Ενόψει της 3ης «αξιολόγησης», εντείνεται η συζήτηση για το ενδεχόμενο να χρειαστεί νέα ανακεφαλαιοποίηση των λεγόμενων «συστημικών τραπεζών», λόγω της αδυναμίας τους να μειώσουν τα «κόκκινα» δάνεια στο ύψος που έχει συμφωνηθεί. Βέβαια, το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στα επιχειρηματικά και στα καταναλωτικά δάνεια, αντικειμενικά όμως η συζήτηση επεκτείνεται και στα στεγαστικά. Μάλιστα, όπως γράφτηκε στον Τύπο, τους επόμενους 15 μήνες υπολογίζεται ότι θα βγουν στο σφυρί και θα πλειστηριαστούν περισσότερα από 10.000 ακίνητα, δείχνοντας την αγωνιώδη προσπάθεια των τραπεζών να ξεφορτωθούν οτιδήποτε επιβαρύνει την κερδοφορία τους, είτε πουλώντας τα ακίνητα που περνάνε στην κυριότητά τους, είτε αυξάνοντας τους εκβιασμούς στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά να πληρώσουν απ' αυτά που δεν έχουν, για να μην χάσουν το σπίτι τους. Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, που ξεκινάνε οσονούπω, θα συμβάλουν προς αυτή την κατεύθυνση, αφού γίνεται ευκολότερο για μια τράπεζα να πουλήσει ένα ακίνητο και να εισπράξει «ζεστό» χρήμα, όταν το αποφασίσει. Απ' αυτή τη σκοπιά, κανένας δεν πρέπει να παραπλανηθεί από τις διαβεβαιώσεις και τις «εγγυήσεις» που μοιράζει αφειδώς η κυβέρνηση, ότι η λαϊκή στέγη δεν κινδυνεύει από τη γενίκευση των πλειστηριασμών. Το έδαφος για την επέλαση στα σπίτια των υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών έχει ήδη στρωθεί και είναι θέμα χρόνου να αρχίσει το «πανηγύρι» που στήνουν στις πλάτες του λαού τράπεζες, κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ.

Ημερίδα «κατά της λιτότητας», με στόχο να εκφραστεί η «αλληλεγγύη στην Ελλάδα», οργάνωσε το Σάββατο στο Βερολίνο η «Ευρωπαϊκή Αριστερά». Ανάμεσα στα πολλά που ειπώθηκαν, ήταν ότι «η ελληνική κυβέρνηση εκβιάζεται» από τους Σόιμπλε - Μέρκελ και ότι «έχει εγκλωβιστεί», καθώς «το σύστημα όλο και οι τράπεζες θέλουν να δείξουν διεθνώς ότι δεν υπάρχει εναλλακτική»! Δηλαδή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έπεσε θύμα μιας πανευρωπαϊκής (αν όχι παγκόσμιας...) συνωμοσίας, που έχει βάλει σκοπό να αποδείξει ότι δεν υπάρχει εναλλακτική διαχείριση του καπιταλισμού. Ωστόσο, σύμφωνα με την ίδια ανάλυση, παρά τις δυσκολίες, η κυβέρνηση βρίσκει τρόπο και κάνει τη διαφορά! Φαίνεται πάντως ότι οι «εταίροι» του ΣΥΡΙΖΑ στη Γερμανία δεν έχουν «πάρει πρέφα» τις τελευταίες εξελίξεις και ιδιαίτερα τη δήλωση του πρωθυπουργού στην προχτεσινή συνέντευξη Τύπου ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει καμιά σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ που πριν από μερικά χρόνια διεκδικούσε να αναβαθμίσει το ρόλο του στο αστικό πολιτικό σύστημα, λέγοντας «ιστορίες» για «κακές» τράπεζες και εκπροσώπους της «ευρωπαϊκής νομενκλατούρας». Επομένως, αν κάποιος επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλισμού και ότι τα κέρδη του κεφαλαίου είναι ασύμβατα με τα λαϊκά δικαιώματα και τις ανάγκες, αυτός δεν είναι άλλος από τον ΣΥΡΙΖΑ, που εφαρμόζει την πολιτική των προηγούμενων, αποσπώντας τα εύσημα των εταίρων της Ελλάδας στην ΕΕ, ανάμεσα σ' αυτούς και της γερμανικής κυβέρνησης.

«Εχουμε ήδη ξεκινήσει τη σταδιακή ανανέωση και λειτουργική αναβάθμιση του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού των νοσοκομείων σε όλα τα επίπεδα (...) Σημαντικότατος αρωγός στην προσπάθεια μας αυτή αποδεικνύεται το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, το οποίο ήδη έχει συμβάλει σημαντικά με τις συμφωνίες για την αγορά 10 γραμμικών επιταχυντών, αλλά και την ανανέωση του στόλου του ΕΚΑΒ με 143 ολοκαίνουρια ασθενοφόρα (...) Θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά το Ιδρυμα για την προσφορά του στη δημόσια περίθαλψη, στην κοινωνία και στη χώρα». Τα παραπάνω περιέχονται σε πρόσφατη κοινή δήλωση του υπουργού και του αναπληρωτή υπουργού Υγείας, ενώ ανάλογες ευχαριστίες μοίρασε και ο πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ. Βέβαια, μικρή σημασία έχει αν τα θερμά της λόγια η κυβέρνηση τα απευθύνει στο τάδε ή στο δείνα ίδρυμα. Στην πραγματικότητα, αυτό που κάνει είναι να αποθεώνει την «ιδιωτική πρωτοβουλία» και να καλλιεργεί συνείδηση ότι μόνο με τη φιλανθρωπία των καπιταλιστών μπορούν να καλυφθούν στοιχειωδώς ορισμένες από τις πιο οξυμένες ανάγκες του λαού, όπως αυτές στην Υγεία, όπου η κατάσταση για ασθενείς και εργαζόμενους είναι άθλια, εξαιτίας ακριβώς της πολιτικής στήριξης του κεφαλαίου από τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του! Ταυτόχρονα, δημιουργείται το έδαφος ώστε το κράτος να αποχωρεί ολοένα και περισσότερο από την Υγεία, την Παιδεία και άλλους τομείς, αφήνοντας ακόμα μεγαλύτερο χώρο στο κεφάλαιο να κερδοσκοπεί με την εμπορευματοποίηση των λαϊκών αναγκών. Κρίνοντας μάλιστα από τα συχαρίκια που αποσπά η κυβέρνηση από τους κάθε είδους εκπροσώπους του κεφαλαίου, συμπεραίνει κανείς ότι η συμπάθεια είναι αμοιβαία...