Για άλλη μια φορά, ο γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, είναι απροκάλυπτος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Die Welt», ζητώντας από τα κράτη - μέλη να παραμείνουν συνεπή στις στρατιωτικές δαπάνες, παρά την οικονομική κρίση, με βασικό επιχείρημα τον ανταγωνισμό με τη Ρωσία και την Κίνα. Λέει χαρακτηριστικά: «Βλέπω μια οικονομική ύφεση στις χώρες - μέλη και ξέρω ότι για να αντισταθμιστεί αυτό απαιτείται αυξημένη δαπάνη σε πολλούς τομείς. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι οι απειλές και οι προκλήσεις ασφαλείας που υπήρχαν πριν από την κρίση δεν μειώθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αντίθετα». Και προσθέτει χωρίς περιστροφές: «Η Ρωσία συνεχίζει να αναβαθμίζει τις Ενοπλες Δυνάμεις της, η παγκόσμια ισορροπία ισχύος μεταβάλλεται εξαιτίας της ανόδου της Κίνας...». Αν κάτι επιβεβαιώνουν τα λόγια του, είναι ότι η πανδημία επέδρασε στην όξυνση των αντιθέσεων. Γι' αυτό, σύμφωνα με τον Στόλτενμπεργκ, δεν δικαιολογείται καμιά χαλάρωση στην ετοιμότητα του ΝΑΤΟ να αντιμετωπίσει τους βασικούς ανταγωνιστές του, διασφαλίζοντας παράλληλα τα αναγκαία μέσα, παρά την πίεση που ασκεί η κρίση στην οικονομία των κρατών - μελών. Η καμπάνα χτυπάει βέβαια για το λαό, που πληρώνει την πανδημία, του φορτώνουν την κρίση κι από πάνω του 'ρχεται η λυπητερή για στρατιωτικές δαπάνες που υπηρετούν τον ΝΑΤΟικό σχεδιασμό. Για την Ελλάδα, μάλιστα, οι δαπάνες αυτές υπολογίζονται στα 4 δισ. ευρώ ετησίως, την ώρα που τα νοσοκομεία στενάζουν από τις ελλείψεις, τα σχολεία δεν έχουν καθαρίστριες και ένας επόμενος κύκλος της πανδημίας είναι ορατός...
Καμιά αμφιβολία για το πώς θα είναι η «επόμενη μέρα» στο δημόσιο σύστημα Υγείας δεν αφήνει η κυβέρνηση, βγάζοντας από το συρτάρι την έρευνα της «διαΝΕΟΣΙΣ» («ινστιτούτο» του ΣΕΒ) και εμφανίζοντας ως «μαγική λύση» τις 70 προτάσεις της. Στην παρουσίαση του «νέου ΕΣΥ» κατά τη διάρκεια του «Φόρουμ των Δελφών», έφτασαν να διαφημίζουν ως «πρότυπο» ακόμα και το σύστημα Υγείας των ΗΠΑ (!) που κατέρρευσε - όπως έγινε σε πολλές άλλες χώρες - θάβοντας 115.000 ανθρώπους σε δύο μήνες. Ο υφυπουργός Υγείας και οι εκπρόσωποι του ΣΕΒ προανήγγειλαν αλλαγές χρήσης νοσοκομείων, συγχωνεύσεις, Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα, αφού «χωρίς ΣΔΙΤ ο δημόσιος τομέας ...συρρικνώνεται», μετατροπή των νοσοκομείων σε ΝΠΙΔ, βαθύτερη εμπλοκή της Περιφερειακής και Τοπικής Διοίκησης, των ασφαλιστικών ταμείων. Αυτές είναι μερικές από τις προτάσεις, «συνέχεια των προηγούμενων προσπαθειών διαρθρωτικών αλλαγών που άρχισαν στα μέσα του '90», με στόχο «τη μείωση του κόστους των παρεχόμενων υπηρεσιών», όπως είπαν. Ολα τα παραπάνω προμηνύουν την επιδείνωση της ήδη άθλιας κατάστασης που ζει ο λαός, καθώς γίνεται ξεκάθαρο ότι μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι που ανυπομονούν να επεκτείνουν τη δράση τους σε Υγεία, Πρόνοια και Ασφάλιση, για να αυξήσουν τα κέρδη τους. Οπως δήλωσαν άλλωστε με μια φωνή ο υπουργός και οι εκπρόσωποι των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στο «Φόρουμ», «η σύγκρουση στο χώρο της Υγείας θα είναι σφοδρή. Υπάρχουν μεγάλα συμφέροντα και κέρδη στην Υγεία που το δικαιολογούν αυτό»...
«Η ΝΔ έφερε την ύφεση πριν από τον κορονοϊό», λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον πρόεδρό του να προσθέτει πως «δεν φταίνε για όλα οι παθογένειες, φταίνε και οι πολιτικές» και πως τώρα απειλούνται όσα εκείνος «έχτιζε» επί πέντε χρόνια. «Οι αγορές γελάνε με όσα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ», απαντά η ΝΔ και δηλώνει περίπου «άτυχη» που ...στη βάρδια της έλαχε η «κρίση του κορονοϊού», αλλά ταυτόχρονα σίγουρη πως εξαιτίας των δικών της κινήσεων η οικονομία θωρακίζεται και θα ανακάμψει γρήγορα. Η παράσταση βέβαια είναι «άνοστη», αφού πρόκειται απλά για κακοπαιγμένο «ριμέικ» της ίδιας ταινίας που είδαμε και στη διάρκεια της προηγούμενης καπιταλιστικής κρίσης. Οι ρόλοι βέβαια αντιστρέφονται σε κάθε κυβερνητική εναλλαγή, αλλά ο στόχος παραμένει ίδιος: Να βγει λάδι το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, που και οι δύο υπηρετούν και που στο «DNA» του βρίσκονται οι κρίσεις. Αυτό, άρα και το πού βρίσκεται η διέξοδος για τους εργαζόμενους και το λαό, προσπαθούν να θολώσουν, φορτώνοντας το «ανάθεμα» για τη βαρβαρότητα που ζει ο λαός πότε στη διαχείριση και στους διαχειριστές, πότε στις «παθογένειες», όπως βαφτίζουν τις νομοτέλειες του σάπιου συστήματος που δεν παίρνουν γιατρειά και πότε στον... κακό τους τον καιρό.