ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ενεργειακή επιθεώρηση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πιστεύουν αυτοί που κυβερνούν ότι ο κάθε Ελληνας, που έφτιαξε ένα σπιτάκι για την οικογένειά του, απέφυγε να το φτιάξει σωστά, με καλή μόνωση και ποιοτικά κουφώματα, από ...άποψη ή λόγω βλακείας;

Μήπως δεν ξέρει ο κάθε εργαζόμενος, που κοπιάζει να χτίσει ή να αγοράσει με ένα στεγαστικό δάνειο ένα σπίτι, ότι τα ποιοτικά υλικά κατασκευής, η σωστή εργασία και οι υψηλές προδιαγραφές θα τον γλιτώσουν από επιπλέον δαπάνες για ηλεκτρικό και πετρέλαιο;

Αυτά και ακόμη περισσότερα ξέρει ο κόσμος που προσπαθεί να γλιτώσει το νοίκι και να αφήσει κάτι στα παιδιά του. Δεν έχει άγνοια, λεφτά δεν έχει. Δεν μπορεί να δανειστεί απεριόριστα. Δεν μπορεί να πάρει πάντα τα καλύτερα υλικά αν χτίζει μόνος του.

Η κυβέρνηση θεσπίζει ενεργειακές επιθεωρήσεις και μελετά κίνητρα, θεωρώντας ότι το θέμα της κακής ποιότητας της λαϊκής κατοικίας θα λυθεί στο πλαίσιο της αγοράς. Μα, έχει ήδη «λυθεί» σε αυτό το πλαίσιο με τα σημερινά αποτελέσματα.

Οσα περισσότερα διαθέτεις, τόσο καλύτερο σπίτι αποκτάς. Με μεγάλους χώρους, μεγάλα μπαλκόνια, με καλά υλικά μέσα και έξω, ίσως και με μια αυλή για να παίζει το παιδί.

Η ενεργειακή επιθεώρηση για τα φτωχόσπιτα είναι η επιβεβαίωση - με το αζημίωτο - της αδυναμίας των εργαζομένων να ικανοποιήσουν επαρκώς τις στεγαστικές τους ανάγκες. Είναι αναγκαίο να πληρώνουν γι' αυτό;

Η ρήτρα καυσίμων

«Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» και γι' αυτό η κυβέρνηση, με το υπουργείο Περιβάλλοντος και τη νέα διοίκηση της ΔΕΗ «μαγειρεύουν» την επιβολή της ρήτρας καυσίμων, διαρρέοντας μάλιστα ότι θα την υλοποιήσουν εφόσον ή φροντίζοντας να προκύψει μείωση των τιμολογίων της ΔΕΗ.

Ε, τότε γιατί σκέφτονται να την εφαρμόσουν, όταν η κύρια αποστολή της ρήτρας είναι να προσδιορίζει την επιβάρυνση στο κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από την αύξηση της τιμής των καυσίμων (πετρελαίου και φυσικού αερίου) και να το μετακυλίσει στα τιμολόγια, ώστε να μην επιβαρύνεται η κάθε επιχείρηση;

Αυτό που θέλει η κυβέρνηση είναι να αυξήσει τα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος για να κερδίζουν περισσότερα τόσο οι μέτοχοι της ΔΕΗ, όσο και κάθε άλλης εταιρείας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Ετσι επιτάσσει η «απελευθέρωση» της αγοράς και το νέο παιχνίδι στην ενέργεια, που οι υπερασπιστές του επιμένουν να δηλώνουν ότι είναι για «το καλό των καταναλωτών».

Η ρήτρα καυσίμων αυτό το σκοπό εξυπηρετεί, καθώς το πετρέλαιο αυξάνεται σταθερά και έχει ξεπεράσει πλέον τα 80 δολάρια το βαρέλι. Τώρα τα «μασάνε» και λένε για μειώσεις, αλλά σε ένα χρόνο, που θα έχει φτάσει τα 100 δολάρια το βαρέλι το πετρέλαιο, η ρήτρα θα εφαρμόζεται κανονικότατα. Τότε να δούμε τι μειώσεις θα έρθουν στα τιμολόγια, που θα ανατιμώνται χωρίς να χρειάζεται καν υπουργική απόφαση...

Φτάνει πια η κοροϊδία...

Να καταργηθούν οι χαφιεδοκάμερες

Η έκρηξη βόμβας μπροστά στη Βουλή, εκτός των άλλων, ήρθε να επαληθεύσει για πολλοστή φορά τη γνωστή αλήθεια ότι οι χαφιεδοκάμερες δεν «πιάνουν» ποτέ τους «τρομοκράτες» και το οργανωμένο έγκλημα, αλλά έχουν τοποθετηθεί για να «καταγράφουν» τους διαδηλωτές και τους λαϊκούς αγώνες. Τουλάχιστον επτά κάμερες παρακολουθούν το μέρος μπροστά στο μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη αλλά καμία δε «φωτογράφισε» τα πρόσωπα εκείνων που τοποθέτησαν τον εκρηκτικό μηχανισμό. Αυτό βέβαια έχει συμβεί σε όλες σχεδόν τις παρόμοιες απόπειρες που έχουν συμβεί τα προηγούμενα χρόνια, από την επίθεση στην αμερικανική πρεσβεία πριν από τρία χρόνια μέχρι την πρόσφατη στην «Εθνική Ασφαλιστική». Οι χαφιεδοκάμερες αποδείχθηκαν παντελώς άχρηστες για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, του οργανωμένου εγκλήματος, κ.ο.κ. Η μόνη χρησιμότητά τους και ο μόνος λόγος ύπαρξής τους είναι το φακέλωμα των διαδηλωτών και η καταστολή των λαϊκών κινητοποιήσεων. Είναι επιτακτική ανάγκη λοιπόν να καταργηθούν εδώ και τώρα. Και ας αφήσει η κυβέρνηση και ο λαλίστατος αρμόδιος υπουργός «Προστασίας του Πολίτη» τις μπουρδολογίες ότι τάχα δε θέλει να δημιουργήσει «μια αστυνομοκρατούμενη πόλη». Το ακριβώς αντίθετο επιδιώκει...

Παραστρατιωτικές ομάδες

Πολλά ερωτηματικά και ανησυχία προκαλεί η εκπαίδευση παραστρατιωτικών οργανώσεων στην Ελλάδα, από Αμερικάνους ειδικούς και την παρακολούθηση του ΓΕΣ. Οπως κατέγραψε το χτεσινό ρεπορτάζ του «Ρ», η εκπαίδευση αυτή γίνεται για αποστολές σε «κατοικημένες περιοχές», υπό την ταμπέλα των λεσχών «Εφέδρων Καταδρομέων», με διεθνείς διασυνδέσεις και κυρίως υπό την πλήρη κάλυψη ελληνικών αρχών, όπως το Γενικό Επιτελείο Στρατού και η Ελληνική Αστυνομία. Η εν λόγω «άσκηση» έγινε στις 7-10 Γενάρη 2010 στον Πολύγυρο Χαλκιδικής. Την παρακολούθησαν ως επίσημοι παρατηρητές εκπρόσωποι της Αστυνομίας και δύο εν ενεργεία στελέχη του Στρατού, ένας εκ των οποίων απένειμε και τα αναμνηστικά μετάλλια.

Τα αντικείμενα της εκπαίδευσης παραπέμπουν κατευθείαν σε εκπαίδευση παραστρατιωτικών ομάδων. Προσανατολίζουν σε αποστολές καθαρά εσωτερικής κατασταλτικής δύναμης κατά του λαϊκού κινήματος, που, εκτός των άλλων, μπορεί άμεσα να ενσωματωθεί στους ιδιωτικούς ή και στους κρατικούς στρατούς που δρουν στα ανά τον κόσμο ιμπεριαλιστικά μέτωπα, είτε υπό τη μορφή μη κυβερνητικών οργανώσεων, είτε υπό τη μορφή εταιρείας παροχής πολεμικών υπηρεσιών. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Αμερικανός εκπαιδευτής προέρχεται από το FBI και όπως αναφέρουν οι διοργανωτές «έχει εφαρμόσει την εκπαίδευση αυτή σε δεκάδες επιχειρήσεις στις ΗΠΑ, στο ΙΡΑΚ, στο ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ και στη ΒΟΣΝΙΑ». Ιδού, λοιπόν, «πεδίον δόξης λαμπρόν» για όσους έχουν φιλοδοξίες να γίνουν «ράμπο» σε βάρος των λαών, με την ενθάρρυνση πάντα της εκάστοτε κυβέρνησης.

Οι πραγματικές στοχεύσεις, αλλά και το βάθος των διασυνδέσεων που σχετίζονται με το συγκεκριμένο γεγονός, αποκαλύπτονται και από το εξής: Η εκπαίδευση ονομάστηκε από τους διοργανωτές της, το «Κέντρο Εκπαίδευσης Σκοποβολής της Ευρωπαϊκής Ενωσης Αλεξιπτωτιστών» και τη «Λέσχη Ειδικών Δυνάμεων Χαλκιδικής» (απόστρατοι καταδρομείς), «σχολείο SWAT». Δηλαδή, εκπαίδευση «ειδικών δυνάμεων αστυνομικών υπηρεσιών» κατά τα πρότυπα των αμερικανικών ομάδων SWAΤ (ομάδες ειδικών όπλων και τακτικής). Ετσι αποκαλούνται οι παραστρατιωτικές ομάδες που λειτουργούν στις ΗΠΑ και είναι πλήρως ενσωματωμένες στους εκεί κατασταλτικούς μηχανισμούς, με επίσημη αποστολή τη «διάσωση ομήρων», την «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας», τη «συμμετοχή σε υψηλού ρίσκου συλλήψεις» κλπ.

Η ύπαρξη αυτών των ομάδων, αλλά και η εκπαίδευσή τους σε τέτοιου είδους αποστολές, υπό την κάλυψη των κρατικών αρχών, συνδέεται άμεσα με τα νεοταξικά δόγματα και το όλο πλέγμα καταστολής που εγκαθιδρύεται. Αποτελεί αντανάκλαση του προσανατολισμού των Ενόπλων Δυνάμεων στην αντιμετώπιση των λεγόμενων «ασύμμετρων απειλών», που μαζί με την τρομοκρατία περιλαμβάνουν, με βάση τα διάφορα «αντιτρομοκρατικά» δόγματα, οτιδήποτε μπορεί να θεωρηθεί ως απειλή για το σύστημα, ακόμα και δραστηριότητες προερχόμενες από τις οργανωμένες δυνάμεις του μαζικού λαϊκού κινήματος. Αυτός ο προσανατολισμός δεν είναι ξένος και από την ίδια την εκπαίδευση που παρέχεται στις Ενοπλες Δυνάμεις, καθώς ο Ελληνικός Στρατός έχει ήδη πραγματοποιήσει και ασκήσεις για την αντιμετώπιση διαδηλωτών. Η απειλή συνεπώς είναι συγκεκριμένη και αποτελεί μέρος της γενικευμένης επίθεσης που εκπορεύεται από τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία ενάντια στα λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες.

Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Αντίσταση στον ευρωμονόδρομο...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΟΛΑ ΤΟΥ ΑΡΕΣΑΝ ΕΔΩ στην Ελλάδα του προέδρου της ΕΕ, Βαν Ρομπάι, και δυστυχώς δε μιλούσε για τον ...ήλιο, τη θάλασσα, τις ακρογιαλιές και τα μεζεδάκια μας. Καταχείμωνο έχουμε, άλλωστε!

Για το «σχέδιο προϋπολογισμού» μιλούσε και πολύ καλό του φάνηκε, όπως και οι προτεραιότητες της κυβέρνησης και τα όσα του είπε ο Γ. Παπανδρέου.

Δήλωσε, μάλιστα, ότι η ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει τις προκλήσεις που «ενδιαφέρουν την ευρωζώνη», ενώ αναμένει με ανυπομονησία και το πρόγραμμα σταθερότητας που θα καταθέσει η Ελλάδα.

Ποιο είναι το απλούστατο συμπέρασμα, που μπορούμε να βγάλουμε από όλα αυτά; Μα, το ότι αφού αυτός είναι ευχαριστημένος δε γίνεται να είναι ευχαριστημένος και ο Ελληνας μισθωτός, συνταξιούχος, αγρότης, μικρομεσαίος...

Ως γνωστόν, αυτά που «ενδιαφέρουν την ευρωζώνη» είναι όλοι οι προαναφερθέντες να πληρώνουν και να δυσκολεύονται, ενώ οι πολυεθνικές και οι ανώνυμες εταιρείες θα κάνουν κέρδη με ουρά.

Οι απόψεις της «ευρωζώνης» ταυτίζονται παγίως με τις απόψεις των ελληνικών κυβερνήσεων (είτε του ΠΑΣΟΚ είτε της ΝΔ), οπότε ...καταλαβαίνετε πού έχουμε μπλέξει για μία ακόμη φορά.

Προφανώς, λοιπόν, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι την επόμενη φορά που θα έρθει εδώ ο Ρομπάι και ο κάθε Ρομπάι να μη βρει τίποτε της αρεσκείας του. Να του φανούν όλα χάλια!

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς - μετά το «άνοιγμα στην κοινωνία» που εξήγγειλε - διαπίστωσε ότι «εκπνέει» ο χρόνος ανοχής του κόσμου προς την κυβέρνηση...

Προφανώς, νομίζει, π.χ., ότι ένας άνεργος, ή ένας συνταξιούχος των 400 ευρώ περιμένει να περάσουν ... οι 100 ημέρες για να αγανακτήσει, διότι έτσι είθισται στην πολιτική όπως την ξέρουν αυτοί.

Παρά τη διαπίστωσή του όμως, ο πρόεδρος της ΝΔ ήταν σαφής, λέγοντας πως θα ασκήσει «υπεύθυνη και συγκροτημένη αντιπολίτευση»!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Οτι δεν αμφισβητούμε τις αρχές του ευρωμονόδρομου και της λιτότητας που ταλαιπωρούν τον κοσμάκη και περιμένουμε πότε θα ...εμφανιστεί το πρώτο «πράσινο» σκάνδαλο για να έχουμε κάτι να λέμε.

Οχι πως δε θα συμβεί κάτι τέτοιο (αλίμονο!), όμως δεν είναι - προφανώς - αυτό το θέμα που απασχολεί αυτούς που - σύμφωνα με τη ΝΔ - θα αγανακτήσουν.

Καμία θυσία για την πλουτοκρατία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τη μεγαλύτερη αύξηση κερδών ...από το 1993 αναμένουν φέτος οι μονοπωλιακοί κολοσσοί, οι οποίοι αποδίδουν τη ραγδαία άνοδο της κερδοφορίας στην ίδια την καπιταλιστική κρίση. Οι μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις, όπως προκύπτει από τα δικά τους στοιχεία, ωφελήθηκαν από την ύφεση και λόγω των περικοπών θέσεων εργασίας και εξαιτίας των κρατικών πακέτων στήριξης. Τα κέρδη των εισηγμένων εταιρειών στο δείκτη S&P 500 (σ.σ. περιλαμβάνει τις 500 μεγαλύτερες εταιρείες που είναι εισηγμένες στη Γουόλ Στριτ), αυξήθηκαν 60% στο τελευταίο τρίμηνο του 2009, σύμφωνα με εκτιμήσεις της «Standard & Poor's» και του «Bloomberg». To 2010, οι επιχειρήσεις στον τομέα χρηματοοικονομικών, ημιαγωγών, αυτοκινήτου, ενέργειας και καταναλωτικών αγαθών θα παρουσιάσουν πιθανότατα τις καλύτερες επιδόσεις, ανοίγοντας το δρόμο για αύξηση των ετήσιων κερδών κατά 25%, συγκριτικά με την αναμενόμενη πτώση 12% του 2009. Περιττή «λεπτομέρεια» βέβαια ότι οι επιχειρήσεις αυτές «απαλλάχτηκαν» το 2009 από δύο και πλέον εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Τα ίδια αποτελέσματα, όπως είναι γνωστό, σημειώνονται και με τα ευρωπαϊκά μονοπώλια και βέβαια με τους εγχώριους επιχειρηματικούς ομίλους. Οι εργαζόμενοι λοιπόν δεν πρέπει να πέφτουν στην παγίδα των θυσιών, ακριβώς γιατί είναι τα μόνιμα θύματα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, είτε βρίσκεται στη φάση της ανάπτυξης είτε της κρίσης. Καμία θυσία λοιπόν για την πλουτοκρατία. Αντεπίθεση για να διεκδικήσει τα σύγχρονα λαϊκά δικαιώματα, κρατώντας ανοιχτό τον ορίζοντα της λαϊκής εξουσίας.

«Δύο σαχλαμάρες παραπάνω»...

«Εδώ έγκειται η δυσκολία της κυβέρνησης που έχει υποσχεθεί τα πάντα προεκλογικά και τώρα είναι υποχρεωμένη να κάνει τα τελείως αντίθετα και δε βρίσκει το θάρρος να πει "mea culpa", προεκλογικά είπα και δύο σαχλαμάρες παραπάνω διότι είχαμε εκλογές, η πραγματικότητα είναι αυτή, αυτό θα κάνουμε». Μπορεί να ξαφνιάζει για τον κυνισμό της η χτεσινή δήλωση (στον «Realfm») του Γ. Παπαθανασίου, αλλά ταυτόχρονα είναι εξόχως «διδακτική» για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την διαχείριση της εξουσίας το πολιτικό (και όχι μόνο) προσωπικό της αστικής τάξης. Τι συμβουλεύει ο πρώην τσάρος της οικονομίας την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; Να «ξεμπερδέψει» με ένα «συγνώμη λάθος» με τις όποιες, αστείες βέβαια αλλά δεν είναι αυτό κυρίαρχο, υποσχέσεις για «ψίχουλα» είχε δώσει προς τα λαϊκά στρώματα για να υφαρπάσει την ψήφο τους και να πάει παρακάτω, να προχωρήσει δηλαδή ταχύτατα στα νέα αντιλαϊκά μέτρα. Εννοείται ότι τίποτα δε δεσμεύει το ΠΑΣΟΚ, όπως και τη ΝΔ, στις επόμενες εκλογές να πούνε «δυο σαχλαμάρες παραπάνω» για να παραπλανήσουν τα λαϊκά στρώματα και να υφαρπάσουν ξανά την ψήφο τους. Και επειδή είναι παραπάνω από βέβαιο ότι το ίδιο έργο θα παιχτεί και στις επόμενες εκλογές, οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να περιμένουν τις κάλπες για να έρθουν καλύτερες μέρες, αλλά να οργανώσουν την πάλη τους και να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση της υπεράσπισης των δικαιωμάτων της και της ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής.

Η ενσωμάτωση ενισχύει την καταστολή

Το αίτημα για νομιμοποίηση των μεταναστών και των παιδιών τους, η απόδοση ελληνικής ιθαγένειας σε όσους μετανάστες δεύτερης γενιάς το επιθυμούν ήταν δίκαιο και μπορούσε να ικανοποιηθεί από τα πρώτα χρόνια εμφάνισης του ζητήματος αυτού. Θα μπορούσε να ικανοποιηθεί προς το συμφέρον Ελλήνων και μεταναστών, αν ο άνθρωπος και οι ανάγκες του ήταν «κινητήριος μοχλός» της οικονομίας και όχι το κέρδος.

Σήμερα η κυβέρνηση δίνει περιορισμένα το δικαίωμα αυτό γιατί όπως ομολογεί ο ίδιος ο υπουργός Εσωτερικών («Καθημερινή» 10/1/2010) «μόνη άλλωστε η διασφάλιση της ελπίδας αυτής για όσους μετανάστες είναι νόμιμοι, είναι σε θέση να καλύψει τα νώτα της χώρας μας στο εσωτερικό της ενώ αναλαμβάνει δυναμικά τον αγώνα κατά της λαθρομετανάστευσης». Η ενσωμάτωση, δηλαδή, μερίδας μεταναστών (σ.σ. που κι αυτοί «παράνομοι» θεωρούνταν για πολλά χρόνια) είναι ένα ισχυρό όπλο στην καταστολή της μετανάστευσης. Διαιρεί τους μετανάστες και αυξάνει την κοινωνική συνοχή.

Ενισχύει επιπλέον η παραχώρηση ιθαγένειας τον επίπλαστο διαχωρισμό «νόμιμοι - παράνομοι» στη συνείδηση όλων των εργαζομένων, ντόπιων και αλλοδαπών. Οπως σημειώνει στην ίδια δήλωση ο Γ. Ραγκούσης, «δεν μπορείς να σφραγίσεις τα σύνορα στα δίκτυα των διακινητών αν δεν έχεις ξεκαθαρίσει με απόλυτο τρόπο ότι την ελπίδα και την προοπτική μπορείς να την προσφέρεις μόνον σε όσους ζουν εδώ με νόμιμη άδεια».

Καταδίκη του «Καλλικράτη»

Η περιβόητη διοικητική μεταρρύθμιση - τις αρχές της οποίας δημοσιοποίησε η κυβέρνηση με την ονομασία «Πρόγραμμα Καλλικράτης» - δρομολογείται εδώ και αρκετά χρόνια με τη συναίνεση ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ενώ ΣΥΝ και ΛΑ.Ο.Σ. δεν αντιτίθενται. Είναι αλήθεια ότι εδώ και καιρό οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης θέλουν την αλλαγή της διοικητικής δομής του αστικού κράτους αφού ενδιαφέρονται να γίνεται ολοένα και πιο αποτελεσματικό για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Είναι επίσης αληθές ότι οι ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης επιβάλλουν τέτοιου τύπου μεταρρυθμίσεις, αφού πρέπει να εξυπηρετηθούν μέσα σε συγκεκριμένες συνθήκες μια σειρά ζητήματα που έχουν άμεση σχέση με το μεγάλο κεφάλαιο και την απαίτηση για την ολοένα αυξανόμενη κερδοφορία του. Ουσιαστικά ένα τέτοιο σχέδιο απαντά στην ανάγκη αναπαραγωγής του κεφαλαίου. Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο εντάσσεται και ο «Καλλικράτης» ως σχέδιο, για τη μεγαλύτερη ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Η αυτοδιοίκηση ως μηχανισμός του κράτους με τη μεταρρύθμιση, στο όνομα της αποκέντρωσης, το κάνει ακόμη πιο συγκεντρωτικό και ισχυρό ενάντια στο λαό.

Εξυφαίνεται, ταυτόχρονα με την αντιδραστική με βάση τους σκοπούς που εξυπηρετεί μεταρρύθμιση, ένα σχέδιο αποπροσανατολισμού από την ουσία αυτής της αλλαγής. Γίνεται ήδη προσπάθεια η συζήτηση να επικεντρωθεί γύρω από το ζήτημα των ορίων των δήμων. Δηλαδή, πόσοι δήμοι θα καταργηθούν και ποιοι. Το λεγόμενο χωροταξικό ζήτημα, στο οποίο η κυβέρνηση δεν έχει ακόμα καταλήξει, αναμένεται να αποτελέσει συστατικό μέρος μιας αποπροσανατολιστικής προπαγάνδας προκειμένου να συγκαλυφθεί όσο το δυνατόν το πραγματικό περιεχόμενο της συγκεκριμένης μεταρρύθμισης. Ποιο είναι αυτό; Οτι θα υπάρχει ισχυρότερη κρατική παρέμβαση ώστε να δημιουργηθούν ευνοϊκότεροι όροι για επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων στα νέα μεγαλύτερα και λιγότερα σε αριθμό σχήματα, που θα έχουν μεγαλύτερη πληθυσμιακή συγκέντρωση. Κάτι που ευνοεί την ανάπτυξη νέων μεγάλων οικονομικών δραστηριοτήτων σε διάφορους τομείς, όπως αγροτουρισμός, έργα υποδομών για κερδοφορία, ενέργεια, μεταφορές, βιομηχανική ανάπτυξη, εμπορευματοποίηση δασών, γης, γεγονός που δεν μπορούσε να επιτευχθεί με την ύπαρξη μικρών δήμων και νομών. Τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο υπουργός Εσωτερικών συνέδεσαν τον «Καλλικράτη» με τη λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη. Επιπλέον, με τη μεταφορά αρμοδιοτήτων στους δήμους και τις περιφέρειες θα διαλυθεί ο ενιαίος χαρακτήρας τομέων όπως η Υγεία, η Πρόνοια, η Παιδεία, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών, την παραπέρα ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας σε αυτούς τους τομείς, την ένταση της ταξικής διαφοροποίησης, το ακόμα μεγαλύτερο χτύπημα των εργασιακών σχέσεων.

Αυτοί οι σχεδιασμοί είναι σε βάρος των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων. Να μην πέσουν στην παγίδα και εγκλωβιστούν στη λογική του πόσοι και ποιοι θα είναι οι δήμοι, του πώς τα νέα διοικητικά σχήματα θα είναι πιο λειτουργικά και αποτελεσματικά, το πού θα είναι η έδρα του δήμου και άλλα παρόμοια. Αυτό βρίσκεται μακριά από την ουσία της επιχειρούμενης αλλαγής κόντρα στα συμφέροντά τους. Είναι η παγίδα που θέλει η άρχουσα τάξη να ρίξει το λαό, για να περάσει τα σχέδιά της. Η λαϊκή αντίσταση απέναντι στην αντιδραστική μεταρρύθμιση πρέπει να συνδέεται με την πάλη για την ικανοποίηση όλων των λαϊκών αναγκών στη δουλειά, στο εισόδημα, στην Παιδεία, την Υγεία, την Πρόνοια, όλων των αναγκών της δουλειάς και της ζωής των φτωχών αγροτών, των αυτοαπασχολουμένων.