Στο σημερινό 4σέλιδο «Διεθνή και Οικονομία» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

Φορολογική πολιτική συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ: Νέα δυσβάσταχτα χαράτσια στο λαό, νέα προνόμια και ρυθμίσεις φοροασυλίας για το κεφάλαιο.

Αγωγός «NORD STREAM 2»: Νέες αντιθέσεις και εντός του ευρωατλαντικού μπλοκ φέρνει η συμφωνία της «Γκάζπρομ» με ευρωπαϊκούς μονοπωλιακούς ομίλους για την κατασκευή νέου αγωγού φυσικού αερίου, που θα καταλήγει στη Γερμανία μέσω Βαλτικής.

21η Διεθνής Διάσκεψη για το Κλίμα: «Κινητοποίηση» επιχειρηματικών κολοσσών, για να ανακάμψει η κερδοφορία τους - Επιχειρηματικά σχέδια ενδεικτικά του πώς τα μονοπώλια αντιμετωπίζουν την «προστασία του περιβάλλοντος».

15ο Σινο-αφρικανικό Φόρουμ Συνεργασίας: Νέα σημαντική ενίσχυση της δραστηριότητας των κινεζικών μονοπωλίων στην Αφρική φέρνουν οι συμφωνίες και οι επενδύσεις που ανακοινώθηκαν στο Γιοχάνεσμπουργκ.

Σε αυτό το πλαίσιο, «προ των πυλών» εμφανίζονται πλέον και τα επόμενα αντιλαϊκά φορολογικά μέτρα. Αυτά θα έρθουν με το εφαρμοστικό νομοσχέδιο που θα κατατεθεί στη Βουλή το Γενάρη, σε διαφορετικό «πακέτο» από αυτό που κατατίθεται άμεσα, προκειμένου να έχει ψηφιστεί έως την Τρίτη, με άξονα τη διαχείριση των «κόκκινων δανείων» και τις άλλες αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Ανεξάρτητα, βέβαια, από τα όποια διαχειριστικά και επικοινωνιακά τεχνάσματα της συγκυβέρνησης, η επίθεση του κεφαλαίου εκδηλώνεται ενιαία. Το σύνολο των διατάξεων, αυτών που προηγήθηκαν και αυτών που ακολουθούν, έρχονται να θωρακίσουν το υπάρχον αντιλαϊκό οπλοστάσιο, να προσθέσουν νέα μέτρα, πάνω σε αυτά που ήδη στοιχειώνουν τη ζωή της λαϊκής οικογένειας...

Συγκεκριμένα, τις επόμενες μέρες κατατίθεται στη Βουλή το νομοσχέδιο για την «εθελοντική αποκάλυψη» κάθε είδους αδήλωτων κεφαλαίων, είτε αυτά βρίσκονται εντός της χώρας, είτε φυγαδεύτηκαν σε τράπεζες του εξωτερικού. Μέσω των διατάξεών του διασφαλίζεται, ουσιαστικά, η προκλητική φορολογική ασυλία για τα αδήλωτα κεφάλαια της εγχώριας πλουτοκρατίας.

Οπως τόνισε χαρακτηριστικά στη βρετανική εφημερίδα «Guardian» τις προάλλες ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος, «τώρα εξετάζουμε σοβαρά προγράμματα εθελοντικών δηλώσεων για τους Ελληνες που έβγαλαν τις καταθέσεις τους από την Ελλάδα». Από την πλευρά του, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Τρ. Αλεξιάδης, σημειώνει ότι «θα υπάρχει ισορροπία, για να εξυπηρετεί και την αποτελεσματικότητα και την εισπραξιμότητα του μέτρου».

Προαναγγέλλουν, δηλαδή, την επιβολή συμβολικών φόρων, σε συνδυασμό με άλλα ανταλλάγματα και προνόμια, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις επανεισαγωγής αδήλωτων κεφαλαίων σε ελληνικές τράπεζες ή σε «επενδύσεις», όπως για αγορές ακινήτων στην Ελλάδα, μετοχών στο Χρηματιστήριο Αθηνών κ.ά.

Εν αναμονή, μάλιστα, των τελικών διατάξεων που θα κατατεθούν στη Βουλή, γίνεται φανερό ότι η πρόκληση απέναντι στο λαό θα φτάσει σε νέα πρωτόγνωρα ύψη: Ο συμβολικός φόρος για τα αδήλωτα και «άγνωστης» προέλευσης κεφάλαια ενδέχεται να διαμορφωθεί σε επίπεδα χαμηλότερα από τους φορολογικούς συντελεστές που επιβάλλονται στο λαϊκό εισόδημα, σε μισθωτούς, συνταξιούχους, φτωχούς αγρότες, αυτοαπασχολούμενους.

Την ίδια ώρα, με ρύθμιση της συγκυβέρνησης, από την 1/2/2016 θα ισχύσουν τα ακόλουθα:

-- Καταργείται προηγούμενη νομοθετική διάταξη που προβλέπει τη δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων, του 50% του περιεχομένου των τραπεζικών λογαριασμών, του 50% του χρηματικού περιεχομένου των θυρίδων και του συνόλου του μη χρηματικού περιεχομένου των θυρίδων, για τις περιπτώσεις επιχειρήσεων στις οποίες διαπιστώνονται παραβάσεις έκδοσης πλαστών φορολογικών στοιχείων και έκδοσης ή λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων, συνολικής αξίας μεγαλύτερης από 300.000 ευρώ!

-- Τα πρόστιμα που ήδη έχουν επιβληθεί σε όσους επιχειρηματίες έχουν εντοπιστεί να εκδίδουν πλαστά και εικονικά φορολογικά στοιχεία, να εκδίδουν ή να αποδέχονται εικονικά τιμολόγια, ακόμη και σε υποθέσεις που έχουν ελεγχθεί πριν το 2014, μπορούν να καταβληθούν εφάπαξ από τους παραβάτες με εκπτώσεις από 20% μέχρι και 90%, ανάλογα με την «περίπτωση».

Είναι προφανές ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση «κουμπώνει» με αυτή για τα αδήλωτα εισοδήματα της πλουτοκρατίας. Σε αυτό το πλαίσιο, τα περί «περιορισμού» της επίσημης φοροδιαφυγής και οι άλλες επικοινωνιακές κορόνες, που ξεφουρνίζει η συγκυβέρνηση, αποτελούν κατάφωρο εμπαιγμό απέναντι στη λαϊκή οικογένεια. Αλλωστε, ίδιους και απαράλλαχτους ισχυρισμούς, τάχα για την «πάταξη» της επίσημης φοροδιαφυγής αξιοποιούσαν και οι προκάτοχες κυβερνήσεις, ιδιαίτερα στις φάσεις διόγκωσης της φοροαφαίμαξης απέναντι στα λαϊκά στρώματα.

Την ίδια στιγμή που προωθούνται τα παραπάνω νέα προκλητικά προνόμια για το κεφάλαιο, στο υπουργείο Οικονομικών έχει ξεκινήσει η προετοιμασία για την πρόσθετη φοροαφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων, που θα επιβάλλεται από τα εισοδήματα του 2016.

Μεταξύ αυτών, θα περιλαμβάνονται και οι εξής παρεμβάσεις:

• Αγροτικά εισοδήματα: «Προ των πυλών» βρίσκονται οι νομοθετικές παρεμβάσεις για την απογείωση των συντελεστών φορολόγησης απέναντι στους φτωχούς αγρότες (από 13% στο 20% για το 2016 και στο 26% για το 2017, από το πρώτο ευρώ εισοδήματος).
• Μισθωτοί - συνταξιούχοι: Προαναγγέλλονται «ευρύτερες αλλαγές» στη φορολογία εισοδήματος για φυσικά πρόσωπα. Μεταξύ αυτών, οι «αλλαγές» στη φορολογική κλίμακα και η κατάργηση και των τελευταίων «φοροελαφρύνσεων» που έχουν απομείνει για τις δαπάνες διαβίωσης.
• Φορολογία αυτοκινήτων - καυσίμων: Στα υπό εξέταση σενάρια, βρίσκεται και αυτό για την παραπέρα διόγκωση των ειδικών φόρων κατανάλωσης (ΕΦΚ) στη βενζίνη και το πετρέλαιο κίνησης, με την υποτιθέμενη «ενσωμάτωση» στους νέους αυτούς διογκωμένους φόρους στα καύσιμα μέρους των τελών κυκλοφορίας των οχημάτων, σύμφωνα με ισχυρισμούς της συγκυβέρνησης. Σε κάθε περίπτωση, η σούμα των αντιλαϊκών φόρων και των τελών θα διαμορφώνεται σε ψηλότερα από τα σημερινά επίπεδα. Ταυτόχρονα, η τυχόν διόγκωση του ΕΦΚ αποτελεί αντιλαϊκό μέτρο που αποσκοπεί και στην άμεση διόγκωση των κρατικών εσόδων, με αντίστοιχη επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων για τις αγορές καυσίμων.

Τα παραπάνω αποτελούν τη συνέχιση των φορολογικών μέτρων που εφάρμοσε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΖΑ - ΑΝΕΛ.

Ανάμεσα στα ήδη εφαρμοζόμενα αντιλαϊκά μέτρα της συγκυβέρνησης, συγκαταλέγονται και τα παρακάτω:

-- Η καρατόμηση όλων των ορίων στα κριτήρια που αφορούν στο επίδομα θέρμανσης των λαϊκών νοικοκυριών για το φετινό χειμώνα και μάλιστα κατά τρόπον, με τον οποίο ενδέχεται να πετύχει περαιτέρω «εξοικονομήσεις», μεγαλύτερες ακόμη και από το «μαχαίρι» 50% στο συνολικό κονδύλι που προβλέπεται στον κρατικό προϋπολογισμό (105 εκατ. ευρώ, από 210 εκατ. πέρυσι). Το «λεπίδι» μπαίνει τόσο στα όρια των εισοδηματικών και των περιουσιακών κριτηρίων, όσο στο ύψος της επιδοτούμενης κατανάλωσης αλλά και του χορηγούμενου επιδόματος ανά λίτρο, καθιστώντας ακόμα περισσότερο τη θέρμανση της λαϊκής οικογένειας... «είδος πολυτελείας».

-- Η απογείωση των συντελεστών στον ΦΠΑ, που επιβαρύνουν ολόκληρη την γκάμα της λαϊκής κατανάλωσης. Την ίδια ώρα, πάντα με στόχο τη διόγκωση των φόρων που εισρέουν στο κρατικό ταμείο, η κυβέρνηση προχώρησε στην κατάργηση και εξίσωση των μειωμένων συντελεστών στα νησιά του Αιγαίου.

-- Καρατόμηση του ακατάσχετου ορίου μισθών και συντάξεων για τα ληξιπρόθεσμα χρέη στην Εφορία.

-- Διογκώθηκαν οι τόκοι και τα πρόστιμα σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των λαϊκών νοικοκυριών.

-- Απογείωση της παρακράτησης φόρου σε βάρος των μικρομεσαίων αγροτών και αυτοαπασχολούμενων.

-- Διόγκωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο.

Στα σκαριά, εξάλλου, βρίσκεται και η καθιέρωση του ηλεκτρονικού περιουσιολογίου, στο οποίο θα δηλωθούν και άλλα περιουσιακά στοιχεία, πάνω από ένα ορισμένο ύψος. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για «πολυεργαλείο».

Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Τράπεζα της Ελλάδας στην πρόσφατη έκθεσή της για τη νομισματική πολιτική: «Η δημιουργία του περιουσιολογίου (αλλά και της ανεξάρτητης υπηρεσίας πίστης και πλούτου) θα ήταν ένα αποφασιστικό βήμα για την καταγραφή της περιουσιακής κατάστασης των δανειοληπτών και συνεπώς για την εκτίμηση της πραγματικής δυνατότητάς τους να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους κανονικά. Η αποτύπωση της πραγματικής περιουσιακής και εν γένει οικονομικής κατάστασης των οφειλετών θα διευκόλυνε την εξεύρεση της πλέον βιώσιμης λύσης για κάθε προβληματικό δάνειο».

Είναι, δηλαδή, φανερό ότι το περιουσιολόγιο δεν αφορά μόνο τους φόρους, αλλά θα αξιοποιηθεί και από τις τράπεζες για την είσπραξη και τη διαχείριση των προβληματικών δανείων, μεταξύ αυτών και των στεγαστικών δανείων της λαϊκής οικογένειας.

Χαρακτηριστική είναι και η πρόταση του ΣΕΒ, σχετικά με τη μείωση της επίσημης φοροδιαφυγής, ιδιαίτερα μέσω της εφαρμογής ηλεκτρονικών συναλλαγών σε όλη την οικονομία. Σύμφωνα με τον ΣΕΒ, με τον τρόπο αυτό «θα γίνει δυνατή μια μείωση των φορολογικών συντελεστών και των ασφαλιστικών εισφορών», προκειμένου να δοθεί «ώθηση στην αναπτυξιακή διαδικασία». Επιπλέον, επισημαίνουν ότι η βελτίωση των εσόδων από εισφοροδιαφυγή και φοροδιαφυγή αποτελεί την «κύρια λύση για να χρηματοδοτηθεί η μείωση του μη μισθολογικού κόστους στην παρούσα συγκυρία»...

Από τα εγκαίνια της κατασκευής του πρώτου «Nord Stream», το 2010

Ο νέος διπλός αγωγός θα διασχίζει τη Βαλτική Θάλασσα και θα καταλήγει στη Γερμανία, τροφοδοτώντας την ευρωπαϊκή αγορά με 55 δισ. κ.μ. φυσικού αερίου ετησίως, διπλασιάζοντας τις ποσότητες ρωσικού φυσικού αερίου με τις οποίες εφοδιάζεται η ΕΕ μέσω της Γερμανίας. Στην κοινοπραξία του «Nord Stream 2» συμμετέχουν, εκτός από την Gazprom, η οποία διατηρεί το 50% του μετοχικού κεφαλαίου, ακόμη 5 μεγάλοι ευρωπαϊκοί ενεργειακοί όμιλοι: Οι γερμανικές ΕΟΝ και BASF, η αυστριακή ΟΜV, η ολλανδοβρετανική «Shell» και η γαλλική «ENGIE», με ποσοστό 10% ο καθένας.

Η κατασκευή του αγωγού αποτελεί τμήμα του γενικότερου σχεδιασμού της Ρωσίας, να παρακάμψει σταδιακά την Ουκρανία ως χώρα - κόμβο, μέσω της οποίας διοχετεύονται μέχρι στιγμής οι μεγαλύτερες ποσότητες φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Βεβαίως, το ζήτημα των ενεργειακών ανταγωνισμών στην Ευρώπη, με επίκεντρο την Ουκρανία, και τους αγωγούς «Nord Stream, περιπλέκεται. Γι' αυτούς τους αγωγούς έχουν συμφέροντα και τα ρωσικά μονοπώλια, αλλά και αυτά της Γερμανίας και των άλλων χωρών της ΕΕ που συμμετέχουν στο έργο. Ταυτόχρονα, η αύξηση της ενεργειακής εξάρτησης της ΕΕ από τη Ρωσία δημιουργεί αντιθέσεις μέσα στην ίδια την ΕΕ που εκφράζεται με εναντίωση στο νέο αγωγό, στον οποίο εναντιώνεται και η Ουκρανία βεβαίως και οι ΗΠΑ.

Την ίδια ώρα, για κίνδυνο αποσταθεροποίησης που θα επιφέρει στην Ουκρανία η κατασκευή και λειτουργία του «Nord Stream 2» φαίνεται να μιλούν, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο «Reuters», 10 κράτη - μέλη της ΕΕ με επιστολή που φέρονται να έστειλαν στις 26/11 προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με την οποία ζητούν να τεθεί το θέμα στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Οι 10 χώρες που την υπέγραφαν σύμφωνα με το «Reuters» ήταν οι: Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία, Σλοβακία, Ρουμανία, Βουλγαρία και Ελλάδα.

Από την ελληνική κυβέρνηση, ουδέποτε υπήρξε επίσημη επιβεβαίωση ή διάψευση του δημοσιεύματος, ωστόσο μετά την επίσκεψη του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Π. Σκουρλέτη, στη Μόσχα και τη συνάντηση με τον Ρώσο ομόλογό του, Αλ. Νόβακ, στην ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου Ενέργειας αναφέρθηκε πως ο Ελληνας υπουργός αρνήθηκε ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει υπογράψει την επιστολή.

Επισήμως, μόνο η Βουλγαρία και η Τσεχία έχουν αρνηθεί τη συμμετοχή τους στην παραπάνω εμφανιζόμενη πρωτοβουλία, με τον Τσέχο υπουργό Βιομηχανίας, Γ. Μλάντεκ, να δηλώνει χαρακτηριστικά ότι ο «Nord Stream 2» θα έχει «θετικά αποτελέσματα για την Τσεχία», αν και όπως είπε η χώρα του συνεχίζει να υποστηρίζει τη διατήρηση του σημερινού ρόλου της Ουκρανίας ως κόμβου μεταφοράς του ρώσικου φυσικού αερίου.

Η Πολωνία, μαζί με τη Σλοβακία και τις Βαλτικές χώρες μέχρι στιγμής, έχουν αναλάβει την... «εργολαβία» παρεμπόδισης κατασκευής του αγωγού, αξιοποιώντας και τον Σλοβάκο Επίτροπο για την «Ενεργειακή Ενωση» της ΕΕ, Μ. Σέφτσοβιτς, που μέσω δηλώσεών του το τελευταίο διάστημα εκφράζει έντονες επιφυλάξεις για τη χρησιμότητα του έργου. Οσο για την Ουκρανία, η αντιδραστική πολιτική ηγεσία του Κιέβου καλεί συστηματικά το τελευταίο διάστημα την ΕΕ να μην επιτρέψει την υλοποίηση του έργου. Ο πρωθυπουργός της Ουκρανίας, Α. Γιάτσενιουκ, πρόσφατα δήλωσε πως ο «Nord Stream 2» θα βλάψει την ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ και επιπλέον θα βοηθήσει τη Ρωσία να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο των αγορών Ενέργειας της περιοχής.

Οι ανησυχίες του Κιέβου, πάντως, εδράζονται στα δεδομένα που λένε ότι εάν ολοκληρωθεί ο νέος αγωγός, η Ουκρανία μόνο από την απώλεια των δικαιωμάτων διέλευσης θα χάσει έσοδα σχεδόν 2 δισ. δολαρίων ετησίως. Παράλληλα, φαίνεται ότι θα υποβαθμιστεί ο ρόλος της αστικής τάξης της χώρας στο ευρωενωσιακό ενεργειακό «παιχνίδι».

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του επικεφαλής της ουκρανικής ενεργειακής εταιρείας «Naftogaz», Α. Κομπόλεφ, πως η κατασκευή του νέου αγωγού θα σημάνει το τέλος της Ουκρανίας ως χώρας «transit» για το ρώσικο φυσικό αέριο και ταυτόχρονα θα καταστρέψει ολόκληρη την επιχειρηματική αλυσίδα που έχει χτιστεί στη χώρα επάνω σε αυτόν το ρόλο. Μαζί με όλα αυτά, θα πρέπει να υπολογιστεί και το γεγονός πως το Κίεβο έχει ήδη δεχτεί ισχυρό πλήγμα, χάνοντας ουσιαστικά τον έλεγχο στις ρωσόφωνες ανατολικές του επαρχίες, όπου βρίσκονται τα κύρια αποθέματα της χώρας σε άνθρακα και τα εκεί λειτουργούντα ορυχεία.

Η σπουδαιότητα της Ουκρανίας για τις δυνάμεις εκείνες που επιθυμούν τον έλεγχο - και όχι τον αποκλεισμό - των εξαγωγών φυσικού αερίου από τη Ρωσία στην Ευρώπη, μπορεί να κατανοηθεί περισσότερο εάν εξετάσουμε την υφιστάμενη κατανομή του δικτύου αγωγών του ρώσικου κρατικού μονοπωλίου της «Gazprom», μέσω του οποίου γίνονται οι προμήθειες του πολύτιμου αυτού ενεργειακού αγαθού. Το υπάρχον δίκτυο αγωγών της Ουκρανίας έχει δυνατότητα ετήσιας παροχής 151 δισ. κ.μ., όμως ήδη μετά τη λειτουργία του «Nord Stream 1» η τροφοδοσία έχει πέσει κάτω από το μισό της δυναμικότητας και πέρσι στα 62 δισ. κ.μ. Η λειτουργία του δεύτερου διπλού υποθαλάσσιου αγωγού μέσω της Βαλτικής δυναμικότητας 55 δισ. κ.μ., ουσιαστικά θα εξουδετερώσει τη σπουδαιότητα του δικτύου που διασχίζει το έδαφος της Ουκρανίας. Εκτός από την δίοδο της Βαλτικής και της Ουκρανίας, η «Gazprom» διαθέτει δύο ακόμη βασικά συστήματα αγωγών: Τον «Yamal», μέγιστης δυναμικότητας 33 δισ. κ.μ. το χρόνο, που διά μέσου Λευκορωσίας και Πολωνίας καταλήγει στη Γερμανία και τον «Blue Stream» δυναμικότητας 16 δισ. κ.μ., ο οποίος διασχίζει τη Μαύρη Θάλασσα και καταλήγει στην Τουρκία.

Ακρως χαρακτηριστικά για όλα όσα έχουμε προαναφέρει, είναι τα όσα ακούστηκαν κατά τη διάρκεια του διεθνούς ενεργειακού φόρουμ που διοργάνωσε στην Κωνσταντινούπολη τον περασμένο Νοέμβρη το «Ατλαντικό Συμβούλιο» (σ.σ. το «Atlantic Council» περιγράφεται ως «think tank» διεθνών θεμάτων, με έδρα την Ουάσιγκτον), κατά τη διάρκεια του οποίου ο εκπρόσωπός του, Α. Ράιλι, καθηγητής στο City College του Λονδίνου εμφανίστηκε καθ' όλα αρνητικός στην κατασκευή του αγωγού, εκφράζοντας μια σειρά νομικά και πολιτικά αίτια. Πολύ περισσότερο όμως σημείωσε το πλήγμα που θα υποστεί η Ουκρανία, από την οποία εάν αφαιρεθεί, όπως είπε, ο διαμετακομιστικός της ρόλος στην προμήθεια ρώσικου φυσικού αερίου, θα καταστεί ακόμη πιο ευάλωτη έναντι της Ρωσίας, αλλά και πολύ λιγότερο «ενδιαφέρουσα» για τις Βρυξέλλες, το Παρίσι και το Βερολίνο. Ο ίδιος φρόντισε επίσης να «καρφώσει» την επικοινωνία που είχε ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας Ζ. Γκάμπριελ, με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλ. Πούτιν, σχετικά με τα ενδεχόμενα «νομικά κολλήματα» που μπορεί να εγερθούν από τις νομικές υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην κατασκευή του «Nord Stream 2». Ο Ζ. Γκάμπριελ φέρεται να είπε πως η Γερμανία δεν ανησυχεί καθόλου για τον σχετικό έλεγχο, εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο τη βεβαιότητα ότι το έργο θα ολοκληρωθεί και θα τεθεί σε λειτουργία σύμφωνα με τα χρονοδιαγράμματα. Σε αυτό το ύφος κινούνται και οι τοποθετήσεις Ρώσων αξιωματούχων, όπως αυτή του Αλ. Πασέτσνικ, επικεφαλής του γραφείου αναλύσεων του «Εθνικού Ταμείου Ενεργειακής Ασφάλειας» της Ρωσίας, ο οποίος μιλώντας στο ρώσικο ειδησεογραφικό πρακτορείο «Sputnik News», εμφανίστηκε βέβαιος πως οι δυτικοευρωπαϊκές εταιρείες που συμμετέχουν στην κοινοπραξία διαχείρισης του έργου θα επισπεύσουν τις διαδικασίες λειτουργίας του. Το ίδιο δημοσίευμα, που φέρει τον τίτλο «Η Ουάσινγκτον αποπειράται να τορπιλίσει τον Nord Stream 2», σημειώνει πως πίσω από την επιστολή των 10 - που στην πορεία έγιναν 7 - προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πιθανότατα βρίσκονται οι ΗΠΑ στην προσπάθειά τους να εξυπηρετήσουν δύο σκοπούς: Τον προφανή, δηλαδή να διατηρήσουν το σημερινό ρόλο της Ουκρανίας στα ενεργειακά ζητήματα της Ευρώπης, αλλά και για να ενισχύσουν τις δικές τους εξαγωγές LNG προς την Ευρώπη.

Η γαλλική κυβέρνηση αξιοποίησε τη διοργάνωση της 21ης Διάσκεψης στο Παρίσι, ώστε όλα τα τελευταία χρόνια, να διασφαλίσει συχνές επαφές με κυβερνήσεις και επιχειρηματικές οργανώσεις από κλάδους και περιοχές που θα διασφάλιζαν στα μονοπώλια που εκπροσωπεί «πρόσβαση» στην πλατιά γκάμα οικονομικών δραστηριοτήτων, που συνδέονται με τη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη».

Την 1η Δεκέμβρη, ο Πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, ανακοίνωσε μαζί με τον Ινδό πρωθυπουργό, Ναρέντρα Μόντι, τη δημιουργία της «Διεθνούς Ηλιακής Συμμαχίας» (International Solar Alliance), με στόχο τη συνένωση των προσπαθειών «των αναπτυσσόμενων χωρών για την προσέλκυση επενδύσεων και τεχνολογιών σε αυτόν τον τομέα και για την ανάπτυξη των χρήσεων της ηλιακής ενέργειας». Στη σχετική ανακοίνωση της γαλλικής προεδρίας, σημειωνόταν ότι «πάνω από 100 χώρες, που εκτείνονται πλήρως ή μερικώς ανάμεσα στον Τροπικό του Καρκίνου και του Αιγόκερω», δίνοντας ουσιαστικά σε γαλλικά μονοπώλια το σύνθημα για να «στραφούν» στις αντίστοιχες περιοχές του πλανήτη όπου τεράστια αποθέματα φυσικού πλούτου είναι ακόμα ανεκμετάλλευτα.

Φυσικά, προσδοκίες από την ανάπτυξη του συγκεκριμένου είδους Ενέργειας έχουν και ινδικά μονοπώλια (όπως και πολλά ακόμα), όπως ο κολοσσός «Tata Power» που προσανατολίζεται σχετικά, ενώ συνολικά το Νέο Δελχί έχει θέσει ως στόχο μέχρι το 2022 να αυξήσει δραστικά την ικανότητα παραγωγής ηλιακής ενέργειας (υπολογίζεται ότι η χώρα έχει πάνω από 300 μέρες ηλιοφάνειας το χρόνο).

Στη Διακήρυξη της «Συμμαχίας» αναφέρεται ότι οι συμμετέχοντες «ενωμένοι από τον κοινό στόχο να αυξήσουμε σημαντικά την παραγωγή ηλιακής ενέργειας στις χώρες μας, επιδιώκουμε να κάνουμε κοινές προσπάθειες μέσα από καινοτόμες πολιτικές, σχέδια, προγράμματα, μέτρα οικοδόμησης ικανοτήτων και χρηματοπιστωτικά εργαλεία, για να κινητοποιήσουμε επενδύσεις πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια που απαιτούνται έως το 2030 για τη μαζική ανάπτυξη προσιτής ηλιακής ενέργειας» (σ.σ. οι σημειώσεις δικές μας).

Τέλος, ενδεικτική της «προσήλωσης» που η Γαλλία εξακολουθεί να έχει προς την Αφρική (όπου μην ξεχνάμε συμμετέχει σε μια σειρά ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, όπως σε Μάλι, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία) είναι η απόφαση της γαλλική κυβέρνησης να διαθέσει 2 δισ. ευρώ για την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας έως το 2020.

Ενδεικτικό του «ενδιαφέροντος» που προκαλούν οι κλιματικές μπίζνες στα μονοπώλια είναι η «κινητοποίηση» που σηματοδοτεί και κοινό κείμενο που συνυπέγραψαν στις 26 Νοέμβρη 2015 39 «ηγετικές γαλλικές εταιρείες», διακηρύσσοντας την πρόθεσή τους να πρωτοστατήσουν στην «αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών».

Στους υπογράφοντες περιλαμβάνονται διευθυντικά στελέχη των ενεργειακών «Τοτάλ», «Αρέβα», «Ρεξέλ», της «Βεόλια» (από τις μεγαλύτερες εταιρείες διεθνώς στην παροχή «υδάτινων υπηρεσιών», διαχείριση υδάτινων κ.τ.λ.) και άλλων ακόμα κολοσσών όπως οι «Αλστομ» (μέταλλο και μεταφορές), «Βινσί» (κατασκευές), «Σανοφί» (φαρμακοβιομηχανία), αλλά και των γνωστών «Καρφούρ», «Κρεντίτ Αγκρικόλ», «Ντάνον», «Μισελέν» και άλλων μονοπωλίων που αθροιστικά έχουν τζίρο 1.200 δις. ευρώ.

Στο κοινό κείμενο, οι «39» δεσμεύονται ότι:

-- Μεταξύ 2016 και 2020 θα επενδύσουν τουλάχιστον 45 δισ. ευρώ σε επιχειρηματικά σχέδια που θα αφορούν Βιομηχανία και Ερευνα και Ανάπτυξη (R&D) σχετικά με ανανεώσιμες μορφές Ενέργειας, την ενεργειακή απόδοση και άλλες τεχνολογίες που σχετίζονται με χαμηλή χρήση άνθρακα.

-- Ακόμα, στο ίδιο διάστημα θα «διαθέσουν» άλλα 80 δισ. ευρώ, μέσω τραπεζικών δανείων ή ομολόγων, για σχέδια «αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής».

-- Την επόμενη 5ετία σχεδιάζονται και επενδύσεις «χαμηλού άνθρακα» ύψους 15 δισ. ευρώ σε «νέες ικανότητες παραγωγής πυρηνικής ενέργειας και επενδύσεις 30 δισ. ευρώ σε φυσικό αέριο στο πλαίσιο της ενεργειακής μετάβασης.

Οι λεγόμενες «κλιματικές αλλαγές» και οι «νέες μορφές Ενέργειας» αξιοποιούνται ως «μοχλός» για εξελίξεις σε στρατηγικούς κλάδους της οικονομίας (Ενέργεια, Μεταφορές κ.τ.λ.), όπου η βαθιά καπιταλιστική κρίση οδήγησε σε ευρεία καταστροφή κεφαλαίου και τα μονοπώλια αναζητούν τρόπους, για να ξεκινήσει πάλι η διευρυμένη αναπαραγωγή του κεφαλαίου (να υπάρξει δηλαδή ξανά ικανοποιητικό κέρδος). Στρέφοντας την προσοχή τους σε «αναξιοποίητες» περιοχές του πλανήτη, τα γαλλικά μονοπώλια προφανώς προσδοκούν ότι θα κατορθώσουν να ανακτήσουν χαμένο έδαφος, καθώς τα τελευταία χρόνια έχουν δει την απόσταση που τους χωρίζει από ανταγωνιστές τους να μεγαλώνει.

Οι ίδιοι κεφαλαιοκράτες που ρυπαίνουν το περιβάλλον, τώρα δήθεν εμφανίζονται ...ευαίσθητοι για να το σώσουν

Η 21η Διάσκεψη που έγινε στο Παρίσι, αποτελεί σειρά διεθνών συναντήσεων που ξεκίνησαν υπό την αιγίδα του ΟΗΕ το 1992 στη Βραζιλία.

Χαρακτηριστικό των σκληρών παζαριών είναι ότι χτες τα ξημερώματα ανακοινώθηκε πως αναβάλλεται για σήμερα η υιοθέτηση της τελικής συμφωνίας της Διάσκεψης. Σύμφωνα με πηγές της γαλλικής προεδρίας, ανοιχτά έμεναν θέματα όπως:

-- «Ο καταμερισμός του βάρους των προσπαθειών» μεταξύ αναπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη, δηλαδή η χρηματοδότηση επενδύσεων που αφορούν καταρχήν τα νέα μέσα παραγωγής που χρειάζονται, είτε πρόκειται για τους κλάδους Ενέργειας, Τηλεπικοινωνιών, Υποδομών κ.τ.λ. Εδώ εκδηλώνονται έντονοι ανταγωνισμοί ανάμεσα στους διαφορετικούς τομείς Ενέργειας, αλλά και σε κλάδους παραγωγής, ανάλογα με τη μορφή Ενέργειας που χρησιμοποιούν.

-- Το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής της συμφωνίας, που συνδέεται και με τους ρυθμούς «μετάβασης» σε νέους ενεργειακούς πόρους και εγκατάλειψης ορυκτών καυσίμων. Αλλά η απόδοση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας είναι μικρότερη, άρα οι ΑΠΕ δε μπορούν να αντεπεξέλθουν από μόνες τους στις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας.

-- Τα ενδιάμεσα στάδια αναθεώρησης και προσαρμογής των μέτρων, κάτι που αφορά και την «ευελιξία» κάθε πλευράς να κινείται με βάση το πώς καλύτερα υπηρετούνται οι δικές της προτεραιότητες.

Ουσιαστικά, δηλαδή, ανοιχτά έμεναν και θα ...μείνουν όλα τα θέματα όπου εκφράζονται οι σφοδροί ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί. Ετσι, είναι σίγουρο ότι ακόμα κι αν ανακοινωθεί «συμφωνία», η αντιπαράθεση θα συνεχιστεί, καθώς η θέση κάθε πλευράς εξαρτάται από το πώς καλύτερα ωφελείται το προβάδισμα των μονοπωλίων που εκπροσωπεί: π.χ. χώρες με μεγάλα αποθέματα ορυκτών που θεωρούνται «βλαβερά», διαφωνούν με χώρες όπου η τεχνολογική ανάπτυξη γεννά αυξημένη πρόσβαση σε νέες μεθόδους επεξεργασίας αλλά και νέα επιστημονικά ευρήματα, διευρυμένες εξορύξεις σε πολλές περιοχές κ.τ.λ.

Ενα πράγμα που σίγουρα είναι ολοφάνερο, είναι ότι η λεγόμενη «αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών» και ολόκληρη η προώθηση της λεγόμενης «πράσινης οικονομίας» (σ.σ. με την έννοια της ανάπτυξης της οικονομίας με τρόπους τάχα πιο «φιλικούς» για το περιβάλλον) εξελίσσονται σε μοχλούς διείσδυσης μονοπωλίων σε περιοχές με μεγάλο φυσικό πλούτο, αλλά και μεγάλα περιθώρια συγκέντρωσης κεφαλαίου για επενδύσεις εκμετάλλευσης αυτού του πλούτου, άφθονο και νεαρό εργατικό δυναμικό (Αφρική, Νοτιοανατολική Ασία, αλλά και Λατινική Αμερική) που καθόλου τυχαία δε βρίσκονται στο επίκεντρο πολύπλευρων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.

Ενδεικτική είναι η λειτουργία του λεγόμενου «Πράσινου Κλιματικού Ταμείου» (Green Climate Fund - GCF), που δημιουργήθηκε μετά τη συνάντηση που έγινε το 2010 στο Κανκούν του Μεξικό. Νωρίτερα, το 2009, στην Κοπεγχάγη, οι «αναπτυγμένες» χώρες είχαν συμφωνήσει να αυξήσουν στα 100 δισ. δολάρια ετησίως τη «βοήθεια» στις «αναπτυσσόμενες» χώρες για το «μετριασμό και την προσαρμογή στις κλιματικές αλλαγές».

Στους ιδρυτικούς στόχους του GCF σημειώνεται ότι «θα συμβάλλει στη μετατόπιση χρηματοπιστωτικών περιουσιακών στοιχείων εκτιμώμενου ύψους 200 τρισ. δολαρίων σε ανάπτυξη χαμηλής εκπομπής άνθρακα και ανθεκτικής σε κλιματικές αλλαγές». Μάλιστα, ρητά διευκρινίζεται ότι το Ταμείο δημιουργήθηκε για να προχωρήσουν επενδύσεις εκεί όπου οι ιδιώτες διστάζουν για διάφορους λόγους να διαθέσουν κεφάλαιά τους, άρα ο συλλογικός καπιταλιστής, το καπιταλιστικό Δημόσιο, αναλαμβάνει να «διαθέσει» κεφάλαια για να ξεμπλοκάρει διαδικασίες και να συμβάλλει δραστικά στη συγκέντρωση κεφαλαίου. «Το Ταμείο θα δράσει καινοτόμα για να δώσει ώθηση στην ανάμειξη του ιδιωτικού τομέα σε σχέδια προσαρμογής που σήμερα υποφέρουν από έλλειψη ιδιωτικού κεφαλαίου». Και για να πειστούν τα μονοπώλια για τις υψηλές προσδοκίες που δικαιούνται να έχουν, τονίζεται: «Η κλιματική αλλαγή αποτελεί μεγάλων τάσεων και συλλογική παγκόσμια πρόκληση. Αποτελεί επίσης ευκαιρία για επενδυτές να συγκαταλέγονται στους πρώτους που θα παρακινήσουν σε καταλυτική, βιώσιμη και κερδοφόρα οικονομική ανάπτυξη στις αναπτυσσόμενες χώρες. Η δυνητική απόδοση σε επενδύσεις μετριασμού και προσαρμογής στις κλιματικές αλλαγές είναι μεγαλύτερη στις αναπτυσσόμενες χώρες από οπουδήποτε αλλού. Υπάρχουν ουσιαστικές μακροπρόθεσμες επενδύσεις σε αναπτυσσόμενες χώρες, ύψους πάνω από 2 τρισ. δολάρια σε (επιχειρηματικά) προγράμματα που υλοποιούνται κάθε χρόνο».

Σήμερα, ως «ενεργοί παρατηρητές» από τον ιδιωτικό τομέα συμμετέχουν στο Ταμείο οι CMIA (Climate Markets and Investment Asociation - Ενωση Κλιματικών Αγορών και Επενδύσεων) και WBCSD (World Business Council for Sustainable Development - Παγκόσμιο Επιχειρηματικό Συμβούλιο για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη), ενώσεις δηλαδή επιχειρήσεων που έχουν στραφεί στις κλιματικές μπίζνες και μέσα από την «πράσινη ανάπτυξη». Για να γίνει αντιληπτό τι είδους προσωπικότητες «κινητοποιεί» το Ταμείο, μπορεί να αναφερθεί ότι σε εκδήλωση με συνδιοργανωτή την CMIA, την τέταρτη μέρα της Διάσκεψης, έγινε συζήτηση με τη συμμετοχή και του Αλ Γκορ, του αντιπροέδρου των ΗΠΑ επί προεδρίας Μπιλ Κλίντον, που, αφού πρωτοστάτησε για να αιματοκυλιστεί ο λαός της Γιουγκοσλαβίας και να γεμίσει η πατρίδα του βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου, ίδρυσε μετά μια σειρά περιβαλλοντικών ΜΚΟ, για να «ντύσει» και με φιλανθρωπικό μανδύα την προώθηση διαφόρων επιχειρηματικών σχεδιασμών...

Αντίστοιχα, την «ευαισθησία» τους για το περιβάλλον διατράνωσαν στη διάρκεια της Διάσκεψης και μεγιστάνες όπως ο ιδιοκτήτης της «Microsoft» και ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη, Μπιλ Γκέιτς, που μαζί με άλλους «συναδέλφους» του, όπως ο ιδρυτής της «Facebook», Μαρκ Ζούκερμπεργκ, ο ιδιοκτήτης της «Αμαζον», Τζεφ Μπέζος κ.τ.λ., ανακοίνωσαν τη δημιουργία «ιδρύματος» με τον τίτλο «Συμμαχία για τη μεγάλη ανακάλυψη στην Ενέργεια» («Break through Energy Coalition»).

Σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στο περιθώριο των εργασιών της Διάσκεψης του Παρισιού, ο Γκέιτς και η «παρέα» του εξήγησαν ότι στόχος του νέου ιδρύματος είναι η χρηματοδοτική στήριξη εταιρειών που θα αναπτύξουν «οικολογικές τεχνικές ιδίως στον τομέα της γεωργίας και των μεταφορών». Στους συγκεκριμένους τομείς, το επιχειρηματικό ρίσκο είναι μεγάλο, σχολίασε ο Γκέιτς, εκφράζοντας την ελπίδα του αυτό να το αναλάβει ο ιδιωτικός τομέας και όχι ο δημόσιος. Ακόμα διατύπωσε την ελπίδα οι μορφές «καθαρής ενέργειας» να καταστούν προσιτές και να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ της έρευνας και της εμπορευματοποίησης αυτού του είδους των τεχνολογιών. Ειδικό βάρος θα δοθεί και στη χρηματοδότηση ερευνών για την ανάπτυξη «καθαρών μορφών ενέργειας» από μια 20άδα χωρών, ανάμεσα στις οποίες είναι και η Γαλλία.

Στην ίδια «Συμμαχία» εντάσσονται και ο νιγηριανής καταγωγής μεγιστάνας Αλικο Ντανγκότε (θεωρείται ο πλουσιότερος άνθρωπος στην Αφρική), ο Ινδός μεγαλοβιομήχανος Μουκές Αμπάνι, ο ιδιοκτήτης της κινεζικής «Alibaba» Τζακ Μα.

Μετά από μιάμιση δεκαετία διαδοχικών συναντήσεων κορυφής στο Πεκίνο, το τελευταίο σινο-αφρικανικό φόρουμ, που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά σε αφρικανική χώρα, «φωτογραφίζει» τη σαφή προσπάθεια της σινικής ηγεσίας να συνεχίσει την ανάπτυξη των σχέσεων συνεργασίας όχι πλέον σε επίπεδο διμερές (ανά χώρα) ή ανά γεωγραφική περιφέρεια, αλλά σε επίπεδο ηπείρου στο πλαίσιο προώθησης και φιλόδοξων σχεδιασμών για τους νέους «κινέζικους δρόμους του μεταξιού» του 21ου αιώνα, στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και η «μαύρη ήπειρος». Παράλληλα με την προσπάθεια να σχεδιάσει στρατηγικά τις επόμενες επιχειρηματικές κινήσεις της στην Αφρική, η Κίνα επιχείρησε να δείξει, και σε αυτή τη σινο-αφρικανική σύνοδο, πως ενδιαφέρεται για «σχέσεις ισότητας και αμοιβαίως επωφελούς συνεργασίας», σε αντιδιαστολή με το βεβαρυμένο και αιματοβαμμένο παρελθόν των αποικιοκρατών της Δύσης, το οποίο δεν ξεχνά να «υπενθυμίζει» με κάθε αφορμή...

Επιπλέον, ο Κινέζος Πρόεδρος, Σι Τζινπίνγκ, προσπάθησε να διαψεύσει με τον πιο έντονο τρόπο τις φημολογίες Δυτικών αναλυτών που προέβλεπαν δραστική μείωση των σινικών επενδύσεων, μαντεύοντας ως άλλη «Κασσάνδρα» ότι η Αφρική «θα πλήρωνε» τα σημάδια επιβράδυνσης της σινικής οικονομίας.

Ετσι, ο Πρόεδρος Σι, και σε αυτό το φόρουμ με τον εύγλωττο τίτλο «Αμοιβαία Επωφελής Συνεργασία Για Κοινή Ανάπτυξη», ανακοίνωσε ένα νέο πακέτο επενδύσεων και μπίζνες ύψους τουλάχιστον 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων έως το 2018, με κεντρικούς στόχους την εκβιομηχάνιση της Αφρικής, τον εκσυγχρονισμό της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, την επαγγελματική εκπαίδευση χιλιάδων Αφρικανών τεχνικών και εργατών, ώστε να αποκτήσουν την απαραίτητη εξειδίκευση, την ανάπτυξη του ηλεκτρισμού και της παραγωγής Ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές, τον πολλαπλασιασμό των σύγχρονων υποδομών στις μεταφορές, στις οδικές, σιδηροδρομικές και αεροπορικές συγκοινωνίες, στις τηλεπικοινωνίες, στην εκπαίδευση και στην τεχνολογία. Ολα αυτά τα ζητήματα είναι σαφέστατα πεδία όπου μπορεί να διοχετευτούν διαθέσιμα κεφάλαια και βέβαια υποδομές που είναι απαραίτητες για τους επιχειρηματικούς ομίλους για τη διεύρυνση της δράσης τους.

Υπογράφηκαν 26 μεγάλες συμφωνίες διμερείς και περιφερειακές, με την Κίνα σε πρωταγωνιστικό ρόλο και τους κινςζικούς επιχειρηματικούς ομίλους να επιδιώκουν ένα ακόμη μεγαλύτερο κομμάτι του αφρικανικού ορυκτού και φυσικού πλούτου, κτίζοντας παράλληλα «γέφυρες» με σκοπό μελλοντικές αναπτυσσόμενες (και πολλά υποσχόμενες...) αγορές. Σε αυτές τις 26 συμφωνίες συμμετείχαν κρατικά μονοπώλια, όπως η (νοτιοαφρικανική ηλεκτρική εταιρεία) ESKOM, η «Τράσνετ», η «Εταιρεία Βιομηχανικής Ανάπτυξης», η «Νοτιοαφρικανική Διαστημική Υπηρεσία», η «Νοτιοαφρικανική Εταιρεία Πυρηνικής Ενέργειας», αλλά και ιδιωτικά τραπεζικά μονοπώλια όπως η Standard Bank, Investec και Naspers.

Αλλη μια «νέα τάση», που καταγράφηκε σε αυτό το φόρουμ ήταν η για πρώτη φορά σαφής ανάμειξη της Κίνας στη χρηματοδότηση, συγκρότηση, λειτουργία και συντήρηση στρατιωτικών μηχανισμών που δημιουργούνται εντός της Αφρικανικής Ενωσης στο πλαίσιο της λογικής: «Αφρικανικές λύσεις σε αφρικανικά προβλήματα». Κατέστη, δηλαδή, εμφανής η προσπάθεια του Πεκίνου να μπει γερά στον ανταγωνισμό και με αυτό τον ...έμμεσο στρατιωτικό τρόπο με άλλους ανταγωνιστές είτε τις ΗΠΑ και χώρες της ΕΕ είτε άλλες ασιατικές χώρες (Μαλαισία, Ινδία κ.ά.), προσφέροντας χρηματοδότηση και στήριξη στην υπό συγκρότηση «Αφρικανική Εφεδρική Δύναμη» («African Standby Force») και στην «Αφρικανική Ικανότητα Αμεσης Αντιμετώπισης Κρίσεων» («African Capacity for Immediate Rsponse to Crisis»).

Ο Πρόεδρος Σι τόνισε ότι η Κίνα θα εντείνει τη συμμετοχή σε ειρηνευτικές επιχειρήσεις του ΟΗΕ στην Αφρική (όπως έχει ήδη κάνει σε ΛΔ Κονγκό, Μάλι, Λιβερία, Σουδάν και Ν. Σουδάν) και θα υποστηρίξει τη δυνατότητα των αφρικανικών χωρών να φτιάξουν υποδομές σε τομείς όπως η άμυνα, η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, η αποτροπή ταραχών, ο έλεγχος μετανάστευσης και τελωνείων.

Αυτές οι εξαγγελίες, σε συνδυασμό με την απόφαση του Πεκίνου να υπογράψει, στα τέλη Νοέμβρη, συμφωνία με την κυβέρνηση του Τζιμπουτί (ανατολική Αφρική) για την εκεί δημιουργία κινέζικης ναυτικής στρατιωτικής βάσης επιμελητειακής υποστήριξης, καταγράφουν το διαφαινόμενο «διακριτικό» (επί του παρόντος τουλάχιστον...) στρατιωτικό ρόλο που επιδιώκει να αναλάβει στην περιοχή και η Κίνα, εκμεταλλευόμενη περιφερειακές ή διεθνείς ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Στην περίπτωση της υπό κατασκευή ναυτικής βάσης στο Τζιμπουτί (όπου σημειωτέον έχουν στρατιωτικές βάσεις η Γαλλία και οι ΗΠΑ) ανακοινώθηκε ως «αφορμή» η κάλυψη αναγκών δυνάμεων του σινικού ναυτικού που έχουν αναπτυχθεί στον Κόλπο του Αντεν για την αντιμετώπιση της πειρατείας.

Στο πλαίσιο του φόρουμ FOCAC, στο Γιοχάνεσμπουργκ, ο Κινέζος Πρόεδρος, Σι Τζινπίνγκ, ανακοίνωσε τα ακόλουθα 10 «μεγάλα αναπτυξιακά σχέδια στην Αφρική έως το 2018», παρουσιάζοντας στην ουσία μία ολοκληρωμένη «στρατηγική οικονομική, εμπορική, πολιτική ακόμη και κοινωνική πρόταση» όπως ισχυρίζεται. Τα 10 αναπτυξιακά σχέδια Κίνας - Αφρικής που ανακοίνωσε ο Πρόεδρος Σι είναι:

• Σχέδιο εκβιομηχάνισης, όπου η Κίνα αναλαμβάνει να οικοδομήσει ή να αναβαθμίσει έναν αριθμό βιομηχανικών πάρκων, περιφερειακών κέντρων επαγγελματικής κατάρτισης, την εκπαίδευση 200.000 τεχνικών και την πρακτική εξάσκηση άλλων 40.000 Αφρικανών εργαζομένων σε επιχειρήσεις που βρίσκονται στη σινική ενδοχώρα.
• Εκσυγχρονισμό της αγροτικής παραγωγής, με το Πεκίνο να μεταφέρει σε αφρικανικές χώρες δοκιμασμένες και αποτελεσματικές τεχνολογίες, με στόχο την αύξηση της αγροτικής και κτηνοτροφικής μαζικής παραγωγή της, την αποθήκευση σπόρων και την επεξεργασία τροφίμων.
• Αναπτυξιακό σχέδιο υποδομών. Οπως ανακοινώθηκε, η Κίνα θα προωθήσει την «αμοιβαίως επωφελή συνεργασία», ιδιαίτερα σε υποδομές, σχεδιασμό, κατασκευή, λειτουργία και συντήρηση στους τομείς των σιδηροδρομικών, οδικών συγκοινωνιών της περιφερειακής αεροπλοΐας, των λιμανιών, της ηλεκτρικής ενέργειας και των τηλεπικοινωνιών.
• Χρηματοπιστωτικό σχέδιο δράσης. Η Κίνα δεσμεύεται να διευρύνει τις ανταλλαγές νομισμάτων με αφρικανικές χώρες, τη δημιουργία περισσότερων παραρτημάτων κινεζικών θεσμικών οργανισμών στην Αφρική με παράλληλη αύξηση των επενδύσεων και της χρηματοδότησης σχεδίων συνεργασίας για την υποστήριξη της εκβιομηχάνισης και του εκσυγχρονισμού της Αφρικής.
• Πράσινο αναπτυξιακό σχέδιο: Η Κίνα θα υποστηρίξει την ενίσχυση των δυνατοτήτων της Αφρικής σε «πράσινη βιώσιμη ανάπτυξη», θα στηρίξει την πραγματοποίηση 100 σχεδίων για καθαρή ανάπτυξη, την προστασία της άγριας φύσης και την οικοδόμηση «έξυπνων πόλεων».
• Σχέδιο Διευκόλυνσης Επενδύσεων και Εμπορίου. Η Κίνα θα αναλάβει τη διεκπεραίωση 50 εμπορικών προγραμμάτων για τη βελτίωση της δυνατότητας της Αφρικής σε εσωτερικό και εξωτερικό εμπόριο και επενδύσεις. Η Κίνα είναι έτοιμη να διαπραγματευτεί συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου με χώρες και περιφερειακούς οργανισμούς και να αυξήσει τις εισαγωγές αφρικανικών προϊόντων.
• Σχέδιο Μείωσης της Φτώχειας: Η Κίνα προτίθεται να «σβήσει» μεγάλα χρέη με τη μορφή ώριμων δανείων μηδενικού δανεισμού που πήραν οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες.
• Σχέδιο Δημόσιας Υγείας: Η Κίνα θα συμμετάσχει στην οικοδόμηση ενός αφρικανικού κέντρου για τον έλεγχο ασθενειών και την υποστήριξη συνεργασίας μεταξύ 20 κινεζικών και αφρικανικών νοσοκομείων.
• Πολιτιστικές και κοινωνικές ανταλλαγές: Η Κίνα θα οικοδομήσει πέντε πολιτιστικά κέντρα στην Αφρική και θα παράσχει δορυφορικές επικοινωνίες σε 10.000 αφρικανικά χωριά. Η Κίνα επίσης θα δώσει 2.000 εκπαιδευτικές ευκαιρίες με διπλώματα και πτυχία και 30.000 κυβερνητικές υποτροφίες.
• Σχέδιο Ειρήνης και Ασφάλειας, όπου η Κίνα θα παράσχει επιδοτήσεις ύψους δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη συγκρότηση και τη λειτουργία της «Αφρικανικής Εφεδρικής Δύναμης» και της «Αφρικανικής Δυνατότητας για Αμεση Αντιμετώπιση Κρίσεων». Επιπλέον, η Κίνα θα παράσχει επιπρόσθετη χρηματοδότηση σε σχέδια όπως: 5 δισ. σε επιχορηγήσεις και δάνεια μηδενικού επιτοκίου, 35 δισ. σε δάνεια με προνομιακούς όρους, επιπλέον χορήγηση 5 δισ. δολαρίων στο Αναπτυξιακό Ταμείο Κίνας - Αφρικής, του «Ειδικού Δανείου για την ανάπτυξη αφρικανικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων και του «Ταμείου Κίνας - Αφρικής για την Ανάπτυξη της Συνεργασίας», με αρχικό κεφάλαιο 10 δισ. δολάρια.