Τετάρτη 12 Δεκέμβρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τι λένε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ;

Η είδηση, που έφτασε χτες από τη Γερμανία και έκανε το γύρο του κόσμου, λέει πως το μεγαλύτερο εργατικό συνδικάτο της Γερμανίας - το Συνδικάτο Μετάλλου (IG Metall) - διεκδικεί για το 2002 αυξήσεις στους μισθούς και ημερομίσθια 5-7%. Σύμφωνα με το τηλεγράφημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, ο πρόεδρος του Συνδικάτου υπεραμύνθηκε των διεκδικούμενων αυξήσεων 5- 7%, με το επιχείρημα ότι το 2002 ο πληθωρισμός θα κυμανθεί γύρω στο 2%, η παραγωγικότητα θα αυξηθεί γύρω στο 2% και οι υπόλοιπες 3 μονάδες (μέχρι το 7%) αποτελούν διεκδίκηση «ανάκτησης του χαμένου εδάφους».

Στο επιχείρημα που βιάστηκε να προβάλει μερίδα οικονομολόγων - υπηρετών των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου - ότι, δηλαδή, μια τέτοια διεκδίκηση «θα αυξήσει το κόστος της μεταποίησης σε μια δύσκολη στιγμή για τη ζήτηση και ενώ το μεγαλύτερο μέρος της βιομηχανίας πάσχει από πλεονάζουσα παραγωγική δυναμικότητα και σκληρό ανταγωνισμό», ανταπάντησε αμέσως ο πρόεδρος του συνδικάτου IG Metall, λέγοντας: «Θέλουμε να συμβάλουμε κι εμείς στην αναζωογόνηση της εγχώριας ανάπτυξης και αυτό επιζητούμε με τις αυξήσεις μισθών», γιατί - όπως εξήγησε - «όταν τα λεφτά είναι λίγα, ο κόσμος σκέπτεται διπλά πριν καταναλώσει».

Αλήθεια, τι λένε για όλα αυτά οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ;

Ενα καθημερινό ... θαύμα

Η «Καρακίτσος Κλίνινγκ ΑΕ» ήταν μια μικρή σχετικά εταιρία, που αναλάμβανε καθαρισμούς κτιρίων. Ξαφνικά, μετατράπηκε σε διεθνούς επιπέδου παροχέα τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών, με την επωνυμία «Aurora Global Solutions AE» και υπέγραψε συμφωνία με τον ΟΤΕ, αρχικού ύψους 10 δισεκ. δραχμών, 15ετούς διάρκειας και απροσδιόριστου τελικού συνολικού τιμήματος. Η συμφωνία υπογράφτηκε στις 19.2.2000, η αλλαγή του σκοπού της εταιρίας από «καθαριστή» σε παροχέα διεθνών τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών φέρεται να δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ μια βδομάδα μετά και όπως προκύπτει από τα αρχεία της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών (ΕΕΤΤ) έλαβε τη σχετική άδεια, μέσα στο 2001. Δηλαδή, αρκετούς μήνες, μετά την υπογραφή της σύμβασης.

Προσθέστε, τώρα, σε όλα αυτά το γεγονός, πως ο ΟΤΕ, μέχρι να υπογράψει τη σχετική σύμβαση, δε χρειαζόταν «μεσάζοντα», για να εξασφαλίσει τις όποιες διεθνείς τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, αλλά τις προμηθευόταν απευθείας από τις αντίστοιχες πολυεθνικές. Βάλτε ακόμη, ότι η ίδια εταιρία (ελληνορωσικών συμφερόντων) απόκτησε πέρυσι, μέσω του Γ. Καρακίτσου, το 76% της ομάδας μπάσκετ του Αρη κι έχετε μια αδρή, αλλά χαρακτηριστική εικόνα ενός από τα πολλά «θαύματα», που συντελούνται καθημερινά. Και μπορεί, βέβαια, να ασκήθηκε δίωξη σε βαθμό κακουργήματος, εναντίον του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του ΟΤΕ, αλλά εμείς τα σημειώνουμε όλ' αυτά, για να σας δείξουμε πού και πώς πηγαίνει ο ιδρώτας των εργαζομένων.

Οταν κόβουν «την Ελλάδα στα δύο»...

Σε ανοσιούργημα και «έγκλημα καθοσιώσεως» έχει αναγορεύσει η κυβέρνηση το κλείσιμο των εθνικών δρόμων από τους αγρότες, που αγωνίζονται για να κρατηθούν στη γη και στη ζωή. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κοπεί η Ελλάδα στα δύο, δηλώνουν σε όλους τους τόνους κυβερνητικά και κομματικά στελέχη. Ομως, τι γίνεται όταν η Εθνική οδός κλείνει και η «Ελλάδα κόβεται στα δύο» από την εγκληματική αδιαφορία της κυβέρνησης, όπως έγινε προχτές το βράδυ στο ύψος της Μαλαισίνας; Τουλάχιστον 10 ώρες χιλιάδες άνθρωποι περίμεναν μάταια μέσα στο χιονιά από το βράδυ της Κυριακής μέχρι και χτες το πρωί να ανοίξει η Εθνική οδός, η οποία είχε κλείσει από... μία νταλίκα που είχε «ντεραπάρει». Η αγανάκτηση, όμως, όλων όσοι έζησαν αυτόν τον εφιάλτη δεν αρκεί. Αυτό που πρέπει να κατανοηθεί είναι ότι με αυτή την πολιτική που εφαρμόζεται μόνο οι ανάγκες των πολλών δε θα ικανοποιούνται. Και τέτοια εγκλήματα σε βάρος τους θα επαναλαμβάνονται διαρκώς και μάλιστα θα θεωρούνται «συνήθη».

Τα της κυρίας του κυρίου...

Η κ. Μίλερ έχει γαλουχηθεί πολιτικώς παρά τω πλευρώ του συζύγου της. Τα τελευταία μαθήματα πολιτικής «ανατροφής» τα έλαβε κατά την παραμονή του άντρα της στη Βοσνία. Το λεπτό σημείο έγκειται στο γεγονός ότι η Βοσνία είναι προτεκτοράτο. Και πώς θα φερόταν μια σύζυγος πρέσβη των ΗΠΑ σε ένα προτεκτοράτο; Μα σαν σε προτεκτοράτο... Το ελληνικό ενδιαφέρον εντοπίζεται στο ότι μετά την έλευσή της από τη Βοσνία στην Αθήνα, η κ. Μίλερ δε φαίνεται να άλλαξε συνήθειες... Από την προχτεσινή δημόσια εμφάνισή της, και κυρίως από το ύφος της, προκύπτει ότι η κ. Μίλερ δε διαπίστωσε στην Ελλάδα κάποια διαφορά από το προηγούμενο προτεκτοράτο που άφησε πίσω της, στο Σεράγεβο... Η κ. Μίλερ, περήφανη που η χώρα της βομβαρδίζει την περιοχή, όπου ο άντρας της κάνει το διπλωματικό του «αγροτικό», πιθανώς αντιμετωπίζει τα Βαλκάνια ως ένα προτεκτοράτο, γενικώς.

Συναφές, πάντως, με τη συμπεριφορά της είναι ένα ερώτημα που την αφορά εμμέσως και απευθύνεται στους εν Ελλάδι φίλους της: Αλήθεια, όσοι συναγελάζονται με την «κυρία του κυρίου» (όπως οι κυβερνώντες μας, οι μεγαλοαστοί μας και οι λεγόμενοι VIP της «καλής κοινωνίας» μας) νιώθουν αρκούντως «αμερικανάκια» ενισχύοντας στην κ. Μίλερ το αίσθημα ότι η Ελλάδα είναι μια «μπανανία», αντίστοιχη της Βοσνίας;

Αντί άλλης απαντήσεως, μας αρκεί που χτες ο κ. Μίλερ φρόντισε να «ξεφωνίσει» τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ.: Με πήρε ο κ. Νασιάκος, είπε ο Μίλερ, και μου είπε να μεταφέρω τα συγχαρητήριά του στη γυναίκα μου για όσα είπε! Τι είπε η κ. Μίλερ; Οτι στο θέμα της καταπολέμησης του «εμπορίου λευκής σάρκας», η αστυνομία της οποίας ηγείται ο κ. Νασιάκος, είναι άχρηστη... Μας αρκεί επίσης ο κ. Πρωτόπαππας, ο οποίος αρκέστηκε να ψελλίσει ότι «οι θέσεις των ΗΠΑ δεν εκφράζονται από τις συζύγους των πρεσβευτών»... Μήπως ξέρει ο κ. Πρωτόπαππας, τι θα απαντούσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος του Μπους, αν η γυναίκα του Ελληνα πρέσβη στην Ουάσιγκτον τολμούσε να μιλήσει για την αμερικανική αστυνομία και για τις δραστηριότητές της κατά των μαύρων, ή για τις «επιδόσεις» του FBI στην καταπολέμηση της παιδικής πορνείας, ή του ελέγχου από τη Μαφία ολόκληρων περιοχών, όπου η διακίνηση γυναικείας σάρκας κάνει τη δική μας «Συγγρού» να μοιάζει με κατηχητικό;

Καλύτερα να μην ξέρει ο κ. Πρωτόπαππας...

Η κ. Μίλερ μάς έκανε συστάσεις περί «εγκληματικότητας» και «γυναικείας εκμετάλλευσης», ενώ η χώρα της είναι ο αρχινονός του εγκλήματος, όταν από το πούρο του Κλίντον με τη Μόνικα μέχρι τα πιο κακόφημα πορνεία στα λιμάνια του αμερικανικού στόλου, βασιλεύει το «αμερικανικό όνειρο». Η κ. Μίλερ ήρθε στην Ελλάδα σε μια εποχή που δεν ισχύει φυσικά η άποψη του Αριστοτέλη ότι «η σιωπή της γυναίκας είναι στολίδι». Εντούτοις, ας γνωρίζει, ότι οι Ελληνες έχουν συγκεκριμένη άποψη για τις... «κυρίες των κυρίων». Από την εποχή της Θεοδώρας του Ιουστινιανού, μέχρι την εποχή της Φρειδερίκης του Παύλου, η άποψη των Ελλήνων και των Ελληνίδων για τις «κυρίες των κυρίων» παραμένει ίδια. Οπως άλλωστε και για τους... κυρίους των κυρίων!


Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ποιος καρπώνεται τον παραγόμενο πλούτο

Γρηγοριάδης Κώστας

Πανηγυρίζει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης γιατί, σύμφωνα με τα χτεσινά στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ ήταν 4,4% στο γ` τρίμηνο του 2001, έναντι 6,1% το α` τρίμηνο και 4,9% το β` τρίμηνο. Η οικονομία της χώρας αποδεικνύει τις αντοχές της στην ύφεση, καυχώνται οι φωστήρες του νεοφιλελεύθερου εκσυγχρονισμού. Το ερώτημα στο οποίο όμως δεν απαντάνε είναι ποιοι «παράγοντες» συνέβαλαν ώστε να αυξηθεί ο παραγόμενος πλούτος στη χώρα μας; Μήπως το χρήμα γεννοβολάει μόνο του χρήμα; Αυτό έχει καταρριφθεί από την εποχή του Ανταμ Σμιθ. Οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που αυγαταίνουν το κεφάλαιο με την υπεραξία τους, την απλήρωτη εργασία τους. Και ενώ ο πλούτος διαρκώς αυξάνεται, οι εργαζόμενοι δεν παίρνουν παρά ψίχουλα, αιώνια λιτότητα, ένταση της υπερεκμετάλλευσης, κατάργηση των δικαιωμάτων τους κ.ο.κ. Καταρρίπτεται λοιπόν πανηγυρικά και το περιβόητο επιχείρημα του εκσυγχρονισμού «να συμβάλουμε όλοι να μεγαλώσει η πίτα ώστε στη συνέχεια να έχουν να πάρουν όλοι»! Η πίτα (το ΑΕΠ) αυξάνεται, αλλά οι εργαζόμενοι δεν παίρνουν, στην κυριολεξία, τίποτα από αυτή την αύξηση. Και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ καμαρώνει - και - γι' αυτήν την επιτυχία της.

Οι ... εξπέρ

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΞΠΕΡ έχει γίνει ο Γιώργος Δρυς στο ζύγισμα του βαμβακιού, όπως ακούμε από τις προσπάθειές του να πείσει ότι η αγροτική πολιτική, που ακολουθεί η ΕΕ, και ο ίδιος φυσικά, είναι σωστή.

Μάλλον, όμως, υστερεί στη δυνατότητα του να «ζυγίζει» τις καταστάσεις. Γιατί, βέβαια, συκοφαντώντας τους αγρότες, το μόνο που δεν πρόκειται να καταφέρει είναι να πείσει για τις προθέσεις του. Αλλωστε, αυτό φαίνεται πια!

ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 700.000 ανθρώπους αυξήθηκε ο πληθυσμός της Ελλάδας τη δεκαετία 1991 - 2001, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε χτες στη δημοσιότητα η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία. Δεν αποτελεί δα και κανένα ρεκόρ. Θα μπορούσαμε και καλύτερα.

Το περίεργο είναι, πάντως, πως δε «βγήκε» ακόμα ο Λαλιώτης να σχολιάσει ότι οι χαμηλοί ρυθμοί αύξησης του πληθυσμού τη συγκεκριμένη δεκαετία οφείλονται στην κυβέρνηση Μητσοτάκη από το 1991 έως το 1993. Πώς του διέφυγε αυτή η δυνατότητα πολιτικής παρέμβασης;

ΤΟ 2002 θα δώσει, τελικά, τη βοήθεια που υποσχέθηκε στους πλημμυροπαθείς της Σάμου η κυβέρνηση. Προφανώς, κατέληξε στην απόφαση αυτή μετά από ορθολογική λογιστική σκέψη. Χειμώνας είναι, μπορεί να έχουμε και καμιά άλλη νεροποντή, οπότε μπορεί να συμψηφίσει σε ένα τα κονδύλια που θα έπρεπε να δώσει σε δυο δόσεις.

Οσο γι' αυτούς που διαμαρτύρονται στη Σάμο για την έλλειψη ευαισθησίας, προφανώς πρόκειται για ανθρώπους που δεν έχουν ακόμη καταλάβει το νόημα του εκσυγχρονισμού, καθώς και ότι είναι πλέον Ευρωπαίοι πολίτες.

ΓΙΑ ΤΗΝ επίσκεψη Πούτιν συζήτησαν, τελικά, στη χτεσινή συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου και όχι για τον χαμό που υπήρξε μεταξύ τους για τον διορισμό των τριών νέων μητροπολιτών. Προφανώς, οι «ουσιαστικές» συζητήσεις έγιναν στο παρασκήνιο.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Πάντως, το ότι συζητήθηκε η επίσκεψη του Ρώσου Προέδρου μπορεί να είναι ανησυχητικό. Ως γνωστόν, ο κ. Πούτιν πουλάει όπλα και με την ένταση της κόντρας που έχουν οι ιεράρχες μπορεί να τους πέρασε καμία ιδέα. Πάντα στα πλαίσια της ορθόδοξης πίστης, φυσικά...

Σημεία των καιρών

Ο Αμερικανός καθηγητής του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης, Νόαμ Τσόμσκι, είναι διεθνώς γνωστός για τις απόψεις του. Στο τελευταίο του βιβλίο, που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες στις ΗΠΑ και έχει τίτλο «Ο αμερικανικός παρεμβατισμός», περιέχεται ένα κεφάλαιο για τη Μέση Ανατολή, όπου ο συγγραφέας - ανάμεσα σε πολλά άλλα - μιλά και για την «πολιτική εθνοκάθαρσης της Αγκυρας απέναντι στους Κούρδους». Το βιβλίο αυτό, λοιπόν, έγινε η αφορμή και ο Νόαμ Τσόμσκι κατηγορείται από τις τουρκικές αρχές για «χωριστική προπαγάνδα». Η δίκη του θα ξεκινήσει στις 13 Φλεβάρη και θα διεξαχθεί στο ειδικό κακουργιοδικείο της Κωνσταντινούπολης.

Εμ, βέβαια, μόνον ο Μπους θα στήνει στρατοδικεία για τους μη Αμερικανούς «τρομοκράτες»;

Η ανεδαφική αισιοδοξία...

Ελάχιστα εικοσιτετράωρα πέρασαν από την εξαγγελία των νέων «πρόσωπο με πρόσωπο» συνομιλιών για το Κυπριακό, το δείπνο του Ντενκτάς προς τον Γλ. Κληρίδη και γενικότερα την καλλιέργεια ενός θετικού κλίματος και μιας αισιοδοξίας, την οποία επιχείρησαν τόσο εγχώριοι όσο και κυπριακοί κύκλοι και ήρθαν οι προκλητικές δηλώσεις των Ετζεβίτ και Τζεμ, αλλά και ορισμένες ενέργειες του Ντενκτάς, για να... βάλουν τα πράγματα στη θέση τους. Οι δύο πρώτοι μίλησαν για χωριστά κράτη, χωριστές κυριαρχίες κλπ., ενώ ο τρίτος έσπευσε να πάρει μέτρα παρεμπόδισης της επαναπροσέγγισης, αποδείχνοντας ότι δεν έχουν διάθεση για κανέναν ουσιαστικό και εποικοδομητικό διάλογο και, πάντως, μόνο μια δίκαιη και βιώσιμη λύση για το Κυπριακό δεν έχουν στο μυαλό τους.

«Οσες πολιτικές δυνάμεις, πρωταρχικά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κάνουν λόγο για θετικές εξελίξεις, δημιουργώντας ένα κλίμα αισιοδοξίας που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αποπροσανατολίζουν τους λαούς της Κύπρου και της Ελλάδας, διευκολύνουν από τα πράγματα το προχώρημα μιας τέτοιας απαράδεκτης για το σύνολο του κυπριακού λαού "λύσης"», σημείωνε την περασμένη Παρασκευή, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ. Εκτίμηση, η οποία δικαιώθηκε ήδη.

... και η λύση του Κυπριακού

Κι επειδή πολλά γράφτηκαν και ειπώθηκαν τις μέρες αυτές για το Κυπριακό και διάφορα σενάρια... λύσεων και... λύσεων «βγήκαν» στο προσκήνιο, με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις, υπογραμμίζουμε και πάλι το σχετικό σημείο της ανακοίνωσης του ΚΚΕ, το οποίο σημειώνει: «Το ΚΚΕ επαναλαμβάνει ότι δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού μπορεί να υπάρξει μόνο στη βάση μιας ανεξάρτητης, ομόσπονδης, αδέσμευτης και αποστρατιωτικοποιημένης Κύπρου, που θα εγγυάται ένα κράτος με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια, μια διεθνή προσωπικότητα. Μια τέτοια λύση δεν μπορεί να υπάρξει, όσο το Κυπριακό θα παραμένει στη μέγκενη των ιμπεριαλιστών». Ας προσέξουν κι ας πάρουν υπόψη τους τα παραπάνω, όσοι κρατούν, στον ένα ή άλλο βαθμό και με τον ένα ή άλλο τρόπο, την υπόθεση του Κυπριακού στα χέρια τους.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
«Κλειστές πόρτες» σε ανθρώπους

Τα όσα συμβαίνουν τελευταία στη χώρα μας, τόσο σε επίπεδο πολιτικών αποφάσεων όσο και σε επίπεδο «πρακτικής εφαρμογής», δεν επιβεβαιώνουν απλώς ότι η στάση του ελληνικού κράτους απέναντι στους οικονομικούς και πολιτικούς μετανάστες έχει αλλάξει. Κυρίως, προμηνύουν ένα εφιαλτικό μέλλον για όσους «τολμούν» να αναζητούν το όνειρο μιας καλύτερης ζωής στη χώρα μας. Απερίφραστα και με ανάλγητο τρόπο, η ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά καταργεί το πολιτικό άσυλο σε όσους διώκονται στις χώρες τους και ορθώνει απροσπέλαστο τοίχο σε όσους εγκαταλείπουν την πατρίδα τους, διωγμένοι από την πείνα και τη δυστυχία. Και η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το «πρόβλημα» με ένταση των αστυνομικών μέτρων.

Είναι γεγονός πως ο αριθμός των αιτούντων άσυλο και των μεταναστών χωρίς άδεια που φτάνουν στην Ελλάδα, αυξήθηκε πολύ φέτος και ιδιαίτερα μετά την έναρξη του πολέμου στο Αφγανιστάν. Οι αιτίες του φαινομένου είναι γνωστές. Είναι ο «παγκοσμιοποιημένος» καπιταλισμός, που επιβάλλει την άγρια ταξική εκμετάλλευση και την ανισόμετρη ανάπτυξη, που επιβάλλει και στηρίζει αντιλαϊκά καθεστώτα σε μια σειρά χώρες, για να εκμεταλλεύεται ασύστολα τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους λαούς τους. Είναι ο ιμπεριαλισμός που «σπέρνει» πολέμους, για να εξυπηρετεί τα συμφέροντά του. Ταυτόχρονα, είναι το ίδιο το ιμπεριαλιστικό σύστημα που χρησιμοποιεί τους μετανάστες στις χώρες υποδοχής ως φτηνό εργατικό δυναμικό και ως πίεση προς τους ημεδαπούς εργαζόμενους, προς δόξαν πάντα του κέρδους.

Την προηγούμενη δεκαετία, η χώρα μας ουσιαστικά ακολουθούσε πολιτική «ανοιχτών θυρών», γιατί αυτό επέβαλαν οι ανάγκες του κεφαλαίου και η πολιτική της ΟΝΕ. Και γι' αυτό ποτέ οι κυβερνήσεις δε νομιμοποίησαν ουσιαστικά τους μετανάστες, αφήνοντάς τους να είναι θύματα υπερεκμετάλλευσης, αλλά και του ξενοφοβικού κλίματος που η ίδια η κυβέρνηση καλλιεργεί. Η πολιτική των «κλειστών θυρών» ήρθε να αντιμετωπίσει αφ' ενός μεν την ανάγκη ρύθμισης της εισροής μεταναστών ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου, αλλά και το κύμα πολιτικών και οικονομικών προσφύγων που προκαλεί ο «δεκαετής πόλεμος», που έχουν κηρύξει οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους - ανάμεσά τους και η ελληνική κυβέρνηση.

Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής υπογράφτηκε στις 8 Νοέμβρη από τις κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας το Πρωτόκολλο για την επαναπροώθηση, κατά παράβαση των συμβατικών για τη χώρα μας υποχρεώσεων που απορρέουν απ' τη Σύμβαση της Γενεύης του 1951 για τους Πρόσφυγες. Ετσι, οι ελληνικές αρχές εμποδίζουν όσα δουλεμπορικά σκάφη επιχειρούν να εισέλθουν στα ελληνικά ύδατα και επαναπροωθούν με συνοπτικές διαδικασίες όσους δύστυχους καταφέρνουν να πατήσουν πόδι σε ελληνικό έδαφος. Πρόκειται για σαφώς απάνθρωπη και ανάλγητη πολιτική, την οποία όχι μόνο δε μπορεί να αποδεχτεί ο ελληνικός λαός αλλά πρέπει να κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να την αλλάξει.

Το «μεγάλο παιχνίδι» τώρα αρχίζει

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μπορεί ο άδικος και ιμπεριαλιστικός πόλεμος κατά του Αφγανιστάν να βαίνει προς το τέλος του και η χώρα αυτή να μετατρέπεται σ' ένα ακόμη προτεκτοράτο, τα ερωτήματα όμως για τους δράστες του τρομοκρατικού χτυπήματος της 11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη παραμένουν αναπάντητα, παρόλο που χτες έκλεισαν τρεις μήνες. Ομως το «μεγάλο παιχνίδι» για τον έλεγχο του πετρελαίου και την ηγεμονία των ΗΠΑ στην Κεντρική Ασία τώρα αρχίζει. Χαρακτηριστικά είναι τα αποτελέσματα της προχτεσινής περιοδείας του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Κ. Πάουελ στο Ουζμπεκιστάν και το Καζαχστάν. Ο πρόεδρος του τελευταίου Ν. Ναζαρμπάγιεφ έδωσε βέβαια «γην και ύδωρ» στα αφεντικά της «νέας τάξης», αλλά διαφώνησε με... τους δρόμους του πετρελαίου. Ο Ναζαρμπάγιεφ υποστήριξε το δρόμο που περνάει από το Ιράν, ενώ ο Πάουελ υποστήριξε ότι υπάρχουν και άλλες λύσεις, όπως η Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν και η Τουρκία. Και ακόμα μάλλον βρισκόμαστε στην αρχή.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ