Σχετικά με τη «βόμβα» του ευρω-εισαγγελέα για τις ομαδικές απολύσεις, ο υπουργός Εργασίας με δηλώσεις του είπε, ουσιαστικά, κάντε υπομονή μέχρι να σκάσει. Να πώς την αντιμετώπισε: «Επισημαίνεται πάντως ότι: α) Οι Προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέα δεν είναι δεσμευτικές, αποτελούν εισήγηση προς το δικαστήριο. β) Οι Προτάσεις θεωρούν ότι υφίσταται αντίθεση με το ευρωπαϊκό δίκαιο κυρίως ως προς το όργανο που αποφασίζει σχετικά με τις ομαδικές απολύσεις και ως προς ορισμένες άλλες διαδικαστικές παραμέτρους, όχι σε σχέση με τις ουσιαστικές εγγυήσεις προστασίας καθεαυτές, οι οποίες ενσωματώνουν στο ελληνικό δίκαιο κοινοτική οδηγία. Οι ομαδικές απολύσεις αποτελούν, άλλωστε, και ένα από τα θέματα διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς. Σε κάθε περίπτωση, θα εξασφαλιστεί και σε αυτό το επίπεδο η ουσιαστική προστασία από τις ομαδικές απολύσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι επί του ζητήματος υπάρχει στην Ελλάδα ομοφωνία όλων των κοινωνικών συνομιλητών, της εργοδοτικής πλευράς συμπεριλαμβανομένης». Τι λέει δηλαδή; Οτι ακόμη είναι πρόταση. Οτι η πρόταση έχει σχέση με το ποιος αποφασίζει ομαδικές απολύσεις και όχι με τις ουσιαστικές εγγυήσεις προστασίας! Ε, εδώ η κοροϊδία πάει σύννεφο. Γιατί ενώ ανοίγει ο δρόμος για ομαδικές απολύσεις, ο υπουργός το παίζει «άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε» με το ποιος τις αποφασίζει, λες και αυτό θα τις προστατέψει! Οσο για τη συμφωνία των εργοδοτών για ουσιαστική συμφωνία, ε, γι' αυτούς τρώγοντας έρχεται η όρεξη...

Την εξαίρεση των επενδυτικών δαπανών από την καταμέτρηση των πρωτογενών πλεονασμάτων και του χρέους, μέσα από μία πανευρωπαϊκή πρωτοβουλία, για να τονωθούν οι επενδύσεις, ζήτησε ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος, σε ομιλία του στις Βρυξέλλες στο Brussels Economic Forum. Δε ζήτησε οι όποιες κρατικές δαπάνες είναι αναγκαίες για κάλυψη λαϊκών αναγκών, όπως Υγεία, Πρόνοια, Εκπαίδευση, συντάξεις, προστασία ανέργων κ.λπ., να εξαιρούνται από την καταμέτρηση των πρωτογενών πλεονασμάτων. Γι' αυτές τις ανάγκες η κυβέρνηση κάνει συνεχώς περικοπές ώστε να πιάσει τα πρωτογενή πλεονάσματα, σ' αυτές έχει βάλει και τον αυτόματο «κόφτη» αν ο προϋπολογισμός δε βγάζει πλεονάσματα. Για τις επενδύσεις όμως και την ενίσχυση των καπιταλιστών διεκδικεί ακάθεκτη. Και ύστερα σου πουλάνε φούμαρα περί δίκαιης ανάπτυξης και αναδιανομής. Αναδιανομή πράγματι κάνουν, κόβοντας απ' το λαό και δίνοντας στο κεφάλαιο.

Ηρθε ο καιρός «εκτός από την κυβέρνηση να πάρουμε και την εξουσία», φέρεται να δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Π. Πολάκης (το απόσπασμα από την «Αυγή»), σε μια παραλλαγή του παλιότερου «το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία». Ο κ. υπουργός κάνει πως αγνοεί ότι στο πλαίσιο του σημερινού συστήματος, με τα μονοπώλια να κάνουν κουμάντο στην οικονομία, όποιος και αν είναι στην κυβέρνηση την εξουσία την έχει το κεφάλαιο. Κάθε κυβέρνηση είναι όργανο αυτής της εξουσίας. Απόδειξη γι' αυτό είναι ότι όλες οι κυβερνήσεις, δεξιές, αριστερές, κεντρώες, κινήθηκαν ακριβώς πάνω στην ίδια στρατηγική. Αυτό άλλωστε αποδεικνύει και ο 1,5 χρόνος κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Για λογαριασμό του κεφαλαίου διαπραγματεύτηκε, ψήφισε το 3ο μνημόνιο, προχωρά τις ιδιωτικοποιήσεις, δίνει προνόμια, απαλλαγές από φόρους στο κεφάλαιο, τσάκισε το Ασφαλιστικό, προχώρησε σε φοροεπιδρομή και ετοιμάζεται για νέες ανατροπές στα Εργασιακά. Ολα αυτά που στην πραγματικότητα ζει ο λαός στο πετσί του. Αυτή η εξουσία είναι αντίπαλος του λαού μαζί και κάθε κυβέρνηση που την υπηρετεί, αυτή την εξουσία πρέπει να αντιπαλέψει και σε μια προοπτική να την ανατρέψει.

Από τη στιγμή που άρχισαν να κορυφώνονται το τελευταίο δίμηνο οι απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη Γαλλία κατά του αντεργατικού νόμου της κυβέρνησης Ολάντ, βρέθηκαν ουκ ολίγες φορές στο στόχαστρο του γαλλικού κεφαλαίου, με πρόσχημα τη διοργάνωση του EURO. Ο φόβος για πιθανή απώλεια κερδών και η εικόνα που μειώνει κάπως την «επίδειξη δύναμης» - με αφορμή τους αγώνες - της αστικής τάξης στο διεθνές προσκήνιο, έφεραν τις κινητοποιήσεις αρκετές φορές στο στόχαστρο του αστικού Τύπου και των κυβερνητικών παραγόντων. Το γεγονός μάλιστα ότι οι εργαζόμενοι δεν πείστηκαν από τα παχιά λόγια για «εθνικό στόχο» όπως χαρακτηρίστηκε η διοργάνωση από τους Γάλλους αστούς και δεν ανέστειλαν τις κινητοποιήσεις τους, εξόργισε ακόμα περισσότερο τους διοργανωτές.

Χαρακτηριστικές είναι για μια ακόμα φορά, οι χτεσινές δηλώσεις του προέδρου της οργανωτικής επιτροπής της διοργάνωσης Ζακ Λαμπέρ, που μιλώντας σε γαλλικό ραδιόφωνο τόνισε ότι οι «απεργίες έχουν χαλάσει ήδη τη γιορτή», επισημαίνοντας πως «η εικόνα που προβάλλεται δεν είναι αυτή που θα θέλαμε». Μάλιστα, όπως διευκρίνισε, αν και οι κινητοποιήσεις π.χ. στα Μέσα Μεταφοράς δεν δημιουργούν πρόβλημα σε ομάδες και διαιτητές, αφού υπάρχουν και τα ιδιωτικά Μέσα, η αγωνία του αφορά τα προβλήματα που προκύπτουν στους φιλάθλους. «Οι αγώνες γίνονται για τους θεατές και αυτό είναι πιο περιπλεγμένο. Αν όλοι οι φίλοι του ποδοσφαίρου δεν μπορούν να έρθουν στη Γαλλία, να κυκλοφορήσουν στη Γαλλία, αυτό είναι πιο οδυνηρό» είπε χαρακτηριστικά.

Ωστόσο, αν για τον Λαμπέρ αυτό είναι το οδυνηρό, για τους χιλιάδες εργαζομένους της Γαλλίας που βρίσκονται εδώ και μήνες στους δρόμους, το οδυνηρό είναι τα όσα φέρνει ο νόμος, όπως η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η περαιτέρω μείωση μισθών, οι ομαδικές απολύσεις και τόσο άλλα που στοχεύουν στο τσάκισμα των λαϊκών κατακτήσεων προς όφελος του γαλλικού κεφαλαίου.