Ο Σύλλογος αυτός αποτέλεσε από τα πρώτα του βήματα ένα πραγματικό στήριγμα για τους φοιτητές, που δίνουν αγώνα ενάντια στις συγχωνεύσεις, στις καταργήσεις και στις μετακινήσεις Τμημάτων που προωθούν η Διοικούσα Επιτροπή (ΔΕ) του ΔΙΠΑΕ και το υπουργείο Παιδείας, αλλά και για την αναβάθμιση των σπουδών τους.

Η ανάγκη ύπαρξης ενός ισχυρού φοιτητικού συλλόγου στη Σχολή Μηχανικών αναδείχθηκε από την πρώτη κιόλας Γενική του Συνέλευση, που πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά την ενημέρωση των φοιτητών για τους σχεδιασμούς του υπουργείου και της ΔΕ. Ηταν τέτοια η ανάγκη των φοιτητών να συζητήσουν τα προβλήματά τους και να οργανωθούν, που έκαναν τη συνέλευσή τους στους διαδρόμους της σχολής, αφού δεν τους δινόταν αίθουσα. Εκτοτε οι φοιτητές έχουν πραγματοποιήσει σειρά δυναμικών κινητοποιήσεων, στη Σίνδο, στη Θέρμη και στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, ακόμα και στην Αθήνα, στο υπουργείο Παιδείας.

Για τη σημασία που έχουν για τους φοιτητές οι σημερινές εκλογές μίλησε στον «Ριζοσπάστη» ο Κωνσταντίνος Τσεχελίδης, μέλος της απερχόμενης προσωρινής διοίκησης του Συλλόγου και μέλος του Συμβουλίου Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ:

Εχουν μεγάλη σημασία για όλους, καθώς είναι οι πρώτες του νεοϊδρυθέντος Συλλόγου και οι φοιτητές καλούνται για πρώτη φορά να εκφράσουν την πραγματική άποψή τους στην κάλπη. Είναι καθοριστικές, γιατί από το αποτέλεσμά τους κρίνεται η "επόμενη μέρα" του Συλλόγου, το πόσο δυνατός θα είναι, αγκαλιάζοντας τη μεγάλη πλειοψηφία των φοιτητών, αν θα έχει αγωνιστική, διεκδικητική κατεύθυνση, όπως είχε όλο αυτό το διάστημα, αν θα βάζει στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο, αν θα βάζει μπροστά τις πραγματικές ανάγκες των φοιτητών, διεκδικώντας ό,τι μας αξίζει και μπορούμε να έχουμε.

Ειδικά την ώρα που αντιμετωπίζουμε μια ξεκάθαρη προσπάθεια διάλυσης του Συλλόγου και της εκλογικής διαδικασίας, λέγοντάς μας πως ο Σύλλογος είναι παράνομος και δεν θα αναγνωριστεί από τις διοικήσεις, οι φοιτητές πρέπει να απαντήσουμε με μαζική συμμετοχή στις εκλογές. Γιατί δεν πρέπει να περιμένουμε "αναγνώριση" από κανέναν απ' όλους αυτούς που διαχρονικά υποβαθμίζουν τις σπουδές μας, από τις κυβερνήσεις και τα υπουργεία μέχρι καθηγητές - παράγοντες, δημιουργώντας τα περιβόητα κριτήρια συγχώνευσης ή κατάργησης ενός τμήματος, και τώρα είναι αυτοί οι ίδιοι που θέλουν να περάσουν αυτές τις αντιδραστικές αλλαγές. Γιατί οι φοιτητές της ΣΜΗ όλο αυτό το διάστημα αποδείξαμε ότι μπορούμε να βάλουμε τα σχέδιά τους στον γύψο αν πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, και αυτοί απέδειξαν πόσο μας φοβούνται, πόσο φοβούνται τον οργανωμένο αγώνα!

Γιατί η πραγματική αναγνώριση του Συλλόγου βρίσκεται στους χιλιάδες φοιτητές που κατέβηκαν στον δρόμο και ένωσαν τη φωνή τους, στις δεκάδες κινητοποιήσεις από το κέντρο της Θεσσαλονίκης μέχρι το υπουργείο Παιδείας στην Αθήνα, στις μαζικές Γενικές Συνελεύσεις, στους δεκάδες φοιτητικούς συλλόγους και εργατικά σωματεία από όλη την Ελλάδα που μας δείχνουν την αλληλεγγύη τους και εκφράζουν τη στήριξή τους.

Αρα σήμερα, σε αυτές τις φοιτητικές εκλογές, μόνη προϋπόθεση για την αναγνώριση του Συλλόγου είναι η μαζική συμμετοχή στην κάλπη στηρίζοντας το ψηφοδέλτιο της "Πανσπουδαστικής ΚΣ"!

Γιατί σε αυτό το ψηφοδέλτιο βάλαμε το όνομά μας όλοι όσοι προσπαθούσαμε να ιδρύσουμε σύλλογο μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες, κόντρα στον εκφυλισμό, όλοι όσοι παλεύουμε για να μη γίνει καμία κατάργηση - μεταφορά - συγχώνευση και διεκδικούμε ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών μας, όλοι όσοι απαιτούμε κρατική χρηματοδότηση για την κάλυψη των αναγκών μας στα Τμήματά μας και κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων, όλοι όσοι ξέρουμε ποιος φταίει και στοχεύουμε τα "όπλα" μας σε αυτόν, και, τέλος, όλοι όσοι θέλουμε τον Σύλλογο ενεργό και μαζικό, πραγματικό στήριγμα για κάθε φοιτητή!».

Εκδήλωση με θέμα «Με την ΚΝΕ δυναμώνουμε τον αγώνα για σπουδές και ζωή με δικαιώματα» οργανώνει αύριο, Πέμπτη 12 Μάη, στις 2 μ.μ. η Περιφερειακή Οργάνωση του Πανεπιστημίου Πατρών της ΚΝΕ, στο Θεατράκι των Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου, ενισχύοντας συνολικά την παρέμβασή της μπροστά και στις φοιτητικές εκλογές. Θα μιλήσει ο Νίκος Αμπατιέλος, Γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ.

Εκδηλώσεις με θέμα «Μαζί είμαστε πιο δυνατοί. Με το ΚΚΕ στον δρόμο της ανατροπής» προγραμματίζουν Οργανώσεις της ΚΝΕ. Συγκεκριμένα:

• Η ΤΟ ΑΕΙ Λάρισας σήμερα Τετάρτη 11 Μάη, στη 1 μ.μ., στην αίθουσα ΔΙΑΛ 3 του Τμήματος Ψηφιακών Συστημάτων. Θα μιλήσει ο Θανάσης Σγούρος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.
• Η ΤΟ Τρικάλων την Παρασκευή 13 Μάη, στη 1 μ.μ. στην αίθουσα Α2 του τμήματος ΤΕΦΑΑ. Θα μιλήσει ο Πέτρος Κρίκης, μέλος της ΕΠ Θεσσαλίας του ΚΚΕ, του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού της ΚΕ και Βαλκανιονίκης ελευθέρας πάλης.

Εκδήλωση με τίτλο «Η Τέχνη, όπλο στον αγώνα για να νικήσει η ζωή» διοργανώνουν αύριο, Πέμπτη 12 Μάη, οι εκλεγμένοι και οι υποψήφιοι με την «Πανσπουδαστική ΚΣ» στον Φοιτητικό Σύλλογο της Φιλοσοφικής Σχολής Αθήνας. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στη 1 το μεσημέρι, στο αμφιθέατρο 313 και θα μιλήσουν οι:

• Νατάσσα Μποφίλιου, ερμηνεύτρια.
• Βασίλης Παρασκευόπουλος, πρόεδρος του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου.
• Δημήτρης Ζήσης, πρόεδρος της Επιτροπής Τμήματος Μουσικών Σπουδών ΕΚΠΑ, υποψήφιος με την «Πανσπουδαστική».

Θα ακολουθήσει μουσικό πρόγραμμα.

Οι εργαζόμενοι φοιτητές δεν δουλεύουμε από χόμπι, αλλά στηρίζουμε τις οικογένειές μας! Αναγκαζόμαστε να δουλέψουμε παράλληλα με τις σπουδές μας, γεγονός που αντικειμενικά δυσκολεύει την παρουσία στις σχολές μας. Πολλοί αδυνατούν να αντεπεξέλθουν και τα παρατούν, βλέποντας να μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο τα εμπόδια και στις σπουδές και στη δυνατότητα να δουλέψουν στο αντικείμενο που σπουδάζουν.

Απέναντι σε όλα αυτά μπορούμε να σηκώσουμε ανάστημα! Οι αγώνες των εργαζομένων στην COSCO, στη ΛΑΡΚΟ, στην «e-food», η υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης στους οικοδόμους με σημαντικές αυξήσεις, δείχνουν τη δύναμη του οργανωμένου αγώνα. Εχουμε φωνή να διεκδικήσουμε τις ανάγκες μας μέσα από τα σωματεία μας, αλλά και μέσα από τους φοιτητικούς μας συλλόγους. Γι' αυτό στις εκλογές χρειάζεται να αναδειχθούν περισσότεροι αγωνιστές, εκλεγμένοι με τα ψηφοδέλτια της «Πανσπουδαστικής», στα Διοικητικά Συμβούλια των συλλόγων μας.

Δίνουμε λοιπόν όλες μας τις δυνάμεις. Στις 18 Μάη οι σύλλογοί μας να είναι πραγματικά οργανωτές του αγώνα, να παίρνουν πρωτοβουλίες για όλα τα ζητήματα που αφορούν το παρόν και το μέλλον των φοιτητών από λαϊκές οικογένειες, και ειδικά τους εργαζόμενους. Για να δυναμώσει η συνεργασία με τους φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος, η ενημέρωση για τις εργασιακές σχέσεις, για τους όρους δουλειάς, ώστε να δυναμώσει και η ετοιμότητα, η πάλη των φοιτητών από σήμερα μαζί με τους εργαζόμενους.

Για να δυναμώσει η διεκδίκηση όλων των αναγκαίων όρων ώστε να μπορούμε να αφοσιωθούμε στις σπουδές μας. Για να μην πληρώσουμε οι φοιτητές την ακρίβεια, να παρθούν ειδικά μέτρα στήριξης για το νοίκι, το ρεύμα, τα αναλώσιμα. Για να μπορούμε να ανταποκριθούμε στις σπουδές, για αναπληρώσεις εργαστηρίων, φροντιστηριακά μαθήματα, άδεια την περίοδο της εξεταστικής, για να μπορούμε να συμμετέχουμε στις εξετάσεις με κάθε τρόπο.

Απέναντι στην ενιαία επίθεση που δεχόμαστε στις σπουδές και στην εργασία, στις φοιτητικές εκλογές στέλνουμε μήνυμα ότι το μέλλον που έχουν φτιάξει για εμάς δεν μας ταιριάζει!

• Ολόκληρη η εισήγηση στην ημερίδα του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ του ΚΚΕ για τις κατευθύνσεις διδασκαλίας και τα προγράμματα σπουδών στο σχολείο
• Οργανωμένο σχέδιο καταστολής και συκοφάντησης στο ΑΠΘ. Σχόλιο του Γραφείου Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ
• Αρθρο: Στις 18 Μάη οι εργαζόμενοι φοιτητές ψηφίζουν «Πανσπουδαστική ΚΣ»
• Σήμερα οι εκλογές στον νεοσύστατο φοιτητικό Σύλλογο Μηχανικών ΔΙΠΑΕ
• Ξεκινούν τα Μαθητικά Φεστιβάλ

Να μην εφαρμοστούν η Τράπεζα Θεμάτων και η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής ζητούν εκπαιδευτικοί και γονείς. Σήμερα, Τετάρτη, προχωρούν σε κινητοποιήσεις στην Αθήνα στη 1 το μεσημέρι στο υπουργείο Παιδείας και σε άλλες πόλεις σε Διευθύνσεις Εκπαίδευσης.

Για τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών η ΟΛΜΕ έχει προκηρύξει δίωρη διευκολυντική στάση εργασίας (12 μ. - 2 μ.μ.), ενώ σε συμμετοχή καλεί τις Ομοσπονδίες, Ενώσεις και Συλλόγους Γονέων η ΑΣΓΜΕ. Κάλεσμα για συμμετοχή στις κινητοποιήσεις απευθύνει και η Πανελλήνια Ενωση Γονέων Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων.

Στο πλαίσιο της κινητοποίησης, η Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης προχωρά σε παράσταση διαμαρτυρίας στις 2 μ.μ. στο υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης (με διευκολυντική στάση εργασίας 1 μ.μ. - 2 μ.μ.).

Με αφορμή το νέο σχέδιο καταστολής και συκοφάντησης στο ΑΠΘ, το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ σε σχόλιό του τονίζει:

«Η ΚΝΕ καταγγέλλει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη οργανωμένο σχέδιο της κυβέρνησης και προβοκατόρικων ομάδων, που καμία σχέση δεν έχουν με τους φοιτητές, τους συλλόγους και τους αγώνες τους και λειτουργούν μόνο ως οι καλύτεροι χορηγοί της έντασης της καταστολής, της συκοφαντίας και της επίθεσης της κυβέρνησης εναντίον της νέας γενιάς.

Αυτό το σχέδιο εξελίχθηκε με την απαράδεκτη ενέργεια της εισβολής πάνοπλων αστυνομικών δυνάμεων στη Σχολή Θετικών Επιστημών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Την ώρα που διεξάγονταν μαθήματα και χιλιάδες φοιτητές και εκπαιδευτικοί βρίσκονταν στον χώρο του Πανεπιστημίου, έφτασαν στο σημείο να κάνουν χρήση χημικών και χειροβομβίδων κρότου - λάμψης μέσα σε εσωτερικούς χώρους και διαδρόμους του Πανεπιστημίου!

Είναι φανερό ότι έτσι φαντάζεται η κυβέρνηση το "σύγχρονο, ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο", ανοιχτό στην καταστολή, στην τρομοκρατία και την υποβάθμιση, κλειστό στη μόρφωση, στη φοιτητική μέριμνα, στις ανάγκες των φοιτητών.

Θα μας βρουν απέναντί τους! Οι φοιτητές δυναμώνοντας τους φοιτητικούς τους συλλόγους θα "κουρελιάσουν" τα σχέδια έντασης της καταστολής και διάλυσης των σπουδών τους. Τα πανεπιστήμια να γίνουν πραγματικά χώροι μόρφωσης και πολιτισμού, αγώνα και διεκδίκησης δίκαιων αιτημάτων για το πανεπιστήμιο του μέλλοντός μας».

Χτες οι αστυνομικές δυνάμεις έφτασαν στο σημείο να εισβάλουν μέσα στη ΣΘΕ και να προχωρήσουν σε ρίψεις χημικών και κροτίδων κρότου - λάμψης ακόμα και μέσα στο φουαγιέ, την ίδια στιγμή που γίνονταν μαθήματα, με αποτέλεσμα οι φοιτητές και οι διδάσκοντες να βγαίνουν από το κτίριο πανικόβλητοι και με δάκρυα στα μάτια.

Οι δυνάμεις της αστυνομίας βρέθηκαν από νωρίς το πρωί στο ΑΠΘ, αρχικά έξω απ' αυτό, στην είσοδο κοντά στη ΣΘΕ, όπου στάθμευσε κλούβα των ΜΑΤ, και ανά διαστήματα πραγματοποιούνταν έλεγχοι σε άτομα που εισέρχονταν στο Πανεπιστήμιο.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, μετά τον βανδαλισμό του χώρου όπου χτίζεται η βιβλιοθήκη στο Τμήμα Βιολογίας, τα ξημερώματα της Κυριακής, η αστυνομία θα «φρουρεί» σε 24ωρη βάση τον χώρο, δήθεν για την προστασία του εργολαβικού συνεργείου. Αξιοποιώντας τη δράση προβοκατόρικων ομάδων, ΜΑΤ και ασφαλίτες εισέβαλαν στη ΣΘΕ, όπου προσήγαγαν έναν φοιτητή 24 ετών, τον οποίο έσερναν στα σκαλιά προκειμένου να τον μεταφέρουν στην Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης. Αργότερα η προσαγωγή μετατράπηκε σε σύλληψη.

Φοιτητικοί σύλλογοι του ΑΠΘ πραγματοποίησαν έκτακτη συγκέντρωση στο κτίριο της Πρυτανείας, καταδικάζοντας τη νέα απαράδεκτη παρέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων στο Ιδρυμα. Οι φοιτητές κατήγγειλαν οργανωμένο σχέδιο της κυβέρνησης και των πρυτανικών αρχών για την όξυνση της καταστολής εναντίον τους και των δικαιωμάτων τους, αλλά και τη συκοφαντική δράση των προβοκατόρικων ομάδων, τονίζοντας ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους φοιτητές και τους συλλόγους τους.

Με συνθήματα όπως «Δεν είναι εγκληματίες οι φοιτητές, έξω τα ΜΑΤ απ' όλες τις σχολές», «Η καταστολή δεν θα περάσει, των φοιτητών η πάλη θα τη σπάσει» και «30 εκατομμύρια για τους φοιτητές, όχι αστυνομία μέσα στις σχολές», κινήθηκαν αρχικά προς τη ΣΘΕ - στο κτίριο της οποίας, ακόμα και ώρα μετά την επέμβαση της αστυνομίας, η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική από τα χημικά - και στη συνέχεια στη Φιλοσοφική. Στην τελευταία και σε άλλες Σχολές και Τμήματα του ΑΠΘ, εκλεγμένοι φοιτητές σε ΔΣ φοιτητικών συλλόγων πραγματοποίησαν μαζικές ενημερώσεις στα μαθήματα, διαμηνύοντας ότι οι αστυνομικές δυνάμεις δεν έχουν καμία θέση στο Πανεπιστήμιο.

Οι αστυνομικές δυνάμεις αποχώρησαν λίγο μετά τις 3 μ.μ., ωστόσο επέστρεψαν όταν ξεκίνησε νέος γύρος προβοκατόρικων ενεργειών έξω από την Πρυτανεία, σχεδόν δύο ώρες μετά. Χαρακτηριστικό του οργανωμένου σχεδίου και των προβοκατόρικων στοιχείων που αξιοποιήθηκαν ήταν η εμφάνιση ενός άνδρα, άγνωστου σε φοιτητές και διδάσκοντες, σε συγκέντρωση μελών φοιτητικών συλλόγων στην Πρυτανεία, ο οποίος καταγράφηκε από δημοσιογράφους να προκαλεί ξεκάθαρα, βρίζοντας προς τη μεριά των αστυνομικών. Οταν ο ίδιος άγγιξε τους άνδρες των ΜΑΤ, αυτοί τον έσπρωξαν στην άκρη και προχώρησαν σε απρόκλητη επίθεση στα μέλη φοιτητικών συλλόγων. Ο ίδιος αρνήθηκε να απαντήσει σε δημοσιογράφους σχετικά με την ταυτότητά του.

Αργότερα χτες, το απόγευμα, οι Φοιτητικοί Σύλλογοι του ΑΠΘ πραγματοποίησαν νέα μαχητική κινητοποίηση καταδίκης της καταστολής, στην πλατεία Αγίας Σοφίας, με πορεία σε κεντρικούς δρόμους της Θεσσαλονίκης, ενημερώνοντας τον λαό της πόλης με μοίρασμα των ανακοινώσεών τους. Επίσης καλούν σήμερα στις 11 π.μ. σε παράσταση διαμαρτυρίας στην Κοσμητεία της ΣΘΕ με συγκέντρωση στο φουαγιέ.

Παράλληλα, σε ανακοίνωσή τους καταγγέλλουν «τις απαράδεκτες συλλήψεις φοιτητών, τον βάναυσο τραυματισμό που δέχτηκαν από δυνάμεις καταστολής εντός του ΑΠΘ» και παράλληλα «το οργανωμένο σχέδιο της κυβέρνησης και προβοκατόρικων ομάδων που καμία σχέση δεν έχουν με τους φοιτητές, τους συλλόγους και τους αγώνες τους, και λειτουργούν μόνο ως οι καλύτεροι χορηγοί της έντασης της καταστολής, της συκοφαντίας και της επίθεσης της κυβέρνησης εναντίον της νέας γενιάς».

Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι προσθέτουν ότι τα όσα συνέβησαν χτες στο ΑΠΘ δείχνουν το πανεπιστήμιο που οραματίζεται η κυβέρνηση και ξεκαθαρίζουν πως οι φοιτητές, οργανωμένοι μέσα από τους συλλόγους τους, δεν θα επιτρέψουν την υλοποίηση αυτών των σχεδιασμών.

Τους φοιτητές που διαμαρτύρονται ενάντια στην είσοδο της πανεπιστημιακής αστυνομίας στις σχολές «υποδέχθηκαν» ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, που τους εμπόδιζαν να προσεγγίσουν το υπουργείο. Μετά από την αποφασιστική στάση των συγκεντρωμένων, οι δυνάμεις καταστολής αποχώρησαν και οι φοιτητές συνέχισαν την κινητοποίηση στην πύλη του υπουργείου. «Απ' τα ιδρύματά μας δεν λείπει η Αστυνομία, δώστε λεφτά, καθηγητές, βιβλία», «Με ΜΑΤ και βία δεν γίνεται Παιδεία, έξω απ' τις σχολές μας η αστυνομία», ήταν τα συνθήματα που ακούγονταν από τους φοιτητές κατά την αποχώρηση των αστυνομικών δυνάμεων. «Ετσι θα φύγουν και από τις σχολές μας» δήλωσαν, ενώ εξέφρασαν τη στήριξή τους στους Φοιτητικούς Συλλόγους της Θεσσαλονίκης, καταγγέλλοντας το οργανωμένο σχέδιο κυβέρνησης και προβοκατόρικων ομάδων στο ΑΠΘ.

Αντιπροσωπεία των Φοιτητικών Συλλόγων συναντήθηκε με τον υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη, Λ. Οικονόμου. Οπως ενημέρωσε εξερχόμενος εκπρόσωπος των φοιτητών, «η απάντηση του υπουργείου και συγκεκριμένα του υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη αποδεικνύει ένα πράγμα. Οτι όλα όσα βιώνουμε είναι βάσει σχεδίου. Βάσει σχεδίου ερχόμαστε έξω από το ΥΠΡΟΠΟ και συναντάμε ΜΑΤ, βάσει σχεδίου από το πρωί αλλά και όλο το προηγούμενο διάστημα το ΑΠΘ είναι αστυνομοκρατούμενο και οι συνάδελφοί μας εκεί αντιμετωπίζουν την τρομοκρατία και την καταστολή, βάσει σχεδίου προχωράνε όλα κατά τη δήλωση και του υφυπουργού για την είσοδο της πανεπιστημιακής αστυνομίας στις σχολές, για την οποία ο υφυπουργός δηλώνει ότι ο νόμος θα εφαρμοστεί κανονικά». «Εδώ, λοιπόν, έξω από το υπουργείο τους το δηλώνουμε να το ακούσουν καθαρά. Ο νόμος δεν θα εφαρμοστεί, Αστυνομία στις σχολές μας δεν θα πατήσει το πόδι της ποτέ, οι φοιτητές έχουμε συγκεκριμένες διεκδικήσεις και αυτές θα παλέψουμε, η πανεπιστημιακή Αστυνομία δεν θα πατήσει πόδι σε κανένα ίδρυμα, και αυτό θα το αποδείξουμε και στις 17 Μάη και το καλοκαίρι και όποτε το υπουργείο επιλέξει να προχωρήσει στην υλοποίηση του νόμου. Για αυτό λοιπόν το κάνουμε καθαρό, η τρομοκρατία δεν θα περάσει, των φοιτητών η πάλη θα την σπάσει», δήλωναν εκπρόσωποι φοιτητικών συλλόγων.

Καθημερινά χιλιάδες εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς δίνουν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ο καθένας, τη μάχη της μόρφωσης.

Ας σκεφτούμε λίγο παραπάνω σε αυτήν τη μεγάλη εικόνα.

Την εικόνα μιας ρουτίνας που επαναλαμβάνεται, αναπαράγοντας συνεχώς και σε ένα νέο επίπεδο προβληματισμούς, άγχη, αγωνίες, αλλά και δυνατότητες, όρεξη, μεράκι.

Τι μαθαίνουν τα παιδιά μας στο σχολείο; Αναρωτιούνται οι γονείς.

Γιατί δεν μπορούν να μάθουν αυτά που πρέπει; Σκέφτονται οι εκπαιδευτικοί.

Και οι μαθητές; Εμπνέονται για να μάθουν; Συχνά βαριούνται ένα σχολείο που δεν δίνει διέξοδο στη δημιουργικότητά τους.

Φυσικά, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, οι γνώμες και οι στάσεις όλων των παραπάνω έχουν τέτοιο πλούτο που θα ήταν υπόθεση τουλάχιστον μιας σοβαρής, μεγάλης έκτασης έρευνας, για να αποτυπωθεί και να διερευνηθεί.

Σε αυτήν την πολύχρωμη παλέτα απόψεων θα συναντήσουμε κι αυτήν του εκπαιδευτικού για τα κακομαθημένα παιδιά, του γονιού για τους εκπαιδευτικούς που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, του μαθητή που έχει απαξιώσει τον εκπαιδευτικό που βαριέται τη ζωή του, όπως λέει...

Δεν κλείνουμε τα μάτια σε αυτή την πραγματικότητα.

Επιδιώκουμε όμως να φωτίσουμε την ουσία αυτής της κατάστασης. Να συμβάλουμε ώστε οι προβληματισμοί και οι αγωνίες να παίρνουν διεκδικητικό επιστημονικό περιεχόμενο.

Γιατί τα προγράμματα σπουδών αποτελούν την καρδιά του περιεχομένου της εκπαιδευτικής λειτουργίας. Γιατί, ό,τι και να διδάσκουν οι εκπαιδευτικοί μέσα στην τάξη, τελικά σε αυτά καταλήγουν και αυτά προσδιορίζουν, είτε πιο αυστηρά είτε πιο χαλαρά και ευέλικτα, το πλαίσιο της εκπαίδευσης. Επιστημονικό, ιδεολογικό και παιδαγωγικό.

Κι εφόσον αυτό το πλαίσιο έχει αυτές τις κρίσιμες πτυχές, της επιστήμης, της ιδεολογίας, της παιδαγωγικής, τέτοια είναι και η διαπάλη.

Και το ΚΚΕ αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας, στο μέτρο του δυνατού ή και ξεπερνώντας και αυτό που φαίνεται πολλές φορές αδύνατο, αυτό το έργο.

Γιατί μέσα στο σχολείο διεξάγεται μια μεγάλη μάχη, όπου το επίδικο είναι το κέρδισμα της συνείδησης της νέας γενιάς. Μια μάχη δύσκολη και απαιτητική, αλλά αναγκαία.

Γιατί διεξάγεται σε εχθρικό έδαφος.

Με τον αντίπαλο να διαθέτει όλα τα μέσα και τα εργαλεία. Και μάλιστα να τα αναβαθμίζει, αξιοποιώντας όλα τα ερεθίσματα και τις αφορμές που μπορούν να δοθούν. Από τις οδηγίες του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, την πράσινη ανάπτυξη, τη ρομποτική, μέχρι το κοινωνικό φύλο και το «me too» και άλλα, το αστικό κράτος και οι μηχανισμοί του, συνολικά η αστική τάξη, δεν χάνουν ευκαιρία για να ενισχύσουν την ιδεολογική χειραγώγηση αθόρυβα και συστηματικά, και κυρίως να πείσουν ότι όλα τα κοινωνικά φαινόμενα δεν έχουν ιστορική βάση. Ετσι είναι και θα είναι. 'Η, όπως το έλεγε και ο πρωθυπουργός, «η ανισότητα έχει φυσική αιτία»...

Κοντολογίς το σχολείο διαπαιδαγωγεί, δηλαδή πέρα από τις γνώσεις και τις ιδέες μαθαίνει στους μαθητές πώς να ζουν.

Με αυτήν την έννοια, ισχύει απόλυτα η διαπίστωση των Μαρξ και Ενγκελς στη «Γερμανική Ιδεολογία»:

«Οι ιδέες της κυρίαρχης τάξης είναι σε κάθε εποχή οι κυρίαρχες ιδέες. Με άλλα λόγια, η τάξη που είναι η κυρίαρχη υλική δύναμη της κοινωνίας, είναι ταυτόχρονα η κυρίαρχη πνευματική της δύναμη (...) Οι κυρίαρχες ιδέες δεν είναι τίποτε άλλο από την ιδεατή έκφραση των κυρίαρχων υλικών σχέσεων, είναι οι κυρίαρχες υλικές σχέσεις που συλλαμβάνονται σαν ιδέες, άρα είναι η έκφραση των σχέσεων που κάνουν μια τάξη κυρίαρχη, επομένως οι ιδέες της κυριαρχίας της».

Και στο έδαφος αυτών των εκμεταλλευτικών σχέσεων, η αστική εκπαιδευτική πολιτική επιδιώκει να απαντήσει και σε μια σειρά σύγχρονες προκλήσεις που προκύπτουν από την εξέλιξη της επιστήμης, της τεχνολογίας, των μέσων παραγωγής.

Αλλωστε και μέσα από τις εισηγήσεις και παρεμβάσεις της σημερινής ημερίδας επιβεβαιώνεται ότι η συζήτηση για τα προγράμματα σπουδών αφορά:

• Την προώθηση νέων ικανοτήτων που απαιτούνται για την ένταξη στην καπιταλιστική οικονομία στο έδαφος της ανάπτυξης νέων μέσων παραγωγής.
• Την ιδεολογική προετοιμασία των μαθητών για να αποδεχτούν τον καπιταλισμό, την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να προωθήσουν την ενεργητική υπεράσπιση μιας σειράς αστικών ζητούμενων όπως η επιχειρηματικότητα, η ιδιότητα του Ευρωπαίου πολίτη, ο εθελοντισμός, η «κοινή ευρωπαϊκή μνήμη ενάντια στους ολοκληρωτισμούς», δηλαδή η ταύτιση φασισμού - κομμουνισμού κ.ά.

Προκύπτει ένα ερώτημα.

Με δεδομένη την κυριαρχία της ιδεολογίας της αστικής τάξης, τόσο γενικά όσο και πιο συγκεκριμένα της εποχής που διανύουμε. Δηλαδή την εποχή της αντεπανάστασης που επιδρά βαριά στη διαμόρφωση της συνείδησης, στο πώς κατανοούνται η ρεαλιστικότητα και αναγκαιότητα του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, η δύναμη της ταξικής πάλης, η εμπιστοσύνη στη λογική σκέψη κ.ά. Τι δυνατότητες έχουμε λοιπόν να αντιπαρατεθούμε σ' αυτήν τη μεγάλη εικόνα;

Απαντάμε έχοντας απόλυτη επίγνωση αυτού που λέμε: Η πρωτοπόρα δράση ποτέ δεν ξεκίνησε έχοντας ως δεδομένη και προαπαιτούμενη την ποσοτική κυριαρχία. Η πρωτοπόρα και καινοτόμα δράση συχνά έχει να αντιμετωπίσει το παλιό, τη συνήθεια, το τετριμμένο, που πάνω σε αυτά στηρίζονται οι προηγούμενοι τρόποι σκέψης. Η πρωτοπόρα όμως σκέψη έχει τη δυνατότητα να ανατρέπει συσχετισμούς. Να ραγίζει τείχη. Να λειτουργεί εμβληματικά ως φάρος. Τελικά να συσπειρώνει.

Δεν αναφερόμαστε αποκλειστικά στη διατύπωση προωθημένων θέσεων για την Παιδεία, ήδη από το πρώτο του ιδρυτικό Συνέδριο το 1918.

Αναφερόμαστε κυρίως στην άνθηση ενός κομμουνιστικού εκπαιδευτικού ρεύματος, με τη συμμετοχή και διαμόρφωση ενός νέου τύπου παιδαγωγού - διανοούμενου για τα ελληνικά χρονικά.

Αναφερόμαστε σε αυτούς που τα ονόματά τους κοσμούν τα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα αλλά και πολλά ονόματα εκπαιδευτικών σωματείων. Σε αυτούς που δεν προέρχονταν από την εργατική τάξη, που έγιναν ταξικοί «αποστάτες», που ολοκληρώθηκαν ως επιστήμονες μέσα στις γραμμές του κομμουνιστικού κινήματος, που αρνήθηκαν τις δάφνες του συστήματος, όλοι αυτοί έκαναν μια επιλογή ζωής, βρίσκοντας ουσιαστικό νόημα και πρακτικό αντίκρισμα στην πρώτη προσπάθεια του ανθρώπου να απαλλαγεί από την εκμετάλλευση.

Τιμάμε και εμπνεόμαστε από τη ζωή και το έργο του Δημήτρη Γληνού, της Ρόζας Ιμβριώτη, του Μιχάλη Παπαμαύρου, της Ελλης Αλεξίου, του Κώστα Σωτηρίου, της Γαλάτειας Καζαντζάκη, όπως και από τους εργάτες της Παιδείας, όπως ο Νίκος Πλουμπίδης, ο Γιάννης Ζεύγος και πολλοί άλλοι.

Αυτή η αλήθεια πρέπει να αποκαλυφθεί και σήμερα.

Στις συνεχόμενες αστικές μεταρρυθμίσεις να αντιπαραθέσουμε την επιστημονική, ταξική μας κριτική, που αναδεικνύει τις σύγχρονες δυνατότητες και τους πολιτικούς όρους για να πραγματοποιηθούν.

Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,

Εχουμε επίγνωση των προβλημάτων της εποχής μας.

Των ιμπεριαλιστικών πολέμων, των αλλεπάλληλων καπιταλιστικών κρίσεων που αναδεικνύουν τον παρασιτισμό αυτού του συστήματος, που ζει κι αναπνέει από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Δεν είναι όμως πολυτέλεια να θέτουμε στο επίκεντρο τα ζητήματα της διαμόρφωσης σκέψης, απόκτησης γνώσης ό,τι πιο προοδευτικού και καινοτόμου έχει γεννήσει το ανθρώπινο μυαλό.

Αυτά τα θέματα άλλωστε θέσαμε και στις πρόσφατες Αποφάσεις του 21ου Συνεδρίου του ΚΚΕ.

Για την αποφασιστική ενίσχυση της διαπάλης, με βοήθεια ιδιαίτερα προς την ΚΝΕ, σχετικά με την αστική ιδεολογική επίθεση (ιδεολογήματα του μεταμοντερνισμού, για ατομικό αυτοπροσδιορισμό και δικαιωματισμό, άρνηση της αντικειμενικής αλήθειας κ.λπ.), το περιεχόμενο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, ξεκινώντας από τις πιο μικρές ηλικίες της νεολαίας. Για την αναβάθμιση της συνεργασίας και του κοινού προγραμματισμού ανάμεσα στα Τμήματα της ΚΕ.

Εκφραση αυτής της προσπάθειας αναβάθμισης της συνεργασίας είναι και αυτή η ημερίδα, καθώς μέλη των Τμημάτων της ΚΕ συμβάλλουν σε αυτή ως ομιλητές.

Αποφασίσαμε επίσης τα εξής:

Να ανοίξει σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης συζήτηση και δράση στη βάση της ενότητας σχολείο - ιδεολογία, παιδεία - οικονομία - κοινωνία, δηλαδή με τη στρατηγική του Κόμματος. Αξιοποιώντας τις επεξεργασίες και τις εκδόσεις μας, να φωτίσουμε το κύριο:

Η νεολαία μπορεί να διεκδικήσει το μέλλον της, τα δικαιώματά της, μόνο αν δει ποιοι και γιατί της τα στερούν, πώς και με ποιους μπορεί να τα κατακτήσει.

Με τη σημερινή ημερίδα φιλοδοξούμε να επικεντρώσουμε σε ένα κύριο συμπέρασμα ως οδηγό δράσης και σκέψης:

Το ΚΚΕ με τις σύγχρονες αναλύσεις του μπορεί να μελετάει την πραγματικότητα, μπορεί να εμπνέει την καθημερινότητα του εκπαιδευτικού, του μαθητή, του γονιού, στη σύνθετη και απαιτητική μάχη για την κατάκτηση της γνώσης, για να ταρακουνιούνται, να αφυπνίζονται συνειδήσεις, να ανοίγουν ρήγματα σε στερεότυπες απόψεις και τρόπους σκέψεις, να ανατρέπονται συσχετισμοί και να γέρνει η πλάστιγγα υπέρ των προοδευτικών, ριζοσπαστικών, ορθολογικών ιδεών κόντρα σε παλιότερους και νεότερους μεταφυσικούς τρόπους σκέψης, σε επιβιώσεις και αναβιώσεις του ανορθολογισμού στις μέρες μας.

Είμαστε - και το Κόμμα αλλά και ο κόσμος της Εκπαίδευσης - ακόμα πιο ώριμοι για να σταθούμε κριτικά και με το βλέμμα στο μέλλον απέναντι στις αλλεπάλληλες αποκαλούμενες κοσμογονίες των αστικών κυβερνήσεων.

Το Κόμμα μας τοποθετήθηκε αναλυτικά με επιστημονική επιχειρηματολογία και στην προηγούμενη μεγάλη μεταρρύθμιση των προγραμμάτων σπουδών, των σχολικών βιβλίων, ξεκινώντας από το 2004. Με εκδηλώσεις, συζητήσεις, ακόμα και παρεμβάσεις στη Βουλή για το ζήτημα αυτό. Φυσικά με αρθρογραφία, αλλεπάλληλα αφιερώματα στο περιοδικό «Θέματα Παιδείας», αλλά και με προσπάθεια να ανοίξει αυτή η συζήτηση και στα πλαίσια των φορέων του κινήματος, των εκπαιδευτικών, των μαθητών, των οργάνων των γονέων.

Είναι αξιοσημείωτο πάντως το γεγονός ότι, και τότε όπως τώρα, κανένα αστικό κόμμα δεν έχει τοποθετηθεί αναλυτικά πάνω στα βασικά, θεμελιώδη ζητήματα των προγραμμάτων σπουδών. Στη φιλοσοφία και τη μεθοδολογία που κρύβεται πίσω απ' αυτά.

Φυσικά, για το ζήτημα του περιεχομένου των σχολικών βιβλίων, γύρω από απόψεις διατυπωμένες με τέτοιο τρόπο που διαμόρφωσαν όρους διαπάλης, είτε ψευδεπίγραφης είτε και πραγματικής, ανάμεσα σε πόλους της αστικής πολιτικής και σκέψης, υπήρξαν φωνές. Ιδιαίτερα σε ζητήματα Ιστορίας, με πιο χαρακτηριστική την υπόθεση του βιβλίου της Ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού. Που όμως και σε αυτή την περίπτωση το ΚΚΕ παρενέβη ουσιαστικά χαράζοντας επιστημονική ταξική γραμμή αντιπαράθεσης στον αστικό εθνικισμό και τον κοσμοπολιτισμό.

Δεν συναντήσαμε όμως μια διαφορετική θεμελιακά τοποθέτηση. Και αυτό γιατί είναι δεδομένες οι κοινές στρατηγικές αφετηρίες των αστικών κομμάτων σε σχέση με τα προγράμματα σπουδών. Γιατί είναι δεδομένη και κοινή η αντίληψη και η επιδίωξη για τον τύπο αυριανού εργαζόμενου που έχει ανάγκη το κεφάλαιο αλλά και για την αναπαραγωγή της πολιτικής και ιδεολογικής κυριαρχίας της αστικής τάξης.

Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις της ίδιας της υπουργού Παιδείας, ότι το υπουργείο «έχτισε και πάνω στο έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων». Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που και ο ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα ως αντιπολίτευση, δεν βρίσκει να πει λέξη για τον αντιδραστικό πυρήνα των νέων προγραμμάτων σπουδών, αντίθετα, διεκδικεί «δάφνες» για την υλοποίησή τους.

Εμείς λοιπόν οι κομμουνιστές, που την αλλαγή την έχουμε φίλο και την αντίφαση σύμμαχό μας, όπως έγραφε ο Μπρεχτ, έχουμε μπροστά μας το καθήκον πρώτα και κύρια να δούμε την αιτία και την κατεύθυνση των αλλαγών στα προγράμματα σπουδών.

Αφετηρία μας είναι η θέση του ΚΚΕ για το ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο σύγχρονης γενικής παιδείας.

Γιατί δεν είναι μια πρόταση για το πώς πρέπει να είναι το σχολείο σε ένα σοσιαλιστικό αύριο, αλλά ξεκινά από μια μεθοδολογία ανάλυσης της αστικής στρατηγικής για την Εκπαίδευση.

Επιβεβαιώνεται περίτρανα από τις εξελίξεις ότι η τάση ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, η άνοδος της επιστήμης δίνει τη δυνατότητα και απαιτεί ανεβασμένο επίπεδο εκπαίδευσης, ωστόσο αυτή η ανάγκη εγκλωβίζεται στις αστικές εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής.

Η παραπάνω διαπίστωση μας δίνει τη δυνατότητα να μελετάμε συγκεκριμένα κάθε εκπαιδευτικό πρόβλημα. Ετσι, για παράδειγμα, όσο λάθος είναι να λέμε γενικά κι αόριστα ότι ο καπιταλισμός δεν θέλει μορφωμένη την εργατική τάξη και να τείνουμε σε μια καταστροφολογία, τόσο δεν ευσταθεί να παρουσιάζουμε όλες τις τάσεις στον καπιταλισμό ως στοιχεία προόδου, χωρίς να μελετάμε συγκεκριμένα το περιεχόμενο της μόρφωσης, τις ιεραρχήσεις που κάνει η αστική εκπαιδευτική πολιτική.

Ετσι, ενώ από τη μία η καπιταλιστική παραγωγή προϋποθέτει ολοένα και πιο αναπτυγμένες ικανότητες από την πλευρά της σύγχρονης εργατικής τάξης, ενώ χρειάζεται ολοένα και περισσότερες πλευρές της προσωπικότητας των εργαζομένων (φαντασία, συνεργατικότητα κ.λπ.) προς όφελος της κερδοφορίας της, από την άλλη ούτε θέλει ούτε μπορεί να αναπτύξει στην εργατική τάξη και τα παιδιά της το σύνολο των ικανοτήτων που επιτρέπει και απαιτεί το σημερινό επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων.

Επιτρέψτε μας να θέσουμε ορισμένους προβληματισμούς γύρω από το ζήτημα της φαντασίας, γιατί απαιτείται σήμερα ως στοιχείο της ανάπτυξης των μέσων παραγωγής, αλλά και εντοπίζεται ως σοβαρό πρόβλημα στη διανοητική συγκρότηση των νέων.

Η κριτική που ασκείται στο σχολείο της παπαγαλίας είναι σωστή. Ομως η μονόπλευρη έμφαση στη φαντασία και η αντιπαράθεσή της με τη γνώση δεν μας βοηθάει να καταλάβουμε τον τρόπο που γεννιέται μία νέα, ευφάνταστη και δημιουργική ιδέα. Η αντιπαράθεση όμως αυτή δεν είναι τυχαία. Προκύπτει από ένα συγκεκριμένο μοντέλο οργάνωσης και ανάπτυξης της οικονομίας. Η δημιουργικότητα ως στοιχείο της φαντασίας τις περισσότερες φορές συσχετίζεται με την επιχειρηματικότητα, την καινοτομία.

Στην Εκπαίδευση, αυτή η μετάβαση εκφράστηκε με τη μετατόπιση του προτύπου του καλού εκπαιδευτικού, από αυτόν που ελέγχει την εκμάθηση, σε αυτόν που η ύλη δεν είναι ο σκοπός αλλά το μέσο για να μάθουν πώς να μαθαίνουν οι μαθητές.

Από καθέδρας διδασκαλία ή ο μαθητής οικοδομεί μόνος του τη γνώση;

Σήμερα αυτοί είναι οι δύο βασικοί τύποι εκπαιδευτικού, και γύρω απ' αυτούς τους δύο τύπους διεξάγεται και η συζήτηση και η κριτική που κάνουν οι γονείς.

Είτε γι' αυτόν που «βάζει πολλά και είναι αυστηρός, αλλά τα παιδιά μαθαίνουν κάτι», είτε γι' αυτόν που «είναι χύμα αλλά φίλος με τα παιδιά». Και οι δύο τύποι εκπαιδευτικού εκφράζουν το χθες της μαθησιακής διαδικασίας, το χθες του σχολείου, γιατί αποτελούν εκφάνσεις των απαντήσεων που έδωσε και συνεχίζει να δίνει η αστική σκέψη για το σχολείο, για τη γνώση, για την Παιδαγωγική.

Ομως, ο καπιταλισμός έχει μια ιδιαίτερη δυνατότητα, σε σχέση με τα προηγούμενα εκμεταλλευτικά κοινωνικά συστήματα, να ενσωματώνει προοδευτικά στοιχεία, ακόμα και κριτικές απέναντί του, να τις κάνει κτήμα του στον βαθμό που δεν αμφισβητούν την ουσία του. Ετσι, και η κριτική στο βαρετό σχολείο έγινε όπλο για να φτιαχτεί το σχολείο των δεξιοτήτων. Η φαντασία έγινε μια δεξιότητα.

Ομως είναι η φαντασία μια δεξιότητα;

Οχι, δεν είναι. Αν αντιληφθούμε τη φαντασία ως δεξιότητα, που μπορούμε να την καλλιεργήσουμε με κάποιες τεχνικές, τότε τονίζουμε μονόπλευρα τη διαδικασία της μάθησης εις βάρος του περιεχομένου της.

Αυτή άλλωστε είναι και η μόνιμη ιστορία του φαύλου κύκλου του αστικού σχολείου. Το αποτέλεσμα; Η γνώση να είναι αποστεωμένη, γι' αυτό και να μην αφομοιώνεται ολόπλευρα, η δε φαντασία να υποβιβάζεται σε δεξιότητα.

Υπάρχει απόδραση απ' αυτόν τον στενό κορσέ του αστικού σχολείου; Υπάρχει.

Και το κλειδί είναι η μαρξιστική αντίληψη για την κατάκτηση της γνώσης, για την εξέλιξη της επιστημονικής σκέψης.

Γιατί η φαντασία δεν αντιδιαστέλλεται με τη γνώση και την εμπειρική πραγματικότητα, αλλά διαπλέκεται μαζί της. Η κίνηση για την επινόηση μίας συσκευής ή μίας επιστημονικής υπόθεσης δεν βρίσκεται πέρα από την εμπειρική πραγματικότητα. Αναδύεται μέσα από αυτήν.

Εκείνος που φαντάζεται το νέο είναι εκείνος που γνωρίζει το υπάρχον. Και όχι μόνο γνωρίζει αυτό που είναι γνωστό, αλλά γνωρίζει και τους περιορισμούς του γνωστού. Γνωρίζει δηλαδή τους νόμους κίνησης της κάθε μορφής ύπαρξης της ύλης.

Εχει φτάσει μπροστά στα όρια της γνώσης του και έχει ανακαλύψει την άγνοιά του.

Η φαντασία λοιπόν έρχεται ως τέκνο της ανάγκης για να γίνει το άλμα μπροστά.

Γράφουμε χαρακτηριστικά στη θέση του ΚΚΕ για το ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο:

«Για να μπορεί ο μαθητής να αφομοιώνει ουσιαστικά τη γνώση, χρειάζεται να περνάει από την τάξη στο πειραματικό εργαστήριο και στην ίδια τη ζωή.

Τα αναλυτικά προγράμματα κάθε μαθήματος ενσωματώνουν - πέρα από τους διδακτικούς στόχους - τόσο τη διδασκαλία με τη μορφή του μαθήματος όσο και όλες τις άλλες "άτυπες" μορφές διδασκαλίας (πείραμα, επισκέψεις, "εργασιακές" δραστηριότητες κ.ά.).

Ο ριζικά διαφορετικός χαρακτήρας του ενιαίου δωδεκάχρονου σχολείου στο θέμα της κατάκτησης της γνώσης εκφράζεται και στον ρόλο του παιδαγωγού, ο οποίος οφείλει να δημιουργεί συνθήκες καλλιέργειας της κρίσης και όχι στενής απομνημόνευσης.

Σε όλα τα μαθήματα εξηγείται σε ποια ερωτήματα δόθηκαν από τους επιστήμονες απαντήσεις, που σήμερα τις παρουσιάζουμε σαν έτοιμη γνώση στους μαθητές. Γίνεται κατανοητό ότι οι ερευνητές δεν άρχισαν με ορισμούς, αλλά κατέληξαν σε ορισμούς.

Διδάσκονται δηλαδή τα παιδιά ότι οι επιστημονικές γνώσεις είναι αποτέλεσμα έρευνας, γνωστικών αντιφάσεων που λύθηκαν, και όχι "αλήθειες" που έπεσαν από τον ουρανό στα κεφάλια κάποιων ιδιοφυών ανθρώπων.

Η καλλιέργεια της επιστημονικής αντίληψης σημαίνει γνώση της εξέλιξης της ανθρώπινης (κοινωνικής) εργασίας και ιστορίας, η οποία εξελίχθηκε μέσα από αντιθέσεις.

Αναπόσπαστο κομμάτι της διδασκαλίας στα πλαίσια ριζικά νέου χαρακτήρα του σχολείου είναι η δραστηριότητα που προσανατολίζεται στην υλική πραγματικότητα. Μέσα από τον συνειδητό και σχεδιασμένο χειρισμό της υλικής πραγματικότητας, μέσα από το πείραμα, αποκαλύπτονται οι αιτιακές σχέσεις, οι νόμοι που διέπουν τα φαινόμενα, τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά τους. Ακόμα παραπέρα, οι πειραματικές δραστηριότητες αναπτύσσουν χαρακτηριστικά της προσωπικότητας όπως ακρίβεια, ευσυνειδησία και επιμονή».

Η απαίτηση για ένα τέτοιο σχολείο μπορεί να σηματοδοτήσει όμως και τη διεκδίκηση και οργάνωση νέων μορφών συλλογικής οργάνωσης, που θα δίνουν ζωή στο σχολείο.

Η ανοιχτή συζήτηση μεταξύ των παιδιών για ένα θέμα που αφορά τις σχέσεις τους, η λειτουργία μίας ομάδας των παιδιών (π.χ. ομάδας θεάτρου ή χορωδίας), η επιτέλεση συγκεκριμένων καθηκόντων, όπως η λειτουργία της βιβλιοθήκης ή η έκδοση της εφημερίδας του σχολείου, μπορούν να προσφέρουν πολλές ευκαιρίες για την καλλιέργεια της φαντασίας.

Θα αναρωτηθεί κανείς: Είναι δυνατόν η αστική κοινωνία, το αστικό κράτος, με όλους αυτούς τους μηχανισμούς, τα ιδρύματα, τους φορείς που διαθέτει, να μην μπορεί να επιλύσει χρόνια εκπαιδευτικά προβλήματα που και η ίδια εντοπίζει;

Γιατί οι συνεχόμενες αλλαγές στην Εκπαίδευση δεν λειτουργούν συνολικά προωθητικά στην ανύψωση του μορφωτικού επιπέδου των μαθητών;

Γιατί τα επιστημονικά επιτεύγματα, που συνεχώς αναπτύσσονται και συσσωρεύονται, δεν μπορούν να διαχυθούν με παιδαγωγικά επεξεργασμένο τρόπο στο σχολείο;

Τελικά: Γιατί το νέο δεν έρχεται ποτέ και γιατί το παλιό δεν μπορεί να ανανεωθεί;

Η αστική Εκπαίδευση βρίσκεται εκεί που βρίσκεται και ο κόσμος που τη στηρίζει, ο αστικός κόσμος.

Είναι μια εποχή συνεχόμενων κρισιακών φαινομένων και στην Εκπαίδευση.

Τέτοιων όπως τα επιφανειακά περίεργα φαινόμενα των αριστούχων μαθητών που απεχθάνονται ή δεν βρίσκουν κανένα ενδιαφέρον στα μαθήματα στα οποία αρίστευσαν, ή των παιδιών που γράφουν άριστα στις πανελλαδικές εξετάσεις και μια μέρα μετά έχει σβηστεί μεμιάς ο κύριος όγκος των γνώσεών τους.

'Η ενός άλλου γνωστού διλήμματος: Από τη μία, η εκπαίδευση με κίνητρο τους βαθμούς είναι ένα αδειανό πουκάμισο χωρίς το «σώμα» της αγάπης για τη γνώση. Από την άλλη, αν αφαιρέσουμε τη βαθμολόγηση της επίδοσης από την εκπαιδευτική διαδικασία, έτσι όπως αυτές έχουν καταστεί απόλυτα αλληλοεξαρτώμενες, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η κατάσταση στα σχολεία να γίνει ανεξέλεγκτη και χαοτική.

Το ζήτημα είναι αυτό το πρόβλημα να γίνει όπλο. Η απαξίωση της γνώσης να ταυτιστεί με το αστικό περιεχόμενο του σχολείου, χωρίς φυσικά να πετάξουμε το παιδί μαζί με τα απόνερα.

Δεν είναι και λίγο αυτό.

Ας κοιτάξουμε λίγο μέσα στις τάξεις.

Είναι δυνατόν οι μαθητές που παίζουν στα δάχτυλα τις πρόσφατες εξελίξεις στην τεχνολογία, και μπορούν να μιλάνε με λεπτομέρειες γι' αυτές, να αποστρέφονται γενικά τη γνώση;

Η αιτία αυτών των προβλημάτων του αστικού σχολείου έχει αναλυθεί από το Κόμμα μας.

Στο αστικό εκπαιδευτικό σύστημα αποτυπώνεται η αντίφαση της καπιταλιστικής κοινωνίας, από τη μια να απαιτούνται με ταχύτητα νέες γνώσεις και επιστημονικότητα στην εξήγηση νέων κοινωνικών φαινομένων και από την άλλη να ενισχύεται η μη επιστημονική εξήγηση της ιστορικής κίνησης, εν μέρει και της φυσικής.

Ετσι, περνάει από την ταχεία μετάδοση πληροφοριών, χωρίς επιστημονικό μεθοδολογικό υπόβαθρο και κριτήριο, στην αποσπασματική μετάβαση από μέρος σε μέρος - βλ. διαθεματικότητα.

Επίσης, επικεντρώνεται στο περίφημο «μαθαίνω πώς να μαθαίνω», που στην αστική εκπαιδευτική πολιτική συνδέεται με την ικανότητα διαχείρισης πληροφοριών, αναγκαία μεν στο σημερινό επίπεδο αποθέματος και διάχυσης των γνώσεων, που ωστόσο δεν μπορεί να εξασφαλιστεί δίχως ένα επιστημονικό υπόβαθρο κατανόησης του κόσμου. Σε κάθε περίπτωση, στο καπιταλιστικό σχολείο του παρελθόντος και του σήμερα κυριαρχούν η απουσία συνδέσεων στο επίπεδο της ουσίας των ζητημάτων, η διακοπή της συνέχειας στην ερμηνεία του κόσμου, η άρνηση της ύπαρξης νομοτελειών στην κοινωνική εξέλιξη.

Αγαπητές φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι

Θεωρούμε ότι με τη σημερινή ημερίδα κάνουμε ένα αποφασιστικό βήμα στην παραπέρα διάδοση των θέσεων και ιδεών μας για το σχολείο που έχουμε ανάγκη σήμερα. Σηματοδοτούμε επίσης από καλύτερες θέσεις την ανάγκη να διεξάγεται ολόπλευρα η διαπάλη για το μυαλό και την ψυχή της νεολαίας.

Αξιοποιούμε και το γεγονός ότι δυσκολεύεται συχνά η αστική τάξη να προσδώσει θετικό περιεχόμενο στα πολιτικά της προτάγματα.

'Η, όταν γίνεται αυτό, πόσο γρήγορα ξεθωριάζουν. Ας σκεφτούμε τη δυσκολία που έχει το κεφάλαιο να συσπειρώσει ιδεολογικά και πολιτικά τις λαϊκές μάζες γύρω από τη στρατηγική του, δηλαδή γύρω από το πόσο καλός είναι ο καπιταλισμός, πείθοντας ότι δεν αλλάζει.

Δίνοντας τη μάχη των ιδεών μας στο σχολείο κατακτάμε με το σπαθί μας σε όλους τους χώρους - στο κίνημα, στην κεντρική πολιτική σκηνή αλλά και στους ακαδημαϊκούς χώρους - πιο προωθημένες θέσεις για να πείθεται ότι το νέο στην Παιδαγωγική, στην Εκπαίδευση, μπορεί να στεριώσει στο γόνιμο έδαφος του δρόμου για μια κοινωνία όπου κανείς δεν θα είναι περιττός.

Μια κοινωνία όπου, με τα λόγια του δικού μας Ναζίμ, «κανένας άλλον δεν θα φοβάται. Κανένας κανέναν δεν θα υποβαθμίζει. Κανείς ελπίδα δεν κλέβει κανενός».

Σήμερα αυτός ο δρόμος ανοίγει.

Στις σχολικές τάξεις.

Με την προσπάθεια των εκπαιδευτικών να ανοίξουν μορφωτικές ρωγμές στην κυρίαρχη αντίληψη για τη γνώση, στις ιδεολογικές παραδοχές της αστικής τάξης, που η κοινωνία της σαπίζει.

Εντοπίζοντας και αξιοποιώντας τις δικές μας «καλές πρακτικές». Παιδαγωγικές πρακτικές που δεν παραιτούνται από την ανάγκη όλα τα παιδιά να μορφώνονται ολόπλευρα. Που δουλεύουν με τα παιδιά των «τελευταίων θρανίων». Που δεν θεωρούν περιττό κανέναν άνθρωπο. Που δεν θεωρούν κανένα παιδί ανήμπορο μπροστά στην επιστημονική γνώση. Που απομυθοποιούν τον σύγχρονο μύθο της ταύτισης της οποιαδήποτε πληροφορίας με τη γνώση.

Με την προσπάθεια να στηριχθούν οι μαθητές για να ορθώσουν ανάστημα αντιπαράθεσης - με τον δικό τους τρόπο και ύφος, αλλά ανάστημα - στα ψέματα και τις διαστρεβλώσεις των σχολικών βιβλίων και των διαφόρων φερέφωνών τους.

Αυτός ο δρόμος ανοίγει με τη συζήτηση στους χώρους των γονιών γι' αυτά που μαθαίνουν τα παιδιά τους, σε συνεργασία με ριζοσπάστες εκπαιδευτικούς και επιστήμονες. Για να ωριμάζει ως κοινωνική απαίτηση αυτό που λέει και το σύνθημα «Να κάνει ο εργάτης υπόθεση δική του το μέλλον και τη μόρφωση που θα 'χει το παιδί του».

Αυτός ο δρόμος ανοίγει φυσικά στους χώρους των πανεπιστημίων, όπου προετοιμάζονται οι αυριανοί εκπαιδευτικοί. Διαμορφώνοντας όρους οργανωμένης, συστηματικής δουλειάς μαρξιστικής υποδομής σε κάθε επιστημονικό αντικείμενο, στη Φιλοσοφία, στην Παιδαγωγική, στην Ψυχολογία. Αλλά και στην ουσιαστική στήριξη που μπορεί και πρέπει να δοθεί στις νέες και στους νέους που προχωρούν στις μεταπτυχιακές και διδακτορικές τους σπουδές.

Αυτός ο δρόμος περνάει μέσα από τη συλλογικά οργανωμένη προσπάθεια και συμβολή.

Για τη δημιουργική ανάπτυξη του μαρξισμού - λενινισμού στη διαδικασία της γνώσης, στη θεμελίωση βασικών επιστημονικών εννοιών, στην επιστημονική πρόοδο.

Γιατί ο μαρξισμός - λενινισμός δεν είναι μια συλλογή δογμάτων και θέσεων αποσπασμένων από τον ιστορικό χρόνο. Δεν αποτελεί μια κλειστή, αποστεωμένη, τελειωμένη διδασκαλία.

Μπορούμε να κάνουμε ένα μεγάλο, αποφασιστικό βήμα μπροστά.

Για να δώσουμε νέα, επεξεργασμένη αντίληψη σχετικά με το πώς η πρόταση του ΚΚΕ για το σχολείο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας μπορεί να εμπνεύσει την ξεχωριστή συμβολή κάθε μαθήματος και επιστήμης.

Ο σοσιαλισμός της εποχής μας μπορεί να δώσει απάντηση στις νεανικές αναζητήσεις, στις αγωνίες, στη δημιουργικότητα, στην όρεξη για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο.

Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι

Διέξοδος από τη συνεχόμενη ανακύκλωση και αναπαλαίωση αντιδραστικών εκπαιδευτικών και παιδαγωγικών αρχών βρίσκεται στο να καταργηθούν επαναστατικά οι συνθήκες που επιβάλλουν το σχολείο που αποθεώνει τον ατομισμό, που έχει στο DNA του τον ιό της «επιλογής», του ξεσκαρταρίσματος των καλών και των κακών μαθητών, της απαξίωσης κάποιων επαγγελμάτων και της αποθέωσης άλλων. Δηλαδή του σχολείου της ταξικότητας.

Διέξοδος είναι η οικοδόμηση των κοινωνικών και ανθρώπινων σχέσεων που έχουν ανάγκη να προωθούνται η αισθητική, η αθλητική δραστηριότητα μέσα στο σχολείο ως γενικό μέτρο της ανθρώπινης ανάπτυξης.

Διέξοδος είναι μια εκπαιδευτική πολιτική που παίρνει στα σοβαρά τη θέση ότι η προσωπικότητα αποτελεί ένα ενιαίο σύνολο, το οποίο δεν μπορεί να κατακερματιστεί.

Που αναθέτει στο σχολείο τον κρίσιμο ρόλο να διαμορφώσει κριτήριο για να επιλέγουν οι μαθητές, μέσα στον καταιγισμό των πληροφοριών, την αληθινή γνώση, να αποκτήσουν μέθοδο προσανατολισμού και μελέτης της φύσης και της κοινωνίας, να οργανώσουν την ίδια την προσωπικότητά τους σε σύνολο οργανικά συγκροτημένο, που εξασφαλίζουν τη συναισθηματική και βουλητική του ισορροπία.

Γιατί αν το σχολείο ήταν προσανατολισμένο στην παροχή ολόπλευρης μόρφωσης, δεν θα στηριζόταν μόνο σε εξωτερικά κίνητρα μάθησης, όπως οι βαθμοί και οι εξετάσεις, αλλά κυρίως σε εσωτερικά κίνητρα της μάθησης: Η χαρά τού να μαθαίνεις, η συγκίνηση, η ανακάλυψη της γνώσης, όπου το μάθημα μοιάζει με περιπέτεια και όχι με βαρετή και προκάτ διαδικασία.

Εμείς εδώ, ο καθένας από μας κρατάει στα χέρια του μια σημαντική δύναμη. Μπορούμε να επιδράσουμε ακόμα πιο αποφασιστικά με τις ιδέες του Κόμματος, τις αξίες μας και τα ιδανικά μας στους νέους.

Για να δώσουμε πνοή, συνέχεια και αντοχή στους αγώνες.

Δίνουμε τη μάχη ενάντια στην πεπαλαιωμένη αλλά πάντα παρούσα επίθεση στο λογικό. Ενάντια σε παλιούς και νέους σκοταδισμούς, που στόχο έχουν να μας παροπλίσουν.

Για να εμπνεύσουμε τους σημερινούς και αυριανούς επιστήμονες, για να θέσουν τη γνώση τους στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών.

Γιατί, με άξονα τις κοινωνικές ανάγκες και δυνατότητες της εποχής μας, μπορούμε να σπείρουμε τον σπόρο της αμφισβήτησης για το τι είναι πραγματικά νέο, σύγχρονο και ρεαλιστικό και τι παλιό και ξεπερασμένο.

Και δεν υπάρχει τίποτα πιο δημιουργικό από το να σκιαγραφήσουμε το νέο που γεννιέται στον δικό μας αγώνα.

Να δώσουμε απάντηση στα πιεστικά και θεμελιώδη ερωτήματα του σήμερα, θεμελιώνοντας τις δικές μας επιστημονικές, παιδαγωγικές, ταξικές λεωφόρους του μέλλοντος.

Διαβάζουμε στο κάλεσμά τους:

Με τη δύναμη της εργασίας, ο άνθρωπος κατάφερε να ξεχωρίσει από το είδος του ζώου και να κυριαρχήσει στη φύση. Στα χέρια και στο μυαλό των εργαζόμενων ανθρώπων στηρίζεται όλος ο πλούτος της κοινωνίας μας.

Μαθαίνουμε τη ζωή δίπλα σε αυτούς που την παράγουν! Είμαστε περήφανοι που είμαστε παιδιά εργατών. Οι εργάτες ήταν το χτες, είναι το σήμερα και θα είναι το αύριο του κόσμου. Χωρίς αυτούς δεν υπάρχει ζωή, πρόοδος και εξέλιξη.

Εχουμε αγάπη και σεβασμό για τους ανθρώπους του μόχθου και πίστη στη δύναμή τους. Ο λαός έχει τη δύναμη και όχι αυτοί που ζουν μέσα στη χλιδή κλέβοντας τον ιδρώτα και το αποτέλεσμα της εργασίας των πολλών.

Ξεναγήθηκαν στους χώρους του και είδαν από κοντά πώς γίνεται η επεξεργασία μετάλλου, παρατήρησαν διάφορες μηχανές να «εργάζονται» και έμαθαν ότι πίσω από αυτές βρίσκεται πάντα η εργασία του ανθρώπου. Γνώρισαν επίσης εργαζόμενους και συζήτησαν μαζί τους για το πώς είναι να δουλεύεις σε ένα μηχανουργείο.

Πήραν τα αναμνηστικά τους, στα οποία έβαλαν και τα δικά τους χεράκια σε «δουλειά» και η μέρα έκλεισε με παιχνίδι και δημιουργία, καθώς οι φίλοι του «κόκκινου Αερόστατου» έφτιαξαν τα δικά τους πανό για τη συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς για να στείλουν το μήνυμα παντού: Ο κόσμος ανήκει στον εργαζόμενο άνθρωπο.

Επίσκεψη πραγματοποιήθηκε ακόμα σε μεγάλο εργοστάσιο ειδών διατροφής στη Θεσσαλονίκη. Τα παιδιά ξεναγήθηκαν από εργαζόμενους στην παραγωγή, είδαν πώς παράγονται τρόφιμα, ενώ με ενθουσιασμό έλεγαν ότι αυτά που έμαθαν θα τα μοιραστούν με τους φίλους τους. Ακόμα, φίλοι του «κόκκινου Αερόστατου» πήραν συνέντευξη από τον πρόεδρο του Συνδικάτου Μετάλλου Θεσσαλονίκης για το επάγγελμα του μεταλλεργάτη.

Πολλές αντίστοιχες επισκέψεις θα πραγματοποιηθούν το επόμενο διάστημα.

Συγκεκριμένα, το Σάββατο 28 Μάη οργανώνεται περίπατος με τίτλο «Ανακαλύπτοντας τη "street art"», σε συνέχεια της πολύ επιτυχημένης συζήτησης για τη street art στην Αθήνα που πραγματοποιήθηκε στο Στέκι τον Απρίλη. Οσοι και όσες θα συμμετάσχουν θα έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά επιλεγμένα έργα στον φυσικό τους χώρο, στη σχέση τους με την πόλη και τους κατοίκους της.

Τη διαδρομή του περιπάτου έχει σχεδιάσει ο Θανάσης Χουλιαράς, μουσικός, συγγραφέας της έκδοσης «Τα μάτια της πόλης: Μία Συνολική Θεώρηση της Street Art - Η Περίπτωση της Αθήνας» και υποψήφιος διδάκτορας του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ.

Στη συζήτηση θα συμβάλει ο Γιώργος Σκουρλής (Atek), εικαστικός και street artist. Ο περίπατος θα διαρκέσει δύο ώρες και θα ακολουθήσει συζήτηση σε υπαίθρια στάση της διαδρομής. Το ραντεβού για το σημείο έναρξης του περιπάτου θα ανακοινωθεί σύντομα.

Συμμετοχές θα δηλώνονται στα στοιχεία επικοινωνίας του Στεκιού (τηλ. επικοινωνίας: 210 8823674, e-mail: steki@kne.gr. Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα - Παρασκευή 2 μ.μ. - 10 μ.μ., Σάββατο - Κυριακή 10 π.μ. - 10 μ.μ.).

Η συνέχεια του κινηματογραφικού αφιερώματος στο «Τρίτο Σινεμά» περιλαμβάνει:

Την Κυριακή 15/5 στις 7.30 μ.μ. ξεκινά το β' μέρος του αφιερώματος που αφορά την Κούβα. Η αφήγηση της ταινίας που θα προβληθεί τοποθετείται το 1961, δύο χρόνια μετά την επικράτηση της Κουβανικής Επανάστασης. Ο κεντρικός ήρωας είναι ένας διανοούμενος αστός που αποφασίζει να μη φύγει στην Αμερική και μένει στην Κούβα, παρατηρητής και σχολιαστής των αλλαγών που φέρνει η Επανάσταση. Ηρωας αντιφατικός, που εξυπηρετεί την αναζήτηση της ταινίας γύρω από τα κατάλοιπα του παλιού, αστικού κόσμου και τις δυσκολίες στην προσαρμογή στη νέα κοινωνική πραγματικότητα, στην οικοδόμηση της νέας κοινωνίας.

Επόμενη προβολή την Κυριακή 29/5, ενώ τη Δευτέρα 30/5 θα ακολουθήσει εκδήλωση - συζήτηση με τον Αρη Ευαγγελίδη, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ, για την Κουβανική Επανάσταση και την Ιστορία των χωρών της Λατινικής Αμερικής, στις οποίες αναφέρθηκε το κινηματογραφικό αφιέρωμα.

Στη Θεσσαλονίκη, οι φίλοι του «κόκκινου Αερόστατου» δίνουν ραντεβού την Κυριακή 29 Μάη στις 11 π.μ. στο φράγμα της Θέρμης για μια σειρά από δραστηριότητες, αγωνίσματα αθλητικά και γνώσεων, με τίτλο: «Γίνε ένας μικρός πυροσβέστης. Προστατεύουμε το περιβάλλον, σώζουμε τα δάση μας από πυρκαγιές».

• Το Σάββατο 14/5: Αμπελόκηποι (πλατεία Πανόρμου), Μοσχάτο (πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου - Δημαρχείου), Πετρούπολη (πλατεία Αγίου Δημητρίου), Χαϊδάρι (πεζόδρομος Καραϊσκάκη), Ελληνικό (πλατεία Σουρμένων), Παλλήνη (πλατεία Ελευθερίας).
• Και την Κυριακή 15/6: Βριλήσσια (πάρκο Μίκης Θεοδωράκης - ΤΥΠΕΤ), Νέα Σμύρνη (κεντρική πλατεία).

Αυτές τις μέρες τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ δίνουν όλες τους τις δυνάμεις για να γίνουν γνωστά τα Μαθητικά Φεστιβάλ σε όλη τη νεολαία κάθε περιοχής. Να μη μείνει ούτε ένας μαθητής ή νέος άνθρωπος σε σχολείο, φροντιστήριο, πάρκο ή πλατεία που δεν θα ξέρει το κάλεσμα. Γιατί μπορεί πραγματικά να αποτελέσει μια μεγάλη ανάσα αισιοδοξίας, δύναμης για αγώνα για τους μαθητές που πλησιάζουν στη λήξη μιας απαιτητικής, αγχωτικής σχολικής χρονιάς. Τα Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ θα έχουν μεγάλη επιτυχία, γιατί εκεί θα ακουστούν δυνατά οι ανησυχίες των μαθητών, τα ιδανικά τους, τα όνειρά τους!

Το πρόγραμμα του Μαθητικού Φεστιβάλ επίσης θα περιλαμβάνει δημιουργικές πρωτοβουλίες με αντιπολεμικό μήνυμα, συναυλία που θα χαρίσει σε όλους τους συμμετέχοντες τη διασκέδαση που έχουν ανάγκη «κλείνοντας» τη βραδιά.

Το πρόγραμμα του Μαθητικού Φεστιβάλ στο Χαϊδάρι θα περιλαμβάνει: Χαιρετισμό από μαθητή, παρουσίαση - συζήτηση πάνω σε project ερωτηματολογίων για τον πόλεμο, αντιπολεμική δράση και ανάγνωση ποιημάτων, παιχνίδι «Πες - Βρες», hip hop συναυλία με τον Demon Fox, ροκ συναυλία με τους Θανάση Πεθεριώτη και Γιάννη Πυρομάλη. Παράλληλα στον χώρο θα υπάρχουν έκθεση με τίτλο «Μια σωστή πλευρά έχει η Ιστορία: την πάλη των λαών κόντρα στην αδικία», έκθεση βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής», χώροι για δημιουργία graffiti και σκίτσου, για τους μικρούς φίλους της ΚΝΕ και τους αναγνώστες του «Κόκκινου Αερόστατου», για τους μαθητές των ΕΠΑΛ.

Στην Πετρούπολη το Μαθητικό Φεστιβάλ ακολουθεί κάποιες επιτυχημένες πρωτοβουλίες όπως η επίσκεψη στο Μπλοκ 15 στο Χαϊδάρι, αλλά και το αντιπολεμικό αθλητικό τουρνουά με τη συμμετοχή μαθητών. Αυτές τις μέρες οι μαθητές βάζουν τις τελευταίες πινελιές ώστε το Μαθητικό Φεστιβάλ στην πλατεία Αγίου Δημητρίου να είναι το «γεγονός» του Σαββάτου για τους μαθητές της Πετρούπολης.

Το πρόγραμμα του Μαθητικού Φεστιβάλ στην Πετρούπολη θα περιλαμβάνει: Χαιρετισμό μαθητή, αντιπολεμικές δράσεις από την ομάδα «κόκκινο Αερόστατο», παρουσίαση project με τίτλο «Τα ιδανικά τους VS τα ιδανικά μας», επίδειξη krav maga, latin χορούς από την ομάδα του Στεκιού Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ στην Αθήνα, συναυλία με συγκροτήματα μαθητών και φοιτητών. Στον χώρο θα υπάρχουν ακόμη έκθεση με τίτλο «Μια σωστή πλευρά έχει η Ιστορία, την πάλη των λαών κόντρα στην αδικία!», γωνιά για τους φίλους του «κόκκινου Αερόστατου», έκθεση βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής», σκάκι.

Στο Μαθητικό Φεστιβάλ στην πλατεία Πανόρμου, το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει: Διαδραστικό παιχνίδι για τα fake news, ομιλία από μαθητή, συναυλία με το συγκρότημα funkywise και dj set. Ακόμα στον χώρο θα υπάρχει έκθεση και παρουσίαση με θέμα «Οι δυσκολίες στη ζωή μιας νέας γυναίκας», έκθεση μαθητών ενάντια στον πόλεμο, workshop μουσικής παραγωγής από τον Κάππα Ταφ Beats, τουρνουά σκάκι, γωνιά για τους φίλους του «κόκκινου Αερόστατου», γωνιά γκράφιτι, μαθητική έκθεση σκίτσου με θέμα «πόλεμος και ειρήνη», έκθεση βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής».

Αντίστοιχα στη Νέα Σμύρνη το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει: Χαιρετισμό, stand up comedy από μαθητές, παρουσίαση πολεμικών τεχνών krav maga, βράβευση νικήτριας ομάδας του τουρνουά μπάσκετ, ανοιχτό μάθημα latin από το Στέκι Πολιτισμού της ΚΝΕ, παιχνίδι ερωτήσεων με θέμα «Στα ιδανικά των κόσμων που γκρεμίζονται είμαι κάθε φορά το μέλλον», μουσικό πρόγραμμα από μαθητικά συγκροτήματα, συναυλία με τους Rhyme Riot. Θα υπάρχουν ακόμη: Στέκι του ΕΠΑΛίτη, έκθεση βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής», τουρνουά σκάκι, στέκι κατά των ναρκωτικών, χώρος για γκράφιτι και σκίτσα ενάντια στον πόλεμο, χώρος για τους φίλους του «κόκκινου Αερόστατου», εργαστήρι κατασκευής stencil.