1492 O Χριστόφορος Κολόμβος ανακαλύπτει την Αμερική, νομίζοντας ότι μέσω της Δύσης βρήκε θαλάσσιο δρόμο προς τις Ινδίες. Είχε καταπλεύσει στο νησί Σαν Σαλβαδόρ. Αργότερα, στο ίδιο ταξίδι, κατέπλευσε στις ακτές της Κούβας και της Αϊτής, χωρίς ποτέ να μάθει τι είχε ανακαλύψει.

1862 Οι Βαυαροί κηρύσσονται έκπτωτοι, ο Οθων και η Αμαλία φεύγουν για πάντα από την Ελλάδα.

1953 Ανακοινώνεται από τις κυβερνήσεις Ελλάδας και ΗΠΑ η υπογραφή συμφωνίας με την οποία παρέχεται στις ΗΠΑ: «το δικαίωμα όπως βελτιώσωσι και χρησιμοποιήσωσιν από κοινού μετά της ελληνικής κυβερνήσεως ορισμένα αεροδρόμια και ναυτικάς εγκαταστάσεις εν Ελλάδι». Είναι η συμφωνία για την εγκατάσταση των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα.

1964 Η Σοβιετική Ενωση θέτει σε τροχιά γύρω από τη Γη το «Βοσκόντ-1», το πρώτο διαστημόπλοιο που μετέφερε πολυάριθμο πλήρωμα.

«Γεια σας μάζες»!

Ηταν τόσο απλό...

Ηταν το σύνθημα ότι «ο Παπαρήγας ήρθε»! Αυτό ήταν το «καλημέρα του»: «Γεια σας μάζες»!

Ηταν τόσο απλό...

Σε δευτερόλεπτα έπεφτε «σύρμα» στην εφημερίδα. Μαζευόμασταν γύρω του. Να τον πειράξουμε, να παίξουμε ένα πνευματικό παιχνίδι μαζί του. Και πάντα χάναμε. Γιατί το μυαλό του Θανάση ήταν άφταστο.

Αλλά εμείς εκεί. Τρέχαμε να «υποστούμε» την ευφυία του, να «ξυστούμε στην γκλίτσα». Γιατί ο Θανάσης δεν προσπαθούσε καθόλου. Ηταν πολύ απλό γι' αυτόν να είναι σεμνός, μειλίχιος, προσηνής, ανιδιοτελής, λαμπερός όσο το γέλιο του. Και δάσκαλος. Τόσο μεγάλος δάσκαλος που έκανε με την παρουσία του τόσο ώριμο το μαθητή του ώστε να μπορεί να πατήσει στα δικά του πόδια. Και σύντροφος.

Ηταν τόσο απλό...

Γιατί, απλά, ο Θανάσης ήταν ο καλύτερος. Και το... ξεχνούσε. Τόσο αφηρημένος ήταν! Ηταν ο καλύτερος. Ηταν το στολίδι μας. Το κόσμημά μας. Ηταν η «εγκυκλοπαίδειά» μας. Για μας δεν υπήρχε «απίθανη» λεπτομέρεια ή γνώση που δεν μπορούσαμε να την πληροφορηθούμε. Την ήξερε ο Θανάσης. Την ξέραμε και μεις.

Ο Θανάσης ήταν απρόβλεπτος. Ηταν αναπάντεχος. Σε όλα. Και να που αυτό το «ήταν» δεν του ταιριάζει. Ο Θανάσης «είναι» απρόβλεπτος. Αλλά αυτή τη φορά το παράκανε. Αυτή τη φορά μάς λύγισε...

Οι δε, θέλουν από εμάς «απλώς» να στείλουμε (στους μεν) το μήνυμα της αγανάκτησής μας. Μας ζητούν να τιμωρήσουμε την αλαζονεία, την ανυπαρξία και την αμετροέπεια (των άλλων). Μας ζητούν να αντικαταστήσουμε τους άλλους, με εκείνους. Δηλαδή με... μια από τα ίδια.

***

Από κοντά, δίπλα τους, βρίσκονται τα αληθινά αφεντικά, που με τα ΜΜΕ που διαθέτουν κάνουν ό,τι μπορούν για να συντηρήσουν το δικομματικό παιχνίδι. Αλλωστε, σε αυτό το παιχνίδι στηρίζουν την ισχύ τους, τη δυνατότητα που έχουν για απόλυτο έλεγχο του πολιτικού προσωπικού.

***

Ας τους απαντήσουμε. Με κόκκινη ψήφο ενάντια στο μαύρο πολιτικό τους χάλι, στις πολυδάπανες εκλογικές τους εκστρατείες, στις άσκοπες δικομματικές τους αψιμαχίες.

Κόκκινη ψήφος, που δε θα είναι μόνον καταδίκη των απατηλών προεκλογικών τους υποσχέσεων, αλλά και φωνή υπέρ μιας άλλης, ουσιαστικής πολιτικής στάσης για την αντιμετώπιση των τεράστιων προβλημάτων σε δήμους και νομαρχίες.

***

Κόκκινη ψήφος, λοιπόν! Σε ανθρώπους που μοιράζονται τα ίδια προβλήματα με τα δικά μας. Που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την αντιμετώπισή τους. Που θα συνεχίσουν και μετά τις εκλογές, να είναι στο μετερίζι τους. Εκεί, στην πρώτη γραμμή.

Ρίξε κόκκινο!

Πριν από 58 χρόνια, σαν σήμερα ήταν, ο ΕΛΑΣ απελευθέρωνε την Αθήνα από τον Γερμανό κατακτητή. Μια απέραντη λαοθάλασσα πλημμύριζε τους δρόμους. Το νέο ότι οι μαχητές του ΕΛΑΣ κατέβασαν το πρωί από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία έκανε αστραπιαία, στόμα με στόμα, το γύρο της πρωτεύουσας.

«ΛΕΥΤΕΡΙΑ! ΛΕΥΤΕΡΙΑ! Η ΑΘΗΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ», γράφει ο «Ριζοσπάστης» την επόμενη μέρα. «Χάθηκε - σημειωνόταν στο ρεπορτάζ - το βρωμερό κουρέλι του Φασισμού απ' την Ακρόπολη(...). Η μπαρουτοκαπνισμένη Αθήνα, που γνώρισε την πείνα και το βόλι του κατακτητή, το στιλέτο του προδότη (...) ξεχύθηκε ζωντανή ανθρωποθάλασσα να διαλαλήσει τη Νίκη της (...) Διαδηλώσεις που πρώτη φορά βλέπει η Αθήνα ξεχύνονται από παντού. Απ' το Σύνταγμα ως την Ομόνοια (...) Και πάνω απ' όλα μια φωνή που αγκαλιάζει όλη την Αθήνα (...): Ε-Α-Μ! Ε-Α-Μ!».

ΥΓ: Το αφιερώνουμε εξαιρετικά σε όλους τους συμμετέχοντες στην περί «ακροδεξιάς» ψηφοθηρία των ημερών. Σε κείνους που σήμερα, ανήμερα της επετείου, θα «τιμήσουν» την ιστορική μέρα, με το μόνο τρόπο που ξέρουν: Δίνοντας μια ακόμα προεκλογική παράσταση. Θα βγουν στο σεργιάνι για «ψήφους» και για να ψηφοθηρήσουν. Θα καμωθούν τα βαρύγδουπα περί «εθνικής ανεξαρτησίας». Ποιοι; Οι εκπρόσωποι του «είμαστε όλοι Αμερικανοί»!

Πράγματι. Εχεις δύναμη. Στείλε τους μήνυμα. «Μαύρισέ τους»!