Από τη συνάντηση της Μέρκελ με τον Σέρβο Πρόεδρο Τόμισλαβ Νίκολιτς την Πέμπτη στο Βελιγράδι

Η Μέρκελ φρόντισε να σπρώξει ακόμη περισσότερο τα συμφέροντα των γερμανικών μονοπωλίων. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα πολύ περισσότερο στην Αλβανία, (πρώτο σταθμό της περιοδείας Μέρκελ), όπου το περιβάλλον εμφανίζεται σαν «πιο φιλικό» για τους Γερμανούς καπιταλιστές. Μην ξεχνάμε ότι αυτές οι χώρες είναι υπό ένταξη στην ΕΕ.

Στη Σερβία, η Μέρκελ εξήρε τις προσπάθειες της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Αλεξάνταρ Βούτσιτς για την αντιμετώπιση της εκεί καπιταλιστικής κρίσης και τα αντεργατικά μέτρα που πήρε λόγω δανειακών συμβάσεων με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Τις εμφάνισε σαν «επιτυχείς». Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν η Μέρκελ ρωτήθηκε στο Βελιγράδι από δημοσιογράφο, εάν η Σερβία μπορεί να βασιστεί σε υποστήριξη από την ΕΕ «για να αποφύγει το ελληνικό σενάριο», απάντησε: «Η κατάσταση στη Σερβία είναι τελείως διαφορετική... Εδώ έχουμε μία κυβέρνηση που είναι πρόθυμη να διαβεί ένα μονοπάτι που δεν είναι εύκολο, αλλά που μπορεί να αποδώσει καρπούς, όπως συνέβη με την Πορτογαλία και την Ισπανία».

Η Μέρκελ έπαιξε το παιχνίδι των «καλών» και «κακών παιδιών» και στην περίπτωση της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης μολονότι εκεί το έκανε πιο «διακριτικά» λόγω «ειδικών» συνθηκών. Η Βοσνία - Ερζεγοβίνη, μετά τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, έπειτα από το τέλος του πολέμου το 1995, παραμένει μία από τις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης με ανεργία που καλπάζει στο 40% και φτώχεια που ταλανίζει πάνω από το 70% του λαού. Ενθυμούμενη τις θυελλώδεις διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις που είχαν ξεσπάσει πέρσι στη χώρα από μέρους της εργατικής τάξης που έχει απηυδήσει από τη μιζέρια και την ανέχεια, η Γερμανίδα καγκελάριος εμφανίστηκε «πιο προσεκτική» και ενθάρρυνε την πραγματοποίηση «οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων, που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και θα επιταχύνουν την ενταξιακή διαδικασία στην ΕΕ». Οπως είπε, «τα Δυτικά Βαλκάνια μπορούν να ευημερήσουν, εάν η Βοσνία αναπτυχθεί καλά... Παρά τα προβλήματα, η χώρα έχει μέλλον στην ΕΕ».

Ομως, με πολιτικές σαν και αυτές της εξουσίας των κεφαλαιοκρατών σ' αυτές τις χώρες και στην ΕΕ, οι λαοί δεν πρόκειται να ευημερήσουν, αλλά να δυστυχήσουν και άλλο...

Δεν είναι τυχαίο ότι η Γερμανίδα καγκελάριος ξεκίνησε το πρωί της Τετάρτης από τα Τίρανα τη «μίνι» περιοδεία στα Δυτικά Βαλκάνια... Ούτε ότι η Αλβανία ήταν η μοναδική από τις τρεις χώρες της περιοχής που είχε προγραμματίσει ειδικό οικονομικό φόρουμ («Γερμανο-αλβανική Επιχειρηματική Συνδιάσκεψη» στο υπό κατασκευή «Επιχειρηματικό Πάρκο των Τιράνων»), με στόχο την προσέλκυση Γερμανών μεγαλοεπενδυτών και βιομηχάνων...

Την υποδέχτηκε με «ικανοποίηση» ο «Σοσιαλιστής» πρωθυπουργός Εντι Ράμα, που μόλις δύο μέρες νωρίτερα είχε δει το Γερμανό πρέσβη στην Αλβανία να υπογράφει έξι δάνεια συνολικού ύψους 107,5 εκατ. δολαρίων, με στόχο την προώθηση επενδύσεων και αναπτυξιακών έργων στους τομείς της Ενέργειας, της Υδρευσης και των Υποδομών. Συμπτωματικά, αυτοί οι τομείς, δηλαδή η Ενέργεια, η Υδρευση και η δημιουργία νέων υποδομών σε μεταφορές, ήταν και το κεντρικό θέμα του γερμανο-αλβανικού επιχειρηματικού φόρουμ την Τετάρτη. Αυτοί, άλλωστε, είναι οι τομείς που ενδιαφέρουν ιδιαίτερα το γερμανικό κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στη χώρα.

Η καγκελάριος «καθησύχασε» την ηγεσία της Αλβανίας και εμμέσως τις κυβερνήσεις και άλλων χωρών της περιοχής, πως «δεν υπάρχει τεχνητή καθυστέρηση» στη διαδικασία ένταξής τους στην Ευρωπαϊκή Ενωση» και ότι θα πρέπει να εμβαθύνουν τις μεταρρυθμίσεις «για να ικανοποιήσουν τα απαιτούμενα κριτήρια».

Οταν η Μέρκελ μετέβη στο Γερμανο-αλβανικό Επιχειρηματικό Φόρουμ για να εκφωνήσει ομιλία με θέμα «Οι ευκαιρίες και οι προκλήσεις για την Αλβανία από τη σκοπιά της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας», ξανάκουσε τον πρωθυπουργό Ράμα να μιλά για «τη μεγάλη σημασία των γερμανικών επενδύσεων στην Αλβανία» και δη για τις επενδύσεις ύψους 100.000.000 ευρώ που πραγματοποιεί ο γερμανικός όμιλος «LINDNER».

«Είμαστε βαθιά ευγνώμονες στην οικογένεια Λίντνερ, όχι μόνο γιατί αποφάσισε να επενδύσει 100.000.000 ευρώ στη χώρα μας, αλλά και γιατί έφερε ένα κομμάτι της Γερμανίας στην καρδιά της Αλβανίας μέσω αυτής της επένδυσης. Η οικογένεια Λίντνερ έχει φέρει την ελεύθερη επιχειρηματικότητα ως κοινωνική, οικονομική και αστική συμβολή, σαν μία γέφυρα επικοινωνίας που διευκολύνει όχι μόνο την κυκλοφορία του χρήματος, αλλά και τις ιδέες και την κουλτούρα της συνεργασίας» είπε ο Ράμα, που έπλεξε στη συνέχεια εγκώμια στο γερμανικό κεφάλαιο και για το υπό κατασκευή «Επιχειρηματικό Πάρκο Τιράνων» (που φυσικά έχουν αναλάβει γερμανικές εταιρείες...), τάζοντας στην αλβανική εργατική τάξη 10.000 νέες θέσεις εργασίας «άμα ολοκληρωθεί το έργο». Ας σημειωθεί εδώ ότι το «Επιχειρηματικό Πάρκο Τιράνων» βρίσκεται σε ιδιαίτερα πλεονεκτική θέση: στα περίχωρα της πρωτεύουσας, κοντά σε οδικό άξονα σύνδεσης Βελιγραδίου-Σκοπίων (που οδηγεί στις αγορές της κεντρικής, βόρειας Ευρώπης) και σε οδικές αρτηρίες που οδηγούν είτε προς τη νότια Ελλάδα, είτε προς τις ανατολικές ακτές της Αδριατικής.

Ο Αλβανός πρωθυπουργός προσπάθησε να ξεπουλήσει και τους υδροφόρους ορίζοντες της χώρας του, διαλαλώντας στους Γερμανούς επενδυτές ότι η Αλβανία «είναι πλούσια σε πηγές νερού... και η δεύτερη πλουσιότερη χώρα της Ευρώπης σε νερό μετά τη Νορβηγία με σημαντικές δυνατότητες για την ανάπτυξη υδροηλεκτρικών έργων». Συνδυάζοντας το ξεπούλημα του νερού με εκείνο του τομέα της παραγωγής Ενέργειας, ο Εντι Ράμα δεν παρέλειψε να επισημάνει ότι η χώρα του «υποφέρει από χρόνια έλλειψη συστήματος υδροδότησης και άρδευσης, αλλά και τεράστιες ελλείψεις σε ηλεκτρική ενέργεια». Λες και οι ελλείψεις σε σύγχρονες υποδομές ύδρευσης και ηλεκτροπαραγωγής είναι «φυσικό φαινόμενο», για το οποίο δεν ευθύνονται οι αλβανικές κυβερνήσεις και η ντόπια αστική τάξη που κυβερνά τόσα χρόνια...

Βεβαίως από τέτοιες συνεργασίες ωφελείται τα μέγιστα το Αλβανικό κεφάλαιο.

Αλλά τους Γερμανούς κεφαλαιοκράτες, τους ενδιαφέρουν και τα έργα υποδομών σε συγκοινωνίες και μεταφορές. Με λίγα λόγια, οι Γερμανοί ενδιαφέρονται για τα λιμάνια και τα αεροδρόμια της Αλβανίας, έχοντας ήδη βάλει χέρι στο εκσυγχρονισμένο Διεθνές Αεροδρόμιο των Τιράνων «Μητέρα Τερέζα» και το ανατολικό τμήμα του λιμανιού στο Δυρράχιο που σχετίζεται με τις μεταφορές εμπορευμάτων.

Ως γνωστόν, το νέο αεροδρόμιο Τιράνων «Tirana International Airport» άρχισε να εκσυγχρονίζεται το 2005, έπειτα από συμφωνία κοινοπραξίας εταιρειών για 20ετή εκμετάλλευση, με τη γνωστή γερμανική εταιρεία «Χόχτιφ» (Hochtief) να έχει το 47%, η «Εταιρεία Γερμανικής Επένδυσης» το 31,7% και το Αλβανο-αμερικανικό Επιχειρηματικό Ταμείο το 21,3%. Σήμερα, οι Αλβανοί πιέζουν να πετύχουν άρση της «αποκλειστικότητας» διεθνών πτήσεων που έχει το αεροδρόμιο των Τιράνων, με επιχείρημα τη μεγαλύτερη ανάπτυξη του τουρισμού και της τοπικής οικονομίας, δίχως να είναι βέβαιο πως θα καταφέρουν να αποσπάσουν μία θετική απάντηση, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον...

Οσον αφορά στο τμήμα του λιμανιού του Δυρραχίου που σχετίζεται με τη μεταφορά εμπορευμάτων, θα πρέπει να σημειώσουμε πως έχει στρατηγική σημασία, μεταξύ άλλων και γιατί προορίζεται να παίξει σημαντικό ρόλο στο δίκτυο του Διαδριατικού Αγωγού Μεταφοράς Φυσικού Αερίου από την Κασπία Θάλασσα στην Ευρώπη (ΤΑΡ). «Συμπτωματικά» και σε αυτό το έργο έχουν ανακατευτεί, από το 2013, γερμανικά κεφάλαια, μέσω της εταιρείας «ENS APO», που είναι θυγατρική του μεγάλου ομίλου «ΕΜS-FEHN».

Σύμφωνα με μερίδα του αλβανικού Τύπου, τους τελευταίους μήνες, η «ENS APO» κατηγορεί τις αλβανικές αρχές και τη διοίκηση του Οργανισμού Λιμένος Δυρραχίου ότι προσπαθεί να σαμποτάρει και να παρεμποδίσει τη μεταφορά εμπορευμάτων στο ανατολικό τερματικό σταθμό που ελέγχει η εταιρεία, είτε λόγω διαφθοράς, είτε γιατί η διεύθυνση της διοίκησης τάσσεται με άλλα επιχειρηματικά συμφέροντα, που επιβουλεύονται επίσης την εκμετάλλευση του εμπορευματικού τμήματος του λιμανιού, ενόψει του αναβαθμισμένου ρόλου που θα έχει στο μέλλον λόγω του αγωγού ΤΑΡ, αυτού που θα περάσει από την Ελλάδα με τις ευλογίες των ΗΠΑ... Αυτό και μόνο δείχνει ότι η διεύθυνση της διοίκησης μάλλον βλέπει προς ΗΠΑ μεριά. Αλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αμέσως μετά την αντεπανάσταση και την παλινόρθωση του καπιταλισμού το 1991, μονοπώλια των ΗΠΑ δρουν στην Αλβανία και έχουν κάνει μεγάλες επενδύσεις στον τομέα πετρελαίου.

Το θέμα αυτό του Οργανισμού Λιμένος Δυρραχίου απασχόλησε, την Πέμπτη, την πολύωρη συνάντηση του Αλβανού υπουργού Μεταφορών και Υποδομών, Εντμοντ Χατζινάστο, με το γραμματέα του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών και Μεταφορών, Ράινερ Μπάακ, που συμμετείχε στην αντιπροσωπεία που συνόδεψε τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκ. Μέρκελ. Δεν έγινε γνωστό εάν το πρόβλημα λύθηκε. Το σίγουρο είναι ότι ο Μπάακ μετέφερε τις έντονες αντιδράσεις και τον εκνευρισμό μέρους του γερμανικού κεφαλαίου για την «αλβανική διαφθορά»... και τον «αντιεπαγγελματισμό» που θα μπορούσε να βάλει φρένο σε μελλοντικά επενδυτικά σχέδια της Γερμανίας, που σήμερα είναι ο πέμπτος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της χώρας, έπειτα από την Ιταλία, την Ελλάδα, την Τουρκία και την Κίνα, με όγκο συναλλαγών 218.000.000 ευρώ.

Στο σημερινό 4σέλιδο «Διεθνή και Οικονομία» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

--Η περιοδεία της Αγκ. Μέρκελ στα Βαλκάνια ανοίγει δρόμους για ένταση της δράσης των γερμανικών μονοπωλίων στην περιοχή.

--7η Σύνοδος Κορυφής των BRICS: Αποφάσεις ενίσχυσης της δράσης τους στα πλαίσια των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

-- «Μνημόνιο 3»: Διαβάστε αναλυτικά τα νέα αντιλαϊκά μέτρα που περιλαμβάνονται στο νέο μνημόνιο που έρχεται, με τη βούλα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και των ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ.

Η πρόταση της κυβέρνησης για τα Εργασιακά ενταφιάζει οριστικά ακόμα και την κουτσουρεμένη επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, που είχε κάνει προεκλογική σημαία, καθώς σε αυτή δε γίνεται η παραμικρή νύξη.

Κατά τ' άλλα, στην πρόταση της κυβέρνησης γίνεται μόνο μία γενική αναφορά για αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, λαμβάνοντας υπόψη τις «βέλτιστες πρακτικές» στην υπόλοιπη ΕΕ. Αυτό θα γίνει ξεκινώντας από διαβούλευση που πρέπει να ολοκληρωθεί το τελευταίο τρίμηνο του 2015, σε συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς, μεταξύ αυτών όπως και του ILO! Δηλαδή, η κυβέρνηση θα αξιοποιήσει την «τεχνογνωσία» κρατών και ιμπεριαλιστικών οργανισμών που έχουν δοκιμαστεί στην ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων.

Θυμίζουμε πως, σε ό,τι αφορά τον καθορισμό του κατώτερου μισθού, η κυβέρνηση έχει ήδη δεσμευτεί, με την προηγούμενη επιστολή του πρωθυπουργού προς τον πρόεδρο της Κομισιόν, ότι θα εφαρμόσει το νόμο 4172/2013, ο οποίος προβλέπει ότι:

«Το ύψος του νομοθετημένου κατώτατου μισθού και νομοθετημένου ημερομισθίου θα πρέπει να καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της για ανάπτυξη από την άποψη της παραγωγικότητας, των τιμών και της ανταγωνιστικότητας, της απασχόλησης, του ποσοστού της ανεργίας, των εισοδημάτων και μισθών».

Με μια κουβέντα, ο κατώτερος μισθός θα καθορίζεται σύμφωνα με τα κριτήρια της καπιταλιστικής κερδοφορίας (παραγωγικότητα, ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων)...

Από παλιότερη διαμαρτυρία των συνταξιούχων

Συγκεκριμένα, τα μέτρα που προτείνονται να ισχύσουν από την 1η Ιούλη, επιφέρουν σε μόνιμη βάση περικοπές στις συντάξεις έως 0,5% του ΑΕΠ για το 2015 και 1% του ΑΕΠ για το 2016. Αυτό σημαίνει ότι οι συνολικές απώλειες των συνταξιούχων, αλλά και των σημερινών ασφαλισμένων, θα ξεπεράσουν τη συγκεκριμένη διετία τα 2,5 δισ. ευρώ, οι οποίες έρχονται να προστεθούν στις περικοπές που επιβλήθηκαν με τους προηγούμενους νόμους και θα συνοδεύουν τους συνταξιούχους στο διηνεκές!

Πιο συγκεκριμένα:

Δεν θα αποφασίζεται, δηλαδή, καμιά πρόσθετη κρατική χρηματοδότηση για τις κύριες συντάξεις, ανεξάρτητα αν τα έσοδα κάποιου Ταμείου δεν επαρκούν, για να καλύψουν το ύψος της δαπάνης, όπως γινόταν μέχρι τώρα. Πρόκειται, δηλαδή, για «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος» και στις κύριες συντάξεις.

Σαν αποτέλεσμα, οι συντάξεις εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων σε Ταμεία όπως των ναυτικών, των ελεύθερων επαγγελματιών κινδυνεύουν να κατρακυλήσουν, ή αντίστροφα να αυξηθούν οι εισφορές των ασφαλισμένων αυτών των Ταμείων μέχρι και τρεις φορές!

Μόνο στην περίπτωση που κάποιος εργαζόμενος μπορεί να συμπληρώσει νωρίτερα 12.000 μέρες Ασφάλισης, γεγονός σχεδόν ακατόρθωτο στις υπάρχουσες συνθήκες, θα μπορεί να συνταξιοδοτείται σε μικρότερη ηλικία και μέχρι το 62ο έτος. Θεωρητικά θα υπάρχει αυτή η δυνατότητα, αλλά τότε θα επιβάλλεται η προβλεπόμενη ποινή μείωσης της σύνταξης, που όμως από το 6% για κάθε χρόνο «πρόωρης» αποχώρησης αυξάνεται στο 16%!

Ετσι, αν κάποιος αποφασίσει να φύγει στο 64ο έτος αντί στα 67, τότε η μείωση θα είναι 48%, δηλαδή θα χάνει τη μισή σύνταξη! Η συγκεκριμένη ρήτρα στην ουσία απαγορεύει κάθε πρόωρη συνταξιοδότηση, καθώς στην πλήρη εφαρμογή της οδηγεί σε συντάξεις κάτω από 200 ευρώ!

Χαρακτηριστική είναι η πρόβλεψη της πρότασης ότι για όσους «συνταξιοδοτούνται μετά τις 30 Ιουνίου 2015», θα τους δίνεται «η βασική εγγυημένη σύνταξη», χωρίς να διευκρινίζεται για ποια σύνταξη γίνεται λόγος, ενώ όπως γράφεται στην πρόταση, αυτοί οι συνταξιούχοι θα «λάβουν την κανονική (ούτε εδώ διευκρινίζεται ποια σύνταξη εννοεί) μόνο στην επίτευξη της νόμιμης κανονικής ηλικίας συνταξιοδότησης, σήμερα 67 χρόνια»!

Σε κάθε περίπτωση, η συγκεκριμένη πρόβλεψη σίγουρα κρύβει επιπλέον μειώσεις στους νέους συνταξιούχους, πέραν αυτών που καθορίζονται ρητά για όσους συνταξιοδοτηθούν από εδώ και πέρα, αν δεν έχουν συμπληρώσει το 67ο έτος της ηλικίας τους.

Ο οδοστρωτήρας των μέτρων δε σταματά εδώ. Με πρόσχημα τη «βιωσιμότητα», η κυβέρνηση δεσμεύεται να ψηφίσει «νέο Ασφαλιστικό» μέχρι τον Οκτώβρη, που θα έχει εφαρμογή από την 1η Γενάρη του 2016 και θα προστεθεί στο ήδη αντιασφαλιστικό οικοδόμημα.

Βασικοί άξονες αυτού του νέου Ασφαλιστικού είναι η ενίσχυση όλων των αντεργατικών χαρακτηριστικών των προηγούμενων νόμων, καθώς προβλέπεται:

• «Στενότερος σύνδεσμος μεταξύ εισφορών και παροχών». Δηλαδή, κατάργηση κάθε ίχνους κοινωνικού χαρακτήρα στη «δημόσια Ασφάλιση» και κάθε στοιχείου εσωτερικής αλληλεγγύης μεταξύ των ασφαλισμένων.
• Ειδικά για τα Ταμεία των αυτοαπασχολούμενων (ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ), αύξηση των εισφορών οι οποίες θα καθορίζονται πλέον ανάλογα με το πραγματικό εισόδημα του κάθε ασφαλισμένου.
• Κίνητρα για αύξηση του πραγματικού χρόνου καταβολής εισφορών.
• Παραπέρα ενοποίηση Ασφαλιστικών Ταμείων, που θα περιλαμβάνει όχι μόνο την οργανωτική, αλλά και την «ενοποίηση» εισφορών και παροχών που θα οδηγήσουν σε «σύγκλιση» προς τα κάτω.
• Κατάργηση όλων των «κοινωνικών πόρων», οι οποίοι κατονομάζονται ως «μη ορθολογικές δαπάνες χρηματοδότησης των συντάξεων». Το μέτρο αυτό θα οδηγήσει όλα τα Ταμεία που στηρίζουν τις συντάξεις τους σε τέτοιους πόρους, που στην πραγματικότητα επέχουν θέση εργοδοτικής εισφοράς, να καταρρεύσουν οικονομικά.
• Εφαρμογή και στον ΟΓΑ των κανόνων που ισχύουν για όλα τα άλλα Ταμεία (χρηματοδότηση, παροχές, εισφορές), που θα οδηγήσει είτε σε δραματική αύξηση των εισφορών των αγροτών, είτε σε επίσης δραματική μείωση των ήδη γλίσχρων συντάξεων. Εναλλακτικά προτείνεται η συγχώνευση του ΟΓΑ με άλλα Ταμεία.
• Οι ενοποιήσεις που προαναγγέλλονται θα αρχίσουν μέσα στο 2015 και θα ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος του 2017. Μέσω αυτών θα φορτώσουν το βάρος των «αδύνατων» Ταμείων σε αυτά που βρίσκονται σε σχετικά καλύτερη οικονομική θέση, ώστε οι ασφαλισμένοι να μοιραστούν μεταξύ τους τη φτώχεια, αντί να πληρώσει το κράτος και η εργοδοσία.

Απέναντι σε αυτό το «τσουνάμι» και γνωρίζοντας τις συντριπτικές επιπτώσεις του σε συνταξιούχους και ασφαλισμένους, οι εμπνευστές του προτείνουν την «αναθεώρηση της Κοινωνικής Πρόνοιας... ώστε να διασφαλιστεί η δίκαιη αντιμετώπιση των διαφόρων μεταρρυθμίσεων»!

Αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο τραγική, θα επρόκειτο για πικρόχολο αστείο!!!

Με φόντο την απόλυτη δέσμευση και της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στο δρόμο των προκατόχων της, να μην αφήσει πέτρα πάνω στην πέτρα, προκειμένου να ορθοποδήσει το κεφάλαιο, να στηριχτεί η ανάκαμψη της κερδοφορίας του, ξεπροβάλλει για το λαό η κατάμαυρη «επόμενη μέρα», ίδια και απαράλλαχτη με αυτήν που έστηναν, εδώ και χρόνια, η λυκοσυμμαχία της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ. Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, το τρίτο στη σειρά μνημόνιο (2015 - 2018), έρχεται για λογαριασμό του κεφαλαίου, να προστεθεί σε όλο το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο που έχει ήδη διαμορφωθεί, τσακίζοντας παραπέρα όσα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις έχουν απομείνει...

Η βαρβαρότητα του κεφαλαίου αποτυπώνεται στο σχετικό έγγραφο με τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα που περιλαμβάνονται στο αίτημα της συγκυβέρνησης προς τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), που κατατέθηκε άρον - άρον από την κυβέρνηση στη Βουλή, γραμμένο μάλιστα στα αγγλικά...

Στο εν λόγω «νομοσχέδιο», που δεν πρόλαβαν να κοιτάξουν ούτε καν οι υπηρεσίες του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (κάτι που βέβαια έκαναν με τη «δέουσα» αντιλαϊκή επιμέλεια οι ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) αποτυπώνονται πάγιες αξιώσεις του κεφαλαίου. Παράλληλα, είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι σε αυτό ενσωματώνονται και οι συγκλίσεις και συμβιβασμοί που επιτεύχθηκαν γύρω από τα διαφορετικά συμφέροντα, τους οξυμένους ανταγωνισμούς των κρατών της Ευρωζώνης, του ΔΝΤ και των μονοπωλίων τους, που ήταν από την πρώτη στιγμή στο επίκεντρο των μεταξύ τους διαβουλεύσεων.

Σύμφωνα με την «αιτιολογική έκθεση» που κατέθεσε η κυβέρνηση, γίνεται λόγος για «πρόγραμμα» τριετούς διάρκειας (1/7/2015 - 30/6/2018) με την πλευρά του ESM, με το ύψος της νέας δανειακής σύμβασης να εκτιμάται, για την ώρα, στα 53,5 δισ. ευρώ.

Τα ποσά αυτά προβλέπεται να χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή κρατικού χρέους προς το ΔΝΤ και την ΕΚΤ (46 δισ. ευρώ), καθώς και για την αναπλήρωση ποσού 7,5 δισ. ευρώ που έχει καταβληθεί από το ελληνικό Δημόσιο μέσα στο 2015 επίσης για αποπληρωμές κρατικού χρέους (π.χ. με το σάρωμα των αποθεματικών δημόσιων οργανισμών).

Παράλληλα, προβλέπεται, η αναδιάρθρωση των αποπληρωμών για το χρέος, που λήγουν από το έτος 2022 και στη συνέχεια. Η «αναδιάρθρωση» (περαιτέρω επιμήκυνση κ.ά.) αφορά στην πλευρά των κρατών της Ευρωζώνης, τα οποία με βάση το δεύτερο μνημόνιο έδωσαν 10ετή περίοδο «χάριτος» (μέχρι το 2022). Ταυτόχρονα, γίνεται λόγος και για την «ανακεφαλαιοποίηση» των τραπεζών, σε μια εξέλιξη που θα ανεβάσει τη νέα δανειακή σύμβαση σε πολύ μεγαλύτερα ύψη.

Οι κυβερνητικές υπηρεσίες, για την ώρα, δεν έχουν «κοστολογήσει» την αντιλαϊκή σούμα, ωστόσο ο πήχης ξεκινάει με ποσά ύψους τουλάχιστον 13 δισ. ευρώ. Μάλιστα, το τρίτο μνημόνιο προβλέπει σαρωτικές παρεμβάσεις στους κρατικούς προϋπολογισμούς (έσοδα - δαπάνες). Να σημειωθεί ότι το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων από τα προηγούμενα μνημόνια, παραμένει σε ισχύ και μάλιστα μέχρι κεραίας.

Την ίδια ώρα, έρχεται ομοβροντία από νέα μόνιμου χαρακτήρα αντιλαϊκά μέτρα. Ανάμεσα σε αυτά:

• Συμπληρωματικός προϋπολογισμός 2015: Θα ισχύσει αναδρομικά από την 1η Ιούλη, και σε συνδυασμό με την ψήφιση των διατάξεων, οι συνταξιούχοι για παράδειγμα θα δουν άμεσα τις παραπέρα περικοπές, που βέβαια θα έχουν συνέχεια στην καρατόμηση των κρατικών δαπανών (Πρόνοια, Υγεία κ.ά.) που αφορούν στην κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Παράλληλα, κατατίθεται και το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2016-2019, το οποίο ταυτίζεται χρονικά με τη διάρκεια του νέου μνημονίου.
• Αυτόματος κόφτης δαπανών: Θεσπίζεται νομοθεσία για την «αναβάθμιση του οργανικού νόμου» για τους προϋπολογισμούς, ενώ διαμορφώνεται και το «κατάλληλο πλαίσιο για ανεξάρτητες υπηρεσίες», δηλαδή για τη συγκρότηση του «δημοσιονομικού συμβουλίου» που θα προχωρά σε οριζόντια καρατόμηση σε περίπτωση αποκλίσεων από τους αντιλαϊκούς στόχους.
• ΦΠΑ: Προβλέπεται η παραπέρα διόγκωση της φοροληστείας κατά 1,8 δισ. ευρώ το χρόνο. Ο βασικός συντελεστής εκτοξεύεται στο 23%. Χαρακτηριστικά, σε αυτόν θα περιλαμβάνονται όλα τα συσκευασμένα και βιομηχανοποιημένα βασικά τρόφιμα (μέχρι σήμερα χαρατσώνονται με 13%), αλλά και τα εισιτήρια των μέσων μαζικής μεταφοράς.

Στο 23% (από 13%) ανεβαίνει και ο κλάδος της εστίασης, όπως επίσης και ο λογαριασμός των λαϊκών νοικοκυριών για την αποχέτευση που πληρώνεται με τα τιμολόγια ύδρευσης.

Στο 13% παραμένουν μόνο τα «βασικά τρόφιμα» (δεν τα αναφέρουν, ωστόσο αναμένεται να είναι προϊόντα όπως το ψωμί και το γάλα), ο ΦΠΑ στην Ενέργεια, στην Υδρευση (με «εξαίρεση» τα απόβλητα) και τα ξενοδοχεία.

Συντελεστής 6% διαμορφώνεται μόνο για φάρμακα, βιβλία και θέατρα. Εφημερίδες και περιοδικά απογειώνονται στο 13% (από 6,5%).

Να σημειωθεί ότι οι αυξήσεις στον ΦΠΑ θα έχουν άμεση εφαρμογή, δηλαδή οι νέες ανατιμήσεις είναι ζήτημα ημερών....

• Καταργούνται και οι μειωμένοι συντελεστές που ισχύουν στα νησιά του Αιγαίου, με αρχή από τους «πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς». Σε κάθε περίπτωση, το μέτρο θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2016. Ο εμπαιγμός της συγκυβέρνησης περιλαμβάνει την «επιστροφή» ενός μικρού τμήματος της φοροληστείας, μόνο σε όσους κατοίκους των νησιών που «έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη» (δηλ. σε όσους βρίσκονται κάτω από τα όρια της ακραίας φτώχειας). Μάλιστα ακόμη και αυτό θα ισχύσει με «δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο», δηλαδή σε συνδυασμό με άλλο ισοδύναμο αντιλαϊκό μέτρο...
• Τσακίζουν τους φτωχούς αγρότες: Προβλέπεται διπλασιασμός του φόρου εισοδήματος, στο 26% από το πρώτο ευρώ (από 13% σήμερα). Οπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, θα καταργηθεί η «προνομιακή φορολογική μεταχείριση των αγροτών», με μέτρα όπως η φορολόγηση των κάθε είδους επιδοτήσεων και αποζημιώσεων, η εξάλειψη του μειωμένου ειδικού φόρου στο αγροτικό πετρέλαιο κ.ά.
• Μόνιμα τα αντιλαϊκά χαράτσια: Ποσά ύψους 2,65 δισ. ευρώ το χρόνο προβλέπονται για το χαράτσι του ΕΝΦΙΑ, με ρήτρα ότι θα μείνουν ακατέβατα ακόμη και αν πέσουν οι αντικειμενικές τιμές στην ακίνητη περιουσία. Αυξάνεται και μονιμοποιείται η λεγόμενη «εισφορά αλληλεγγύης», που ενσωματώνεται πλέον στο φόρο εισοδήματος.
• Φορολογία εισοδήματος: Νέες αντιλαϊκές παρεμβάσεις δρομολογούνται στην κλίμακα φορολόγησης μισθωτών και συνταξιούχων για τα εισοδήματα του 2016. Στα σκαριά είναι και η κατάργηση των τελευταίων ελαφρύνσεων που έχουν απομείνει για τις δαπάνες των λαϊκών νοικοκυριών.
• Πετσοκόβουν το επίδομα θέρμανσης: Μειώνεται στο 50% η κρατική «δαπάνη» για το επίδομα θέρμανσης των λαϊκών νοικοκυριών. Το μέτρο θα ισχύσει από το χειμώνα του 2015.
• Κατασχέσεις για τα ληξιπρόθεσμα: Μείωση του ακατάσχετου ορίου (σήμερα 1.500 ευρώ) για μισθωτούς και συνταξιούχους με ληξιπρόθεσμα χρέη στην Εφορία. Είναι φανερό ότι η συγκυβέρνηση ενεργοποιεί και ενισχύει το μέτρο των κατασχέσεων προκειμένου να βάλει στο χέρι τα ληξιπρόθεσμα «χρέη» της λαϊκής οικογένειας, από τα κάθε είδους μνημονιακά χαράτσια...
• Αποβολή από τη ρύθμιση των 100 δόσεων όσων «δεν καταφέρνουν να πληρώσουν τις τρέχουσες υποχρεώσεις τους», καθώς και όσων έχουν «εισοδηματική ικανότητα» να πληρώσουν νωρίτερα από τη λήξη της ρύθμισης... Ταυτόχρονα, προβλέπεται αύξηση των προβλεπόμενων επιτοκίων και προστίμων.
• Αύξηση της προκαταβολής φόρου στο 100% για τις ατομικές επιχειρήσεις. Αύξηση του ορίου απαλλαγής από το καθεστώς ΦΠΑ για αυτοαπασχολούμενους από τα 10.000 ευρώ στα 25.000 ευρώ.
• Πλειστηριασμοί από τράπεζες: Προβλέπεται η άρση κάθε παρεχόμενης προστασίας των λαϊκών οικογενειών από τα «νύχια» των τραπεζών. Επιπλέον, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται η συγκυβέρνηση «θα πάρει υπόψη το νέο περιβάλλον και τις υφιστάμενες συνθήκες του τραπεζικού συστήματος και θα έχει στόχο την επιστροφή των τραπεζών στα χέρια των ιδιωτών, μέσω προσέλκυσης διεθνών στρατηγικών επενδυτών και μέσω ενός βιώσιμου μοντέλου χρηματοδότησης σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα»
• Μειώσεις μισθών στο Δημόσιο: Μπαίνουν σε εφαρμογή από 1/1/2016, μέσω του νέου «ενιαίου μισθολογίου» με «πλήρη εφαρμογή σε όλο το δημόσιο τομέα» και με έμφαση στη διασύνδεση του «κόστους» με την «ικανότητα, την απόδοση και την ευθύνη του προσωπικού». Αποκαλυπτικό είναι το γεγονός ότι θεσπίζεται και ανώτατο όριο μισθολογικού κόστους και «για τον αριθμό των εργαζομένων, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η μείωση του κόστους σε σχέση με το ΑΕΠ, μέχρι το 2019». Σε αυτό το πλαίσιο, η... «πρώτη φορά αριστερά» πέρα από τις περικοπές των μισθών, έχει δρομολογήσει και απολύσεις. Επιπλέον, δημιουργείται νέο σύστημα «μόνιμης κινητικότητας» που θα εφαρμόζεται από το δ' τρίμηνο του 2015.

Ολόκληρο το χαρτοφυλάκιο της κρατικής περιουσίας που βρίσκεται στη διαχείριση του ΤΑΙΠΕΔ (δημιούργημα του προηγούμενου μνημονίου) θα περάσει στα χέρια του ιδιωτικού κεφαλαίου.

Σε αυτό το πλαίσιο, η συγκυβέρνηση δεσμεύεται να ολοκληρώσει «τις διαδικασίες που χρειάζονται για: Περιφερειακά αεροδρόμια, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, Εγνατία Οδό, τα λιμάνια Πειραιά και Θεσσαλονίκης, το παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού. Επίσης, η κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ θα ανακοινώσουν «δεσμευτικές ημερομηνίες» για τους διαγωνισμούς των λιμανιών και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, το αργότερο μέχρι το τέλος Οκτώβρη 2015.

Προβλέπεται ακόμη ο πλήρης διαχωρισμούς του ΑΔΜΗΕ από τη ΔΕΗ, και η ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, με μια αναφορά για δυνατότητα ενός «εναλλακτικού σχήματος» με «ισοδύναμα αποτελέσματα» σε ό,τι αφορά τον ανταγωνισμό, «σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές».

Υιοθετείται η μεταρρύθμιση της αγοράς φυσικού αερίου.

Ταυτόχρονα στους ιδιώτες εκχωρείται και το τελευταίο κρατικό μετοχικό πακέτο στον ΟΤΕ.

Παράλληλα, προχωρούν σε νομοθετικές ρυθμίσεις για την πλήρη εφαρμογή των εργαλειοθηκών του ΟΟΣΑ. Μεταξύ άλλων, καταργούνται τα «μη ανταποδοτικά τέλη» (αποτελούν έσοδο για ασφαλιστικά ταμεία), ανοίγουν «κλειστά επαγγέλματα» (μηχανικοί, συμβολαιογράφοι, αναλογιστές κ.ά.) δρομολογούνται παρεμβάσεις σε τουριστικά λεωφορεία, «κώδικας δεοντολογίας» παραδοσιακών τροφίμων, οικοδομικά υλικά, χονδρικό εμπόριο, ΜΜΕ. Επιπλέον, προβλέπονται παρεμβάσεις για τη διευκόλυνση των επενδύσεων, άρση εμποδίων κ.ά.

Σε ό,τι αφορά ζητήματα που συνδέονται με έντονους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς, μετά από παζάρια, η συγκυβέρνηση κατέληξε, μεταξύ άλλων, στα εξής:

-- Αύξηση του συντελεστή φόρου χωρητικότητας και σταδιακή κατάργηση των ειδικών φορολογικών καθεστώτων των εφοπλιστών.

-- Μείωση 50%, ως πρώτο βήμα, της τιμής όλων των πρώην πρωτότυπων φαρμάκων που έχουν χάσει την «πατέντα προστασίας» και των γενόσημων στο 32,5% επί της τιμής του πρωτοτύπου.

-- Αύξηση του φορολογικού συντελεστή στα επιχειρηματικά κέρδη στο 28% από 26%.

-- Μείωση του ανώτατου ορίου για πολεμικές δαπάνες κατά 100 εκατ. ευρώ το 2015 (Β' εξάμηνο) και 200 εκατ. ευρώ το 2016.

Η οικονομική συνεργασία δεν μπορεί να είναι η μόνη πλευρά της σύσφιξης των σχέσεων των μελών των BRICS, όπως συμβαίνει και με κάθε διακρατική ένωση. Αλλωστε, η υπεράσπιση των συμφερόντων των μονοπωλίων δεν αφορά μόνο από την τεχνική και οικονομική προετοιμασία των επενδύσεων, αλλά προϋποθέτει ετοιμότητα και διεργασίες σε πολλά «μέτωπα».

Ετσι, στο «Σχέδιο Δράσης» που εγκρίθηκε στη Σύνοδο της Ουφά, στα θέματα προς εξέταση για το επόμενο διάστημα περιλαμβάνεται και η δημιουργία «Διαλόγου των BRICS για τη διατήρηση της ειρήνης» («BRICS Dialogue for Peacekeeping»).

«Οι ηγέτες των εθνών μας συμφωνήσαμε να συντονίσουμε περαιτέρω στο πλαίσιο των BRICS τις ασκούμενες εξωτερικές πολιτικές», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Πούτιν, ενώ και η τελική Διακήρυξη που εγκρίθηκε σημειώνει: «Επιβεβαιώσαμε την ανάγκη για την ολοκληρωμένη, διαφανή και αποτελεσματική πολυμερή προσέγγιση για την αντιμετώπιση των παγκόσμιων προκλήσεων».

Ανάμεσα στα ζητήματα που οι BRICS θέτουν εδώ και καιρό είναι και η «μεταρρύθμιση» του ΟΗΕ εννοώντας αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας και στη δομή των οργάνων του Οργανισμού στις οποίες περιμένουν να αποτυπωθεί το αυξημένο «βάρος» που έχουν ως δυνάμεις στον παγκόσμιο χάρτη (για παράδειγμα, η Ινδία εδώ και καιρό διεκδικεί θέση μόνιμου μέλους στο Συμβούλιο Ασφαλείας, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα και το μεγάλο πληθυσμό της χώρας).

Τέλος, ενδεικτική της διάστασης που διάφορες πλευρές (π.χ. η Ρωσία) προσπαθούν να δώσουν στις συνεργασίες είναι και η κοινή συνάντηση που έγινε στην Ουφά ανάμεσα στα μέλη των BRICS και τα μέλη της «Οργάνωσης για τη Συνεργασία της Σαγκάης» και της «Ευρασιατικής Οικονομικής Ενωσης». Στη συνάντηση συμμετείχαν ηγέτες χωρών όπως το Ιράν και το Αφγανιστάν.

Ο ρόλος των αναδυόμενων οικονομιών και ειδικά των μελών των BRICS ως κινητήριων δυνάμεων της παγκόσμιας ανάπτυξης βρέθηκε στο επίκεντρο της 7ης Συνόδου Κορυφής, που έγινε στα μέσα της περασμένης βδομάδας, στην Ουφά του ρωσικού Μπασκορτοστάν. Στο φόντο της συνεχιζόμενης ύφεσης - στασιμότητας στο μεγαλύτερο μέρος των αναπτυγμένων καπιταλιστικών οικονομιών, οι εκπρόσωποι Βραζιλίας, Ρωσίας, Ινδίας, Κίνας, Νότιας Αφρικής, που στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας συγκρότησαν μία ακόμα διακρατική ιμπεριαλιστική συμμαχία, εξέφρασαν τις αξιώσεις με τις οποίες τα μονοπώλια που εκπροσωπούν θα επιδιώξουν να «αξιοποιήσουν» τις δυσκολίες των αντιπάλων τους και να εξασφαλίσουν ανακατατάξεις στο διεθνή συσχετισμό δύναμης.

Στα στοιχεία που φανερώνουν ενίσχυση της οικονομικής συνεργασίας των BRICS και διαθέσεις περαιτέρω συντονισμού τους στο παγκόσμιο πεδίο, ίσως ξεχωρίζουν:

- Το ότι αναγνωρίζουν «τη δυναμική που υπάρχει για εξάπλωση της χρήσης των εθνικών μας νομισμάτων στις συναλλαγές ανάμεσα στις χώρες των BRICS», στην κατεύθυνση που ήδη κινείται η Κίνα με άλλες χώρες, δίνοντας διαρκώς νέες διαστάσεις στην όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών (το να «παραμερίζεται» το δολάριο από ένα μέρος έστω των διεθνών συναλλαγών, έχει πολυεπίπεδες προεκτάσεις).

- Η υπογραφή της τελικής συμφωνίας για το συνολικό κεφάλαιο με το οποίο θα ξεκινήσει να λειτουργεί η Αναπτυξιακή Τράπεζα των BRICS και με βάση την οποία, η Κίνα θα συμμετέχει με 41 δισ. δολάρια, οι Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία με 18 δισ. δολάρια η καθεμία και η Νότια Αφρική με 5 δισ. δολάρια (η Ινδία ανέλαβε χρέη πρώτου προέδρου της Τράπεζας).

- Τουλάχιστον 50 επενδυτικά σχέδια που συζητήθηκαν και στο πλαίσιο του Επιχειρηματικού Φόρουμ των BRICS, όπου ιεραρχείται η ανάπτυξη - επέκταση υποδομών, που συν τοις άλλοις θα ενισχύσει και τη σύνδεση μεταξύ των πέντε χωρών, απαραίτητη προϋπόθεση για τη διεύρυνση και των οικονομικών σχέσεων ανάμεσά τους. Λεπτομέρειες για τα σχέδια αυτά δεν έγιναν ακόμα γνωστές, εκτός από γενικές αναφορές για τη σημασία κατασκευής σταθμών παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας στην Ινδία, μονάδων παραγωγής που θα αφορούν την εκμετάλλευση φυσικών πόρων στη (γεμάτη ορυκτό πλούτο) Νότια Αφρική, σιδηροδρόμων στη Βραζιλία, που θα συνδέουν τα δύο άκρα της τεράστιας χώρας, επιτάχυνση μιας σειράς επενδύσεων στις υποδομές, που θα επεκτείνουν τη σύνδεση Ρωσίας - Κίνας και πιο συγκεκριμένα της σημασίας προώθησης των «δρόμων του μεταξιού» (που ενώνουν την Κίνα όχι μόνο με τη Ρωσία αλλά με όλη την Κεντρική Ασία και την Ευρώπη), των σχεδίων σιδηροδρομικής σύνδεσης της Σιβηρίας με την Ευρώπη αλλά και τη Βόρεια Αμερική.

Πρόκειται, δηλαδή, για σχέδια, που εκτός από το να προσφέρουν τεράστια κέρδη στους ομίλους που θα εμπλακούν άμεσα στην υλοποίησή τους, θα διαμορφώσουν έναν εντελώς νέο χάρτη (από τεχνικής, οικονομικής αλλά και γεωπολιτικής πλευράς), πάνω στον οποίο αναδυόμενες καπιταλιστικές δυνάμεις, όπως οι (ακόμη) πέντε χώρες των BRICS, θα επενδύσουν τη «δυναμικότερη» παρέμβασή τους στους ενδοϊμπεριαλιστικούς, επιχειρηματικούς αλλά και ευρύτερα γεωστρατηγικούς ανταγωνισμούς, που οξύνονται ολόπλευρα.

Η προκοπή που οι ηγέτες και τα αστικά επιτελεία αυτών των χωρών υπόσχονται στα εκατομμύρια των λαών τους που σήμερα δεν έχουν ούτε ένα πιάτο φαΐ (ή έχουν μόνο αυτό), παρουσιάζοντας ως δική τους υπόθεση την ισχυροποίηση των κινεζικών, ρωσικών, βραζιλιάνικων, νοτιοαφρικανικών και ινδικών μονοπωλίων, δεν αφορά την ικανοποίηση ούτε των πιο βασικών αναγκών τους. Τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, οι δρόμοι και τα εργοστάσια που θα ανεγερθούν, θα κάνουν τις πατρίδες τους πιο ελκυστικές για μια σειρά εκμεταλλευτές και τους εργάτες πιο αναλώσιμους, ως γρανάζια που εύκολα θα αντικαθίστανται στις μηχανές πλουτισμού των πολυεθνικών. Ο παραγόμενος πλούτος, όμως, που υπάρχει και θα πολλαπλασιαστεί και σ' αυτές τις χώρες, προσφέρεται και για πολύτιμα συμπεράσματα: δείχνει τις τεράστιες δυνατότητες να ικανοποιηθούν οι ανθρώπινες ανάγκες σε κάθε πλευρά του πλανήτη, ως αποτέλεσμα της ανθρώπινης εργασίας, που όμως αν δεν τεθεί στην υπηρεσία της συγκεντρωμένης και κοινωνικοποιημένης παραγωγής, με εργατική - λαϊκή εξουσία και οικονομία, θα γεμίζει τα θησαυροφυλάκια των αστών με αμύθητα πλούτη και τα σπίτια των εργατών με τσακισμένα κορμιά.

Στο κείμενο για τη «Στρατηγική για την οικονομική εταιρική σχέση των BRICS» που εγκρίθηκε στη συνάντηση της Ουφά, γίνεται μεταξύ άλλων ειδική αναφορά στη σημασία που έχει η συνεργασία των BRICS στον τομέα των εξορύξεων, ενώ στη σχετική παράγραφο, καθόλου τυχαία επισημαίνεται: «Θεωρούμε τον τομέα της μεταποίησης ως μία από τις πιο σημαντικές πηγές της ανάπτυξης, μπορεί ν' αλλάξει τη δομή της οικονομίας... Η αύξηση παραγωγής και εξαγωγών προϊόντων προστιθέμενης αξίας θα παρείχε στις οικονομίες των BRICS μια δυνατότητα να κερδίσουν μεγαλύτερα οφέλη από τη διεθνή συνεργασία τους, να αυξήσουν το ρόλο τους στην "παγκόσμια αλυσίδα αξίας" και να αυξήσουν το επίπεδο της ανταγωνιστικότητάς τους».

Τα μονοπώλια που εκφράζουν οι χώρες-μέλη των BRICS, επενδύουν για τη διεθνή τους ενίσχυση στην αξιοποίηση του τεράστιου φυσικού πλούτου, των ενεργειακών και άλλων πόρων που διαθέτουν οι συγκεκριμένες χώρες και τα οποία, μέχρι σήμερα, σε μεγάλο βαθμό κατέληγαν να υπηρετούν μονοπώλια από άλλες χώρες που δραστηριοποιούνται στις αντίστοιχες περιοχές. Σήμερα, στο φόντο και της κρίσης, ο ανταγωνισμός για τον έλεγχο αυτού του πλούτου θα οξυνθεί κατακόρυφα, αφού αυτός μπορεί να αποδειχτεί καταλυτικός για μια σειρά ανακατατάξεις, σε πολλούς και κρίσιμους κλάδους, δεδομένου του ότι αφορούν τις πρώτες ύλες για όλους τους τομείς στρατηγικής σημασίας.

Ειδική σημασία έχει η στοχοπροσήλωση των BRICS και στον κλάδο της Ενέργειας, που ήδη βρίσκεται στο επίκεντρο των σοβαρότερων αναμετρήσεων (και ένοπλων) του πλανήτη.

Είναι ενδεικτικό ότι στην ομιλία του, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, αναφερόμενος στις διαβουλεύσεις που έγιναν με τους επιχειρηματίες, εξήγησε ότι υπάρχουν και προτάσεις για τη δημιουργία «μιας ενεργειακής Ενωσης» αλλά και ενός Διεθνούς Κέντρου Ενεργειακών Μελετών.

Στη «Στρατηγική για την οικονομική εταιρική σχέση των BRICS», οι άξονες σύσφιξης της ενεργειακής συνεργασίας αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι θα περιλαμβάνουν: «Την έναρξη ενός τακτικού ενεργειακού διαλόγου μεταξύ των χωρών των BRICS, με στόχο να συζητιούνται οι μακροπρόθεσμες και μεσοπρόθεσμες στρατηγικές και ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας». «Την επέκταση των μακροπρόθεσμων ενεργειακών αποθεμάτων». «Την ανταπόδοση αμοιβαίας υποστήριξης για τη διαφοροποίηση των ενεργειακών προμηθειών».

Ασφαλώς, σημειώνεται ότι θα ιεραρχηθούν κοινές επενδυτικές πρωτοβουλίες για την κατασκευή μιας σειράς ενεργειακών υποδομών (π.χ. αγωγών, σταθμών υγροποίησης φυσικού αερίου), εξόρυξης φυσικού αερίου, πετρελαίου κ.τ.λ., αλλά και προώθησης των μορφών «καθαρής ενέργειας» (π.χ. υδροηλεκτρικής, αιολικής), με δεδομένο ότι αυτές αφορούν και τομείς στους οποίους διεθνώς διοχετεύονται λιμνάζοντα κεφάλαια και ο ανταγωνισμός μεγαλώνει.