«Πώς να βελτιώσουμε την ΕΕ; Οδηγώντας την στην κατάρρευση. Ενα πράγμα περιμένω από το ευρωπαϊκό σύστημα: να εκραγεί. Πρέπει να περιμένουμε την πτώση και αν είναι δυνατόν να την επισπεύσουμε, ώστε να πραγματωθεί το όραμα μιας Ευρώπης ελεύθερων κρατών. Για να επιτευχθεί αυτό, η πλειονότητα των σημερινών ευρωπαϊκών θεσμών πρέπει να εκλείψει», είπε η Μ. Λεπέν μιλώντας σε δημοσιογράφους. Τι ζητά η Λεπέν; Μια άλλη Ευρωπαϊκή Ενωση με επιστροφή κάθε κράτους στο εθνικό του νόμισμα. Αυτή τη γραμμή προβάλλουν ως «ευρωσκεπτικισμό». Πρόκειται για ρεύμα που αναπτύσσεται στους κόλπους των αστών, σε τμήματα του κεφαλαίου που τα συμφέροντά τους δυσκολεύονται να πραγματοποιηθούν με το κοινό νόμισμα, αφού η πολιτική διαχείρισης της κρίσης στην ΕΕ, πολιτική του ισχυρού ευρώ, δυσκολεύει τη ρευστότητα για επενδύσεις. Πατούν στη φτώχεια των λαών από το τσάκισμα των μισθών και τη φοροληστεία, προβάλλοντας την ανάγκη τόνωσης της ζήτησης, για ανάκαμψη. Με το εθνικό νόμισμα λένε ότι θα το πετύχουν σε κάθε κράτος και στρέφουν τους λαούς σ' αυτή την εξίσου εχθρική διέξοδο για τους ίδιους.
«Σκιάχτρο του Μπαρόζο είναι ο Σαμαράς! Δεν θέτει το συμφέρον της χώρας και του ευρωπαϊκού Νότου στην ημερήσια διάταξη της Προεδρίας, αντιθέτως προσδοκά την πολιτική εύνοια των ισχυρών για να μετριάσει την επικείμενη πολιτική συντριβή του. Αναζητά "πολιτική σταθερότητα", όταν η ακραία λιτότητα που ο ίδιος υπηρετεί ευλαβικά προκαλεί κοινωνικά χάσματα και αδικίες και πυροδοτεί την κοινωνική απελπισία, με επακόλουθο τις πολιτικές ανατροπές (...) αμερικανική εταιρεία Γκάλοπ επιβεβαιώνει ότι κύμα πολιτικής ανυποληψίας σαρώνει τις ηγεσίες των ευρωπαϊκών χωρών. Η εμπιστοσύνη των πολιτών στις ηγεσίες τους βρίσκεται στο ναδίρ». Αυτά γράφει στο κύριο άρθρο της η «Αυγή», 8/1/2014. Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ; Κατηγορεί την κυβέρνηση και την ΕΕ, ότι με τη σημερινή πολιτική λιτότητας, υπονομεύουν την πολιτική σταθερότητα, ωθούν τους λαούς ενάντια στην ΕΕ, αφού υπάρχει ανυποληψία στις ηγεσίες των κρατών - μελών της και υπάρχουν κίνδυνοι ανατροπής. Αυτοπροβάλλεται λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ ως εγγυητής της σταθερότητας του αστικού πολιτικού συστήματος, της αποτροπής των λαϊκών αντιδράσεων, της ικανότητας να προσδώσει υπόληψη ξανά στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, με το δικό του μείγμα πολιτικής, κλείνοντας το μάτι στο κεφάλαιο, στους αστούς, καλώντας επίσης το λαό να στηρίξει την ΕΕ του κεφαλαίου, αλλά με τη δική του αντιλαϊκή πολιτική και όχι της Μέρκελ και του Σαμαρά.
Αμερικανικά ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια (private equity) και κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου (hedge funds) αγοράζουν χαρτοφυλάκια «κόκκινων», επισφαλών δανείων από τράπεζες της Ευρωζώνης και της ΕΕ, σε τιμή πολύ μικρότερη της αξίας των ενυπόθηκων περιουσιακών στοιχείων τους. Μπροστά στην ποιοτική αξιολόγησή τους από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οι διοικήσεις των τραπεζών ξεπουλούν τέτοια δάνεια. Αγοράζοντας τα δάνεια που δεν μπορούν να εξοφληθούν, αγοράζουν τα περιουσιακά στοιχεία που έχουν μπει υποθήκη, επισημαίνεται σε δημοσίευμα των «Financial Times». Αυτό, λένε, μπορεί να είναι καταστροφικό (η κρίση καταστρέφει και κεφάλαιο) για τις εταιρείες, αλλά βοηθά στη διοχέτευση ρευστού στις τράπεζες, οι οποίες απαλλάσσονται από τα επισφαλή δάνεια. Και μπορεί μεν να χάνουν ένα ποσό από το δάνειο, αλλά απαλλάσσονται εντελώς από δάνεια που δεν επρόκειτο να εισπράξουν. Που σε συνδυασμό με την ανακεφαλαιοποίησή τους θα μπορούν να συμβάλουν στην αναγκαία ρευστότητα στην αγορά για καπιταλιστικές επενδύσεις. Ετσι και αδιάθετα επενδυτικά κεφάλαια μπαίνουν στις τράπεζες, κερδίζοντας από τα περιουσιακά στοιχεία που αγοράζουν και οι τράπεζες εξυγιαίνουν τα χαρτοφυλάκιά τους για να ενισχύσουν τις καπιταλιστικές επενδύσεις. Ετσι λειτουργεί ο καπιταλισμός. Για τους εργαζόμενους το όφελος είναι μηδέν. Η ανάκαμψη δεν θα αλλάξει προς το καλύτερο τη ζωή τους. Σύμφωνα με υπολογισμούς, οι πωλήσεις δανείων το 2014 θα φτάσουν στα 80 δισ. ευρώ.