Κυριακή 11 Απρίλη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΑΓΡΟΤΙΚΑ
ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΡΟΤΟΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ
Ωμή κυβερνητική παρέμβαση

Θέτει στο στόχαστρο τον ανυπότακτο αγροτοσυνδικαλισμό

Ωμή παρέμβαση στο αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα επιχειρεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μέσω του σχεδίου νόμου για τις «Συνδικαλιστικές Οργανώσεις των Αγροτών» (ΣΟΑ), το οποίο αναμένεται να έρθει προς ψήφιση στη Βουλή εντός του Μάη και έχει ήδη «διαρρεύσει» στη δημοσιότητα. Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του σ.ν., η κυβέρνηση έρχεται να επιλύσει το πρόβλημα του «κατακερματισμού που υπάρχει σήμερα στις ΣΟΑ και τη σύγχυση δραστηριοτήτων μεταξύ συνεταιριστικού και συνδικαλιστικού κινήματος», τα οποία «στερούν από τους Ελληνες αγρότες τη δυνατότητα μαζικής και ενιαίας έκφρασης και εκπροσώπησης. Ως αποτέλεσμα αυτής της ανεπάρκειας, δυσχεραίνεται η ευρύτερη κοινωνική αναγνώριση των θέσεων των αγροτών και συνακόλουθα η πλέον συμφέρουσα αντιμετώπιση των προβλημάτων τους από τους αρμόδιους φορείς της πολιτείας».

Από την αρχή, δηλαδή, γίνεται φανερή η φαιδρότητα των επιχειρημάτων της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, η οποία επικαλείται τη σημερινή «αδυναμία» ενιαίας έκφρασης των αγροτοκτηνοτρόφων, για τη «μη προώθηση» των αιτημάτων τους, όταν η ίδια έχει αντιμετωπίσει όλα τα προηγούμενα χρόνια - όπως και η ΝΔ - τις μαζικότατες αγροτικές κινητοποιήσεις ανά τη χώρα, με τη συκοφαντία, τον κοινωνικό αυτοματισμό, ακόμη και τη σκληρή καταστολή.

Εύλογα ερωτήματα που τίθενται είναι τα εξής: Η «επιχείρηση βουλκανιζατέρ» εναντίον των αγωνιζόμενων αγροτών της Θεσσαλίας στήθηκε επειδή το αγροτικό κίνημα ήταν ...πολυδιασπασμένο; `Η, πάλι, η ...δυσχέρεια «ευρύτερης κοινωνικής αναγνώρισης των θέσεων των αγροτών» ήταν η αιτία που κατά το παρελθόν, και το πολύ πρόσφατο ακόμη, διάφορα κορυφαία και μη στελέχη του ΠΑΣΟΚ αποκαλούσαν τους αγωνιζόμενους φτωχούς αγρότες «γαϊδούρια», «άξεστους» και «τραμπούκους»; Φυσικά και δεν περιμένουμε απάντηση από την ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για τα παραπάνω...

Αποκλείονται οι ...ανεπιθύμητοι

Στο σ.ν. ξεκαθαρίζεται ευθύς εξαρχής ότι μέλη των Πρωτοβάθμιων αγροτοσυνδικαλιστικών Οργανώσεων θα έχουν το δικαίωμα να είναι μόνον οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες. Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση όχι μόνο «πετάει» σταδιακά εκτός συστήματος επιδοτήσεων τους φτωχούς αγρότες και αγροτοεργάτες, αλλά μεθοδεύει και την αφαίρεση του δικαίωματός τους να συμμετέχουν στους Αγροτικούς Συλλόγους, στις συλλογικές διαδικασίες του αγροτικού κινήματος.

Προς το παρόν, θέτει ορισμένα κριτήρια για τα μέλη των ΣΟΑ, όπως το ετήσιο συνολικό εισόδημα να είναι τουλάχιστον 35% από γεωργική απασχόληση, ή ο συνολικός ετήσιος χρόνος επαγγελματικής απασχόλησης να αφορά κατά τουλάχιστον 50% αγροτικές δραστηριότητες. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι τα όρια αυτά δε θα αυξηθούν, κάτι που μάλλον ως δεδομένο θα πρέπει να θεωρείται και μάλιστα για το άμεσο μέλλον. Εντύπωση, επίσης, προκαλεί η δυνατότητα που δίνεται στους κατά τόπους αγροτικούς συλλόγους, να εκδίδουν «βεβαιώσεις» που πιστοποιούν την ιδιότητα του επαγγελματία αγρότη, ενώ μπορούν ακόμη και να αρνηθούν την έκδοση μιας τέτοιας βεβαίωσης, για λόγους που το σ.ν. δεν ξεκαθαρίζει.

Ενα ακόμη σημείο που σκιαγραφεί τις κυβερνητικές επιδιώξεις είναι η ρητή απαγόρευση «ίδρυσης και λειτουργίας δεύτερου αγροτικού συλλόγου του ίδιου κλάδου παραγωγής» στην ίδια περιοχή. Η απαγόρευση αυτή τίθεται δήθεν για την αντιμετώπιση της σημερινής «πολυδιάσπασης» του αγροτοσυνδικαλιστικού κινήματος και επίσης για την αντιμετώπιση του φαινομένου των αγροτικών συλλόγων - «σφραγίδων». Μόνο που τα παραπάνω φαινόμενα, δηλαδή η σημερινή κατάντια του αγροτικού συνδικαλισμού, είναι αποτέλεσμα της χρόνιας υπονομευτικής δράσης των πρασινογάλαζων καρεκλοκένταυρων. Η φτωχή αγροτιά, με αργά, βασανιστικά, αλλά σταθερά βήματα, κατόρθωσε μέσα από διαδικασίες βάσης, όλα τα προηγούμενα χρόνια να θέσει στο περιθώριο τις κατάπτυστες «επίσημες» συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι οποίες πλέον μόνο στα τηλεοπτικά παράθυρα, στα υπουργικά γραφεία και στα ακριβά ξενοδοχεία για «διάλογο» με τους τραπεζίτες και τους βιομηχάνους τολμούν να εμφανίζονται.

Αυτή η χρεοκοπία του σημερινού «πρασινογάλαζου» αγροτοσυνδικαλισμού είναι που χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση, για να προωθήσει την ωμή της παρέμβαση στις διαδικασίες του αγροτικού κινήματος, θεωρώντας ότι μπορεί να θέσει τους αγώνες της φτωχομεσαίας αγροτιάς εντός ορίων ενός νομοσχεδίου, ελπίζοντας ότι έτσι θα ξεμπερδέψει με αυτούς που «δε σκύβουν το κεφάλι» στο ξεκλήρισμα που επιτάσσει η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ.

Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί το νόμο για τις ΣΟΑ, ως «κολυμβήθρα του Σιλωάμ», όπου οι ξεπουλημένες πρασινογάλαζες ηγεσίες θα βρουν και πάλι ...το φως τους, θα ...αισθανθούν το καθήκον τους και θα στέκονται πλέον στο πλευρό των αγροτών. Δίχως άλλο, αυτό που θέλει να αντιμετωπίσει είναι οι Συντονιστικές Επιτροπές Αγώνα, όλες αυτές τις αυθόρμητες και «από τα κάτω» αγωνιστικές συσπειρώσεις της φτωχομεσαίας αγροτιάς, που τα προηγούμενα χρόνια ανέλαβαν ηγετικό ρόλο στην οργάνωση των αγώνων, έχοντας κέρδη σε υλικό, αλλά, πολύ περισσότερο, σε ευρύτερο πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Το ότι ολοένα και περισσότεροι φτωχοί αγρότες συνειδητοποιούν τις συνέπειες που έχει κατ' αρχήν στους ίδιους και κατ' επέκταση στις παραγωγικές δυνατότητες της Ελλάδας η ένταξη στην ΕΕ και η εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, άσχετα αν ακόμη, και για μια σειρά λόγους, δεν έχουν κάνει μαζικά το ποιοτικό πολιτικό «άλμα» προς τα μπρος, είναι αποτέλεσμα και των παραπάνω διαδικασιών. Κάπως έτσι προέκυψε και η ΠΑΣΥ, στην οποία συσπειρώνεται το πιο πρωτοπόρο και συνειδητό τμήμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Είναι προφανές ότι τα ταξικά «βέλη» της κυβέρνησης εκεί στοχεύουν...

Δεν είχαν με ποιον να μιλήσουν...

Κατά τη διάρκεια των πρόσφατων αγροτικών κινητοποιήσεων, τα «παπαγαλάκια» του αστικού προπαγανδιστικού μηχανισμού μονότονα επαναλάμβαναν το πρόβλημα της «πολυδιάσπασης» του αγροτικού κινήματος, αλλά και για την αδυναμία της κυβέρνησης, που ...ήθελε, να συζητήσει μαζί τους, αλλά δεν ήξερε πού ...να απευθυνθεί. Προετοιμάστηκε, έτσι, κατάλληλα το έδαφος από τους αστικούς μηχανισμούς χειραγώγησης συνειδήσεων, για να έρθει λοιπόν σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, να θέσει τα νομικά όρια του αγροτοσυνδικαλισμού, να καθορίσει το ποιος θα έχει δικαίωμα να είναι μέλος του και, βεβαίως, τον τρόπο με τον οποίο θα προωθεί τα αιτήματα των μελών του.

Αναφέρει χαρακτηριστικά το σ.ν. πως σκοπός των ΣΟΑ είναι η «μελέτη» των προβλημάτων των αγροτών και η «συνεργασία» με τις αρμόδιες αρχές, για την επίλυσή τους. Το ερώτημα προκύπτει αβίαστα: Αν ορισμένα μέλη μιας τέτοιας ΣΟΑ, έστω μειοψηφούντα, αφού ...μελετήσουν τα προβλήματα και διαπιστώσουν ότι μέσω της ...συνεργασίας με τις αρμόδιες αρχές αυτά δε λύνονται, αποφασίσουν να κλείσουν ένα σημείο του εθνικού οδικού δικτύου, το αποτέλεσμα ποιο ακριβώς θα είναι; Θα διαγραφούν από τη ΣΟΑ; Στη συνέχεια θα διαγραφούν και από το μητρώο αγροτών, μια και σύμφωνα με άλλο νομοσχέδιο του υπουργείου για τη σύσταση του «Μητρώου Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων», που επίσης αναμένεται να προωθηθεί στη Βουλή, η εγγραφή σε αυτό είναι προϋπόθεση για την εγγραφή στη ΣΟΑ; Τέλος, αν αυτοί αποφασίσουν να συστήσουν άλλον αγροτικό σύλλογο στην περιοχή τους, ποιες ακριβώς νομικές συνέπειες θα έχουν, αφού από το νόμο θα απαγορεύεται ρητά η ίδρυση δεύτερου συλλόγου στην ίδια περιοχή;

Στο πού ακριβώς το πάει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα φανεί πολύ σύντομα όταν το σ.ν. δοθεί επισήμως ολόκληρο στη δημοσιότητα. Εμείς, απλώς, θα θέλαμε να επισημάνουμε ορισμένες ομοιότητες, που παρουσιάζει η ...αγωνία των προαναφερθέντων «παπαγάλων» για τον αγροτοσυνδικαλισμό - τους οποίους «καθησυχάζει» η κυβέρνηση με την κατάθεση του παραπάνω νομοσχεδίου - με την εμφάνιση το τελευταίο χρονικό διάστημα, πληθώρας δημοσιογραφικών «αναλύσεων» σε έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, για το «μέλλον» του εργατικού κινήματος...

Επειδή τίποτε δεν είναι τυχαίο, εμείς απλώς να υπενθυμίσουμε πως ο μαζικός οργανωμένος αγώνας των εκμεταλλευόμενων, δεν μπορεί να στριμωχτεί στα όρια κανενός νομοθετικού πλαισίου...


Φώτης ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ