Παρασκευή 13 Οχτώβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Μια επικίνδυνη πολιτική

Γρηγοριάδης Κώστας

Το 'χουμε τονίσει κι άλλες φορές. Η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης, ιδιαίτερα στο χώρο των Βαλκανίων, συνεπάγεται σοβαρότατους κινδύνους και απειλές, τόσο για τις σχέσεις της Ελλάδας, με τις γειτονικές της χώρες, όσο και για την πολύπαθη ειρήνη και ασφάλεια της περιοχής. Η μετατροπή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σε όχημα μεταφοράς των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και της «νέας τάξης», η πολύμορφη προώθηση των εγχώριων και άλλων «επενδυτών» και η «διευκόλυνση» τής, εκ μέρους τους, ασύδοτης καταλήστευσης του πλούτου των βόρειων γειτόνων μας, όπως και η υπεροπτική συμπεριφορά και πρακτική, δεν περνούν, βέβαια, απαρατήρητα από τους γειτονικούς λαούς. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός, πως το σύνθημα «έξω οι Ελληνες» ακούγεται όλο και πιο έντονα, πέρα από τα βόρεια σύνορά μας. Οι όποιες αιτιάσεις ότι αυτό οφείλεται στις αντίστοιχες παρεμβάσεις και δραστηριότητες των ανταγωνιστών μας - κυρίως των εξ ανατολών - όχι μόνο αδυνατούν να εξηγήσουν ουσιαστικά και ολόπλευρα το φαινόμενο, αλλά και φανερώνουν πόσο επικίνδυνη είναι η ακολουθούμενη κυβερνητική εξωτερική πολιτική, όπως και οι «μικροϊμπεριαλιστικοί» ανταγωνισμοί.

«Πλασιέ» του κεφαλαίου

Υπογραμμίζουμε, για μια ακόμη φορά τα προηγούμενα, όχι μόνο γιατί συνεχίζονται οι πανηγυρισμοί της ελληνικής κυβέρνησης, για την... επιτυχία της στη Γιουγκοσλαβία, όσο και για τις προχτεσινές αποφάσεις της κυβερνητικής επιτροπής, σύμφωνα με τις οποίες, πρόκειται να ξεδιπλωθεί μια νέα επιχείρηση «οικονομικής διείσδυσης» στη γειτονική μας χώρα. Για τον σκοπό αυτό, μάλιστα, αποφασίστηκε η διάθεση 200 περίπου δισεκατομμυρίων δραχμών, ώστε να κεντριστεί ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον Ελλήνων επιχειρηματιών, για «επενδύσεις» στη Γιουγκοσλαβία, ενώ τον επόμενο μήνα ο Γιάννος Παπαντωνίου θα μεταβεί στη γειτονική χώρα, επικεφαλής μεγάλης ομάδας επιχειρηματιών.

Ουσιαστικά, δηλαδή, η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να χρηματοδοτήσει - με χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού, δηλαδή του ελληνικού λαού - τη νέα εκστρατεία λεηλασίας των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Γιουγκοσλαβίας και όσων έχει δημιουργήσει ο μόχθος των Γιουγκοσλάβων εργαζομένων μέχρι σήμερα, από τους Ελληνες κεφαλαιοκράτες και τους ξένους συνεταίρους τους. Και όχι μόνον αυτό, αλλά και να τους «πλασάρει» αυτοπροσώπως, στη νέα γιουγκοσλαβική ηγεσία, ζητώντας την εξόφληση των γραμματίων της υποστήριξης που της παρείχε μέχρι σήμερα.

Το δίδαγμα του Ρήγα

Σχετικό με τα προηγούμενα είναι και το χτεσινό σημείωμα του Γ. Διακογιάννη, στα «Νέα», όπου ανάμεσα σε άλλα σημειώνει: «Υπάρχει και ένα τέταρτο ερώτημα: Τι όφελος μπορεί να έχει μια χώρα σαν την Ελλάδα από την απλόχερη βοήθεια προς μη κυβερνητικές οργανώσεις των Βαλκανίων, κυρίως της Γιουγκοσλαβίας, όταν μάλιστα αυτές οι οργανώσεις και οι συνάξεις τους στηρίζονται σε ξεχασμένους θρόνους και περίεργα οικονομικοπολιτικά κέντρα της Δύσης. Ασφαλώς, υπάρχουν τα επίσημα επιχειρήματα: "Η Ελλάδα οφείλει και ωφελείται από το να είναι παντού παρούσα στις εξελίξεις στην περιοχή". Μόνον, που αυτή η συνταγή έχει επιτυχία στα Βαλκάνια σε μία περίπτωση: Οταν οι επιλογές γίνονται, όπως δίδαξε ο Ρήγας, για να ενισχύσουν την ειρήνη, τη σταθερότητα και την ευημερία στην περιοχή, την ανεξαρτησία των χωρών, τον σεβασμό των συνόρων, την πατροπαράδοτη φιλία των λαών και όχι τα συμφέροντα των εξωβαλκανικών κέντρων».

Το ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων

Τη σκυτάλη της υπεράσπισης της πρότασης κυβέρνησης - τραπεζιτών για το ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων με την ένταξή τους για κύρια σύνταξη στο ΙΚΑ, πήρε προχτές ο διοικητής του Οργανισμού, Μ. Νεκτάριος, μιλώντας σε πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή. Ποια ήταν η δικαιολογία στήριξης της πρότασης; Μα, φυσικά, και πάλι η διαβόητη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων των τραπεζοϋπαλλήλων. Τι να έλεγε, ότι οι αλλαγές έρχονται σε αντίθεση με τη θέση των τραπεζοϋπαλλήλων για Ενιαίο Ταμείο, όπως έχουν σαφώς και κατηγορηματικά εκφραστεί με δημοψήφισμα; Ή, ότι με την ένταξη των τραπεζοϋπαλλήλων στο ΙΚΑ, θα βρεθούν οι τελευταίοι στην απόλυτη διάθεση της κυβέρνησης, για τις συνολικές ανατροπές που αναμένονται, χωρίς ξεχωριστές ρυθμίσεις και πολλές πολλές κουβέντες;

Πάντως, αν ανησυχούν για τη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων των τραπεζοϋπαλλήλων, η λύση είναι πολύ απλή. Διαθέτοντας οι τράπεζες ένα μικρό και αμελητέο, σχετικά με το σύνολο, ποσό από τα τεράστια και δυσθεώρητα κέρδη τους, τα ταμεία δε θα έχουν κανένα πρόβλημα για δεκαετίες.

Υ.Γ. Αλήθεια, ο υφυπουργός Εργασίας και πρώην πρόεδρος της ΟΤΟΕ, Χρ. Πρωτόπαππας, που δεν έχανε ευκαιρία, μέχρι πρότινος, να υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση δεν έχει αντίρρηση, με το πάγιο αίτημα των τραπεζοϋπαλλήλων, για ενιαίο ασφαλιστικό ταμείο κύριας και επικουρικής σύνταξης, τώρα τι λέει; Οτι εννοούσε το ΙΚΑ και, μάλιστα, όπως πάνε να το καταντήσουν..;

Δε ρωτάγανε και μας;

Γρηγοριάδης Κώστας

ΧΑΜΟΣ ΠΛΕΟΝ στη Μέση Ανατολή, όπου η κατάσταση - όπως λένε αρκετοί - είναι αδιέξοδη και εγκυμονεί πολέμους. Λογικό. Πού αλλού θα μπορούσαν να καταλήξουν οι υποτιθέμενες «ειρηνευτικές προσπάθειες» με μεσολαβητές τους Αμερικανούς;

Δε ρωτάγανε κι εμάς εδώ στα Βαλκάνια, που τις έχουμε πρόσφατες τις εμπειρίες από τις αμερικανικές προσπάθειες επιβολής της ειρήνης; Είπαμε, όπου ανακατεύονται αυτοί, ακόμα και πρόβλημα να μην υπάρχει... δημιουργείται.

Και να δείτε που θα βγουν κι από πάνω, η Ολμπράιτ με τον Κλίντον, για να εκφράσουν την ειλικρινή λύπη τους για την έκβαση της κατάστασης και να λυπηθούν για τους νεκρούς.

Οχι άμεσα φυσικά, γιατί τώρα θίχτηκε το γόητρό τους με την επίθεση που έγινε σε πολεμικό πλοίο τους στην Υεμένη και πρέπει να δείξουν το σκληρό τους πρόσωπο, αυτό που γνωρίζουμε πολύ καλά.

ΟΛΑ ΚΑΛΑ και ωραία με την κυβέρνηση, που το έριξε στην προσπάθεια επιβολής κανόνων «σαβουάρ βιβρ» στους οδηγούς ταξί και τους ορίζει με «χάρτη συμπεριφοράς» πώς να φέρονται, πώς να μιλάνε και τι να κάνουν. Επίσης εξέδωσε χάρτη και για τους επιβάτες ταξί.

Μάλιστα, θα έλεγε κανείς λοιπόν πως η κυβέρνηση βάζει την... τελευταία καλλωπιστική πινελιά σε μια κατάσταση που είναι... τέλεια. Σε μια Αθήνα που δεν υπάρχει κυκλοφοριακό και σε μια χώρα με άριστα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ετσι είναι η Ελλάδα στα... καλοκαιρινά όνειρα του Κ. Σημίτη...


Παπαγεωργίου Βασίλης

Την ίδια ώρα, το πετρέλαιο κίνησης έχει διπλάσιες τιμές από πέρσι και οι ταξιτζήδες πληρώνουν το διπλάσιο κόστος για τα αυτοκίνητά τους. Εχουν δίκιο τώρα να εκνευριστούν ή δεν έχουν;

Ανιστόρητος σκοταδισμός

Τις πιο μελανές και σκοτεινές σελίδες από το ρόλο και τη δράση της επίσημης Εκκλησίας, από συστάσεως του ελληνικού κράτους, αποφάσισαν να βγάλουν, για τους δικούς τους σκοπούς, στην επιφάνεια οι ιεράρχες. Η πρόσφατη εισήγηση που συνέταξε και παρουσίασε ο μητροπολίτης Μεσσηνίας, κατόπιν βέβαια παραγγελίας της Ιεράς Συνόδου και προσωπικά του ίδιου του αρχιεπισκόπου, υπό τη μορφή ιστορικής αναδρομής για την «προσφορά της Εκκλησίας εις το Εθνος, την Ορθοδοξίαν, την Οικουμένην», αποτελεί πρόκληση στην ιστορική μνήμη και τα δημοκρατικά αισθήματα του ελληνικού λαού. Η πρόκληση δεν αφορά μόνο την ιστορία, αλλά αποτελεί ευθεία βολή και στο παρόν, καθώς σηματοδοτεί, δίνει το στίγμα του ρόλου που διεκδικεί να παίξει η Ιεραρχία στην ελληνική κοινωνία.

Ηκίνηση αυτή δεν είναι μια μεμονωμένη ενέργεια κάποιου εμπνεόμενου από το μαύρο παρελθόν ιεράρχη. Το εν λόγω κείμενο προσθέτει ένα ακόμα κομμάτι στο «παζλ» που σχηματίζεται με τις κινήσεις και τις πρωτοβουλίες του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του. Εχουν προηγηθεί οι ομιλίες του ίδιου, οι αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου και διάφορες δηλώσεις, που συνθέτουν στην ουσία μια πολιτική πλατφόρμα «αναβάθμισης» διά του «βαπτίσματος» στο μαύρο παρελθόν της Εκκλησίας του σύγχρονου πολιτικού ρόλου της, ενός ρόλου με θρησκευτικό περιτύλιγμα. Αγανάκτηση όμως προκαλεί και η υποκρισία των ιεραρχών, οι οποίοι εκφράζουν την ανησυχία τους για το Κυπριακό, ενώ δε λένε κουβέντα για όλους αυτούς που άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες για τη διχοτόμηση της Κύπρου. Και πώς θα μπορούσαν άλλωστε; Συχνές - πυκνές είναι οι συνεργασίες τους με τον Αμερικανό ανθύπατο Μπερνς. Δεν υπάρχει ούτε ίχνος αυτοκριτικής για την ηγεσία της Εκκλησίας που υπηρέτησε τη χούντα. Αντίθετα με τη φρασεολογία τους διεκδικούν τον τίτλο του πλέον αυθεντικού συνεχιστή της ιδεολογίας που το δικτατορικό καθεστώς εξέθρεψε.

Πρόκειται για ένα ρόλο άκρως αντιδραστικό, που για να μπορέσει να περπατήσει έχει ανάγκη τον αντικομμουνισμό και ό,τι αυτός συνεπάγεται. Εξάλλου, πάντα ο αντικομμουνισμός συνοδευόταν από την παραχάραξη της ιστορικής πραγματικότητας και την προσπάθεια να παρουσιαστεί το μαύρο ως άσπρο. Δε διστάζουν λοιπόν να υμνήσουν την προσφορά της Εκκλησίας που «αντιτάχθηκε στο παιδομάζωμα των Ελληνοπαίδων, που έγινε από τους ξενόδουλους εγκληματίες του συμμοριτισμού». Επειδή ακριβώς θέλουν να προκαλέσουν. Θέλουν να διχάσουν το λαό και να τον παγιδεύσουν σε δευτερεύουσες αντιθέσεις για να μπορούν πιο εύκολα να τον χειραγωγήσουν.

Μέσα σε αυτό το σκηνικό ήρθε και η σικέ «ρήξη» για τις ταυτότητες με την κυβέρνηση. Τη «ρήξη» αυτή την είχε ανάγκη τόσο η Ιεραρχία όσο και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία έχει ανάγκη μια τέτοια «ρήξη», αφ' ενός μεν για να αποπροσανατολίσει το λαό και αφ' ετέρου για εμφανίσει ένα προοδευτικό άλλοθι καθώς υποτίθεται αντιπαλεύει την αντιδραστική εκκλησιαστική ηγεσία, την ίδια στιγμή που χαριεντίζεται ποικιλοτρόπως μαζί της σε όλα τα βασικά θέματα για το λαό. Αν όμως όλα αυτά επιβεβαιώνουν το γνωστό λαϊκό ρητό που λέει ότι «ο λύκος κι αν εγέρασε η τρίχα του δεν άλλαξε», όσον αφορά το ρόλο της ηγεσίας της Εκκλησίας, την ίδια ώρα επιβεβαιώνεται ότι και «οι φύλακες έχουν γνώση» όσον αφορά τον λαϊκό παράγοντα και τις δυνάμεις που πάντα ήταν στην πρώτη γραμμή των αγώνων του.


Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Απάνθρωπες λογικές

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Η επαρκής ρύθμιση δεν μπορεί να αποβλέπει μόνο στην ασφάλεια. Συγχρόνως πρέπει να αποδίδει σημασία στο θέμα του κόστους των συντάξεων». Αποκαλυπτική η λογική του Ολλανδού Κοινοτικού επιτρόπου, Φρ. Μπολκενστάιν, όπως αυτή εκφράζεται στο σχέδιο οδηγίας, για «τις συντάξεις απασχόλησης», που δόθηκε προχτές στη δημοσιότητα.

Ακόμη και η όποια ασφάλεια(;) παρέχουν οι σημερινές, πενιχρές στη συντριπτική τους πλειοψηφία, συντάξεις αμφισβητείται πλέον και τυπικά από την ΕΕ.. Πρέπει, να υπολογιστεί και το κόστος, λένε σοβαρά σοβαρά... Λες και οι μεγάλες πολυεθνικές δε συσσωρεύουν καθημερινά αμύθητα κέρδη, ξεζουμίζοντας τους εργαζομένους, κλέβοντας τον ιδρώτα και το μόχθο τους, ληστεύοντάς τους δυο και τρεις φορές, είτε όταν δουλεύουν, είτε όταν αγοράζουν, είτε ως φορολογούμενους, είτε όταν τους ρίχνουν στον Καιάδα της ανεργίας και του περιθωρίου.

Τα πάντα στην υπηρεσία του μεγάλου κεφαλαίου, στις ανάγκες της υπερσυσσώρευσης κερδών και δύναμης, του ανταγωνισμού του με τα αμερικανικά και ιαπωνικά μεγαθήρια. Αυτή είναι η λογική της ΕΕ. Αυτή είναι η λογική και της κυβέρνησης Σημίτη. Και αυτές, ακριβώς, τις απάνθρωπες λογικές, μπορεί και πρέπει να βάλει στο περιθώριο η ενωμένη και αποφασιστική πάλη της εργατικής τάξης και όλων των λαών.

Χρειάζονται κι άλλα ναυάγια;

«...Εβεβαίωσαν σ' αυτά εν γνώσει τους ψευδώς ότι είχαν γίνει σχετικές επιθεωρήσεις του πλοίου και ότι αυτό πληρούσε τις προϋποθέσεις εκδόσεως των πιστοποιητικών ασφαλείας και αξιοπλοΐας του, με συνέπεια να παρασχεθεί η δυνατότητα ναυλώσεως του εν λόγω πλοίου και γενικά πλεύσεώς του, με αποτέλεσμα την 3η Σεπτεμβρίου 1994, αυτό, λόγω ακριβώς των φθορών, ελαττωμάτων και γενικά της κακής καταστάσεως από απόψεως αντοχής και ασφάλειας, να βυθιστεί ενώ έπλεε έμφορτο στο μέσο περίπου του Ν. Ατλαντικού, παρασύροντας στο βυθό τα 24 μέλη του πληρώματός του». «...Ειδικότερα, κατά τους προαναφερομένους χρόνους, με φορτικότητα, πειθώ, παραινέσεις, υποσχέσεις και συμβουλές παρότρυνε τους συγκατηγορουμένους του... και έπεισε αυτούς να εκδώσουν τα πιο πάνω αναφερόμενα έξι ψευδή κατά περιεχόμενο πιστοποιητικά και να τελέσουν έτσι με πρόθεση το έγκλημα της ψευδούς βεβαιώσεως κατ' εξακολούθηση...».

Αυτά γράφουν, ανάμεσα σε πολλά άλλα, τα κατηγορητήρια ενάντια σε στελέχη του «Ελληνικού Νηογνώμονα», σχετικά με το ναυάγιο του φορτηγού πλοίου «Αϊρον Αντώνης». Και η δίκη, βέβαια, για μια ακόμη φορά δεν έγινε χτες, αφού και πάλι αναβλήθηκε. Η κυβέρνηση και ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, όμως, τι περιμένουν, για να σταματήσουν αμέσως τη λειτουργία του ιδιωτικού «Νηογνώμονα»; Μήπως χρειάζονται και άλλα ναυάγια, για να πάρουν τα απαραίτητα μέτρα;

Ενα αποκαλυπτικό ντοκουμέντο

«Τρίτο: Το παιδομάζωμα, στο οποίο αναφέρθηκε ο Χρυσόστομος, όντως έγινε, αλλά έγινε από τις κυβερνητικές αρχές, που έκλεισαν χιλιάδες παιδιά στα "αναμορφωτήρια" - κολαστήρια της Φρειδερίκης. Τα χιλιάδες άλλα παιδιά, που με τη θέληση των γονιών τους μεταφέρθηκαν στις σοσιαλιστικές χώρες για να σωθούν, αναδείχτηκαν σε επιστήμονες, σε ειδικευμένο εργατικό δυναμικό, σε χρήσιμους στο λαό ανθρώπους». Το προαναφερόμενο σημείο ήταν ένα απ' όλα όσα περιείχε το σχόλιο - απάντηση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, στα όσα αντικομμουνιστικά αναφέρθηκαν στην Ιεραρχία της Εκκλησίας.

Κι επειδή κάποιοι κάνουν πως έχουν ξεχάσει τη νεότερη ιστορία της χώρας και, ιδιαίτερα, επειδή οι νεότερες γενιές μαθαίνουν όσα θέλει το κατεστημένο να μάθουν, θεωρήσαμε σκόπιμο να στηρίξουμε το προηγούμενο σημείο, μ' ένα φωτογραφικό ντοκουμέντο. Η διπλανή φωτογραφία είναι από το κολαστήριο της Μακρονήσου, το 1949. Εικονίζει τον αρχιμανδρίτη Κορνάρο και μετέπειτα μητροπολίτη Πρέβεζας, να κάνει «ελληνοχριστιανική διαπαιδαγώγηση» σε δεκάδες παιδιά, στο χώρο του Α` Ειδικού Τάγματος Οπλιτών (ΑΕΤΟ). Ναι, σε παιδιά! Ακόμη και στη Μακρόνησο έστελνε παιδιά, το τότε ξενόδουλο καθεστώς, με την αμέριστη βοήθεια της τότε ηγεσίας της Εκκλησίας!

Ας μην «ξύνονται στην γκλίτσα του τσοπάνη», λοιπόν, οι ιεράρχες, όπως εύστοχα σημειώνει το σχόλιο του Γραφείου Τύπου...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Θανατηφόρος ανταγωνισμός

Ηπροχτεσινή πρόκληση των εφοπλιστών, ότι θα ακινητοποιήσουν τα πλοία, δεν ξενίζει. Αυτοί ακριβώς ήταν πάντα οι εφοπλιστές. Ούτε πατριώτες, ούτε φιλεύσπλαχνοι. Κυνικοί, ψυχροί, δραχμοφονιάδες, η πιο σκληρή έκφραση του κεφαλαίου. Φονιάδες και με το ποινικό περιεχόμενο του χαρακτηρισμού. Οχι μόνο δε λογάριασαν ποτέ τις ανθρώπινες ζωές, αντίθετα έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους κι από το θάνατο των ναυτικών να βγάζουν κέρδος. Οι παλιότεροι έχουν να μαρτυρήσουν πολλά για ναύτες κλειωμένους στο μπαλαούρο, που πήγαιναν μαζί με το σαπάκι στο βυθό κι ανέβαζαν έτσι τα δολάρια της αποζημίωσης. Δεν εκπλήσσει λοιπόν η προχτεσινή ανακοίνωσή τους, με την οποία σκυλεύουν πάνω σε 81 πτώματα και ζητάνε τα ρέστα, γιατί, δήθεν, «διασύρονται» από τις συνεχείς αποκαλύψεις για τα σαπάκια που κυκλοφορούν στο Αιγαίο.

Αυτό που αξίζει ειδικής σημείωσης είναι η στάση της κυβέρνησης. Με τη σχετική απαντητική προς τους εφοπλιστές ανακοίνωσή του το υπουργείο Ναυτιλίας προσπερνά την ουσία του προβλήματος, δηλαδή τον ανταγωνισμό των εφοπλιστών - αυτόν που έφερε τους 81 νεκρούς και ανοίγει τάφους για τα επόμενα θύματα - κι αφού αρπάζει την ευκαιρία, χρεώνει τη φιλοεφοπλιστική πολιτική στο λαό. «Η κοινωνία απαιτεί» αναφέρει το ΥΕΝ και παρουσιάζει ως κοινωνικό αίτημα την παραπέρα ένταση του ανταγωνισμού. Ενταση, για την οποία έστρωσαν το έδαφος οι αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, με βάση τις οποίες την ερχόμενη βδομάδα σπάει η αποκλειστική εκμετάλλευση των γραμμών του Αιγαίου από εταιρίες που έχουν άδειες σκοπιμότητας, ώστε να δοθεί ανάλογο δικαίωμα στην ανερχόμενη εφοπλιστική κλίκα που μέχρι τώρα περιόριζε τη δράση της στο Ιόνιο.

Ηκυβέρνηση δηλώνει πως έτσι ο άγριος ανταγωνισμός μεταξύ των εταιριών του Αιγαίου θα γίνει «υγιής ανταγωνισμός». Ψεύδεται εν ψυχρώ, καθώς γνωρίζει από πρώτο χέρι πως ο «υγιής ανταγωνισμός» που έρχεται σημαίνει 24ωρα συνεχούς δουλιάς για τα πληρώματα, αδιάκοπη λειτουργία των πλοίων σε βαθμό που να «σπάνε» οι μηχανές. Αυτό, δηλαδή, που συμβαίνει ήδη στο Ιόνιο και ειδικότερα στα δρομολόγια προς Ιταλία ανάμεσα στις ίδιες εταιρίες που καλούνται να ανταγωνιστούν «υγιώς» και στο Αιγαίο. Με τις αποφάσεις της η κυβέρνηση άνοιξε κι άλλο τις ορέξεις των εφοπλιστών. Χρεώνεται από τώρα τις συνέπειες.

Αν σημειώνουμε αναλυτικά αυτήν την εξέλιξη είναι γιατί μέσα από τις τραγωδίες που προδιαγράφει, αναδεικνύει ακόμα πιο επιτακτικά το αίτημα που προβάλλεται όλο και πλατύτερα από το νησιώτικο πληθυσμό και τους ναυτεργάτες. Τη διατήρηση, δηλαδή, και θωράκιση του προστατευτισμού στις εσωτερικές θαλάσσιες συγκοινωνίες, με διασφάλιση των ναυτεργατικών δικαιωμάτων. Ακόμα παραπέρα, την ανάπτυξη ενός πλατιού λαϊκού κινήματος, που θα δώσει συντονισμένα τη μάχη για την ανατροπή της σημερινής διαλυτικής πολιτικής και θα διεκδικεί τη δημιουργία ενός Εθνικού Οργανισμού Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών, ο οποίος θα λειτουργεί υπό τον άμεσο εργατικό και κοινωνικό έλεγχο.

Ηπλήρης απελευθέρωση της ακτοπλοΐας, είτε γίνει το Γενάρη του 2003 που ζητά ο ΣΥΝ, είτε τον Οκτώβρη του 2002 που θέλει ο Παπουτσής, είτε το 2001 που ζητά η ΝΔ, οδηγεί μόνο σε παραπέρα όξυνση τον ανταγωνισμό και κατά συνέπεια σε ισχυροποίηση των μονοπωλίων. Κι αυτό, όπως και να το ντύσει η κυβέρνηση, προαναγγέλλει δεινά και για τους ναυτικούς και για τους νησιώτες, συνολικότερα για τους επιβάτες.

Eφοπλιστές

Ογδόντα τόσους

έστειλαν

στης θάλασσας

το μνήμα,

σιγά, μωρέ,

το έγκλημα

σιγά, μωρέ,

το κρίμα!

*

Ογδόντα τόσους

έπνιξαν,

το δέχονται,

εντάξει,

μα όχι και

να βάλλονται

για μια συνήθη

πράξη!

*

Α, όχι

θ' αντιδράσουνε,

θα υψώσουν

μπαϊράκι,

ώστε να μείνει

στις γραμμές

το κάθε τους

«σαπάκι»

και να μπορούνε

στα «μουγκά»

να πνίγουν

τον κοσμάκη.


Ο Οίστρος



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ