ΦΠΑ, Ασφαλιστικό, Εργασιακά, συλλογικές διαπραγματεύσεις, ΕΝΦΙΑ, αφορολόγητο στις 12.000, είναι μόνο ορισμένα από όσα αποτελούν απλά ...προεκλογικό παρελθόν και υποσχέσεις που έμειναν υποσχέσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, αυτό που επίσης ήταν προεκλογική υπόσχεση και έχει παραμείνει και υλοποιείται είναι οι ενισχύσεις στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, είτε με διαγραφές χρεών ακόμα και για λαθρεμπόριο, είτε με φοροαπαλλαγές είτε με άλλες ρυθμίσεις που βρίσκονται στα σκαριά.

Οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα και απολύθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση, επανήλθαν στη θέση τους με τον τελευταίο νόμο που ψηφίστηκε για το Δημόσιο. Ο αγώνας που έδωσαν ήταν δίκαιος και στηρίχτηκε από πολλά σωματεία και από το ΠΑΜΕ. Η νέα συγκυβέρνηση αποκατέστησε τις καθαρίστριες στη δουλειά τους, δεν άλλαξε όμως τους άθλιους όρους με τους οποίους απασχολούνταν και στο παρελθόν. Επιπλέον, από το νόμο που ψήφισε απουσιάζει ακόμα και η πρόθεση να αποκατασταθούν και άλλες κατηγορίες εργαζομένων που απολύθηκαν από το Δημόσιο, όπως για παράδειγμα οι 300 καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών που έχασαν τη δουλειά τους το 2013. Ωστόσο, η κυβέρνηση δε διστάζει πουθενά και έχει μετατρέψει τις καθαρίστριες σε «ντεκόρ» της προπαγάνδας της, στην προσπάθεια να αποπροσανατολίσει για τον πυρήνα της πολιτικής της. Ετσι, την ίδια ώρα που ετοιμάζει νέα μέτρα σε Εργασιακά και Ασφαλιστικό, χωρίς να αναιρεί και αυτά που πάρθηκαν έως τώρα, προβάλλει με διάφορους τρόπους την αποκατάσταση των καθαριστριών, στήνοντας σόου και διοχετεύοντας ειδήσεις. Λίγη ντροπή δε βλάπτει.

Επειδή διάφοροι δυσανασχετούν όταν κατά καιρούς επανέρχεται το ζήτημα των ορίων της δημοκρατίας στον καπιταλισμό, περιγράφουμε δύο από τα πιο χαρακτηριστικά στιγμιότυπα των όσων ακολούθησαν τον σοβαρό τραυματισμό των έξι εργαζομένων στα ΕΛΠΕ, το πρωί της περασμένης Παρασκευής. Το πρωί του Σαββάτου, το Συνδικάτο Μετάλλου είχε συγκαλέσει Γενική Συνέλευση έξω από το χώρο των διυλιστηρίων. Από το βράδυ της Παρασκευής, όμως, τα τηλέφωνα των εργαζομένων στα εργολαβικά συνεργεία «πήραν φωτιά». Ανθρωποι της εργοδοσίας είτε τους καλόπιαναν, είτε τους απειλούσαν να μην εμφανιστούν στο χώρο του διυλιστηρίου, πολύ περισσότερο να μη συμμετάσχουν στη συνέλευση. Οι απειλές συνεχίστηκαν ακόμα και την ώρα της συνέλευσης. Αλλά και ορισμένοι απ' όσους πήγαν, όταν τους πλησίαζε κάποιο κανάλι για να τους πάρει μια δήλωση, το απέφευγαν, λέγοντας πως αν τους δει το αφεντικό τους στην τηλεόραση θα απολυθούν και πως «έχω οικογένεια να θρέψω». Αυτή είναι η δημοκρατία στον καπιταλισμό, που σταματάει στις πύλες των εργοστασίων. Είσαι ελεύθερος να σε εκμεταλλεύεται το αφεντικό με 12ωρα και 16ωρα δουλειάς, με 3,80 μεροκάματο σε 36 μέτρα σκαλωσιά, αλλά δεν επιτρέπεται να συμμετέχεις στο Σωματείο σου, να αγωνίζεσαι να μην έχεις κι εσύ τη «μοίρα» των έξι που λαμπάδιασαν...

Ανοιχτό άφησε χτες το ενδεχόμενο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γαβριήλ Σακελλαρίδης, η κυβέρνηση να εφαρμόσει την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και να προχωρήσει σε υποχρεωτική δέσμευση των ταμειακών διαθέσιμων των δήμων, παρά την απόφαση της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας να μην τα καταθέσει στην Τράπεζα της Ελλάδας.

Μένει να δούμε πώς θα προχωρήσει η κυβέρνηση από εδώ και στο εξής, μιας και στην απάντηση σε σχετική ερώτηση χτες, κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε: «Δεν θα επικαλεστώ το νόμο αλλά αυτή η απόφαση δεν διευκολύνει την κυβέρνηση» στην αποπληρωμή των υποχρεώσεών της προς τους δανειστές. Κάνοντας έτσι σαφές ότι αυτά τα χρήματα θα χρησιμοποιηθούν για τέτοιες ανάγκες και βέβαια θα στερήσουν από το λαό τη δυνατότητα πρόσβασης σε μια σειρά υπηρεσίες των δήμων όπως παιδικοί σταθμοί, προγράμματα Πρόνοιας κ.ά., αφού δεν υπάρχουν χρήματα για να στελεχωθούν και να λειτουργήσουν τέτοιες υπηρεσίες. Για τέτοιες «κόκκινες γραμμές» μιλάμε...

Ανησύχησαν τα αστικά συγκροτήματα του Τύπου τις προηγούμενες μέρες με τις διατάξεις του πολυνομοσχεδίου για την Παιδεία, που αφορούν τις πιστωτικές μονάδες και έσπευσαν να μιλήσουν για κίνδυνο Grexit των ελληνικών πτυχίων από τον Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης. Ομως, το υπουργείο Παιδείας έσπευσε να τους καθησυχάσει, δηλώνοντας: «To πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία ουδόλως αγγίζει ή μεταβάλλει, πόσο μάλλον καταργεί, το Ευρωπαϊκό Σύστημα Μεταφοράς και Συσσώρευσης Πιστωτικών Μονάδων (ECTS). Απλώς ορίζει πως ο αριθμός των Διδακτικών Μονάδων που αντιστοιχεί σε ένα ακαδημαϊκό εξάμηνο, ισοδυναμεί με τις Πιστωτικές Μονάδες».

Θυμίζουμε ότι το σύστημα, που «ουδόλως αγγίζει» το υπουργείο Παιδείας, αφορά την μπακαλίστικη αποτίμηση των πτυχίων σε μονάδες με βάση τα έτη σπουδών που απαιτούνται για τη λήψη τους και ανεξάρτητα από το περιεχόμενο των γνώσεων που αυτά ενσωματώνουν. Είναι ένα σύστημα που βρίσκεται στον πυρήνα της διαδικασίας της Μπολόνια και γενικότερα της στρατηγικής της ΕΕ για την Ανώτατη Εκπαίδευση και αποτελεί μοχλό, τόσο για την υποβάθμιση των πτυχίων, όσο και για το κυνήγι καταρτίσεων, δεξιοτήτων, σεμιναρίων, πιστοποιήσεων κ.τ.λ. Για άλλη μια φορά, γίνεται ξεκάθαρο ότι στρατηγικές επιλογές της ΕΕ και του κεφαλαίου (και στην Παιδεία) «ουδόλως αγγίζονται».