Κυριακή 12 Φλεβάρη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Εξαγωγές

Ο γγ του υπουργείου Εργασίας, σε συνέντευξή του σε ιταλικό περιοδικό, «βλέπει» ξανά δικαίωση στις αποφάσεις του ευρωπαϊκού δικαστηρίου για τις ομαδικές απολύσεις, όταν αυτό αποφάσισε το ακριβώς αντίθετο. Παρουσιάζει τις θέσεις του ΔΝΤ ως ακραίες για τα Εργασιακά σε αντιδιαστολή με όσα συμβαίνουν στην «Ευρώπη», λίγες μέρες μετά την έκθεση της ΕΚΤ που καλεί σε ολική εξουδετέρωση των Συλλογικών Συμβάσεων... Βλέπει «μείωση της ανεργίας» και υποστηρίζει την «πραγματική, αξιοπρεπή, προστατευμένη και εγγυημένη απασχόληση», λίγες μόλις μέρες μετά τις νέες ανακοινώσεις του ΟΑΕΔ με προγράμματα ολιγόμηνης απασχόλησης φτηνού εργατικού δυναμικού. Οπως φαίνεται, τα κυβερνητικά στελέχη καταλαβαίνουν ότι χόρτασαν τους Ελληνες εργαζόμενους από παχιά λόγια και είπαν να κάνουν και εξαγωγές στην Ιταλία...

Δύο εικόνες, ένα νήμα...

Η πρώτη εικόνα έρχεται από τη «μακρινή» Ουκρανία, την αντιδραστική κυβέρνηση της οποίας επισκέφτηκε τη βδομάδα που μας πέρασε ο Αλ. Τσίπρας. Είναι η εικόνα που «φιλοτέχνησε» η κυβέρνηση της Ελλάδας - της ελληνικής αστικής τάξης στην πραγματικότητα - που «προειδοποιεί», «συστήνει» και «βλέπει ευκαιρίες», μεταφέροντας λογής - λογής μηνύματα από την ΕΕ, τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και λοιπούς συμμάχους της. Που ασκεί «ενεργητική πολιτική» γιατί έχει «ιδιαίτερα ενδιαφέροντα» στην Ουκρανία, που ο λαός της μακελεύεται «στην ποδιά» των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Η δεύτερη εικόνα είναι κι αυτή πρόσφατη. Απ' το Αιγαίο αυτήΝ τη φορά. Είναι η εικόνα της ίδιας κυβέρνησης, που απέναντι στις προκλήσεις και τις διαχρονικές αξιώσεις της τουρκικής αστικής τάξης, και την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, συστήνει «ψυχραιμία» τύπου.. «mannequin challenge», προβάλλει θεωρίες περί «σόου εσωτερικής κατανάλωσης» και καλλιεργεί τον εφησυχασμό απέναντι στις επικίνδυνες εξελίξεις, με το φαιδρό επιχείρημα ότι οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και η συμμετοχή στους ανταγωνισμούς διασφαλίζουν το λαό από τις συνέπειες των ανταγωνισμών...

Δεν πρόκειται για κάποιο παράδοξο, ούτε για διχασμένες προσωπικότητες: Πρόκειται για την ενιαία στρατηγική της αστικής τάξης, όπως «διαχέεται» μέσα στους ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τους κάθε φορά συσχετισμούς. Και άλλη μια απόδειξη ότι είτε στην «άμυνα», είτε στην «επίθεση», οι σχεδιασμοί της αστικής τάξης - χτες, σήμερα και αύριο - είναι εξίσου επικίνδυνοι και ξένοι για την εργατική τάξη και το λαό.

Με «σφραγίδα»...

Η χιλιοπαιγμένη παράσταση της «μάχης» κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής δεν λειτουργεί μόνο ως αποπροσανατολιστικό θέαμα, την ώρα που συμφωνούνται το ένα πίσω απ' το άλλο τα επόμενα αντιλαϊκά μέτρα. Οπως φρόντισε να μας υπενθυμίσει ο πρωθυπουργός την Παρασκευή, με την παρέμβασή του στη Βουλή, αξιοποιείται και για να «βαφτίζονται» μια σειρά από καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και αλλαγές στο αστικό κράτος ως φιλολαϊκές και απαραίτητες. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα είπε για το ότι η κυβέρνησή του έφερε «έναν νόμο που ψηφίστηκε σε αυτήν την αίθουσα με τη συναίνεση σχεδόν όλων των κομμάτων, με ευρεία συναίνεση, ο οποίος επιτέλους απλοποιεί τις διαδικασίες σύστασης επιχείρησης μέσω των "Υπηρεσιών Μιας Στάσης". Η ελαχιστοποίηση του διοικητικού βάρους (...) μειώνει στο ελάχιστο την πιθανότητα φαινομένων διαφθοράς κατά τη διάρκεια αλλεπάλληλων γραφειοκρατικών διαδικασιών κατά την ίδρυσή της». Τι είπε δηλαδή; Οτι για να μην χρειάζεται οι καπιταλιστές να «λαδώνουν» και να «διαφθείρουν» για μια σειρά από ελέγχους που - τουλάχιστον τυπικά - έπρεπε να γίνονται (ανάμεσά τους και ελέγχους π.χ. για την ασφάλεια, την υγιεινή κ.ο.κ.), η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα κατάργησαν τους ελέγχους! Αλλη μια απόδειξη, δηλαδή, του πώς στο κυνήγι της καπιταλιστικής ανάκαμψης η χτεσινή «διαφθορά» γίνεται η σημερινή «νομιμότητα» του αστικού κράτους, πλάι στη βασική και «νομιμότατη» εκμετάλλευση της εργατικής τάξης.

Εγκλωβισμός διαρκείας

«Η προσφυγική κρίση θα έπρεπε να φέρνει πιο κοντά και όχι να διχάζει την ΕΕ...»: Η παραπάνω τοποθέτηση είναι απόσπασμα από συνέντευξη του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής σε αυστριακή εφημερίδα. Μη νομίζει κανείς ότι ο Γ. Μουζάλας «ξέχασε» ότι η ΕΕ, όπως και η ελληνική κυβέρνηση, είναι υπεύθυνες για τον εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων. Γιατί στην ίδια συνέντευξη φτάνει στο σημείο σχεδόν να υπερηφανεύεται που η Ελλάδα έγινε μια τεράστια αποθήκη ψυχών: «Χωρίς την Ελλάδα δεν μπορεί να σταματήσει η προσφυγική ροή και να παραμείνει κλειστή η Διαδρομή των Βαλκανίων», προειδοποίησε με νόημα και εξήγησε: «Η Ελλάδα εμποδίζει τους μετανάστες να συνεχίζουν την πορεία προς Βορρά, γεγονός που δεν καθιστά ελκυστική αυτή τη διαδρομή...». Αυτή η ρητορική της κυβέρνησης είναι πραγματική κατρακύλα, που ρίχνει νερό στο μύλο των φασιστοειδών: Στους πρόσφυγες λέει ότι «αν δεν σας αρέσει να ζείτε σε τρώγλες, σηκωθείτε φύγετε» (αυτά είπε στο Ελληνικό την περασμένη Τρίτη) και προς τα έξω διαβεβαιώνει ότι ο εγκλωβισμός τους συνεχίζεται απρόσκοπτα, για να μην έρθουν κι άλλοι...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1809 Γεννιέται ο Κάρολος Δαρβίνος, ο Αγγλος γεωλόγος, ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως ο θεμελιωτής της θεωρίας της εξέλιξης, καθώς και ως εισηγητής του μηχανισμού της φυσικής επιλογής, μέσω του οποίου πρότεινε ότι συντελείται η εξέλιξη. Η θεωρία της εξέλιξης έμπαινε καρφί στην άποψη περί δημιουργίας του κόσμου από το Θεό και ως τέτοια αντιμετωπίστηκε με εχθρότητα από την Εκκλησία.

1809 Γεννιέται ο Αβραάμ Λίνκολν, 16ος Πρόεδρος των ΗΠΑ.

1856 Πεθαίνει ο Νικολάι Λομπατσέφσκι, Ρώσος μαθηματικός, που έβαλε τις βάσεις της Υπερβολικής μη ευκλείδειας γεωμετρίας.

1928 Μαζικά ένοπλα συλλαλητήρια των αγροτών της Κρήτης κατά της βαριάς φορολογίας που επέβαλλε η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση απαντά με έκτακτα μέτρα και την αποστολή στο νησί μονάδων στρατού και χωροφυλακής.

1930 Συλλαμβάνονται στην Αθήνα από την Ασφάλεια ο Γ. Σιάντος και Γ. Κολοζώφ, ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ.

1934 Ξεκινά στη Βιέννη απεργία (με την υποστήριξη του μικρού και παράνομου ΚΚ Αυστρίας), η οποία γρήγορα μετεξελίσσεται σε πραγματική εξέγερση ενάντια στη φασιστική κυβέρνηση Ντόλφους. Η εξέγερση συντρίφτηκε έπειτα από μερικές μέρες ηρωικών μαχών και κάτω από την προδοτική στάση της σοσιαλδημοκρατίας.

1945 Υπογράφεται η απαράδεκτη Συμφωνία της Βάρκιζας. Στις διαπραγματεύσεις το ΕΑΜ εκπροσώπησαν οι Γιώργης Σιάντος (Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ), Μήτσος Παρτσαλίδης (ΓΓ της ΚΕ του ΕΑΜ) και Ηλίας Τσιριμώκος (ΓΓ του κόμματος Ενωση Λαϊκής Δημοκρατίας). Την κυβέρνηση Πλαστήρα εκπροσώπησαν οι Ιωάννης Σοφιανόπουλος (υπουργός Εξωτερικών), Περικλής Ράλλης (υπουργός Εσωτερικών) και Ιωάννης Μακρόπουλος (υπουργός Γεωργίας). Η Συμφωνία προέβλεπε μεταξύ άλλων: α) τη μονομερή αποστράτευση του ΕΛΑΣ και συγκρότηση εθνικού στρατού μέσα από κανονική στρατολογία, β) την εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού από δωσίλογους και φασιστικά στοιχεία και γ) τη διενέργεια δημοψηφίσματος και στη συνέχεια εκλογών μέσα στο 1945. Η Συμφωνία της Βάρκιζας αποτελούσε έναν απαράδεκτο συμβιβασμό που δεν αντιστοιχούσε ούτε στο συσχετισμό δυνάμεων, αλλά - κυρίως - ούτε στις ανάγκες της ταξικής πάλης εκείνη την περίοδο. Εντάσσονταν στην αδυναμία του ΚΚΕ να διαμορφώσει τη στρατηγική που θα οδηγούσε προς την επαναστατική επίλυση του προβλήματος της πολιτικής εξουσίας.

1946 Συνέρχεται στην Αθήνα η 2η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ. Οι αποφάσεις της προσανατόλισαν το Κόμμα και το λαϊκό κίνημα προς τον ένοπλο αγώνα, όχι όμως με τρόπο γενικευμένο και αποφασιστικά προσηλωμένο σε αυτόν.

1962 Ο σοβιετικός κοσμοναύτης Γιούρι Γκαγκάριν, ο πρώτος άνθρωπος που ταξίδεψε στο διάστημα, επισκέπτεται την Αθήνα.

1973 Στο πλαίσιο της καταστολής των ολοένα και διογκούμενων φοιτητικών αντιδράσεων με αφορμή τον χουντικό Καταστατικό Χάρτη για την Παιδεία, η Δικτατορία βγάζει διάταγμα για τη διακοπή της αναβολής στράτευσης σε σπουδαστές. Μέχρι τις 20 Φλεβάρη διακόπτεται η αναβολή κατάταξης σε 97 συνδικαλιστές φοιτητές. Οι φοιτητές δεν πτοούνται και συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις.

1973 Οι ΗΠΑ υποτιμούν το δολάριο κατά 10%, ώστε να τερματίσουν τη νομισματική κρίση, που επί δύο βδομάδες συγκλονίζει τις ευρωπαϊκές χρηματαγορές. Πρόκειται για καπιταλιστική κρίση υπερσυσσώρευσης, που έχει ξεκινήσει από το 1972 και στη συγκεκριμένη φάση εκδηλώνεται ως νομισματική και στη συνέχεια ως πετρελαϊκή.

2002 Ξεκινά στη Χάγη η δίκη του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, Προέδρου της Γιουγκοσλαβίας την περίοδο των βομβαρδισμών της από το ΝΑΤΟ το 1999. Στόχος της δίκης - παρωδίας είναι να μη δικαστεί μόνο ο Σλ. Μιλόσεβιτς, αλλά νοερά να «κάτσει στο σκαμνί» κάθε διάθεση στον κόσμο να αντισταθεί στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ