Τετάρτη 12 Ιούλη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δικαιοσύνη...

Πολύς ντόρος σηκώνεται το τελευταίο διάστημα από τα κόμματα και τα επιτελεία του συστήματος γύρω από την αστική Δικαιοσύνη. Υπουργοί της κυβέρνησης εμφανίζονται να βγαίνουν στα κάγκελα για δικαστικές αποφάσεις με αντεργατικό χαρακτήρα, οι οποίες ωστόσο αποτελούν εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου που διατηρεί άθικτο και ενισχύει διαρκώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Στελέχη της αντιπολίτευσης «βγαίνουν από τα ρούχα τους» γιατί πλήττεται η περιβόητη «διάκριση των εξουσιών», επειδή η διορισμένη από την κυβέρνηση πρόεδρος του ανώτατου δικαστηρίου πέρασε αμέσως μετά τη συνταξιοδότησή της σε κυβερνητική θέση, υπεύθυνη του νομικού γραφείου του πρωθυπουργού... Οι αντιπαραθέσεις για την αστική Δικαιοσύνη στην πραγματικότητα αντανακλούν συνολικότερα τους εντεινόμενους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς, οι οποίοι διαπερνούν όλους τους θεσμούς του αστικού κράτους. Αυτό που τους απασχολεί όμως ταυτόχρονα, μέσα από όλη αυτήν την αντιπαράθεση, είναι να σηκώνεται και ένας «βολικός» κουρνιαχτός, για να συγκαλύπτεται η αντιλαϊκή στρατηγική σύμπλευση όλων αυτών των δυνάμεων που τον συντηρούν, να προτάσσονται κάλπικες διαχωριστικές γραμμές. Να συγκαλύπτεται τελικά ο ίδιος ο ταξικός χαρακτήρας όλων των θεσμών και των «εξουσιών» του αστικού κράτους, η ενιαία αποστολή τους - ανεξάρτητα από ενδοαστικούς ανταγωνισμούς - που είναι να διασφαλίζουν συνολικά την εξουσία του κεφαλαίου και τη διαιώνιση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και του λαού.

Αναμπουμπούλα...

Αν κοιτάξει κανείς λίγο πίσω από τον κουρνιαχτό που σηκώνουν η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης για τις επικείμενες αλλαγές στην Παιδεία, θα διαπιστώσει ότι η αντιπαράθεσή τους αφορά πλευρές και όχι την ουσία της νέας «μεταρρύθμισης». Κι αυτό επειδή τα σχέδια της κυβέρνησης δεν διατηρούν μόνο τον πυρήνα των προηγούμενων νόμων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αλλά συμφωνούν και με το «πνεύμα» τους, αφού εστιάζουν στην ακόμα ενεργότερη προσαρμογή της εκπαίδευσης στις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας και των επιχειρηματικών ομίλων, είτε μιλάμε για την επέκταση της μαθητείας, είτε για τα όργανα διοίκησης των Ανώτατων Ιδρυμάτων, όπου προβλέπεται να συμμετέχουν και επιχειρηματίες κ.ο.κ. Κι ενώ σ' αυτή τη γενική κατεύθυνση συμπλέουν όλοι μαζί, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι πιέζουν για πιο γρήγορες και πιο «τολμηρές» προσαρμογές της εκπαίδευσης στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.

... με στόχευση

Με τον τρόπο αυτό, η κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, με τη βοήθεια διαφόρων εργοδοτικών ενώσεων και «ινστιτούτων», αξιοποιούν τα ζητήματα της Εκπαίδευσης ως ένα ακόμα πεδίο για τη χάραξη κάλπικων διαχωριστικών γραμμών, με την κυβέρνηση να καταγγέλλεται για «ατολμία» και «αναχρονισμούς», την ώρα που η ίδια προσπαθεί να ταυτίσει τη ΝΔ με την επιχειρηματική λειτουργία των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Αυτό που χρειάζεται να είναι καθαρό στους φοιτητές - σπουδαστές, γενικότερα στους νέους από τα λαϊκά στρώματα, είναι ότι η αντιπαράθεση με αυτά τα χαρακτηριστικά (που συν τοις άλλοις τροφοδοτεί και διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα) γίνεται για τα «μάτια» του κεφαλαίου και καμιά σχέση δεν έχει με τα δικά τους πραγματικά συμφέροντα.

Σεβασμός στην «ανάπτυξη»

«Η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, σεβόμενη απόλυτα τους στόχους του Αναπτυξιακού Συνεδρίου, εύχεται και ελπίζει, όπως και οι υπόλοιποι φορείς, ότι το Συνέδριο θα έχει θετικό αντίκτυπο για την Περιφέρεια και τους πολίτες της, αλλά την ίδια στιγμή εκφράζει και πάλι την αγωνία της για τις καταστροφικές συνέπειες στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας από την υιοθέτηση των μνημονιακών επιλογών στον Ομιλο ΔΕΗ». Μ' αυτόν τον τρόπο ανακοινώνει η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ τη συμμετοχή της στο σημερινό συλλαλητήριο στην Κοζάνη, έξω από το χώρο όπου η κυβέρνηση παρουσιάζει από χτες το «αναπτυξιακό σχέδιο» του κεφαλαίου για την περιοχή, σε ένα από τα 13 περιφερειακά συνέδρια που θα πραγματοποιήσει για αυτόν το σκοπό. Μιλάμε δηλαδή για τον κυβερνητικό συνδικαλισμό και συντεχνιασμό «στα καλύτερά του»! Την ώρα που οι εργαζόμενοι (και) στη ΔΕΗ πληρώνουν το «μάρμαρο» της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας, όπως και του συνόλου της αντιλαϊκής πολιτικής, στο όνομα της «ανάπτυξης», η ΓΕΝΟΠ τους καλεί σε μάχες οπισθοφυλακών και τους υποδεικνύει να στηρίξουν τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, εστιάζοντας τις όποιες αντιρρήσεις της αποκλειστικά στα ζητήματα που αφορούν την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, την οποία μάλιστα στρεβλά παρουσιάζει ως αποκλειστική συνέπεια των μνημονίων. Οι εργαζόμενοι και στον κλάδο της Ενέργειας έχουν πλέον πλούσια πείρα για να δουν πού οδηγεί αυτή η γραμμή συμπόρευσης με το κεφάλαιο: Από ήττα σε ήττα...

Δεν είδαν, δεν άκουσαν

Ψήφισμα καταδίκης του κατάπτυστου άρθρου της «Αυγής», που αμφισβητεί ευθέως το δικαίωμα της απεργίας, κατέθεσε η παράταξη της ΔΑΣ στο ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Στη συζήτηση που έγινε, ξεχώρισε η στάση του προέδρου της ΠΕΝΕΝ, ο οποίος απάντησε ότι δεν είχε διαβάσει το άρθρο και μ' αυτήν την πρόφαση απέρριψε το ψήφισμα. Αλλά και η εκπρόσωπος του ΜΕΤΑ (στέλεχος της ΛΑΕ), αν και εμφανίστηκε πιο... ενημερωμένη, απέρριψε το ψήφισμα λέγοντας ότι διαφωνεί με τις καταγγελίες σε εφημερίδες (!). Θυμίζουμε ότι το συγκεκριμένο δημοσίευμα, που συμπλήρωνε τη βρώμικη επίθεση της κυβέρνησης και των αστικών ΜΜΕ στην απεργία των εργαζομένων στην καθαριότητα, ήταν «τοποθέτηση - λαγός» στην προσπάθεια θεσμοθέτησης νέων εμποδίων στην κήρυξη απεργίας, όπως προβλέπεται στη συμφωνία με το κουαρτέτο. Κάθε άλλο σχόλιο περιττεύει...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1904 Γεννιέται ο μεγάλος Χιλιανός κομμουνιστής ποιητής Πάμπλο Νερούδα (τιμημένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1971).

1906 Ο Αλφρεντ Ντρέιφους, Γάλλος αξιωματικός Πυροβολικού εβραϊκής καταγωγής, ο οποίος είχε κατηγορηθεί άδικα για προδοσία, παίρνει τελικά χάρη και επιστρέφει στο σύνταγμά του με το βαθμό του. Η «Υπόθεση Ντρέιφους» είχε πυροδοτήσει λαϊκές αντιδράσεις, δημιουργώντας κυβερνητική κρίση.

1920 Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Γ. Γουίλσον εγκαινιάζει επίσημα τη διώρυγα του Παναμά. Σχεδόν 5.600 εργάτες πέθαναν κατά τη δεκαετή κατασκευή της διώρυγας.

1924 Η κυβέρνηση Πάσιτς της Γιουγκοσλαβίας θέτει εκτός νόμου το Ανεξάρτητο Εργατικό Κόμμα.

1941 Η Σοβιετική Ενωση και η Βρετανία υπογράφουν στη Μόσχα συμφωνία για κοινή δράση στον πόλεμο κατά της ναζιστικής Γερμανίας.

1943 Τα σοβιετικά στρατεύματα περνούν στην αντεπίθεση στο Κουρσκ. Η αντεπίθεση διαρκεί έως τις 23/8 και καταλήγει με αποφασιστική νίκη του Κόκκινου Στρατού, που ουσιαστικά εξουδετερώνει την επιθετική ικανότητα της ναζιστικής πολεμικής μηχανής στο Ανατολικό Μέτωπο. Μεταξύ άλλων, η μάχη του Κουρσκ αποτέλεσε τη μεγαλύτερη αναμέτρηση αρμάτων μάχης στον κόσμο, με πάνω από 8.000 τανκς (και από τις δύο πλευρές) να παρατάσσονται στο πεδίο της μάχης.

1944 Ο ΕΛΑΣ χτυπά τους άνδρες της Ειδικής Ασφάλειας και τις μηχανοκίνητες δυνάμεις του Μπουραντά, που έκαναν επιδρομή στα Πετράλωνα της Αθήνας, και τους διώχνει από τη συνοικία.

1944 Ξεκινά η διήμερη μάχη του ΕΛΑΣ στην Αμφιλοχία, που έληξε με νίκη. Οι απώλειες του εχθρού σε νεκρούς ήταν 450 Γερμανοί στρατιώτες και 70 ταγματασφαλίτες.

1946 Με ανακοίνωσή του, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ καταδικάζει τη δολοφονική επίθεση με χειροβομβίδες ενάντια στο μέλος της ΚΕ Μ. Πορφυρογέννη στο σπίτι του. Από τύχη γλίτωσαν, τόσο ο Μ. Πορφυρογέννης όσο και η οικογένειά του.

1948 Αντιμετωπίζονται επιτυχώς οι επιθέσεις του κυβερνητικού στρατού στο Σμόλικα. Στις περισσότερες κατευθύνσεις, ο εχθρός ανατράπηκε και υποχρεώθηκε σε υποχώρηση υπό τα πυρά του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

1948 Καταφτάνουν στο μέτωπο της Β. Πίνδου ο βασιλιάς Παύλος και ο Αμερικανός στρατηγός Βαν Φλιτ, με σκοπό να εξυψώσουν το πεσμένο ηθικό του κυβερνητικού στρατού. Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με προκήρυξή του προς τους μαχητές και τις μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού, τους καλεί να εντείνουν την πολεμική τους δράση σ' όλες τις γωνιές της Ελλάδας.

1950 Αρχίζει στο Εκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών η δίκη για παράβαση του Α.Ν. 509 των εν ενεργεία αστυνομικών Γιάννη Παλαβού, Σταύρου Τσιμπούρη, Δημήτρη Κοντογιάννη και Βασίλη Δασκαγιάννη.

1996 Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι κατηγορείται για παράνομη χρηματοδότηση και καλείται να δικαστεί μαζί με τον πρώην πρωθυπουργό Μπετίνο Κράξι.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ