Πέμπτη 12 Μάρτη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κοινή ανακοίνωση 16 Ευρωπαϊκών Κομμουνιστικών Νεολαιών

Υιοθετήθηκε στην 11η Ευρωπαϊκή Συνάντηση που έγινε στη Φρανκφούρτη στις 7 - 8 Μάρτη

Στις 7 και 8 Μάρτη, πραγματοποιήθηκε στη Φρανκφούρτη η 11η Ευρωπαϊκή Συνάντηση Κομμουνιστικών Νεολαιών, με σύνθημα «70 χρόνια μετά την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών: Ο καπιταλισμός εξακολουθεί να προκαλεί κρίσεις, πολέμους, το φασισμό. Η ελπίδα για τη νεολαία βρίσκεται στο σοσιαλιστικό αύριο».

Η Συνάντηση στέφθηκε με επιτυχία και έδειξε ότι τέτοιες πρωτοβουλίες ενδυναμώνουν τις σχέσεις μεταξύ των Κομμουνιστικών Νεολαιών. Στο πλαίσιό της αναπτύχθηκε πλούσια συζήτηση, υιοθετήθηκε κοινή δήλωση των Οργανώσεων, έγιναν προτάσεις για ανάληψη κοινών πρωτοβουλιών, διεξήχθη θεματικό σεμινάριο για την ανεργία των νέων, την επισφαλή εργασία και την επίθεση στην Τεχνική Εκπαίδευση, υιοθετήθηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των Οργανώσεων σύντομη ανακοίνωση για την 9η Μάη και την πάλη ενάντια στο φασισμό, καθώς και ψήφισμα αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό και τη νεολαία, ύστερα από πρόταση της ΚΝΕ, όπου μεταξύ άλλων εκφράζεται η στήριξη των Οργανώσεων στο δίκαιο αίτημα για άμεση πραγματική κατάργηση όλων των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, για ανάκτηση των απωλειών των εργαζομένων, ενώ σημειώνεται ότι «η νέα αντιλαϊκή συμφωνία μεταξύ της ελληνικής συγκυβέρνησης και της ΕΕ γεφυρώνει το παλιό με το νέο μνημόνιο, γεφυρώνει και παρατείνει παλιά και νέα αντιλαϊκά μέτρα. Οι νέοι και οι νέες δεν έχουν κανένα λόγο να επιλέξουν το ποιος και με ποιον τρόπο θα τους στερεί τη ζωή και το μέλλον».


Οι διεθνείς αντιπροσωπείες συμμετείχαν, επίσης, σε εκδήλωση στο κέντρο της Φρανκφούρτης για την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας.

Ολόκληρο το κείμενο της κοινής δήλωσης των Οργανώσεων

«Στις 8/9 Μάη 1945, ο φασισμός ηττήθηκε και μπήκε τέλος σε ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Η ήττα του φασισμού επιτεύχθηκε μετά από πάλη διαρκείας των αντιφασιστικών δυνάμεων, ιδιαίτερα της Σοβιετικής Ενωσης, των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων, με βασικό το ρόλο των Κομμουνιστικών Κομμάτων και την αποφασιστική συμμετοχή της νεολαίας. Οι στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού και το σύνολο του πληθυσμού της Σοβιετικής Ενωσης συνέβαλαν με μεγάλες θυσίες και επωμίστηκαν το μεγαλύτερο βάρος για την επίτευξη αυτής της νίκης. Με την Αντιφασιστική Νίκη η ΕΣΣΔ κέρδισε μεγάλο κύρος παγκοσμίως.

Εχουμε κάθε λόγο και υποχρέωση να διδασκόμαστε από την Ιστορία, να μαθαίνουμε την αλήθεια και να παλεύουμε γι' αυτή. Θα πρέπει να διδασκόμαστε από την πείρα και τα συμπεράσματα του τιτάνιου αγώνα των λαών για την κοινωνική απελευθέρωση, για τα δικαιώματα στη δουλειά και τη ζωή του λαού και της νεολαίας, και να τα εντάσσουμε στο σύγχρονο αγώνα μας.

Σήμερα, και ιδιαίτερα μετά από τη νίκη της αντεπανάστασης στην ΕΣΣΔ και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, μια παγκόσμια συντονισμένη προσπάθεια ξεκίνησε για το σβήσιμο και το ξαναγράψιμο της Ιστορίας. Η ΕΕ, με την επίσημη αντικομμουνιστική πολιτική της, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αυτής της επίθεσης. Ανακηρύσσοντας την 9η Μάη ως "Ημέρα της Ευρώπης", η ΕΕ επιδιώκει να διαγράψει τη μέρα αυτή ως την Αντιφασιστική Νίκη των λαών της Ευρώπης και να εξαφανίσει τη συλλογική μνήμη για την 70ή αυτή επέτειο ως επέτειο απελευθέρωσης από το φασισμό, όπως και τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξαν η ΕΣΣΔ και οι κομμουνιστές σε όλες τις κατεχόμενες χώρες. Καλλιεργεί τον άγριο αντικομμουνισμό της ως επίσημη ιδεολογία. Προωθεί την αντιεπιστημονική και αντιδραστική θεωρία της εξίσωσης του φασισμού με τον κομμουνισμό και προσπαθεί να αθωώσει το καπιταλιστικό σύστημα, του οποίου η φασιστική ιδεολογία είναι μέρος. Την ίδια ώρα συκοφαντούν το σοσιαλισμό - κομμουνισμό, την πραγματική απειλή για την εξουσία τους. Επομένως, η ΕΕ αποκαλύπτει το πραγματικό της πρόσωπο, ως μία καπιταλιστική διακρατική ένωση προς όφελος των συμφερόντων των μονοπωλίων.

Σήμερα, 70 χρόνια μετά από την ήττα του φασισμού, ο καπιταλισμός εξακολουθεί να προκαλεί κρίσεις, πολέμους, το φασισμό.

Η κατάσταση της νεολαίας σε πολλές χώρες συνεχίζει να χειροτερεύει κατά τη διάρκεια της κρίσης, παρά τις υποσχέσεις της ΕΕ και των εκπροσώπων της για το αντίθετο.

? Η επισφαλής εργασία γίνεται κανόνας, η διαδοχή πρακτικής άσκησης - προσωρινών συμβάσεων - νέων ελαστικών μορφών πρόσληψης για τους πρακτικάριους, οι χαμηλότεροι μισθοί, είναι μέτρα που απορρέουν από το "Σχέδιο Εγγύησης για τη Νεολαία" της ΕΕ. Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα γίνονται φτωχότερα γιατί ακόμη και τα χρήματα που κερδίζουν δεν επαρκούν για να καλύψουν τα βασικά για τους εργαζόμενους.

? Η ανεργία, που στον καπιταλισμό είναι μέρος της "φυσιολογικής κατάστασης" και αναγκαίο αποτέλεσμα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, συνεχίζεται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα, ιδιαίτερα στους νέους.

? Οι εργαζόμενες γυναίκες γενικά και οι νέες γυναίκες ιδιαίτερα που έχουν πληγεί σε μεγάλο βαθμό από την επίθεση στους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας, αναγκάζονται από τους καπιταλιστές να εργάζονται κάτω από ακόμη χειρότερες συνθήκες.

Αποδεικνύεται ότι η ΕΕ εκφράζει το κοινό συμφέρον του κεφαλαίου, παρά τον ανταγωνισμό μεταξύ του μεγάλου κεφαλαίου και των αντίστοιχων κυβερνήσεων που το υπηρετούν σε κάθε χώρα. Το μεγάλο κεφάλαιο στην Ευρώπη έχει κοινό συμφέρον από την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και της εργαζόμενης νεολαίας. Αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει δυνατότητα διαχείρισης αυτού του συστήματος και της ΕΕ προς όφελος των λαών, όπως προτείνουν οι σοσιαλδημοκράτες και οι οπορτουνιστές. Αποσπούν την προσοχή της εργατικής τάξης και της νεολαίας της από τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ, ισχυριζόμενοι ψευδώς ότι μπορεί να υπάρξει μια πιο κοινωνική και δημοκρατική ΕΕ, αντί να δυναμώσει η πάλη των λαών και της νεολαίας εναντίον της. Μεταμφιέζουν και δεν αμφισβητούν το χαρακτήρα της ΕΕ, επικαλούμενοι ότι μια έξοδος από την κρίση προς όφελος των εργαζόμενων είναι δυνατή μέσα σε μια "πιο κοινωνική και δημοκρατική" ΕΕ.

Ταυτόχρονα, η βαθιά καπιταλιστική οικονομική κρίση έχει οξύνει τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, τις ανακατατάξεις στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, την πάλη των μονοπωλίων για το μοίρασμα των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των δρόμων μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων.

Οι εστίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων και αντιπαραθέσεων πολλαπλασιάζονται. Μεγαλώνει ο κίνδυνος ενός ακόμη και γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου, όπως δείχνει και η κατάσταση στην Ουκρανία. Ευρωπαϊκή Ενωση, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ προσπαθούν να ελέγξουν τους φυσικούς και ενεργειακούς πόρους της χώρας και τη γεωπολιτική της θέση. Οι επιθέσεις της ΕΕ προέρχονται από τις αντιθέσεις της με την καπιταλιστική Ρωσία και οδηγούν σε μια στρατιωτική περικύκλωση εναντίον της Ρωσίας, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο του πολέμου και απειλώντας την ειρήνη στην περιοχή, στην Ευρώπη και στον κόσμο. Κατά τον ίδιο τρόπο, το Ισλαμικό Κράτος δημιουργήθηκε από τους ιμπεριαλιστές και χρησιμοποιείται για την προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Καλούμε την νεολαία των λαϊκών στρωμάτων να μη χύσει το αίμα της για τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Αντίθετα, την καλούμε να οργανώσει την πάλη της για να ανατρέψει το καπιταλιστικό σύστημα που γεννάει ιμπεριαλιστικούς πολέμους και εκμετάλλευση.

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια σε όλα σχεδόν τα κράτη - μέλη της ΕΕ τα ρατσιστικά και φασιστικά κινήματα δυνάμωσαν. Ρατσιστικά, φασιστικά και εθνικιστικά κόμματα κατάφεραν να καθιερωθούν, γεγονός που αποτελεί μια νέα και επικίνδυνη εξέλιξη.

Ο φασισμός είναι γέννημα - θρέμμα του καπιταλισμού. Στον καπιταλισμό, ο φασισμός δεν μπορεί ποτέ να νικηθεί μια για πάντα, αφού τρέφεται από το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα. Ανασύρεται, προετοιμάζεται και κρατιέται στην επικαιρότητα σε καιρούς δυσκολιών και τριγμών για το σύστημα. Ενώ είναι επιλογή του κεφαλαίου η ανάδειξη και στήριξή του, όπως και το "συμμάζεμά του" για παραπέρα αξιοποίηση. Ο φασισμός ενσωματώνει τα πιο αντιδραστικά στοιχεία της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής, για παράδειγμα, τον εθνικισμό, το ρατσισμό, το φανατικό αντικομμουνισμό, το μίσος ενάντια στον άνθρωπο και την εναντίωση στην κοινωνική πρόοδο. Ο σκοπός και ρόλος του είναι να συνθλίψει το εργατικό κίνημα. Προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τους νέους με τη διάδοση της ιδέας ότι τα κοινωνικά τους προβλήματα μπορούν να λυθούν με έναν "εθνικιστικό τρόπο", σε βάρος των μεταναστών συναδέλφων τους.

Η νεολαία πρέπει αποφασιστικά να απορρίψει όλες τις μορφές του φασισμού. Ο φασισμός δεν μπορεί ποτέ να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της νεολαίας, αλλά εξυπηρετεί πάντα τα συμφέροντα του καπιταλιστικού συστήματος, του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Είναι απαραίτητο να ξεσκεπαστούν οι φασιστικές δυνάμεις ως δυνάμεις που εξυπηρετούν το μονοπωλιακό κεφάλαιο. 70 χρόνια μετά από την Αντιφασιστική Νίκη, αισθανόμαστε περήφανοι ως νέοι κομμουνιστές, βασιζόμαστε στην παράδοση εκείνων που πολέμησαν με συνέπεια κατά του φασισμού και ενάντια στο σύστημα που τον γεννάει. Είμαστε βέβαιοι ότι ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας της ενίσχυσης της αντικαπιταλιστικής και αντιιμπεριαλιστικής πάλης, των νέων εξεγέρσεων και επαναστάσεων των λαών.

Πριν 70 χρόνια, μετά από τη Νίκη των Λαών, η νεολαία απέρριψε τον πόλεμο, το φασισμό και τον ιμπεριαλισμό, ιδρύοντας, το ίδιο έτος, την Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών. Φέτος γιορτάζουμε την 70ή επέτειο της ΠΟΔΝ και είμαστε περήφανοι για τα επιτεύγματα της Ομοσπονδίας, το ρόλο της στην ενότητα μεταξύ όλων των οργανώσεων νεολαίας που αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό και για την ειρήνη. Δεσμευόμαστε για την ενίσχυσή της, την εμβάθυνση του αντιιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της, τη σύνδεσή της με την πραγματικότητα και τους αγώνες της νεολαίας σε όλο τον κόσμο, αλλά και στην Ευρώπη.

Εμείς, οι Ευρωπαϊκές Κομμουνιστικές Νεολαίες, καλούμε τους νέους, τις γυναίκες και τους άνδρες όλων των εθνικοτήτων, εργαζόμενους ή άνεργους, να ορθώσουν το ανάστημά τους απέναντι στην επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου, να οργανώσουν την αντίστασή τους. Το να είμαστε διασπασμένοι δε μας ωφελεί, αλλά ωφελεί πάντα εκείνους που μας εκμεταλλεύονται και μας καταπιέζουν.

Σε πολλές χώρες, οι μαθητές αγωνίζονται στα σχολεία, τα πανεπιστήμια και στους δρόμους ενάντια στις περικοπές στην εκπαίδευση, ενάντια στα δίδακτρα και για μια δημόσια δωρεάν, δημοκρατική εκπαίδευση για όλους. Οι νέοι εργαζόμενοι αγωνίζονται ενάντια στην ανεργία, την επισφαλή εργασία και τους χαμηλούς μισθούς, ενάντια στις επιθέσεις στην Κοινωνική Ασφάλιση, με πολλές απεργίες και διαδηλώσεις για να αντιμετωπίσουν την επίθεση των εργοδοτών, δείχνοντας την ενότητα των εργαζομένων και το σημαντικό ρόλο των νέων εργαζομένων στον αγώνα. Εχουν τη δύναμη να καταφέρουν νίκες που ενισχύουν την ταξική συνείδηση.

Καλούμε την εργαζόμενη και σπουδάζουσα νεολαία της Ευρώπης να σταθεί στο πλευρό της εργατικής τάξης, ενάντια στην ΕΕ, να σταματήσει κάθε αντι - μεταρρύθμιση που επηρεάζει τα δικαιώματά μας και να βγει στην αντεπίθεση για την κατάκτηση του μόνου δυνατού μέλλοντος για τη νεολαία του σήμερα και του αύριο. Οι αγώνες που πραγματοποιούμε σήμερα μπορούν να αποδώσουν καρπούς. Αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς πόλεμο και καταπίεση, για μια κοινωνία με ειρήνη και αλληλεγγύη, στην οποία η πολιτική εξουσία δεν ασκείται πλέον από το μονοπωλιακό κεφάλαιο, αλλά βρίσκεται στα χέρια της εργατικής τάξης. Αυτή η κοινωνία είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός».

Στο σημερινό 4σέλιδο «ΝΕΟΛΑΙΑ» μπορούμε να βρούμε:

-- Υλικά από την 11η Συνάντηση Ευρωπαϊκών Κομμουνιστικών Νεολαιών που έγινε στη Φρανκφούρτη.

-- Αρθρο για τη στάση των άλλων δυνάμεων στα ΔΣ των φοιτητικών συλλόγων απέναντι στην πρόταση του ΚΚΕ για κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων.

-- 50 χρόνια από την αντικομμουνιστική εγκύκλιο του Γεωργίου Παπανδρέου για το χτύπημα της δράσης της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη στα σχολεία.

-- Συνέντευξη, με αφορμή τον ποιητικό διαγωνισμό που προκηρύσσει το περιοδικό «Φωνή των λογοτεχνών».

-- Προτάσεις για ενδιαφέρουσες παραστάσεις. Εκπτωτικά κουπόνια για θεατρικές παραστάσεις

Οι Οργανώσεις που υπογράφουν την ανακοίνωση

Κομμουνιστική Νεολαία Αυστρίας

Νεολαία COMAC, Βέλγιο

Κίνημα Νέων Κομμουνιστών Γαλλίας

Σοσιαλιστική Γερμανική Εργατική Νεολαία

Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας

Κολεκτίβες Νέων Κομμουνιστών - Ισπανία

Ενωση Νέων Κομμουνιστών Ισπανίας

Κομμουνιστική Νεολαία Καταλονίας - Ισπανία

Μέτωπο Κομμουνιστικής Νεολαίας Ιταλίας

Ενιαία Δημοκρατική Οργάνωση Νεολαίας, Κύπρος

Κομμουνιστική Νεολαία Λουξεμβούργου

Κίνημα Κομμουνιστικής Νεολαίας - Ολλανδία

Κομμουνιστική Νεολαία Πορτογαλίας

Επαναστατική Ενωση Κομμουνιστική Νεολαία (Μπολσεβίκοι) - Ρωσία

Κομμουνιστική Νεολαία - Τουρκία

Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας - Τσεχία

50 χρόνια από την αντικομμουνιστική εγκύκλιο του Γεωργίου Παπανδρέου

Οι σύγχρονες ευθύνες των ριζοσπαστών εκπαιδευτικών

Στις 11 Μάρτη του 1965, όταν στην κυβέρνηση βρισκόταν η «Ενωση Κέντρου» του Γεωργίου Παπανδρέου, στα σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης στάλθηκε από τον ίδιο, που ήταν τότε και υπουργός Παιδείας, η περιβόητη εγκύκλιος 1010, που είχε ως στόχο το τσάκισμα του μαθητικού κινήματος. Επρόκειτο για μια απροκάλυπτη αντικομμουνιστική, αντιλαϊκή επέμβαση, που επιχειρούσε να εξοβελίσει κάθε αντίσταση του κινήματος Παιδείας, με την επίκληση του «κομμουνιστικού κινδύνου», το χαφιεδισμό και την τρομοκρατία μέσω των απειλών απόλυσης αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών.

Αιχμή αυτής της εγκυκλίου ήταν το χτύπημα της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη (ΔΝΛ), που πρωτοστατούσε στους μεγάλους αγώνες για την Παιδεία.

Η εγκύκλιος έγραφε, ανάμεσα στα άλλα:

«Πανταχόθεν καταγγέλλεται ότι η Κομμουνιστική Νεολαία Λαμπράκη καταβάλλει μεγάλας προσπαθείας προσεταιρισμού μαθητών των Γυμνασίων.

Βεβαίως, εφ' όσον διεπιστώθη ποσοστόν 12% οπαδών της ΕΔΑ κατά τας τελευταίας εκλογάς, ευνόητον είναι ότι θα υπάρχουν και μαθηταί εμποτισμένοι από τας οικογενείας των με αριστεράν ιδεολογίαν.

Και αυτούς βέβαια, κατά πρώτον λόγον, θα χρησιμοποιεί η Κομμουνιστική προπαγάνδα προς προσηλυτισμόν των Νέων.

Εφιστώ διά τούτο και πάλιν την προσοχήν όλων των Καθηγητών των Γυμνασίων και τους καθιστώ υπευθύνους διά πάσαν σχετικήν δραστηριότητα της Νεολαίας Λαμπράκη.

Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Τούτο πρέπει να καταστή συνείδησις της Νέας Γενιάς.

Ο εθνικός φρονηματισμός, καθώς και η ηθική και πολιτική αγωγή των μαθητών είναι η πρώτη αποστολή του Διδασκάλου. Και εις αυτήν οφείλουν να επιδοθούν.

Τα δικά μας ιδανικά είναι τα ιδανικά του Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (Εθνική και Πολιτική) και ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΑΓΑΠΗ και ΘΥΣΙΑ. Αυτά είναι τα ιδεώδη μας και μ' αυτά πρέπει να εμποτισθή η Νέα Γενεά, ΕΛΛΑΣ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Αληθής Δημοκρατία.

Πάσα εκτροπή πρέπει να κολάζεται αυστηρότατα. Κι αν συμβή να υπάρξουν διδάσκαλοι όχι ανήκοντες, αλλά και απλώς συμπαθούντες ή ανεχόμενοι την κομμουνιστικήν προπαγάνδαν δεν έχουν θέσιν εις την Εκπαίδευσιν.

Οσοι πιστεύουν εις τα Ιδεώδη των τα υπερασπίζουν. Και την υπεράσπισιν των ιδανικών μας και την έμπνευσιν της Νέας Γενεάς, έχει αναθέσει η Ελληνική Δημοκρατία εις τον Εκπαιδευτικόν κόσμον.

Γνωρίζω ότι έχουν μέχρι τούδε εκδοθή υπό του Υπουργείου Παιδείας πολλαί σχετικαί εγκύκλιοι. Αλλά επεθύμουν, λόγω της μεγάλης σοβαρότητος του θέματος, να επικοινωνήσω και εγώ προσωπικώς μεθ' υμών.

Παρακαλώ όπως εις το τέλος εκάστου μηνός υποβάλλητε (Υπουργείον Παιδείας - Γραφείον Υπουργού) εμπιστευτικώς σχετικήν έκθεσιν».

Το κλίμα που κυριάρχησε μετά την εγκύκλιο είναι αποκαλυπτικό. Στις αρχές Απρίλη 1965 αποβλήθηκαν διά παντός απ' όλα τα γυμνάσια της Ηπείρου δύο μαθητές, επειδή είχαν πάρει μέρος στην υποδοχή του Μ. Θεοδωράκη, προέδρου της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη. Ακολούθησαν και άλλες αποβολές από τα Γυμνάσια Ιωαννίνων, Αρτας, Κομοτηνής, Καβάλας κ.ά. Ο Γ. Παπανδρέου δήλωσε: «Η διά παντός αποβολή από το γυμνάσιο Ιωαννίνων δύο κομμουνιστών μαθητών αποτελεί παράδειγμα για τον εκπαιδευτικόν κόσμον της χώρας, διδάσκοντας και διδασκομένους. Η οργάνωσις της κομμουνιστικής νεολαίας Λαμπράκη δεν επιτρέπεται να εισδύση εις τα σχολεία. Αι κυρώσεις θα είναι σκληρόταται» (Σπ. Λιναρδάτου: «Από τον εμφύλιο στη χούντα», τ. Ε', σελ. 173).

Την ίδια περίοδο, η κυβέρνηση Κέντρου προχώρησε σε μια σειρά αλλαγές, προκειμένου να προσαρμόσει την εκπαίδευση στις ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα. Ετσι, την ίδια περίοδο είχαμε αφενός την προσπάθεια ιδεολογικής θωράκισης του κράτους και της εκπαίδευσης και από την άλλη μεταρρυθμίσεων που συνιστούσαν εκσυγχρονισμό για την αστική εκπαίδευση.

Υπάρχει ομοιότητα με σήμερα;

Προφανώς, η γενική τάση δεν είναι αυτή. Εγκύκλιοι τέτοιου είδους δεν στέλνονται στα σχολεία. Ο κομμουνισμός δεν αντιμετωπίζεται ευθέως εχθρός του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού. Παρά τις μεγάλες διαφορές, υπάρχουν και ορισμένες ομοιότητες. Ετσι, το 1965 στην εγκύκλιο 1010 γράφεται: «Παρακαλώ όπως εις το τέλος εκάστου μηνός υποβάλλητε (Υπουργείον Παιδείας - Γραφείον Υπουργού) εμπιστευτικώς σχετικήν έκθεσιν», και το 2014 σε αντίστοιχη εγκύκλιο διαβάζουμε: «Στα πλαίσια αυτά να ζητείται η συμβολή των εκπαιδευτικών του σχολείου οι οποίοι κατά κανόνα γνωρίζουν την ταυτότητα όσων πρωταγωνιστούν στις καταλήψεις».

Το βασικό στοιχείο της ομοιότητας απορρέει από το γεγονός ότι η εκάστοτε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έχει απόλυτη, καθαρή και ταξικότατη συναίσθηση του ρόλου που πρέπει να παίξουν τα στελέχη της εκπαίδευσης. Προσδιορίζει με σαφήνεια τις ευθύνες τους απέναντι στην υλοποίηση αυτών των κατευθύνσεων που κάθε φορά προσδιορίζουν τον πυρήνα της αστικής πολιτικής. Το 1965 ήταν η υπεράσπιση του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού, τη δεκαετία του 2000 ήταν η υπεράσπιση των κάλπικων αστικών αξιών, της ανταγωνιστικότητας, της επιχειρηματικότητας, η σαφώς πιο επεξεργασμένη αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου κ.ά. Σε κάθε περίπτωση, όμως, παντού και πάντα, οι αστικές κυβερνήσεις με το πρόσχημα μιας δήθεν ουδετερότητας, στην ουσία ξεκάθαρης ταξικότητας, μιλούν για την ανάγκη να φύγουν τα κόμματα από τα σχολεία, χτυπώντας κατευθείαν στην παρέμβαση των ταξικά προσανατολισμένων δυνάμεων.

Η ίδια η επικαιρότητα δίνει πλούσιες ευκαιρίες, για να ξεδιπλωθεί πιο συστηματικά η παρέμβαση του κομμουνιστή, του ριζοσπάστη εκπαιδευτικού στο σχολείο. Να αποκτήσει πολυμορφία, δυνατότητα επίδρασης στις νεανικές συνειδήσεις η ρηξικέλευθη, βαθιά ανθρώπινη και επιστημονική κομμουνιστική ιδεολογία. Να έρθουν σε επαφή οι νέοι με οράματα και αξίες που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τον ορθολογισμό και την επιστήμη στην κατάκτηση της σκέψης και τη διαμόρφωση της συνείδησης των νέων παιδιών και που καμία σχέση δεν έχουν με τη λεγόμενη «κομματικοποίηση» του σχολείου. Αλλωστε, η αστική τάξη, χαρακτηρίζοντας ως «κομματικοποίηση» τη διάδοση αυτών των αξιών και οραμάτων, επιχειρεί να παρουσιάσει τη δική της, μέσω του κράτους της, ενεργητική δράση στο σχολείο ως φυσική νομοτέλεια, να αποκλείσει κάθε πιθανότητα να διαπεράσει το περιεχόμενο και τις λειτουργίες του σχολείου η ζωντανή πραγματικότητα της ταξικής πάλης.

Μπροστά σε αυτό το καθήκον, παίρνοντας όλα τα απαραίτητα ιδεολογικά και οργανωτικά μέτρα, οι κομμουνιστές εκπαιδευτικοί θα μετρηθούμε άμεσα με ορόσημο την 70ή επέτειο από την Αντιφασιστική Νίκη, αλλά και συμβάλλοντας ουσιαστικά στην προσπάθεια της ΚΝΕ με τα μαθητικά Φεστιβάλ και τις συλλογικές εργασίες της ΚΝΕ που βρίσκονται σε εξέλιξη.


Κ.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Σήμερα η «Ειρήνη» του Αριστοφάνη

Στο πλαίσιο των πολιτιστικών δραστηριοτήτων για τη χρονική περίοδο 2014 - 2016 η Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών (ΕΕΛ) έχει συμπεριλάβει στο ρεπερτόριο του νεοϊδρυθέντος θιάσου της «ΥΙΟΒΑΚΧΟΣ» και την «Ειρήνη» του Αριστοφάνη.

Η παράσταση ανεβαίνει σήμερα στις 20:00 στην ΕΕΛ (Γενναδίου 8 & Ακαδημίας).

«Ενα έργο κατεξοχήν αντιπολεμικό, γεννημένο μέσα στην καταστροφή και στις συμφορές του Πελοποννησιακού Πολέμου και, κατά πρώτο λόγο, θρεμμένο από την πείνα και το λοιμό του δεκελικού αποκλεισμού και ανεβασμένο τις παραμονές της Νικίειου Ειρήνης το 421 π.Χ. Ο Αριστοφάνης επιλέγει ως κεντρικό ήρωα της κωμωδίας του το φτωχό Μαρουσιώτη αμπελουργό Τρυγαίο. Μέσω αυτού εκφράζεται όλος ο αποτροπιασμός και η απόγνωση των φτωχών ανθρώπων που κουβαλά γι' αυτούς η κρεατομηχανή του πολέμου. Και που δυστυχώς, οι σημερινές συγκρούσεις των ισχυρών αυτό το έργο του 421 το κάνουν τόσο επίκαιρο και καθημερινό».

Παραγωγή - Καλλιτεχνική Διεύθυνση: ΕΕΛ. Μετάφραση - Σκηνοθεσία: Τιτίκα Σαριγκούλη. Κοστούμια: Τούλα Μωραΐτη. Επιμέλεια ήχων και φωτισμού: Αντώνης Κομίνης.

Παίρνουν μέρος: Α. Ματζούκος, Δ. Τσοϊδάκης, Σ. Κατηφόρης, Δ. Παπαηλιού, Τ. Σαριγκούλη, Μ. Καραβασίλης, Α. Πούλος.

Χορός: Α. Βενιέρη, Κ. Στεφανίδου, Χ. Μπαλατσούρα, Γ. Κουτσούπια, Δ. Σταθοπούλου, Κ. Ροδίτη, Ν. Ιώσιπος, Θ. Παπαστάθης.

Κιθάρα: Λ. Γραμματικόπουλος, Α. Γόντικας.

Η Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών έχει απευθυνθεί για το ανέβασμα του έργου σε δήμους, σχολεία κι άλλους πολιτιστικούς φορείς.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ
500 ποιήματα του Μπ. Μπρεχτ σε μετάφραση Γ. Κεντρωτή

Δε θα λένε: Τον καιρό που η βελανιδιά τα κλαδιά της ανεμοσάλευε.

Θα λένε: Τον καιρό που ο μπογιατζής τσάκιζε τους εργάτες.

Δε θα λένε: Τον καιρό που το παιδί πετούσε βότσαλα πλατιά στου ποταμού το

ρέμα.

Θα λένε: τον καιρό που ετοιμάζονταν οι μεγάλοι πόλεμοι.

Δε θα λένε: Τον καιρό που μπήκε στην κάμαρα η γυναίκα.

Θα λένε: Τον καιρό που οι μεγάλες δυνάμεις συμμαχούσαν ενάντια στους εργάτες.

Μα δε θα λένε: Ητανε σκοτεινοί καιροί.

Θα λένε: Γιατί σωπαίναν οι ποιητές τους;

Μπ. Μπρεχτ (1937)

Η New Star διοργανώνει εκδήλωση - παρουσίαση του βιβλίου «Η βαβυλωνιακή σύγχυση των λέξεων και άλλα 499 ποιήματα», μια συλλογή 500 ποιημάτων του Μπέρτολτ Μπρεχτ σε μετάφραση του καθηγητή Γιώργου Κεντρωτή, την Παρασκευή 13 Μάρτη 2015 στις 20:00 στον κινηματογράφο ΑΛΚΥΟΝΙΣ, (Ιουλιανού 42 - 46, Πλ. Βικτορίας).

«Ο Μπρεχτ επιδίωξε με όλες του τις δυνάμεις να εκφράζει έγκυρα την εποχή του, προβάλλοντας διαλεκτικά το τώρα της στην οθόνη του κάθε "αύριο". Διαλέγει πάντα από το τώρα όσα στοιχεία συνιστούν την ουσία του κοινωνικού είναι και τα περνάει στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Γι' αυτό και ο χρόνος όπως διαβαίνει δεν τον προσπερνά, αλλά τον παίρνει μαζί του: Τον δικαιώνει».

Στην εκδήλωση - παρουσίαση:

Θα μιλήσει ο μεταφραστής του βιβλίου, Γιώργος Κεντρωτής.

Θα γίνει απαγγελία ποιημάτων και θα ακουστούν μελοποιημένα ποιήματα του Μπέρτολτ Μπρεχτ, από τους Τάσο Γκρου, Τάκη Βαμβακίδη και Αρη Ζώνα.

Θα προβληθεί η ταινία «KUHLE WAMPE: Σε ποιον ανήκει ο κόσμος;», ένα από τα πιο πολιτικά ριζοσπαστικά και αισθητικά καινοτόμα φιλμ,σε σκηνοθεσία Ζλάταν Ντούντοφ και σενάριο Μπ. Μπρεχτ.

Η είσοδος θα είναι ελεύθερη. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Κρατήσεις - πληροφορίες: 210.822.0008.

Ποιητικός διαγωνισμός από το περιοδικό «Φωνή Λογοτεχνών»

Το περιοδικό «Φωνή Λογοτεχνών», έκδοση της «Αγωνιστικής Παράταξης Ελλήνων Λογοτεχνών - Συνεργαζόμενοι», ανακοίνωσε την προκήρυξη ποιητικού διαγωνισμού για νέους έως 35 ετών, με θέμα την Ειρήνη.

Ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» συζήτησε με τον επικεφαλής της «Αγωνιστικής Παράταξης Ελλήνων Λογοτεχνών - Συνεργαζόμενοι», τον λογοτέχνη Γιάννη Παπαοικονόμου, γι' αυτήν την πρωτοβουλία.

Η ιδέα για το διαγωνισμό ανήκει στον λογοτέχνη Φίλιππο Μαυρογιώργη, παλαίμαχο αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, σπουδαίο λογοτέχνη και πρώην γενικό γραμματέα της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, για πολλά χρόνια δραστηριοποιημένο στο κίνημα της Ειρήνης. Ετσι κι αλλιώς, όπως μας είπε ο Δ. Παπαοικονόμου «η "Αγωνιστική Παράταξη Ελλήνων Λογοτεχνών - Συνεργαζόμενοι" κατά μία έννοια είναι "υποχρεωμένη", ένα ακόμα καθήκον που έχει, είναι να ανοίξει πλατιά στην κοινωνία τη λογοτεχνία ως κοινωνικό αγαθό κι όχι ως εμπόρευμα που το θέλουν οι μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι. Οσο για το περιοδικό "Φωνή Λογοτεχνών", που προκηρύσσει και το διαγωνισμό, κυκλοφορεί κάθε 3 μήνες δωρεάν και αποτελεί έναν ακόμη τρόπο παρέμβασης. Αποτελεί βήμα έκφρασης των ανησυχιών των δημιουργών».

Οταν τον ρωτήσαμε γιατί τώρα διαγωνισμός ποίησης και γιατί σε νέους μάς είπε τα εξής: «Η συμμετοχή νέων ηλικιακά δημιουργών ήταν όρος που είχε θέσει και ο ίδιος ο Μαυρογιώργης, αλλά είναι και ένα από τα ζητήματα που απασχολούν και την παράταξη, το πώς θα ανοιχτούμε, πώς θα προσεγγίσουμε νέους ανθρώπους, νέους δημιουργούς». Οσο για την ποίηση, μας θύμισε ένα στίχο του Καρυωτάκη «"Μας διώχνουνε τα πράγματα και η ποίηση είναι το καταφύγιο που φθονούμε". Χωρίς βέβαια να απολυτοποιούμε την ποίηση και να την ξεκόβουμε από το κοινωνικό περιβάλλον, είναι ένας διαφορετικός τρόπος επικοινωνίας. Σε τελευταία ανάλυση, ο καθένας, όπως βέβαια το αντιλαμβάνεται, για το κοινωνικό περιβάλλον και τις σχέσεις που αναπτύσσονται γράφει, ακόμα κι όταν δεν το συνειδητοποιεί».

Η κουβέντα, στη συνέχεια, πήγε στην κατάσταση που επικρατεί αυτήν τη στιγμή στο βιβλίο. Ο Γ. Παπαοικονόμου στέκεται σε δύο σημαντικά θέματα: Στην κατάργηση της ενιαίας τιμής βιβλίου και στην κατάργηση του ΕΚΕΒΙ. «Η κατάργηση της ενιαίας τιμής βιβλίου αποτελεί ουσιαστική πολιτική στήριξης και ενίσχυσης των μεγάλων εκδοτικών οίκων. Η ενιαία τιμή βιβλίου προστάτευε ως ένα βαθμό το ποιοτικό βιβλίο, αλλά και τα μικρότερα βιβλιοπωλεία, καθώς εμπόδιζε τη δυνατότητα υπερβολικών εκπτώσεων σε βιβλία, από μεγάλες αλυσίδες που εμπορεύονται και άλλα προϊόντα. Πλέον το βιβλίο - εμπόρευμα, που μπορείς να το βρεις μέχρι και σε σούπερ - μάρκετ τείνει να γίνει καθεστώς. Η κατάργηση του ΕΚΕΒΙ (Εθνικό Κέντρο Βιβλίου), με τις σημαντικές βέβαια αδυναμίες του, είναι ένα ακόμη πλήγμα. Τουλάχιστον, αναγνωριζόταν ότι έπρεπε να υπάρχει ένα κέντρο που κουτσά - στραβά πρόβαλλε τους Ελληνες λογοτέχνες. Ενα κέντρο που θα είχε ως αντικείμενο την παρακολούθηση, την προβολή και τη διάδοση του ελληνικού βιβλίου, που θα προωθούσε την αγάπη για το διάβασμα».

Οροι Συμμετοχής: Οι διαγωνιζόμενοι παίρνουν μέρος με ένα αδημοσίευτο ποίημα έως 50 στίχους, με θέμα την ειρήνη, σε 3 δακτυλογραφημένα αντίτυπα, με ψευδώνυμο. Επί του φακέλου αποστολής θα αναγράφονται μόνο το ψευδώνυμο και ο παραλήπτης. Εντός, δε, του φακέλου, εκτός των 3 αντιτύπων, ο κάθε διαγωνιζόμενος θα συμπεριλάβει σε μικρότερο, κλειστό φάκελο τα πραγματικά του στοιχεία, καθώς και τηλέφωνο επικοινωνίας. Τελευταία ημερομηνία αποστολής ορίζεται η 31η Μάρτη 2015 (βάσει σφραγίδας ταχυδρομείου). Η διεύθυνση αποστολής είναι η διεύθυνση του περιοδικού, Παπαφλέσσα 3, Πέραμα, ΤΚ 18863. Τηλέφωνα επικοινωνίας για περαιτέρω διευκρινίσεις και πληροφορίες 210.4411.117 και 6974.719.704.

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ - ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ
Για τη στάση των άλλων δυνάμεων απέναντι στην πρόταση του ΚΚΕ για την κατάργηση των μνημονίων

Εχει μεγάλη σημασία να γίνει αίτημα, υπόθεση του ίδιου του κινήματος η απαλλαγή του λαού μας από δανειακές συμβάσεις και μνημόνια, που αποτελούν τα εργαλεία μέσα από τα οποία επιβάλλουν «λιτό βίο» για το λαό και παροχές στο μεγάλο κεφάλαιο. Ιδιαίτερα σήμερα που η συγκυβέρνηση προχώρησε σε νέα αντιλαϊκή συμφωνία «γέφυρα» που ενώνει παλιά και νέα μνημόνια, παίρνοντας τη σκυτάλη της αντιλαϊκής πολιτικής από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της Πανσπουδαστικής ΚΣ κάλεσαν τα ΔΣ των φοιτητικών - σπουδαστικών Συλλόγων να συζητήσουν και να αποφασίσουν τη στήριξη της πρότασης νόμου του ΚΚΕ για κατάργηση μνημονίων - δανειακών συμβάσεων - εφαρμοστικών νόμων. Μέχρι στιγμής, σε δεκάδες Συλλόγους υπάρχουν αποφάσεις στήριξης της συγκεκριμένης πρότασης. Ομως, σε μια σειρά Συλλόγους σε όλη την Ελλάδα η πρόταση νόμου καταψηφίστηκε. Αποδεικνύεται ότι υπάρχουν πολλοί «πρόθυμοι» να στηρίξουν τη συμφωνία της συγκυβέρνησης για συνέχιση των μνημονίων και των αντιλαϊκών μέτρων.

Οι δυνάμεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ σταθερά με την αντιλαϊκή πολιτική και την ΕΕ

Οι δυνάμεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ΔΑΠ - ΠΑΣΠ, επιβεβαίωσαν το ρόλο τους ως πιστοί στρατιώτες μνημονίων, αντιλαϊκών μέτρων και κάθε βάρβαρης πολιτικής που χρεοκοπεί το λαό μας για να στηριχτεί το μεγάλο κεφάλαιο. Ανεξάρτητα από το ποιος είναι κυβέρνηση, είναι φανατικοί υποστηρικτές της ΕΕ και του κεφαλαίου, φανατικά απέναντι στα συμφέροντα των φοιτητών και των οικογενειών τους. Σχεδόν σε όλα τα ΔΣ καταψήφισαν, αξιοποιώντας τη βασική προπαγάνδα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Δηλαδή, από τη μία έλεγαν «δεν πρόκειται για νέο μνημόνιο, αλλά για συμφωνία» (ούτε ο Βαρουφάκης τέτοια διατύπωση) και, από την άλλη, αξιοποιούσαν το φόβο ακόμη και τώρα που δεν είναι τα κόμματά τους στην κυβέρνηση, λέγοντας ότι «αυτό το νομοσχέδιο αναιρεί τη συμφωνία της κυβέρνησης και οδηγεί τη χώρα στα βράχια».


Συμπέρασμα: Να τι θα πει «εθνική συστράτευση». Εδώ στήριξαν τη συμφωνία ο βασιλιάς «Κοκός», ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ θα έλειπαν; Αλλωστε, γι' αυτό η συγκυβέρνηση δεν φέρνει για ψήφιση στη Βουλή τη νέα αντιλαϊκή συμφωνία, επειδή φοβάται ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα στηρίξουν και θα αποκαλυφθεί αυτό που λέει το ΚΚΕ: ότι έχουμε, παρά τις διαφορές, συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Συμπέρασμα: ΔΑΠ και ΠΑΣΠ είναι υπερασπιστές της πολιτικής που γεννά τα μνημόνια, τη φτώχεια, τη ζωή χωρίς δικαιώματα. Οσο και να παριστάνουν τους «ανεξάρτητους», τους «διαφωνούντες», τους «προδομένους» από τα κόμματά τους, όταν χρειάζεται να υπερασπιστούν την απρόσκοπτη εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων εμποδίζοντας την ανάπτυξη της πάλης, δίνουν τα διαπιστευτήριά τους.

ΕΑΑΚ: Κινηματικές μπαλοθιές στα λόγια - ανοχή στη συγκυβέρνηση στην πράξη

Σε πολλές περιπτώσεις, ξεπέρασαν ακόμα και την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως στους Μηχανολόγους του ΕΜΠ, όπου η τοποθέτηση της ΑΡΕΝ ήταν ότι «καλυφθήκαμε από τα παιδιά» (δηλαδή τα ΕΑΑΚ!)... Το έχουμε ξαναπεί και δεν αλλάζει: «Κομπάρσοι» των νέων αντιλαϊκών συμφωνιών είναι οι ομάδες ΕΑΑΚ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ).

Οι εκπρόσωποι της ΕΑΑΚ μαζί με τους εκπροσώπους της ΑΡΕΝ αλλού έλεγαν «είναι του ΚΚΕ, δεν τη στηρίζουμε», αλλού έλεγαν «αυτά είναι υπόθεση του κινήματος, όχι των κοινοβουλίων». Εάν το λένε πραγματικά ότι είναι υπόθεση του κινήματος η κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, γιατί δε θέλουν τα όργανα του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος να στηρίξουν μια πρόταση νόμου που συμβάλλει σε αυτήν την κατεύθυνση; Τυφλωμένοι από την αντιΚΚΕ επίθεσή τους πιστεύουν ότι συμβάλλουν με τη συγκεκριμένη στάση στην ανάπτυξη της πάλης του λαού και της νεολαίας; Την ώρα που γενικεύεται η αντεργατική επίθεση, δεν αφορά το κίνημα και τα όργανά του, τα ΔΣ και τις Γενικές Συνελεύσεις η στήριξη μιας πρότασης νόμου που στρέφεται ενάντια στα εργαλεία έντασης αυτής της επίθεσης, όπως είναι τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις...; Τελικά, η πρόταση νόμου του ΚΚΕ πρέπει ή δεν πρέπει να στηριχτεί από όλο το λαό και το κίνημά του; Μήπως πρέπει να καταψηφιστεί κιόλας στη Βουλή, επειδή είναι του ΚΚΕ;

Αλλού οι εκπρόσωποι της ΕΑΑΚ έλεγαν ότι δεν ψηφίζουν γιατί η πρόταση νόμου «δεν βάζει το ζήτημα σύγκρουσης με την ΕΕ, δεν έχει αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό». Είναι περίεργο να καταψηφίζουν μια πρόταση απαλλαγής του λαού μας από μνημόνια, δανειακές συμβάσεις και εφαρμοστικούς νόμους, με πρόσχημα το ζήτημα σύγκρουσης με την ΕΕ. Είναι περίεργο που το θυμήθηκαν τώρα. Τόσα χρόνια, δηλαδή, τα κοινά πλαίσια με την ΑΡΕΝ (ακόμα και τώρα, που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβέρνηση, όπως στην Ιατρική Ιωαννίνων την προηγούμενη βδομάδα), τα κοινά πλαίσια με την ΑΡΕΝ τού «σεβόμαστε την ΕΕ» στην πλειοψηφία των Γενικών Συνελεύσεων των φοιτητών σε όλη την Ελλάδα ήταν σε προσανατολισμό κόντρα σε ΕΕ ή μήπως αντικαπιταλιστικά; Η κοινή συμπόρευση με το Σχέδιο Β' του Αλαβάνου που μιλά για έξοδο από το ευρώ και όχι από την ΕΕ είχε προσανατολισμό κόντρα στην ΕΕ ή μήπως ήταν αντικαπιταλιστική; Και, τέλος, η συμμετοχή αυτών των ομάδων σε συλλαλητήρια στις πλατείες με σύνθημα «ψωμί, σουβλάκι και Γιάννη Βαρουφάκη», ξαναρωτάμε, ήταν σε προσανατολισμό κόντρα σε ΕΕ ή μήπως ήταν αντικαπιταλιστική;

Και αν όλα τα παραπάνω δεν φτάνουν, υπήρχαν σχολές που η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλούσε να ψηφιστεί αντιπαραθετικό κείμενο για συλλαλητήρια που θα καλούν τον ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόσει το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης. Συλλαλητήριο, δηλαδή, που θα απαιτεί περισσότερα λεφτά, φοροαπαλλαγές για τους βιομήχανους, «voucher» για τη νεολαία, νέα χαράτσια για το λαό. Είναι αυτό που λέμε ο ορισμός του «ουρά της συγκυβέρνησης». Μήπως και το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης είναι «μεταβατικό αντικαπιταλιστικό»;

Η στάση της νέας κυβερνητικής παράταξης της ΑΡΕΝ

Η νέα κυβερνητική παράταξη της ΑΡΕΝ αποδεικνύει ότι γρήγορα προσαρμόζεται στο νέο ρόλο της ως μακρύ χέρι της κυβέρνησης μέσα στα Ιδρύματα. Στη συντριπτική πλειοψηφία των ΔΣ καταψήφισε χωρίς ίχνος ντροπής. Οι τοποθετήσεις που μπορεί κανείς να βρει στα πρακτικά των Συλλόγων είναι αποκαλυπτικές.

Στα περισσότερα ΔΣ δήλωναν ότι «η λογική των μνημονίων έχει τελειώσει» ή «η λογική των μνημονίων τελειώνει σταδιακά». Τα πάνε καλά με τα βαφτίσια τελευταία. Μετά τη βάφτιση του μνημονίου σε συμβόλαιο και της τρόικας σε θεσμούς, έχουμε νέα βάφτιση! Η 4μηνη παράταση βαφτίζεται «τέλος της λογικής των μνημονίων». Και επειδή δε μασάμε κουτόχορτο, το πιάσαμε το υπονοούμενο.

Συμπέρασμα: Η ΑΡΕΝ ζητά την κατάργηση «της λογικής» των μνημονίων αλλά ...με τους 500 περίπου μνημονιακούς νόμους που μειώνουν μισθούς, συντάξεις, τσακίζουν εργασιακά δικαιώματα, με τα κλεμμένα αποθεματικά των Σχολών μας τι θα γίνει; Ολα αυτά θα μείνουν εδώ, όμως θα νιώθουμε καλύτερα γιατί θα έχει καταργηθεί η «λογική» των μνημονίων! Η ΑΡΕΝ με τις τοποθετήσεις έφτασε στην κατάργηση ...της κοινής λογικής. Αυτά συμβαίνουν όταν υπερασπίζεσαι τα μνημόνια.

Σε άλλες τοποθετήσεις τους, στην Αθήνα, έλεγαν ότι «το ΚΚΕ τώρα ξύπνησε και θέλει να κάνει αγώνες, τόσα χρόνια πού ήταν;». Την ίδια ώρα στη Θεσσαλονίκη έλεγαν: «Τα μνημόνια καταργούνται στους δρόμους όχι στα κοινοβούλια». Τελικά, ας αποφασίσουν για ποιο λόγο κατηγορούν το ΚΚΕ, γιατί «θέλει να κάνει αγώνες» ή γιατί δεν βρίσκεται «στους δρόμους» για να καταργηθούν τα μνημόνια;

Αλήθεια σε ποιους μιλάνε για απραξία; Δε γνωρίζουν για τις εκατοντάδες κινητοποιήσεις και συλλαλητήρια που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια από φοιτητικούς και σπουδαστικούς Συλλόγους με πρωτοβουλία των δυνάμεων του ΜΑΣ; Στην πραγματικότητα, η ΑΡΕΝ μάς κουνά το δάχτυλο ως νέα κυβερνητική παράταξη για να «κάτσουμε» στα αυγά μας και να μη χαλάσουμε τη σούπα της «εθνικής ενότητας» που θέλουν να φτιάξουν. Ωστε να μην είμαστε στο δρόμο για διεκδίκηση των απωλειών και των σύγχρονών αναγκών μας, αλλά για να χειροκροτάμε τη νέα αντιλαϊκή συμφωνία και το νέο μνημόνιο, δηλαδή «το 70% του μνημονίου και το 30% μέτρων του ΟΟΣΑ».

Οι φοιτητές να προβληματιστούν και να στείλουν το μήνυμά τους

Η παραπάνω στάση των άλλων δυνάμεων πρέπει να γίνει αντικείμενο συζήτησης και προβληματισμού για κάθε φοιτητή και σπουδαστή. Να τους ζητήσει το λόγο για αυτή τους τη στάση και να προβληματιστεί:

Ο αγώνας των φοιτητών πρέπει να στραφεί απέναντι σε όσους υπηρετούν το δρόμο και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, να στραφεί απέναντι στην πολιτική ενίσχυσης των μονοπωλίων. Ενα τέτοιο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα χρειάζεται και όχι ένα κίνημα χειροκροτητής ή κομπάρσος των νέων αντιλαϊκών συμφωνιών και των νέων μνημονίων.

Ηρθε η ώρα να κάνουμε στην άκρη παλιούς και νέους πλασιέ των μνημονίων. Κανένα συμφέρον δεν έχουμε από τέτοιους εκπροσώπους στα ΔΣ των Συλλόγων μας. Αυτό αποδεικνύει η πλήρης ταύτιση και στήριξη των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ στη νέα αντιλαϊκή συμφωνία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Οι παρατάξεις των ΑΡΕΝ και ΕΑΑΚ ούτε θέλουν ούτε μπορούν να συγκρουστούν με την αντιλαϊκή πολιτική, τα παλιά και νέα μνημόνια, αφού η πρώτη είναι το φερέφωνο της νέας αντιλαϊκής συγκυβέρνησης και η δεύτερη σταθερός κλακαδόρος της στις σχολές.

Κανένας φοιτητής και σπουδαστής να μην απογοητευθεί, να μη σκύψει το κεφάλι. Να παλέψει για απαλλαγή από τα μνημόνια, να παλέψει για επιστροφή των αποθεματικών των Σχολών μας. Να μη δεχτούμε να είμαστε η πρώτη γενιά που έζησε χειρότερα από την προηγούμενη.

Τέτοιο μήνυμα στέλνουμε με τους αγώνες μας και με την ψήφο μας στις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές, ψηφίζοντας - στηρίζοντας το ψηφοδέλτιο της Πανσπουδαστικής ΚΣ. Οτι διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει ενάντια σε κυβερνήσεις και ΕΕ.


Θ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ