Εδώ και πολλά χρόνια, οι ειδήσεις που έρχονται από τη Ρωσία και άλλες χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης αποκαλύπτουν τις αρνητικές επιπτώσεις που είχε για τα πλατιά λαϊκά στρώματα η παλινόρθωση του καπιταλισμού. Δεν υπάρχει κοινωνικός τομέας που να μην έχει πληγεί και οι εργαζόμενοι είναι υποχρεωμένοι να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Ωστόσο, η επίθεση αυτή δεν είναι μόνο στις υλικές συνθήκες ζωής, αλλά συνδυάζεται με μιαν εκτεταμένη αντικομμουνιστική εκστρατεία που εκδηλώνεται καθημερινά. Ενδεικτικά και μόνο στοιχεία της: Η προσπάθεια εξαφάνισης του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας, οι φιλοναζιστικές οργανώσεις σηκώνουν κεφάλι στις Βαλτικές χώρες με την ανοχή των κυβερνήσεων και φυσικά της ΕΕ, ο Δήμος της πρωτεύουσας της Μολδαβίας μαζί με την Ουγγαρία θέλουν να τιμήσουν Ούγγρους συνεργάτες των ναζί, που - λέει - πάλεψαν ενάντια στη «σοβιετική κατοχή». Στην Ουκρανία, σε δήμο της περιοχής της Κριμαίας, επιχείρησαν να γκρεμίσουν άγαλμα του Λένιν, κάτι που αποτράπηκε μετά την αντίδραση των εκεί κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών.

Είναι φανερό ότι η άρχουσα τάξη έχει ενδιαφέρον να περάσει στη λήθη ό,τι έχει σχέση με το σοσιαλισμό και τη σοβιετική περίοδο. Τελευταίο κρούσμα είναι, άλλωστε, και η απειλή να κατεδαφίσουν το σπίτι, όπου έμενε και εργάστηκε ο Σοβιετικός συγγραφέας και ακαδημαϊκός Αλεξέι Τολστόι. Ολα αυτά, όμως, αποκαλύπτουν και κάτι άλλο, το φόβο των αστών, αφού γνωρίζουν ότι η πολιτική της καπιταλιστικοποίησης και του ξεπουλήματος των πάντων δημιουργεί αντιδράσεις.

Γράφαμε τις προάλλες ότι από δω το πάνε από 'κει το πάνε οι κυβερνώντες, όλο γύρω από το θέμα των «διοδίων πόλης» το γυρίζουν.

Τώρα μάθαμε ότι στο «συρτάρι» του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιά, υπάρχει συγκεκριμένη μελέτη για τη λειτουργία διοδίων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα μέσα στον επόμενο χρόνο! Να λοιπόν που η - κατά τον υπουργό Μεταφορών - Επικοινωνιών Μ. Λιάπη - «επιστημονική προσέγγιση, που ακόμα δεν έχει τεθεί σε πολιτικό επίπεδο», έχει (παρα)τεθεί στο σχεδιασμό της κυβέρνησης! Τόσο ο Μ. Λιάπης όσο και ο Ν. Κακλαμάνης (δήμαρχος Αθηναίων) που δηλώνει ότι η κυβέρνηση «υπολογίζει χωρίς τον ξενοδόχο) γνωρίζουν βεβαίως πολύ καλά ότι απόφαση της κυβέρνησης είναι - αργά ή γρήγορα - να επιβάλει ένα ακόμα χαράτσι (όπως είναι τα διόδια πόλης) σε βάρος των εργαζομένων.

Οι Αθηναίοι και οι κάτοικοι των μεγάλων αστικών κέντρων θα πρέπει να γνωρίζουν ότι είτε με κυβέρνηση ΝΔ είτε με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, θα κληθούν να καταβάλλουν διόδια και για τις αστικές μετακινήσεις τους. Γι' αυτό και η... αντίδραση του ΠΑΣΟΚ ήταν να... καταγγείλει την κυβέρνηση της ΝΔ που «οδηγείται απευθείας στο σκληρό μέτρο των αστικών διοδίων... όταν προηγουμένως δεν έχει υπάρξει ο παραμικρός σχεδιασμός για το κυκλοφοριακό,... τις νέες θέσεις στάθμευσης με λογικές τιμές κλπ.». Μ' άλλα λόγια δηλαδή το ΠΑΣΟΚ μας λέει ότι δε θα πάει απευθείας στο σκληρό μέτρο των αστικών διοδίων, αλλά θα οδηγηθεί σε αυτό... πλαγίως, αφού πρώτα καταρτίσει σχέδιο για το κυκλοφοριακό και τις νέες θέσεις στάθμευσης με λογικές τιμές...

Ενας από τους δυσκολότερους χειμώνες αναμένεται να είναι ο φετινός για τους Ελληνες αγρότες και ιδιαίτερα τους μικρομεσαίους. Μετά τις μεγάλες πυρκαγιές που κατέστρεψαν τις περιουσίες τους, το μειωμένο ποσοστό βροχών και τις ασυνήθιστα μεγάλες περιόδους καύσωνα, το εισόδημά τους δέχεται ακόμη μεγαλύτερο πλήγμα, εξαιτίας της μείωσης των τιμών των προϊόντων τους και της ταυτόχρονης αύξησης του κόστους παραγωγής τους. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας οι τιμές παραγωγού το φετινό Ιούνη παρουσίασαν μείωση της τάξης του 5,4% σε σχέση με τον Ιούνη του 2006, την ίδια στιγμή που το κόστος παραγωγής σημείωσε αύξηση της τάξης του 4,8%, σε σχέση με την ίδια περίοδο. Να σημειωθεί ότι και τα δύο προηγούμενα χρόνια το κόστος παραγωγής είχε αυξηθεί κατά 3,4% και 5,2% αντίστοιχα. Ολα τα παραπάνω δεδομένα φαίνεται ότι θα εντείνουν ακόμη περισσότερο τους ρυθμούς ξεκληρίσματος της φτωχομεσαίας αγροτιάς, αν η ίδια, άμεσα, δεν πάρει την κατάσταση στα χέρια της, συσπειρωμένη γύρω από το συνεπές αγροτικό κίνημα, αλλά και καταδικάζοντας τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου», ενισχύοντας μαζικά τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές.

Ενας ρόλος όμως που σχεδόν επτά χρόνια μετά μάλλον φαντάζει «παλαιομοδίτικος». Τουλάχιστον για την άρχουσα τάξη του Πακιστάν και κυρίως για τις ΗΠΑ, που εσχάτως πιέζουν αφόρητα τον Μουσάραφ, έχοντας στο νου τους φυσικά τη γεωπολιτική θέση της περιοχής και τον αγωγό Ιράν-Κίνας που θα περάσει μέσα από το Πακιστάν και με την έγκρισή του.

Οι ΗΠΑ πιέζουν είτε με τις απειλές περί επέμβασης για την «καταπολέμηση πυρήνων της Αλ Κάιντα και των Ταλιμπάν» που αποσταθεροποιούν το Αφγανιστάν, είτε μέσω άλλων πολιτικών προσώπων, όπως παραδείγματος χάριν της Μπεναζίρ Μπούτο, που μεσούσης της τελευταίας κρίσης δήλωσε «ότι ο χρόνος διαπραγμάτευσης του Μουσάραφ τελειώνει». Εξάλλου, εδώ και μήνες η αντιπολίτευση, και από τις ΗΠΑ και Βρετανία παρακινούμενη, προσπαθεί να απαλλαγεί από τον Μουσάραφ...

Βεβαίως ο στρατηγός Μουσάραφ δεν είναι «εύκολος πελάτης». Εξ ου και αντέδρασε στην πρόσφατη πολιτική κρίση, ουσιαστικά μια ενδοπολιτική διαμάχη, με «πυγμή». Οι φήμες ή όχι και τόσο φήμες, περί κήρυξης της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, οργίασαν. Προς τον παρόν εγκαταλείφτηκαν.