Πέμπτη 11 Σεπτέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τα ψέματα για το δημόσιο χρέος

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα «επιτεύγματα» των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, σε ό,τι αφορά στο δημόσιο χρέος της χώρας, ήταν ένα βασικό ατού της πρόσφατης πρωθυπουργικής ομιλίας στη ΔΕΘ. Κρύβοντας την πραγματικότητα και λέγοντας μισές αλήθειες, ο Κ. Σημίτης ισχυρίστηκε ότι μειώθηκαν τα ποσά για τοκοχρεολύσια. Η πραγματικότητα -δημιούργημα της πολιτικής των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ - είναι, βέβαια, τελείως διαφορετική: Οι μεγαλορεντιέρηδες που θησαυρίζουν με το δημόσιο χρέος της χώρας έχουν κάθε λόγο να τρίβουν τα χέρια τους. Μόνο μέσα στην τελευταία 4ετία (2000-2003) τα δάνεια του ελληνικού δημοσίου από τις τράπεζες αυξήθηκαν κατά 20% και ξεπερνούν πλέον τα 170 δισ. ευρώ (φετινό ΑΕΠ 150 δισ. ευρώ).

Η απάντηση στο πώς γίνεται να αυγατίζουν τα δανεικά και να μειώνονται τα ετήσια ποσά για τοκοχρεολύσια είναι εξαιρετικά απλή: Οι κυβερνήσεις Σημίτη λανσάρισαν την έκδοση αλλεπάλληλων μακροχρόνιων δανείων, μέχρι και για 20 και πλέον χρόνια, μεταθέτοντας την αποπληρωμή τους στις πλάτες των επόμενων γενεών και σε βάρος των συμφερόντων των λαϊκών στρωμάτων. Κι ενώ η κυβέρνηση ξεπουλά τη δημόσια περιουσία, στο όνομα υποτίθεται της μείωσης του χρέους, το τελευταίο αυξάνεται, η φιλομονοπωλιακή πολιτική συνεχίζεται και οι τράπεζες συσσωρεύουν απροσμέτρητα κέρδη.

Ενάμισι ευρώ τη μέρα...

Εντάξει, τις τελευταίες αυξήσεις τιμών στο ρεύμα και τα τσιγάρα, τις κάλυψε η ...αύξηση των αγροτικών συντάξεων και του διαβόητου ΕΚΑΣ, κατά ένα ευρώ τη μέρα. Για τα υπόλοιπα, οι συνταξιούχοι θα πρέπει να περιμένουν τις άλλες εκλογές. Αυτά γράφαμε σκωπτικά τις προάλλες, με αφορμή το «κοινωνικό πακέτο» του Κ. Σημίτη. Χτες, όμως, ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε -έστω και σε επίπεδο προεκλογικών υποσχέσεων- τι μπορούν να περιμένουν από το ΠΑΣΟΚ οι συνταξιούχοι και το 2008. Υποσχέθηκε... αύξηση ενάμισι (1,5) ευρώ τη μέρα! Και αυτή, μετά από τέσσερα χρόνια... Οι συνταξιούχοι μπορούν, πλέον, να αισθάνονται σιγουριά και βεβαιότητα ότι θα γίνονται κάθε χρόνο και φτωχότεροι μέχρι και το 2008...

Πρόκληση στους εργαζόμενους...

Οχι μόνο 30%, αλλά και πολύ περισσότερο, μπορούν να μειωθούν οι εισφορές στο ΙΚΑ, εάν χτυπηθεί αποφασιστικά η εισφοροδιαφυγή και εισφοροαποφυγή, ισχυρίστηκε ο υφυπουργός Εργασίας, Ρ. Σπυρόπουλος. Και σε ό,τι αφορά στα τεράστια ποσά, που χάνει το ΙΚΑ, δεν υπάρχει η παραμικρή αμφισβήτηση. Αλλωστε, ο «Ριζοσπάστης» έχει πολλές φορές καταγγείλει το γεγονός, δημοσιεύοντας και σχετικά στοιχεία. Δε νομίζει, όμως, ο κ. υφυπουργός ότι αποτελεί πρόκληση πρώτου μεγέθους η εκμετάλλευση του απαράδεκτου αυτού γεγονότος, για να «πλασάρει» μια ακόμη παροχή προς τη μεγαλοεργοδοσία, όταν εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι φυτοζωούν κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας; Προφανώς, ούτε καν διανοήθηκε την ανάγκη να χτυπηθεί αποφασιστικά η εισφοδιαφυγή - αποφυγή, για να δοθούν ουσιαστικές αυξήσεις στις συντάξεις πείνας και να μειωθούν οι εργατικές εισφορές. Ο άνθρωπος είναι στοχοπροσηλωμένος στην κυβερνητική πολιτική της ανάπτυξης και σύμφωνα με την πολιτική αυτή, οι φορείς της ανάπτυξης δεν είναι οι εργάτες και οι συνταξιούχοι, αλλά οι κεφαλαιοκράτες. Γι' αυτούς «δουλεύει»...

... και μήνυμα προς την ολιγαρχία

Αν νομίζετε, πάντως, ότι η συνέντευξη του υφυπουργού Εργασίας ήταν μια προσωπική του πρωτοβουλία, πέφτετε έξω. Ο Ρ. Σπυρόπουλος ήταν σαφής. Το μέτρο έχει συζητηθεί σε κυβερνητικό επίπεδο και έχει ήδη δρομολογηθεί η επεξεργασία του. Επέμενε, μάλιστα, ότι θα συμπεριλαμβάνεται στη «χάρτα σύγκλισης», που παρουσιάστηκε χτες από τον Κ. Σημίτη. (Ο τελευταίος αναφέρθηκε σε μείωση του μη μισθολογικού κόστους εργασίας, κατά 15%). Εξίσου σαφής ήταν και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Δεν απέρριψε το μέτρο, ως «ιδέα ή σκέψη που δεν αφορά τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, αλλά το μέλλον».

Αλλωστε, το μέτρο της μείωσης των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών εφαρμόζεται ήδη και επεκτείνεται όλο και περισσότερο, με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της ανεργίας. Η γενίκευσή του - όπως πρότεινε ο Ρ. Σπυρόπουλος - προβλέπεται από τις αποφάσεις της Συνόδου της Λισαβόνας (μείωση του λεγόμενου μη μισθολογικού κόστους εργασίας) και αποτελεί μια πάγια και επίμονη απαίτηση της εγχώριας ολιγαρχίας. Η τελευταία ήταν και ο πραγματικός αποδέκτης της κυβερνητικής πρωτοβουλίας. Αποτέλεσε τη δημόσια δέσμευση της κυβέρνησης προς τους μεγαλοεργοδότες, ότι η συμβολή τους στην επανεκλογή του ΠΑΣΟΚ θα αμειφθεί ανάλογα...

Από την πράξη...

Από κείνη τη μέρα είχαμε προειδοποιήσει για τον πραγματικό ένοχο. Σήμερα, με δεδομένα και τα αποτελέσματα, δε χωρά αμφιβολία και στους πλέον δύσπιστους, για το ποιος είναι ο πραγματικός δημιουργός των γεγονότων. Ο εχθρός των λαών, ο ιμπεριαλισμός. Ο Π. Γούλφοβιτς, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, πρόσφατα ομολόγησε πως η 11η του Σεπτέμβρη «ήταν η χρυσή ευκαιρία για να μπει σε εφαρμογή το σχέδιο Νέος Αμερικανικός Αιώνας». Με πιο απλά λόγια, ομολόγησε, πως «χρειάζονταν» την 11η του Σεπτέμβρη, για να μπουν σε εφαρμογή τα ιμπεριαλιστικά σχέδια της κυρίαρχης μερίδας του κεφαλαίου, που έχει εγκαταστήσει τη συμμορία Μπους ως εκπροσώπους της, στη διοίκηση των ΗΠΑ.

Και χωρίς αυτή, ή άλλες ανάλογες ομολογίες, η ίδια η πράξη πλέον δε δείχνει μόνο, αλλά αποδείχνει ενόχους και αθώους. Με αφορμή την 11η του Σεπτέμβρη ο ιμπεριαλισμός βρήκε την ευκαιρία, να ξαμοληθεί ενάντια στους λαούς σκοτώνοντας, απειλώντας και τρομοκρατώντας σε μια προσπάθεια, να ξεπεράσει-κρύψει τις φυσικές του αδυναμίες και να κερδίσει ανάσες ζωής.

Στο όνομα εκείνης της ημέρας ουσιαστικά κηρύχτηκε πόλεμος ενάντια στους λαούς όλου του πλανήτη. Στην κυριολεξία σφαγιάστηκαν ήδη δύο λαοί (Αφγανιστάν, Ιράκ) και εγκαταστάθηκε σε βάρος τους η πιο σκληρή στρατιωτική κατοχή. Την ίδια ώρα απειλούνται άμεσα οι λαοί της Κούβας, της ΛΔ Κορέας, της Συρίας, του Ιράν, της Παλαιστίνης... Επίσης η σκληρή τανάλια των λεγόμενων αντιτρομοκρατικών νόμων έχει ήδη αρχίσει, να σφίγγει παγκοσμίως, κατά συσχετισμούς και δυνατότητες, τα πιο στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Εχει πλέον αποκαλυφτεί η επιχείρηση εξαναγκασμού των λαών, να σκύψουν το κεφάλι, να μην αγωνίζονται για άλλο ανώτερο κόσμο.

Στην προσπάθεια διαμόρφωσης πραγματικότητας υποταγής των λαών, ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ δεν ήταν μόνος. Ολόκληρο το απάνθρωπο σύστημα της εκμετάλλευσης βρήκε την ευκαιρία να στρογγυλοκαθήσει ακόμα πιο αναπαυτικά στις λαϊκές πλάτες. Σε όλα τα εγκληματικά σχέδια συμμετείχαν όλοι τους ενεργά και όπως όλες οι γκανγκστερικές συμμορίες, συγκρούονται μεταξύ τους, όταν έρχεται η ώρα της μοιρασιάς. Ολοι πέρασαν σχεδόν ταυτόχρονα τους αντιλαϊκούς νόμους, όλοι έμπηξαν τα νύχια τους στο Αφγανιστάν και τα ακονίζουν, για να ορμήξουν στην Κούβα και στις άλλες χώρες. Ολοι μαζί επίσης, αυτές τις μέρες παζαρεύουν μέσω ΟΗΕ τα μερίδιά τους από τη λεία της κατοχής του Ιράκ. Από κοντά και η ελληνική κυβέρνηση συντόνισε το βήμα της με όλα τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα. Δεν έλειψε από κανένα...

Δεν την έχουν αλλάξει την πραγματικότητα. Προσπαθούν να την επιβάλουν και σ' αυτά τα πλαίσια επιχειρούν πολλές φορές να την παρουσιάσουν σαν οριστικά αλλαγμένη. «Τα βρίσκουν μπαστούνια» τόσο από τις σύμφυτες αδυναμίες του συστήματος (ανταγωνισμοί, κρίση κλπ.), όσο και από το γεγονός, πως οι λαοί αντιστέκονται. Σ' αυτή την πολύμορφη κατά περίπτωση αντίσταση βρίσκεται η ελπίδα. Αυτή μπορεί όχι μόνο να αποκαλύπτει και να καταγγέλλει αλλά και να ανατρέπει τα σχέδια, μέχρι τη ριζική ανατροπή του εγκληματικού συστήματος.


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Της ... χάρτας

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΡΑΓΜΑΤΙ, αυτό θα πει ...«με το βλέμμα στο Μέλλον». Το 2008 οι συνταξιούχοι του ΙΚΑ θα παίρνουν σύνταξη 700 ευρώ και οι συνταξιούχοι αγρότες 300 ευρώ. Αν αυτό δεν είναι «όραμα», τότε τι είναι..;

Κι όμως, μέτρα τέτοιου είδους (και άλλα πολύ χειρότερα) δεν είχε κανένα δισταγμό ο πρωθυπουργός να τα παρουσιάσει ως μεγαλεπήβολους κυβερνητικούς στόχους της επόμενης τετραετίας και, μάλιστα, να μιλά για «σύγκλιση».

Πίσω από τις περίτεχνες επικοινωνιακές εκφράσεις, μας υποσχέθηκε ακόμη σκληρότερη λιτότητα και πολλά άλλα ανάλογα και, βέβαια, δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι ο Κώστας Σημίτης μπορεί να τηρήσει αυτήν την υπόσχεσή του.

Ιδιωτικοποιήσεις και «στρατηγικοί επενδυτές» θα είναι στην ημερήσια διάταξη (και εδώ η κυβέρνηση ήταν σαφέστατη) ενώ οι μεγαλοεπενδυτές πήραν την υπόσχεση για φορολογικό παράδεισο, που, όμως, δεν πάει στο ...2008, αλλά βρίσκεται στις πρώτες προτεραιότητες, αφού είναι έτοιμος για κατάθεση ο λεγόμενος «αναπτυξιακός» νόμος.

Οπως καταλαβαίνετε, με τέτοιες εξαγγελίες ουδείς μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια ποιος θα κερδίσει τις επερχόμενες εκλογές. Είναι όμως σαφές το ποιος ...θα χάσει από την κυβέρνηση που θα προκύψει, είτε αυτή είναι ΠΑΣΟΚ είτε είναι ΝΔ, αφού και η δεύτερη την ίδια πολιτική έχει, αλλά χωρίς ...περιτύλιγμα χάρτας.

ΕΧΕΙ ΚΑΙ το ...δίκιο του ο κ. Οσβαλντ. Από τότε που ανέλαβε η Αθήνα τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όλο προβλήματα τού δημιουργούμε. Ζητούν τα συνδικάτα μέτρα ασφάλειας στα εργοτάξια, ζητούν οι εμποροϋπάλληλοι να διατηρήσουν το ωράριό τους και να μη δουλεύουν 24 ώρες το 24ωρο στους Αγώνες κι έρχονται κι από πάνω και οι εκλογές...

Μήπως θα έπρεπε - κατά τη γνώμη του - να διορίσουμε και ...«Ολυμπιακή Κυβέρνηση», με τον ίδιο τον πρόεδρο της ΔΟΕ να επιλέξει τα μέλη της; Θα ήταν μια θεσμική καινοτομία, που σίγουρα θα έχει και την υποστήριξη της προέδρου της «Αθήνα 2004».


Παπαγεωργίου Βασίλης

Τέλος πάντων, όπως και να έχει, ο Ντ. Οσβαλντ μάς το αποσαφήνισε: Ψηφίζει ΠΑΣΟΚ. Κρίμα που δεν έχει εκλογικό βιβλιάριο, για να μπορέσει να ρίξει και το φάκελο στην κάλπη.

Το κόστος των αιτημάτων...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κανένας δεν αντιλέγει στο δίκαιο χαρακτήρα των μισθολογικών αιτημάτων, που προβάλλουν τις μέρες αυτές οι δάσκαλοι και οι καθηγητές. Ούτε καν οι κυβερνώντες. Ακόμη και οι τελευταίοι αναγνωρίζουν το γεγονός των απαράδεκτων και ιδιαίτερα χαμηλών αμοιβών τους (τελευταίοι στην ΕΕ, μακράν του μέσου όρου). Ισχυρίζονται, όμως, ότι ο κρατικός προϋπολογισμός και η οικονομία γενικότερα δεν αντέχει την ικανοποίηση, ούτε καν την όποια προσέγγιση αυτών των αιτημάτων.

Γιατί τα σημειώνουμε όλ' αυτά; Για τον εξής κυρίως λόγο: Το κόστος μιας πλήρους ικανοποίησης των μισθολογικών αιτημάτων των δασκάλων και εκπαιδευτικών δε φτάνει ούτε καν στο 0,01% του φετινού Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ). Και όμως, ο κρατικός προϋπολογισμός είναι παντελώς ανίκανος - κατά τους κυβερνώντες - όχι μόνο να τα ικανοποιήσει, αλλά ούτε καν να τα πλησιάσει. Παρά τους σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης του ΑΕΠ, που σημειώνει η χώρα μας αρκετά χρόνια τώρα και φέτος. Παρά την ολοένα και περισσότερο δυσβάστακτη φορολογία, που πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα. Παρά τα μπόλικα δισεκατομμύρια ευρώ, που έχουν εισρεύσει στα κρατικά ταμεία, από τα μέχρι σήμερα ξεπουλήματα των δημόσιων επιχειρήσεων και της δημόσιας περιουσίας γενικότερα.

... και οι ψηφοθηρικές υποσχέσεις

Και όμως, χτες ο Κ. Σημίτης υποσχέθηκε και μοίρασε αυξήσεις ποσοστών στην Παιδεία (από το σημερινό 3% και κάτι του ΑΕΠ στο 5%), στην Υγεία (από 2% και κάτι στο 4%), στην Ερευνα (από 0,5% στο 1,5%), κλπ., κλπ., για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, εάν και εφόσον, βέβαια, οι εργαζόμενοι εκλέξουν και πάλι το ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση της χώρας.

Πέρα απ' το γεγονός πως ακόμη και τα προαναφερόμενα, αυξημένα ποσοστά απέχουν πολύ από την ικανοποίηση των αντίστοιχων, σύγχρονων λαϊκών αναγκών, είναι ολοφάνερο πως οι πρωθυπουργικές εξαγγελίες αποτελούν μια προκλητική επιχείρηση ψηφοθηρίας και μόνον. Και όχι μόνον ή κυρίως γιατί τα ίδια είχε υποσχεθεί ο Κ. Σημίτης και στις εκλογές του 2000. Οταν η κυβέρνηση αδυνατεί και να προσεγγίσει ακόμη την ικανοποίηση των πανθομολογούμενα δίκαιων μισθολογικών αιτημάτων δασκάλων και καθηγητών (0,01% του ΑΕΠ), τότε, πώς αύριο θα υλοποιήσει τα εξαγγελλόμενα; Μήπως με μια ριζικά διαφορετική πολιτική; Οχι, ο Κ. Σημίτης δηλώνει πως θα συνεχίσει την ίδια πολιτική, η οποία μέχρι σήμερα κάνει τους πολλούς φτωχούς φτωχότερους και τους λίγους πλούσιους πλουσιότερους, όπως όλοι γνωρίζουν.

Συγκρίσεις...

Στα 19.200.000 ευρώ θα ανέλθει η αύξηση των εσόδων της ΕΡΤ από την πρόσφατη, κατά 10%, αύξηση του σχετικού τέλους, που αποφάσισε η κυβέρνηση και θα την πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Δηλαδή, θα είναι μεγαλύτερο κατά πέντε περίπου εκατομμύρια ευρώ από το ποσό του «πακέτου», που ανακοίνωσε τις προάλλες ο Κ. Σημίτης, για την ενίσχυση ανέργων οικογενειών με παιδιά (150 ευρώ ενίσχυση, για κάθε μαθητή που οι γονείς του είναι άνεργοι - συνολικό κόστος 15 εκατ. ευρώ). Προφανώς, η κυβέρνηση θεωρεί ότι οι... εκπαιδευτικές ανάγκες καλύπτονται κυρίως από τα τηλεοπτικά προγράμματα της κρατικής τηλεόρασης...

Ανύπαρκτες αναστολές

Στη Σουηδία «πετάχτηκε» ο Γ. Παπανδρέου, προκειμένου να δώσει τη συμβολή του στην επιχείρηση της εκεί κυβέρνησης να αποσπάσει το «ναι» των Σουηδών στο διενεργούμενο δημοψήφισμα για την ένταξη της Σουηδίας στην ευρωζώνη. Κι απ' ό,τι μετέδωσαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, προχτές το βράδυ, μίλησε σε ανάλογη συγκέντρωση στη Στοκχόλμη, μαζί με τον Σουηδό πρωθυπουργό. Φανταζόμαστε ότι αρκετοί Σουηδοί - ιδιαίτερα, ανάμεσα στους αντίθετους στην ένταξη - θα σκέφτηκαν «τι θέλει αυτός εδώ», πολύ περισσότερο που ανήκει σε μια κυβέρνηση, η οποία έχει αρνηθεί το δικαίωμα ενός ανάλογου δημοψηφίσματος στον ελληνικό λαό. Προφανώς, όμως, ο Γ. Παπανδρέου δεν έχει τέτοιου είδους ερωτήματα και αναστολές...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η Παιδεία στο προσκήνιο

Το κουδούνι χτυπάει σήμερα ξανά στα σχολεία της χώρας, με την έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς, με την εκπαίδευση να είναι στο επίκεντρο των εξαγγελιών της κυβέρνησης, προκειμένου να πείσει ότι πασχίζει για τη μόρφωση των παιδιών. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ γνωρίζει ότι η πολιτική της στον ευαίσθητο χώρο της Παιδείας ταλανίζει τα λαϊκά κυρίως στρώματα και γι' αυτό επιχειρεί με υποσχέσεις να αντιστρέψει μια πραγματικότητα που όλο και περισσότερο αναδεικνύει ότι η Παιδεία έχει καταντήσει εμπόρευμα. Αυτό δείχνει το γεγονός ότι το σύνολο των λαϊκών οικογενειών που έχουν παιδιά στην εκπαίδευση, από το νηπιαγωγείο έως το πανεπιστήμιο, ξοδεύουν οι ίδιες από το εισόδημά τους 3 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο για εξωσχολικά μαθήματα, γλώσσες, στέγαση και σίτιση φοιτητών, άλλες δραστηριότητες των νέων, όπως αθλητισμός, μουσική. Παρά τα δήθεν «πακέτα» η Παιδεία χρυσοπληρώνεται και ο οικογενειακός προϋπολογισμός της λαϊκής οικογένειας πηγαίνει στην παραπαιδεία, ενώ αυξάνεται και ο αριθμός αυτών που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σχολείο.

Οι χτεσινές προεκλογικές κυβερνητικές εξαγγελίες ότι ...θα δοθούν στην επόμενη τετραετία, 2004-'08, το 5% του ΑΕΠ για την εκπαίδευση είναι άλλο ένα προπέτασμα καπνού. Προηγήθηκαν τα επιδόματα-ψίχουλα σε φοιτητές ή οικογένειες ανέργων, αλλά και η έπαρση για τη δήθεν κοσμογονία, που συντελέστηκε τα προηγούμενα χρόνια. Ταυτόχρονα, η πραγματικότητα της υποβάθμισης του παιδαγωγικού χαρακτήρα του σχολείου με το διπλό δίκτυο Λύκειο-ΤΕΕ, του ρόλου του εκπαιδευτικού, η χρησιμοποίηση των απασχολήσιμων εργαζομένων, ωρομίσθιων και αναπληρωτών, για την κάλυψη των οργανικών κενών σημαίνει επιδείνωση των όρων με τους οποίους παρέχεται η παιδεία. Τα όποια μερεμέτια ή οι όποιοι εκσυγχρονισμοί, με δεδομένη την κατεύθυνση της προσαρμογής της εκπαίδευσης στις ανάγκες της αγοράς και στις επιδιώξεις του κεφαλαίου, δεν αντιμετωπίζουν σε καμία περίπτωση τις σύγχρονες και αυξημένες ανάγκες των παιδιών των εργατικών στρωμάτων για μόρφωση.

Ισα ίσα, η πολιτική που εφαρμόζεται οδηγεί στην ένταση των ταξικών φραγμών στην Παιδεία. Η επιδίωξη στο δοσμένο εκμεταλλευτικό σύστημα η Παιδεία να λειτουργεί έτσι ώστε να επιδρά στην αναπαραγωγή του πιο αποτελεσματικά, σήμερα γίνεται ακόμη πιο επιτακτική με την παραγωγή μισοκαταρτισμένων, αυριανών απασχολήσιμων. Τα επικοινωνιακά λοιπόν τεχνάσματα της κυβέρνησης και η πλειοδοσία από την πλευρά της ΝΔ στην ίδιας κατεύθυνσης αντιλαϊκή πολιτική δεν πρέπει να παραπλανήσουν τους εργάτες, τους αγρότες, τους μικροεπαγγελματίες.

Μπροστά και στις επερχόμενες εκλογές, οι εργαζόμενοι πρέπει και με την ψήφο τους, προτάσσοντας την υπόθεση της Παιδείας των παιδιών τους, να καταδικάσουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που με την πολιτική εξυπηρέτησης του κεφαλαίου οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση. Ομως, δε φτάνει μόνον η καταδίκη της αντιλαϊκής πολιτικής με την ψήφο, απαιτείται πιο αποφασιστικά να δυναμώσει το μέτωπο διεκδίκησης αναβάθμισης της βασικής υποχρεωτικής εκπαίδευσης με καθιέρωση του ενιαίου 12χρονου υποχρεωτικού σχολείου, σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης μετά τη βασική και ενιαία ανώτατη εκπαίδευση που θα δίνει πραγματικούς επιστήμονες. Και χρειάζεται να συνδεθεί με την πάλη για ριζικές αλλαγές στην κοινωνία, με τη διεκδίκηση λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, που μπορούν πραγματικά να δώσουν δημόσια δωρεάν εκπαίδευση για όλους με βάση τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ