Αποσπάσματα από την ομιλία του Κώστα Μπασδέκη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, την περασμένη Τετάρτη στο Μαντούδι, λίγες μέρες μετά την καταστροφική πυρκαγιά στην περιοχή
Αφού αναφέρθηκε εκτενώς στις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις, μίλησε για την πυρκαγιά που πριν από δέκα μέρες μετέτρεψε χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών και δασικών εκτάσεων, υλικοτεχνικές υποδομές, σε αποκαΐδια, προκάλεσε πολλές καταστροφές σε ζώα, βοσκοτόπια, μελίσσια. Επιπλέον, δημιούργησε και νέους άνεργους στην περιοχή, καθώς έκαψε πάνω από 25.000 στρέμματα ρητινεύσιμου δάσους, αφήνοντας χωρίς αντικείμενο εργασίας τους ρετσινάδες. Ηταν το τελειωτικό χτύπημα έπειτα από συνεχείς μειώσεις της τιμής αλλά και της οικονομικής ενίσχυσης που λαμβάνουν για τον καθαρισμό των δασών που επιτελούν.
«Χωρίς καθυστέρηση ο λαός της περιοχής συνολικά να απαιτήσει ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και προστασίας του δασικού πλούτου της περιοχής, ενάντια στις προσπάθειες που γίνονται από συγκεκριμένα συμφέροντα για αλλαγή χρήσης γης. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στη συγκεκριμένη περιοχή τα 3 προηγούμενα χρόνια είχαν γίνει αντίστοιχες προσπάθειες να κάψουν το δάσος και είχαν αποτύχει», σημείωσε ο Κ. Μπασδέκης.
Αμεσα όμως θα πρέπει να αποζημιωθούν όλοι οι πληγέντες ρετσινάδες, αγρότες, κτηνοτρόφοι, μελισσοκόμοι στο 100% της ζημιάς. Επιπλέον για τους ρετσινάδες να υπάρχει πρόβλεψη αποζημίωσης σε βάθος 5ετίας, ενώ είναι αναγκαία χωρίς καθυστέρηση να ληφθούν μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας και μέτρα που θα αποτρέπουν τη διάβρωση του εδάφους στην καμένη περιοχή.
Αναφέρουμε τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, θέλοντας να καταδείξουμε ότι συνολικά στην περιοχή οι μικροαγρότες - κτηνοτρόφοι και οι απασχολούμενοι στην ρητινοσυλλογή που αλληλοσυμπληρώνουν το εισόδημά τους για να ζήσουν θα βρεθούν σε δύσκολη θέση και εξαιτίας της συνολικότερης αντιλαϊκής πολιτικής αφού: Αμεσες και βαριές είναι οι επιπτώσεις στους αγρότες με το ξεκίνημα της εφαρμογής των νέων, σκληρών μέτρων τα οποία περιλαμβάνονται στο νόμο για το Ασφαλιστικό - Φορολογικό που ψήφισε, στις αρχές του περασμένου Μάη, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ως συνέχεια και συνέπεια της ψήφισης των προαπαιτούμενων του τρίτου μνημονίου, πέρσι το καλοκαίρι, από την κυβέρνηση, αλλά και τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ, τους 222 βουλευτές, για να θυμόμαστε ποιοι είναι οι υπεύθυνοι...
Οι ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΓΑ αυξήθηκαν, ήδη, κατά 3% από το δεύτερο εξάμηνο του 2015 και θ' ακολουθήσουν απανωτές αυξήσεις στα επόμενα χρόνια, ώστε το 2022 οι εισφορές για την ασφάλιση, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την Αγροτική Εστία να φτάσουν στο 27,20% του εισοδήματος. Αρχίζει, επίσης, να υλοποιείται η πρόβλεψη του νόμου για διαχωρισμό των αγροτών σε "κατά κύριο επάγγελμα, ή μη" ... που σημαίνει ότι πολλοί μικροκαλλιεργητές και μικροεισοδηματίες αγρότες (...) θα αποκλειστούν ακόμα και από τις συνεχώς μειούμενες επιδοτήσεις/ενισχύσεις.
Σε εφαρμογή μπαίνει και το μέτρο της περικοπής κατά 60% της σύνταξης όσων συνταξιούχων αγροτών εξακολουθούν ν' απασχολούνται στη γεωργία και την κτηνοτροφία και εισπράττουν επιδοτήσεις/ενισχύσεις. Πρόκειται για ένα μέτρο που θα δώσει το τελειωτικό χτύπημα σε χιλιάδες συνταξιούχους του ΟΓΑ, που αναγκάζονται να συνεχίζουν να δουλεύουν (...) Ολα αυτά χρειάζεται να τα λάβουν σοβαρά υπόψη οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι της περιοχής, αφού είναι γνωστό ότι η παραγωγή τους κάθε χρόνο πάει στα χέρια μεγαλεμπόρων - βιομηχάνων με τιμές που σε πολλές περιπτώσεις δεν καλύπτουν ούτε το κόστος παραγωγής.
Είναι ξεκάθαρο ότι οι αγροτοκτηνοτρόφοι έχουν απέναντί τους, αντιπάλους και εχθρούς, τους εμποροβιομήχανους και τα μονοπώλια που με την εκμετάλλευση και την κερδοσκοπία απομυζούν το μόχθο τους, τους τραπεζίτες με τα πανάκριβα δάνεια και το κράτος με τους βαρείς φόρους που ρουφούν το αίμα τους, την ΕΕ, την κυβέρνηση και τα κόμματα που με την πολιτική την οποία εφαρμόζουν και στηρίζουν τους οδηγούν στο ξεκλήρισμα, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.
Γι' αυτό χρειάζεται να ορθωθεί κοινό αγωνιστικό μέτωπο σ' όλους αυτούς τους αντιπάλους, σε συμμαχία με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα (...) Εμείς δεν παραβλέπουμε ούτε υποτιμάμε το γεγονός ότι το κίνημα βρίσκεται σε υποχώρηση, έχει δυσκολίες. Δεν υποκλινόμαστε όμως σε αυτές. Προσπαθούμε να αντιπαλέψουμε το φόβο, την ανασφάλεια, τη μοιρολατρία. Βλέπουμε όλες τις αντικειμενικές και υποκειμενικές δυσκολίες, αποφασίζουμε να αναμετρηθούμε με αυτές και όχι να αναδιπλωθούμε όπως κάνουν άλλοι. Προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε κάθε μικρή ή μεγαλύτερη δυνατότητα υπάρχει. Αξιοποιούμε την πολύτιμη πείρα των προηγούμενων χρόνων.
Αποκαλύπτουμε τις νέες παγίδες που στήνει ο ΣΥΡΙΖΑ (...).
Απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ στο δρόμο της ανατροπής, με στόχο την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και εξουσίας. Σ' αυτό το δρόμο μπορεί το εργατικό - λαϊκό κίνημα να παλεύει και να 'χει αποτελέσματα, να φρενάρει αντιλαϊκά μέτρα και να αποσπά κατακτήσεις.
Σ' αυτόν το δρόμο, στο δρόμο της ανατροπής ο λαός μας μπορεί σήμερα να διεκδικήσει ανάσες ανακούφισης, βελτίωση της ζωής του. Σ' αυτό το δρόμο της σύγκρουσης και ρήξης με το κεφάλαιο και την εξουσία του, υπάρχει ελπίδα, υπάρχει λύση προς όφελος του λαού (...)».
Το σημερινό τετρασέλιδο «Κομματική Ζωή και Δράση» φιλοξενεί:
Ρεπορτάζ και ανταποκρίσεις απ' τη δραστηριότητα Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ που συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Συγκεκριμένα, από συγκέντρωση στο Μαντούδι Εύβοιας, όπου μίλησε ο Κ. Μπασδέκης, μέλος της ΚΕ και Γραμματέα της ΚΟ Αν. Στερεάς - Εύβοιας του ΚΚΕ, στον απόηχο της καταστροφικής πυρκαγιάς που έπληξε την περιοχή. Από τις συγκεντρώσεις που διοργάνωσε η Κομματική Οργάνωση Ηρακλείου Κρήτης σε Γάζι, Αλικαρνασσό και Ατσαλένιο, αλλά και από συγκεντρώσεις των ΚΟ Χανίων και Ρεθύμνου για τους πεσόντες στα «πεδία των τίμιων μαχών». Τέλος, απ' την εκδήλωση της ΚΟ Σάμου προς τιμήν του Δημοκρατικού Στρατού, στον Κέρκη.
...Αυτών που δίδαξαν «τρόπο να πεθαίνεις χωρίς να αφανίζεσαι»!
Η εκδήλωση άνοιξε από τον Αλκη Καραμηνά με το προσκλητήριο νεκρών. 196 μαχητές και μαχήτριες έδωσαν τη ζωή τους για να σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Η Ρίτα Καρβούνη, μέλος της ΤΕ Σάμου, στην κεντρική ομιλία είπε μεταξύ άλλων: «Το ΚΚΕ κοντεύοντας έναν αιώνα ζωής, σπαρμένο με θυσίες, αίμα χιλιάδων και χιλιάδων κομμουνιστών και φίλων, καλεί ξεκάθαρα το λαό να... επιλέξει στρατόπεδο και σημαία. Από τη μια είναι των αφεντικών ντόπιων και ξένων που μας ματοκυλίζουν και μαυρίζουν τη ζωή μας για την κερδοφορία τους και από την άλλη είναι το ΚΚΕ μαζί με το λαό ...που ποτέ δεν τον πρόδωσε, ποτέ δεν πήγε με τον ταξικό αντίπαλο. Που οι όποιες αδυναμίες του ήταν πάνω στη δράση. Βαδίζει πεντακάθαρο, ηρωικό, ανιδιοτελές, με τα μέλη, τα στελέχη, τους φίλους και συμμαχητές του με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες και μόνο...».
Η εκδήλωση έκλεισε με το «Επέσατε θύματα» και τον Εθνικό Υμνο.
Στις παρυφές του Κέρκη κάτω από τον ίσκιο των πλατανιών, η ΚΟΒ Μαραθοκάμπου είχε ετοιμάσει κεράσματα στους παρευρισκόμενους.
Να σημειωθεί ότι την περασμένη Κυριακή, 7 Αυγούστου, η ΤΕ Σάμου τίμησε τους μαχητές του ΔΣΣ από τη Λέκα με εκδήλωση στο κοινοτάφιο του χωριού.
Στο πλαίσιο της πολύμορφης δραστηριότητας που αναπτύσσει η Κομματική Οργάνωση όλο το τελευταίο διάστημα
Μετά τις ομιλίες προβλήθηκε η ταινία «Ludlow, οι Ελληνες στους Πολέμους του Ανθρακα». Η ταινία αποτελεί ένα πολύ καλό παράδειγμα για το πόσο αδίστακτη μπορεί να γίνει η αστική τάξη όταν απειλείται άμεσα η κερδοφορία της και πώς η οργανωμένη εργατική τάξη που καταλαβαίνει τη δύναμή της μπορεί να έχει νίκες ακόμα και κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες.
Οι ομιλητές εστίασαν στα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα το τελευταίο διάστημα, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι οι εξελίξεις στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Ευρώπης και των γειτονικών χωρών, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, τη βαθιά καπιταλιστική κρίση, την όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων σε επίπεδο κρατών, τη συνολική και εφ' όλης της ύλης επίθεση της αστικής τάξης στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Τουρκία δείχνουν όξυνση των αντιθέσεων μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου μέσα στην ίδια τη χώρα, και τους συνολικότερους διεθνείς ανταγωνισμούς στην ευρύτερη περιοχή, με την αντιπαράθεση ισχυρών καπιταλιστικών κρατών όπως της Ρωσίας, των ΗΠΑ και άλλων. Τα γεγονότα αυτά στην Τουρκία έδειξαν, για μια ακόμη φορά, ότι η κατάσταση στην περιοχή «μυρίζει μπαρούτι» και μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες.
Στο πλαίσιο αυτό υπενθύμισαν και τις πρόσφατες χαρακτηριστικές τοποθετήσεις του ίδιου του πρωθυπουργού στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία, όπου ανέλαβε πλήρη ευθύνη για την παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, με πρόσχημα τις προσφυγικές ροές.
Εφιστώντας την προσοχή του λαού για τα όσα επικίνδυνα προοιωνίζονται αυτές οι εξελίξεις, οι ομιλητές υπογράμμισε ότι μπροστά σε όλη αυτήν την κατάσταση που διαμορφώνεται χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί όλες οι κινήσεις στη σκακιέρα των ανταγωνισμών, η εργατική τάξη και ο λαός δεν πρέπει να δεχτούν να δώσουν το αίμα τους κάτω από τη σημαία των συμφερόντων του κεφαλαίου. Ακόμα και σε καιρό πολέμου είναι διαμετρικά αντίθετα τα συμφέροντα της εργατικής και της αστικής τάξης μέσα στην ίδια τη χώρα. Σε περίπτωση συμμετοχής της Ελλάδας σε έναν πόλεμο, στον οποίο η αστική τάξη της χώρας θα εμπλέξει το λαό, καθήκον των εργατών είναι η οργάνωση της δικής τους αυτοτελούς παρέμβασης, για να αντιμετωπίσουν και τον εισβολέα αλλά και την εγχώρια αστική τάξη, να γλιτώσουν το λαό από τον πόλεμο, να πάρουν στα χέρια τους την εξουσία για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για το λαό.
Μιλούν για «αποτελεσματική προστασία και διεύρυνση των κοινωνικών δικαιωμάτων», για «νέο κοινωνικό κράτος για όλους», την ώρα που όχι μόνο διατηρούν στο ακέραιο όλα τα αντιλαϊκά μέτρα των προκατόχων της, αλλά προσθέτουν συνεχώς νέα βάρη στην πλάτη του λαού, ακριβώς γιατί αυτό απαιτούν οι ανάγκες του κεφαλαίου.
Ομως, όλες αυτές οι κορόνες περί «δημοκρατίας» και «κοινωνικού κράτους» σταματάνε έξω από τους χώρους δουλειάς, εκεί όπου αρχίζει η εκμετάλλευση. Στα εργοστάσια, όπου οι εργαζόμενοι δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί κάτω από άθλιες συνθήκες, στα ξενοδοχεία - που είναι λένε και η «ατμομηχανή της οικονομίας», όπου οι λαντζιέρηδες και οι καμαριέρες λιποθυμάνε από τα 10ωρα και δεν έχουν ρεπό, στις εργατικές και λαϊκές γειτονιές που έχουν γεμίσει νέους άνεργους.
Εκεί δεν υπάρχει δημοκρατία και κοινωνικό κράτος, ούτε καν όπως τα εννοούν αυτοί. Εκεί υπάρχει μόνο το δίκιο του εργοδότη, το κέρδος.
'Η μήπως το κοινωνικό κράτος εμφανίζεται έξω από τις τράπεζες όπου χιλιάδες συνταξιούχοι εισέπραξαν αυτές τις μέρες μειωμένες, κατά 10% μέσο όρο, τις επικουρικές τους συντάξεις.
Ετσι, με σφαγιαστικά μέτρα, θα προστατέψει η κυβέρνηση και τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων στην επόμενη αξιολόγηση.
Οι ομιλητές στις συγκεντρώσεις προειδοποίησαν ότι το επόμενο διάστημα έρχεται νέα σαρωτική αντιλαϊκή επίθεση στα εργασιακά που ετοιμάζεται από κοινού με την ΕΕ και τη μεγαλοεργοδοσία, με στόχο, μεταξύ άλλων, να βάλουν ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια στους αγώνες των εργαζομένων, ώστε να προωθήσουν μέχρι κεραίας τα βάρβαρα μέτρα του τρίτου μνημονίου.
Η επίθεση θα κλιμακωθεί το Σεπτέμβρη με το νομοσχέδιο που θα αφορά την επίθεση στα εργασιακά κεκτημένα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Πιο συγκεκριμένα, η εργατική τάξη θα βρεθεί αντιμέτωπη με την προσπάθεια κατάργησης του 13ου και του 14ου μισθού, που αποτελεί και μακροχρόνια απαίτηση των εργοδοτών, την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, το lockout, που θα δώσει αέρα στα πανιά της εργοδοσίας απέναντι σε κάθε αγώνα που θα αναπτύσσεται συλλογικά σε ένα χώρο δουλειάς.
Επίσης, στα σκαριά βρίσκεται και η αλλαγή του νόμου περί συνδικαλιστικών ελευθεριών και διευκολύνσεων. Στόχος τους η αλλαγή στον τρόπο απόφασης και προκήρυξης των απεργιών που αποσκοπεί στο να βάλει εμπόδια, να δυσκολέψει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα από το να αποφασίζει και να κηρύσσει απεργίες. Δείχνουν ξεκάθαρα ποιος είναι ο φόβος τους. Τρέμουν μπροστά στο ενδεχόμενο οι εργαζόμενοι να σηκώσουν κεφάλι.
Οι ομιλητές επεσήμαναν τις ευθύνες και των άλλων αστικών πολιτικών δυνάμεων, σημειώνοντας ότι την ίδια στιγμή όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις συντελούν στο κουκούλωμα του ταξικού χαρακτήρα της πολιτικής που τσακίζει το λαό, στην απόκρυψη της αλήθειας ότι δεν μπορεί να υπάρχει «κοινό καλό» για τα κέρδη των μονοπωλίων και τα λαϊκά δικαιώματα.
Σε αυτήν την επιχείρηση αποπροσανατολισμού, έχουμε το πιο πρόσφατο παράδειγμα, την κοκορομαχία που έστησαν στη Βουλή, με αφορμή το αίτημα της ΝΔ για σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το 3ο μνημόνιο που υπέγραψαν μαζί με την κυβέρνηση.
(...) Επιπλέον, τα περί «νέας κοινωνικής πολιτικής», δεν είναι τίποτα άλλο από την ταξική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία πήρε την αντιλαϊκή σκυτάλη από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει τη φτωχοποίηση του λαού για λογαριασμό του κεφαλαίου. Παραδείγματα της νέας κοινωνικής πολιτικής, που οραματίζονται, μπορούμε να βρούμε πολλά: Κατάργηση του ΕΚΑΣ, ταφόπλακα στην Κοινωνική Ασφάλιση, μείωση σε μισθούς και συντάξεις, διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, αύξηση των φόρων στο λαό, ενώ στο κεφάλαιο προσφέρει φοροαπαλλαγές, νέα προνόμια και επενδυτικά πακέτα.
Και να μην ξεχνάμε τον «δημοσιονομικό κόφτη» που έχει θεσμοθετήσει η κυβέρνηση σε συμφωνία με τους συμμάχους της.
Η πραγματικότητα είναι ότι έχουν ενεργοποιηθεί και λειτουργούν δεκάδες «κόφτες» σε όλα τα επίπεδα, από τα νοσοκομεία, τα σχολεία μέχρι την Τοπική Διοίκηση. Η πολιτική αυτή δεν είναι προσωρινή, δεν είναι έκτακτης ανάγκης, όπως εμφανίζει η κυβέρνηση. Είναι μόνιμη, είναι απαραίτητο στοιχείο του στόχου της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου.
Συμπερασματικά, οι ομιλητές υπογράμμισαν: «Το βασικό συμπέρασμα που πρέπει να βγει είναι πως σε μια οικονομία και ένα κράτος που λειτουργούν με κριτήριο τα κέρδη των μονοπωλίων δεν μπορεί να μπει φρένο στον αντεργατικό - αντιλαϊκό κατήφορο. Η θωράκιση της ανταγωνιστικότητας της καπιταλιστικής οικονομίας, η στήριξη της ανάκαμψης απαιτούν θυσίες δίχως τέλος.
Εχει, λοιπόν, μεγάλη σημασία οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να αρνηθούν να παζαρέψουν τι άλλο θα χάσουν. Μαζί με την υπεράσπιση όσων τους έχουν απομείνει, με την πάλη για να ανακτήσουν όσα έχασαν, να παλέψουν με σημαία τα σύγχρονα εργατικά δικαιώματά τους με κριτήριο τις ανάγκες και τις δυνατότητες που διαμορφώνει η εποχή μας.
(...) Χρειάζεται να δυναμώσει η ενότητα των γραμμών της εργατικής τάξης, η οργάνωσή της στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους. Με την κοινή δράση να ξεπεράσουμε απόψεις που δε δίνουν διέξοδο, που λένε ότι "τίποτα δεν αλλάζει", "τίποτα δεν μπορεί να γίνει".
(...) Οσο κι αν είναι δύσκολη η κατάσταση, πολλά μπορούν να γίνουν, αν αποφασίσουμε να δείξουμε την πραγματική δύναμή μας. Ο λαός δεν την έχει δείξει ακόμα τη δύναμή του.
(...) Αυτήν τη στιγμή, αυτό που χρειάζεται είναι η οργάνωση του αγώνα και όχι οι "κοινωνικοί διάλογοι" που στήνουν η κυβέρνηση και οι ενώσεις των εργοδοτών, για να μας παγιδεύσουν και αυτοί να συνεχίζουν να κλιμακώνουν την επίθεση σε βάρος της τάξης μας. Δική μας ευθύνη είναι να δυναμώσουμε την κοινή δράση και τη συμμαχία με όλο τον εργαζόμενο λαό που στενάζει, στις πόλεις και τα χωριά, όπως κι εμείς, κάτω από τον ίδιο ζυγό των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των μεγαλεμπόρων, των εφοπλιστών.
Η απάντηση στα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν ο λαός, οι εργαζόμενοι δίνεται μόνο με τη δική τους πάλη. Μόνο έτσι μπορούν οι ίδιοι να τιμωρήσουν όσους ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση, με ένα ισχυρό εργατικό κίνημα, με λαϊκή συμμαχία και συσπείρωση με το ΚΚΕ.
Στις σημερινές συνθήκες βέβαια δεν αρκούν αγώνες απλώς για την υπεράσπιση κάποιων δικαιωμάτων ή για την ανάκτηση απωλειών και μόνο, αλλά ότι οι αγώνες των εργαζομένων πρέπει να βάζουν στο στόχαστρο τον πραγματικό εχθρό, την αστική τάξη και την εξουσία της, παράλληλα με τις άμεσες κατακτήσεις να ανοίγουν και την προοπτική για την κοινωνία όπου η οικονομία και η εξουσία θα είναι στα χέρια του λαού.
Κλειδί είναι η ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος με σκοπό την πλήρη σύγκρουση με την αστική τάξη, για την οικοδόμηση ενός δρόμου ανάπτυξης που στο επίκεντρό του δεν θα έχει τα συμφέροντα μιας χούφτας κεφαλαιοκρατών αλλά την κάλυψη των αναγκών της εργατικής τάξης, της φτωχής αγροτιάς, των αυτοαπασχολουμένων, των μικρεμπόρων».
Στην ομιλία του, ο Αλέκος Μαρινάκης, μέλος του Γραφείου Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ, σημείωσε μεταξύ άλλων:
«Από τον ιστορικό αυτό τόπο που σήμερα συμπληρώνονται 72 χρόνια απ' τη μάχη στο Σφακάκι τα τιμημένα Ανώγεια που κάθε πέτρα είναι βαμμένη με αίμα αγωνιστών για τη λευτεριά, από την τουρκοκρατία, μέχρι την αντίσταση στους Γερμανούς και τον εμφύλιο, αποτίουμε σήμερα φόρο τιμής στους μαχητές και στις μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) απ' τα Ανώγεια, ιδίως αυτούς που έπεσαν "στα πεδία των τίμιων μαχών".
Σήμερα και επίσημα με τούτη τη σεμνή εκδήλωση, συνεχίζουμε μια σειρά εκδηλώσεων και εδώ στην Κρήτη αφιερωμένες στα 70χρονα του ΔΣΕ, στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 χρόνων του ηρωικού Κόμματός μας.
Στόχος και καθήκον μας, να αναδείξουμε την προσφορά του λαϊκού ηρωικού ΔΣΕ στη σκληρή, άνιση, αλλά δίκαιη πάλη του.
Ιδιαίτερα σήμερα, που τα διάφορα αστικά επιτελεία προσπαθούν να ξαναγράψουν την Ιστορία από την αρχή και έχουν κάνει επιστήμη τη διαστρέβλωση, τη συκοφαντία, την παραχάραξη μιας κορυφαίας στιγμής της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, που είναι η πάλη του ΔΣΕ.
Ομως, όσο δηλητήριο και αν χύσουν, όσο μελάνι και αν χαλάσουν, δεν θα μπορέσουν να σβήσουν ότι ο αγώνας του ΔΣΕ αποτελεί την κορυφαία εκδήλωση της ταξικής πάλης στην Ελλάδα. Το αστικό κράτος τότε γνώρισε το πιο μεγάλο μέχρι σήμερα κίνδυνο για την ύπαρξή του.
Γιατί, η αλήθεια που δε σβήνεται είναι ότι εκείνη την περίοδο, δεν αναμετρήθηκαν απλά αδέρφια με αδέρφια, Ελληνες με Ελληνες και ό,τι άλλο λένε οι διάφοροι αστοί και οπορτουνιστές κονδυλοφόροι. Αναμετρήθηκαν δυο μεγάλα στρατόπεδα που βρίσκονται σε συνεχή διαπάλη μέσα σε αυτό το σύστημα, αναμετρήθηκε τάξη με τάξη, δηλαδή. Από τη μία ήταν οι λαϊκοί αγωνιστές, οι μαχητές του ΔΣΕ, το Κόμμα της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ, που εξέφραζαν την εργατική τάξη και την πλειοψηφία του λαού και από την άλλη ο αστικός εθνικός στρατός, η αστική τάξη, τα διάφορα τσιράκια της, ο κρατικός μηχανισμός και οι πολιτικοί υπηρέτες της και οι ιμπεριαλιστές σύμμαχοί της, με πρωτεργάτες τις ΗΠΑ. Οι αστοί ό,τι και να κάνουν, ξέρουν καλά πως ο αγώνας του ΔΣΕ συνεχίζει να ζει μέσα από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, μέσα από τα πολύτιμα διδάγματά του που παραμένουν επίκαιρα σήμερα στο συνεχή αγώνα για την επαναστατική ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος.
Ο ΔΣΕ συγκροτήθηκε με απόφαση του Κόμματος στη 2η Ολομέλεια της ΚΕ το Φλεβάρη του '46, ένα χρόνο μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας.
Σε αυτό το διάστημα οργίαζαν σε όλη την Ελλάδα οι συμμορίες των ταγματασφαλιτών σε συνεργασία με το νέο αστικό στρατό που συγκροτήθηκε κυρίως από "εθνικόφρονες" και τέτοια αποβράσματα, απέναντι στους αγωνιστές ΕΑΜίτες και ΕΛΑΣίτες και τις οικογένειές τους. Αυτοί ήταν οι πιστοί υπερασπιστές της αστικής τάξης, που τα αστικά πολιτικά κόμματα και οι κρατικοί μηχανισμοί είχαν υπό την προστασία τους, με τη συνδρομή του βρετανικού στρατού. (...)
Να κάνουμε όσο γίνεται πιο ισχυρό το ΚΚΕ, να το φτάσουμε ψηλά, με ιδεολογική πολιτική και οργανωτική δύναμη, ικανή να προχωρήσει μια μεγάλη συσπείρωση δυνάμεων, με ενίσχυση των προϋποθέσεων για τη δημιουργία μιας νέας μεγάλης Κοινωνικής Αντικαπιταλιστικής Αντιμονοπωλιακής Συμμαχίας για την εργατική - λαϊκή εξουσία. Αυτή είναι η μοναδική διέξοδος για το λαό κόντρα στις σειρήνες της δήθεν δίκαιης ανάπτυξης σε μια άλλη Ευρώπη και Ελλάδα, που στόχο έχουν να τον εξαπατήσουν ξανά, προς όφελος της κερδοφορίας της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και την εξασφάλιση της εξουσίας της. Τιμή και δόξα στον ΔΣΕ. Τιμή και δόξα στα 100 χρόνια του ΚΚΕ».
Η εκδήλωση ξεκίνησε στον Βουτά, όπου τον Γενάρη του 1948 κατά τη διάρκεια μεγάλης επιχείρησης χωροφυλακής και ΜΑΥδων σκοτώθηκαν μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού της περιοχής. Δεκάδες παρευρισκόμενοι αλλά και συγγενείς των νεκρών από όλη την Ελλάδα τίμησαν τους νεκρούς της επαρχίας Σελίνου.
Στον ιστορικό περίπατο που ακολούθησε οι παρευρισκόμενοι ξεναγήθηκαν στα σημεία της μάχης του Βουτά από τοπικά στελέχη της περιοχής.
Ακολούθησε η αποκάλυψη του μνημείου που στήθηκε από την ΤΕ Υπαίθρου Χανίων του ΚΚΕ και την ΤΟ Χανίων της ΚΝΕ. Στην εκδήλωση χαιρέτισε εκ μέρους του παραρτήματος ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ νομού Χανίων ο Μπάμπης Πετράκης, της ΚΟΒ Πελεκάνου του ΚΚΕ ο Παυλάκης Αντώνης, ενώ την κεντρική ομιλία πραγματοποίησε το μέλος του Γραφείου Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ Αλέκος Μαρινάκης.
Στην ομιλία του ο Αλ. Μαρινάκης αναφέρθηκε στη δράση του ΔΣΕ συνολικά αλλά και στην Κρήτη. Οπως σημειώθηκε χαρακτηριστικά ο Δημοκρατικός Στρατός έγραψε χρυσές σελίδες, εκφράζοντας τους πόθους της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού που μετά τη σκληρή ναζιστική κατοχή, επιζητούσε μια κοινωνία όπου ο λαός θα είναι αφέντης στον τόπο του. Ειδικά στα Χανιά, η πλειοψηφία του λαού ήταν οργανωμένη στο ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, όπως αναφέρουν ακόμα και αστοί πολιτικοί, και αργότερα πρόσφερε μεγάλη βοήθεια στους μαχητές του ΔΣΕ. Αυτός ήταν και ο λόγος που οι Γερμανοί έκατσαν στην Κρήτη έναν περίπου χρόνο παραπάνω από ό,τι στην ηπειρωτική Ελλάδα σε συνεννόηση με τις συμμαχικές δυνάμεις. Η τρίχρονη εποποιία διδάσκει και εμπνέει και τη νέα γενιά, καθώς το 80% της συνολικής του δύναμης αποτελούνταν από νέους. Σημαντική ήταν η συμμετοχή στον Δημοκρατικό Στρατό και των γυναικών καθώς αποτελούσαν το 1/4 της συνολικής του δύναμης,σε συνθήκες μάλιστα όπου κυριαρχούσαν οι αντιλήψεις για την κατωτερότητα του γυναικείου φύλου. Ο ΔΣΕ εξύψωσε την εργάτρια, την κοπέλα του χωριού σε πρωταγωνίστρια των πολιτικών εξελίξεων, που άνοιγε το δρόμο για μια καλύτερη ζωή. Στην Κρήτη, ηρωική ήταν η δράση του ΔΣΕ και κατάφερε σημαντικές στρατιωτικές επιτυχίες όπως η κατάληψη της Ιεράπετρας το Μάη του 1947. Η περιοχή του Πελεκάνου ήταν μια από τις περιοχές που είχε κηρυχτεί Ελεύθερη Ελλάδα. Στις περιοχές αυτές αναδείχτηκαν λαογέννητοι θεσμοί, χτίστηκαν σχολεία, νοσοκομεία, ενώ είχε καταργηθεί το φαινόμενο της ζωοκλοπής.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την αποκάλυψη του μνημείου για τους πεσόντες μαχητές του ΔΣΕ της επαρχίας Σελίνου και οι συγκεντρωμένοι μεταφέρθηκαν αργότερα στην προβλήτα της Παλαιόχωρας στην Φεστιβαλική εκδήλωση της ΚΝΕ. Το ραντεβού ανανεώθηκε για τις επόμενες εκδηλώσεις τιμής στη δράση του ΔΣΕ που θα πραγματοποιηθούν στο νομό Χανίων το επόμενο διάστημα.