Πέμπτη 12 Μάρτη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Να κόψουν το λαιμό τους να πληρώσουν τους ναυτεργάτες!

Η χτεσινή συγκέντρωση εξελίχθηκε σε πορεία
Η χτεσινή συγκέντρωση εξελίχθηκε σε πορεία
Κινητοποίηση έξω από τον Οίκο Ναύτου και πορεία στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας διοργάνωσαν χτες το πρωί τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ (Ενωση Μαγείρων), ΠΕΠΡΝ (Ενωση Πληρωμάτων Ρυμουλκών) και ΠΕΣ/ΝΑΤ, διεκδικώντας να πληρωθούν άμεσα οι εκατοντάδες απλήρωτοι ναυτεργάτες.

Το «παρών» στην κινητοποίηση έδωσαν εργαζόμενοι από τα 12 πλοία της ΝΕΛ που παραμένουν δεμένα σε διάφορα λιμάνια της χώρας, καθώς η εταιρεία χρωστάει σε 500 περίπου ναυτεργάτες τα δεδουλευμένα πολλών μηνών. Συνάδελφοί τους από το Λαύριο ήρθαν στη συγκέντρωση με πούλμαν που ναύλωσε το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου, το οποίο βρίσκεται σταθερά στο πλευρό τους.

Αλληλεγγύη στον αγώνα των ναυτεργατών δήλωσαν η Λαϊκή Επιτροπή Πειραιά, η Επιτροπή Ανέργων Πειραιά και ο Σύλλογος Γυναικών Πειραιά, ενώ εκ μέρους του ΠΑΜΕ παραβρέθηκε ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας. Χαιρετισμό στη συγκέντρωση απηύθυναν ο Βάλσαμος Συρίγος, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου και ο Νίκος Ξουράφης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά.

Και οι δύο ανέδειξαν την ανάγκη να δυναμώσει ο συντονισμός και να πετάξουν οι εργαζόμενοι έξω από το κίνημα «τη σαπίλα του εργοδοτικού συνδικαλισμού, που ακόμη και σήμερα καλούσε τους ναυτεργάτες να μη συμμετέχουν στην κινητοποίηση». «Να κόψουν το λαιμό τους να πληρώσουν τους ναυτεργάτες», ήταν το τελεσίγραφο προς τους εφοπλιστές.

Ο Θανάσης Ευαγγελάκης, Α' Γραμματέας της ΠΕΜΕΝ, στην ομιλία του, αναφέρθηκε στις επανειλημμένες παρεμβάσεις των σωματείων και των απλήρωτων ναυτεργατών στον υπουργό Ναυτιλίας, ο οποίος δήλωσε ότι «είμαστε σε αδιέξοδο», στηρίζοντας ουσιαστικά τους εφοπλιστές. Κατήγγειλε την κυβέρνηση, που καλύπτει τη ΝΕΛ και τις άλλες εταιρείες, καθώς διατηρεί και ενισχύει τις συνθήκες που ζουν απλήρωτοι οι ναυτεργάτες, ενώ παραμένουν αποκομμένοι χιλιάδες νησιώτες.

Με πορεία, οι συγκεντρωμένοι κατευθύνθηκαν στα γραφεία της ΝΕΛ, τα οποία ήταν κλειστά και κλειδωμένα, ενώ έλειπαν και όλα τα διευθυντικά στελέχη, με το πρόσχημα ότι οι εργαζόμενοι βρίσκονταν σε απεργία! Ακολούθησε πορεία προς το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας.

Αλλες πρωτοβουλίες από συνδικάτα
  • Κινητοποίηση για τη διεκδίκηση μέτρων προστασίας για τους άνεργους και τις οικογένειές τους, διοργανώνει το Συνδικάτο Οικοδόμων Θεσσαλονίκης, σήμερα Πέμπτη, στις 10.30 π.μ., στον ΟΑΕΔ της Δωδεκανήσου.
  • Κινητοποίηση για την καταβολή των δεδουλευμένων των ναυτεργατών της ΝΕΛ, διοργανώνει σήμερα, Πέμπτη στις 6 μ.μ., το Εργατικό Κέντρο Σάμου, στην πλατεία Καρλοβάσου.
  • Σε μέρα δράσης κατά της απλήρωτης δουλειάς στις ιδιωτικές επιχειρήσεις Υγείας (κλινικές, γηροκομεία, διαγνωστικά κέντρα) μετατρέπουν το Σάββατο 14 Μάρτη, το Σωματείο Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών Αθήνας και το Συνδικάτο Εργαζομένων στην Ιδιωτική Υγεία Πειραιά.
  • Μαζική παρέμβαση για το ζήτημα της ανεργίας διοργανώνουν τα Συνδικάτα Οικοδόμων, Επισιτισμού - Τουρισμού, Μετάλλου, Επεξεργασίας Ξύλου, Ηλεκτροτεχνιτών και ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, την Πέμπτη 19 Μάρτη, 4 μ.μ., στο υπουργείο Εργασίας (Σταδίου 29).
  • Την ίδια μέρα, Πέμπτη 19 Μάρτη, συνέντευξη Τύπου, όπου θα παρουσιάσουν τις διεκδικήσεις τους για μέτρα προστασίας των ανέργων και για άμεση υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, θα δώσουν η Κεντρική Διοίκηση του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων της Αττικής και τα προεδρεία των κλαδικών συνδικαλιστικών οργανώσεων σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Κέρκυρα, Ιωάννινα και Ζάκυνθο. Η συνέντευξη θα δοθεί στις 11 π.μ., στα γραφεία του Συνδικάτου (Γλάδστωνος 3, στοά Φέξη, Ομόνοια, 7ος όροφος).
  • Συγκέντρωση ανέργων και απλήρωτων οργανώνει το Εργατικό Κέντρο Λάρισας, την Τρίτη 31 Μάρτη, στις 11 π.μ., στην αίθουσα του ΕΚΛ και μετά διαμαρτυρία στον ΟΑΕΔ.

Στο σημερινό τετρασέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε:

-- Ρεπορτάζ από τη σύσκεψη για τα προβλήματα των εργαζομένων στη Ναυπηγοεπισκευή. Οι δράσεις των ταξικών συνδικάτων για τα ζητήματα ανέργων και απλήρωτων.

-- Ο «Ριζοσπάστης» συζητάει με τον Αλ. Περάκη, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας, για την οικονομική εξόρμηση του ΠΑΜΕ που ξεκίνησε.

-- Αρθρο: Η δράση των ταξικών δυνάμεων στον κλάδο της Ενέργειας.

-- Εκθεση στο Επιμορφωτικό Κέντρο - Βιβλιοθήκη «Χαρίλαος Φλωράκης» με ντοκουμέντα και έντυπα για την ισοτιμία της γυναίκας, αφιερωμένη στην 8η Μάρτη.

-- Ιστορικό: Η απεργία των εργαζομένων της «ΠΙΤΣΟΣ» το Δεκέμβρη του 1975.

ΝΑΥΠΗΓΟΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ
Συντονισμός και δράσεις για άνεργους και απλήρωτους

Η σύσκεψη της περασμένης βδομάδας κατέληξε σε πρόγραμμα δράσης που ξεκινάει σήμερα με διαμαρτυρία στο υπουργείο Εργασίας

Στιγμιότυπο από τη σύσκεψη
Στιγμιότυπο από τη σύσκεψη
Οριακή χαρακτηρίζουν την κατάσταση στον κλάδο οι εργαζόμενοι στη Ναυπηγική Βιομηχανία. Σήμερα, το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας, το Σωματείο των Ναυπηγοξυλουργών και το Σωματείο Εργαζομένων στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά «Η Τρίαινα», προχωρούν σε παράσταση διαμαρτυρίας, στις 4 μ.μ., στο υπουργείο Εργασίας.

Εργαζόμενοι και άνεργοι διεκδικούν: Καταβολή τώρα σε όλους τους εργαζόμενους της Ν/Ε Βιομηχανίας του εποχικού επιδόματος σύμφωνα με την υπ' αριθμόν 3041/21-10-2014 απόφαση του ΔΣ του ΟΑΕΔ, ιατροφαρμακευτική κάλυψη όλων των ανέργων και των οικογενειών τους χωρίς καμία προϋπόθεση, αναστολή κάθε υποχρέωσης προς τράπεζες και Δημόσιο κ.ά.

Η κινητοποίηση αποφασίστηκε στην κοινή σύσκεψη που έκαναν τα παραπάνω σωματεία την περασμένη Παρασκευή στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά, εγκαινιάζοντας μια σειρά πρωτοβουλίες για το σύνολο των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν: Τη γενικευμένη και παρατεταμένη σε διάρκεια «απληρωσιά», την ανεργία που τσακίζει κόκαλα, συνολικά την απαξίωση της Ναυπηγικής Βιομηχανίας.

Τη συρρίκνωση που έχει υποστεί το εργατικό δυναμικό στον κλάδο συνόψισε, μιλώντας στη σύσκεψη ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας. Οπως ανέφερε, το σύνολο των εργαζομένων στη ναυπηγική βιομηχανία σήμερα δεν φτάνει τους 4.500, ακόμα και αν συνυπολογιστούν όσοι δουλεύουν σε εργολάβους. Αντίστοιχα, στα Ναυπηγεία Ελευσίνας από τους 6.000 και πλέον εργαζόμενους τη δεκαετία του '80, σήμερα ο αριθμός τους φτάνει περίπου τους 800.

Στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, οφείλονται στους εργαζόμενους μισθοί πολλών μηνών και η εξόφλησή τους είναι «στον αέρα». Υπάρχει έντονη αβεβαιότητα για το μέλλον του ναυπηγείου. «Μέχρι τον Ιούνη και βλέπουμε», λέει η ίδια η διοίκηση, πυροδοτώντας την ανασφάλεια για τη βιωσιμότητα του ναυπηγείου τους επόμενους μήνες. Οσον αφορά τις συνθήκες δουλειάς, οι εργαζόμενοι κάνουν λόγο για εντατικοποίηση και πολυειδικότητα, τάση «όλοι να τα κάνουν όλα».

Στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, μετά την ανάληψή τους από το Πολεμικό Ναυτικό, οι εργαζόμενοι δουλεύουν με ατομικές συμβάσεις, μειωμένες κατά 40% σε σχέση με την προηγούμενη επιχειρησιακή Σύμβαση. Και γι' αυτούς υπάρχει ο φόβος των ομαδικών απολύσεων μετά τον Ιούνη, αφού το πρόγραμμα των υποβρυχίων τελειώνει. Αλυτο, εδώ και 2 χρόνια, παραμένει το πρόβλημα με τα ένσημά τους, καθώς δεν έχει βρεθεί τρόπος να ασφαλίζονται.

Στα ύψη συνεχίζει να βρίσκεται η ανεργία στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, ενώ η έλλειψη τοπικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας έχει ρίξει κατά πολύ το μεροκάματο και έχει φέρει αλλαγές σε μια σειρά κατακτήσεις, με πιο σοβαρή την καταστρατήγηση του ωραρίου.

«Το καράβι βουλιάζει αύτανδρο», ήταν η κοινή διαπίστωση όσων πήραν μέρος στη σύσκεψη. Για το λόγο αυτό τα σωματεία υπογραμμίζουν πως οι εργαζόμενοι πρέπει να αποκρούσουν κάθε προσπάθεια διάσπασής τους, ανάλογα με το ναυπηγείο στο οποίο δουλεύουν, κάθε απόπειρα να καλλιεργηθούν απόψεις πως ο θάνατος του ενός μπορεί να γίνει η επιβίωση του άλλου.

Ακόμα, επισημαίνουν την ανάγκη για συμμαχία με τους εργαζόμενους άλλων κλάδων, με τα σωματεία, τις ενώσεις αυτοαπασχολούμενων και τους μαζικούς φορείς της περιοχής του Πειραιά, όπου τα προβλήματα δεν είναι μόνο γνωστά, αλλά και παρόντα σε κάθε σπίτι και γειτονιά.

ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ «ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ»
Εκθεση εντύπων προς τιμήν της Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας

Ολοκληρώνεται αύριο και περιλαμβάνει ντοκουμέντα και έντυπα με αναφορά στους διαχρονικούς αγώνες για την ισοτιμία της γυναίκας

Εντυπα που εκδίδονταν από Επιτροπές Γυναικών του ΕΑΜ σε διάφορες περιοχές της χώρας
Εντυπα που εκδίδονταν από Επιτροπές Γυναικών του ΕΑΜ σε διάφορες περιοχές της χώρας
Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, το Επιμορφωτικό Κέντρο (Βιβλιοθήκη/Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ) «Χαρίλαος Φλωράκης» διοργανώνει από τις 6 Μάρτη έως και αύριο Παρασκευή, έκθεση ντοκουμέντων και εντύπων, με αναφορά στους διαχρονικούς αγώνες για την ισοτιμία της γυναίκας. Η έκθεση είναι ανοιχτή από τις 9 π.μ. μέχρι τις 5 μ.μ. και οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να επικοινωνούν νωρίτερα στο τηλέφωνο 210.685.1129.

Οπως είπε στο «Ριζοσπάστη» ο υπεύθυνος του «Επιμορφωτικού Κέντρου», Νίκος Παπαγεωργάκης,«η πάλη για την ισοτιμία της γυναίκας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της πάλης της εργατικής τάξης και της πρωτοπορίας της ήδη από την εμφάνιση του εργατικού κινήματος. Η έκθεση αποτελείται από ενδεικτικά πρωτοσέλιδα εφημερίδων που βρίσκονται στο ηλεκτρονικό αρχείο του Επιμορφωτικού Κέντρου "Χαρίλαος Φλωράκης". Σκοπός είναι να αντιληφθεί ο επισκέπτης τον πλούτο του αρχειακού υλικού που υπάρχει διαθέσιμο εδώ και τη σημασία που έχει η μελέτη και η αξιοποίησή του για να δυναμώσει το ιδεολογικό μας μέτωπο απέναντι στην αστική τάξη».

Πρωτοπόρος ρόλος του ΚΚΕ

Η έκθεση αποτελείται από τρεις προθήκες. Στην πρώτη υπάρχουν ντοκουμέντα από το Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΕΚΕ, το 1918, στις αποφάσεις του οποίου, από τότε κιόλας, συμπεριλαμβάνεται το αίτημα να αποκτήσει η γυναίκα δικαίωμα ψήφου. Αναφέρεται επίσης ότι το ΣΕΚΕ θα παλέψει για την πλήρη ισοτιμία της γυναίκας με τον άντρα.

Ιδρυτικά ντοκουμέντα του ΣΕΚΕ - ΚΚΕ και διακηρύξεις της Κομμουνιστικής Διεθνούς για την ισοτιμία των γυναικών
Ιδρυτικά ντοκουμέντα του ΣΕΚΕ - ΚΚΕ και διακηρύξεις της Κομμουνιστικής Διεθνούς για την ισοτιμία των γυναικών
Πολύ σημαντικές για τη δράση των κομμουνιστών αναφορικά με το γυναικείο ζήτημα είναι οι αποφάσεις του 3ου Συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς, που επίσης μπορεί κανείς να δει στην έκθεση. Τη δεκαετία του '20, το ΣΕΚΕ - ΚΚΕ συνεχίζει τη δράση του στις γυναίκες, βάζοντας στο επίκεντρο τις πρόσφυγες από τη Μ. Ασία, με σημαντικές κατακτήσεις.

Την περίοδο της Κατοχής, με τη συμβολή του ΚΚΕ και του ΕΑΜ, η γυναίκα βγαίνει προς τα έξω, αναδεικνύει τις οργανωτικές της ικανότητες και τον ηρωισμό της. Αυτό γίνεται προσπάθεια να αναδειχτεί και μέσα από τα πρωτοσέλιδα που υπάρχουν στην έκθεση. Είναι χαρακτηριστικός ο τίτλος «Δεν προσκυνούμε», της εφημερίδας «Γυναικεία Δράση», ενώ η «Φωνή της Γυναίκας», μετά από τις μεγάλες κινητοποιήσεις στην Αθήνα το καλοκαίρι του 1943, γράφει: «Ετοιμοι για μεγαλύτερους αγώνες».

Οι πρώτες εκλογές στην Ελλάδα, στις οποίες ψήφισαν οι γυναίκες, ήταν αυτές για την εκλογή της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης, γνωστής και ως «Κυβέρνηση του Βουνού». Με τη συγκρότησή της, ο «Κώδικας Αυτοδιοίκησης και Λαϊκής Δικαιοσύνης», τον οποίο μπορεί κανείς να δει στην έκθεση, καθορίζει ρητά ότι οι γυναίκες, όπως και οι νέοι πάνω από 17 ετών, έχουν το δικαίωμα να εκλέγουν και να εκλέγονται, ενώ θεσπίζεται ο πολιτικός γάμος και κατοχυρώνονται τα δικαιώματα των «νόθων» παιδιών.

Σελίδες απαράμιλλου ηρωισμού

Εντυπες εκδόσεις την περίοδο του ΔΣΕ
Εντυπες εκδόσεις την περίοδο του ΔΣΕ
Την περίοδο του εμφύλιου πολέμου, χιλιάδες γυναίκες παίρνουν μέρος στο ΔΣΕ με το όπλο στο χέρι, ενώ χιλιάδες άλλες βοηθούν ως «σύνδεσμοι» των Οργανώσεων στην ύπαιθρο. Στη δεύτερη προθήκη της έκθεσης μπορεί κανείς να δει πρωτοσέλιδα γυναικείων εφημερίδων της εποχής, όπως «Η Θεσσαλιώτισσα» και «Η Παρτιζάνα στο Βίτσι».

Ακόμα και την πιο δύσκολη περίοδο της κορύφωσης των μαχών, το ΚΚΕ δεν εγκαταλείπει την πάλη για την προώθηση των δικαιωμάτων της γυναίκας. Στην «Ελεύθερη Ελλάδα» διεξάγεται το 1946 η πρώτη Συνδιάσκεψη της «Πανελλήνιας Δημοκρατικής Οργάνωσης Γυναικών». Σχετικό υλικό υπάρχει στην έκθεση.

Στην τρίτη και τελευταία προθήκη της έκθεσης, αναδεικνύεται μια ακόμα ηρωική πλευρά της γυναίκας αγωνίστριας που ήρθε στο προσκήνιο τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, του εμφυλίου και μετά. Αφορά την αντοχή της, την αλύγιστη στάση της στα βασανιστήρια, στην εξορία, στις δίκες, ακόμα και στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Πολλές τέτοιες περιπτώσεις γυναικών, όπως η Πέπη Καραγιάννη, η Ισμήνη Δημητρίου, η Κατίνα Βάρκα, η Μαρία Λιουδάκη και φυσικά η Ηλέκτρα Αποστόλου, αναφέρονται στο βιβλίο «Η γυναίκα της Ελλάδας στον Αγώνα», που υπάρχει στο Επιμορφωτικό Κέντρο «Χ. Φλωράκης» και συμπεριλαμβάνεται στην έκθεση.

Από την περίοδο της στρατιωτικής δικτατορίας 1967 - 1974 υπάρχουν εφημερίδες που έβγαζαν γυναίκες μέσα από τις φυλακές, όπως η «Φυλακισμένη Αγωνίστρια». Υπάρχουν ακόμη έντυπα της «Παγκόσμιας Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Γυναικών», αλλά και έντυπα που εξέδιδαν οι γυναίκες πολιτικές πρόσφυγες, όπως η «Ηλέκτρα», προς τιμήν της ηρωίδας κομμουνίστριας.

Χαιρετισμός πολιτικών κρατούμενων γυναικών για τη μέρα του «ΟΧΙ», στα 1968
Χαιρετισμός πολιτικών κρατούμενων γυναικών για τη μέρα του «ΟΧΙ», στα 1968
Σε ένα από τα πρωτοσέλιδα της συγκεκριμένης εφημερίδας, υπάρχει και το τηλεγράφημα - χαιρετισμός του Στάλιν προς τις γυναίκες παγκοσμίως με αφορμή την 8η Μάρτη 1925, όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρει πως «η διεθνής μέρα της γυναίκας πρέπει να γίνει το μέσο που θα μεταβάλει τις εργάτριες και αγρότισσες από εφεδρεία της εργατικής τάξης σε ενεργητική στρατιά του προλεταριακού απελευθερωτικού κινήματος».

Πλούσιο υλικό για τον επισκέπτη

Ο επισκέπτης μπορεί να μελετήσει το τεράστιο ηλεκτρονικό αρχείο που βρίσκεται στους υπολογιστές του Επιμορφωτικού Κέντρου, αλλά και να επιλέξει από τους εκατοντάδες τίτλους βιβλίων που είναι διαθέσιμοι. Εκεί θα βρει πολύ περισσότερο υλικό σχετικά με τους αγώνες για την ισοτιμία της γυναίκας, αλλά και από ολόκληρη την ένδοξη Ιστορία του ΚΚΕ και του εργατικού - λαϊκού κινήματος της χώρας μας.


«Ζήτω η 8η του Μάρτη», σε φύλλο της «Ηλέκτρας» το 1950
«Ζήτω η 8η του Μάρτη», σε φύλλο της «Ηλέκτρας» το 1950
Ξεκίνησε η εξόρμηση για την οικονομική ενίσχυση του ΠΑΜΕ

Ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Αλέκο Περράκη, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ

Σε εξέλιξη βρίσκεται η εξόρμηση Μάρτη - Μάη για την οικονομική ενίσχυση του ΠΑΜΕ. Η εξόρμηση έχει τη μορφή λαχειοφόρου. Κάθε λαχνός κοστίζει 3 ευρώ και την 1η Ιούνη θα κληρωθεί ένα πενθήμερο ταξίδι για δυο άτομα στην Ισπανία, με όλα τα έξοδα πληρωμένα. Τους λαχνούς μπορεί να τους προμηθευτεί κανείς από τα γραφεία των συνδικάτων, των Ομοσπονδιών, των Εργατικών Κέντρων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, αλλά και από τις τοπικές γραμματείες σε όλη τη χώρα. Για τη σημασία της εξόρμησης και τον τρόπο που οργανώνεται από τα συνδικάτα, μίλησε στο «Ριζοσπάστη» ο Αλέκος Περράκης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

***

-- Γιατί είναι αναγκαίο να ενισχύσουν οι εργαζόμενοι και οικονομικά το ΠΑΜΕ, παρά τα «στενά» οικονομικά τους;

-- Το ΠΑΜΕ δεν έχει άλλους πόρους. Το «κεφάλαιό» του είναι οι θέσεις του, η δράση του. Προϋπόθεση και όρος δράσης του ΠΑΜΕ είναι η οικονομική του ενίσχυση. Στηρίζεται στους εργαζόμενους, σ' αυτούς που έρχεται σε επαφή κάθε μέρα στον αγώνα, στις παρεμβάσεις του, στα προβλήματα στους χώρους δουλειάς, δυναμώνοντας τους δεσμούς μαζί τους.

Στηρίζεται στα εργατικά σωματεία, στις Ομοσπονδίες, στα Εργατικά Κέντρα, στους συνδυασμούς, στις Επιτροπές Αγώνα στους χώρους δουλειάς, στις Επιτροπές στις συνοικίες, τις εργατογειτονιές. Η οικονομική ενίσχυση του ΠΑΜΕ θα δυναμώσει τον ταξικό προσανατολισμό, τον ταξικό αγώνα. Η οικονομική ενίσχυση και η οικονομική του αυτοτέλεια δυναμώνει το ταξικό εργατικό κίνημα, δίνει ένα ακόμη γερό χτύπημα στη γραμμή των κοινωνικών διαλόγων, του συμβιβασμού, της υποταγής.


Για να μπορέσει το ΠΑΜΕ να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες της ταξικής πάλης, της οργάνωσης των αγώνων, απαιτούνται αυξημένα οικονομικά μέσα. Χρειάζεται λοιπόν ο καθένας να έχει τη δική του συμβολή. Είναι μια πολιτική μάχη που πρέπει να την δώσουν όλες οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, οργανωμένα και με σχέδιο. Η μη ύπαρξη οικονομικών βάζει εμπόδια στις προσπάθειές μας.

-- Πώς οργανώνεται η οικονομική εξόρμηση και τι μέτρα παίρνει η Εκτελεστική Γραμματεία και τα Συνδικάτα για την επιτυχία της;

-- Παίρνουμε σοβαρά υπόψη ότι η οικονομική κατάσταση των εργαζομένων δυσκολεύει και συνεχώς μπαίνουν μεγαλύτερα εμπόδια. Επόμενα, χρειάζονται πρόσθετα μέτρα. Χρειάζεται να οργανωθεί καλά η συζήτηση στις τοπικές Γραμματείες, στις Ομοσπονδίες, στα Εργατικά Κέντρα, στα σωματεία, στους τόπους δουλειάς. Να γίνει καλή αξιοποίηση των Γενικών Συνελεύσεων, των συγκεντρώσεων, των συσκέψεων.

Χρειάζεται με επιμονή, αποφασιστικότητα, καλή οργάνωση και με σχέδιο να απευθυνθούμε παντού. Η κάθε συνδικαλιστική οργάνωση, ο κάθε συνδικαλιστής, η κάθε Επιτροπή Αγώνα να πάρει την ευθύνη να οργανώσει τη δουλειά, βάζοντας στη μάχη όλες τις δυνάμεις, όλες τις εφεδρείες.

Για να έχει επιτυχία η εξόρμηση, πρέπει να χρεωθούν με λαχνούς όλοι οι συνδικαλιστές, τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια που στηρίζει το ΠΑΜΕ, δραστήριοι εργαζόμενοι που πρωτοστατούν στους κλάδους, στα εργοστάσια, αλλά και άνεργοι. Ερχόμαστε και με αυτόν τον τρόπο σε επαφή με εκατοντάδες εργαζόμενους, συζητάμε μαζί τους την ανάγκη να δυναμώσει το ΠΑΜΕ για να μπορεί από καλύτερες θέσεις να οργανώνει την πάλη κατά της αντιλαϊκής πολιτικής. Στόχος όλης αυτής της προσπάθειας πρέπει να είναι ένας: Να μην επιστραφεί ούτε ένας λαχνός.

Στα πρακτικά μέτρα που παίρνουμε είναι η δημιουργία αφίσας για τους χώρους δουλειάς και σποτ για το ραδιόφωνο, που θα προπαγανδίζουν την εξόρμηση. Στην επιτυχία της μπορεί να συμβάλει και η μεγάλη συναυλία που οργανώνει το ΠΑΜΕ για το διεθνές εργατικό τραγούδι στις 26 Απρίλη, αλλά και θεατρική παράσταση με το έργο του Γιάννη Ρίτσου «Οι γειτονιές του κόσμου». Τέλος, σχεδιάζουμε την έκδοση CD με εργατικά τραγούδια απ' όλο τον κόσμο.

-- Τι προσδοκά το ΠΑΜΕ από τους εργαζόμενους σε σχέση με την εξόρμηση;

-- Το κύρος του ΠΑΜΕ μέσα στην εργατική τάξη είναι ανεβασμένο και είμαστε σίγουροι ότι οι εργαζόμενοι θα ανταποκριθούν. Το ΠΑΜΕ από την ημέρα της ίδρυσής του μέχρι σήμερα δίνει όλες του τις δυνάμεις για να οργανώσει και να συντονίσει τις προσπάθειες της εργατικής τάξης, των εργατικών σωματείων, των ομοσπονδιών, των εργατικών κέντρων, για να αντιμετωπιστεί η επίθεση του κεφαλαίου, των πολιτικών του εκπροσώπων ενάντια στα δικαιώματα της εργατικής τάξης.

Το άνοιγμα που έχει κάνει το ΠΑΜΕ, η οργάνωση μεγάλων απεργιακών και άλλων κινητοποιήσεων, το Πανελλαδικό Συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη, η πραγματοποίηση πολύμορφων εκδηλώσεων για όλα τα προβλήματα των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, έχουν καταγράψει το ΠΑΜΕ ως μια δύναμη που αγωνίζεται για τα συμφέροντα των εργαζομένων, για την οργάνωσή τους, για τη συσπείρωση δυνάμεων για την απαλλαγή τους από τα δεσμά της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Μπορούμε να ανταποκριθούμε στις μεγάλες ευθύνες που έχουμε αναλάβει, μπροστά και στις νέες εξελίξεις. Μπορούμε να ανταποκριθούμε στην εμπιστοσύνη των χιλιάδων εργαζομένων, ανδρών και γυναικών, νέων εργαζομένων, μεταναστών, που διαπιστώνουν τη σημασία της ενίσχυσης του ΠΑΜΕ, του ταξικού κινήματος, και προσδοκούν περισσότερα από αυτό. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να ενισχυθεί και οικονομικά το ΠΑΜΕ.

Για τη δουλειά μας στον κλάδο της Ενέργειας

Και στον κλάδο της Ενέργειας, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ήρθε για να υπηρετήσει πιστά τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Είναι αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι η αλλαγή των πλάνων αναφορικά με τις ιδιωτικοποιήσεις σε ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ γίνεται προς όφελος των εργαζομένων. Κριτήριο για την αξιολόγηση κάθε πολιτικής είναι το πώς απαντά στο κεντρικό ερώτημα, αν δηλαδή εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, αντιμετωπίζοντας την Ενέργεια σαν κοινωνικό αγαθό ή αν την αντιμετωπίζει σαν εμπόρευμα.

Για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, σε ό,τι αφορά την Ενέργεια, αφετηρία είναι οι λαϊκές ανάγκες, η φτηνή λαϊκή κατανάλωση, η ασφάλεια στην εργασία, η προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, η ανάκτηση των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι στον κλάδο. Με βάση αυτά, εξετάζουμε τις εξελίξεις και τους βασικούς στόχους της αστικής τάξης στον τομέα της Ενέργειας τα τελευταία χρόνια. Δηλαδή:

  • Την ανάδειξη της χώρας σε σημαντικό ενεργειακό δίαυλο στην ευρύτερη περιοχή.
  • Την ολοκλήρωση της απελευθέρωσης.
  • Τη συμβολή του κλάδου στη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων.

Την τελευταία 25ετία έγινε μεγάλη προσπάθεια από τις κυβερνήσεις για να αναβαθμίσει η Ελλάδα το ρόλο της στον ενεργειακό σχεδιασμό της περιοχής και να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που παρουσιάζονται στο πλαίσιο των αντιθέσεων ΗΠΑ - Ρωσίας.

Στον τομέα του Φυσικού Αερίου, οι Αζέροι κατέχουν την πλειοψηφία των μετοχών από το 2013. Προεκλογικά, ο ΣΥΡΙΖΑ μίλαγε για επαναφορά στο Δημόσιο και μονιμοποίηση του εργολαβικού προσωπικού. Σε συνάντηση με τη διοίκηση των ΕΛΠΕ, ο Π. Λαφαζάνης είπε πως δεσμεύεται από ευρωπαϊκή Οδηγία σε σχέση με τη σύμβαση και θα πρέπει να εναρμονιστούμε με αυτή. Αντίθετα, ο Γ. Βαρουφάκης είπε πως είναι απαράδεκτο και επαίσχυντο το κρατικό μοντέλο της ΔΕΣΦΑ.

Οσον αφορά τον όμιλο ΕΛΠΕ, τα προηγούμενα χρόνια αναπτύχθηκε σημαντική επενδυτική δραστηριότητα στο εξωτερικό, με κοινοπραξιακές εξαγορές εταιρειών εμπορίας πετρελαιοειδών στη Βουλγαρία, στη Σερβία, στην Κύπρο, στην Αλβανία, συμμετοχή σε διυλιστήρια στην ΟΚΤΑ στα Σκόπια, ενώ το 2012 έφτιαξε στην Ελευσίνα ένα από τα μεγαλύτερα διυλιστήρια στην Ευρώπη. Αυτόν τον καιρό ξεκινά την έρευνα υδρογονανθράκων σε Ιωάννινα, Πατραϊκό κόλπο και Κατάκολο.

Στη ΔΕΗ, οι αρνητικές συνέπειες από την απελευθέρωση είναι σήμερα ολοφάνερες. Ο διαχωρισμός της ενιαίας επιχείρησης σε θυγατρικές εταιρείες ενίσχυσε τη διεύρυνση του μεριδίου αγοράς και συνέβαλε στη διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας. Τόσο η προηγούμενη, όσο και η τωρινή κυβέρνηση συζητάνε τη μείωση του ενεργειακού κόστους στη βιομηχανία. Σήμερα, όποια αναφορά γίνεται για κρατικό έλεγχο στη ΔΕΗ, γίνεται για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και όχι των εργαζομένων. Επίσης, είναι υποκριτικό να μιλάνε για επαναφορά της ΔΕΗ στο Δημόσιο και παράλληλα να βάζουν πωλητήρια στα λιγνιτωρυχεία της χώρας.

Από αυτές τις εξελίξεις χαμένοι βγήκαν οι εργαζόμενοι, με μειώσεις μισθών και προσωπικού, εντατικοποίηση της εργασίας, αλλά και συνολικά ο λαός, καθώς οι τιμές στο ρεύμα και στο πετρέλαιο αυξήθηκαν.

Σημαντικό ρόλο στην υλοποίηση αυτής της πολιτικής έπαιξαν και οι πλειοψηφίες στο συνδικαλιστικό κίνημα του κλάδου. Στη ΔΕΗ η ΓΕΝΟΠ συμφώνησε μέσα από Συνέδριο για το διαχωρισμό της ΔΕΗ, καθώς και σε μειώσεις στους μισθούς από 35% και πάνω. Στα ΕΛΠΕ, τα τελευταία 6 χρόνια οι μειώσεις ξεπερνάνε το 20%, ενώ η Ομοσπονδία έχει «ξεχάσει» τη συζήτηση για την υπογραφή κλαδικής Σύμβασης.

Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγουν τη λογική του «λιγότερο κακού» και καλλιεργούν αυταπάτες ότι με τη νέα κυβέρνηση θα αλλάξουν τα πράγματα υπέρ των εργαζομένων στην Ενέργεια και συνολικά για το λαό. Οι ίδιες δυνάμεις πρωτοστατούν σήμερα στη συζήτηση που έχει ανοίξει για τα επαγγελματικά Ταμεία.

Στις καινούργιες συνθήκες χρειάζεται καλύτερος εξοπλισμός των στελεχών μας ανά κλάδο και εκεί που είμαστε μειοψηφία. Για παράδειγμα, είναι διαφορετική η επιχειρηματολογία που πρέπει να αναπτύξουμε σε επιχειρήσεις όπως η ΔΕΗ, ή τα ΕΛΠΕ, όπου το αίτημα για επαναφορά στα 751 ευρώ δεν αγγίζει άμεσα τους μόνιμους εργαζόμενους και διαφορετική η επιχειρηματολογία μας στους εργολάβους της ΔΕΗ, που πληρώνονται πολύ χαμηλότερα, δεν έχουν καν Συμβάσεις και μέσα σε δυο μήνες από τις εκλογές είδαν μειώσεις μισθών, απολύσεις, εντατικοποίηση και ένταση της τρομοκρατίας.

Σημαντική ως προς αυτό είναι η πείρα από εργοτάξιο στο χώρο της ΔΕΗ. Οταν πήγαμε με την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ και ανοίξαμε τη συζήτηση για την κυβερνητική εναλλαγή, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έβαλαν το ζήτημα ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα, καθώς το κυνήγι των εργολάβων, για να πάρουν καλύτερη τιμή στις εργολαβίες της ΔΕΗ, έφερε μειώσεις μισθών, απολύσεις και αβεβαιότητα για το μέλλον.


Σταύρος ΧΡΙΣΤΙΔΗΣ
Γραμματέας του Κλαδικού Συνδικάτου Ενέργειας Αττικής Βοιωτίας Εύβοιας και Κορινθίας

Δεκέμβρης 1975: Η απεργία στο εργοστάσιο της «Πίτσος» στον Πειραιά

Για 40 σχεδόν μέρες, οι απεργοί αναμετρούνταν με την εργοδοσία, την κυβέρνηση και τις δυνάμεις καταστολής, μέχρι να νικήσουν

Πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη», τις μέρες της απεργίας
Πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη», τις μέρες της απεργίας
Συνεχίζοντας την αναφορά σε απεργιακές κινητοποιήσεις που έγιναν τα πρώτα χρόνια της «μεταπολίτευσης», ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα την απεργία στο εργοστάσιο «Πίτσος» στον Πειραιά, που ξεκίνησε το Δεκέμβρη του 1975 και κράτησε μέχρι τα τέλη Γενάρη 1976.

***

Στις 10 Δεκέμβρη 1975, περίπου 1.500 εργαζόμενοι στο εργοστάσιο ηλεκτρικών ειδών «ΠΙΤΣΟΣ» ξεκίνησαν κινητοποιήσεις με 7ωρες στάσεις εργασίας, διεκδικώντας 35% αυξήσεις στο μεροκάματο, 2.000 δραχμές αύξηση στους μισθούς και αναπροσαρμογή του επιδόματος παραγωγής. Παρά τη λυσσαλέα επίθεση από την εργοδοσία, την κυβέρνηση και τις δυνάμεις καταστολής, ο αγώνας τους κράτησε σχεδόν 40 μέρες και έληξε με νίκη των εργαζομένων.

Στις 16 Δεκέμβρη, η εργοδοσία κήρυξε «λοκ άουτ». Το πρωί εκείνης της μέρας, ισχυρή αστυνομική δύναμη με επικεφαλής τον αστυνομικό διευθυντή και τον εισαγγελέα Πειραιά παρατάχθηκε έξω από το εργοστάσιο. Η ΕΣΑΚ Πειραιά δήλωσε τη συμπαράστασή της στον αγώνα των εργαζομένων και πρόσφερε 500 δραχμές για ενίσχυσή τους.

Ακολούθησε ανακοίνωση της εργοδοσίας ότι δεν πρόκειται να καταβάλει τα μεροκάματα των ημερών που γίνονται στάσεις εργασίας και διαρκεί το «λοκ άουτ». Στόχος ήταν να λυγίσουν οι απεργοί. Στο μεταξύ, η αστυνομία έδωσε κλήσεις σε μέλη της Επιτροπής των απεργών για παρακώλυση εκφορτώσεων των αυτοκινήτων και παράνομη μικροφωνική εγκατάσταση!

Στις 18 Δεκέμβρη, η Μηχανουργική Ενωση Αθήνας και Περιχώρων «Ο Προμηθεύς» συμπαραστάθηκε υλικά και ηθικά στους απεργούς. Τις επόμενες μέρες, το κύμα συμπαράστασης φούντωσε κι άλλο. Τα Χριστούγεννα βρήκαν τους απεργούς έξω από το εργοστάσιο, ενώ στο μεταξύ, το ΚΚΕ έφερε το θέμα στη Βουλή, με Επερώτηση που κατέθεσε. Στις 28 Δεκέμβρη διοργανώθηκε μουσική εκδήλωση στον κινηματογράφο «Λίλια» της Νίκαιας, η οποία σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Οι εισπράξεις της διατέθηκαν για την ενίσχυση των απεργών.

Απειλές και καταστολή

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους απεργούς
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους απεργούς
Στις 2 Γενάρη 1976 έγινε συνάντηση της Επιτροπής των εργατών με εκπροσώπους της εργοδοσίας στο υπουργείο Εργασίας. Οι προτάσεις της εργοδοσίας απορρίφθηκαν ως απαράδεκτες. Στις 7 Γενάρη εργαζόμενοι στη συσκευασία αμύλου και αμυλοζάχαρου, στον Πειραιά, έκαναν 2ωρη στάση εργασίας για συμπαράσταση.

Στις 8 Γενάρη, οι πάνω από 1.000 απεργοί κάνουν συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Εργασίας ενάντια στην αντεργατική κήρυξη του «λοκ άουτ», ενώ συνέχιζαν για 21η μέρα τον αγώνα τους. Στις 9 Γενάρη, ο «Ριζοσπάστης» καταγράφει καταγγελίες για απειλητικά τηλεφωνήματα από ανθρώπους της εργοδοσίας στις οικογένειες απεργών, για σκόρπισμα διασπαστικών προκηρύξεων κ.λπ. Στο ίδιο δημοσίευμα αναφέρεται ότι ο υπουργός Εργασίας, Λάσκαρης, είπε στους απεργούς να διεκδικήσουν τα αιτήματά τους στα νόμιμα πλαίσια «όπως είναι το γνώρισμα του Ελληνα εργάτη» και ότι «οι απεργοί απάντησαν με τα συνθήματα "Οι εργάτες ενωμένοι νικούν, τα αφεντικά λυγούν" και "Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη"».

Στις 13 Γενάρη, οι απεργοί με ανακοίνωσή τους προειδοποίησαν την εργοδοσία να μην τολμήσει να μεταφέρει εργάτες απ' έξω για να κάνουν απεργοσπασία.

Στις 14 Γενάρη, σύμφωνα με τον «Ριζοσπάστη», οι απεργοί καταγγέλλουν τις «δημοκρατικές» και «αδέσμευτες» εφημερίδες, οι οποίες «πουλήσανε στο κεφάλαιο τη δημοκρατικότητά τους και την ανεξαρτησία τους για μερικά χιλιάρικα και παραχώρησαν ένα αρκετό μεγάλο και εμφανή χώρο για να προβάλλουν τα "δίκαια" αιτήματα της "ΠΙΤΣΟΣ"».

Οι δυνάμεις καταστολής επί το έργον
Οι δυνάμεις καταστολής επί το έργον
Την ίδια μέρα, η αστυνομία του Πειραιά χτυπά τους απεργούς, όταν αυτοί δεν άφησαν να περάσουν στο εργοστάσιο 150 εργάτες που κουβάλησε η εργοδοσία από το Βόλο. Αρχικά, κατάβρεξαν τους απεργούς με πυροσβεστικές αντλίες και μετά αστυνομικοί άρχισαν να βαράνε με μακριά γκλομπ. Τραυματίστηκαν δεκάδες απεργοί, αλλά και γριές, γέροντες και έγκυες γυναίκες με σπασμένα χέρια, πόδια και τραύματα στο κεφάλι. Μαζί με τους απεργούς ήταν και ο βουλευτής του ΚΚΕ, Δ. Γόντικας, τον οποίο χτύπησαν αστυφύλακες όταν διαμαρτυρήθηκε. Την επίθεση καταδίκασε η Κομματική Οργάνωση Πειραιά.

Ακλόνητοι οι απεργοί

Στις 15 Γενάρη, χιλιάδες εργαζόμενοι στον Πειραιά έκαναν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Εργατικό Κέντρο για να καταγγείλουν τη βάναυση επίθεση της αστυνομίας στους απεργούς της «ΠΙΤΣΟΣ». Στη συγκέντρωση μίλησε και ο Δ. Γόντικας. Επίσης, εκλέχτηκε Συντονιστική Επιτροπή στήριξης του αγώνα των απεργών.

Στις 16 Γενάρη γίνεται νέα συγκέντρωση των απεργών έξω από τη Βουλή.

Στο φύλλο του «Ριζοσπάστη» στις 17 Γενάρη αναφέρεται ότι την επίθεση στους απεργούς συντόνισαν η εργοδοσία και το παρακράτος. Πως οι ξένοι εργάτες από το Βόλο «πέρασαν "ειδική" διδασκαλία σε μια αποθήκη από δύο απόστρατους αξιωματικούς. Εναν ταγματάρχη των ΛΟΚ και έναν στρατηγό. Την ημέρα του αιματοκυλίσματος στα πούλμαν των ξένων εργατών αρχηγός ήταν γνωστός για τις σχέσεις του με το παρακράτος. Οι απεργοσπάστες μεταφέρθηκαν σήμερα στο εργοστάσιο. Μέσα στα λεωφορεία βρισκόντουσαν άτομα με κουρεμένα μαλλιά και κομμένες φαβορίτες».

Ακόμα, στο φύλλο του «Ριζοσπάστη» στις 18 Γενάρη καταγγέλλονται τα εξής: «Σύμφωνα με πληροφορίες μας, χουντοβασιλική οργάνωση στρατολόγησε τους 15 εργάτες. Την στρατολόγηση των Αθηναίων απεργοσπαστών κάνει το κατάστημα λιανικής πώλησης του εργοστασίου που βρίσκεται στην οδό Στουρνάρα».

Στο μεταξύ, πλήθος συνδικάτων και άλλων μαζικών φορέων εκφράζουν τη συμπαράστασή τους.

Στις 23 Γενάρη πούλμαν με απεργοσπάστες έπεσε απροειδοποίητα πάνω στους απεργούς που ήταν συγκεντρωμένοι έξω από το εργοστάσιο, τραυματίζοντας δύο από αυτούς. Οι αστυνομικοί αντί να συλλάβουν τον οδηγό έπιασαν τρεις απεργούς με την κατηγορίας της επίθεσης στους απεργοσπάστες. Το ΚΚΕ, στο μεταξύ, καταθέτει στη Βουλή ψηφίσματα των απεργών και τηλεγραφήματα διαμαρτυρίας.

Στις 26 Γενάρη οι 1.000 εργαζόμενοι στην «ΠΙΤΣΟΣ» επέστρεψαν στη δουλειά τους, αφού πρώτα έχουν πετύχει αύξηση του μεροκάματου κατά 20%, εξομοίωση του μπόνους παραγωγής για άνδρες και γυναίκες και αύξησή του κατά 25%, καταβολή 5.000 δραχμών για τις μέρες της απεργίας, επαναπρόσληψη των απολυμένων και δέσμευση ότι δε θα γίνουν απολύσεις.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ