Πέμπτη 11 Μάη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Μια πραγματικά... «ανοικτή» επιστολή

Ενα ακόμα «μνημείο» κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού έρχεται να «προσφέρει» η πλειοψηφία της διοίκησης της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΟΙΥΕ), με την «ανοικτή επιστολή» της προς τον πρωθυπουργό «για την απελευθέρωση των καταστημάτων τις Κυριακές».

Μια επιστολή πραγματικά... «ανοικτή» σε ό,τι αφορά τον πραγματικό ρόλο των εκπροσώπων του κεφαλαίου και των κομμάτων του μέσα στα συνδικάτα!

Την ώρα που η κυβέρνηση προωθεί την ουσιαστική κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, μέσα στο συνολικότερο νέο πακέτο βάρβαρων μέτρων που πλήττουν όλο το λαό, η διοίκηση της ΟΙΥΕ δεν κρύβει την αγωνία της για το κλείσιμο της «αξιολόγησης» που περιλαμβάνει όλα αυτά τα μέτρα, για τη στοίχιση των εργαζομένων στους στόχους του κεφαλαίου! Χαρακτηριστικά, αναφερόμενη στο προωθούμενο μέτρο για την Κυριακή αργία, η ΟΙΥΕ σημειώνει: «Εκτιμούμε ότι το συγκεκριμένο μέτρο ούτε συνιστούσε ούτε συνιστά προαπαιτούμενο για την επιτυχή κατάληξη της συμφωνίας. Πολύ δε περισσότερο, η μη αποδοχή εκ μέρους της κυβέρνησης της απελευθέρωσης των Κυριακών δεν θα αποτελούσε σε καμία περίπτωση σημείο ρήξης με τους θεσμούς, θέτοντας σε διακινδύνευση τη γενικότερη διαπραγμάτευση»!!!

Με άλλα λόγια, την ώρα που απαιτείται ενιαίο μέτωπο όλου του εργαζόμενου λαού απέναντι στην ενιαία επίθεση του κεφαλαίου, η ΟΙΥΕ λανσάρει τη γνωστή καταστροφική γραμμή της... «εξαίρεσης», αναπαράγει ατόφιους τους αστικούς εκβιασμούς προς το λαό περί «διακινδύνευσης» αν δεν υπάρχει «επιτυχής κατάληξη της συμφωνίας», βάζει τους εμποροϋπάλληλους να αποδεχθούν όλα τα υπόλοιπα «προαπαιτούμενα» που τους τσακίζουν το ίδιο με όλους τους άλλους εργαζόμενους (όπως π.χ. η μείωση του αφορολόγητου, οι μειώσεις στις συντάξεις κ.ο.κ.).

Εξίσου χαρακτηριστική όμως είναι και η... «νοσταλγία» της ΟΙΥΕ για τα τετ α τετ της με τον Αλέξη Τσίπρα, όταν ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. «Είχατε σταθεί αταλάντευτα στο πλευρό των εργαζομένων και δώσατε και εσείς τη μάχη για την υπεράσπιση της Κυριακής - αργίας», αναφέρει στην «ανοικτή επιστολή» της, θυμίζοντάς μας λίγο από το «σοβάτισμα» που έριχναν οι ίδιες δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στο πλαίσιο της φιλοτέχνησης ενός «φιλεργατικού προφίλ» στον ΣΥΡΙΖΑ, στη φάση προετοιμασίας του για να αναλάβει το τιμόνι της αστικής διακυβέρνησης.

Από τότε, βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε αυτό το τιμόνι και υλοποιώντας τις πάγιες αξιώσεις του κεφαλαίου, συνέχισε και σε αυτόν τον τομέα την πολιτική των προκατόχων του: Διατήρησε όλο το ήδη διαμορφωμένο αντεργατικό πλαίσιο, με τις οχτώ Κυριακές σε όλη τη χώρα, το παραπέρα άνοιγμα στις «τουριστικές περιοχές» και προετοίμασε το έδαφος για τη χαριστική βολή που φέρνει σήμερα.

Βάζοντας τα δικαιώματα των εργαζομένων στη ζυγαριά των κερδών του κεφαλαίου - στη ζυγαριά δηλαδή που επιβάλλει το συνεχές «ξήλωμα» των δικαιωμάτων αυτών! - η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΟΙΥΕ τοποθετείται απέναντι στο «γενικευμένο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές» από τη σκοπιά ότι «δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη»...

Με αυτό το κριτήριο, ξένο προς τα συμφέροντα των εργαζομένων, ζητά από τον πρωθυπουργό «άμεση συνάντηση» για να αναπτύξει «αναλυτικά» τις θέσεις της, μιας και διαπιστώνει πως η κυβέρνηση προχωρά «χωρίς δεύτερη κουβέντα και χωρίς κανένα διάλογο» στην υιοθέτηση του συγκεκριμένου μέτρου.

Οι εργαζόμενοι όμως δεν έχουν τίποτα θετικό να περιμένουν από τις δυνάμεις που ζητούν «διάλογο» και παζάρι για το πόσες Κυριακές θα χάσουν οι εμποροϋπάλληλοι, από τις δυνάμεις που αγωνιούν για την «επιτυχή κατάληξη» της αντιλαϊκής συμφωνίας.

Τη δική τους απάντηση τόσο στην προωθούμενη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, όσο και απέναντι στη συνολικότερη αντεργατική επίθεση, θα τη δώσουν προσπερνώντας τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, συμμετέχοντας μαζικά στην απεργία στις 17 Μάη και στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, με σημαία το αίτημα νομοθετικής κατοχύρωσης της Κυριακής αργίας, την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών τους και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.


Κ. Μ.

Για την κατάσταση σε νηπιαγωγεία και παιδικούς σταθμούς

Με αφορμή τις εξαγγελίες του υπουργού για θεσμοθέτηση δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής Εκπαίδευσης, άνοιξε ένας πόλεμος χαρακωμάτων που δεν αγγίζει τις πραγματικές ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών τους. Καθώς η κυβέρνηση, μια μέρα μετά το αιματοβαμμένο κλείσιμο της «αξιολόγησης», παρεμπιπτόντως μιλάει για υποχρεωτικότητα της φοίτησης, είτε σε νηπιαγωγεία, είτε σε παιδικούς σταθμούς, χωρίς να έχει πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο προετοιμασίας της εφαρμογής της.

Ολη η ηλικιακή περίοδος που προηγείται του σχολείου, είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι είναι κρίσιμη για τη μετέπειτα εξέλιξη και ανάπτυξη του παιδιού. Συντελούνται σημαντικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Από τη γέννησή του, που είναι ένα πλήρως εξαρτημένο άτομο, μέχρι τη νηπιακή ηλικία, διανύει μια τεράστια απόσταση στο νοητικό, συναισθηματικό, κοινωνικό, γλωσσικό τομέα. Οι μελέτες και τα συμπεράσματα επιστημόνων τεκμηριώνουν ότι η σωστά οργανωμένη παρέμβαση σε αυτή την ηλικία δημιουργεί καλύτερους όρους για τη μετέπειτα πορεία του. Ακόμα και στατιστικά στοιχεία από το Ευρωπαϊκό Δίκτυο «Ευρυδίκη» επισημαίνουν ότι στα ποσοστά των μαθητών που δεν ολοκλήρωσαν την υποχρεωτική εκπαίδευση, το μεγαλύτερο μέρος αυτών δεν είχαν φοιτήσει σε κάποια προσχολική δομή.

Ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί σε έναν τόσο σημαντικό και ευαίσθητο χώρο, αυτόν της Προσχολικής Αγωγής;

  • Υπάρχει πληρότητα δομών; Σαφώς και όχι, γι' αυτό μέχρι πρότινος στα νηπιαγωγεία τα παιδιά κληρώνονταν και στους παιδικούς σταθμούς απορρίπτονταν αιτήσεις λόγω έλλειψης προσωπικού ή δομών. Μεγάλο ποσοστό των παιδιών γίνονται βορά των επιχειρηματιών και ιδιωτικοί σταθμοί και νηπιαγωγεία πολλαπλασιάζονται.
  • Υπάρχει μόνιμο προσωπικό παιδαγωγικό και βοηθητικό; Στα νηπιαγωγεία απουσιάζει παντελώς το βοηθητικό και στους παιδικούς σταθμούς, όπου υπάρχει, στη συντριπτική του πλειοψηφία είναι ελαστικά εργαζόμενοι. Ενώ οι παιδαγωγοί σε μεγαλύτερο ποσοστό στους παιδικούς σταθμούς εργάζονται με όρους γαλέρας και στα νηπιαγωγεία περίπου το 20% είναι αναπληρωτές.
  • Υπάρχουν δομές της πρόληψης, διάγνωσης και παρέμβασης για τα παιδιά που παρουσιάζουν ειδικές μαθησιακές δυσκολίες; Λείπουν παντελώς. Ελάχιστες είναι στα νηπιαγωγεία και ανύπαρκτες στους παιδικούς σταθμούς, με αποτέλεσμα να έχει γιγαντωθεί ο ιδιωτικός τομέας.
  • Αναλογία παιδαγωγών και παιδιών; Τμήματα με 25, 27 παιδιά, στα οποία ο καθένας μπορεί να κατανοήσει ότι γίνεται παιδοφύλαξη και όχι ουσιαστική παιδαγωγική παρέμβαση.
  • Είναι δωρεάν η φοίτηση σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία; Μόνο διακηρυκτικά, καθώς οι γονείς που δεν γίνονται δεκτοί στο πρόγραμμα ΕΣΠΑ και είναι τυχεροί και γραφτούν στους παιδικούς σταθμούς, πληρώνουν υψηλά τροφεία και στα κατά τ' άλλα δημόσια νηπιαγωγεία καλούνται να πληρώσουν για τα αναλώσιμα, το ζέσταμα του φαγητού, την ειδική στήριξη του παιδιού. Ενώ βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη τους για κάθε είδους δραστηριότητα και επίσκεψη, στο πλαίσιο αθλητικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων που γίνονται σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί, με ευθύνη διαχρονικά των κυβερνήσεων αλλά και της σημερινής, που συνεχίζει στον ίδιο ντορό του δημοσιονομικού «κόφτη» των αναγκών μας, οι εργαζόμενοι τόσο στους παιδικούς σταθμούς όσο και στα νηπιαγωγεία έχουν κοινό συμφέρον να προτάξουν ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ μαζί με γονείς και ευρύτερα την κοινωνία και να διεκδικήσουν:

Με ευθύνη του κράτους να διασφαλιστεί μια φοίτηση πραγματικά δημόσια και δωρεάν, για όλα τα παιδιά σε αυτή την ηλικία, από τη μικρή βρεφική έως και τη νηπιακή, με μόνιμους παιδαγωγούς, μόνιμο βοηθητικό προσωπικό, αλλά και το ειδικό εκπαιδευτικό, όπου χρειάζεται. Σήμερα είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί και να επεκταθεί η υποχρεωτικότητα της Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης. Να εξασφαλιστεί η σίτιση όλων των παιδιών. Να δημιουργηθούν κατάλληλες υποδομές, χώροι και μέσα για τις ανάγκες αυτής της ηλικίας. Με ευθύνη του κράτους να προσδιορίζεται η συνολική παιδαγωγική παρέμβαση σε αυτές τις ηλικίες με ενιαία κριτήρια, βασιζόμενοι στις αναπτυξιακές ανάγκες των παιδιών. Υψηλού επιπέδου μόρφωση όλων των παιδαγωγών και με ευθύνη του κράτους να γίνεται περιοδική επιμόρφωσή τους ώστε να παρακολουθούν τα νέα επιστημονικά δεδομένα του αντικειμένου.

Οι σύγχρονες ανάγκες των παιδιών και των εργαζομένων στην Προσχολική Αγωγή είναι αυτό που πρέπει να μπολιάσει τους αγώνες μας. Οι καλλιεργούμενες αντιπαραθέσεις μεταξύ των εργαζομένων μόνο την κυβέρνηση ευνοούν και το τσάκισμα των μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων.


Της
Αγγελικής ΓΚΟΥΣΚΟΥ*
*Η Αγγελική Γκούσκου είναι μέλος του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ