Αυτές οι πλειοψηφίες έσπευσαν να συμφωνήσουν με τον ΟΛΠ το σφαγιασμό μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων, απορρίπτοντας ταυτόχρονα την πρόταση των ταξικών δυνάμεων της αγωνιστικής παράταξης «Δημοκρατική Ενότητα Λιμανιών» που προέβλεπε, η ανανέωση και υπογραφή των ΣΣΕ και το διεκδικητικό πλαίσιο, να είναι υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων, που θα πρέπει να καθοριστούν μέσα από γενικές συνελεύσεις και να διεκδικηθούν με αγωνιστικές και απεργιακές κινητοποιήσεις.
Η συμφωνία αυτών των συνδικαλιστικών δυνάμεων με τον ΟΛΠ ανακοινώθηκε ακριβώς πέντε μέρες μετά το κάλεσμα που είχαν απευθύνει, στη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου της ΟΜΥΛΕ και της Ενωσης Λιμενεργατών, στους ναυτεργάτες για «συντονισμό και κοινή δράση», ενάντια στο νομοσχέδιο του ΥΝΑ.
Και τίθεται το ερώτημα: Πώς καλούν σε κοινή δράση τους ναυτεργάτες, ενάντια στο νομοσχέδιο του ΥΝΑ που κωδικοποιεί το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής και έχει ως βάση τους εφαρμοστικούς νόμους, όταν αυτές οι δυνάμεις έχουν προσυπογράψει την εφαρμογή τους; Οι ναυτεργάτες που και με τη νέα απεργία διεκδικούν την υπογραφή κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, πώς να «συντονιστούν» με αυτές τις δυνάμεις, που προσυπογράφουν τη σύνθλιψη των εργασιακών δικαιωμάτων;
Προσκλητήριο για «εθνική πατριωτική εκστρατεία υπεράσπισης της ελληνικότητας του τραπεζικού συστήματος», (!) απευθύνει η ηγεσία της ΟΤΟΕ. Στην «εθνική» προσπάθεια χωράνε οι «πάντες», συγκεκριμένα «η ελληνική κοινωνία, συνδικαλιστικό κίνημα, πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες του τόπου, επιχειρηματίες που επιχειρούν, επιμένουν και πιστεύουν στην ανάκαμψη της χώρας, εκκλησία, μαζικοί φορείς και όλοι όσοι θέλουν και μπορούν»...
«Εθνική προσπάθεια», χαρακτηρίζουν τις υποθέσεις των τραπεζιτών και των μονοπωλίων, που αγωνιούν για την επιχείρηση «ανακεφαλαιοποίησης», η οποία, έτσι κι αλλιώς, στο συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι της, θα καλυφθεί από τα δάνεια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΕΕ - ΔΝΤ). Η συνδικαλιστική ηγεσία των τραπεζοϋπαλλήλων «αγωνιά» και για την ...ελληνικότητα και για τη μετοχική σύνθεση του τραπεζικού συστήματος, στο οποίο εδώ και δεκαετίες έχουν πατήσει γερά πόδι, γαλλικά, γερμανικά και άλλα τραπεζικά μονοπώλια. Τελευταία, μετά το «κούρεμα», τις «αναδουλειές», την απογείωση των «κόκκινων δανείων» και των «επισφαλειών» αποφάσισαν να αναχωρήσουν από την ντόπια επιχειρηματική πιάτσα, να βάλουν πλώρη για αλλού, σε αναζήτηση νέων ευκαιριών και αποδόσεων. Οι ντόπιοι τραπεζίτες, από τη δική τους πλευρά, εδώ και πολλά χρόνια, έχουν «επενδύσει» στην ευρύτερη ζωτική περιοχή, όπως στη ΝΑ Ευρώπη και την Τουρκία.
Στο πλαίσιο αναδιάταξης της τραπεζικής αρχιτεκτονικής και της «ενιαίας εποπτείας» στην ΕΕ, το «εθνικό προσκλητήριο» και μάλιστα σε λαϊκούς ανθρώπους είναι και ξεκομμένο από την πραγματικότητα και αποπροσανατολιστικό για το λαό και επικίνδυνο για τα λαϊκά συμφέροντα. Αλλωστε, και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ο λαός την πληρώνει.
Από τη δική μας την πλευρά, μοναδική λύση είναι η πάλη για να αναχαιτίσουμε τα βάρβαρα μέτρα, η ρήξη και η ανατροπή, με λαϊκή εξουσία, χωρίς τα μονοπώλια, τους καπιταλιστές και τις κρίσεις τους.
Από την πρώτη στιγμή που η συγκυβέρνηση εξήγγειλε την αποκρατικοποίηση των κρατικών αεροδρομίων, ο «Ρ» κατήγγειλε ότι ο σχεδιασμός του ντόπιου πολιτικού προσωπικού είναι άκρως επιζήμιος για τα λαϊκά συμφέροντα ως προς την ουσία του και ταυτόχρονα άκρως προκλητικός ως προς τη διαδικασία υλοποίησής του. Είχαμε πει ότι η συγκυβέρνηση δε σχεδιάζει απλώς να παραδώσει σε ντόπιους και ξένους μονοπωλιακούς ομίλους δημόσια κρατική περιουσία - που εκτός της συνολικής της προσφοράς επιφέρει και σημαντικά έσοδα στον κρατικό προϋπολογισμό - αλλά να τους την παραδώσει και «τσάμπα» και με επιπλέον «ρευστό», για τα... πρώτα έξοδά τους.
Ανακοινώθηκε λοιπόν, πριν από λίγες μέρες, η έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνολικής δαπάνης 94 εκατ. ευρώ για την αναβάθμιση του κρατικού αεροδρομίου «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης, ώστε να μπορεί να εξυπηρετεί και υπερατλαντικές πτήσεις. Το αεροδρόμιο δηλαδή που βρίσκεται πρώτο - πρώτο στη λίστα των αποκρατικοποιήσεων - που σύμφωνα με το υπουργείο Υποδομών για την υλοποίησή τους τίθεται ως προϋπόθεση η ανάληψη εκ μέρους των ιδιωτών έργων αναβάθμισης - θα εκσυγχρονιστεί για να αποδίδει περισσότερα κέρδη στον ιδιώτη που θα αναλάβει τη διαχείρισή του για τα επόμενα 35 χρόνια τουλάχιστον. Στην πραγματικότητα, η συγκυβέρνηση έχει εξασφαλίσει τα κονδύλια για τον εκσυγχρονισμό του αεροδρομίου, για να δοθούν «πεσκέσι» στον ιδιώτη μαζί με το αεροδρόμιο, το οποίο σύμφωνα με επίσημα στοιχεία έχει ετήσια έσοδα περί τα 37 εκατ. ευρώ.
«Οταν το καφεδάκι μας, θα το κάνουν είδος πολυτελείας (και μόνο για το σπίτι).
Οταν τα αναγκαία μας φάρμακα, θα τα ανατιμήσουν στο ύψος του αστακού.
Οταν θα ψάχνουμε τους Γιατρούς στον ΕΟΠΥΥ με λάμπα θυέλλης.
Οταν οι τράπεζες θα μας παίρνουν σπίτια, χωράφια και κοτέτσια.
Οταν η Εφορία με τον εισαγγελέα, την αστυνομία, το στρατό και την αεροπορία θα μας κυνηγάνε ως τρομοκράτες για 100 και 200 ευρώ.
Οταν εμείς, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας θα μοιραζόμαστε μια μόνο σύνταξη των 300-400 ευρώ και θα είμαστε οι πάμφτωχοι του 21ου αιώνα.
Τότε θα είναι πάρα πολύ αργά για να πούμε πόσο φταίξαμε στη ζωή μας.
ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ!»...
Οι εργάτες της «Coca - Cola», όπως και κάθε άλλης επιχείρησης που, είτε σιωπηλά είτε όχι, επιχειρήσει να «σπάσει» την πρωτομαγιάτικη απεργία, θα πρέπει να δώσουν ηχηρή απάντηση. Με τη μαζική συμμετοχή τους στην απεργία και τις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ να στείλουν την ανακοίνωση της εταιρείας στον «κάλαθο των αχρήστων». Το σπάσιμο της πρωτομαγιάτικης απεργίας είναι χτύπημα κατά των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Η 1η Μάη είναι μέρα πάλης των εργαζομένων απέναντι στην πολιτική που στέλνει τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας στην ανέχεια και στην εξαθλίωση. Οι εργαζόμενοι να απαντήσουν με μεγαλύτερη οργάνωση, με συσπείρωση στα ταξικά τους συνδικάτα, με ζωντάνεμα των συλλογικών τους διαδικασιών. Να μη δείξουν καμιά ανοχή στις εργοδοτικές απαιτήσεις, που μόνο στόχο έχουν να τσαλακώσουν τα εργατικά δικαιώματα.
Οργή πρέπει να προκαλούν στο λαό, που να μετουσιώνεται σε πολιτική καταδίκη, τα μπρος - πίσω, οι παλινωδίες, οι αντιφάσεις, τα εξόφθαλμα ψεύδη του ΣΥΡΙΖΑ. Απ' τη χτεσινή και μόνο «σοδειά»: Είπε ο Π. Σκουρλέτης (ρ/σ ΣΚΑΪ) ότι πρέπει να συγκροτηθεί συμμαχία του Νότου και οι κυβερνήσεις να κρατήσουν κοινή στάση, η οποία «προκύπτει με την έννοια ότι έχουν έναν κοινό αντίπαλο, τα μνημόνια»! Τα μνημόνια, στην υλοποίηση των οποίων διαγκωνίζονται οι κυβερνήσεις του Νότου, ακριβώς γιατί τα αντιλαϊκά αντεργατικά μέτρα είναι προϋπόθεση για να ξελασπώσουν τους αστούς απ' την κρίση.
«Κοιτάξτε να δείτε ποιες διεργασίες συμβαίνουν στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Στην Πορτογαλία, το δικαστήριο βγάζει αντισυνταγματικό το μνημόνιο, κάποιες πλευρές του»... Μα το Συνταγματικό Δικαστήριο στην Πορτογαλία δεν ακύρωσε το μνημόνιο, υπέδειξε στην κυβέρνηση για να είναι σύννομη να εφαρμόσει τα μέτρα που λαμβάνει σε βάρος των δημοσίων υπαλλήλων και στους ιδιωτικούς! 'Η να τα αντικαταστήσει με άλλα εξίσου επώδυνα για το λαό, πράγμα που ήδη συμβαίνει.
«Στην Ισπανία έχουμε τεράστιες κινητοποιήσεις, λαϊκές κινητοποιήσεις (...) το ζητούμενο είναι να βρουν έκφραση αυτές οι διεργασίες που συντελούνται σε κάθε επιμέρους χώρα», αλλά λίγο παρακάτω προσθέτει «ο νεοφιλελευθερισμός (...) συντόνισε τις δυνάμεις του και έδωσε κάποιες απαντήσεις πια όχι σε εθνικό επίπεδο, αλλά σε μια ευρύτερη κλίμακα (...) σε αντίθεση με τις δυνάμεις της εργασίας οι οποίες εμμένουν κατακερματισμένες να αγωνίζονται εντός στενά της εθνικής κλίμακας. Με αυτήν την έννοια, θα έλεγα ότι εμείς είμαστε σαφώς υπέρ του αγώνα σε μια ευρύτερη κλίμακα, που για μας είναι η Ευρωζώνη».
Δηλαδή, θετικές οι διεργασίες σε κάθε χώρα στο βαθμό όμως που δε θέτουν σε αμφισβήτηση την ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία και την αστική εξουσία. Στο βαθμό που γίνονται καταλύτης αναμορφώσεων του αστικού πολιτικού συστήματος, μοχλός πίεσης για καλύτερους όρους ανάκαμψης για την πλουτοκρατία και εξαερώνουν τη λαϊκή οργή ανώδυνα για το σύστημα. Η υπονόμευση του εθνικού πεδίου πάλης περνάει μέσα από την αναγόρευση του ευρωενωσιακού λάκκου των λεόντων σαν τέτοιου. Είναι! Αλλά για τους αστούς και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους που διαγκωνίζονται ποιος θα κερδίσει περισσότερα έναντι του άλλου. Για τους λαούς είναι λαιμητόμος από την οποία πρέπει να βγάλουν το κεφάλι τους, πριν καρατομηθεί.
«Βάλατε πολλά ερωτήματα μαζί- αυτό που ονομάζεται "αστικός κόσμος", "νοικοκυραίοι" - πέστε το όπως θέλετε - είναι αυτοί που κυριολεκτικά διαλύονται (...) Το πέλαγος των αυτοαπασχολουμένων, των μικροεπιχειρηματιών, έχουν περιθωριοποιηθεί πλήρως». Η λαθροχειρία βγάζει μάτι. Τι σχέση έχει με τον αστικό κόσμο ο αυτοαπασχολούμενος που η ζωή του είναι μεροδούλι - μεροφάι; Σκόπιμα τους ταυτίζει ο ΣΥΡΙΖΑ μπας και εξωραϊστεί κάπως η επιλογή του να διαχειριστεί την αστική εξουσία που τσακίζει μαζί με τους εργάτες και τους αυτοαπασχολούμενους και κάθε άλλο άνθρωπο του μόχθου.