Σάββατο 12 Γενάρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«Πράσινο φως» στο ξεπούλημα

Γρηγοριάδης Κώστας

Αποφασιστικότητα και ευελιξία στους χειρισμούς ώστε και το ξεπούλημα των λιμανιών να προχωρήσει και οι αντιδράσεις των εργαζομένων να μην προκαλέσουν επιπτώσεις στις επιχειρήσεις, ζήτησαν από την κυβέρνηση οι λεγόμενοι «παραγωγικοί φορείς» της Θεσσαλονίκης στη διάρκεια της σύσκεψης που έγινε προχτές το μεσημέρι στον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης, παρουσία του ΓΓ του ΥΕΝ Γ. Βλάχου.

Οι εκπρόσωποι των βιομηχάνων, των εξαγωγέων, των μεταφορικών εταιρειών και ναυτιλιακών πρακτόρων, των βιοτεχνών και των επαγγελματιών, των εμπόρων, των εκτελωνιστών, αποδέχτηκαν τις διαβεβαιώσεις που έδωσαν οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης και του ΟΛΘ, ότι η ιδιωτικοποίηση του ΣΕΜΠΟ δε θα επιφέρει αύξηση του κόστους των μεταφορών, αντίθετα θα συμβάλει στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, στην ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Μάλιστα, έψεξαν την κυβέρνηση για την καθυστέρηση και προέτρεψαν να μην υπάρξει νέο πισωγύρισμα στην υλοποίηση των αποφάσεών της.

Μετά από αυτά και μόνο η απαρίθμηση των φορέων που στηρίζουν τα κυβερνητικά σχέδια, είναι αποκαλυπτική για το ποια συμφέροντα σπεύδει να εξυπηρετήσει το ξεπούλημα των Λιμανιών, ενώ ταυτόχρονα γίνεται απολύτως ξεκάθαρο το πού πρέπει να στρέψουν τα πυρά τους οι εργαζόμενοι, για να έχει ο αγώνας τους αποτέλεσμα.

Το μάνατζμεντ

Στο 5,5% - συμπεριλαμβανομένων και των δημοσίων επενδύσεων κατά 2,5% - περιόρισαν την κρατική χρηματοδότηση οι κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαπενταετίας, σφίγγοντας κάθε χρόνο όλο και περισσότερο τη θηλιά της άγριας λιτότητας στις δημόσιες μονάδες Υγείας και Πρόνοιας. Ενα απ' τα αποτελέσματα είναι τα τεράστια χρέη των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές. Τα χρέη ρυθμίζονται και επανεμφανίζονται σαν τα κεφάλια της Λερναίας Υδρας.

Κι όμως, ο τέως υφυπουργός Υγείας Θανάσης Γιαννόπουλος παρουσίασε ως «σωτηρία» των νοσοκομείων για την εκχώρηση του μάνατζμεντ των δημόσιων νοσοκομείων, κατά τα πρότυπα της εκχώρησης του μάνατζμεντ του «Ερρίκος Ντυνάν». Στη Γερμανία - είπε χτες το πρωί στη ΝΕΤ ο Θανάσης Γιαννόπουλος - έχουν δώσει σε ιδιώτες τη διαχείριση 120 νοσοκομείων και πρότεινε ανεπιφύλακτα το ίδιο να γίνει και στην Ελλάδα.

Δηλαδή, τι περισσότερο θα κάνουν οι ιδιώτες από αυτό που πέτυχαν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, αναγκάζοντας τα ασφαλιστικά ταμεία να πληρώνουν το 84,1% της λειτουργίας των νοσοκομείων και τα λαϊκά στρώματα να πληρώνουν το 57,2% των συνολικών δαπανών Υγείας;

Καλύτεροι μάνατζερς για την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών Υγείας απ' τις τελευταίες κυβερνήσεις δεν υπάρχουν!

Μικρή λεπτομέρεια: Η γερμανική εταιρεία που διαχειρίζεται τα 120 νοσοκομεία στη Γερμανία έχει και μεγάλο μερίδιο στο Ιατρικό Κέντρο του Αποστολόπουλου, ο οποίος μαζί με τη Euromedica θ' αναλάβουν το μάνατζμεντ του «Ερρίκος Ντυνάν»...

Ομολογίες για τη φτώχεια

«Η φτώχεια και οι κοινωνικές ανισότητες αποτελούν κεντρικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν όλες οι κοινωνίες, ακόμη και οι πιο αναπτυγμένες. Το πρόβλημα της φτώχειας οξύνεται από τη διεθνοποίηση των οικονομιών και την ένταση του ανταγωνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο». Τάδε έφη από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφης, υπεραμυνόμενος των διατάξεων του κυβερνητικού νομοσχεδίου για την καταπολέμηση της φτώχειας με τη σύσταση του «Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής».

Με απλά λόγια, ο κύριος Αλογοσκούφης, με την πρώτη πρόταση διαπιστώνει - και σωστά - πως παράλληλα με την αύξηση του πλούτου στην παγκοσμιοποιημένη (σ.σ. καπιταλιστική) οικονομία, αυξάνεται επίσης η φτώχεια και η κοινωνική ανισότητα. Με τη δεύτερη πρόταση, ομολογεί - ηθελημένα ή άθελά του - πως η ρίζα του κακού που «οξύνεται το πρόβλημα της φτώχειας», βρίσκεται στο καπιταλιστικό σύστημα και τον ανταγωνισμό των μονοπωλίων, καθώς επιδιώκοντας τη μεγιστοποίηση των υπερκερδών τους, εντείνουν το βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Και, βέβαια, αυτά που δε λέει ο κύριος υπουργός, είναι, μεταξύ άλλων: Πρώτον ότι η έξαρση της φτώχειας και της κοινωνικής ανισότητας (στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες του πλανήτη), εμφανίστηκε αμέσως μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ενωση και τις άλλες χώρες της Αν. Ευρώπης. Δεύτερον, ότι η κυβέρνηση της ΝΔ, εφαρμόζοντας ευλαβικά τις πολιτικές που υπαγορεύει το κεφάλαιο, συνεχίζει να οξύνει το πρόβλημα της φτώχειας και της κοινωνικής ανισότητας στην Ελλάδα.

Και για να κρύψουν αυτήν την αλήθεια, οι κυβερνώντες, έφεραν στη Βουλή το νομοσχέδιο για την ...«καταπολέμηση της φτώχειας», με το οποίο δίνουν από φέτος μερικά ψίχουλα στους φτωχούς και άπορους, με περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες.

Τι εκπροσωπεί;

Αυτός ο Κ. Βίρλας, που φιλοξενείται κάθε τόσο στο ΑΛΤΕΡ, για να αναμασά τις πιο ακραίες αντικομμουνιστικές, σκοταδιστικές απόψεις, τι είναι; Τι εκπροσωπεί; Δε θέλουμε να υποθέσουμε πως χρησιμοποιείται για να συνηθίσει ένα ακροατήριο να ακούει τα ανήκουστα, αλλά όλο και πιο συχνά τον βλέπουμε στο εν λόγω κανάλι...

Δικομματική συνενοχή στα Λιμάνια

Ο Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων του Οργανισμού Λιμένα Πειραιά, μια έκταση περίπου ενός εκατομμυρίου τετραγωνικών μέτρων, υποδομών και ανωδομών, χτισμένων από τον κόπο των εργαζομένων της χώρας, με μοναδικές δυνατότητες για την Ανατολική Μεσόγειο και εξασφαλισμένα δυσθεώρητα κέρδη, παραχωρείται στα μονοπώλια, έναντι 50.000.000 ευρώ εφάπαξ και νοίκι 1,8 ευρώ ανά μέτρο το χρόνο για το μήκος του προβλήτα και 4 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο το χρόνο για την ...«ενδοχώρα»! Με την παραχώρηση, τα μονοπώλια βάζουν στο χέρι τον πλήρη έλεγχο του εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου της χώρας με επιπτώσεις αλυσιδωτές και απροσδιόριστου κόστους για τη ζωή της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Ταυτόχρονα, το ΣΕΜΠΟ μετατρέπεται σε γκέτο σύγχρονων σκλάβων, όπου τα δικαιώματα των «σημερινών» εργαζομένων του ΟΛΠ τινάζονται στον αέρα.

Αυτά περιλαμβάνονται στη διακήρυξη του διεθνούς δημόσιου πλειοδοτικού διαγωνισμού που εξέδωσε ο ΟΛΠ, όπου αποκαλύπτονται πλήρως οι πραγματικοί σκοποί της κυβέρνησης. Να θυσιάσει, δηλαδή, στο βωμό της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου τα λιμάνια της χώρας, αυτούς τους τόσο κρίσιμους και στρατηγικούς τομείς. Απόφαση που είναι πλέον διατεθειμένη να την επιβάλει «διά πυρός και σιδήρου», όπως έδειξε χτες, όταν μετέτρεψε τον Πειραιά σε εμπόλεμη περιοχή, για να καταφέρει η διοίκηση του ΟΛΠ να εγκρίνει το αισχρό κείμενο της διακήρυξης.

Οσο για το ΠΑΣΟΚ, οι δήθεν αγωνιστικές κορόνες που βγάζει είναι για να ξεπλύνει τη συνενοχή του στο «έγκλημα» και να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους από το -«επικίνδυνο» για την ανταγωνιστικότητα - αίτημα για λιμάνια εξ ολοκλήρου στο Δημόσιο χωρίς καμία επιχειρηματική δραστηριότητα, στην υπηρεσία του λαού. Το ΠΑΣΟΚ έστρωσε το δρόμο στην κυβέρνηση της ΝΔ να φτάσει σήμερα στο «διά ταύτα», όταν αυτό ως κυβέρνηση ψήφισε το 1999 το νόμο 2688, μετατρέποντας τον ΟΛΠ και ΟΛΘ σε Ανώνυμες Εταιρείες - άλλωστε είναι ένας από τους νόμους στους οποίους στηρίζεται η διακήρυξη.

Το ΠΑΣΟΚ εισήγαγε τον ΟΛΠ και τον ΟΛΘ στο Χρηματιστήριο, υπέγραψε συμβάσεις παραχώρησης ντόκων με πολυεθνικές. Ο φορέας του ΠΑΣΟΚ στις συνδικαλιστικές ηγεσίες του χώρου, δηλαδή η ΠΑΣΚΕ, συνεπικουρούμενη βεβαίως από τη ΔΑΚΕ και την «Αυτόνομη Παρέμβαση» - που δείχνει ποια πραγματικά είναι η στάση του ΣΥΝ - από πέρσι που ξεκίνησε η έφοδος της ΝΔ σε βάρος των λιμανιών, αντί για την οργάνωση των αγώνων, επιδόθηκαν σε ...«κοινωνικό διάλογο»! Συνδικαλιστικές ηγεσίες, που πιστές στη λογική της ανταγωνιστικότητας, εξακολουθούν και σήμερα να είναι το ίδιο ανίκανες να ανταποκριθούν στις περιστάσεις.

Οι εξελίξεις αποδεικνύουν ότι για να αναχαιτιστεί η εισβολή των μονοπωλίων στα λιμάνια απαιτείται συντονισμός και οργάνωση των κλάδων των εργαζομένων, των μικροεπαγγελματιών, των αυτοαπασχολούμενων, όλων όσοι θίγονται από αυτά που προωθούνται. Οι Επιτροπές Αγώνα που συγκροτήθηκαν στον Πειραιά και τη Θεσσαλονίκη δείχνουν το δρόμο, πάνω στον οποίο μπορεί και πρέπει να βαδίσει ο αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των ΟΛΠ και ΟΛΘ, για λιμάνια στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.


Αθηνά ΖΥΜΑΡΗ

Τα πραγματικά σκάνδαλα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«ΣΚΑΝΔΑΛΟ». Πρόκειται για τη λέξη που κυριαρχεί αυτές τις μέρες και αν ήταν στο χέρι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ θα κυριαρχούσε όλες τις μέρες του χρόνου στην πολιτική ζωή και στον πολιτικό διάλογο.

Είναι μια λέξη που ...την πετάς στη μέση και ξαφνικά μπορείς να δημιουργήσεις τεράστιο πολιτικό θέμα, να πυροδοτήσεις άπειρες συζητήσεις, να βασιστούν πάνω της δεκάδες τηλεοπτικά πάνελ και εκατοντάδες δημοσιεύματα.

Το «σκάνδαλο» θα λειτουργήσει έτσι είτε «πατάει» στην πραγματικότητα είτε όχι. Αν ανήκει στην πρώτη κατηγορία μπορεί ωραιότατα να οδηγήσει και σε μια διακομματική επιτροπή της Βουλής που δε θα βγάλει τελικά τίποτε. Αν ανήκει στη δεύτερη απλά αξιοποιείται για μερικές βδομάδες και μετά ξεχνιέται.

Οπως και να έχει πάντως, η λέξη - εξαιτίας αυτών που τη χρησιμοποιούν για αποπροσανατολιστικές σκοπιμότητες - έχει χάσει τη σημασία και την έννοιά της. Τόσο πολύ που φθάνουμε στον ...παραλογισμό.

Αναφέρουμε ένα απλούστατο παράδειγμα: Θεωρείται σήμερα σκάνδαλο το ότι μια 35χρονη απαίτησε από τον γραμματέα ενός υπουργείου να διοριστεί στο δημόσιο και δε διορίστηκε.

Αντιθέτως, ΔΕ θεωρείται σκάνδαλο το ότι 100 χιλιάδες και πλέον συμβασιούχοι καλύπτουν - αποδεδειγμένα - πάγιες και διαρκείς ανάγκες στο δημόσιο, διεκδικούν τη μονιμοποίησή τους χωρίς πλάγια μέσα, αλλά δε δικαιώνονται ούτε από την κυβέρνηση ούτε από τον Αρειο Πάγο.


Γρηγοριάδης Κώστας

Αυτά, απλά, για να μην τρελαθούμε τελείως από το ...κύμα παράνοιας που «ξερνάνε» αφειδώς στα σαλόνια μας οι τηλεοπτικές οθόνες.

ΠΕΡΙΠΟΥ 2.500 άνθρωποι θα χάσουν τη δουλιά τους στη γνωστή βρετανική εταιρεία αυτοκινήτων «Ρολς Ρόις» επειδή θα γίνουν «περικοπές για περιορισμό του λειτουργικού κόστους». Και δεν είναι φυσικά η μόνη ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία που παίρνει τέτοια μέτρα...

Ομως, το εν λόγω - πανάκριβο - αυτοκίνητο (κοστίζει πάνω από 200 χιλιάδες ευρώ το ένα) θα συνεχίζει να πουλιέται μια και δε λείπουν αυτοί που έχουν τα χρήματα για να το αγοράσουν. Αντιθέτως, γίνονται ακόμη πιο πλούσιοι...

Αυτός είναι ο ...ευρωπαϊκός μας παράδεισος στον οποίο τόσο πολύ κοπιάζουν οι κυβερνήσεις μας να μας εντάξουν.

«Αναβαθμισμένος» ο ρόλος του ΣΥΝ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είναι γνωστό ότι ο ΣΥΝ είναι θιασώτης της στρατηγικής του «κοινωνικού διαλόγου», το τραπέζι του οποίου έχει τιμήσει ουκ ολίγες φορές. Οπως είναι γνωστή η τακτική, όταν στριμώχνεται γι' αυτή του τη στάση, να βαφτίζει το κρέας ψάρι για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Το έκανε την περίοδο του νόμου Ρέππα, το κάνει και τώρα. Αναλαμβάνει, μάλιστα, τον αναβαθμισμένο ρόλο εκ μέρους της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ να δικαιολογήσει την προχτεσινή συνάντηση με την υπουργό Απασχόλησης, με την οποία δόθηκε συνέχεια στον «κοινωνικό διάλογο» για το Ασφαλιστικό.

Κατά την «Αυτόνομη Παρέμβαση», παράταξη του ΣΥΝ στη ΓΣΕΕ, η συνάντηση με τη νέα υπουργό έγινε για να θέσει η Συνομοσπονδία «το απεργιακό πλαίσιο των συνδικάτων» (!). Κατόπιν τούτου επιτίθεται στο ΠΑΜΕ, το οποίο, όπως ισχυρίζεται, «χρησιμοποιεί δύο μέτρα και δύο σταθμά για να δικαιολογήσει, μάταια βέβαια, τη διασπαστική του πολιτική». Και υποτιμώντας τη νοημοσύνη των εργαζομένων, προσπαθεί να ταυτίσει την προχτεσινή συνάντηση με εκείνη που είχε πριν από λίγες μέρες η Ομοσπονδία Οικοδόμων στο υπουργείο Απασχόλησης για το ζήτημα των ελάχιστων ενσήμων προς το ΙΚΑ, που επιχειρεί να θίξει απόφαση του ΣτΕ.

Οι ...ακροβατισμοί της «Αυτόνομης Παρέμβασης» δεν αντέχουν βέβαια σε κανένα σοβαρό σχολιασμό. Αξίζει, ωστόσο, να προβληματιστούν οι εργαζόμενοι για δυο βασικά ζητήματα: Πόσο σοβαρό μπορεί να είναι το επιχείρημα που λέει ότι, την ώρα που γίνεται χαμός στο Ασφαλιστικό και η κυβέρνηση ψάχνει απεγνωσμένα τρόπους να φανεί δήθεν «διαλεκτική» και «διαλλακτική», η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να συναντιέται μαζί της για να της ...παρουσιάσει το απεργιακό της πλαίσιο; Και δεύτερο, γιατί αυτή την υπονομευτική απέναντι στο κίνημα τακτική αναλαμβάνει να τη στηρίξει πρώτος απ' όλους ο ΣΥΝ, επιτιθέμενος στο ΠΑΜΕ που την καταγγέλλει; Φαίνεται πως οι αυξανόμενες αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζόμενων δε στριμώχνουν μόνο την κυβέρνηση...

Η δύναμη που καταλαβαίνουν

Αποτελεί βαθιά πεποίθηση της κυβέρνησης ότι μπορεί να δουλεύει πολλούς και μάλιστα για πολύ... Δεν εξηγούνται αλλιώς οι εξωφρενικές απαντήσεις που δίνει όταν καλείται να τοποθετηθεί στα καυτά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα. Για την ακρίβεια, για παράδειγμα, ο καθ' ύλην αρμόδιος υπουργός Χρ. Φώλιας, επιστράτευσε τους φραστικούς λεονταρισμούς ότι τάχα θα κόψει τα χέρια των «κερδοσκόπων»... Τη σκυτάλη πήρε ο Γ. Αλογοσκούφης ο οποίος απέρριψε την ικανοποίηση του αιτήματος για χορήγηση επιδόματος θέρμανσης στα λαϊκά νοικοκυριά με το αφοπλιστικό επιχείρημα «με πυροτεχνήματα δε γίνεται κανείς πλούσιος»(!). Είναι ολοφάνερο ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να μη χαλάσει η εικόνα που, με πολλούς κόπους είναι αλήθεια, έχουν δημιουργήσει ότι πάνω απ' όλα βάζουν την κερδοφορία των επιχειρήσεων, αδιαφορώντας για τη ραγδαία επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου του λαού. Ακριβώς γι' αυτό μόνο μία γλώσσα καταλαβαίνουν: Τη δύναμη των λαϊκών αγώνων που στοχεύουν κατευθείαν στην καρδιά της πολιτικής που εφαρμόζουν. Οσο πιο πολύ την αισθάνονται τόσο καλύτερα για τους εργαζόμενους και το λαό.

Πόνος...

Σιγά να μην άφηνε ευκαιρία ο αρθρογράφος από «Το Βήμα» για να επιτεθεί στο ΚΚΕ. Με αφορμή την ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος για τη μετεκλογική αντιμετώπισή του από τα ΜΜΕ όρμησε για άλλη μια φορά. Με το πολύ γνωστό του ύφος της τάχα «κοινής λογικής» του τύπου «το βιολοντσέλο είναι όργανο ο αστυνομικός είναι όργανο...» αγωνίζεται να αποδείξει πως δικαίως αποκλείεται η δράση του Κόμματος και ταυτόχρονα να κατοχυρώσει τον αποκλεισμό. Ομως, η πραγματική κοινή λογική λέει πως αν έτσι είχαν τα πράγματα και αν πραγματικά κανέναν δεν ενδιέφερε το ΚΚΕ, τότε κι αυτός δε θα ξόδευε όλο το χώρο από τη στήλη του κάθε τόσο για να του επιτεθεί. Πονάει ο άνθρωπος μαζί και η τάξη που υπηρετεί και πώς να το κρύψει...

Μέτρο σύμπλευσης με ΗΠΑ - ΕΕ

Παρά τις συντονισμένες πιέσεις των ΗΠΑ και των ισχυρότερων χωρών της ΕΕ για αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσσόβου αμέσως μετά το δεύτερο γύρο των εκλογών στην επαρχία, υπάρχουν ορισμένες κυβερνήσεις που αντιδρούν.

Η Ρουμανία, για παράδειγμα, εξέφρασε χτες επιφυλάξεις έναντι της ενδεχόμενης ανεξαρτητοποίησης του Κοσσόβου, τονίζοντας μάλιστα ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να προκαλέσει «χιονοστιβάδα» παρόμοιων εξελίξεων σε χώρες που έχουν εθνικές μειονότητες. (Και, ως γνωστόν, η Ρουμανία είναι μία από αυτές). Ο Ρουμάνος ΥΠΕΞ εξήγησε τους λόγους που η χώρα του εκφράζει επιφυλάξεις. «Πρώτον, δεν υπάρχει νομική βάση» για την ανεξαρτησία του Κοσσόβου. «Δεύτερον, πρέπει να ευνοούμε τα δικαιώματα των μεμονωμένων ατόμων που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες, όχι τα συλλογικά δικαιώματα των μειονοτήτων», πρόσθεσε. Τρίτον, υπάρχει κίνδυνος να «δημιουργηθεί ένα προηγούμενο που θα μπορούσε να έχει συνέπειες και σε άλλες περιοχές στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ενωσης»... Γιατί τα αναφέρουμε όλα αυτά; Για να καταδείξουμε το μέτρο της σύμπλευσης της ελληνικής κυβέρνησης με τα σχέδια των ΗΠΑ - ΕΕ στην περιοχή, αψηφώντας ότι μπορεί να βρεθεί η χώρα μας στο κέντρο της «χιονοστιβάδας»...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ολοι στους δρόμους

Υπόλογοι και εκτεθειμένοι απέναντι στους εργαζόμενους είναι όλοι εκείνοι που, ο καθένας από το πόστο του, επιχείρησαν όλες τις προηγούμενες μέρες να κατευνάσουν τις λαϊκές αντιδράσεις για τη νέα επίθεση σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης, με ιδιαίτερη μάλιστα ένταση μετά την απεργία στις 12 του Δεκέμβρη. Ανάμεσα σ' αυτούς βρίσκεται και η συνδικαλιστική πλειοψηφία σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που από την επομένη της αλλαγής της πολιτικής ηγεσίας στο υπουργείο Απασχόλησης σήμανε σιωπητήριο, επιδιώκοντας άρον άρον να ανακόψει τις εκφρασμένες αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων.

Η προχτεσινή συνάντηση της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ με την υπουργό Απασχόλησης επιβεβαίωσε τα αυτονόητα για την κυβέρνηση: Πρώτο, ότι δεν κάνει βήμα πίσω από τα χρονοδιαγράμματα που επιβάλλουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου στην ολοκλήρωση της νέας φάσης της αντιασφαλιστικής επίθεσης. Δεύτερο, ότι αναζητά απεγνωσμένα στήριξη στους ελιγμούς της, προκειμένου να ξεφύγει από τη δύσκολη θέση στην οποία βρέθηκε μετά και την επιτυχημένη απεργία στις 12 του Δεκέμβρη. Και τρίτο, ότι επιδιώκει τον καθαγιασμό της αντιλαϊκής πολιτικής της μέσα και από τον «κοινωνικό διάλογο», συνέχεια του οποίου αποτέλεσε και η προχτεσινή συνάντηση με τη ΓΣΕΕ.

Η συνδικαλιστική πλειοψηφία προσφέρει στήριξη στην κυβέρνηση, σε μια περίοδο που η τελευταία είναι ιδιαίτερα στριμωγμένη. Εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ αναπαράγουν τη φημολογία για δήθεν αλλαγή πλεύσης σε ό,τι αφορά στο εύρος των αντιασφαλιστικών σχεδιασμών, για «ηπιότερες» αλλαγές σε σχέση με αυτές που είχαν αρχικά αποφασιστεί. Η πλειοψηφία συνδράμει έτσι στην κυβερνητική προπαγάνδα, την οποία αναπαράγει και μεγάλη μερίδα του Τύπου, εκφράζοντας την πρεμούρα του κεφαλαίου να περάσει πάση θυσία ο στρατηγικός πυρήνας των αλλαγών. Να καταγραφεί ένα ακόμα γενναίο βήμα στις ανατροπές που ξεκίνησαν και εντάθηκαν με τους νόμους Σιούφα - Σουφλιά και Ρέππα.

Καμιά αλλαγή που θα συντελεί στο χτύπημα των Βαρέων Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στη μείωση των συντάξεων και στην επιδείνωση των όρων δουλιάς και ασφάλισης για χιλιάδες εργαζόμενους δεν μπορεί να είναι «ήπια». Κανένα παζάρι για το πόσα ακόμα θα χάσουν οι εργαζόμενοι δεν είναι αποδεκτό. Η ανοχή στις αξιώσεις του κεφαλαίου και των κομμάτων του, ανεξάρτητα με το ποιο περιτύλιγμα προβάλλονται αυτές, αποτελεί μαχαιριά στο κίνημα, βοηθάει αντικειμενικά την κυβέρνηση στο αντιασφαλιστικό της έργο.

Για τους εργαζόμενους υπάρχει μία και μόνη διέξοδος: Μετά την απεργία στις 12 του Δεκέμβρη να μην αφήσουν κανένα περιθώριο στην κυβέρνηση να βελτιώσει τη θέση της στην εντεινόμενη διαπάλη για το Ασφαλιστικό. Να τη στριμώξουν ακόμα περισσότερο, πριν ακόμα φτάσει το προωθούμενο νομοσχέδιο στη Βουλή. Να ακυρώσουν τους ελιγμούς της, να μην την αφήσουν σε χλωρό κλαρί. Να βγουν στους δρόμους στις 22 του Γενάρη με επιθετικά αιτήματα, σαν αυτά που προβάλλει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα για κατάργηση των νόμων Σιούφα - Ρέππα, για μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και αύξηση των συντάξεων. Ενας τέτοιος αγώνας μπορεί και πρέπει να βάλει κάθε κατεργάρη στον πάγκο του. Ενας τέτοιος αγώνας μπορεί να είναι αποτελεσματικός, να ανοίξει το δρόμο για ακόμα μεγαλύτερες κατακτήσεις.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ