Σάββατο 11 Αυγούστου 2012 - 1η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ωμός εμπαιγμός

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε ωμό εμπαιγμό σε βάρος των εργαζομένων της Αγροτικής Τράπεζας προχώρησε χτες η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ. Αφού πρώτα ως κυβερνητικός εταίρος η ΔΗΜΑΡ προσυπέγραψε το ξεπούλημα της ΑΤΕ στον όμιλο της «Πειραιώς» χτες ...θυμήθηκε τα δικαιώματα των εργαζομένων! Μάλιστα εξέδωσε και ανακοίνωση στην οποία καλεί τον «υπουργό Εργασίας να εφορεύσει για την τήρηση των κανόνων της συμφωνίας και του εργατικού δικαίου»(!) και αναφέρει: «Η συμβατική υποχρέωση της Τράπεζας Πειραιώς για τη διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας του προσωπικού της ΑΤΕ και η προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων αυτών, σε καμία περίπτωση δεν συνάδει με τον αιφνιδιασμό για την υπογραφή νέων συμβάσεων εργασίας εντός του πρώτου δεκαπενθημέρου του Αυγούστου και πολύ περισσότερο με την καταστρατήγηση των υπαρχουσών συλλογικών συμβάσεων εργασίας». Μήπως δεν γνώριζε ο κ. Κουβέλης και τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ - που σήμερα επικαλούνται το «εργατικό δίκαιο» - όταν συμφωνούσαν για την εκχώρηση της Αγροτικής Τράπεζας στους ιδιώτες ότι η πρώτη «απόφαση» του Ομίλου Πειραιώς θα ήταν να περικόψει μισθούς και να τσακίσει τα εργατικά δικαιώματα για να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του; Μήπως δεν είχαν «πείρα» από τις προηγούμενες ιδιωτικοποιήσεις των τραπεζών της «Εθνικής», της «Γενικής», της «Εμπορικής» κ.ά., όταν πρώτα στο στόχαστρο των νέων ιδιοκτητών και των μετόχων μπήκαν οι μισθοί και οι εργασιακές σχέσεις των υπαλλήλων; Φυσικά και γνώριζαν, αφού με την πολιτική τους που υπηρετεί το καπιταλιστικό σύστημα, με τη συμμετοχή τους στη συγκυβέρνηση ψηφίζουν τους εκμεταλλευτικούς νόμους για να εξασφαλίσουν νέα κέρδη στο κεφάλαιο. Σήμερα που σαν «μωρές παρθένες» ...ανακαλύπτουν τους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς και ζητούν δήθεν να τηρηθούν οι «κανόνες», κοροϊδεύουν και προσπαθούν να εξαπατήσουν τους εργαζόμενους της Αγροτικής Τράπεζας. Τα λαϊκά στρώματα οφείλουν να βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα για τα «αριστερά δεκανίκια» του συστήματος.

«Πράσινες» μπίζνες και παράσιτα της κοινωνίας

Η κότα που κάνει το «χρυσό αυγό» αποδεικνύεται για κάποιους η αποκαλούμενη «πράσινη ανάπτυξη». Εχουν ανοίξει μια φάμπρικα και στο όνομα της «σωτηρίας του πλανήτη», στήνουν ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά για την παραγωγή, υποτίθεται, «καθαρής» ηλεκτρικής ενέργειας. Είναι οι ίδιοι, τα ίδια επιχειρηματικά συμφέροντα, που απ' όπου πέρασαν, δεν άφησαν πέτρα πάνω στην πέτρα, και σήμερα μιλάνε για «προστασία του περιβάλλοντος», για «ανάπτυξη» και «ανταγωνιστικότητα», ενώ κατηγορούν και το κράτος που τους «μπουκώνει», γιατί «παρεμβαίνει στην οικονομία». Αυτό λοιπόν το κράτος έχει αναλάβει να ξεζουμίζει τα λαϊκά νοικοκυριά, για να τους χαρτζιλικώνει χοντρά από τα λιγοστά ευρώ των φτωχών μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, αποφάσισε ν' αυξήσει το Ειδικό Τέλος Μείωσης Αερίων Ρύπων (πρώην τέλος ΑΠΕ), που έχει επιβάλει σε όλα τα σπίτια και τους ηλεκτροδοτούμενους χώρους. Ειδικά για τα νοικοκυριά αυτό σημαίνει επιβάρυνση κατά μέσο όρο γύρω στα 5 ευρώ για κάθε λογαριασμό, αφού για την οικιακή χρήση το τέλος διαμορφώνεται στα 8,74 ευρώ/MWh (1.000 κιλοβάτ) από 5,99 ευρώ που ήταν έως τώρα (αύξηση 45,9%). Το τέλος αυτό χρηματοδοτεί την παραγωγή ενέργειας από «ανανεώσιμες πηγές», καλύπτοντας τη διαφορά μεταξύ των τιμών που εισπράττουν οι παραγωγοί από την αγορά (χαμηλές) και των εγγυημένων τιμών (υψηλές) απορρόφησης της «πράσινης» ενέργειας. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΡΑΕ, το έλλειμμα του λογαριασμού έφθασε στο τέλος Ιούνη στα 282 εκατ. ευρώ και στο τέλος Ιούλη εκτιμάται ότι υπερέβη τα 300 εκατ. γιατί μοίρασαν αβέρτα, στα κάθε λογής αρπακτικά, άδειες για ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά. Δηλαδή, 300 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο είναι το φιλοδώρημα που δίνει η κυβέρνηση στους «πράσινους» εργολάβους που θα... σώσουν τον πλανήτη. Είναι λεφτά που τα αρπάζει από τα λαϊκά νοικοκυριά. Ενα ακόμα δείγμα της ακραίας ταξικής πολιτικής που εφαρμόζεται αλλά και μια επισήμανση ότι, όχι λύση αλλά ούτε καν ανακούφιση, δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν ανατραπεί αυτό το σύστημα που συσσωρεύει πλούτο αρπάζοντας το ψωμί από το στόμα του φτωχού.

Πολιτική - εμπρηστής

Με τον πλέον τραγικό τρόπο αναδείχθηκαν και πάλι τα προβλήματα και οι ελλείψεις που αντιμετωπίζει η Πυροσβεστική. Τις τελευταίες μόνο μέρες οι πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν ξεπέρασαν τις 150, ενώ ήδη ένας 28χρονος πυροσβέστης έχει χάσει τη ζωή του και καθημερινά τραυματίζονται αρκετοί κατά τη διάρκεια της κατάσβεσης πυρκαγιών σε όλη τη χώρα. Από την άλλη, οι κάτοικοι των περιοχών που επλήγησαν - και δυστυχώς είναι αρκετές σε όλη τη χώρα μέχρι στιγμής - είδαν τις καλλιέργειές τους να γίνονται στάχτη, σπίτια να καταστρέφονται και τεράστιες δασικές εκτάσεις να μετατρέπονται σε αποκαΐδια μέσα σε μόλις λίγα λεπτά. Για όλα αυτά, βέβαια, δεν ευθύνονται οι πυροσβέστες που καλούνται να σβήσουν τις φωτιές, που προσπαθούν να φέρουν εις πέρας ένα τεράστιο έργο και πολλές φορές έρχονται αντιμέτωποι με την οργή των κατοίκων. Οι ευθύνες βαραίνουν αποκλειστικά και μόνο τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που είτε μόνες τους είτε ως συγκυβέρνηση με τη βοήθεια του ΛΑ.Ο.Σ. παλαιότερα και της ΔΗΜΑΡ τώρα, με τις αποφάσεις τους σπρώχνουν σε όλο και μεγαλύτερη υποβάθμιση την Πυροσβεστική θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή των πυροσβεστών και των κατοίκων. Ταυτόχρονα, η ίδια πολιτική εντείνει διαρκώς την εμπορευματοποίηση της γης και άρα δημιουργεί τα κίνητρα για να ξεφυτρώνουν μέτωπα φωτιάς.

Η υποβάθμιση αυτή δεν είναι τυχαία. Βασικός στόχος είναι από τη μία η Πυροσβεστική να γίνει καθαρά ένα εθελοντικό σώμα με στόχο να μειωθεί το κόστος. Και από την άλλη, οι δασοκτόνοι νόμοι που έχουν περάσει στη Βουλή οπλίζουν καθημερινά το χέρι εμπρηστών, καταπατητών, οικοπεδοφάγων προκειμένου στη συνέχεια τα «φιλέτα» να αποτελέσουν αντικείμενο κερδοσκοπίας. Η Πυροσβεστική λειτουργεί με τεράστια πραγματικά οργανικά κενά, με εργαζόμενους με ελαστικές σχέσεις εργασίας, με μειωμένα λόγω βλαβών και πεπαλαιωμένα οχήματα, με βασικό παράγοντα πάνω από όλα το πόσο κοστίζει η καταστολή μίας πυρκαγιάς. Και πώς να μη λειτουργήσει έτσι, όταν τα κονδύλια είναι κουτσουρεμένα κατά 45% σε σχέση με το 2010 και αναγκάζεται να μετράει τις ώρες που δουλεύουν υπερωρίες οι συμβασιούχοι, τις πτήσεις των μισθωμένων ελικοπτέρων και το πόσο κοστίζει η αποκατάσταση των εκάστοτε ζημιών που παρουσιάζουν τα οχήματα. Επειδή, όμως, η πυροπροστασία και η πυρασφάλεια δεν εξαντλούνται μόνο στην καταστολή της πυρκαγιάς, μεγάλες είναι και οι ευθύνες των κυβερνήσεων σε ό,τι αφορά στην πρόληψη, η οποία στην ουσία δεν υπάρχει. Οι δασικοί δρόμοι όπου υφίστανται, είναι απροσπέλαστοι, τα δάση δεν καθαρίζονται στην ώρα τους, ενώ οι αντιπυρικές ζώνες είναι είδος προς εξαφάνιση.

Στα παραπάνω πρέπει να αναζητηθεί η αιτία για το ξέσπασμα των καταστροφικών πυρκαγιών. Η προστασία του δασικού πλούτου της χώρας και το δικαίωμα στην πυρασφάλεια δεν μπορεί να κοστολογούνται με τους όρους που το κάνουν οι αστικές κυβερνήσεις. Το δάσος δεν είναι εμπόρευμα. Για το λόγο αυτό ο ίδιος ο λαός πρέπει να απαιτήσει την άμεση στελέχωση της Πυροσβεστικής με μόνιμο προσωπικό, την καταβολή κονδυλίων για την πρόληψη των πυρκαγιών και την άμεση δημιουργία ενιαίου φορέα πρόληψης και δασοπροστασίας, επαρκώς εξοπλισμένου και στελεχωμένου. Να διεκδικήσει την προστασία και την άμεση αναδάσωση των καμένων εκτάσεων και την ολική αποζημίωση για τις καταστροφές που υπέστη τόσο σε καλλιέργειες όσο και σε περιουσίες. Και επειδή ο χειμώνας είναι μπροστά, να γίνουν τα απαραίτητα τεχνικά έργα προκειμένου να μην πληγούν και από πλημμύρες.


Πέτρος ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ

Η συνέπεια αφορά τα συμφέροντα του κεφαλαίου...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΠΟΝΟ, μπορεί να μας ρίχνουν το ένα χαράτσι μετά το άλλο, πλην όμως τώρα τα υπολογίζουν με απόλυτη ακρίβεια και όχι στο περίπου. Είναι ένα σαφέστατο δείγμα καλού σχεδιασμού και συνέπειας!

Ετσι, λοιπόν, η ΔΕΗ πληροφορεί τον κόσμο ότι η νέα επιβάρυνση μέσω της αύξησης των τελών για την «πράσινη» ενέργεια, θα φτάσει επακριβώς το 45,91% μεσοσταθμικά. Εχουν υπολογίσει δηλαδή και το τελευταίο ευρώ που θα μας πάρουν.

Πώς να το κάνουμε, από αυτά τα χρήματα περιμένουν τόσες εταιρείες (αυτές ντε που... νοιάζονται για το περιβάλλον κι αποφάσισαν να παράγουν με το αζημίωτο ενέργεια από τον αέρα). Πρέπει να ξέρουν τι έχουν να λαμβάνουν.

ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗΚΑΝ οι απώλειες στον τουρισμό μας λένε τώρα οι εκπρόσωποι των επιχειρήσεων, αντί για 10% που προβλέπονταν είναι μόλις στο 3,8%.

Δεν ξέρουμε πώς υπολογίζουν τα ποσοστά τους, σίγουρα πάντως στις «απώλειες στον τουρισμό» δε μετράνε οι εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτοί που δεν μπορούν να πάνε διακοπές.

Προφανώς ούτε οι χιλιάδες ξενοδοχοϋπάλληλοι και εργαζόμενοι στο χώρο, των οποίων οι μισθοί μειώνονται, τα ωράρια και οι σχέσεις εργασίας διαλύονται ενώ η ανεργία αυξάνεται ραγδαία. Αυτών οι απώλειες είναι σίγουρα πάνω από 3,8%.

Ομως, είπαμε, το πώς περνάει ο κόσμος ουδέποτε αποτέλεσε «δείκτη ανάπτυξης». Μόνο ίσως από την... ανάποδη. Οσο χειρότερα τα πράγματα για τους εργαζόμενους τόσο περισσότερα τα κέρδη για το κεφάλαιο.

«ΤΡΩΓΟΝΤΑΙ» μεταξύ τους οι υπουργοί της κυβέρνησης για τις περικοπές που τους έχουν ζητηθεί στα υπουργεία τους, σύμφωνα με δημοσιεύματα. Ο καθένας ζητάει από κάποιον άλλον να κόψει περισσότερα και οι «μπηχτές» δίνουν και παίρνουν.

Κατανοούμε την ανάγκη τους να... διασώσουν κάπως το πολιτικό προφίλ τους. Ας μην έχουν όμως καμία αυταπάτη, τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης τα έχουν αποφασίσει και τα υλοποιούν ενιαία. Κι αυτό ο κόσμος το καταλαβαίνει πολύ καλά.


Γρηγοριάδης Κώστας

Μπίζνες με τον πόνο των ασφαλισμένων

Γρηγοριάδης Κώστας

Από την περασμένη Δευτέρα ξεκίνησε η επιβολή του τηλεφωνικού χαρατσιού για τους ασφαλισμένους του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) που καλούνται να πληρώσουν πάνω από 1 ευρώ, για να κλείσουν ραντεβού - ποιος ξέρει μετά από πόσους μήνες - για να εξεταστούν. Οι εταιρείες που έχουν αναλάβει την μπίζνα θα κάνουν «χρυσές δουλειές», παίζοντας με τον πόνο του κοσμάκη. Που δούλευε τόσα χρόνια, πλήρωνε την ασφάλισή του και τώρα τού τα παίρνουν και από το κλείσιμο ενός τηλεφωνικού ραντεβού για να πάει στο γιατρό. Είναι και αυτό ενδεικτικό για την ένταση της εμπορευματοποίησης της Υγείας και τις επιπτώσεις που έχει. Και μάλιστα, οι διαφημίσεις για το νέο τηλεφωνικό αριθμό και τις εταιρείες που έχουν αναλάβει τη δουλειά, κατακλύζουν καθημερινά τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα. Η μετακύλιση και της τηλεφωνικής κλήσης στις τσέπες του ασφαλισμένου είναι ένα ακόμα στοιχείο της εντεινόμενης εμπορευματοποίησης και των περικοπών στην Υγεία, μοχλό για τα οποία αποτελεί και η δημιουργία και λειτουργία του ΕΟΠΥΥ. Και αυτό έρχεται την ίδια στιγμή που οι ασφαλισμένοι στον Οργανισμό δεν μπορούν να κλείσουν καν ραντεβού, καθώς έκλεισαν τα εργαστήρια του ΙΚΑ και υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές.

Βαρβαρότητα...

Η καταγγελία του Π. Γ. είναι αποκαλυπτική για τα αποτελέσματα της βάρβαρης πολιτικής των περικοπών των συντάξεων και τη θλιβερή πραγματικότητα που ζουν χιλιάδες συνταξιούχοι. Ο συγκεκριμένος συνταξιούχος, 72 ετών σήμερα, εργαζόταν ως ναυτεργάτης σε γκαζάδικο. Στα τριάντα του χρόνια όμως, καθώς το πλοίο έδενε σε λιμάνι της Λιβύης, ο κάβος έσπασε και του έκοψε το δεξί πόδι. Από τότε, καθώς ήταν ανήμπορος για εργασία, βγήκε σε σύνταξη λόγω εργατικού ατυχήματος. Με κομμένο το ένα πόδι του και τεχνητό μέλος, του αναγνωρίστηκε ποσοστό αναπηρίας 67%!!

Σήμερα ο συνταξιούχος αυτός έχει υποβληθεί και σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς. Κι ενώ τα προβλήματά του αυξάνονται, οι ιθύνοντες θεώρησαν πως τα 670 ευρώ σύνταξη που έπαιρνε ήταν πολλά και του τα μείωσαν στα 461 ευρώ το μήνα. Και του αφαίρεσαν και το μισό επίδομα δώρου Χριστουγέννων - Πάσχα και θερινό. Με αυτά τα χρήματα οι αρμόδιοι θεωρούν πως μπορεί να πληρώσει τα φάρμακά του, τις επισκέψεις σε γιατρούς, το φαγητό, τους λογαριασμούς και να ζήσει. Μάλιστα ο άνθρωπος αυτός, μετά από 25 χρόνια έχει ανάγκη να αλλάξει το τεχνητό πόδι αλλά πρέπει να προπληρώσει τα χρήματα και ο ίδιος, όπως είπε στον «Ρ», δεν έχει χρήματα ούτε για εισιτήρια για να ανέβει στην Αθήνα.

Αυτή είναι η πραγματικότητα που ζει ένας μόνο συνταξιούχος ναυτεργάτης και δείχνει τον όλεθρο που σκορπίζουν σε ανθρώπινες ζωές μέσα από τις περικοπές συντάξεων που ανακάλυψαν ως λύση για να μειώσουν τα χρέη της πλουτοκρατίας. Η συνταγή είναι ξαναδοκιμασμένη. Οπως τους έκλεβαν ως εργαζόμενους για να θησαυρίζουν οι εφοπλιστές και γενικά οι εργοδότες, έτσι τους κλέβουν τώρα και τις συντάξεις που έχουν προπληρώσει για να αντιμετωπίσουν τα δικά τους χρέη.

Οι ... αποδείξεις

Παρενέβη λέει ο οικονομικός εισαγγελέας και έδωσε εντολή στο Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος να εντατικοποιήσει τους ελέγχους για όσους δεν εκδίδουν αποδείξεις στις παραλίες. Δηλαδή, οι επιχειρηματικοί όμιλοι πήραν από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δημόσια γη, ακτές, αιγιαλούς και παραλίες, βγάζουν τεράστια κέρδη από την εκμετάλλευσή τους και τώρα εμφανίζουν ως πρόβλημα την μη έκδοση αποδείξεων για την είσοδο σε αυτές. Είναι και αυτό ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τι σημαίνει εμπορευματοποίηση της γης, τι σημαίνει λειτουργία αστικού κράτους και των μηχανισμών του. Που δεν θεωρούν πρόβλημα το ότι ένας εργαζόμενος με την οικογένειά του πληρώνει ένα και δύο μεροκάματα για ένα μπάνιο στους επιχειρηματίες, αλλά ότι οι τελευταίοι... δεν εκδίδουν αποδείξεις.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μόνιμη και σταθερή εργασία

Η μάστιγα της ανεργίας δεν είναι φυσικό φαινόμενο, ούτε καμία αρρώστια που μεταδίδεται από χώρα σε χώρα, αν και παίρνει χαρακτηριστικά πανούκλας για τη ζωή των εργαζομένων. Είναι συστατικό στοιχείο του καπιταλιστικού συστήματος που αποκαλύπτει - πιο έντονα σε συνθήκες κρίσης - τα όρια της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που δεν μπορεί να εξασφαλίσει το βασικό ανθρώπινο αγαθό, το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα στην ίδια τη ζωή για ένα πολύ μεγάλο τμήμα της κοινωνίας. Από κει και πέρα η ανεργία αξιοποιείται πολλαπλά, ιδεολογικά, πολιτικά και οικονομικά, από την άρχουσα τάξη και τα διεθνικά κέντρα του συστήματος, για να εδραιώσουν την εξουσία τους, να χειραγωγήσουν τις λαϊκές μάζες, να εντείνουν την εκμετάλλευση.

Τα κροκοδείλια δάκρυα που κατά καιρούς χύνουν οι απολογητές και υπηρέτες του συστήματος για το δράμα των ανέργων και οι ανούσιες διακηρύξεις κατά της ανεργίας και περί μέτρων προστασίας δεν είναι μόνο υποκριτικά, αλλά αποτελούν και μέρος της ίδιας της επιχείρησης αξιοποίησης της ανεργίας για σφαγιασμό των, όσων έχουν απομείνει, δικαιωμάτων και κατακτήσεων εργαζομένων και ανέργων, συνολικά της εργατικής τάξης. Αξιοποιούν την ανεργία για να ταΐσουν κι άλλο το Μινώταυρο, που είναι το κεφάλαιο και η πλουτοκρατία. Επιδοτούν τάχα την εργασία, δηλαδή την εργοδοσία, για να δημιουργήσει - υποτίθεται - θέσεις εργασίας, παίρνοντας πόρους που προορίζονταν για τα επιδόματα ανεργίας, δηλαδή το ψωμί των ανέργων και το γάλα των παιδιών τους. Εφθασαν έτσι την επίσημη ανεργία στο 23,1% του εργατικού δυναμικού.

Αυτή η υποκρισία τους ξεπερνάει και τα όρια της χυδαιότητας. Πολλές φορές τελευταία, για να δικαιολογήσουν τα αντεργατικά μέτρα, μέλη της σημερινής κυβέρνησης και της προηγούμενης του ΠΑΣΟΚ, όπως και της τρόικας, έβγαιναν με προκλητικό τρόπο να δηλώσουν ότι σφαγιάζουν τους μισθούς για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για τους ανέργους ή ακόμα ότι μιλάνε αυτοί, που εξοντώνουν τους εργαζόμενους, εκ μέρους των ανέργων, γιατί τάχα δεν έχουν εκπροσώπηση από τα συνδικάτα. Ταυτόχρονα χρησιμοποιούν την ανεργία για να διασπάσουν την εργατική τάξη και να στρέψουν το ένα τμήμα της ενάντια στο άλλο, όπως άλλωστε κάνουν και με τους μετανάστες εργάτες.

Τα λεγόμενα της συγκυβέρνησης ότι αντίπαλός τους δήθεν είναι η ανεργία είναι μια απάτη. Αντίπαλός τους, όπως δείχνουν οι πράξεις τους και όπως καθημερινά βιώνουν τα λαϊκά στρώματα, είναι τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Τα βλέπουν σαν εμπόδια στην καπιταλιστική επέλαση, στη ρεβάνς του κεφαλαίου απέναντι σε ό,τι κατέκτησε η εργατική τάξη όλα τα προηγούμενα χρόνια. Στόχος τους είναι η ισοπέδωση, ώστε να πληρώσουν οι εργαζόμενοι τις συνέπειες της βαθιάς κρίσης και να ανακάμψει η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Αυτό επιδιώκουν τα μνημόνια που οι κυβερνήσεις υλοποιούν και αυτό, βέβαια, δεν μπορεί να γίνει ούτε δίκαια ούτε ήπια, όπως κάποιοι ισχυρίζονται καλλιεργώντας αναμονή και αυταπάτες.

Στις σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες το αίτημα για μόνιμη και σταθερή εργασία αποτελεί βασικό ανθρώπινο δικαίωμα γιατί χωρίς αυτό απαξιώνεται η ζωή του ανθρώπου. Η πάλη για μόνιμη και σταθερή εργασία με την παράλληλη διεκδίκηση επιδόματος ανεργίας για όλους είναι διεκδίκηση που φέρνει στην επιφάνεια την ουσία του όλου προβλήματος. Κάθε μέρα που περνάει αποδεικνύεται ότι χωρίς αποδέσμευση από την ΕΕ και χωρίς αποφασιστική σύγκρουση με τα μεγάλα καπιταλιστικά συμφέροντα δεν μπορεί να απαλλαχθεί ο λαός από τα βάρβαρα μέτρα και τα μνημόνια. Τα εργατικά - λαϊκά στρώματα έχουν συμφέρον να στηρίξουν την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την κατάργηση των μνημονίων, της δανειακής σύμβασης και των εφαρμοστικών τους νόμων, για λαϊκή εξουσία και οικονομία.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ