Κυριακή 12 Σεπτέμβρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Επαναλήψεις...

«Για μας, το μεγαλύτερο οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα της χώρας είναι η ανεργία. Αυτό έλεγα πέρσι. Αυτό επαναλαμβάνω και τώρα», είπε ο πρωθυπουργός και αυτό είναι το κακό. Οτι, δηλαδή, οι κυβερνώντες επαναλαμβάνουν συνεχώς τις διαπιστώσεις και οι εργαζόμενοι συνθλίβονται από την ανεργία...

ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΚΘΕΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Εντείνεται η αντιλαϊκή ρότα της οικονομικής πολιτικής

Υποσχέσεις προς το κεφάλαιο και γενικόλογα ευχολόγια προς τους εργαζόμενους

Η κυβέρνηση της ΝΔ όχι μόνο θα συνεχίσει με αποφασιστικότητα την αντιλαϊκή πολιτική που όλα τα τελευταία χρόνια εφάρμοζε το ΠΑΣΟΚ, αλλά θα εντείνει τις προσπάθειές της ώστε να δρομολογηθούν λύσεις για τις πλέον αντιδραστικές αξιώσεις της άρχουσας τάξης. Αυτό ήταν μήνυμα - διαβεβαίωση που έστειλε χτες προς τους εκπροσώπους των μεγαλοεπιχειρηματιών ο Κώστας Καραμανλής, σε μια ομιλία στην οποία τελικά δε χώρεσαν οι πολυαναμενόμενες υποσχέσεις προς ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Αντίθετα, ο πρωθυπουργός, από το βήμα της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης, περιέγραψε τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς για την παραπέρα προώθηση των αναδιαρθρώσεων, που αποβλέπουν στην ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών.

Στις πρώτες θέσεις των παρεμβάσεων που αναμένεται να κάνει η κυβέρνηση στον τομέα της οικονομικής πολιτικής είναι «η συγκράτηση των καταναλωτικών δαπανών του Δημοσίου», η «αξιοποίηση της κινητής και ακίνητης περιουσίας του κράτους», οι ιδιωτικοποιήσεις, ο περιορισμός της φοροδιαφυγής και η μείωση των στρατιωτικών δαπανών.

Ειδικά σε ό,τι αφορά την περιβόητη «αξιοποίηση της περιουσίας», η προσπάθεια της κυβέρνησης να ξεπουλήσει ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει, είναι εμφανής. Δε διστάζουν μάλιστα να μεθοδεύουν να βάλουν στο χέρι και την περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων. Ετσι, όπως είπε ο πρωθυπουργός, «καταγράφουμε, για το σκοπό αυτό, την ακίνητη περιουσία που υπάγεται σε υπουργεία και Ασφαλιστικά Ταμεία», υπονοώντας ουσιαστικά ότι η κυβέρνηση δε σκοπεύει να σταματήσει μπροστά σε καμιά ανομία, αν οι εργαζόμενοι δε βάλουν φραγμό σε τέτοια σχέδια. Ειδική αναφορά έγινε επίσης στην ««ορθολογική αξιοποίηση των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων».

Σε ό,τι αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις ο Κ. Καραμανλής ανέφερε ότι στοχεύουν σε ξεπουλήματα που θα αποφέρουν περίπου 1,5 δισ. ευρώ, το 2005. Το κυριότερο ωστόσο είναι ότι η ΝΔ μιλά για «νέα γενιά αποκρατικοποιήσεων», στα πλαίσια της οποίας εννοεί το ξεπούλημα με «όλες τις μεθόδους, ανάλογα με την περίσταση». Οπως εξήγησεμ η κυβέρνησή του είναι έτοιμη να προσφέρει ό,τι διαθέτει το Δημόσιο προκειμένου να γίνουν «στρατηγικές συμμαχίες, μετοχοποιήσεις, συμβάσεις παραχώρησης, συνεργασίες δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, πλήρεις αποκρατικοποιήσεις». Στο πλαίσιο αυτό, ανάμεσα στ' άλλα, προωθείται «η αύξηση της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στην ανάπτυξη βασικών έργων υποδομής (λιμάνια, αεροδρόμια, οδικοί άξονες)», αλλά και η εισαγωγή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στο Χρηματιστήριο.

Αντιλαϊκοί άξονες

Για να δικαιολογήσει τα μέτρα στήριξης του μεγάλου κεφαλαίου -γιατί αυτό ήταν το βασικό περιεχόμενο της ομιλίας - ο πρωθυπουργός μίλησε για «συγκροτημένη πολιτική που συμπυκνώνεται σε τρεις λέξεις: «Παραγωγικότητα - ποιότητα - ανταγωνιστικότητα». Αναλύοντας το στόχο αυτό αναφέρθηκε σε οκτώ άξονες οι οποίοι, ένας προς έναν αποτελούν άξονες ενίσχυσης της λεγόμενης ιδιωτικής πρωτοβουλίας και ταυτόχρονα ορμητήρια για νέα αντιλαϊκή αντιδραστική επίθεση κατά του κοινωνικού συνόλου. Στα πλαίσια αυτά η κυβέρνηση:

Πρώτον, προωθεί την πολυδιαφημισμένη φορολογική μεταρρύθμιση, με κύριο γνώρισμα τη μείωση των φορολογικών συντελεστών των κερδών, από 35% στο 25% για τις ΑΕ και ΕΠΕ και από 25% για τις προσωπικές εταιρίες, ενώ αυξάνονται σημαντικά και οι συντελεστές για αποσβέσεις. Παράλληλα, εφαρμόζεται νέα φορολογική κλίμακα για τα νοικοκυριά, με σταδιακή μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης, σε ορίζοντα τριετίας.

Δεύτερον, επιβάλει το λεγόμενο νέο αναπτυξιακό νόμο, μέσω του οποίου παρέχονται αυξημένες ενισχύσεις στους μεγαλοεπιχειρηματίες, καταργούνται οι προϋποθέσεις για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας κατά τη χρηματοδότηση. Παράλληλα, όπως είπε ο πρωθυπουργός, αυξάνονται οι κεφαλαιακές επιχορηγήσεις και ενισχύονται τα φορολογικά κίνητρα, υποστηρίζονται οι επενδύσεις εντάσεως κεφαλαίου.

Τρίτον, αλλάζει το θεσμικό πλαίσιο αδειοδότησης και λειτουργίας των επιχειρήσεων, ώστε πιο εύκολα να συστήνονται επιχειρήσεις, και παράλληλα προωθείται νέο, προφανώς πιο ευνοϊκό για το ξένο κεφάλαιο, θεσμικό πλαίσιο για την ίδρυση και τη λειτουργία των πολυκαταστημάτων.

Τέταρτον, ενισχύει τη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και της κατασπατάλησης των κρατικών εσόδων με την παραπέρα αξιοποίηση των λεγόμενων συγχρηματοδοτούμενων και αυτοχρηματοδοτούμενων έργων.

Πέμπτον, επιμένει πιο συστηματικά στην οριστική απελευθέρωση των αγορών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους εργαζόμενους και τη χώρα. Προτεραιότητα δίνεται στην αγορά ενέργειας, αλλά η ΝΔ προχωρά ακόμα «στη θέσπιση υγιούς πλαισίου για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου», όπως ξεδιάντροπα περιγράφουν την πολιτική παράδοσης του ορυκτού πλούτου στο κεφάλαιο.

Εκτος άξονας είναι αυτός που αναφέρεται στην «αξιοποίηση των πόρων του Γ' ΚΠΣ», στην παραχώρηση δηλαδή των κονδυλίων αυτών σε επιχειρηματικούς ομίλους.

Εβδομος άξονας κατά την κυβέρνηση είναι η λεγόμενη «εξωστρέφεια της οικονομίας», η «οικονομική Διπλωματία» και η αξιοποίηση της «μετα-ολυμπιακής εποχής», προκειμένου το κράτος να ενισχύσει την παρουσία του ντόπιου κεφαλαίου στις ξένες αγορές.

Τέλος, όγδοος προσανατολισμός είναι η προβαλλόμενη «Περιφερειακή Ανάπτυξη» με μέτρα που υποτίθεται θα «αφορούν ιδιαίτερα την ύπαιθρο, την ορεινή και τη νησιωτική Ελλάδα».

Η... «κοινωνική πολιτική»

Μισθούς και συντάξεις ελεημοσύνης, και κοινωνική πολιτική με... πενταροδεκάρες, εξάγγειλε στην ομιλία του ο πρωθυπουργός. Τα - υποτιθέμενα - κοινωνικά μέτρα αφορούν προγράμματα στέγης, τα άτομα με αναπηρία, τις πολύτεκνες οικογένειες, παλιννοστούντες ομογενείς, Τσιγγάνους, οικονομικούς μετανάστες...

Σε μια περίοδο γενικευμένης επίθεσης και κατεδάφισης των κοινωνικών κατακτήσεων, ο πρωθυπουργός εξάγγειλε πολιτικές για τη δημιουργία ενός... πραγματικά ανθρώπινου κράτους, πολιτικές οι οποίες δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τις αντίστοιχες διακηρύξεις των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.

Αναφερόμενος στα ζητήματα της ανεργίας ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για «επιθετική πολιτική» στον άξονα «εκπαίδευση - ανάπτυξη - απασχόληση», η οποία εξυπηρετεί ακριβώς της ανάγκες δημιουργίας ενός ημι-ειδικευμένου εργατικού προσωπικού, ευπροσάρμοστου στις απαιτήσεις της ανταγωνιστικότητας και των επιχειρήσεων. Κατά τα άλλα, τα μέτρα για την ανεργία, είναι οι γνωστές «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης» που προωθεί κεντρικά η ΕΕ (επιχορήγηση, με το επίδομα ανεργίας των επιχειρήσεων που προσλαμβάνουν άνεργους).

Στον τομέα της Υγείας ανακοίνωσε τη ρύθμιση των χρεών των νοσοκομείων, υποσχέσεις, πρόσληψης μέσω ΑΣΕΠ, προσωπικού στα Νοσοκομεία, καθώς και εξαγγελίες για Κέντρα Υγείας, Προνοιακά Ιδρύματα και παραρτήματα ΕΚΑΒ σε όλη τη χώρα...

Για την εισοδηματική πολιτική του 2005, απλώς περιορίστηκε να αναφέρει ότι οι αυξήσεις των μισθών και των συντάξεων θα κινηθούν σε επίπεδα πάνω από τον πληθωρισμό... Πρόκειται για εισοδηματική πολιτική, η οποία θα οδηγήσει σε νέα υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων. Στον ίδιο τομέα επανέλαβε, για πολλοστή φορά, την κατάργηση της εισφοράς στο ΛΑΦΚΑ, την αύξηση του οικογενειακού επιδόματος που χορηγεί ο ΟΑΕΔ σε μισθωτούς που δεν καλύπτονται από τις συλλογικές συμβάσεις και υποσχέσεις για αναδιοργάνωση των Ασφαλιστικών Φορέων, με στόχο τη σύντμηση του χρόνου απονομής των συντάξεων...

Στον τομέα της... κοινωνικής προστασίας ανακοίνωσε πρόγραμμα κάρτας αναπηρίας, υποσχέσεις για λειτουργία μονάδων κοινωνικής ένταξης και αποκατάστασης, πρόσβαση στο Δημόσιο Τομέα... Στα μέτρα για τις οικογένειες πολυτέκνων ανέφερε την απαλλαγή από τις στρατιωτικές υποχρεώσεις πατέρα οικογένειας με τρία παιδιά, προτεραιότητα διορισμού σε πολύτεκνους καθηγητές, μοριοδότηση παιδιών πολύτεκνων οικογενειών για διορισμό στο Δημόσιο, προτίμηση πολύτεκνων σε βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς... Για τη λαϊκή στέγη τέλος, αναφέρθηκε στην αύξηση της επιδότησης επιτοκίου του ΟΕΚ, για απόκτηση στέγης από οικονομικά ασθενέστερες οικογένειες, αύξηση της επιδότησης του ενοικίου για οικονομικά ασθενείς κλπ.

Με λίγα λόγια πρόκειται για μέτρα που δεν αγγίζουν καν τις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας, διαχειρίζονται τη φτώχεια, είναι ελάχιστου οικονομικού κόστους, ενταγμένα στη νέα φιλοσοφία της ΕΕ, για ενίσχυση των πιο εξαθλιωμένων στρωμάτων της καπιταλιστικής κοινωνίας, που περιθωριοποιούνται από τις ασκούμενες οικονομικές πολιτικές, προς αποφυγή φυσικά ανεπιθύμητων κοινωνικών εντάσεων...

Η Αλέκα Παπαρήγα στη Θεσσαλονίκη

Με αφορμή την επίσκεψή της στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, τη Δευτέρα 13 και την Τρίτη 14 Σεπτέμβρη θα πραγματοποιήσει περιοδεία, το πρόγραμμα της οποίας έχει ως εξής:

Αύριο Δευτέρα

-- Στις 12.30 το μεσημέρι θα επισκεφτεί τα «Κλωστήρια Ναούσης».

-- Στις 18.00 θα επισκεφτεί το χώρο της ΔΕΘ, θα έχει συνάντηση με το ΔΣ της επιχείρησης και θα περιοδεύσει στον εκθεσιακό χώρο.

-- Στις 20.00 θα μιλήσει σε εκδήλωση της ΚΟΘ, που θα πραγματοποιηθεί στο χώρο της Αποθήκης Δ` του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης.

Την Τρίτη

-- Στις 9.00 θα επισκεφτεί το εργοτάξιο της «Ν. Καματάκης ΑΤΕΕ».

-- Στις 10.30 θα επισκεφτεί τα «Ελληνικά Πετρέλαια».

-- Στις 13.00 θα επισκεφτεί τα γραφεία της ΕΣΗΕΜ-Θ και θα συναντηθεί με το ΔΣ της Ενωσης.

-- Στις 13.30 στον ίδιο χώρο θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου. Η συνέντευξη θα μεταδοθεί ζωντανά από την ΕΤ-3.

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Αιτήματα - στόχοι πάλης για τις πραγματικές ανάγκες των εργατών

Δύναμη στα χέρια των εργατών η Πλατφόρμα Διεκδικήσεων, που παρουσίασαν οι ταξικές δυνάμεις

Οπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, ενόψει της ΔΕΘ, περίσσεψαν οι δημαγωγικές δηλώσεις, οι υποσχέσεις, τα μεγάλα λόγια για ανάπτυξη και ευημερία. Ενα ολόκληρο μπαράζ από κυβέρνηση, υπουργούς και πρωθυπουργό, αξιωματική αντιπολίτευση, ΣΕΒ και εργοδοτικές οργανώσεις, πλειοψηφίες ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που προπαγανδίζει τις κυρίαρχες αξίες και τους στρατηγικούς στόχους του μεγάλου κεφαλαίου.

Ολοι βαράνε στον ίδιο σκοπό, τραγουδάνε στον ίδιο σκοπό: Χρειάζεται ανταγωνιστικότητα, να αυξήσουμε την παραγωγικότητα, να εκμεταλλευτούμε το «Ολυμπιακό κεφάλαιο» που δημιουργήσαμε... λένε. Μέχρι τώρα, μπούκωσαν τη συνείδηση του κόσμου με τα «οράματα» της ΟΝΕ, του ευρώ, της σύγκλισης. Τώρα, σερβίρουν τη σούπα της μεταολυμπιακής αξιοποίησης, της «ανάπτυξης» της μετά Ολυμπιακών Αγώνων εποχής!

Πράγματι, η άρχουσα τάξη έχει κάθε λόγο να χαίρεται. Η πλουτοκρατία την τελευταία 8ετία γέμισε τα θησαυροφυλάκιά της. Από τα μεγάλα έργα και τις ολυμπιακές υποδομές, φούσκωσε τις καταθέσεις της σε ευρώ, ενίσχυσε την κερδοφορία των επιχειρήσεών της. Η «ισχυρή Ελλάδα» του Σημίτη έγινε πραγματικότητα. Πράγματι, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες και οι μεγαλοεργολάβοι έγιναν πιο ισχυροί. Ομως, η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα έγιναν πιο αδύνατοι. Οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι βιοπαλαιστές ήταν αυτοί που έχασαν. Πλήρωσαν ακριβά τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.

Τώρα, είναι η κυβέρνηση Καραμανλή που σηκώνει το σύνθημα της «ανάπτυξης» και της «συνοχής». Πίσω από τον μπερντέ, το ΠΑΣΟΚ με τους «κοινωνικούς εταίρους» στηρίζει και απαιτεί πιο γρήγορους ρυθμούς στο δρόμο της Λισαβόνας. Ολοι τους, από τον Αλογοσκούφη, τον Παπανδρέου, τον Κυριακόπουλο μέχρι τον Πολυζωγόπουλο, δείχνουν το μονόδρομο της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου. Ολοι σπρώχνουν τους εργαζόμενους στον ίδιο φαύλο κύκλο της λιτότητας και της ανέχειας.

Γιατί, τι άλλο εκτός από λιτότητα και ανέχεια έφερε στους εργαζόμενους η ισχυρή τους Ελλάδα; Τι άλλο εκτός από ανεργία, απολύσεις, ακρίβεια, εμπορευματοποίηση της Παιδείας και της Υγείας; Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Και δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Γιατί, αυτή η «ανάπτυξη» είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του μεγάλου κεφαλαίου. Γιατί αυτή η οικονομία, με ελλείμματα ή χωρίς αυτά, με υψηλό ή χαμηλό πληθωρισμό, είναι ταγμένη να υπηρετεί τα κέρδη των μονοπωλίων και όχι τις ανάγκες των εργαζομένων.

Να πώς εξηγείται το γεγονός, πως, ενώ το τρένο της «ανάπτυξης» προχωρά στις ράγες της ευρωπαϊκής ενοποίησης, αυξάνοντας το ΑΕΠ της χώρας κατά 40% από το 1995, το μεροκάματο είναι μόλις 25 ευρώ. Να γιατί, ενώ το πρώτο εξάμηνο του 2004, οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο επιχειρήσεις αύξησαν τα κέρδη τους κατά 30%, ένας στους τρεις συνταξιούχους λαμβάνει σύνταξη κάτω από 400 ευρώ!

Ολα τα στοιχεία, μα πολύ περισσότερο η καθημερινή ζωή του Ελληνα εργαζόμενου, μαρτυρούν ότι αυτή η «ανάπτυξη» δε γίνεται για λογαριασμό του. Ολα δείχνουν και αποδεικνύουν ότι ο δρόμος του ευρώ και της «ανταγωνιστικότητας» είναι για τους λίγους. Και όσο η χώρα πορεύεται σε αυτή την κατεύθυνση, τόσο θα μεγαλώνουν οι απώλειες της εργατικής -λαϊκής οικογένειας.

Ο μύθος ότι όσο μεγαλώνει η πίτα, όλο και κάτι θα πάρουν και οι εργαζόμενοι, παραμένει ένας μύθος. Ενας μύθος, μάλιστα, που καλλιεργείται τόσο επίμονα από τις πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, όσο έρχεται σε αντίθεση με την πραγματικότητα. Αλλά το παραμύθι της «σύγκλισης» της «συνοχής», της «παραγωγικότητας» δεν μπορεί να ταΐσει ούτε τους ανέργους, ούτε τους εργαζόμενους.

Γιατί η πίτα μεγάλωσε και μεγαλώνει, επειδή ο κατώτερος μισθός είναι στα 560 ευρώ, επειδή η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης αυξήθηκε κατακόρυφα, επειδή η εργατική λαϊκή οικογένεια υποχρεώνεται να πληρώνει τεράστια ποσά, για να στείλει τα παιδιά της στο σχολείο. Και στα πλαίσια αυτού του συστήματος, που θεό του έχει τα κέρδη, δεν υπάρχει άλλος τρόπος.

Η Πλατφόρμα των Διεκδικήσεων, που παρουσίασε την προηγούμενη Πέμπτη στη Θεσσαλονίκη η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, πατάει γερά στην πραγματικότητα που βιώνει σήμερα η εργατική τάξη της χώρας μας. Αλλά πατάει σε μια πραγματικότητα, για να την αλλάξει άρδην και όχι να τη διαιωνίσει. Ούτε να τη φτιασιδώσει.

Οι θέσεις, που προβάλλει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, έχουν αφετηρία τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Απαντούν σε αυτές τις ανάγκες και όχι στις ανησυχίες της κυβέρνησης, του ΣΕΒ, της ΓΣΕΕ, «Τι αντέχουν οι επιχειρήσεις».

Είναι ακριβώς αυτές οι ανάγκες, που υπαγορεύουν σήμερα το κατώτερο μεροκάματο να είναι 48 ευρώ, ο κατώτερος μισθός 1.200 ευρώ, η κατώτερη σύνταξη 960 ευρώ. Που βάζουν στην πρώτη γραμμή τη διεκδίκηση πλήρους σταθερής εργασίας για όλους τους εργαζόμενους με 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο και ουσιαστική προστασία των ανέργων. Που κάνουν επιτακτικό το δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης και την κάλυψη του συνόλου των εκπαιδευτικών αναγκών μέσα από ένα δημόσιο δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα.

Η εκτίμηση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου ότι «κανένας εργαζόμενος δεν μπορεί να προσδοκά τίποτα από την πολιτική του δικομματισμού» από τη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας και της καπιταλιστικής ανάπτυξης, μπορεί να γίνει αποτελεσματικό όπλο στα χέρια των εργαζομένων.

Και θα γίνει τέτοιο όπλο, εφόσον οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι αναπτύξουν την ταξική τους πάλη, συσπειρωμένοι στο ταξικό κίνημα δυναμώσουν τους αγώνες τους, αν οργανωμένοι στα συνδικάτα και στους τόπους δουλιάς διαθέσουν τις δυνάμεις τους για την αντιμετώπιση της αντεργατικής επίθεσης. Αποδείξουν ότι δεν έχουν καμία ανοχή ούτε στην κυβέρνηση, ούτε στην πολιτική που εφαρμόζει. Αν σήμερα, σε βάση ταξική και με τα δικά τους αιτήματα, περάσουν στην αντεπίθεση.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η κατάσταση της εργατικής τάξης όχι μόνο θα χειροτερεύει, αλλά και πως η αντεργατική επίθεση θα οξυνθεί σε όλα τα μέτωπα. Γι' αυτό, ο αγώνας της εργατικής τάξης πρέπει να δυναμώσει και να αποχτήσει βάθος και προοπτική. Χρειάζεται, πλέον, να γίνει ξεκάθαρο αυτό που με έμφαση τονίζει το ΠΑΜΕ, δίνοντας στη δημοσιότητα την Πλατφόρμα των Διεκδικήσεων: «Ο αγώνας της εργατικής τάξης θα είναι αποτελεσματικός, όταν δυναμώνει η Αντιμονοπωλιακή - Αντιιμπεριαλιστική συσπείρωση, συμμαχία, για τη διεκδίκηση βαθιών, ριζικών αλλαγών στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας.

Γιατί, μόνο όταν η εξουσία ασκείται από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της και υπηρετεί τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων, μόνο όταν η οικονομία αναπτύσσεται με κριτήριο την ευημερία των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων, μόνο όταν τα βασικά μέσα παραγωγής, ο πλούτος που παράγεται γίνει κτήμα, περιουσία των ανθρώπων του μόχθου μπορεί να αλλάξει η κατάσταση και να επιλυθούν τα χρόνια προβλήματα που βασανίζουν τους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους».


Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ