Τώρα πια οι εκδρομές παρακολουθούν στενά το γενικότερο σχεδιασμό για την ανάπτυξη του τουριστικού κεφαλαίου, και όχι μόνο, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, αλλά και τους στόχους του αστικού σχολείου. Εχουν προσλάβει μια σειρά από βαριά επίθετα, όπως πολιτιστικές, περιβαλλοντικές και προσφάτως επαγγελματικής αγωγής(!;). Συχνά, σε εκδρομές καταλήγουν και μια σειρά από πολιτικές καμπάνιες διαφώτισης της ΕΕ, όπως έγινε και φέτος με το project «20 χρόνια ΕΕ. Τι κερδίσαμε; Τι χάσαμε;». Είναι όλοι αυτοί οι επιθετικοί προσδιορισμοί διακοσμητικοί ή κρύβουν στα σπλάχνα τους μια πιο σοβαρή μεθόδευση;

Οι εκδρομές ξεκινούν από το νηπιαγωγείο και φτάνουν έως και το Λύκειο και είναι μια σημαντική πηγή κερδών για τα τουριστικά γραφεία. Το γεγονός ότι το υπουργείο Παιδείας έχει κάνει μνημόνια συνεργασίας με εκπαιδευτικούς ομίλους και με τουριστικά γραφεία για την προώθησή τους το αποδεικνύει. Το πιο πρόσφατο μνημόνιο με το Σύνδεσμο των εν Ελλάδι Τουριστικών και Ταξιδιωτικών Γραφείων είχε τίτλο «Πάμε Ελλάδα / Schools, let's go to Greece!» και πραγματοποιήθηκε ενώ προβλεπόταν μείωση κατά 20% των μαθητών - πελατών (150.000, από 180.000 που ήταν πέρυσι). «Πρέπει να φέρουμε τους μαθητές του εξωτερικού στην Ελλάδα», είχε σημειωθεί τότε και παρότρυναν την τοπική διοίκηση να προχωρήσει σε στοχευμένες δράσεις, σε συνεργασία με την τοπική κοινωνία, ανάδειξης του τόπου τους. Κάπως έτσι ιδιοκτήτης μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων στην Πύλο περιόδευε στα σχολεία της Καλαμάτας για να συνεργαστούν εκπαιδευτικοί και μαθητές για την ανάπτυξη του τόπου τους, την ανάπτυξη δηλαδή των δικών του κερδών. Παράλληλα καλούσαν και τους Ελληνες μαθητές να βοηθήσουν στην προσέλκυση σχολείων από χώρες όπως η Ρωσία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία για να επιλέξουν τη χώρα μας ως χειμερινό προορισμό, βάσει κοινών πολιτιστικών και θρησκευτικών στοιχείων!

Πέρα από το στοιχείο της κερδοφορίας υπάρχει και το ζήτημα του εκπαιδευτικού τους περιεχομένου.

Σύμφωνα με τη νέα εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας ΦΕΚ 2769/2011, το ποσοστό που απαιτείται για την πραγματοποίηση μιας εκδρομής μειώνεται από το 75% των μαθητών στο 70%. Οι εκδρομές μπορούν να φτάνουν και τις 7 μέρες και η περίοδος διεξαγωγής τους διευρύνεται. Επίσης, καταργούνται οι πολλές πολυήμερες εκδρομές ψυχαγωγίας και δομούνται πιο συγκεκριμένα οι νέου τύπου εκδρομές, για τις οποίες δίνονται και σοβαρά κίνητρα υλοποίησης:

1) Γι' αυτές τις εκδρομές δεν απαιτείται η συμμετοχή του 70% της τάξης παρά μόνο 15 παιδιά (που θα καταβάλλουν ποσά από 100 έως 700 ευρώ)! Μπορεί να είναι και διατμηματικές ή και διασχολικές.

2) Βεβαίως, η διαθεσιμότητα και η ενεργή συμμετοχή των «καινοτόμων» εκπαιδευτικών θα τους αποδώσει και καλό προφίλ για την περίφημη «αξιολόγηση».

3) Δεν απαιτείται συγκεκριμένη ύλη, αρκεί να αποθεώνεται η λεγόμενη διαθεματικότητα, βιωματική μάθηση και αυτά διά μέσου της παιδαγωγικής ελευθερίας, στην οποία τόσο πολύ έχουν επενδύσει και οι δυνάμεις του οπορτουνισμού στην εκπαίδευση αλλά και το δόγμα του «νέου σχολείου».

4) Για τη διευκόλυνση αυτών των εκπαιδευτικών προγραμμάτων - εκδρομών δημιουργείται από φέτος υποχρεωτικά μια βάση δεδομένων που θα περιλαμβάνει και αξιολόγηση του «πακέτου» (βλ. δωρεάν διαφήμιση για το τουριστικό γραφείο). Αυτή η βάση δεδομένων θα ενημερώνεται με όλες τις εκδρομές, προκειμένου να διευκολύνονται οι επόμενοι. Χαρακτηριστική επιμέλεια δείχνει, π.χ., ένα Λύκειο στα Σπάτα, όπου δίπλα σε εθελοντικές και πράσινες πολιτικές ανάπτυξης, ο διευθυντής διαφημίζει - αξιολογεί και τα εκδρομικά πακέτα που υλοποίησε!

Τα παραδείγματα των εκδρομών αυτών πολλά: Πέρυσι ο ΣΚΑϊ μαζί με την αμερικάνικη πρεσβεία, προωθώντας το όραμα του εθελοντισμού, έπαιρνε μαθητές Λυκείου στην Καλλιθέα για να καθαρίσουν ακτές. Φέτος, παιδιά Γυμνασίου, στο πλαίσιο του μαθήματος της Τεχνολογίας, επισκέπτονται βιομηχανικό χώρο για να συζητήσουν με το διευθυντή προσωπικού «πώς πρέπει να είναι ο σύγχρονος εργαζόμενος». Δύο χρόνια τώρα στο Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού υλοποιείται έκθεση με τίτλο «Το «Click... στην Ιστορία» για δημοτικά σχολεία, και διαφημίζεται η αξιοπιστία της «Vodafone» και η ψηφιακή γνώση κ.ο.κ.

Τελικός στόχος αυτών των προγραμμάτων - εκδρομών είναι οι νέοι άνθρωποι! Χρόνια τώρα οι τουριστικοί πράκτορες έχουν αλώσει τα σχολεία και έχουν σφιχταγκαλιάσει τις μαθητικές κοινότητες. Ξεχωρίζουν κάποιους λίγους μαθητές που γίνονται οι «δικοί τους άνθρωποι». Και εδώ δεν εννοούμε μόνο τις οικονομικές συναλλαγές μαθητών κάτω από το τραπέζι για ίδιον όφελος, αλλά και όλες εκείνες τις «αθώες δράσεις» των μαθητών που πουλάνε ημερολόγια και χειροτεχνίες για να μαζέψουν χρήματα για εκδρομές. Εξάλλου, η λογική της νεανικής επιχειρηματικότητας διαπνέει το σύνολο του αστικού σχολείου που μαθαίνει τους νέους ανθρώπους ότι αν έχουν καινοτόμες και έξυπνες ιδέες, αν είναι αρκετά ανταγωνιστικοί προς όλους του υπόλοιπους συμμαθητές τους, μπορούν να κάνουν τα πάντα, ακόμα και να σπάσουν τους ταξικούς φραγμούς! Οποιος δεν το κατορθώσει, απλά δεν προσπάθησε πολύ...

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το 2010 εκπόνησε έκθεση με θέμα «Νεολαία σε κίνηση». Προβληματίζονται πώς «θα δώσουν κίνητρα στους νέους ανθρώπους, να είναι πιο κινητικοί αύριο ως εργαζόμενοι, κατά τις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας», γι' αυτό ξεκινούν σήμερα με τους μαθητές και τα διάφορα εκπαιδευτικά προγράμματα ανταλλαγής μαθητών (comenius).

Εκπαιδεύονται έτσι να είναι δημιουργοί του προσωπικού τους portfolio, κάτι που ξανασυναντήσαμε ως βασικό σύνθημα στην προπαγάνδιση του νέου, διαφοροποιημένου, «μαθητοκεντρικού», ελκυστικού σχολείου. Καθιερώνουν την ατομική επιλεκτική διάσταση της εκπαίδευσης, τη διά βίου μάθηση.

Βέβαια, υπάρχει η λογική του καρότου και του μαστιγίου. Πάνω στην ανάγκη των νέων ανθρώπων για ψυχαγωγία πατούν συχνά όλοι όσοι θέλουν να ξεμπερδεύουν με τις κινητοποιήσεις των μαθητών, αφού μπαίνει η απειλή «αν κάνετε κατάληψη ξεχάστε την εκδρομή».

Αναπαράγεται έτσι μέσα στο σχολείο ένας κοσμοπολιτισμός που θέλει με νύχια και με δόντια να ξεκόψει τα νιάτα από την ταξική τους καταγωγή. Είναι μια έντεχνη λοβοτομή. Οι γονείς μπορεί να παλεύουν για το μεροκάματο, όμως τα παιδιά τους, χάρη στην «καλή πολιτική» της κυβέρνησης και της ΕΕ, μπορούν «να ξεγελάσουν την τύχη τους». Στο παραπάνω παράδειγμα με τον επιχειρηματία της Πύλου, ο μαθητής - που μπορεί να είναι παιδί ενός ξενοδοχοϋπαλλήλου των 400 ευρώ - καλείται να ταυτίσει το μέλλον του με την ανάπτυξη αυτού που του στερεί το μέλλον του. Οι μαθητές μπορούν να επισκεφτούν τους ακριβούς ελληνικούς και ξένους προορισμούς, διαμένοντας σε λουξ ξενοδοχεία, χωρίς να μαθαίνουν τίποτα για όσα κρύβονται πίσω από τη βιτρίνα, την Ιστορία αλλά και την πραγματική ζωή. Βλέπουν τα σπουδαία επιτεύγματα της ανθρωπότητας, χωρίς ποτέ να μαθαίνουν ότι όλος αυτός ο πολιτισμός είναι δημιούργημα των λαών. Φτιάχνεται έτσι μια πολύτιμη ανάμνηση, που θα ταΐζει αυταπάτες για πολύ καιρό. Ο καπιταλισμός είναι καλός, δίνει σ' όλους ευκαιρίες!

Οι νέοι έχουν ανάγκη από την εκδρομή που θα τους προσφέρει γνώση, αλλά και ξεγνοιασιά, χωρίς οικονομική επιβάρυνση. Θα τους δίνει τη δυνατότητα να γνωρίζουν την Ιστορία και τον πολιτισμό άλλων λαών. Εκδρομές που θα συμβάλλουν στην κοινωνικοποίησή τους. Η απλή διασκέδαση, επίσης, δεν πρέπει να ποινικοποιείται ή να μετατρέπεται σε απλή εκτόνωση. Αντίθετα, πρέπει να αναβαθμίζεται στο πλαίσιο ενός ελεύθερου και δημιουργικού χρόνου, μέσα και έξω από το σχολείο. Πρέπει, επίσης, να γίνονται με ασφαλή τρόπο, και εδώ το κίνημα έχει επεξεργασμένη θέση για τις δωρεάν και δημόσιες μετακινήσεις των μαθητών, που θα βάζουν στο περιθώριο το εμπορικό κέρδος. Πάνω απ' όλα όμως πρέπει το κίνημα με την παρέμβασή του να απαιτήσει ένα άλλο σχολείο, που δε θα προωθεί τις αρχές της ανταγωνιστικότητας και τις αρχές - αξίες των αστών στα παιδιά των εργατών, ή τις δεξιότητες - εργαλεία της εργασιακής περιπλάνησης (βλ. ηλεκτρονικούς υπολογιστές και γλωσσομάθεια). Συστατικό στοιχείο του θα είναι οι καλές εκδρομές. Απαιτείται, επομένως, μια άλλη κοινωνία που να έχει ανάγκη και να μπορεί να θεμελιώσει το ενιαίο 12χρονο σχολείο της κοινωνικής προόδου, της ολόπλευρης μάθησης, στηριγμένο στη συλλογικότητα και την επιστημονική αλήθεια.

Γονείς και εκπαιδευτικοί οφείλουμε να μπούμε ασπίδα στον εκμαυλισμό των νεανικών συνειδήσεων και να ανοίξουμε ανειρήνευτη μάχη με όπλο μας τις αξίες και τα ιδανικά της εργατικής τάξης.

Motion Team

Ψηφίστηκε στο σύνολό του από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ., της ΔΗΣΥ, και κάποια άρθρα του από τη ΔΗΜΑΡ, αποτέλεσε τον προάγγελο της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ -ΛΑ.Ο.Σ. που ακολούθησε. Από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ ξεκάθαρα με τη δήλωση της ΓΓ της ΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, κατέστησε σαφές προς πάσα κατεύθυνση ότι θα δώσει όλες του τις δυνάμεις για μη εφαρμογή. Η ΔΗΠΑΚ από την πρώτη στιγμή κάλεσε τους συλλόγους, τους συνάδελφους, τους εργαζόμενους στα ΑΕΙ, τους φοιτητές να αποκρούσουν τις απειλές και τους εκβιασμούς και να ακυρώσουν στην πράξη το νέο νόμο - πλαίσιο, να εμποδίσουν την εκλογή των Συμβουλίων και παράλληλα να αντισταθούν στην εφαρμογή των άλλων πλευρών του νόμου.

Στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα εφαρμόζονται ήδη πλευρές του νέου νόμου αλλά και προηγούμενων. Πιο συγκεκριμένα, προωθούνται σεμινάρια κατάρτισης του προγράμματος Επικαιροποίησης Γνώσεων Αποφοίτων ΑΕΙ που απονέμουν τίτλους σπουδών, προβλέπουν πιστωτικές μονάδες, δίδακτρα, και φυσικά αμοιβές στους διδάσκοντες υποσκάπτοντας με αυτόν τον τρόπο σπουδές και πτυχία. Η επιχειρηματική δραστηριότητα των ΑΕΙ προχωρά και προωθείται η εφαρμογή του «Καλλικράτη» στην Ανώτατη Εκπαίδευση που θα αποτελέσει άλλο ένα χτύπημα στο δικαίωμα για σπουδές των παιδιών των λαϊκών οικογενειών και στα εργασιακά δικαιώματα των διδασκόντων και των άλλων εργαζομένων στα ΑΕΙ. Αν και οι διαδικασίες για τη συγκρότηση των Συμβουλίων θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί μέχρι τις 15 Γενάρη, εκλογές έχουν γίνει μόνο σε πέντε ΤΕΙ. Στα υπόλοιπα ιδρύματα, ακόμη και σε όσα είχαν οριστεί ημερομηνίες, υπάρχουν αναβολές κάτω από την έντονη αντίδραση φοιτητών και διδασκόντων.

Για τις δυνάμεις της ΔΗΠΑΚ και για το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών ήταν ξεκάθαρο από την αρχή ότι τα νέα Συμβούλια Διοίκησης είναι αναπόσπαστο κομμάτι της αντιλαϊκής επίθεσης και στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Είναι εκείνη η μορφή διοίκησης που καλύτερα σήμερα εξυπηρετεί το Πανεπιστήμιο των επιχειρήσεων. Ταυτόχρονα με τα Συμβούλια προωθούνται, αλλά και εφαρμόζονται ήδη πτυχές του νόμου - πλαισίου που εντείνουν τη διείσδυση των επιχειρηματικών ομίλων στη δομή και στο περιεχόμενο των σπουδών. Εχουν ευθύνη οι δυνάμεις του οπορτουνισμού, η Συσπείρωση (παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ), το Δίκτυο (ΑΝΤΑΡΣΥΑ), αλλά και τα βαφτισμένα από τις δυνάμεις αυτές «συντονιστικά», όταν διατυπώνουν την άποψη ότι η κύρια αντίδρασή μας θα έπρεπε να εκφραστεί ενάντια στα Συμβούλια και στις αντίστοιχες εκλογές και δευτερευόντως στις υπόλοιπες πλευρές του νέου νόμου. Γίνονται στην πραγματικότητα ουρά των παρατάξεων της μαύρης συγκυβέρνησης, που πιο πολύ απ' όλα ενδιαφέρονται να μην εμποδιστεί η επιχειρηματική δράση στα πανεπιστήμια. Εχουν ευθύνη και οι πρυτάνεις, που φαίνεται να σηκώνουν τη σημαία της αντίδρασης στα Συμβούλια Διοίκησης, εφαρμόζοντας όμως κατά γράμμα, ακόμα και με... υπερβάλλοντα ζήλο, το Πανεπιστήμιο - ΑΕ. Αυτό συμβαίνει διότι με τα Συμβούλια επιχειρείται εκτός των άλλων και μια αναδιανομή των εξουσιών σε επίπεδο διοίκησης και κατά συνέπεια ενδέχεται αρκετοί να χάσουν και ένα μέρος των προνομίων που κατείχαν. Αδιαφορούν δηλαδή για τις συνέπειες του νόμου - πλαισίου στις σπουδές, στους σπουδαστές και στο προσωπικό των ΑΕΙ, δείχνοντας πρόθυμοι να στηρίξουν αυτές τις πλευρές του νόμου.

Η στάση της παράταξης του ΠΑΣΟΚ στην ΠΟΣΔΕΠ έχει ξεπεράσει κάθε όριο κυβερνητικού συνδικαλισμού. Στηρίζει την εφαρμογή του νέου νόμου, «αγωνίζεται» για ενημερωτικές συναντήσεις με το υπουργείο και εκλιπαρεί την επιείκεια της κυβέρνησης για τα μισθολογικά ζητήματα. Δηλώνει την πλήρη απαξίωση σε κάθε μορφή κινητοποίησης με στόχο να διευκολύνει τα σχέδια της κυβέρνησης τόσο σε επίπεδο εφαρμογής του νόμου 4009/11 όσο και σε επίπεδο προώθησης της βάρβαρης αντιλαϊκής επίθεσης.

Σημαντικό ρόλο στην κατεύθυνση στήριξης και προώθησης των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης έχουν οι υποστηρικτές του κόμματος της ΔΗΜΑΡ. Πρόκειται για ένα σημαντικό τμήμα της διανόησης που ανέκαθεν συμμετείχε σε κάθε είδους διαβούλευση με την κυβέρνηση, με σκοπό αφενός μεν να συνδιαμορφώσουν τους νέους όρους επιβολής των αντιλαϊκών επιλογών και αφετέρου να δείξουν στην πανεπιστημιακή κοινότητα ότι δεν συμφωνούν πλήρως και παλεύουν για ευνοϊκότερους όρους.

Από τη μεριά τους οι εκπρόσωποι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εστιάζουν την κριτική τους σε επιχειρήματα για τη μη συνταγματικότητα του νόμου, γνωρίζοντας καλά ότι το Σύνταγμα ούτε προστατεύει τα πανεπιστήμια από την κηδεμονία των επιχειρήσεων ούτε εξασφαλίζει το επίπεδο των σπουδών. Θεωρούν ως «δημοκρατικό» το υπάρχον πανεπιστήμιο και προβάλλουν ως θέσφατο το «αυτοδιοίκητο» των Ανώτατων Ιδρυμάτων που προβλέπεται από το αστικό Σύνταγμα το οποίο υπερασπίζονται. Μάλιστα, ενώ κάποια στελέχη του ΣΥΝ δηλώνουν, θέλοντας να δείξουν ένα αγωνιστικό προφίλ, ότι θα αγωνιστούν για τη ματαίωση των εκλογών των Συμβουλίων, την ίδια ώρα κάποιοι σύντροφοί τους δηλώνουν υποψηφιότητα και συμμετέχουν στις εκλογές.

Παράλληλα, και η σύνοδος των πρυτάνεων εστιάζει την κριτική της στην «παρούσα μορφή» του σχεδίου νόμου και στα σημεία του νομοσχεδίου που αφορούν στο Συμβούλιο Διοίκησης. Δεν κάνει την παραμικρή αναφορά στη διάλυση της γνώσης και τον επιχειρηματικό έλεγχο/λειτουργία των Πανεπιστημίων. Το τελευταίο διάστημα μάλιστα υπάρχουν και περιπτώσεις πρυτάνεων που διατυπώνουν συγκεκριμένες προτάσεις αλλαγών του νόμου με σκοπό να αμβλύνουν τις αντιδράσεις που υπάρχουν και να εφαρμοστούν οι βασικές κατευθύνσεις.

Είναι χαρακτηριστικό ότι όλες οι δυνάμεις, είτε αυτές που συμφωνούν είτε αυτές που διαφωνούν με το νόμο, δηλώνουν ότι αγωνίζονται για την υπεράσπιση του δημόσιου Πανεπιστημίου εννοώντας φυσικά και διαφορετικά πράγματα. Γίνεται συνεπώς ολοένα πιο σαφές ότι δεν αρκεί να δηλώνουμε απλά υπερασπιστές του δημόσιου Πανεπιστημίου. Δεν αρκεί απλά να εναντιωνόμαστε κάθε φορά στο νέο νόμο - πλαίσιο χωρίς ταυτόχρονα να διατυπώνουμε και τις κατευθύνσεις για τις οποίες αγωνιζόμαστε. Στο σημείο αυτό υπενθυμίζουμε ότι ενώ ο προηγούμενος νόμος - πλαίσιο (νόμος Γιαννάκου) είχε καταδικαστεί από το 93% των αντιπροσώπων του 8ου συνεδρίου της ΠΟΣΔΕΠ και πολλοί από αυτούς οι οποίοι δήλωναν ότι δε θα τον εφαρμόσουν, τώρα έρχονται να υπερασπιστούν πλευρές του, έναντι του νέου νόμου - πλαισίου (νόμος Διαμαντοπούλου).

Είναι περισσότερο από αναγκαίο να ξεκαθαρίζουμε ότι το δημόσιο Πανεπιστήμιο για το οποίο καλούμε τον ελληνικό λαό να αγωνιστεί, θα λειτουργεί προς όφελός του και όχι προς όφελος των μονοπωλίων. Θα είναι πραγματικά δωρεάν καλύπτοντας τις ανάγκες για σίτιση και στέγαση του συνόλου των φοιτητών. Θα παρέχει πτυχία ως μοναδική προϋπόθεση για την πρόσβαση στο επάγγελμα, και όχι διαβατήρια για την ανεργία. Θα παρέχει σύγχρονη εκπαίδευση, υψηλού επιπέδου, που θα υπηρετεί το δρόμο ανάπτυξης προς όφελος του λαού, θα ετοιμάζει επιστημονικό δυναμικό ικανό να αναπτύξει στο έπακρο τις παραγωγικές και πνευματικές δυνατότητες της χώρας μας εξασφαλίζοντας την πρόοδο και την ευημερία των εργαζομένων. Καλούμε το σύνολο των εργαζομένων να αγωνιστεί για μια Ανώτατη Εκπαίδευση όπου δε θα υπάρχουν σχολές και τμήματα πολλών κατηγοριών, ταχυτήτων, ακαδημαϊκών επιπέδων και επαγγελματικών προοπτικών, όπου η πρόσβαση δε θα είναι όπως σήμερα, στοιχείο κυρίως οικονομικών δυνατοτήτων και λιγότερο ικανοτήτων.

Σε συμμαχία με το εργατικό - λαϊκό κίνημα καλούμε το λαό να αγωνιστεί για ριζικές αλλαγές σε επίπεδο κοινωνίας σ' ένα διαρκή αγώνα για την υπεράσπιση της ζωής μας και του μέλλοντος των παιδιών μας.