«Είναι προφανές ότι το βάθος τους (σ.σ. των "κοινωνικών" παρεμβάσεων) δεν εξαρτάται μονάχα από τους συσχετισμούς δύναμης στο εσωτερικό της χώρας, καθώς το ευρωπαϊκό πλαίσιο θέτει περιορισμούς. Εχει όμως μεγάλη σημασία σε ποιο άκρο βρίσκεσαι εντός αυτού του πλαισίου (...) Η καθαρή έξοδος με ρύθμιση του χρέους, θα μας επιτρέψει να μετακινηθούμε εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου και των δεδομένων περιορισμών του, για να το πω σχηματικά, από το δεξιό στο αριστερό άκρο». Αυτό το χρεοκοπημένο σοσιαλδημοκρατικό παραμύθι ξαναθυμήθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο σε άρθρο του ο πρωθυπουργός, βαφτίζοντας ταυτόχρονα την ιμπεριαλιστική ένωση «το πιο πρόσφορο πεδίο της πάλης, ταξικής και πολιτικής», εκεί όπου «οφείλουμε να χαράξουμε την πολιτική μας, αν θέλουμε να έχουμε νίκες για τις κοινωνικές δυνάμεις που ως Αριστερά εκπροσωπούμε και όχι διαρκείς και ηρωικές ήττες».
Τι λέει στην πραγματικότητα ο πρωθυπουργός; Οτι το αντιλαϊκό πλαίσιο, όπως αυτό διαμορφώνεται από τις ανάγκες του κεφαλαίου και αποτυπώνεται στα «μνημόνια διαρκείας» της ΕΕ, είναι δεδομένο. Αρα, το μόνο που απομένει στους εργαζόμενους είναι να παλέψουν για το σε ποια γωνιά - την «αριστερή» ή τη «δεξιά» - του αντιλαϊκού σφαγείου θα βρεθούν. Για να γίνει δε πιο «πειστική» στην προσπάθειά της να ενσωματώσει τους εργαζόμενους, η κυβέρνηση αξιοποιεί και την αναιμική ανάκαμψη, προκειμένου με ορισμένα ψίχουλα που θα πέφτουν από το φαγοπότι της καπιταλιστικής κερδοφορίας να βουλώνει τα στόματα των εξαθλιωμένων που θα αφήνει η πολιτική της υπέρ του κεφαλαίου. Αυτήν τη γραμμή, γραμμή «ουράς» στους στόχους της αστικής τάξης και διαχείρισης του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, την παρουσιάζει ως μονόδρομο. Αυτή η γραμμή, όμως, οδηγεί τους εργαζόμενους από ήττα σε ήττα. Γι' αυτό χρειάζεται να δουν καθαρά: Η μόνη νικηφόρα γραμμή, αυτή που μπορεί να αποσπάσει κατακτήσεις στο σήμερα και να ανοίξει δρόμο αντεπίθεσης για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, είναι αυτή της συμμαχίας της εργατικής τάξης με τα φτωχά λαϊκά στρώματα, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, την εξουσία του και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις.
Μπορεί για την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, που γιορτάζεται την 9η Μάη, να μη βρήκαν κάποιο αφιέρωμα εκεί στην ΕΡΤ, όμως φαίνεται ότι σκάλισαν αρκετά την ταινιοθήκη τους. Κι έτσι, την επομένη της 9ης Μάη, βρήκαν και πρόβαλαν ταινία αφιερωμένη στον Πολωνό αντεπαναστάτη Λεχ Βαλέσα. Η ΕΡΤ2 ενημερώνει μάλιστα ότι πρόκειται για την ιστορία ενός «σύγχρονου ήρωα», χαρακτηρίζοντας έτσι τον Λ. Βαλέσα, που έβαλε πλάτη για την ανατροπή της εργατικής εξουσίας στην Πολωνία. Διάλεξε «ήρωες» να διαφημίσει λοιπόν η κρατική τηλεόραση. Δεν της έκαναν οι ήρωες του Κόκκινου Στρατού, που τσάκισαν το φασισμό, κι έτσι το έριξε στον αντικομμουνισμό και στη συκοφαντία, βαφτίζοντας «ήρωες» όσους διέπρεψαν στην αντισοβιετική προπαγάνδα και στις αντεπαναστατικές ανατροπές.