Τρίτη 12 Απρίλη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Χρήσιμος από κάθε άποψη

«Κόντρα», «ρήγμα» στην κυβέρνηση και άλλα παρόμοια είδε ο Τύπος στην τοποθέτηση του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας αναφορικά με την υπογραφή της συμφωνίας με την COSCO. Στην πραγματικότητα, η μόνη έγνοια του υπουργού είναι να εξωραΐσει την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων με οποιαδήποτε μορφή κι αν γίνουν, υπερασπιζόμενος ταυτόχρονα τα συμφέροντα μερίδων του κεφαλαίου που επεδίωκαν ενεργότερη ανάμειξη του κράτους στη διαχείριση του ΟΛΠ ΑΕ. Γι' αυτό ο υπουργός είπε σε δημοσιογραφική εκπομπή («MEGA») ότι «θα ήθελα μια άλλη προοπτική για το λιμάνι... δεν ήταν η προγραμματική μας επιλογή» η παραχώρηση των μετοχών, αλλά έγινε για να «ικανοποιηθούν οι δανειστές» και όχι επί τη βάσει ενός «αναπτυξιακού σχεδίου για τον Πειραιά», το οποίο, σύμφωνα με παλιότερες δηλώσεις του, θα βασιζόταν στις συμπράξεις κράτους και ιδιωτών για τις υπηρεσίες και τις υποδομές του ΟΛΠ. Ακόμα όμως και για την τωρινή συμφωνία παραχώρησης, είπε ότι «είναι τροποποιημένη», ότι «είναι βελτιωμένη και θα βελτιωθεί κι άλλο», καθώς «έχουμε μπροστά μας δρόμο ακόμη, προβλεπόμενο, δεν έχει τελειώσει η διαδικασία». Προσπάθησε, δηλαδή, για λογαριασμό της κυβέρνησης να χαϊδέψει τα αυτιά των εργαζομένων και του λαού που αντιδρούν στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ και να τους βάλει σε στάση αναμονής. Να τους σύρει να διεκδικούν «βελτίωση» μιας συμφωνίας προσαρμοσμένης απόλυτα στο στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, που κλιμακώνει την παράδοση του λιμανιού και των άλλων υποδομών στα μονοπώλια, ρίχνοντας από την άλλη στο καναβάτσο τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Χρήσιμος, δηλαδή, από κάθε άποψη στην κυβέρνηση ο αρμόδιος υπουργός...

Εντός και εκτός εισαγωγικών

Το προχτεσινό μεγάλο συλλαλητήριο των συνδικαλιστικών οργανώσεων στο Σύνταγμα και η πορεία αγώνα των 220 χιλιομέτρων που διοργάνωσε ο Δήμος Πάτρας για το ζήτημα της ανεργίας, βρήκαν - όπως αναμενόταν - περιορισμένη προβολή από τον Τύπο. Ο τρόπος που η μεγάλη πλειοψηφία των έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ αντιμετώπισε αυτή τη μεγάλη πρωτοβουλία, ήταν αντιστρόφως ανάλογος με την απήχηση που είχε απ' όπου περνούσε, με τις δυνάμεις που κινητοποίησε, με τα συναισθήματα που προκάλεσε σε όσους συμμετείχαν και την παρακολούθησαν. Κορύφωση όλων αυτών ήταν η μαζική συγκέντρωση το απόγευμα της Κυριακής στο Σύνταγμα. Απ' όσα γράφτηκαν (και κυρίως δεν γράφτηκαν...) γι' αυτό το συλλαλητήριο της υποδοχής, σχολιάζουμε το δημοσίευμα της «Εφημερίδας των Συντακτών», η οποία είδε «(μισο)γεμάτη» την πλατεία Συντάγματος και «(σχετικά) μαζική» την κινητοποίηση (sic). Φαίνεται πως η εφημερίδα εγκαινιάζει ένα καινούργιο τρόπο να απευθύνεται στους αναγνώστες της: Εκτός παρενθέσεων παρουσιάζει την εικόνα που καταγράφουν οι συντάκτες της και εντός παρενθέσεων βάζει τις «διορθώσεις» που κάνουν τα στελέχη της εφημερίδας, για να φέρουν την πραγματικότητα στα μέτρα της προπαγάνδας και της πολιτικής που υπηρετεί το έντυπο...

Το ίματζ του ΝΑΤΟ

Την ανησυχία της κυβέρνησης για το ...ίματζ του ΝΑΤΟ εξέφρασε ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, μιλώντας την περασμένη Παρασκευή σε δημοσιογράφους, επιβεβαιώνοντας ωστόσο ότι η Αγκυρα βρίσκει εντός ΝΑΤΟικού πλαισίου πρόσφορο έδαφος να προωθήσει τις διεκδικήσεις της σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Συγκεκριμένα, ερωτηθείς σχετικά με τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, τάχα για το Προσφυγικό, κάλυψε τις πραγματικές σκοπιμότητές του - συγκέντρωση δυνάμεων στην κόντρα με Μόσχα - και εξωράισε το χαρακτήρα της λυκοσυμμαχίας, λέγοντας ότι «η πρακτική που εφαρμόζεται, εξαιτίας της Τουρκίας, δεν ανταποκρίνεται στο σχεδιασμό και σε αυτό που ήθελαν τα ΝΑΤΟικά επιτελεία». Παραπέρα, δίνοντας μια ιδέα τού πώς έχει επιβάλλει η Αγκυρα τις αξιώσεις της εντός ΝΑΤΟικού πλαισίου, π.χ. περί αποστρατιωτικοποιημένων Δωδεκάνησων, είπε ότι το σχέδιο της δύναμης του ΝΑΤΟ αφορά «τέσσερις περιοχές, εκ των οποίων στην τρίτη και τέταρτη δεν έχει παρουσία, στη δεύτερη δεν έχει τη λειτουργία που θα ήθελε κανείς και η αποτελεσματικότητά του δεν προσάδει με αυτό που θεωρεί ως ικανότητα του εαυτού του. Αρα, βλάπτει το ίδιο το ΝΑΤΟ αν δεν ανταποκρίνεται στο δικό του σχεδιασμό και όχι εμάς»...

Αγωνίες...

Με αφορμή τη χτεσινή επίσκεψη του Πορτογάλου πρωθυπουργού, τα αστικά επιτελεία επανέφεραν τα περί «συμμαχίας του ευρωπαϊκού Νότου», συντηρώντας την ψευδαίσθηση ότι μια τέτοια συμμαχία, δηλαδή μια συμμαχία ανάμεσα στο κεφάλαιο κρατών που βρίσκονται σε πιο ανισότιμη θέση (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία κ.λπ.) σε σχέση με τα κράτη του «Βορρά» (Γερμανία, Σκανδιναβικές χώρες κ.λπ.) συμφέρει τους λαούς.

Διαβάζουμε, όμως, τις χαρακτηριστικές αναφορές της κυριακάτικης «Αυγής», που αναλύοντας την «ευκαιρία του ευρωπαϊκού Νότου», μνημονεύει τις φωνές που στη Γαλλία «εκφράζουν την αγωνία τους για την όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή ξένων επενδυτών στη γαλλική οικονομία», που «πληθαίνουν», δηλαδή την αγωνία της ντόπιας πλουτοκρατίας να ανακτήσει τον κύριο λόγο σε κλάδους όπου σήμερα αντίπαλα κεφάλαια παίζουν κρίσιμο ρόλο. Εκφράζει δυσαρέσκεια επειδή δεν υπάρχει «έστω και μια χώρα του ευρωπαϊκού Νότου η οποία θα μπορούσε να εφαρμόσει ένα εθνικών προδιαγραφών οικονομικό μοντέλο». Τέλος, σημειώνει πως στόχος είναι ο «ευρωπαϊκός Νότος» «να διεκδικήσει από το "λαίμαργο" και "αχόρταγο" Βερολίνο, το αυτονόητο: το δικαίωμα να επιλέξει το ρόλο του στον ευρωπαϊκό οικονομικό καταμερισμό».

Αποκαλύπτεται, λοιπόν, πως οι ευκαιρίες του «ευρωπαϊκού Νότου» δεν αφορούν τους λαούς αυτών των κρατών, αλλά τους επιχειρηματικούς ομίλους στον ανταγωνισμό τους με άλλους εντός της ΕΕ. Κανένα συμφέρον για τους λαούς δεν υπάρχει από αυτή την αντιπαράθεση...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1820 Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης αναγορεύεται αρχηγός της Φιλικής Εταιρίας.

1919 Πραγματοποιείται το πρώτο Κομμουνιστικό Σάββατο στο αμαξοστάσιο του σιδηροδρομικού σταθμού της γραμμής Μόσχα - Σορτιρόβοτσναγια, με προσφορά εθελοντικής δουλειάς. Σε συνελεύσεις τους εργάτες - μέλη και οπαδοί του ΚΚ - αποφάσιζαν δουλειά τα Σάββατα, χωρίς πληρωμή για τη σωτηρία της επανάστασης και το τσάκισμα των αντεπαναστατών. Η καθιέρωση των «Κομμουνιστικών Σαββάτων» αναδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο ξεκινά να οργανώνεται κοινωνικά η εργασία μέσα στο πλαίσιο των καινούριων σχέσεων παραγωγής, των σοσιαλιστικών.

1927 Ο Τσαγκ Κάι Σεκ πραγματοποιεί πραξικόπημα στην Κίνα, με την υποστήριξη του βρετανικού και αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, διασπά το Εθνικό Μέτωπο (συμμετείχε το ΚΚΚ), αφοπλίζει τους εργάτες, διαλύει τις οργανώσεις τους, προβαίνει σε ομαδικές εκτελέσεις κομμουνιστών.

1931 Στις δημοτικές εκλογές στην Ισπανία οι φιλομοναρχικές δυνάμεις ηττώνται κατά κράτος στις 45 από τις 49 περιφέρειες. Μετά από δύο μέρες ο βασιλιάς Αλφόνσο ο Γ' καταφεύγει στη Γαλλία. Η Ισπανία ανακηρύσσεται αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία.

1942 Οι δημόσιοι υπάλληλοι κηρύσσουν απεργία που κρατά έως τις 21 του Απρίλη. Στην απεργία αυτή πήραν μέρος πάνω από 50.000 εργαζόμενοι στο Δημόσιο. Είναι ο πρώτος μεγάλος απεργιακός αγώνας της Κατοχής (και πρώτη δημοσιοϋπαλληλική απεργία σε όλη την κατεχόμενη Ευρώπη).

1945 Πεθαίνει ο Φράνκλιν Ντελάνο Ρούσβελτ, 32ος Πρόεδρος των ΗΠΑ (ο μοναδικός που εξελέγη τέσσερις φορές στο αξίωμα αυτό).

1946 Στη Θεσσαλονίκη, μιλώντας σε Αχτίφ στελεχών της ΚΟΘ του ΚΚΕ, ο Νίκος Ζαχαριάδης τόνισε: «Τα γεγονότα στο Λιτόχωρο είναι γνωστά. Πριν τα γεγονότα, μέσα σε 10 - 15 μέρες είχαν δολοφονηθεί στην περιοχή αυτή 4 δημοκρατικοί πολίτες και είχαν καταβασανισθεί δεκάδες (...)Τα γεγονότα που έγιναν στο Λιτόχωρο είναι ένα μήνυμα για το μοναρχοφασισμό και τους Αγγλους. (...) κάνουν πως απορούν γιατί ο Μπαρούτας που του ρήμαξαν το σπίτι πήρε τα βουνά και παλεύει με το ντουφέκι στο χέρι. Θα' ρθει η στιγμή που ο λαός θ' αποφασίσει να μην τον σφάζουν πια σαν κότες και τότε θα πάρει κι αυτός τ' άρματα. Αν δεν αλλάξει ριζικά η πολιτική των Αγγλων και των τσιρακιών τους θα φθάσουμε μοιραία αυτού».

1949 Αρχίζει στο Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης η σκηνοθετημένη δίκη του δημοσιογράφου Γρηγόρη Στακτόπουλου, κατηγορούμενου για τη δολοφονία του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ.

1949 Στον Πύργο Στράτσανης και στο ύψωμα 1700 συντρίβεται από τον Δημοκρατικό Στρατό η μεγαλύτερη σε ένταση και έκταση επιθετική προσπάθεια του κυβερνητικού στρατού.

1961 Το σοβιετικό διαστημόπλοιο «Βοστόκ 1» με τον Γιούρι Γκαγκάριν διέγραψε μια πλήρη τροχιά γύρω από τη Γη (1 ώρα και 48 λεπτά).



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ