Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται αποφασιστικά και με όλους τους τρόπους. Ετσι, από τη Δευτέρα 14 Δεκέμβρη δίνεται σε όποιον επιθυμεί να συνυπογράψει το κείμενο η δυνατότητα online καταχώρησης της υπογραφής του, στη διεύθυνση: http://petition.kke.gr.

Μεταξύ άλλων, στο κείμενο τονίζεται πως «είναι ώρα ευθύνης!», «ώρα να μπει lockdown στην πολιτική που θυσιάζει την υγεία και τα δικαιώματά μας!» και σημειώνει πως «η λαϊκή διεκδίκηση δεν κάνει "διάλειμμα", τη στιγμή μάλιστα που ο λαός αφήνεται απροστάτευτος, που δέχεται επίθεση στα δικαιώματά του. Το εργατικό - λαϊκό κίνημα έχει αποδείξει ότι μπορεί να συνδυάζει τον αγώνα, την πάλη, παίρνοντας ταυτόχρονα τα ανάλογα μέτρα προστασίας της υγείας στις εκδηλώσεις του.

Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις, για να μείνει όρθιος ο λαός στις συνθήκες της κρίσης και της πανδημίας, να οργανώσει την εργατική - λαϊκή αντίσταση και αντεπίθεση.

Δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και το κράτος, που λειτουργούν με κριτήριο τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και τις "αντοχές της οικονομίας".

Δεν σπαταλάμε τις ελπίδες μας σε νέες αυταπάτες κυβερνητικών εναλλαγών, που ξέρουμε σίγουρα ότι θα οδηγήσουν στη συνέχιση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Εχουμε εμπιστοσύνη στη δύναμη της εργατικής - λαϊκής οργάνωσης, στη δύναμη της κοινής δράσης εργαζομένων, μικρών επαγγελματιών, βιοπαλαιστών αγροτών.

Στη δυνατότητά μας να βάλουμε τη δικιά μας σφραγίδα στις εξελίξεις, να περάσουμε στην αντεπίθεση με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματά μας».

Ακολουθεί ένα ακόμη μέρος από τις υπογραφές, οι οποίες έχουν ήδη φτάσει τις χιλιάδες.

Βέργου Γιώρα, γιατρός, Γενικό Νοσοκομείο Χαλκίδας. Κυτινού Μαρία, παρασκευάστρια, Γενικό Νοσοκομείο Χαλκίδας. Λουλούδης Χρήστος, Εργαζόμενος στο ΕΚΑΒ. Ποτόλια Λίλη, Ειδικευόμενη Νεφρολογίας Γενικού Νοσοκομείου Καβάλας, μέλος της Διοίκησης της Ενωσης Γιατρών ΕΣΥ Καβάλας, μέλος της Διοίκησης του Ιατρικού Συλλόγου Καβάλας. Ποτόλιας Δημήτρης, μέλος της Διοίκησης του Φαρμακευτικού Συλλόγου Καβάλας. Σακκά Γιώτα, νοσηλεύτρια, Γενικό Νοσοκομείο Χαλκίδας. Τόλας Δημήτρης, Γυναικολόγος - μαιευτήρας. Τσάγγου Αθηνά, νοσηλεύτρια, Γενικό Νοσοκομείο Χαλκίδας. Χατζηαντωνάκης Νίκος, γιατρός, ΚΥ Ψαχνών. Δρόλαπας Τάσος, γιατρός ακτινολόγος στο ΓΝ Κυπαρισσίας. Καντζιλιέρη Χριστίνα, αυτοαπασχολούμενη κτηνίατρος. Κωστήρης Γιώργος, ιατρός παθολόγος & νεφρολόγος. Μαυροειδή Αθανασία, νοσηλεύτρια ΓΝ Κυπαρισσίας. Πλέτα Παναγιώτα, καθαρίστρια ΓΝ Κυπαρισσίας. Σαμπατάκου Ευτυχία, εργοθεραπεύτρια. Τασουλή Αιμιλία, νοσηλεύτρια, μέλος ΔΣ Σωμ. Εργαζομένων στο Νοσοκομείο Κυπαρισσίας. Τσιάλας Γιώργος, οδοντίατρος στο ΚΥ Καλαμάτας. Αβαρλής Παντελής, Πνευμονολόγος. Αργυρόπουλος Σωτήρης, φαρμακοποιός. Βλάσσης Θύμιος, ειδικός παθολόγος. Βλάσσης Κώστας, Οδοντίατρος. Διαμάντης Κώστας, ψυχίατρος - ΟΚΑΝΑ Βούλας. Λιακοπούλου Βασιλική, οδοντίατρος.

Αναγνωστοπούλου Κατερίνα, πρόεδρος Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού Τουρισμού και Συναφών Επαγγελμάτων ΠΕ Καβάλας - Θάσου. Γιαγκίδης Γιάννης, πρόεδρος Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ν. Καβάλας, μέλος της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Καβάλας. Καραμπατζάκης Αναγνώστης, Πρόεδρος Σωματείου Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Καβάλας, μέλος της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Καβάλας. Λίτσας Κώστας,Γραμματέας του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στη Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων. Μαρούδα Νίκη, ιδιωτική υπάλληλος. Σαμαρά Λίνα, ιδιωτική υπάλληλος. Αθανασοπούλου Ελένη, Ιδιωτικός Υπάλληλος. Αντωνακάκης Γιώργος, φαρμακοϋπάλληλος. Βασιλείου Βασίλης, φαρμακοϋπάλλληλος. Βασιλός Γιάννης, γραμματέας ΔΣ Φαρμάκου. Γιαννοπούλου Αλεξάνδρα, καθαρίστρια. Γκοτζιάς Κώστας, οδηγός. Δασκαρόλης Δημήτρης, ιδιωτικός υπάλληλος. Δημόπουλος Σπύρος, ιδιωτικός υπάλληλος - λογιστής. Ευγενάκης Σώτηρης, φαρμακοϋπάλληλος. Ζέρβας Βαγγέλης, «Novartis», μέλος ΔΣ Συνδικάτου Φαρμάκου. Θεοδωρακόπουλος Αθανάσιος, Ιδιωτικός Υπάλληλος. Κακοταρίτης Γιάννης, ΔΣ Συνδικάτου Φαρμάκου. Καλαγιάννης Λεωνίδας, φαρμακοϋπάλληλος. Καραντούσα Χρύσα, ιδιωτική υπάλληλος. Καρατζάς Νίκος, ταμίας Συνδικάτου Φαρμάκου. Κοδέλλας Δημήτρης, αναπληρωτής πρόεδρος Συνδικάτου Φαρμάκου. Κωνσταντινίδη Ελένη, Ιδιωτικός Υπάλληλος. Λαχανάς Ανδρέας, φαρμακοϋπάλληλος. Λεϊμόνης Γιάννης, ιδιωτικός υπάλληλος. Λούζης Βασίλης, άνεργος. Μαρκοπούλου Δέσποινα, ιδιωτική υπάλληλος. Παναγιωτόπουλος Δημήτρης, φαρμακοϋπάλληλος. Πανταζής Δημήτρης, άνεργος. Παπαδόπουλος Νικόλαος, ιδιωτικός υπάλληλος. Πρωτοψάλτη Μαρία, ιδιωτική υπάλληλος. Σαντικλάρι Αρης, ιδιωτικός υπάλληλος. Σπυρόπουλος Θανάσης, φαρμακοϋπάλληλος. Τσοντάκης Αντώνης, φαρμακοϋπάλληλος. Φραγκιαδουλάκης Μιχάλης, φαρμακοϋπάλληλος. Χαραλαμπογιάννης Τάσος, ΔΣ Συνδικάτου Φαρμάκου. Παυλοπούλου Κωνσταντίνα, δημοσιογράφος. Εγγλέζος Δημήτρης, δρ. πολιτικός μηχανικός - εδαφομηχανικός. Κατσαφάδου Ευφροσύνη, πολιτικός μηχανικός. Μπαρούτης Γιάννης, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ Ανατολικής Μακεδονίας. Τασόπουλος Δημήτρης, τοπογράφος μηχανικός. Σαρακατσάνη Ευγενία, γεωπόνος φυτοπροστασίας και περιβάλλοντος.

Κακογεωργίου Γιάννης, εργαζόμενος στα ΕΛΤΑ Καβάλας. Κουτρουμπάνη Αργυρώ, μέλος της Διοίκησης του ΝΤ ΑΔΕΔΥ Καβάλας. Αναστασόπουλος Παναγιώτης, εργαζόμενος στην ΔΕΥΑΚ. Αντωνόπουλος Προκόπης, εργαζόμενος στην ΔΕΥΑΚ. Αραμπατζίδου Ρίτσα, εργάτρια καθαριότητας δήμου Αλίμου. Γεωργόπουλος Χρήστος, εργαζόμενος στην ΔΕΥΑΚ. Γιαννακόπουλος Χρήστος, εργαζόμενος στην ΔΕΥΑΚ. Κανελλόπουλος Παναγιώτης, μέλος ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων ΔΕΥΑΚ. Κρόκου Βάσω, δημόσιος υπάλληλος. Λυμπερόπουλος Βασίλης, εργαζόμενος στην ΔΕΥΑΚ. Μαλαπάνης Δημήτρης, εργαζόμενος στην ΔΕΥΑΚ. Μπάκας Αθανάσιος, εργαζόμενος στην ΔΕΥΑΚ. Μπάκας Κωνσταντίνος, μέλος ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων ΔΕΥΑΚ. Νεοφώτιστος Σπύρος, εργαζόμενος στην ΔΕΥΑΚ. Σαρακατσάνης Βαγγέλης, εργαζόμενος ΔΕΔΔΗΕ. Σαρρήγιαννης Εμμανουήλ, εργαζόμενος στην ΔΕΥΑΚ. Σιατούνης Ηλίας, εργαζόμενος στην ΔΕΥΑΚ.

Αναστασόπουλος Στάθης, αντιπρόεδρος Ενωσης ΕΒΕ Γαλατσίου. Διοΐλης Δημήτρης, μέλος ΔΣ Ενωσης ΕΒΕ Γαλατσίου. Κατσαρού Μαριαλένα, πρόεδρος Ενωσης ΕΒΕ Γαλατσίου. Κοντογεωργίου Θόδωρος, αυτοαπασχολούμενος, μέλος της Διοίκησης του Εμπορικού Συλλόγου Καβάλας. Μελίγκοβας Κώστας, ταμίας Ενωσης ΕΒΕ Γαλατσίου. Ρεντίφης Θανάσης, μέλος ΔΣ Ενωσης ΕΒΕ Γαλατσίου. Σπανός Αποστόλης, γραμματέας Ενωσης ΕΒΕ Γαλατσίου. Χαραλαμπίδης Γρηγόρης, μέλος ΔΣ Ενωσης ΕΒΕ Γαλατσίου. Μαρτέα Ελένη, αγρότισσα. Καφίρης Κώστας, έμπορος. Μπάρλας Κώστας, αυτοαπασχολούμενος τυπογράφος. Πρωτόπαπας Βασίλης, αγρότης. Μάρκου Ευστράτιος, λογιστής. Ροδανού Ελένη, μέλος του ΔΣ του Εμπορικού Συλλόγου Λήμνου. Φουνικάκος Ιωάννης, λογιστής.

Καρεκλάς Γιάννης, Γραμματέας Ενωσης Γονέων και Κηδεμόνων Δήμου Γαλατσίου και μέλος του ΔΣ του ΣΕΦΑ (Σύλλογος Εκπαιδευτικών Φροντιστών). Κυρανάστασης Δημήτρης, εκπαιδευτικός - μουσικός. Μουδάκης Κώστας, Πρόεδρος Ενωσης Γονέων και Κηδεμόνων Δήμου Γαλατσίου. Ποιμενίδης Βασίλης, αντιπρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Καβάλας, μέλος της Διοίκησης του ΝΤ ΑΔΕΔΥ Καβάλας. Τσολάκης Παναγιώτης, μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ Καβάλας. Φιλιππίδου Σοφία, μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ Καβάλας. Αγγελονίδη Χριστίνα, πρόεδρος ΣΕΠΕ Αργυρούπολης - Αλίμου - Ελληνικού «ο Θουκυδίδης». Αγοράστη Ιωάννα, αντιπρόεδρος Δ' ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης. Αθανασόπουλος Τρύφωνας, πρόεδρος ΕΛΜΕ Ηλείας. Ακτύπης Δημήτρης, μέλος ΔΣ ΟΛΜΕ. Αρβανιτίδης Αλέκος, μέλος ΕΕ ΑΔΕΔΥ. Βατίστας Βασίλης, πρόεδρος ΣΕΠΕ Κερατσινίου - Περάματος «Ν. Πλουμπίδης». Γεράκος Ηλίας, μέλος ΔΣ Δ' ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης. Γλαρού Αθηνά, πρόεδρος ΣΕΠΕ Ικαρίας - Φούρνων. Δριμάλα Λούλα, πρόεδρος ΣΕΠΕ Βύρωνα - Καισαριανής - Παργκρατίου «Ρ. Ιμβριώτη». Ζορμπάς Αχιλλέας, μέλος ΔΣ ΔΟΕ. Καπετάνιος Αχιλλέας, Πρόεδρος ΕΛΜΕ Κέρκυρας. Καργόπουλος Ανδρέας, μέλος ΔΣ ΟΛΜΕ. Κατιμερτζόγλου Κώστας, πρόεδρος ΣΕΠΕ Ν. Ιωνία - Ηρακλείου - Μεταμόρφωσης - Λυκόβρυσης «Γ. Σεφέρης». Κουμπή Σοφία, πρόεδρος ΣΕΠΕ Περιστερίου «Ελλη Αλεξίου». Κριαράς Στέλιος, πρόεδρος ΕΛΜΕ Β' Δωδεκανήσου. Λάγιος Γεράσιμος, μέλος Νομαρχιακού Τμήματος ΑΔΕΔΥ Σερρών. Λιάμπας Στέργιος, πρόεδρος ΝΤ Γρεβενών ΑΔΕΔΥ. Μαδυτινός Κώστας, πρόεδρος ΣΕΠΕ Λήμνου «Α. Μοσχίδης» - πρόεδρος ΝΤ Λήμνου ΑΔΕΔΥ. Μαρίνης Σπύρος, μέλος ΔΣ ΔΟΕ και ΕΕ ΑΔΕΔΥ. Μαστρακούλης Δημήτρης, μέλος Ελεγκτικής Επιτροπής ΕΔΟΘ. Μαστραπά Δώρα, Β' ΕΛΜΕ Αχαΐας. Μαυροπούλου Ελένη, μέλος Γενικού Συμβουλίου ΑΔΕΔΥ. Μαχτσίρας Θανάσης, μέλος ΓΣ ΑΔΕΔΥ. Μελίσσαργου Αλεξία, πρόεδρος ΣΕΠΕ Π. Φαλήρου. Μπίκας Χρήστος, μέλος Γενικού Συμβουλίου ΑΔΕΔΥ. Μυλωνά Μορφούλα, μέλος Γενικού Συμβουλίου ΕΔΟΘ. Ξυπτεράς Ανδρέας, πρόεδρος ΕΛΜΕ Λήμνου. Παλάντζας Νίκος, μέλος Γενικού Συμβουλίου ΕΔΟΘ. Παπαγιανόπουλος Αποστόλης, πρόεδρος ΣΕΠΕ Αν. Αττικής «ο Σωκράτης». Πατίδης Ηλίας, πρόεδρος ΕΛΜΕ Πειραιά. Πολυκάρπου Σίσσυ, μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής ΕΔΟΘ. Ποταμιάνου Σοφία, πρόεδρος ΕΛΜΕ Κεφαλονιάς - Ιθάκης. Προβής Φώτης, πρόεδρος ΕΛΜΕ Ζακύνθου. Ρήγα Αθανασία, πρόεδρος ΕΛΜΕ Γ' Δυτικής Αθήνας. Ροντογιάννης Σπύρος, πρόεδρος ΣΕΠΕ Λευκάδας. Σκούφαλος Μάρκος, πρόεδρος ΝΤ Χίου ΑΔΕΔΥ. Ταργοντσίδης Ανδρόνικος, πρόεδρος ΕΛΜΕ Εορδαίας. Τραγάκη Δήμητρα, πρόεδρος Α' ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης. Χήρα Αγαθή, πρόεδρος ΣΕΠΕ Ηλιούπολης «Μ. Παπαμαύρος». Χριστοφίδης Δημήτρης, πρόεδρος ΣΕΠΕ Θεσπρωτίας. Εφέντη Σαλή, πρόεδρος Συλλόγου Εστιαζομένων Φοιτητών ΔΙΠΑΕ Καβάλας. Ποτόλιας Κώστας, επίκουρος καθηγητής ΔΙΠΑΕ Καβάλας. Θεοδωρακόπουλος Θεόδωρος, σπουδαστής, Καλαμάτα. Καφίρης Αγγελος, φοιτητής ΕΜΠ. Κορωνάκος Παντελής, φοιτητής ΤΟΔΑ (Τμήματος Οργάνωσης & Διαχείρισης Αθλητισμού Πανεπιστημίου Πελοποννήσου), ιδιωτικός υπάλληλος. Σαρακατσάνη Θεοδώρα, φοιτήτρια ΤΕΦΑΑ. Μανώλης Ευθύμιος, οικονομολόγος άνεργος - πρ. αντιπρόεδρος Ενωσης Γονέων Αλίμου. Μιχαηλίδης Γιώργος, εκπαιδευτικός β' βάθμιας Εκπαίδευσης. Μουρατχανίδου Πηνελόπη, εκπαιδευτικός α' βάθμιας Εκπαίδευσης.

Γκερλεκτσής Δημήτρης, δικηγόρος. Δεληγιάννη Γεωργία, δικηγόρος. Μπαχάρης Ηλίας, δικηγόρος. Σέκλος Αιμιλιανός, δικηγόρος, Γεν. Γραμματέας του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Τριφυλλίας. Τσώνης Παναγιώτης, συμβολαιογράφος. Βοτάχου Ελένη, δικηγόρος. Γκλεγκλέ Λίλα, δικηγόρος.

Κανάκης Γιάννης, μουσικός. Χαϊκάλης Σπύρος, μουσικός. Χατζηγιάννη Κάλλια, ιστορικός - αρχειονόμος. Αθανασάκη Εφη, ζωγράφος. Βοργία Αννα, ζωγράφος. Γρατσίας Βασίλης, εικαστικός. Δουλουφάκης Δημήτρης, φαρμακοποιός - οπτικός - ζωγράφος. Κοξαράκης Γιάννης, μουσικός. Μαρίνος Νεκτάριος, εκπαιδευτικός - εικαστικός - μουσικός. Μαρκάκη Ελένη, ζωγράφος. Περογαμβράκης Ζαχάρης, ηθοποιός. Σπαντιδάκη Ελένη, ζωγράφος. Χριστοδουλέα Αλεξάνδρα, ηθοποιός - θεατρολόγος.

Αγριμάκη Τασούλα, ταμίας Συλλόγου Γυναικών Γαλατσίου (ΟΓΕ). Ευθυμίου Σμάρω, αντιπρόεδρος Συλλόγου Γυναικών Γαλατσίου (ΟΓΕ). Καραγεώργη Αναστασία, πρόεδρος Συλλόγου Γυναικών Καβάλας. Μαύρου Μαρία, πρόεδρος Συλλόγου Γυναικών Γαλατσίου (ΟΓΕ). Πετρικόλα Λάουρα, γραμματέας Συλλόγου Γυναικών Γαλατσίου (ΟΓΕ). Σπανού Ντίνα, μέλος ΔΣ Συλλόγου Γυναικών Γαλατσίου (ΟΓΕ). Χατζημανώλη Βαρβάρα, μέλος ΔΣ Συλλόγου Γυναικών Γαλατσίου (ΟΓΕ). Χατζηνικολάου Μαρία, μέλος ΔΣ Συλλόγου Γυναικών Γαλατσίου (ΟΓΕ). Βασλίκα Αφροδίτη, κοινωνιολόγος, μέλος ΟΓΕ Αλίμου. Μποζίκη Ελένη, μέλος ΔΣ Ομάδας Γυναικών Αλίμου της ΟΓΕ. Ξούρια Ειρήνη, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, μέλος ΔΣ Ομάδας Γυναικών Αλίμου της ΟΓΕ, μέλος ΔΣ ΠΕΚΑΜ. Τζόβα - Σκλαβενίτη Ματίνα, πρ. αυτοαπασχολούμενη, μέλος ΔΣ Ομάδας Γυναικών Αλίμου της ΟΓΕ.

Ζαχαριάδης Δήμος, γγ Συνδέσμου Πολιτικών Συνταξιούχων Ν. Καβάλας, πρόεδρος Παραρτήματος Καβάλας ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ. Κεκίρας Αντώνης, μέλος της Διοίκησης του Σωματείου Συνταξιούχων του ΟΑΕΕ. Κοντογιώργου Πόπη, συνταξιούχος Δημοσίου. Κουρουλής Γιώργος, μέλος ΔΣ Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Α' Αθήνας - Γαλατσίου. Μακέδος Κώστας, μέλος της Διοίκησης του Σωματείου Συνταξιούχων του ΟΑΕΕ. Παναγιωτίδης Παναγιώτης, μέλος της Διοίκησης Πολιτικών Συνταξιούχων Ν. Καβάλας. Ταχματζίδης Πέτρος, πρόεδρος Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Ν. Καβάλας «Η ενσωμάτωση». Τσουρουνάκης Γιάννης, Γενικός Γραμματέας ΕΣΤΑΜΕΔΕ. Αμπατζή Καλλιόπη, μέλος ΔΣ Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Αγ. Δημητρίου - Αλίμου. Αμπατζής Φώτης, συνταξιούχος ΙΚΑ. Γαρδίκη Χρυσούλα, συνταξιούχος ΗΔΙΚΑ. Γεωργόπουλος Γιάννης, συνταξιούχος ΙΚΑ (φαρμακοβιομηχανίας). Ηλιοπούλου Ελένη, συνταξιούχος Δημοσίου. Κόλλια Τζένη, συνταξιούχος ιδιωτικού τομέα. Κορδέλες Διονύσης, συνταξιούχος. Κουκούλης Γιώργος, συνταξιούχος ΙΚΑ. Κουκούλης Μπάμπης, συνταξιούχος ΙΚΑ. Μακρυπούλιας Νίκος, συνταξιούχος Δημοσίου. Μποζίκη Μαρία, συνταξιούχος Τράπεζας Ελλάδας. Μπραβάκου - Αργυροπούλου Μαίρη, συνταξιούχος φαρμακοποιός. Πετράκης Θανάσης, συνταξιούχος ΙΚΑ. Πετράκης Νικηφόρος, συνταξιούχος ΝΑΤ. Ρούκος Κωνσταντίνος, συνταξιούχος Δημοσίου. Σκιαδόπουλος Σπύρος, συνταξιούχος ΙΚΑ (ράφτης). Σταθέας Παναγιώτης, συνταξιούχος εκπαιδευτικός. Συγγούνας Θανάσης, πτυχιούχος πολιτικός επιστήμονας, συνταξιούχος τραπεζικός. Τσεγρένη Βάσω, συνταξιούχος ΙΚΑ. Τσιλικούνα Βασιλική, συνταξιούχος. Τσιλικούνας Σταύρος, συνταξιούχος. Φαφούτη Πόπη, συνταξιούχος οπτικός ΟΑΕΕ. Φεργάρδη Καλλιόπη, συνταξιούχος ΙΚΑ.

Βελισσάρης Παναγιώτης, πολιτικός μηχανικός, σύμβουλος Δημοτικής Κοινότητας Καβάλας. Διαμαντόπουλος Μιχάλης, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Παγγαίου. Πηλίτση Χάρις, δημοτικός σύμβουλος δήμου Νέστου. Ποτόλιας Χρήστος, πρόεδρος Επιτροπής Ειρήνης Ν. Καβάλας, δημοτικός σύμβουλος δήμου Καβάλας. Συμεωνίδης Θόδωρος, περιφερειακός σύμβουλος ΠΑΜΘ. Καραβασίλης Δημήτρης, τοπικός σύμβουλος νέας Λαμψάκου. Κοτταρά Μαρία, οικιακά. Μαυρομμάτη Σωσώ (Βασιλική), σύζυγος (χήρα) εξόριστου Μακρονησιώτη - μαχητή του ΔΣΕ. Μοσχόπουλος Γεράσιμος, συνταξιούχος, μέλος ΔΣ Θουκυδιδείου Οργανισμού Πολιτισμού και Αθλητισμού Αλίμου. Κορωνάκος Αλέκος, υποπλοίαρχος (ε.α.) ΠΝ. Λιβαθυνόπουλος Αλέξανδρος, δημοτικός σύμβουλος του δήμου Λήμνου. Πλάντζος Σπύρος, μέλος του Συμβουλίου της Κοινότητας Μύρινας Λήμνου. Βασιλοπούλου Βασιλική, νοικοκυρά. Τριάντος Αριστείδης, αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ερασιτεχνών Ποδοσφαιριστών Λήμνου.

Την Πέμπτη 3/12, στις 2 το μεσημέρι, ασθενής με δύσπνοια απευθύνεται στο Κέντρο Υγείας Μεγάρων, όπου αντιμετωπίζεται ως ύποπτο κρούσμα. Κατά την εξέλιξη του καρδιογραφήματος παθαίνει έμφραγμα, ωστόσο το ΚΥ διαθέτει μόνο έναν φορητό απινιδωτή, ο οποίος έχει μείνει από μπαταρία γιατί δεν υπάρχει φορτιστής. Οι εργαζόμενοι, φορώντας τα απαιτούμενα μέσα ατομικής προστασίας, τον μεταφέρουν στο Παθολογικό και κάνουν ανάνηψη με τον χειροκίνητο απινιδωτή, του κάνουν γαστροστομία (προκαλεί ρίψη σταγονιδίων στο χώρο), διακομίζεται άμεσα στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός».

Γύρω στις 8 το βράδυ ενημερώνονται από τον «Ευαγγελισμό» ότι ο άνθρωπος σώθηκε, ωστόσο είναι θετικός στον κορονοϊό. Ωστόσο, όπως καταγγέλλουν εργαζόμενοι, η διοίκηση της 2ης ΥΠΕ θεώρησε ότι οι υγειονομικοί πρέπει να παραμείνουν στο πόστο τους (!), καθώς... δεν θεωρούνται επαφές υψηλού κινδύνου κι αν θέλουν ας μπουν σε εθελοντική καραντίνα μόνο για το Σαββατοκύριακο. Οι εργαζόμενοι απευθύνθηκαν στον ΕΟΔΥ, ο οποίος δίνει σαφή οδηγία για υποχρεωτική καραντίνα 3 εργαζομένων τουλάχιστον για μια βδομάδα και απολύμανση του Κέντρου Υγείας από εξειδικευμένο συνεργείο.

Την Παρασκευή 4/12 ανακοινώνεται ότι «ύστερα από συζήτηση της διοίκησης του δήμου Μεγαρέων, συνεννόηση με τον διοικητή της 2ης ΥΠΕ κ. Ροϊλό και τη διευθύντρια του ΚΥ Μεγάρων, το ΚΥ θα λειτουργήσει κανονικά το Σαββατοκύριακο 5 και 6 Δεκέμβρη, 9 π.μ. - 5 μ.μ.». Χωρίς να γίνει απολύμανση στο κτίριο, χωρίς ιχνηλάτηση και διενέργεια τεστ στο υπόλοιπο προσωπικό...

Την Τρίτη 9/12, μια εργαζόμενη του Κέντρου Υγείας βρίσκεται θετική στον κορονοϊό. Οπως καταγγέλλεται, στοχοποιείται από τις διοικήσεις της ΥΠΕ και του ΚΥ ότι «δεν πρόσεξε και κόλλησε εκτός ΚΥ». Σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ, πρέπει να μπουν σε καραντίνα άλλοι 6 εργαζόμενοι (συνολικά 9 εργαζόμενοι μαζί με τους προηγούμενους), δηλαδή το 50% του προσωπικού του Κέντρου, με αποτέλεσμα να μη βγαίνουν οι εφημερίες.

Η διοίκηση της 2ης ΥΠΕ παρεμβαίνει, πάντα προφορικά κι όχι εγγράφως, απαιτώντας από τους εργαζόμενους να υπογράψουν υπεύθυνη δήλωση ότι τηρούσαν όλα τα μέτρα ατομικής προστασίας και να επιστρέψουν στην εργασία τους (αφού σύμφωνα με τα απαράδεκτα σχετικά πρωτόκολλα θα θεωρούνται «χαμηλού κινδύνου στενή επαφή»), διαφορετικά θα τους περάσει ΕΔΕ για πλημμελή τήρηση των μέτρων!

Την Πέμπτη 10/12, προκειμένου να βγουν οι εφημερίες, οι εργαζόμενοι ενημερώνονται από τον υπεύθυνο Λοιμώξεων του Κέντρου Υγείας πως «μετά από προφορική παρέμβαση του διοικητή της 2ης ΥΠΕ κ. Ροϊλού (...) εργαζόμενοι με αρνητικό rapid test επιστρέφουν στα καθήκοντα, παρ' όλες τις οδηγίες του ΕΟΔΥ για προληπτική παραμονή κατ' οίκον, διότι είχαν έρθει σε στενή επαφή με θετικό κρούσμα».

Πού συμβαίνουν όλα αυτά; Στη Δυτική Αττική για την οποία πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκε από το υπουργείο Υγείας ότι υπάρχει ανησυχητική διασπορά του κορονοϊού! Στο υποστελεχωμένο Κέντρο Υγείας Μεγάρων, όπου από τις 11 οργανικές θέσεις γιατρών, οι 9 είναι κενές. Ο ένας και μοναδικός πνευμονολόγος συνταξιοδοτείται στο τέλος του χρόνου, κρίσιμες ειδικότητες δεν υπάρχουν. Εργαζόμενοι καταγγέλλουν την ανεπάρκεια σε μάσκες: «Μετά την εξέταση ασθενούς πρέπει να αλλάζεις μάσκα. Στους γιατρούς δίνουν δύο μάσκες το 24ωρο! Στις νοσηλεύτριες μία το 8ωρο! Ο θάλαμος Covid, 9 μήνες μετά, δεν έχει εξοπλιστεί με τα απαιτούμενα και κατάλληλα φάρμακα, ορούς, απινιδωτή. Οχτώ μέρες μετά και στο Κέντρο Υγείας δεν έχει γίνει απολύμανση, ενώ ασθενείς εξακολουθούν να το επισκέπτονται».

Αυτά για τις ευθύνες της κυβέρνησης, όπως και όλων των προκατόχων της, η οποία αναζητά προκλητικά ενόχους για τη διασπορά στο πρόσωπο των υγειονομικών και της... «ανεμελιάς» του λαού.

Να σημειωθεί μάλιστα ότι πολύ πριν από την πανδημία στην περιοχή αναπτύχθηκαν αγώνες που διεκδικούσαν όλα τα αναγκαία μέτρα για να λειτουργήσει με επάρκεια το συγκεκριμένο Κέντρο Υγείας, ενάντια στην επιλογή της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να σταματήσει την 24ωρη λειτουργία του. Μάλιστα, μετά από πρωτοβουλία του ΚΚΕ είχαν συγκεντρωθεί χιλιάδες υπογραφές εργαζομένων και κατοίκων της περιοχής με όλες τις δίκαιες διεκδικήσεις. Αν τότε η κυβέρνηση είχε ακούσει τη φωνή των χιλιάδων εργαζομένων και κατοίκων της περιοχής και είχε πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα, σήμερα η κατάσταση θα ήταν πολύ καλύτερη...

Από την πρόσφατη κινητοποίηση στην πύλη του υποστελεχωμένου «Θριάσιου» Νοσοκομείου

Σύμφωνα με πληροφορίες, που επιβεβαιώνονται και από επικοινωνία του δημάρχου Ελευσίνας με τον επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης», Κ. Κώνστα, υπάρχουν εργοστάσια με δεκάδες κρούσματα στην περιοχή.

Για μια ακόμα φορά, ωστόσο, η κυβέρνηση επιχειρεί να βγάλει «εκτός κάδρου» την κατάσταση στους μεγάλους χώρους δουλειάς. Καμία σχετική αναφορά δεν υπάρχει στην ανακοίνωση για την ευρεία τηλεδιάσκεψη που οργάνωσε την Παρασκευή η Πολιτική Προστασία με τη συμμετοχή του αντιπεριφερειάρχη Δυτικής Αττικής και των δημάρχων της περιοχής. Αντίθετα, αναμασώντας ξανά την καραμέλα της «ατομικής ευθύνης», αναφέρεται ότι ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας «επεσήμανε ιδιαίτερα την ανάγκη για ακόμα μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση των κατοίκων και εντατικοποίηση της ενημέρωσης προς τον πληθυσμό των εν λόγω δήμων»...

Στο ίδιο μήκος κύματος, στην απογευματινή επίσημη ενημέρωση, αφού ανακοίνωσε ότι υπάρχουν 392 ενεργά κρούσματα στις Αχαρνές και 764 στενές επαφές τους, ο Ν. Χαρδαλιάς απέδωσε τη δυσανάλογη αύξηση κρουσμάτων στη μη πιστή εφαρμογή των μέτρων σε συγκεκριμένες περιοχές και την αυξημένη κινητικότητα μεταξύ δήμων.

Οι βασικές αιτίες της ανησυχητικής κατάστασης, ξεκαθαρίζει η ΤΕ Βορειοδυτικής Αττικής του ΚΚΕ, είναι η απουσία ουσιαστικών μέτρων προστασίας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς και πραγματικής θωράκισης του δημόσιου συστήματος Υγείας.

«Η κυβέρνηση και η μεγαλοεργοδοσία έχουν τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση που επικρατεί στους μεγάλους χώρους δουλειάς», τονίζει. «Στη Δυτική Αττική συγκεντρώνεται ένα μεγάλο τμήμα της βιομηχανικής δραστηριότητας της χώρας, συγκεντρώνονται μεγάλοι χώροι δουλειάς με εργοστάσια όλων των κλάδων, με αποθήκες μεγάλων αλυσίδων σούπερ μάρκετ, με εταιρείες logistics κ.ά., γύρω και εντός του αστικού ιστού. Σε όλη την περιοχή βγάζει μάτι η απουσία των κρατικών ελεγκτικών υπηρεσιών για την τήρηση όλων των απαραίτητων μέτρων προστασίας», ενώ «είναι κοινό μυστικό ότι σε χώρους δουλειάς, κάτω από την τρομοκρατία της εργοδοσίας υπάρχει απόκρυψη κρουσμάτων, καταπατούνται όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα (...) Με ευθύνη της κυβέρνησης, μάλιστα, το συγκοινωνιακό δίκτυο στην ευρύτερη περιοχή παραμένει άθλιο ακόμα και τώρα, με αποτέλεσμα τις πρωινές και απογευματινές ώρες εργάτες να στοιβάζονται στα ΜΜΜ».

Ως προς το δημόσιο σύστημα Υγείας, η Οργάνωση του Κόμματος αναφέρει ότι «η κυβέρνηση κλείνει τα αυτιά της και δεν ακούει τις δίκαιες διεκδικήσεις των υγειονομικών του μοναδικού δημόσιου νοσοκομείου της περιοχής, του "Θριάσιου" Νοσοκομείου (...) Ταυτόχρονα, η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας σε όλη τη Δυτική Αττική παραμένει σε τραγική κατάσταση, με το σύνολο των Κέντρων Υγείας να είναι υποστελεχωμένα, χωρίς ιατρικό προσωπικό σε βασικές ειδικότητες. Τα παραδείγματα είναι πολλά και ανησυχητικά. Το Κέντρο Υγείας Ασπροπύργου παραμένει χωρίς προσωπικό καθαριότητας εδώ και 6 μήνες. Στο Κέντρο Υγείας Μεγάρων, μετά την εμφάνιση κρούσματος σε μέλος του προσωπικού, δεν έγινε πλήρης ιχνηλάτηση επαφών καθώς και ο αναγκαίος εργαστηριακός έλεγχος σε όλο το προσωπικό του Κέντρου Υγείας».

Επιπλέον, τονίζει η Τομεακή Επιτροπή, περιοχές σε δήμους της Δυτικής Αττικής «παραμένουν υποβαθμισμένες και με γενικευμένα προβλήματα που έχουν σοβαρές συνέπειες στην υγεία των κατοίκων και των εργαζομένων, όπως η συνέχιση της λειτουργίας του καρκίνου του ΧΥΤΑ Φυλής, η μετατροπή της Δυτικής Αττικής σε θάλαμο αερίων από την ανεξέλεγκτη δράση των ομίλων, οι κίνδυνοι βιομηχανικών ατυχημάτων κ.ά. Ιδιαίτερα σε Ανω Λιόσια, Ζεφύρι, Ασπρόπυργο, Μενίδι και Μέγαρα συγκεντρώνονται κοινωνικές ομάδες που ζουν κάτω από αντίξοες συνθήκες και αντικειμενικά είναι πιο ευάλωτες στην πανδημία».

Η Τομεακή Επιτροπή απαιτεί να ληφθούν άμεσα όλα τα αναγκαία μέτρα:

• Να στελεχωθούν άμεσα όλες οι αρμόδιες κρατικές ελεγκτικές υπηρεσίες και να διενεργούν συχνούς ελέγχους στους μεγάλους χώρους δουλειάς για την τήρηση όλων των μέτρων προστασίας των εργαζομένων, αλλά και όλων των αναγκαίων μέτρων σε περίπτωση που υπάρχει επιβεβαιωμένο κρούσμα. Σε κάθε περίπτωση να εξασφαλίζονται όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων που νοσούν, καθώς δεν μπορεί να αποτελούν ατομική ευθύνη, σε συνθήκες μάλιστα έξαρσης της πανδημίας.
• Η κυβέρνηση να στείλει τώρα συνεργεία για μαζικά δωρεάν τεστ των δημοτών, ιδιαίτερα σε μαζικούς χώρους εργασίας, τα οποία θα τοποθετηθούν σε όλους τους δήμους.
• Να ενισχυθεί τώρα το συγκοινωνιακό δίκτυο της περιοχής, ώστε να μην υπάρχει συνωστισμός. Στους μεγάλους χώρους δουλειάς, με ευθύνη της εργοδοσίας να παρθούν μέτρα για την ασφαλή μεταφορά των εργαζομένων προς και από τη δουλειά, με ταυτόχρονη παροχή μέσων ατομικής προστασίας.
• Να ενισχυθεί αποφασιστικά το «Θριάσιο» Νοσοκομείο, το οποίο καλύπτει εκατοντάδες χιλιάδες πληθυσμού που ζουν ή εργάζονται στην ευρύτερη περιοχή. Προσλήψεις όλου του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού και παροχή όλων των απαραίτητων μέτρων προστασίας και τεχνολογικού εξοπλισμού. Αντίστοιχα, να ενισχυθούν τώρα όλες οι δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Να γίνει πραγματική και άμεση επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας.
• Ειδική φροντίδα για τις πιο ευάλωτες ομάδες της περιοχής, οικονομικούς μετανάστες, πρόσφυγες και Ρομά, με ειδικά ενημερωτικά - διαγνωστικά συνεργεία στις περιοχές όπου κατοικούν και στους χώρους όπου συχνάζουν.

«Οι χώροι δουλειάς, με ευθύνη κυβέρνησης - εργοδοσίας, είναι υγειονομικές βόμβες διασποράς του ιού, με κίνδυνο για την υγεία και τη ζωή μας και των οικογενειών μας», τονίζουν με κοινή ανακοίνωσή τους τα Σωματεία Εργαζομένων ΟΤΑ Θριασίου, Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων Δυτικής Αττικής, Εργαζομένων στην Ενέργεια και το Παράρτημα Θριασίου του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής.

«Στην περιοχή μας και ιδιαίτερα στο Θριάσιο», τονίζουν, «χιλιάδες εργαζόμενοι δουλεύουμε χωρίς ουσιαστικά μέτρα προστασίας, ο ένας πάνω στον άλλο. Σε πολλές επιχειρήσεις δεν γίνεται θερμομέτρηση κατά την είσοδό μας. Εργαζόμαστε χωρίς μάσκα και αντισηπτικά, ενώ οι κοινόχρηστοι χώροι δεν απολυμαίνονται. Δεν πραγματοποιούνται τεστ, ούτε γίνονται ιχνηλατήσεις σε περίπτωση κρούσματος, με συνέπεια να μην μπαίνουν σε καραντίνα αυτοί που ήρθαν σε επαφή με νοσούντες συναδέλφους. Ανάλογες περιπτώσεις παραβίασης των υγειονομικών πρωτοκόλλων υπάρχουν και σε επιχειρήσεις όπου παίρνονται κάποια στοιχειώδη μέτρα».

Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους «παραμένουν ανύπαρκτοι», υπογραμμίζουν τα σωματεία, ενώ την ίδια στιγμή «επικίνδυνες συνθήκες συγχρωτισμού διαπιστώνονται στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για τους χιλιάδες εργαζομένους και κατοίκους, λόγω των ελάχιστων δρομολογίων λεωφορείων και προαστιακού, ενώ δεν υπάρχει κανένας έλεγχος στα πούλμαν των εταιρειών, με αποτέλεσμα να πηγαίνουμε στο μεροκάματο στοιβαγμένοι σαν σαρδέλες».

Οπως επισημαίνουν, «την αγωνία μας μπροστά σε αυτήν τη δραματική κατάσταση επιτείνει η αδυναμία του δημόσιου συστήματος Υγείας να ανταποκριθεί στις ανάγκες που υπάρχουν».

«Η κατάσταση της Δυτικής Αττικής αποδεικνύει τον πραγματικό ένοχο της εξάπλωσης της πανδημίας, που δεν είναι άλλος από την ανάγκη απρόσκοπτης κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων, που δεν λογαριάζουν μέτρα προστασίας και ζωές», τονίζουν τα σωματεία και απαιτούν να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων.

Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να συγκαλύψει αυτήν την πραγματικότητα, η ίδια η εξέλιξη της πανδημίας, ειδικά στο δεύτερο κύμα με την πολύ αργή μείωση των κρουσμάτων και των άλλων δεικτών μετά από έναν ολόκληρο μήνα lockdown, δεν αφήνει τέτοια περιθώρια. Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση που έκανε εκ μέρους της επιτροπής εμπειρογνωμόνων η καθηγήτρια Βάνα Παπαευαγγέλου, στην επίσημη ενημέρωση για τον κορονοϊό στις 4 Δεκέμβρη: «Μία πιθανή εξήγηση του συνεχιζόμενου δεύτερου κύματος» είναι ότι υπάρχει «ένα συνεχές ας το πούμε πινγκ πονγκ μεταξύ των εργασιακών χώρων και της ενδοοικογενειακής διασποράς. Δηλαδή, εκεί που πάει να ηρεμήσει μία περιοχή, ξεσπά μία συρροή κρουσμάτων σε ένα εργασιακό περιβάλλον, σε μία κλειστή δομή, που λειτουργεί σαν μία πηγή υπερμετάδοσης και έχει σαν αποτέλεσμα τη διασπορά μέσα στα σπίτια όλων αυτών των ανθρώπων, στις οικογένειές τους»...

Στις αλλεπάλληλες συγκεκριμένες καταγγελίες των συνδικάτων για την επικίνδυνη κατάσταση στους εργασιακούς χώρους ήρθαν να προστεθούν τις προηγούμενες μέρες και τα στοιχεία σχετικής έρευνας του Ελληνικού Ινστιτούτου Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (ΕΛΙΝΥΑΕ)¹. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε πανελλαδικά, μέσω ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου, την περίοδο 8 Σεπτέμβρη - 13 Οκτώβρη, δηλαδή πριν από την έναρξη του δεύτερου lockdown. Τα αποτελέσματά της περιλαμβάνουν πλήθος στοιχείων για τις καταστάσεις κινδύνου σε χώρους εργασίας, επιβεβαιώνουν τις σοβαρές ελλείψεις και κατά συνέπεια την τεράστια ευθύνη της κυβέρνησης, που δεν υποχρεώνει την εργοδοσία να λάβει ουσιαστικά μέτρα προστασίας των εργαζομένων από την πανδημία, όπως και από άλλες έκτακτες καταστάσεις.

Στον παραπάνω πίνακα παρουσιάζονται ορισμένα από τα αποτελέσματα της έρευνας, όπου αποτυπώνεται το ποσοστό των ερωτηθέντων που απάντησαν θετικά σε ερωτήσεις για το αν εφαρμόστηκαν στο χώρο εργασίας τους διάφορα μέτρα για την προστασία από τον κορονοϊό (η ανάλυση έχει γίνει σε δείγμα όπου εξαιρούνται αυτοαπασχολούμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι). Τα αποτελέσματα δείχνουν τις μεγάλες ελλείψεις στα ουσιαστικά μέτρα προστασίας από τον κορονοϊό. Εξαιρούνται ορισμένα στοιχειώδη και πιο «ανέξοδα» για την εργοδοσία μέτρα (τα οποία φυσικά από μόνα τους δεν είναι αρκετά), όπως η παροχή αντισηπτικών διαλυμάτων και η ενημέρωση των εργαζομένων για μέτρα ατομικής υγιεινής, που ακόμη και γι' αυτά δεν απάντησε το 100% ότι λαμβάνονται.

Βασικά μέτρα προστασίας, όπως ο επαρκής αερισμός και ο τακτικός καθαρισμός των χώρων εργασίας, η τοποθέτηση οδηγιών σε εμφανή σημεία και η παροχή μέσων ατομικής προστασίας, δεν εφαρμόζονται καθολικά στους χώρους εργασίας, αφού περίπου 3 στους 10 ερωτηθέντες δεν απάντησαν ότι αυτά ελήφθησαν στο χώρο εργασίας τους.

Ποσοστό κάτω του 50% απάντησε ότι απολυμαίνονται οι χώροι εργασίας, ότι αυξήθηκε η απόσταση μεταξύ των θέσεων εργασίας ή ότι συντηρούνται τακτικά τα συστήματα εξαερισμού - κλιματισμού.

Για άλλα σημαντικά μέτρα προστασίας που μπορούν να συμβάλουν στην πρόληψη της διασποράς του κορονοϊού, μόνο 2 με 3 στους 10 ερωτηθέντες απάντησαν ότι εφαρμόζονται στο χώρο εργασίας τους. Τέτοιου είδους μέτρα είναι π.χ. η τακτική θερμομέτρηση των εργαζομένων, η διενέργεια τεστ κορονοϊού, η αποφυγή χρήσης κλιματιστικών που ανακυκλώνουν τον αέρα, η παροχή ξεχωριστών εργαλείων και εξοπλισμού εργασίας σε κάθε εργαζόμενο κ.ά.

Την ευθύνη της εργοδοσίας για τη συνολικότερη απουσία διαδικασιών για την προστασία της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων αποτυπώνουν μια σειρά αποτελέσματα της έρευνας: Λιγότεροι από το 40% απάντησαν ότι επικαιροποιήθηκε η εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου, κάτι που είναι αναγκαίο προκειμένου να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία από τον κορονοϊό, λαμβάνοντας υπόψη όμως και άλλους κινδύνους για την υγεία και ασφάλεια που μπορεί να οδηγήσουν σε εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες (π.χ. να ληφθεί υπόψη αν κάποιο μέτρο για αποφυγή συνωστισμού αυξάνει τους κινδύνους εργατικών ατυχημάτων και πώς μπορεί αυτό να λυθεί).

Επίσης λιγότεροι από το 40% απάντησαν ότι δόθηκαν οδηγίες στους εργαζόμενους από τον τεχνικό ασφάλειας ή ότι πραγματοποιήθηκε εκπαίδευση εργαζομένων στη χρήση μέσων ατομικής προστασίας. Μόλις λίγο πάνω από τους μισούς ερωτηθέντες που εργάζονται σε δραστηριότητες με πάνω από 50 εργαζόμενους (όπου υπάρχει υποχρέωση απασχόλησης γιατρού Εργασίας) απάντησαν ότι δόθηκαν οδηγίες από το γιατρό Εργασίας.

Ειδικότερα για τις ευπαθείς ομάδες εργαζομένων, για τις οποίες απαιτείται ειδική μέριμνα, λιγότεροι από τους μισούς απάντησαν ότι λαμβάνονται ειδικά μέτρα προστασίας για αυτές τις ομάδες. Ειδικότερα, στους χώρους όπου η δραστηριότητα απαιτεί επαφή με το κοινό, μόνο το 25,2% απάντησε θετικά στην ερώτηση αν υπάρχει μέριμνα για απασχόληση των ευπαθών ομάδων σε θέσεις εργασίας που δεν θα έχουν άμεση επαφή με το κοινό (back office).

Στην παρουσίαση της έρευνας περιγράφονται και αποτελέσματα διερεύνησης σχετικά με την ενημέρωση και εκπαίδευση εργαζομένων και πληθυσμού για έκτακτες καταστάσεις.

Μόνο 4 περίπου στους 10 εργαζόμενους απάντησαν ότι έχουν εκπαιδευτεί στο χώρο εργασίας τους για πρόληψη πυρκαγιάς, χρήση πυροσβεστικών μέσων, πρώτες βοήθειες και εκκένωση χώρων εργασίας. Οι 3 στους 10 απάντησαν ότι έχουν εκπαιδευτεί για προστασία από το σεισμό και μόλις 1 στους 10 περίπου ότι έχει εκπαιδευτεί για άλλες φυσικές ή τεχνολογικές καταστροφές.

Για τις περιπτώσεις φυσικών και τεχνολογικών καταστροφών, οι συμμετέχοντες στην έρευνα ρωτήθηκαν αν έχουν ενημερωθεί από το δήμο ή την Περιφέρειά τους. Λιγότερο από το 10% των ερωτηθέντων απάντησαν ότι έχουν ενημερωθεί για τις οδηγίες αυτοπροστασίας, για το σχέδιο αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών στην περιοχή τους ή για την περίπτωση που θα χρειαστεί εκκένωση της περιοχής τους...

Στα κιτάπια του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, η προστασία της υγείας και της ζωής των εργαζομένων λογαριάζεται ως «κόστος», ως εμπόδιο στην ένταση της εκμετάλλευσης. Η κυβέρνηση διαμορφώνει υγειονομικά πρωτόκολλα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της εργοδοσίας, η οποία με τη σειρά της τα «ξεχειλώνει» παραπέρα. Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι μετακινούνται σαν «παστωμένες σαρδέλες» στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, δουλεύουν σε χώρους εργασίας χωρίς καμία ουσιαστική προστασία, επιστρέφουν σε τέτοια σπίτια όπου είναι αδύνατο να δημιουργήσουν συνθήκες απομόνωσης αν κάποιο μέλος της οικογένειας «κολλήσει».

Η έγνοια της κυβέρνησης όχι για να προστατέψει τους εργαζόμενους αλλά για να «βγάλει λάδι» τη μεγαλοεργοδοσία αποτυπώνεται με χαρακτηριστικό τρόπο στην πρόσφατη δήλωση του υπουργού Ανάπτυξης, Αδ. Γεωργιάδη, ότι... «πρώτος βγήκα και διέψευσα όλες τις φήμες που προέκυψαν, ότι δήθεν τα σούπερ μάρκετ είναι εστίες υπερμετάδοσης κορονοϊού»!

Κι αυτό όταν είναι αλλεπάλληλες οι καταγγελίες που έρχονται από όλη την Ελλάδα για πλήθος κρουσμάτων στα σούπερ μάρκετ και για ανυπαρξία κρίσιμων μέτρων προστασίας των εργαζομένων και των καταναλωτών. Ανάλογη είναι η κατάσταση στο ηλεκτρονικό εμπόριο, με τα σωματεία να καταγγέλλουν ότι εργαζόμενοι δουλεύουν σε «εξαντλητικούς ρυθμούς», σε καταστήματα, αποθήκες και γραφεία με «κλειδωμένες ή φρακαρισμένες εξόδους κινδύνου», ανάμεσα «σε εκατοντάδες κιβώτια και εμπορεύματα, σκαρφαλωμένοι σε σκάλες, ο ένας δίπλα στον άλλον».

Εκατοντάδες είναι ακόμα τα κρούσματα σε μεγάλους χώρους δουλειάς, σε εργοστάσια, αποθήκες κ.α., ωστόσο η κυβέρνηση επιχειρεί να επιβάλει σιγή ασυρμάτου και αρνείται όχι μόνο να πάρει μέτρα, αλλά και να δώσει συγκεκριμένα στοιχεία για τη διασπορά σε εργασιακούς χώρους.

Αποκαλυπτική είναι η στάση της κυβέρνησης και σε ό,τι αφορά τους υποστελεχωμένους κρατικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς. Ηδη από την πρώτη φάση της πανδημίας, όχι μόνο δεν πήρε κανένα μέτρο για την ενίσχυσή τους, αλλά ουσιαστικά ανέστειλε τη λειτουργία των Επιθεωρήσεων Εργασίας, ανοίγοντας το δρόμο για την έξαρση της εργοδοτικής ασυδοσίας. Σήμερα, στη δεύτερη φάση και ενώ ήδη επιβεβαιώνονται στην πράξη τα αποτελέσματα των «πρωτοκόλλων της εργοδοσίας», η κυβέρνηση προχώρησε ένα βήμα παραπέρα: Αντί οι αρμόδιες υπηρεσίες να βάζουν πρόστιμα στους εργοδότες για την απουσία μέτρων προστασίας της υγείας των εργαζομένων και να επιβάλλουν τη λήψη τους... έχουν κατεύθυνση να ρίχνουν πρόστιμα στους εργαζόμενους!

Πριν από λίγες μέρες ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε χαρακτηριστική καταγγελία του Συλλόγου Τεχνικών και Υγειονομικών Επιθεωρητών Υγείας, σύμφωνα με τον οποίο μεικτά κλιμάκια (ελεγκτών της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας και επιθεωρητές Εργασίας, συνεπικουρούμενοι από αστυνομικά όργανα) διαπίστωσαν ότι εργαζόμενοι που ήταν δηλωμένοι για τηλεργασία βρίσκονταν στον φυσικό χώρο εργασίας. Για τις περιπτώσεις αυτές «ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες σε αυτά επιθεωρητές Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία να συνυπογράψουν το έντυπο του προστίμου προς τους εργαζόμενους»! Αντίστοιχη εντολή για την επιβολή προστίμων σε εργαζόμενους προφορικά «είχε δοθεί και από την γενική γραμματέα του υπουργείου»!

Ο Σύλλογος αναφέρει ότι οι εργαζόμενοι υποχρεώθηκαν να βρίσκονται στον φυσικό χώρο εργασίας καθώς δέχτηκαν εντολή και ο εργοδότης τούς παρείχε άδεια μετακίνησης, ενώ «όφειλε να έχει καταρτίσει ονομαστικό πίνακα των εργαζομένων που βρίσκονται σε καθεστώς τηλεργασίας και να τον επικαιροποιεί κάθε φορά που θα προέκυπταν αλλαγές». Κι όμως, με τις κατευθύνσεις της κυβέρνησης οι εργαζόμενοι καλούνται... να πληρώσουν και πρόστιμο για την ασυδοσία της εργοδοσίας!

1. Αποτελέσματα Πανελλαδικής Ερευνας ΕΛΙΝΥΑΕ - Εκτακτες καταστάσεις κινδύνου στην εποχή της πανδημίας Covid-19, 25/11/2020, https://www.elinyae.gr/arthro-neon/apotelesmata-panelladikis-ereynas-elinyae-ektaktes-katastaseis-kindynoy-stin-epohi-tis

Ετσι, την ίδια ώρα που διαφημίζει τις υποστελεχωμένες «Κινητές Ομάδες Υγείας» του ΕΟΔΥ και τα «drive-through testing» (ελέγχους μέσα από το αυτοκίνητο), η κυβέρνηση δεν έχει οργανώσει κανέναν έλεγχο στη Βιομηχανική Περιοχή της Σίνδου στη Θεσσαλονίκη, μετά από τόσο μεγάλο διάστημα που η περιοχή βρίσκεται στο «κόκκινο».

Η απουσία των ελεγκτικών μηχανισμών Περιφέρειας και υπουργείου Εργασίας είναι «εκκωφαντική». Η υποστελέχωσή τους έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορούν να φτάσουν ούτε στο 10% των επιχειρήσεων. Αντίστοιχες είναι και οι κατευθύνσεις που τους δίνονται: Με αφορμή την πανδημία και τα «πρωτόκολλα της εργοδοσίας», έμειναν παντελώς έξω από τους χώρους εργασίας, ενώ δεν υπάρχει κανένας συντονισμός των αρμόδιων αρχών (ΣΕΠΕ, ΕΟΔΥ, Περιφέρειας).

Με αφορμή την παρέμβαση που πραγματοποίησε τις προηγούμενες μέρες αντιπροσωπεία σωματείων της Θεσσαλονίκης στην Αντιπεριφέρεια Υγείας και στην Κεντρική Διεύθυνση Επιθεώρησης Εργασίας Κεντρικής Μακεδονίας, ήρθαν στο φως νέες καταγγελίες για μια σειρά από χώρους δουλειάς, όπου ενώ υπάρχουν δεκάδες κρούσματα δεν λαμβάνονται μέτρα προστασίας της υγείας, δεν γίνεται ιχνηλάτηση των επαφών και συνεχίζουν να αποτελούν εστίες διασποράς.

Ενδεικτικά καταγγέλθηκε ότι στον κλάδο του Μετάλλου, στη βιομηχανία ALUMIL, στη ΒΙΠΕ Σταυροχωρίου Κιλκίς, καταγράφονται καθημερινά πολλά κρούσματα, τα οποία τις τελευταίες 3 βδομάδες αθροίζονται σε πάνω από 50. Εξακολουθεί να μη λαμβάνει μέτρα ιχνηλάτησης των κρουσμάτων και μείωσης του συγχρωτισμού, γιατί κάτι τέτοιο θα αμφισβητήσει τη δυναμικότητα της παραγωγής που είναι αυξημένη κατά 30% τους τελευταίους μήνες.

Στο Εμπόριο «φιγουράρουν» οι αλυσίδες των σούπερ μάρκετ. Στη «Σκλαβενίτης» από τον Αύγουστο μετράμε περισσότερα από 70 κρούσματα σε καταστήματα. Η ιχνηλάτηση γίνεται σε μια πολύ μικρή ομάδα εργαζομένων, με αποτέλεσμα σε καταστήματα όπως στον Βαρδάρη και στο «Μακεδονία» να υπάρχουν κρούσματα που ανακύπτουν με διαφορά 2 - 3 ημερών, επιβεβαιώνοντας πως η διασπορά γίνεται εντός των καταστημάτων. Στο «Lidl» η εταιρεία αρνήθηκε τη διεξαγωγή μαζικών τεστ εντός της αποθήκης όπου υπήρξε διασπορά.

Στις Κατασκευές, στο έργο του μετρό, παρά τα δεκάδες κρούσματα, οι προμήθειες σε Μέσα Ατομικής Προστασίας είναι ελάχιστες, οι εργασίες με συγχρωτισμό συνεχίζουν να εκτελούνται κανονικά, ενώ για τους εργαζόμενους στις γαλαρίες δεν γίνονται πιο συχνά διαλείμματα ώστε να ανεβαίνουν στην επιφάνεια για καθαρό αέρα.

Στα Τρόφιμα, με βάση καταγγελίες των εργαζομένων στο κλαδικό Σωματείο, μαζικά κρούσματα έχουν εντοπισθεί και στις επιχειρήσεις «Παπαδόπουλος» και «Αραμπατζής» στη ΒΙΠΕ Σίνδου, μετά από αυτά στη «Φαίδων» στο Κιλκίς. Τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν στα εκατοντάδες κρούσματα στις κονσερβοποιίες και τα διαλογητήρια σε Πέλλα και Ημαθία, σε άλλες επιχειρήσεις επεξεργασίας τροφίμων σε Χαλκιδική, Καβάλα κ.α., επιβεβαιώνοντας ότι ο κλάδος παραμένει πρωταγωνιστής όχι μόνο στα υπερκέρδη αλλά και στη διασπορά του ιού.

Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη» ο Χάρης Κυριαζίδης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Τροφίμων - Ποτών Κεντρικής Μακεδονίας, ανέδειξε την απουσία των ελεγκτικών μηχανισμών και του ΕΟΔΥ, που αντί να παρεμβαίνει προληπτικά εμφανίζεται μόνο «κατόπιν εορτής». Οπως λέει, ιδιαίτερα στις ΒΙΠΕ της Σίνδου στη Θεσσαλονίκη, του Σταυροχωρίου και της Ν. Σάντας του Κιλκίς η απουσία τους είναι αισθητή. Δεν είναι σε κανέναν χώρο, δεν διενεργούν ούτε διερευνητικά γρήγορα τεστ (rapid tests)...

«Στα Τρόφιμα υπάρχει άνοδος των πωλήσεων και της παραγωγής αυτήν την περίοδο. Η εργοδοσία αυτό που θα κοιτάξει πρώτα είναι η κερδοφορία. Στο βωμό της θυσιάζει την υγεία των εργαζομένων, και αυτό το κάνει με μεγαλύτερη ευκολία όταν δεν υπάρχει κανένας ελεγκτικός μηχανισμός», σημειώνει. Οπως ανέφερε χαρακτηριστικά, κατά την έναρξη του δεύτερου κύματος, το Σωματείο πραγματοποίησε παρέμβαση στην Επιθεώρηση Εργασίας του Κιλκίς, ζητώντας διενέργεια ελέγχων στις επιχειρήσεις και η απάντηση που έλαβε ήταν ότι... «αναμένουν τις κατευθύνσεις του υπουργείου». Και φαίνεται πως ακόμη περιμένουν...

Τα σωματεία διεκδικούν διενέργεια μαζικών και επαναλαμβανόμενων τεστ από τον ΕΟΔΥ στις ΒΙΠΕ, αποφυγή του συγχρωτισμού στους χώρους δουλειάς με μείωση του αριθμού των εργαζομένων ανάλογα με τα τετραγωνικά της επιχείρησης και μείωση του ωραρίου χωρίς μείωση των αποδοχών, αύξηση διαλειμμάτων αλλά και αύξηση του αριθμού των λεωφορείων που χρησιμοποιούν οι εταιρείες για τη μεταφορά των εργαζομένων, αύξηση των δρομολογίων του ΟΑΣΘ. Επίσης, την επαναλειτουργία του Κέντρου Υγείας στη ΒΙΠΕ Σίνδου και πλήρη στελέχωση όλων των νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας της περιοχής.

Copyright 2020 The Associated

Από τα τεστ που γίνονται στην Ινδία

Μετά τη συναίνεση της FDA, οι πρώτοι εμβολιασμοί θα ξεκινήσουν την Κυριακή ή τη Δευτέρα, δήλωσε ο επικεφαλής σύμβουλος του προγράμματος ανάπτυξης εμβολίων «Operation Warp Speed».

Σύμφωνα με τα διεθνή πρακτορεία, οι επιστήμονες που συμμετέχουν στην επιτροπή ανασκόπησης του εμβολίου δεν έθεσαν αμφιβολίες σχετικά με την ασφάλεια ή την αποτελεσματικότητά του, εκτός από τις μη σοβαρές παρενέργειες στα άτομα κάτω των 55 ετών, λόγω του γεγονότος ότι το ανοσοποιητικό σύστημα των νεότερων ατόμων είναι γενικότερα πιο ενεργό.

Η FDA τοποθετεί στο 95% την αποτελεσματικότητα του εμβολίου, όπως είχαν ανακοινώσει και οι «Pfizer»/«BioNTech», ενώ ισχυρίζεται ότι ενδέχεται να είναι αποτελεσματικό και από την πρώτη δόση. Την επόμενη Πέμπτη θα συνεδριάσει η FDA και για την έγκριση του εμβολίου της «Moderna».

Πάντως, οι μαζικοί εμβολιασμοί στις ΗΠΑ αναμένονται τους μήνες Φλεβάρη, Μάρτη, Απρίλη, με τον νέο Πρόεδρο, Τζο Μπάιντεν, να ανακοινώνει τον στόχο του εμβολιασμού 100 εκατ. ανθρώπων - σχεδόν το 1/3 του πληθυσμού - κατά τις πρώτες 100 μέρες διακυβέρνησής του.

Ο Καναδάς έδωσε το «πράσινο φως» για τη χρήση του εμβολίου των «Pfizer»/«BioNTech» και ξεκινά άμεσα ο εμβολιασμός. Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, Τζάστιν Τριντό, περίπου 250.000 δόσεις του εμβολίου θα είναι διαθέσιμες πριν από το τέλος της χρονιάς και θα διανεμηθούν αρχικά στα γηροκομεία και το υγειονομικό προσωπικό.

Επίσης, οι πρώτες δόσεις του εμβολίου «Pfizer»/«BioNTech» έφτασαν την περασμένη βδομάδα και στο Ισραήλ και σχεδιάζεται η χορήγησή τους από τις 20 Δεκέμβρη. H χώρα θα έχει αρκετό απόθεμα για περίπου το 1/4 του πληθυσμού της μέχρι το τέλος του έτους. To Ισραήλ παρήγγειλε τον περασμένο μήνα 8 εκατ. δόσεις, ενώ έχει παραγγείλει επίσης εμβόλια από τη «Moderna» και την «AstraZeneca».

Η Κίνα εντείνει τις προσπάθειες για προώθηση των εμβολίων της και ανάπτυξης της γεωπολιτικής της επιρροής σε διάφορες χώρες του κόσμου, κυρίως στη Νοτιοανατολική Ασία, στη Λατινική Αμερική και την Αφρική, ενώ σχεδιάζεται η μεταφορά εμβολίων.

Το πειραματικό εμβόλιο κορονοϊού που αναπτύχθηκε από την κινεζική εταιρεία «Sinopharm» έχει 86% αποτελεσματικότητα, δήλωσε χτες το υπουργείο Υγείας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, σύμφωνα με τα ενδιάμεσα αποτελέσματα των κλινικών δοκιμών τελικού σταδίου.

Τον Ιούλη, το αραβικό κράτος του Κόλπου ξεκίνησε τις κλινικές δοκιμές φάσης 3 του εμβολίου της «Sinopharm» και τον Σεπτέμβρη ενέκρινε την επείγουσα χρήση του για ορισμένες ομάδες. Ηταν η πρώτη διεθνής άδεια για χρήση κινεζικού εμβολίου.

Στη Ρωσία, από την έναρξη των εμβολιασμών το περασμένο Σαββατοκύριακο μέχρι και την Πέμπτη είχαν εμβολιαστεί πάνω από 150.000 άνθρωποι, κυρίως υγειονομικοί και εκπαιδευτικοί. Παράλληλα, η ρωσική κυβέρνηση συνεχίζει στην κούρσα της διεκδίκησης μεριδίου στην παγκόσμια αγορά για το εμβόλιο «Sputnik V». Την περασμένη βδομάδα, ανακοίνωσε πως το εμβόλιο θα περάσει από τοξικολογική εξέταση στην Τουρκία, όπου ανάλογα με τα αποτελέσματα, θα προχωρήσουν οι συζητήσεις για την προμήθειά του. Επίσης, η Αργεντινή υπέγραψε συμφωνία με τη Ρωσία για την προμήθεια του ρωσικού εμβολίου. Η χώρα θα λάβει μεταξύ Γενάρη - Φλεβάρη 10 εκατ. δόσεις, που επαρκούν για τον εμβολιασμό 5 εκατ. ανθρώπων.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής του Ρωσικού Ταμείου Αμεσων Επενδύσεων (RDIF), τα εμβόλια για την Αργεντινή θα παραχθούν από επιχειρήσεις και εργαστήρια στην Ινδία, στην Κίνα και τη Νότια Κορέα.

Η Ινδία, ο μεγαλύτερος κατασκευαστής εμβολίων στον κόσμο, ετοιμάζεται για τη μαζική παγκόσμια παραγωγή εμβολίων, ενισχύοντας τη φαρμακευτική βιομηχανία και άλλους σχετικούς κλάδους και επιταχύνοντας επενδύσεις.

Η Ινδία κατασκευάζει περισσότερο από το 60% όλων των εμβολίων που πωλούνται σε ολόκληρο τον κόσμο και παρότι τα εμβόλια των «Pfizer» και «Moderna» δεν θα παραχθούν εκεί (τουλάχιστον προς το παρόν) οι επιχειρηματικές συμφωνίες στην Ινδία θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο για τη μαζική παραγωγή εμβολίων κατά της Covid-19.

Μέχρις ώρας οι ινδικές εταιρείες πρόκειται να παραγάγουν οκτώ εμβόλια, μεταξύ των οποίων το «Covishield» της «AstraZeneca».

«Πολλά εμβόλια παράγονται σε διάφορες χώρες σε όλο τον κόσμο, αλλά υπάρχει μόνο μία που έχει την ικανότητα να παράγει επαρκείς ποσότητες για να καλύψει τους πολίτες σε κάθε χώρα, και αυτή είναι η Ινδία», είπε χαρακτηριστικά ο πρέσβης της Αυστραλίας στην Ινδία, μετά από περιοδείες σε χώρους παρασκευής εμβολίων στην Ινδία μαζί με διπλωμάτες άλλων χωρών.

Το «Serum Institute of India» (SII), ο μεγαλύτερος κατασκευαστής εμβολίων στον κόσμο, έχει ήδη συσσωρεύσει περισσότερες από 50 εκατομμύρια δόσεις του εμβολίου της «AstraZeneca», παρότι αυτό αναμένει έγκριση έκτακτης ανάγκης τόσο από τις βρετανικές όσο και από τις ινδικές αρχές. Το SII σκοπεύει να παράξει συνολικά 400 εκατ. δόσεις έως τον Ιούλη και δημιουργεί νέες γραμμές παραγωγής για την παραγωγή περίπου 1 δισ. δόσεων ετησίως.

Η DHL, η μεγαλύτερη εταιρεία ταχυμεταφορών και logistics στον κόσμο, έχει ήδη ξεκινήσει στην Ινδία τις εργασίες και επενδύσεις για τη μεταφορά εμβολίων. Πρόσφατα μετέφερε το εμβόλιο «Sputnik V» για δοκιμές και ο όμιλος θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην εξαγωγή εμβολίων και τη διανομή τους στη χώρα, πολλαπλασιάζοντας τα κέρδη του.

Τέλος, δεν περνάει απαρατήρητο ότι οι φτωχότεροι λαοί των λιγότερο ισχυρών καπιταλιστικών οικονομιών κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς εμβόλιο ακόμη και μέσα στο 2021, ως μια «παράπλευρη απώλεια» της ανισομετρίας και του γεωπολιτικού ανταγωνισμού που εντείνεται γύρω από το εμβόλιο.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, 9 στα 10 άτομα σε δεκάδες «φτωχές» χώρες θα μπορούσαν να στερηθούν τον εμβολιασμό τον επόμενο χρόνο, επειδή τα ισχυρότερα καπιταλιστικά κράτη έχουν συσσωρεύσει πολύ περισσότερες δόσεις από ό,τι χρειάζονται για τον πληθυσμό τους. «Πλούσια» κράτη που έχουν το 14% του παγκόσμιου πληθυσμού, είχαν αγοράσει μέχρι τον περασμένο μήνα το 53% του συνολικού αποθέματος των πιο υποσχόμενων εμβολίων.

Συχνά, με αφορμή το εμβόλιο γίνονται αναφορές από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ στο λεγόμενο «αντιεμβολιαστικό κίνημα», την άρνηση δηλαδή των εμβολιασμών, ως ένα εμπόδιο μπροστά στην ανάγκη εμβολιασμού για την Covid-19. Μάλιστα, καταγράφονται και σε ορισμένες δημοσκοπήσεις τέτοιες τάσεις.

Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι είναι άλλο πράγμα τα ερωτήματα και οι επιφυλάξεις που υπάρχουν εύλογα για το νέο εμβόλιο και η απαίτηση να δοθούν διευκρινίσεις, να απαντηθούν ερωτήματα και προβληματισμοί που απασχολούν και την επιστημονική κοινότητα, και άλλο η σκοταδιστική αντιεπιστημονική άρνηση των εμβολιασμών. Ερωτήματα που άλλωστε υπάρχουν και εξαιτίας της ίδιας της διαδικασίας παραγωγής και διάθεσης των εμβολίων, των ανταγωνισμών και των αντιπαραθέσεων σε αυτό το επίπεδο.

Από την άλλη, η λογική των «αρνητών του εμβολίου» δεν έπεσε από κανέναν ουρανό... Πίσω από τη διασπορά τέτοιων θεωριών και θέσεων θα πρέπει να αναζητήσουμε τα συμφέροντα άλλων επιχειρηματικών ομίλων, που θεωρούν τη φαρμακευτική κρατική και ασφαλιστική δαπάνη - τα χρήματα που πάνε από το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία στις φαρμακευτικές εταιρείες - ως μια γερή κρατική επιδότηση αυτού του κλάδου εις βάρος άλλων κλάδων. Μαζί με τα αιτήματά τους για μια λιγότερο προνομιακή αντιμετώπιση των φαρμακοβιομηχανιών, πάνε χέρι χέρι και τέτοιες σκοταδιστικές επικίνδυνες και ανορθολογικές θεωρίες...

Τέτοιες απόψεις και θέσεις διαδόθηκαν πιο πλατιά στην Ελλάδα, σε συνθήκες που σημαντικά τμήματα του πληθυσμού δυσκολεύονταν οικονομικά να διαχειριστούν το κόστος του εμβολιασμού για τους ίδιους και τα παιδιά τους ειδικά την περίοδο της προηγούμενης οικονομικής κρίσης. Επειδή, αν και ένα μεγάλο μέρος εμβολίων διατίθεται δωρεάν, υπάρχουν σημαντικοί περιορισμοί σε μια σειρά άλλα, τα οποία συνταγογραφούνται μόνο σε ειδικές κατηγορίες (π.χ. εμβόλιο για τη γρίπη, όπου ακόμα και φέτος μπήκαν κόφτες για μια σειρά κατηγορίες που δεν θεωρούνται «ευπαθείς ομάδες»). Αλλά και επειδή υπάρχει το κόστος της συνταγογράφησης, ειδικά όσον αφορά παιδίατρους κ.λπ. Εκφράζει δηλαδή με έναν τρόπο την έλλειψη ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού δωρεάν εμβολιασμών, βασισμένο σε ένα ισχυρό δημόσιο δωρεάν σύστημα πρόληψης.

Για άλλη μια φορά, όπως επιχείρησε και με τους αρνητές της μάσκας και της πανδημίας, η κυβέρνηση προσπαθεί να συντηρήσει τέτοιες τάσεις ως τον βολικό αντίπαλο, προκειμένου να περνάει την πολιτική της χωρίς ερωτήματα, επιφυλάξεις και αντιρρήσεις. Γιατί τελικά, το βασικό ερώτημα που προσπαθεί να αποφύγει η κυβέρνηση και το κράτος, που προσπαθεί να «κουκουλώσει», είναι το εξής: Γιατί ένα εμβόλιο με τόσο μαζική χρήση να παράγεται και να διατίθεται ως εμπόρευμα; Και τι επιπτώσεις έχει αυτό στην παραγωγή, διάθεση και ασφάλειά του;

Αναντίρρητα λοιπόν η παραγωγή εμβολίων για την Covid-19, η μαζική διάθεσή τους αποτελεί μια επείγουσα λαϊκή ανάγκη. Τι γίνεται όμως όταν αυτή υποτάσσεται στην κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, φαρμακοβιομηχανιών και καπιταλιστικών κρατών;

Για να αντιληφθεί κανείς τα ποσά που «παίζονται» γύρω από το εμβόλιο για τον κορονοϊό, αρκεί να σκεφτεί ότι σύμφωνα με αναλύσεις της «αγοράς», οι εταιρείες που θα αναπτύξουν εμβόλια Covid-19 θα μοιραστούν συνολικά έσοδα 100 δισ. δολάρια και κέρδη 40 δισ. δολάρια!

Μόνο η αμερικανική «Pfizer» και η γερμανική «BioNTech» υπολογίζεται ότι θα εισπράξουν το 2021 από τις πωλήσεις του εμβολίου τους για την Covid-19 περί τα 13 δισ. δολάρια, σύμφωνα με τη «Morgan Stanley».

Αυτοί οι τζίροι και τα κέρδη προστίθενται στην ξέφρενη κούρσα που καταγράφουν τα τελευταία χρόνια τα εμβόλια στο χρηματιστήριο της φαρμακοβιομηχανίας, με τις πωλήσεις τους να προϋπολογίζονται στα 120 δισ. δολάρια έως το 2025, από 60 περίπου δισ. που ήταν μέχρι το 2015.

Υπολογίζεται μάλιστα ότι μέχρι το 2025 τα εμβόλια θα αποφέρουν το 10% του τζίρου της φαρμακοβιομηχανίας, από το 1%-2% που ήταν πριν από 20 χρόνια. Συνολικά, η παγκόσμια αγορά φαρμάκων κατέγραφε πωλήσεις ύψους 390 δισ. δολάρια στις αρχές του 2001, για να φτάσει το 2019 τα 1,25 τρισ. δολάρια!

Το φάρμακο - εμπόρευμα επομένως είναι επικερδές και τα εμβόλια αποδεικνύονται ολοένα και περισσότερο μια σίγουρη επένδυση.

Οι επενδύσεις λοιπόν στη φαρμακοβιομηχανία μπορούν να δώσουν διέξοδο σε υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, που αυτήν τη στιγμή λιμνάζουν.

Αρκεί να δει κανείς τις επιδοτήσεις που πήραν από τα κράτη οι φαρμακοβιομηχανίες που αναπτύσσουν το εμβόλιο για την Covid-19: Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έδωσε 2,1 δισ. δολάρια σε «Sanofi» και GSK για την κλινική ανάπτυξη και κατασκευή εμβολίου, 1,2 δισ. στην «AstraZeneca» για 400 εκατ. δόσεις, 456 εκατ. δολάρια στη J&J, 483 εκατ. στη «Moderna», 2 δισ. στην «Pfizer». Αλλα 750 εκατ. δολάρια πήρε η «AstraZeneca» από την Κομισιόν για 300 εκατ. δόσεις.

Ζάλη προκαλούν και τα στοιχεία που βγήκαν στη δημοσιότητα την περασμένη βδομάδα για τους «δισεκατομμυριούχους των εμβολίων», που αυξάνουν τον πλούτο τους, καθώς ανεβαίνουν οι μετοχές των «Pfizer» και «Moderna».

Συγκεκριμένα, η αύξηση των μετοχών της «BioNTech» δημιούργησε 4 δισ. δολάρια πρόσθετο πλούτο για τον διευθύνοντα σύμβουλο και ιδρυτή της, που έχει εξαργυρώσει φέτος περίπου 30 εκατ. δολάρια σε μετοχές. Αλλά και οι δυο Γερμανοί αδελφοί, που ήταν οι πρώτοι επενδυτές της «BioNTech», έχουν προσθέσει 8 δισ. δολάρια στην καθαρή περιουσία τους φέτος, αυξάνοντάς την σε περίπου 12,7 δισ. δολάρια έκαστος. Τέλος, ο Διευθύνων Σύμβουλος της «Moderna» κέρδισε φέτος 4,8 δισ. δολάρια.

Για τον διαμοιρασμό της πίτας από τον παγκόσμιο τζίρο διεξάγεται ένας αδυσώπητος ανταγωνισμός ανάμεσα σε μονοπώλια και κράτη, με μόνιμα θύματα τους λαούς και την υγεία τους.

Παρά την προσπάθεια να αποδοθεί η «γρήγορη παρασκευή του εμβολίου» στην ...παγκοσμιοποίηση, που διασφαλίζει ότι «οι επενδύσεις και η επιστημονική γνώση θα διασχίζουν με ταχύτητα τα σύνορα», η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.

Αν και η (συν)εργασία εκατομμυρίων επιστημόνων σε όλο τον κόσμο θα μπορούσε πράγματι να είχε «απογειώσει» τις δυνατότητες της έρευνας και ενδεχομένως να είχε οδηγήσει και σε ταχύτερη, ασφαλή παρασκευή του εμβολίου, τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας είναι ιδιοκτησία των πολυεθνικών, που τα αξιοποιούν με κριτήριο το κέρδος τους και όχι την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Για παράδειγμα, η παρασκευή του εμβολίου θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει από πολύ καλύτερη βάση, αν είχε αξιοποιηθεί η προηγούμενη επιστημονική έρευνα για τους κορονοϊούς, που όμως έμεινε στο συρτάρι, επειδή η παρασκευή ενός εμβολίου δεν κρίθηκε τότε οικονομικά συμφέρουσα από τις φαρμακοβιομηχανίες.

Επίσης, τα διάφορα «ινστιτούτα» που ασχολούνται με τα εμβόλια για την Covid-19, όχι μόνο δεν συνεργάζονται μεταξύ τους, αλλά βρίσκονται και σε μεγάλο ανταγωνισμό, αφού τα συμβόλαια συνδέονται με μεγάλα κέρδη.

Και βέβαια, σε όλα τα στάδια της κούρσας για την παρασκευή του εμβολίου, η ...εμπορική κατασκοπεία, ακόμα και η προσπάθεια εξαγοράς επιστημόνων, έδωσαν και πήραν, αποκαλύπτοντας τις σκληρές ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις που κρύβονται πίσω από το εμβόλιο.

Το ζήτημα αφορά την πρωτοκαθεδρία στη μεγάλη παγκόσμια αγορά, με τη ζήτηση του εμβολίου που έχει διαμορφωθεί εξαιτίας της πανδημίας.

Το ποιο ή ποια μονοπώλια θα κυριαρχήσουν στην παραγωγή και διάθεση του εμβολίου για την covid-19, συνδέθηκε ακόμα περισσότερο με την ταχύτητα παρασκευής του, με δεδομένη την πίεση που ασκεί η πανδημία στα δημόσια συστήματα Υγείας και στις οικονομίες όλων των κρατών, σε συνθήκες μάλιστα νέας καπιταλιστικής κρίσης.

Ταυτόχρονα, έχουν ήδη συναφθεί προκαταβολικά συμβόλαια, έχουν εξασφαλιστεί κρατικές χρηματοδοτήσεις και όχι μόνο αυτό: Σε επίπεδο ΕΕ, αλλά και σε άλλες χώρες του ΝΑΤΟ, έχει αποκλειστεί ουσιαστικά η προμήθεια εμβολίου από ανταγωνιστικές χώρες, όπως είναι η Ρωσία και η Κίνα. Και βέβαια, ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε ΗΠΑ - Μ. Βρετανία - Γερμανία εντείνεται για το ποιος θα κυριαρχήσει στη «δυτική αγορά».

Με δεδομένο ότι από τη διάθεση του εμβολίου εξαρτώνται μια σειρά ζητήματα όπως η αντοχή των συστημάτων Υγείας, η λειτουργία της οικονομίας, η συγκρότηση των κρατικών προϋπολογισμών, είναι καθαρό ότι το ποιος προμηθεύει ποιον με το εμβόλιο συνδέεται με ζητήματα «κρατικής ασφάλειας», ζητήματα «φαρμακευτικής ή εμβολιακής εξάρτησης» και τείνει να πάρει τα χαρακτηριστικά των εξοπλισμών.

Οπως ένα κράτος μιας ιμπεριαλιστικής συμμαχίας δεν μπορεί να αγοράζει οπλικά συστήματα από ανταγωνιστές και «εχθρούς» της συμμαχίας, έτσι δεν μπορεί να προμηθεύεται και εμβόλια. Αυτή η γεωπολιτική διάσταση της όλης εξέλιξης είναι κρίσιμη.

Σε κάθε περίπτωση, η πανδημία και η ανάγκη ενός γρήγορου εμβολίου αξιοποιήθηκε ως μοχλός για τη διοχέτευση πακτωλού κρατικών κονδυλίων στις φαρμακοβιομηχανίες, σε συνδυασμό και με άλλα μέτρα στήριξης, που δίνουν ώθηση και δυναμική στην παραπέρα ανάπτυξη του κλάδου, οξύνοντας ταυτόχρονα τους μονοπωλιακούς ανταγωνισμούς.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η «Φαρμακευτική Στρατηγική για την Ευρώπη» που εγκρίθηκε στις 25 Νοέμβρη στις Βρυξέλλες, στην καρδιά του δεύτερου κύματος της πανδημίας, προβλέπει επιπλέον κίνητρα και χρηματοδοτήσεις για τη διαμόρφωση «σταθερού και ευέλικτου ρυθμιστικού περιβάλλοντος για επενδύσεις» στη φαρμακοβιομηχανία, ώστε «να παραμείνει ανταγωνιστική και καινοτόμος» και «να καταλαμβάνει ηγετική θέση παγκοσμίως».

Ολα αυτά, βέβαια, δίπλα στις κυνικές παραδοχές που καταγράφει η στρατηγική, ότι για τα διαφορετικά επίπεδα πρόσβασης των ασθενών στα φάρμακα ευθύνεται το «δικαίωμα» των φαρμακευτικών εταιρειών να τα διαθέσουν ή όχι, σε ποιο βαθμό και πού, ανάλογα με τα συμφέροντά τους (τιμολόγηση, φορολογία, εύρος κυκλοφορίας κ.ο.κ.).

`Η ότι εξαιτίας του μη προσδοκώμενου κέρδους υπάρχουν «μη καλυπτόμενες ιατρικές ανάγκες» όσον αφορά νευροεκφυλιστικές και σπάνιες νόσους, παιδικούς καρκίνους κ.ά. Η αγριότητα του καπιταλισμού απέναντι στις λαϊκές ανάγκες και τελικά η σαπίλα του σε όλο τους το «μεγαλείο»...

Ολα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν την ανάγκη διεκδίκησης δωρεάν, μαζικών και ασφαλών εμβολιασμών για όλο τον λαό, χωρίς αποκλεισμούς, με την αναγκαία επιστημονική τεκμηρίωση και έξω από τα παιχνίδια και τους ανταγωνισμούς επιχειρηματικών ομίλων και ιμπεριαλιστικών συμφερόντων.

Το ΚΚΕ στηρίζει την εκστρατεία εμβολιασμού κατά του κορονοϊού, έτσι ώστε να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος και να καλλιεργηθεί θετική στάση απέναντι στον εμβολιασμό με όλα τα επιστημονικά εχέγγυα, σημείωσε ο βουλευτής του Κόμματος Γιάννης Δελής, μιλώντας την Πέμπτη για τη σχετική τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή.

Πρόσθεσε ωστόσο ότι ο ανθρώπινος πόνος δεν μπορεί να μπαίνει στο ζύγι του κέρδους, καθώς η τροπολογία προβλέπει την υπογραφή δυο συμβάσεων, μια για την παραγωγή των μηνυμάτων της διαφημιστικής και επικοινωνιακής εκστρατείας και μια για τις εκπομπές. Κατά συνέπεια, τόνισε ο Γιάννης Δελής, το ΚΚΕ θα ψηφίσει «παρών», διότι δεν μπορεί η εκστρατεία να γίνει μέσο πλουτισμού και οικονομικού οφέλους για κάποιους.

Παράλληλα, επειδή η πανδημία καλπάζει και ο εμβολιασμός θα διαρκέσει κάποιους μήνες, κάλεσε την κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα σε μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στα νοσοκομεία που είναι στα όριά τους, να γίνουν στοχευμένα τεστ σε όλο τον πληθυσμό και έλεγχοι στους μεγάλους χώρους δουλειάς, που είναι παντελώς ανεξέλεγκτοι.

Η προσπάθεια αυτή της κυβέρνησης να καλλιεργήσει προσδοκίες ότι «όπου να 'ναι τελειώνουμε με την πανδημία», την ώρα που οι νεκροί καθημερινά παραμένουν κοντά στους 100, οι διασωληνωμένοι στους 600 και τα lockdown δεν αποδίδουν τους προσδοκώμενους ρυθμούς μείωσης των κρουσμάτων, μόνο τυχαία δεν είναι.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει κάτω από την προσδοκία του εμβολιασμού - που δίκαια έχει ο λαός - τις τεράστιες ευθύνες της για το χάλι στην Υγεία, για την πολιτική που μας έφερε ως εδώ και θα συνεχιστεί και μετά την πανδημία, ανεξάρτητα από το εμβόλιο.

Οπως θα συνεχίζεται και η πίεση στο σύστημα της Υγείας, που καθιστά αναγκαίο να ενταθούν οι αγωνιστικές διεκδικήσεις για την ενίσχυσή του, να αξιοποιηθεί η όποια ύφεση της πανδημίας με το εμβόλιο για ουσιαστική θωράκιση της πρόληψης και των νοσοκομείων.

• Ακόμα κι αν ο εμβολιασμός ξεκινούσε σήμερα, θα χρειαστούν πολλοί μήνες μέχρι να χτιστεί ένα αποτελεσματικό τείχος ανοσίας και προστασίας του γενικού πληθυσμού. Θυμίζουμε ότι με βάση το εμβολιαστικό πρόγραμμα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, που και σ' αυτό προσπαθεί να βουλώσει τρύπες με μετακινήσεις υγειονομικών, θα εμβολιάζονται περίπου 2 εκατ. άνθρωποι το μήνα. Που σημαίνει ότι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ανάλογα και με την αποτελεσματικότητα του εμβολίου, οι ανάγκες του συστήματος Υγείας για όσους ασθενήσουν από Covid ενόσω εξελίσσεται ο εμβολιασμός θα παραμείνουν μεγάλες, χωρίς να αποκλείεται μάλιστα και ένα τρίτο κύμα της πανδημίας.
• Οι «εξαιρέσεις» που τίθενται από τους πρώτους κιόλας εμβολιασμούς σε ομάδες του πληθυσμού, είτε επειδή υπήρξαν παρενέργειες (έστω και περιορισμένες) «στην πράξη», όπως στην περίπτωση των αλλεργικών ασθενών στη Μ. Βρετανία, είτε επειδή δεν έγιναν επαρκείς δοκιμές σε κατηγορίες του πληθυσμού, όπως έγκυες και θηλάζουσες γυναίκες και άλλοι, φανερώνουν ότι υπάρχει ακόμα δρόμος για να μπορέσει ο εμβολιασμός να γίνει καθολικός, ότι σημαντικά τμήματα του πληθυσμού θα μένουν «εκτός».
• Ακόμα κι αν η ροή των ασθενών με Covid μειωθεί στα νοσοκομεία, η μετατροπή τους όλο το προηγούμενο διάστημα σε «μιας νόσου» έχει απογειώσει τις ανάγκες για χρόνιους και έκτακτους ασθενείς, που χρειάζονται επειγόντως φροντίδα αλλά παραμένουν για μήνες αποκλεισμένοι από το δημόσιο σύστημα Υγείας. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πόσα χειρουργεία έχουν αναβληθεί ή πόσο έχουν μακρύνει οι λίστες αναμονής για την εξέταση ακόμα και σοβαρά πασχόντων. Οι ασθενείς αυτοί θα παραμένουν στο περίμενε όσο το σύστημα της Υγείας παραμένει υποστελεχωμένο και φρακαρισμένο στην πρώτη έκτακτη ανάγκη για προσαρμογές.
• Οι ανάγκες πρόσβασης σε υπηρεσίες του δημόσιου συστήματος Υγείας μεγαλώνουν και για όσους νόσησαν από τον κορονοϊό και τώρα βρίσκονται στη φάση της αποκατάστασης, χρειάζονται όμως διαρκή ιατρική παρακολούθηση και φροντίδα, για τυχόν πιο μόνιμες βλάβες στην υγεία τους, όπως προειδοποιούν και οι επιστήμονες που παρακολουθούν τη συμπεριφορά του ιού.
• Η ίδια η διαδικασία του εμβολιασμού για τον κορονοϊό, με ένα νέο εμβόλιο για μια νέα νόσο, απαιτεί ένα ανεπτυγμένο δημόσιο σύστημα Υγείας, με επάρκεια σε προσωπικό για τον εμβολιασμό και για τη συστηματική παρακολούθηση του πληθυσμού που θα εμβολιαστεί, για την έγκαιρη επέμβαση όπου εντοπιστούν τυχόν προβλήματα, για την απόκτηση επιστημονικής γνώσης για κρίσιμα ζητήματα, όπως είναι η ανταπόκριση σε διαφορετικές κατηγορίες του πληθυσμού, το κατά πόσο οι εμβολιασμένοι μεταδίδουν ή όχι κ.ά.

Αυτά κι άλλα τόσα παρεπόμενα της πανδημίας έχουν απέναντί τους δυο θηριώδεις ανάγκες. Τη θεραπεία και το όνειρο. Με την πρώτη να είναι πλέον, ένα χρόνο μετά το ξέσπασμα του Covid-19, προαπαιτούμενο της δεύτερης, του ονείρου. Η θεραπεία είναι ανάγκη για επιβίωση και το δεύτερο η φύση της διαφοράς του ανθρώπου από το κτήνος. Κι αν οι μεγάλες αρρώστιες από τότε που υπάρχει ο πλανήτης είναι φυσικά αναπόφευκτες, από τότε που ο άνθρωπος οργανώθηκε σε κοινωνία, ξέρει ότι η διαχείρισή τους είναι εντέλει και η βαθύτερη ουσία της πολιτικής. Κι εδώ αρχίζει το παιχνίδι του νου με την πραγματικότητα, σε μια εποχή τεχνολογικά υπερεξελιγμένη και ταυτόχρονα χαοτικά σκοταδιστική.

Θα σταθώ μόνο σ' ένα πλοκάμι της Λερναίας Υδρας που εμποδίζει δυνατούς κι αδύναμους, μορφωμένους κι αγράμματους, σχεδόν όλους μας, απ' το να σκεφτούμε καθαρά και ν' αποφασίσουμε πότε και πώς θα πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Κι αυτό είναι η θεραπεία. Η οποία για την ώρα εμφανίζεται με δυο όψεις, το φάρμακο και το εμβόλιο για τον ιό. Τι χρειάζεται κανείς; Απτά αποτελέσματα και επιστημονικές γνώσεις και πληροφορίες, άλλες για τους ειδικούς, και έντιμα εκλαϊκευμένες για τις μάζες των ανθρώπων που απειλούνται. Βεβαίως και πριν απ' όλα, σ' έναν ιδεατό κόσμο, η δυνατότητα, προσοχή όχι η χωρίς γνώση ελευθερία επιλογής, της κατάλληλης θεραπείας για τον καθένα και την καθεμιά, δεδομένης της επιστημονικής εξέλιξης που υλοποιεί και σ' άλλες αρρώστιες, όπως π.χ. ο καρκίνος, τον όρκο του Ιπποκράτη.

Καλλιεργώ μέσα μου, με πολύ κόπο, σε σχεδόν άνυδρο έδαφος, την πεποίθηση ότι η αντίσταση και η επανάσταση χρειάζονται επειγόντως έναν φρεσκαρισμένο σύγχρονο πειστικό λόγο επικοινωνίας, ακόμα και διαλεκτικής αντιπαράθεσης, για να μπορεί μια πρόταση πολιτική, δηλαδή μια επιλογή εξόδου από το αδιέξοδο, να γεννήσει στις μάζες τη δύναμη του ρεύματος. Κοντολογίς ένα Λόγο, μια λαλιά, χωρίς ναι μεν αλλά, που ίσως έχει και βαρύ τίμημα στην αρχή. Ξέρω μόνο τον τρόπο. Κι ότι δεν είναι μόνο ατομική αλλά και συλλογική ευθύνη. Πρέπει να χουμε την ίδια αφετηρία. Και δεν μπορεί να είναι απλώς το σούρσιμο με τα μάτια στο φως του τούνελ. Προτιμώ την εκκίνηση απ' το στίχο - βάθρο, θεόρατο και συνάμα ταπεινό, που λέει πως για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή. Πάμε να το παλέψουμε;

Από τις κινητοποιήσεις για την επαναλειτουργία του νοσοκομείου

Τα στελέχη της τότε κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ θριαμβολογούσαν ότι «θα ελέγξουν τα πάντα, νοσοκομεία, κόστη, χρησιμότητα, κλίνες», σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «σε ορισμένα νοσοκομεία υπάρχει χαμηλή πληρότητα»... λες και τα νοσοκομεία είναι ξενοδοχεία! Παίζοντας με τον πόνο των ασθενών, η συγκυβέρνηση προπαγάνδιζε πως «όταν ολοκληρωθεί η μεταρρύθμιση, τα κρεβάτια θα είναι περισσότερα». Η πραγματικότητα ωστόσο είναι ότι υλοποιήθηκε ο στόχος προηγούμενων ετών για κατάργηση 774 κλινικών και τμημάτων, 10.000 κρεβατιών και τη «διαθεσιμότητα» χιλιάδων υγειονομικών.

Το Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής «Αγ. Βαρβάρα» (πρώην Λοιμωδών) είναι ένα από τα 8 νοσοκομεία που έκλεισαν.

Σε αυτό λειτουργούσαν δύο Παθολογικές κλινικές, Καρδιολογική, Χειρουργική, Νευρολογική, χειρουργικών ειδικοτήτων (Οφθαλμολογική, Ουρολογική, ΩΡΛ), Μονάδα Τεχνητού Νεφρού, Αναισθησιολογικό τμήμα, Ακτινολογικό, πλήρης εργαστηριακός έλεγχος (Μικροβιολογικό, Αιματολογικό, Βιοχημικό), τακτικά εξωτερικά ιατρεία με όλες τις ειδικότητες των κλινικών κι επιπλέον Δερματολογικό, Ηπατολογικό, Ψυχιατρικό, Οδοντιατρικό, ενώ υπήρχαν 3 κρεβάτια εμφραγμάτων. Από τις 214 κλίνες, λειτουργούσαν οι 135.

Σωματεία και φορείς της περιοχής οργάνωσαν κινητοποιήσεις ενάντια στο κλείσιμο, τα αποτελέσματα του οποίου σε βάρος του λαού της περιοχής έγιναν άμεσα αισθητά, καθώς κάθε χρόνο στο νοσοκομείο γίνονταν περίπου 25.000 εισαγωγές, 100.000 επισκέψεις στα εξωτερικά ιατρεία, 1.500 χειρουργεία, εκατοντάδες χιλιάδες εξετάσεις στα εργαστήρια.

Τα κυβερνητικά στελέχη ισχυρίζονταν ότι οι 700.000 κάτοικοι της Δυτικής Αθήνας «θα καλύπτονται από τον "Αττικόν"», όταν σύμφωνα με μελέτες στη συγκεκριμένη περιοχή θα έπρεπε να είναι διαθέσιμες πάνω από 3.000 κλίνες, και αυτήν τη στιγμή στο «Αττικόν» είναι ανεπτυγμένες περίπου 650...

Με το ξέσπασμα της πανδημίας, η Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών και τα σωματεία εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία απαίτησαν την επαναλειτουργία και των 8 νοσοκομείων, με άμεση προτεραιότητα στα Λοιμωδών, που μπορούν να παίξουν έναν πολυδιάστατο ρόλο ως κέντρα αναφοράς για μεταδοτικές ασθένειες.

Η ολοκληρωμένη και σε βάθος συλλογή επιδημιολογικών δεδομένων σε καθημερινή βάση αποτελεί ένα από τα εργαλεία για τον έλεγχο της εξέλιξης των επιδημιών στην κοινότητα και την έγκαιρη προετοιμασία των υπηρεσιών Υγείας για την αντιμετώπιση του όποιου επερχόμενου υγειονομικού φορτίου. Στη χώρα μας, όμως, από την αρχή της πανδημίας δεν συλλέγονται καν τα μίνιμουμ στοιχεία και αυτή η ανεπάρκεια συλλογής κρίσιμων στοιχείων, όπως έχουν επισημάνει επιστήμονες, σχετίζεται με τις δομικές ανεπάρκειες του συστήματος επιδημιολογικής επιτήρησης στο δημόσιο σύστημα Υγείας.

Η κυβέρνηση της ΝΔ ισχυρίζεται πλέον ψευδώς πως «ανοίξαμε το Λοιμωδών στην Αθήνα».

«Μετά το 2013 στο "Αγία Βαρβάρα" έχουν απομείνει μόνο λίγα εξωτερικά ιατρεία, η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού, και αυτήν την περίοδο μια κλινική Covid-19 με 28 κρεβάτια που γίνονται ακορντεόν», ξεκαθαρίζει μιλώντας στον «Ριζοσπάστη» ο Μιχάλης Σελέκος, πρώην πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του Νοσοκομείου και επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Χαϊδαρίου.

Οπως μας λέει, «στο πρώτο κύμα ανοίγουν για ένα μήνα, στις αρχές Απρίλη, χωρίς προετοιμασία και κλείνουν στις αρχές Μάη. Ξανανοίγουν όπως όπως το Σεπτέμβρη. Οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις, κτίρια και υποδομές είναι πλέον κουφάρια, έχουν εγκαταλειφθεί και ρημάζουν. Το τελευταίο διάστημα, λόγω της ευρείας διασποράς του ιού ειδικά στη Δυτική Αττική, προστίθενται άλλα... 6 κρεβάτια. Οι 35 κλίνες λειτουργούν με 20 επικουρικούς νοσηλευτές που θα απολυθούν τους επόμενους μήνες και δανεικούς από άλλα νοσοκομεία. Και με 10 γιατρούς που όταν δουν τους ασθενείς επιστρέφουν στα νοσοκομεία προέλευσής τους. Μέσα μένουν δύο γιατροί παθολόγοι, για 35 ασθενείς. Αν κάποιος ασθενής χειροτερεύσει διακομίζεται στο "Αττικόν", ή όπου κι όταν βρεθεί κρεβάτι».

«Με δεδομένη και την αποψίλωση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης», προσθέτει, «συμπληρώνεται ένα περιβάλλον δύσκολης πρόσβασης των πολιτών στη δημόσια Υγεία, που διαρκώς οξύνεται. Το νοσοκομείο ήταν ένα αποκούμπι για το λαό της Δυτικής Αθήνας, ιδιαίτερα για τα λαϊκά στρώματα που υποφέρουν από ανεργία, φτώχεια και ανέχεια. Μετά το κλείσιμό του όλη αυτή η δραστηριότητα διαμοιράστηκε στα έτσι κι αλλιώς επιβαρυμένα Νοσοκομεία "Αττικόν" και Νίκαιας, τα οποία συμπιέζονται παραπέρα δεχόμενα πλέον όλο το βάρος της περίθαλψης μιας τεράστιας πληθυσμιακής ενότητας».

Πέρα από τους προκλητικούς ισχυρισμούς της ΝΔ, τόσο όταν έκλεινε το νοσοκομείο όσο και σήμερα, προκλητική είναι και η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος «βγαίνει στα κεραμίδια» ζητώντας το άνοιγμα των νοσοκομείων. Πριν γίνει κυβέρνηση, έλεγε «εμείς θα ανοίξουμε τα νοσοκομεία που έκλεισαν», ωστόσο όχι μόνο δεν τα άνοιξε, αλλά ξήλωσε και από τους γύρω δήμους διάφορες υπηρεσίες, όπως το ΙΚΑ Αιγάλεω (στην οδό Μαγνησίας), τα Κέντρα Μάνας και Παιδιού Αιγάλεω και Νίκαιας, το Φυσικοθεραπευτήριο Νίκαιας, το ίδρυμα Χρόνιων Παθήσεων στο Σκαραμαγκά κι άλλες υπηρεσίες, που τις στρίμωξε μέσα στο χώρο του νοσοκομείου, σε άθλιες συνθήκες και με ακόμη λιγότερους εργαζόμενους, διαμηνύοντας «νοσοκομείο τέλος».

Μιλώντας για το θέμα, ο γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου «Αττικόν» και επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Περιστερίου, Γιώργος Σιδέρης, σημειώνει τα εξής:

«Επεισόδιο πρώτο: Τo 2013, ο Αδωνις Γεωργιάδης, τότε υπουργός Υγείας, δήλωνε στο "Εθνος της Κυριακής": "Εάν χρειαστεί να κλείσω νοσοκομεία, θα τα κλείσω. Χρωστάμε περίπου 1,7 δισ. Θα προχωρήσω πολύ γρήγορα ακόμη και με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, προκειμένου να αποπληρωθούν τα χρέη αυτά".

Αυτό ήταν ένα από τα βασικά επιχειρήματα για να κλείσει το Νοσοκομείο Λοιμωδών. Το άλλο επιχείρημα ήταν ότι τέτοιου είδους "ειδικά νοσοκομεία δεν χρειάζονται επειδή δεν έχουμε πια επιδημίες κ.τ.λ."!

Το Νοσοκομείο Λοιμωδών παρέμεινε κλειστό και επί ΣΥΡΙΖΑ. Προκαλούν γέλιο και οργή διάφοροι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ως αντιπολίτευση διαμαρτύρονταν για το Λοιμωδών και μετά δεν θυμόντουσαν ούτε κατά πού πέφτει.

Το Νοσοκομείο Λοιμωδών ήταν αυτό που λέει η λέξη. Ενα νοσοκομείο για λοιμώδη νοσήματα. Σε περίπτωση που το υπουργείο δεν το ξέρει, η COVID-19 είναι ένα λοιμώδες νόσημα.

Επεισόδιο δεύτερο: Το 2013, σε άλλη του συνέντευξη ο Α. Γεωργιάδης δήλωνε ότι "...στο τέλος της μεταρρύθμισης στην Υγεία, (...) όχι μόνο δε θα έχουμε περισσότερα ράντζα, γιατί σήμερα έχουμε, αλλά θα έχουμε λιγότερα έως και καθόλου. Μάλιστα, στην εφημερία θα έχουμε περισσότερα κρεβάτια".

Τα ράντζα στο "Αττικόν" Νοσοκομείο πολλαπλασιάστηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζουν ακόμα και αυτές τις δύσκολες μέρες να υπάρχουν. Κάποιοι θλιβεροί απολογητές τα βαφτίζουν επικουρικές κλίνες και κάποιοι ακόμα πιο θλιβεροί δεν τα θεωρούν επικίνδυνα για διασπορά νοσημάτων για τον απλούστατο λόγο ότι "οι ασθενείς είναι σε ...διάδρομο, δηλαδή σε καθαρό αέρα"!

Οι φωτογραφίες που στέλνουν καθημερινά σχεδόν ασθενείς σε διάφορα ΜΜΕ και σωματεία δείχνουν και πάλι τον παχυδερμισμό όλων των κυβερνήσεων.

Η πολιτική των κυβερνήσεων και η ζωντανή πραγματικότητα αποδεικνύουν πόσο επίκαιρο είναι ένα πολύ εύστοχο σύνθημα των τελευταίων ημερών: "Αυτοί μετράνε κέρδη και ζημιές. Εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές"».