του κινεζικού εμβολιαστικού προγράμματος. Η Ινδονησία, η Τουρκία, η Βραζιλία, η Χιλή, η Κολομβία, η Ουρουγουάη και το Λάος έχουν εγκρίνει με επείγουσες διαδικασίες το εμβόλιο «CoronaVac», ανακοίνωσε η «Sinovac Biotech». Η έγκριση βασίστηκε στα αποτελέσματα δύο μηνών των κλινικών δοκιμών τελευταίου σταδίου που έγιναν στο εξωτερικό και από τις οποίες δεν έχουν ακόμη ληφθεί τα δεδομένα της τελικής ανάλυσης, ανακοίνωσε η κινεζική εταιρεία.

Πάντως, και στην Κίνα η παραγωγή εμβολίων δεν αρκεί για να καλύψει ούτε τις εγχώριες ανάγκες, ούτε και έναν αυξανόμενο κατάλογο χωρών που έχουν παραγγείλει κινεζικά εμβόλια. Αντίθετα, σύμφωνα με τα στοιχεία οι εμβολιασμοί προχωρούν πιο αργά από ό,τι είχε προγραμματιστεί.

Στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, χώρες που εξαρτώνται από τα κινεζικά εμβόλια αντιμετωπίζουν καθυστερήσεις στην προσπάθειά τους να εμβολιάσουν τους πληθυσμούς τους. Στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, πρώτη χώρα εκτός Κίνας που ενέκρινε το εμβόλιο της «Sinopharm», οι εμβολιασμοί δεν στοχεύουν στους ηλικιωμένους αλλά στον γενικό πληθυσμό, με αποτέλεσμα βδομάδες αναμονής για να εμβολιαστεί κάποιος. Ούτε στην Κίνα έχει ξεκινήσει ο εμβολιασμός των ηλικιωμένων, λόγω έλλειψης δεδομένων κλινικών δοκιμών για την εν λόγω ηλικιακή ομάδα.

Στην Κίνα οι αρχές έχουν διανείμει περισσότερες δόσεις απ' ό,τι πολλές άλλες χώρες, αλλά λιγότερες ως ποσοστό επί του πληθυσμού της. Σύμφωνα με την Επιτροπή Υγείας της χώρας, μέχρι 9 Φλεβάρη είχαν χορηγηθεί περισσότερες από 40 εκατ. δόσεις, περίπου όσες και στις ΗΠΑ.

Αντίστοιχες καθυστερήσεις σημειώνονται και στις παραδόσεις στην Ουγγαρία, η οποία θα ξεκινήσει να εμβολιάζει τους πολίτες με το «Sputnik V» από την ερχόμενη βδομάδα. Εχει λάβει μόλις 40.000 δόσεις, που επαρκούν για 20.000 ανθρώπους, ενώ συνολικά αναμένει 2 εκατ. δόσεις μέχρι τον Απρίλη.

Η Ουγγαρία προβλέπει επίσης να ξεκινήσει να χορηγεί το κινεζικό εμβόλιο της «Sinopharm» μέσα στο Φλεβάρη, καθώς την επόμενη βδομάδα θα λάβει 500.000 δόσεις. Το εμβόλιο επαρκεί για 2,5 εκατ. ανθρώπους, οι περισσότεροι από τους οποίους αναμένεται να αρχίσουν να εμβολιάζονται τον Απρίλη.

Με τη νέα έξαρση της πανδημίας να απλώνεται πλέον σε περισσότερες περιοχές της χώρας, την Παρασκευή αναμένονταν κυβερνητικές ανακοινώσεις για το κατά πόσο τα πρόσθετα περιοριστικά μέτρα που επιβλήθηκαν από την περασμένη Πέμπτη στην Αττική (κλείσιμο όλων των σχολείων και του λιανεμπορίου) θα επεκταθούν και σε άλλες Περιφερειακές Ενότητες.

Σύμφωνα με πληροφορίες, στο επίκεντρο της επιτροπής των εμπειρογνωμόνων μπαίνει η επιβαρυμένη κατάσταση στην Αχαΐα, στο Ρέθυμνο και στην Εύβοια - με αρκετά πιθανή την επιβολή ενός αυστηρότερου lockdown - ενώ προβληματισμοί διατυπώνονταν και για την κατάσταση στη Θεσσαλονίκη.

Υπενθυμίζεται εξάλλου ότι εκτός από την Αττική, σε καθεστώς αυξημένων περιοριστικών μέτρων έχουν τεθεί από τις 6 Φλεβάρη οι δήμοι Χαλκίδας, Πάτρας, Αγ. Νικολάου Κρήτης, Θήρας και Μυκόνου.