Πέμπτη 11 Απρίλη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Υποταγή και με υπογραφή

Γρηγοριάδης Κώστας

Προχτές Δευτέρα οι διοικήσεις της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμανιών (ΟΜΥΛΕ) όπου πλειοψηφούν ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και της Ενωσης Λιμενεργατών όπου πλειοψηφεί η «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΡΙΖΑ), συμφώνησαν με τη διοίκηση του ΟΛΠ ΑΕ να υπογράψουν ΣΣΕ με μείωση των μισθών κατά 35% και ανατροπές στα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση του ίδιου του ΟΛΠ, «συναποφάσισαν να επαναλάβουν τις διατάξεις του συμβατικού καθεστώτος του 2009 προσαρμοσμένου, όσο διαρκούν, στις διατάξεις των Ν. 3833/2010, 3845/2010 και 4024/2011» δηλαδή των εφαρμοστικών νόμων των Μνημονίων της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ.

Αυτές οι πλειοψηφίες έσπευσαν να συμφωνήσουν με τον ΟΛΠ το σφαγιασμό μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων, απορρίπτοντας ταυτόχρονα την πρόταση των ταξικών δυνάμεων της αγωνιστικής παράταξης «Δημοκρατική Ενότητα Λιμανιών» που προέβλεπε, η ανανέωση και υπογραφή των ΣΣΕ και το διεκδικητικό πλαίσιο, να είναι υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων, που θα πρέπει να καθοριστούν μέσα από γενικές συνελεύσεις και να διεκδικηθούν με αγωνιστικές και απεργιακές κινητοποιήσεις.

Η συμφωνία αυτών των συνδικαλιστικών δυνάμεων με τον ΟΛΠ ανακοινώθηκε ακριβώς πέντε μέρες μετά το κάλεσμα που είχαν απευθύνει, στη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου της ΟΜΥΛΕ και της Ενωσης Λιμενεργατών, στους ναυτεργάτες για «συντονισμό και κοινή δράση», ενάντια στο νομοσχέδιο του ΥΝΑ.

Και τίθεται το ερώτημα: Πώς καλούν σε κοινή δράση τους ναυτεργάτες, ενάντια στο νομοσχέδιο του ΥΝΑ που κωδικοποιεί το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής και έχει ως βάση τους εφαρμοστικούς νόμους, όταν αυτές οι δυνάμεις έχουν προσυπογράψει την εφαρμογή τους; Οι ναυτεργάτες που και με τη νέα απεργία διεκδικούν την υπογραφή κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, πώς να «συντονιστούν» με αυτές τις δυνάμεις, που προσυπογράφουν τη σύνθλιψη των εργασιακών δικαιωμάτων;

Υπόθεση των μονοπωλίων

Προσκλητήριο για «εθνική πατριωτική εκστρατεία υπεράσπισης της ελληνικότητας του τραπεζικού συστήματος», (!) απευθύνει η ηγεσία της ΟΤΟΕ. Στην «εθνική» προσπάθεια χωράνε οι «πάντες», συγκεκριμένα «η ελληνική κοινωνία, συνδικαλιστικό κίνημα, πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες του τόπου, επιχειρηματίες που επιχειρούν, επιμένουν και πιστεύουν στην ανάκαμψη της χώρας, εκκλησία, μαζικοί φορείς και όλοι όσοι θέλουν και μπορούν»...

«Εθνική προσπάθεια», χαρακτηρίζουν τις υποθέσεις των τραπεζιτών και των μονοπωλίων, που αγωνιούν για την επιχείρηση «ανακεφαλαιοποίησης», η οποία, έτσι κι αλλιώς, στο συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι της, θα καλυφθεί από τα δάνεια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΕΕ - ΔΝΤ). Η συνδικαλιστική ηγεσία των τραπεζοϋπαλλήλων «αγωνιά» και για την ...ελληνικότητα και για τη μετοχική σύνθεση του τραπεζικού συστήματος, στο οποίο εδώ και δεκαετίες έχουν πατήσει γερά πόδι, γαλλικά, γερμανικά και άλλα τραπεζικά μονοπώλια. Τελευταία, μετά το «κούρεμα», τις «αναδουλειές», την απογείωση των «κόκκινων δανείων» και των «επισφαλειών» αποφάσισαν να αναχωρήσουν από την ντόπια επιχειρηματική πιάτσα, να βάλουν πλώρη για αλλού, σε αναζήτηση νέων ευκαιριών και αποδόσεων. Οι ντόπιοι τραπεζίτες, από τη δική τους πλευρά, εδώ και πολλά χρόνια, έχουν «επενδύσει» στην ευρύτερη ζωτική περιοχή, όπως στη ΝΑ Ευρώπη και την Τουρκία.

Στο πλαίσιο αναδιάταξης της τραπεζικής αρχιτεκτονικής και της «ενιαίας εποπτείας» στην ΕΕ, το «εθνικό προσκλητήριο» και μάλιστα σε λαϊκούς ανθρώπους είναι και ξεκομμένο από την πραγματικότητα και αποπροσανατολιστικό για το λαό και επικίνδυνο για τα λαϊκά συμφέροντα. Αλλωστε, και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ο λαός την πληρώνει.

Από τη δική μας την πλευρά, μοναδική λύση είναι η πάλη για να αναχαιτίσουμε τα βάρβαρα μέτρα, η ρήξη και η ανατροπή, με λαϊκή εξουσία, χωρίς τα μονοπώλια, τους καπιταλιστές και τις κρίσεις τους.

Τους δίνουν υποδομές, τους δίνουν και λεφτά

Από την πρώτη στιγμή που η συγκυβέρνηση εξήγγειλε την αποκρατικοποίηση των κρατικών αεροδρομίων, ο «Ρ» κατήγγειλε ότι ο σχεδιασμός του ντόπιου πολιτικού προσωπικού είναι άκρως επιζήμιος για τα λαϊκά συμφέροντα ως προς την ουσία του και ταυτόχρονα άκρως προκλητικός ως προς τη διαδικασία υλοποίησής του. Είχαμε πει ότι η συγκυβέρνηση δε σχεδιάζει απλώς να παραδώσει σε ντόπιους και ξένους μονοπωλιακούς ομίλους δημόσια κρατική περιουσία - που εκτός της συνολικής της προσφοράς επιφέρει και σημαντικά έσοδα στον κρατικό προϋπολογισμό - αλλά να τους την παραδώσει και «τσάμπα» και με επιπλέον «ρευστό», για τα... πρώτα έξοδά τους.

Ανακοινώθηκε λοιπόν, πριν από λίγες μέρες, η έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνολικής δαπάνης 94 εκατ. ευρώ για την αναβάθμιση του κρατικού αεροδρομίου «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης, ώστε να μπορεί να εξυπηρετεί και υπερατλαντικές πτήσεις. Το αεροδρόμιο δηλαδή που βρίσκεται πρώτο - πρώτο στη λίστα των αποκρατικοποιήσεων - που σύμφωνα με το υπουργείο Υποδομών για την υλοποίησή τους τίθεται ως προϋπόθεση η ανάληψη εκ μέρους των ιδιωτών έργων αναβάθμισης - θα εκσυγχρονιστεί για να αποδίδει περισσότερα κέρδη στον ιδιώτη που θα αναλάβει τη διαχείρισή του για τα επόμενα 35 χρόνια τουλάχιστον. Στην πραγματικότητα, η συγκυβέρνηση έχει εξασφαλίσει τα κονδύλια για τον εκσυγχρονισμό του αεροδρομίου, για να δοθούν «πεσκέσι» στον ιδιώτη μαζί με το αεροδρόμιο, το οποίο σύμφωνα με επίσημα στοιχεία έχει ετήσια έσοδα περί τα 37 εκατ. ευρώ.

Εξάρτημα των μονοπωλιακών κερδών

Πριν από λίγες μέρες, η εργοδοσία σε εταιρεία επίγειας εξυπηρέτησης στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» μοίρασε στους εργαζόμενους ερωτηματολόγιο που φέρει τον τίτλο «ΑΤΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ» και ακολουθεί η σημείωση πως πρόκειται για «Απόρρητα προσωπικά δεδομένα υγείας που παραδίδονται στο γιατρό Εργασίας σε κλειστό φάκελο και φυλάσσονται με ευθύνη του». Ομως, όπως καταγγέλλει το Σωματείο, οι εργαζόμενοι ούτε ξέρουν ποιος είναι ο γιατρός Εργασίας, ούτε έχουν δει ποτέ κάποιο γιατρό Εργασίας. Με το ερωτηματολόγιο, η εργοδοσία ζητά να κάνει φύλλο και φτερό την ατομική κατάσταση υγείας των εργαζομένων, αλλά και των συγγενών τους, πρώτου βαθμού. Υπάρχουν, για παράδειγμα, ερωτήσεις που αφορούν στο «οικογενειακό ιστορικό», δηλαδή, αν κάποιος από τους συγγενείς πάσχει ή έχει πεθάνει από κάποια αρρώστια. Ακολουθούν οι ερωτήσεις για το «ατομικό ιστορικό υγείας», το «γυναικολογικό ιστορικό» και πάει λέγοντας.

Εύλογα τίθεται το ερώτημα: Πού αποσκοπεί αυτή η ενέργεια της εργοδοσίας; Και αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία αν ληφθεί υπόψη ότι μέχρι σήμερα η εργοδοσία δεν έχει κάνει αυτό που ζητά το Σωματείο: «Να επιτρέψει την είσοδο στο χώρο σε γιατρό Εργασίας, να δει τις συνθήκες που δουλεύουμε και να φέρει γιατρό από το δημόσιο σύστημα Υγείας να μας εξετάσει εξονυχιστικά».

Τι γίνεται λοιπόν; Είναι πολύ μακριά από την πραγματικότητα να υποθέσουμε ότι τέτοιου είδους ενέργειες δεν είναι μια απλή τυπική συλλογή στοιχείων; Αλλά ακόμη και απλή συλλογή στοιχείων να είναι για ποιο σκοπό η εργοδοσία μαζεύει τέτοια στοιχεία; Είναι γνωστό σε όλους ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες προσαρμόζουν πλέον τα ασφαλιστήρια συμβόλαια (σύνταξεις, υγείας και άλλα), ώστε οι αποδόσεις τους, οι παροχές τους να είναι συνάρτηση της υγείας του εργαζόμενου. Είναι επίσης γνωστό ότι ο εργάτης στον καπιταλισμό αποτελεί μέρος, εξάρτημα της μηχανής παραγωγής κερδών για τον κεφαλαιοκράτη. Οσο πιο αποδοτικό τόσο πιο χρήσιμο. Είναι άραγε μια ακόμα σύμπτωση η είδηση που προκύπτει από καταγγελίες γονιών για σωματομετρήσεις παιδιών στα σχολεία με την «ευγενική χορηγία» ιδιωτικών εταιρειών; Οι συμπτώσεις είναι πολλές για να παραμείνουν τέτοιες. Τα στοιχεία που συλλέγονται μέσω ασύνδετων, μέχρι τώρα, διαδρομών, μπορούν κάλλιστα να γίνουν αντικείμενο ενιαίας επεξεργασίας που θα δίνει πληροφορίες, πολυτιμότερες από χρυσάφι.

Στον καιρό των μονοπωλίων δεν είναι πια ανέφικτος ένας επιτελικός σχεδιασμός που να τείνει στην πιο παραγωγική αξιοποίηση αυτών των «εξαρτημάτων». Το σύστημα θα γνωρίζει και άρα θα ελέγχει με τον πιο αποδοτικό τρόπο τους εργάτες από τη μέρα που γεννιούνται. Θα ρίχνει στον Καιάδα τα σκάρτα και ελαττωματικά εξαρτήματα, θα εκμεταλλεύεται στο έπακρο τους υγιείς, σωματικά και πνευματικά, εργάτες μέχρι να τους ρουφήξει την παραμικρή ικμάδα δύναμης.

Η απάντηση σε αυτήν τη βαρβαρότητα μπορεί να βρεθεί. Η αρχή της βρίσκεται σε αυτό που ήδη έκανε το Σωματείο Εργαζομένων στην εταιρεία. Κάλεσε τους εργαζόμενους να μη συμπληρώσει κανείς το ερωτηματολόγιο και να συσπειρωθούν μαζικά σε αυτό. Το βήμα αυτό δίνει την ώθηση που χρειάζεται για το επόμενο. Για την οργάνωση του αγώνα που θα θέτει στόχο να εμποδίσει το σύνολο των αντεργατικών σχεδιασμών και θα δημιουργεί τους όρους για να περάσει το εργατικό κίνημα στην αντεπίθεση.


Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ

Πριν είναι αργά!

Γρηγοριάδης Κώστας

Μπροστά στο πανελλαδικό συλλαλητήριο των συνταξιούχων στις 19 του Απρίλη, η Ενωση Συνταξιούχων ΙΚΑ Ν. Φωκίδας με ένα ιδιαίτερα εύστοχο κάλεσμα, δίνει τη μάχη της προετοιμασίας για τη μαζική κάθοδο των συνταξιούχων στην Αθήνα. Να τι λέει το κάλεσμα:

«Οταν το καφεδάκι μας, θα το κάνουν είδος πολυτελείας (και μόνο για το σπίτι).

Οταν τα αναγκαία μας φάρμακα, θα τα ανατιμήσουν στο ύψος του αστακού.

Οταν θα ψάχνουμε τους Γιατρούς στον ΕΟΠΥΥ με λάμπα θυέλλης.

Οταν οι τράπεζες θα μας παίρνουν σπίτια, χωράφια και κοτέτσια.

Οταν η Εφορία με τον εισαγγελέα, την αστυνομία, το στρατό και την αεροπορία θα μας κυνηγάνε ως τρομοκράτες για 100 και 200 ευρώ.

Οταν εμείς, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας θα μοιραζόμαστε μια μόνο σύνταξη των 300-400 ευρώ και θα είμαστε οι πάμφτωχοι του 21ου αιώνα.

Τότε θα είναι πάρα πολύ αργά για να πούμε πόσο φταίξαμε στη ζωή μας.

ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ!»...


Παπαγεωργίου Βασίλης

Κυβέρνηση και πολυεθνικές μαζί ενάντια στην Πρωτομαγιά

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Σύμφωνα με την απόφαση του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε πως η αργία της Πρωτομαγιάς μεταφέρεται την Τρίτη του Πάσχα, 7 Μαΐου. Κατά συνέπεια, η Μεγάλη Τετάρτη, 1η Μαΐου, θα είναι κανονική εργάσιμη για όλους τους εργαζόμενους». Με αυτά τα λόγια, η πολυεθνική «Coca - Cola 3E» απαιτεί απ' τους εργαζόμενους να δουλέψουν τη μέρα της Πρωτομαγιάς. Μια μέρα που έχει βαφεί με το αίμα των εργατών για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, για 8ωρο, η πολυεθνική αξιοποιεί τις κυβερνητικές αποφάσεις για να σπάσει την πρωτομαγιάτικη απεργία στην πράξη. Καθόλου τυχαία, βέβαια, αναφέρεται στην Πρωτομαγιά ως «αργία» και όχι ως απεργία.

Οι εργάτες της «Coca - Cola», όπως και κάθε άλλης επιχείρησης που, είτε σιωπηλά είτε όχι, επιχειρήσει να «σπάσει» την πρωτομαγιάτικη απεργία, θα πρέπει να δώσουν ηχηρή απάντηση. Με τη μαζική συμμετοχή τους στην απεργία και τις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ να στείλουν την ανακοίνωση της εταιρείας στον «κάλαθο των αχρήστων». Το σπάσιμο της πρωτομαγιάτικης απεργίας είναι χτύπημα κατά των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Η 1η Μάη είναι μέρα πάλης των εργαζομένων απέναντι στην πολιτική που στέλνει τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας στην ανέχεια και στην εξαθλίωση. Οι εργαζόμενοι να απαντήσουν με μεγαλύτερη οργάνωση, με συσπείρωση στα ταξικά τους συνδικάτα, με ζωντάνεμα των συλλογικών τους διαδικασιών. Να μη δείξουν καμιά ανοχή στις εργοδοτικές απαιτήσεις, που μόνο στόχο έχουν να τσαλακώσουν τα εργατικά δικαιώματα.

Παλινωδίες, αντιφάσεις, ψεύδη...

Οργή πρέπει να προκαλούν στο λαό, που να μετουσιώνεται σε πολιτική καταδίκη, τα μπρος - πίσω, οι παλινωδίες, οι αντιφάσεις, τα εξόφθαλμα ψεύδη του ΣΥΡΙΖΑ. Απ' τη χτεσινή και μόνο «σοδειά»: Είπε ο Π. Σκουρλέτης (ρ/σ ΣΚΑΪ) ότι πρέπει να συγκροτηθεί συμμαχία του Νότου και οι κυβερνήσεις να κρατήσουν κοινή στάση, η οποία «προκύπτει με την έννοια ότι έχουν έναν κοινό αντίπαλο, τα μνημόνια»! Τα μνημόνια, στην υλοποίηση των οποίων διαγκωνίζονται οι κυβερνήσεις του Νότου, ακριβώς γιατί τα αντιλαϊκά αντεργατικά μέτρα είναι προϋπόθεση για να ξελασπώσουν τους αστούς απ' την κρίση.

«Κοιτάξτε να δείτε ποιες διεργασίες συμβαίνουν στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Στην Πορτογαλία, το δικαστήριο βγάζει αντισυνταγματικό το μνημόνιο, κάποιες πλευρές του»... Μα το Συνταγματικό Δικαστήριο στην Πορτογαλία δεν ακύρωσε το μνημόνιο, υπέδειξε στην κυβέρνηση για να είναι σύννομη να εφαρμόσει τα μέτρα που λαμβάνει σε βάρος των δημοσίων υπαλλήλων και στους ιδιωτικούς! 'Η να τα αντικαταστήσει με άλλα εξίσου επώδυνα για το λαό, πράγμα που ήδη συμβαίνει.

«Στην Ισπανία έχουμε τεράστιες κινητοποιήσεις, λαϊκές κινητοποιήσεις (...) το ζητούμενο είναι να βρουν έκφραση αυτές οι διεργασίες που συντελούνται σε κάθε επιμέρους χώρα», αλλά λίγο παρακάτω προσθέτει «ο νεοφιλελευθερισμός (...) συντόνισε τις δυνάμεις του και έδωσε κάποιες απαντήσεις πια όχι σε εθνικό επίπεδο, αλλά σε μια ευρύτερη κλίμακα (...) σε αντίθεση με τις δυνάμεις της εργασίας οι οποίες εμμένουν κατακερματισμένες να αγωνίζονται εντός στενά της εθνικής κλίμακας. Με αυτήν την έννοια, θα έλεγα ότι εμείς είμαστε σαφώς υπέρ του αγώνα σε μια ευρύτερη κλίμακα, που για μας είναι η Ευρωζώνη».

... για να καμουφλάρουν το σύστημα της εκμετάλλευσης

Δηλαδή, θετικές οι διεργασίες σε κάθε χώρα στο βαθμό όμως που δε θέτουν σε αμφισβήτηση την ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία και την αστική εξουσία. Στο βαθμό που γίνονται καταλύτης αναμορφώσεων του αστικού πολιτικού συστήματος, μοχλός πίεσης για καλύτερους όρους ανάκαμψης για την πλουτοκρατία και εξαερώνουν τη λαϊκή οργή ανώδυνα για το σύστημα. Η υπονόμευση του εθνικού πεδίου πάλης περνάει μέσα από την αναγόρευση του ευρωενωσιακού λάκκου των λεόντων σαν τέτοιου. Είναι! Αλλά για τους αστούς και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους που διαγκωνίζονται ποιος θα κερδίσει περισσότερα έναντι του άλλου. Για τους λαούς είναι λαιμητόμος από την οποία πρέπει να βγάλουν το κεφάλι τους, πριν καρατομηθεί.

«Βάλατε πολλά ερωτήματα μαζί- αυτό που ονομάζεται "αστικός κόσμος", "νοικοκυραίοι" - πέστε το όπως θέλετε - είναι αυτοί που κυριολεκτικά διαλύονται (...) Το πέλαγος των αυτοαπασχολουμένων, των μικροεπιχειρηματιών, έχουν περιθωριοποιηθεί πλήρως». Η λαθροχειρία βγάζει μάτι. Τι σχέση έχει με τον αστικό κόσμο ο αυτοαπασχολούμενος που η ζωή του είναι μεροδούλι - μεροφάι; Σκόπιμα τους ταυτίζει ο ΣΥΡΙΖΑ μπας και εξωραϊστεί κάπως η επιλογή του να διαχειριστεί την αστική εξουσία που τσακίζει μαζί με τους εργάτες και τους αυτοαπασχολούμενους και κάθε άλλο άνθρωπο του μόχθου.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Το 19ο Συνέδριο

Αρχίζουν σήμερα το πρωί οι εργασίες του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ με την παρουσίαση της εισήγησης απ' την ΓΓ της ΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, και θα ολοκληρωθούν την Κυριακή 14 Απρίλη. Το τετραήμερο αυτό κορυφώνει μια πολύμηνη διαδικασία αρμονικού συνδυασμού θεωρητικής και πρακτικής δουλειάς, αποτελεί σταθμό εξέτασης της πείρας που προκύπτει απ' τη δράση σε όλο το διάστημα που μεσολάβησε απ' το προηγούμενο Συνέδριο και ταυτόχρονα σηματοδοτεί τη δυναμική εκκίνηση της προσπάθειας που απαιτείται ώστε να μπουν στη ζωή οι συνεδριακές αποφάσεις.

Το 19ο Συνέδριο θα αποφασίσει τις συγκεκριμένες κατευθύνσεις των πολιτικών καθηκόντων του Κόμματος και της ΚΝΕ, που θα ισχύουν έως το 20ό Συνέδριο, στη βάση του απολογισμού και των εξελίξεων, της εκτίμησης των τάσεων. Βασικό καθήκον του Συνεδρίου είναι η σύγχρονη επεξεργασία του Προγράμματος του Κόμματος - υπολογίζοντας τις εξελίξεις που έχουν συντελεστεί και τις σημερινές απαιτήσεις - και του Καταστατικού του. Αλλωστε, από το 1996, όταν στο 15ο Συνέδριο διαμορφώθηκε το Πρόγραμμα του Κόμματος, που ισχύει έως σήμερα, κύλησε «αρκετό νερό στο αυλάκι», όσον αφορά στις οικονομικές εξελίξεις, στις τάσεις και τις μεταβολές στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, στην ΕΕ, στη θέση της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου. Το ίδιο ισχύει και για τις εξελίξεις και τις διεργασίες αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα, με κύριο χαρακτηριστικό τη σχετική αποσταθεροποίηση του μεταπολιτευτικού αστικού πολιτικού συστήματος. Σημαντικές είναι οι εξελίξεις στις συνθήκες δουλειάς και ζωής των εργαζομένων, λόγω της οικονομικής κρίσης και της στρατηγικής του κεφαλαίου.

Τα μέλη του ΚΚΕ υποδέχονται το 19ο Συνέδριο με περηφάνια, επαναστατική αισιοδοξία και πλήρη συναίσθηση των καθηκόντων που έχουν να εκπληρώσουν. Η συζήτηση στο εσωτερικό του Κόμματος και ταυτόχρονα με χιλιάδες ανθρώπους του μόχθου πάνω στις Θέσεις της ΚΕ, η ακατάπαυστη δράση όλο αυτό το διάστημα και οι αγώνες στους οποίους πρωτοστάτησαν, τα ατσαλώνουν, τα κάνουν πιο ικανά να δουλεύουν πλατιά με τη στρατηγική του Κόμματος, εξειδικεύοντας κατά κλάδο και τόπο δουλειάς, στοχεύοντας στην ωρίμανση της πολιτικής συνείδησης της εργατικής τάξης, μέσα από την αυτοτελή κομματική δράση, σε συνδυασμό με τη δουλειά για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, για την εξασφάλιση της ταξικής ενότητάς της. Και ταυτόχρονα στοχεύοντας στην οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης και τη φτωχή αγροτιά. Δηλαδή, δράση για τη συγκέντρωση των δυνάμεων που θα συγκρουστούν με το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, με την εξουσία τους στις συνθήκες της επαναστατικής κατάστασης, για την εργατική, λαϊκή εξουσία. Δράση που αναπτύσσεται τώρα, σε μη επαναστατικές συνθήκες.

Μετά το Συνέδριο πολλή και σκληρή δουλειά περιμένει τους κομμουνιστές, καθώς η ταξική πάλη θα οξύνεται, σε συνθήκες όξυνσης και της καπιταλιστικής κρίσης. Η δοκιμασία στην οποία υποβλήθηκαν, του συνδυασμού καθηκόντων προσυνεδριακά, επιβεβαιώνει ότι μπορούν και θα ανταποκριθούν στα νέα καθήκοντα που το Συνέδριο θα σαλπίσει. Αυτή θα είναι και η καλύτερη απάντηση σε εχθρούς και άσπονδους φίλους, σε όλα τα «σκυλιά» που μήνες τώρα αλυχτάνε, ματαιοπονώντας ότι θα εμποδίσουν το «καραβάνι» να τραβήξει το δρόμο του.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ