Παρασκευή 11 Φλεβάρη 2022
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Οι ψηφιακές δυνατότητες μπορούν να αξιοποιηθούν προς όφελος του λαού αν βγει από τη μέση το εμπόδιο του κέρδους

Με μεγάλο ενδιαφέρον η εκδήλωση για τις ψηφιακές επενδύσεις την οποία διοργάνωσε η ΤΟ Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής Αττικής του ΚΚΕ

Μαζική εκδήλωση - σύσκεψη, με θέμα «Ψηφιακές επενδύσεις. Κερδισμένοι και χαμένοι», πραγματοποίησε την Κυριακή 6 Φλεβάρη στο Πολιτιστικό Κέντρο ΟΤΕ η Τομεακή Οργάνωση Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ.

Την κεντρική ομιλία έκανε ο Ηλίας Τσιμπουκάκης, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Αττικής του ΚΚΕ και του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του Κόμματος, ενώ στην εκδήλωση υπήρχαν έκθεση βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής» και έκθεση με ταμπλό που επιμελήθηκε ομάδα εργασίας της Τομεακής Οργάνωσης.

Ανοίγοντας την εκδήλωση η Ολγα Κολιούση, μέλος του Τομεακού Γραφείου της Οργάνωσης, αναφέρθηκε στην επιλογή του θέματος, το οποίο απασχολεί τους εργαζόμενους του κλάδου και όχι μόνο (όπως άλλωστε επιβεβαιώθηκε και από τη συζήτηση που ακολούθησε την κεντρική ομιλία), ενώ παρέθεσε τις τελευταίες εξελίξεις επισημαίνοντας: «Η ανάπτυξη, οι επενδύσεις, ο ψηφιακός μετασχηματισμός της οικονομίας αποτελούν αυτήν την περίοδο αφήγημα της κυβέρνησης. 1 δισ. ευρώ μέσω του νέου ΕΣΠΑ για το διάστημα 2021 - 2027 κατευθύνονται για τον ψηφιακό μετασχηματισμό, έχουμε εξαγγελίες του υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης, μετά τις συναντήσεις που είχε με τους τέσσερις επικεφαλής των τηλεπικοινωνιακών παρόχων (OTE, "Vodafone", "Wind", "Nova"), για 448 έργα μέχρι το 2025, ενώ στον φετινό προϋπολογισμό τετραπλασιάζεται η χρηματοδότηση για το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Ταυτόχρονα έχουμε επενδύσεις από ξένους μονοπωλιακούς ομίλους ("Amazon Web Services", δημιουργία τριών data centers από τη "Microsoft", τα Κέντρα Καινοτομίας της "Pfizer", της "Cisco" κ.ά). Με βάση αυτά έχουμε ανοίξει τη συζήτηση στους χώρους δουλειάς σχετικά με το τι σημαίνουν αυτές οι επενδύσεις για τους εργαζόμενους, για τον λαό γενικότερα, τη δική μας θέση, και συνεχίζουμε και μέσω αυτής της εκδήλωσης».


Ξεκινώντας την κεντρική ομιλία, ο Ηλ. Τσιμπουκάκης σχολίασε τη σύγκλιση των αστικών κομμάτων: «Οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί για την "ψηφιακή" και "πράσινη" μετάβαση έχουν αμέριστη στήριξη, και μάλιστα χωρίς "αστερίσκους", από ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ - ΜέΡΑ25. Ουσιαστική στήριξη, παρά τις αντιπολιτευτικές "κορόνες", έχει η "αναπτυξιακή" πολιτική της ΝΔ από ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, όπως φάνηκε και στη συζήτηση του "αναπτυξιακού" νόμου, με την κριτική τους να μένει στο ότι "δεν είναι αρκετά αναπτυξιακός".

Ο αστικός σχεδιασμός βάζει τους εργαζόμενους στο στόχαστρο του επικοινωνιακού βομβαρδισμού για την "κοσμογονία" των 7 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης σε "ψηφιακές" επενδύσεις, για να αποκρύψει ότι αφορούν πρωτίστως τους ομίλους ενώ υπόσχεται δίκαιη ανάπτυξη για όλους».

Τόνισε ακόμα: «Η σημερινή περίοδος, της αλματώδους επιστημονικής και τεχνολογικής ανάπτυξης, από την αστική επιστημονική σκέψη έχει χαρακτηριστεί εποχή της "ψηφιακής οικονομίας" και του περάσματος στην "4η Βιομηχανική Επανάσταση". Μαζί με την προώθηση της "πράσινης" -"κυκλικής" οικονομίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, έχουν στόχο να αποκτήσει έρεισμα και αποδοχή στην εργατική τάξη και στα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα το νέο "Eldorado" χρυσοφόρων επενδύσεων, που οι διεθνείς μονοπωλιακοί όμιλοι εύχονται να αποτελέσουν κερδοφόρα διέξοδο για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαιά τους και ατμομηχανές της καπιταλιστικής ανάπτυξης τις επόμενες δεκαετίες.

Επιδιώκουν να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι να χρησιμοποιηθεί κρατικό και ευρωενωσιακό χρήμα για "πράσινες" και "ψηφιακές" επενδύσεις, ώστε να μειωθεί ο επιχειρηματικός κίνδυνος για το κεφάλαιο και να φορτωθεί στους κρατικούς και ευρωενωσιακούς προϋπολογισμούς, που πληρώνουν οι ίδιοι με τη φοροληστεία».

«Ανεξάρτητα από την κυβέρνηση, η αστική πολιτική με τη φοροαφαίμαξη του λαού τροφοδοτεί την καπιταλιστική ανάπτυξη στους εκάστοτε κλάδους προτεραιότητας», συνέχισε. «Σήμερα στην "πράσινη" και "ψηφιακή" μετάβαση, στον Τουρισμό, στις Μεταφορές, στην εφοδιαστική αλυσίδα και σε ορισμένους άλλους "εξωστρεφείς" κλάδους της μεταποίησης, όπως η ναυπηγική βιομηχανία, τρόφιμα και φάρμακα, υδατοκαλλιέργειες και αγροδιατροφικός τομέας».

Πιο αντιδραστικό το ψηφιακό αστικό κράτος

Αναφερόμενος στο «ψηφιακό κράτος», τόνισε ότι «ο "ψηφιακός μετασχηματισμός" του δεν είναι ουδέτερος, αλλά υπηρετεί τις ανάγκες ισχυροποίησης και αναβάθμισης των λειτουργιών του σε ακόμα πιο αντιδραστική κατεύθυνση.

Με το ψηφιακό φακέλωμα να δίνει τη δυνατότητα συγκέντρωσης και ταχύτατης επεξεργασίας του συνόλου των προσωπικών δεδομένων: Ιατρικών, οικονομικών, κοινωνικών επαφών, προτιμήσεων, συνηθειών και ενδιαφερόντων. Η ψηφιακή ταυτότητα, παρότι εμφανίζεται ως βήμα διευκόλυνσης στην επίδειξη στοιχείων και πιστοποιητικών Υγείας, αποτελεί προσπάθεια για την αποδοχή συγκέντρωσης και διάθεσης των προσωπικών δεδομένων και εξοικείωσης με τον έλεγχο.

Το "ψηφιακό κράτος" επεκτείνεται με άσκηση ελέγχου στη συνδικαλιστική δράση, μέσω τήρησης ηλεκτρονικών μητρώων των σωματείων σε κρατική βάση δεδομένων. Ενώ ο κρατικός έλεγχος των αρχαιρεσιών μέσω ηλεκτρονικών ψηφοφοριών δίνει τη δυνατότητα καταγραφής της επιλογής του ψηφοφόρου και ταυτόχρονα την ευχέρεια διαμόρφωσης αποτελέσματος. Δυνατότητες που πρόκειται να επεκταθούν, στην προοπτική θέσπισης ηλεκτρονικής ψηφοφορίας και στις εθνικές εκλογές.

Αναβαθμίζονται οι δυνατότητες παρακολούθησης και καταστολής με σύγχρονα ψηφιακά μέσα, με νόμιμη καταγραφή και επεξεργασία των δεδομένων κάθε πτυχής της κοινωνικής ζωής των "ψηφιακών πολιτών" στις "έξυπνες πόλεις".

Προωθείται η εγκατάσταση συστημάτων παρακολούθησης όλων των δράσεων στη ζωή μιας πόλης: Από το πόση Ενέργεια καταναλώνεται και πόσοι διαμένουν σε μια κατοικία, μέχρι την ποσότητα και το είδος απορριμμάτων ενός σπιτιού ("έξυπνοι κάδοι"). Από την παρακολούθηση και καταγραφή της κίνησης οχημάτων, μέχρι τους χώρους, τον αριθμό και τη διάρκεια της συνάθροισης κοινού. Οι εργαζόμενοι θα πληρώνουν ανταποδοτικά τέλη για υποδομές και δίκτυα συστημάτων καταγραφής και παρακολούθησης.

Το "ψηφιακό κράτος" αναβαθμίζει τη δυνατότητα να συλλέγει φόρους μέσω των ηλεκτρονικών συναλλαγών και μέσω της ψηφιοποίησης των φοροεισπρακτικών μηχανισμών να "συλλαμβάνει" μικρούς επαγγελματίες, αλλά όχι τους ομίλους, που έχουν πολλούς διαφορετικούς τρόπους νόμιμης φοροδιαφυγής».

Οχημα έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων

«Η ψηφιοποίηση των τραπεζών, παρά την εξοικονόμηση χρόνου, δεν άλλαξε την αντιμετώπιση μικροκαταθετών και δανειοληπτών, τα δάνεια των οποίων απορρίπτονται από "έξυπνα" συστήματα. Φέρνει διαδοχικά κύματα απολύσεων από τη μια, και εντατικοποίηση - αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης από την άλλη.

Το ηλεκτρονικό εμπόριο φέρνει αναδιαρθρώσεις, μαζικές απολύσεις, εντατικοποίηση της εργασίας όσων συσκευάζουν εκατοντάδες παραγγελίες και στον κλάδο των delivery.

Η τηλεργασία όχι απλά δεν "απελευθερώνει", αντίθετα αξιοποιείται για να αυξηθεί ο βαθμός εκμετάλλευσης. Είτε με κατάργηση της διάκρισης ελεύθερου - εργάσιμου χρόνου, ώστε να επεκταθεί ο εργάσιμος, είτε με αύξηση της εντατικοποίησης. Ενώ μεταφέρονται στις πλάτες των εργαζομένων λειτουργικές δαπάνες σε υποδομές και εξοπλισμό, ενισχύοντας την κερδοφορία».

Πεδίο σφοδρών ανταγωνισμών

Ο Ηλ. Τσιμπουκάκης επεσήμανε επίσης άλλη μια διάσταση του ζητήματος, και συγκεκριμένα το πώς η ψηφιακή οικονομία και οι ψηφιακές τεχνολογίες αποτελούν για τους ευρωπαϊκούς ομίλους πεδίο κερδοφορίας και ταυτόχρονα σφοδρών ανταγωνισμών με τις ΗΠΑ και την Κίνα:

«Η ΕΕ προσπαθεί να στηρίξει την επέκταση του ηλεκτρονικού εμπορίου, για να εξασφαλίσει τη διείσδυση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων στον σφοδρό ανταγωνισμό αμερικανικών και κινεζικών ομίλων για την πρωτοκαθεδρία.

Οι διακηρύξεις περί "προστασίας" δικαιωμάτων και προσωπικών δεδομένων των πολιτών, για να παρουσιαστεί η ΕΕ ως θύλακας "προστασίας" της ιδιωτικότητας μέσω του αντιδραστικού Γενικού Κανονισμού Προσωπικών Δεδομένων (GDPR), χρησιμοποιούνται στον ανταγωνισμό των ευρωπαϊκών έναντι αμερικανικών και κινεζικών πλατφορμών και μηχανών αναζήτησης.

Κορυφώνεται η διαπάλη ανάμεσα σε ισχυρές χώρες και ομίλους για τον έλεγχο των δικτύων 5G, ενώ η πρόσφατη κρίση οδήγησε σε μάχη για την εξασφάλιση επάρκειας μικροτσίπς για τη βιομηχανία κάθε χώρας της ΕΕ, σε βάρος των ανταγωνιστών.

Στην Ελλάδα, μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, η προσπάθεια προσέλκυσης επενδύσεων στον κλάδο των ΤΠΕ σχετίζεται με την προσπάθεια της άρχουσας τάξης για γεωπολιτική της αναβάθμιση στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μεσογείου.

Αλλωστε, η έλευση αμερικανικών κολοσσών για ψηφιακές επενδύσεις, εκτός από τις δυνατότητες κερδοφορίας, με το βλέμμα στραμμένο στα 7 δισ. ευρώ του "ψηφιακού μετασχηματισμού", δεν είναι καθόλου άσχετη με την ενίσχυση της στρατηγικής σχέσης με τις ΗΠΑ. Συνδέεται με τη μετατροπή ολόκληρης της επικράτειας, από την Κρήτη μέχρι τον Εβρο, σε προγεφύρωμα ταχείας ανάπτυξης στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στα νότια σύνορα της Ρωσίας».

Ο σοσιαλισμός θα απελευθερώσει τις παραγωγικές δυνάμεις, διασφαλίζοντας τις λαϊκές ανάγκες

Κλείνοντας, ο Ηλ. Τσιμπουκάκης υπογράμμισε:

«Οι στόχοι των ψηφιακών επενδύσεων όχι μόνο δεν μπορούν να συμβαδίσουν με τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες, να αξιοποιήσουν τις μεγάλες δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας προς όφελός τους, αλλά αντίθετα τις μετατρέπουν σε "κατάρα" για τον λαό.

Στον αντίποδα, η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός και ο εργατικός έλεγχος μπορούν να απελευθερώσουν τις δυνατότητες ανεμπόδιστης ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων. Να διασφαλίσουν τη συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, τη συνεχή βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και των όρων εργασίας, την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων στο φυσικό περιβάλλον.

Ο ψηφιακός μετασχηματισμός της κοινωνίας μπορεί να πραγματοποιηθεί προς όφελος της εργατικής τάξης, εάν εξαλειφθεί το πραγματικό εμπόδιο, το κριτήριο του κέρδους και η εκμετάλλευση.

Με εργαλείο τις ψηφιακές τεχνολογίες, οι εργαζόμενοι θα δούλευαν λιγότερο, θα απολάμβαναν περισσότερα, θα απελευθέρωναν χρόνο για τη συμμετοχή τους στην κοινωνική ζωή. Σε αυτήν την οργάνωση της κοινωνίας και της παραγωγής, οι ψηφιακές τεχνολογίες θα έχουν ουσιαστικό ρόλο στην ενίσχυση του κεντρικού σχεδιασμού.

Σε έναν κλάδο όπως των Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής, που βρίσκεται στην τεχνολογική αιχμή και αποτελεί την ατμομηχανή της καπιταλιστικής ανάπτυξης, επιμένουμε να αναδεικνύουμε επιθετικά τις δυνατότητες της τεχνολογίας και της επιστήμης. Το πώς οι εργαζόμενοι, οι μόνοι παραγωγοί του πλούτου, πρέπει να διεκδικήσουν σύγχρονους όρους ζωής, δουλειάς και αμοιβής, παίρνοντας την ιδιοκτησία, την οργάνωση και διεύθυνση της παραγωγής στα χέρια τους».

ΣΑΧΕΛ - ΔΥΤΙΚΗ ΑΦΡΙΚΗ
Μπαράζ πραξικοπημάτων εν μέσω σφοδρών ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών

Υποστηρικτές του πρόσφατου πραξικοπήματος στην Μπουρκίνα Φάσο διαδηλώνουν κρατώντας ρωσικές σημαίες και με συνθήματα κατά της Γαλλίας
Υποστηρικτές του πρόσφατου πραξικοπήματος στην Μπουρκίνα Φάσο διαδηλώνουν κρατώντας ρωσικές σημαίες και με συνθήματα κατά της Γαλλίας
Τα αλλεπάλληλα πραξικοπήματα του 2021 και του πρώτου μήνα του 2022 σε χώρες της Δυτικής Αφρικής και του Σαχέλ, συγκεκριμένα σε Μάλι, Γουινέα - Κόνακρι, Σουδάν και Μπουρκίνα Φάσο, όπως και η μία αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στη Γουινέα - Μπισάου μόλις την Τρίτη 1 Φλεβάρη, δεν ήρθαν από το πουθενά, ούτε αποτελούν συμπτώματα «επιδημίας»...

Αποτελούν αντίθετα εξελίξεις άμεσα συνδεδεμένες με τους σφοδρούς ανταγωνισμούς των ισχυρότερων ιμπεριαλιστικών κέντρων του πλανήτη, που κονταροχτυπιούνται και σε αυτήν την κρίσιμη περιοχή, με τον τεράστιο ορυκτό πλούτο, τη στρατηγική θέση και τις πολλές δυνατότητες που διαθέτει.

Η όξυνση των ανταγωνισμών και το «πολυεργαλείο» των τζιχαντιστών

Το Σαχέλ, η αχανής περιοχή νότια της ερήμου Σαχάρας, από τις ακτές της Σενεγάλης και της Μαυριτανίας μέχρι τα παράλια της Ερυθράς Θάλασσας, όπως και η ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Αφρικής, προκαλούν ολοένα και περισσότερο το «ενδιαφέρον» τόσο της Δύσης (με «πρώτα βιολιά» ΗΠΑ και Γαλλία) όσο και των «στρατηγικών ανταγωνιστών» της, Ρωσίας και Κίνας.

Ο σημαντικός ορυκτός πλούτος χωρών της περιοχής σε χρυσό, διαμάντια, πετρέλαιο, φώσφορο, φυσικό αέριο, ουράνιο, χαλκό, υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες και οι ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες για τις «πράσινες» μπίζνες μέσω Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, τραβούν σαν «μαγνήτης» ισχυρά μονοπώλια. Οι λυσσαλέοι ανταγωνισμοί οξύνονται με στόχο το ξαναμοίρασμα της πίτας μεταξύ των ΗΠΑ, παλιών αποικιοκρατικών δυνάμεων (π.χ. Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία) και νέων «παιχτών» (Κίνα, Ρωσία, Τουρκία).

«Πολυεργαλείο» για τις πολύμορφες παρεμβάσεις όλων των παραπάνω δυνάμεων, καθώς και για τις συμφωνίες και τα παζάρια τους με τις ντόπιες κυβερνήσεις, αποτελεί για ακόμα μια φορά η «καταπολέμηση της τρομοκρατίας».

Ετσι, οι ΗΠΑ εδώ και μία 20ετία επεκτείνουν τη στρατιωτική δράση στην Αφρική με αυτό το πρόσχημα. Οι εκατοντάδες «αντιτρομοκρατικές» ασκήσεις και «εκπαιδεύσεις» που γίνονται από τη Διοίκηση Αφρικής του αμερικανικού στρατού (AFRICOM) επιδιώκουν υποτίθεται την «πάταξη» της «Αλ Κάιντα» και του «Ισλαμικού Κράτους». Στην πράξη, βέβαια, οι παραπάνω οργανώσεις και τα παρακλάδια τους («Αλ Σαμπάμπ», «Μπόκο Χαράμ») έχουν αυξήσει τις επιθέσεις σχεδόν σε όλη την αφρικανική ήπειρο, κάνοντας πέρσι θεαματική εμφάνιση ακόμη και στη Μοζαμβίκη.

Το ίδιο πρόσχημα της αντιμετώπισης των τζιχαντιστών αξιοποίησε και η Γαλλία, η οποία ενίσχυσε τα στρατεύματά της στο Μάλι το 2013, στήνοντας την επιχείρηση «Barkhane», με παράλληλη συμμετοχή σε συναφείς αποστολές της ΕΕ, στις οποίες το Παρίσι έχει τον πρώτο ρόλο (EUTM Mali, EUCAP Sahel και Takuba). Η Γαλλία, πρώην αποικιοκρατική δύναμη στην περιοχή, επιχειρεί να διατηρήσει μια «σφαίρα επιρροής» σε Βόρεια και Δυτική Αφρική, με στόχο να εξασφαλίσει μεταξύ άλλων φθηνές πρώτες ύλες στα γαλλικά μονοπώλια (π.χ. «Τotal», «Areva» κ.ά.), κερδοφόρες μπίζνες εκμετάλλευσης του μεγάλου ορυκτού πλούτου, αλλά και ακόμη φθηνότερα εργατικά χέρια μέσω μεταναστευτικών ροών.

Η ισχυρή παρουσία της Κίνας και η σημαντική ενίσχυση της Ρωσίας

Την ίδια ώρα, κινέζικα μονοπώλια πάνω από μία 25ετία έχουν καταφέρει να ενισχύσουν τη θέση τους σε δεκάδες αφρικανικές χώρες, φτιάχνοντας τεράστια έργα υποδομών, με στόχο την προώθηση οικονομικών και γεωπολιτικών συμφερόντων του Πεκίνου (που περνούν μέσω της πρωτοβουλίας «Μία Ζώνη - Ενας Δρόμος»), στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με τις ΗΠΑ για τη διεθνή πρωτοκαθεδρία τον 21ο αιώνα.

Η Ρωσία, από την πλευρά της, χωρίς αντίστοιχη οικονομική ισχύ με αυτήν της Κίνας στην Αφρική, αξιοποιεί τις μεγάλες στρατιωτικές της δυνατότητες ως ατού στους εντεινόμενους δεσμούς της με κυβερνήσεις της περιοχής.

Η «διαιώνιση» και επέκταση της δράσης των τζιχαντιστών προσφέρει ένα πολύ καλό πρόσχημα στις ΗΠΑ, στη Γαλλία και άλλες χώρες της Δύσης να διατηρούν τη στρατιωτική τους παρουσία και τον ρόλο τους στην περιοχή, βάζει εμπόδια στα σχέδια διεύρυνσης της οικονομικής διείσδυσης της Κίνας. Σημαντικά τμήματα των αστικών τάξεων αυτών των χωρών, ωστόσο, επιθυμώντας να εδραιώσουν τη θέση τους και να ανοίξουν πιο πρόσφορο έδαφος για κερδοφόρες μπίζνες, βλέπουν στη στρατιωτική δύναμη της Ρωσίας (με «παράσημο» και την αντιμετώπιση των τζιχαντιστών στη Συρία) μια αποτελεσματικότερη «εναλλακτική» για τους σκοπούς τους.

Το γερό μπάσιμο της Μόσχας, συχνά μέσω μισθοφορικών στρατιωτικών σωμάτων, έγινε πρώτα στη Λιβύη, στις συγκρούσεις που ακολούθησαν την ιμπεριαλιστική ΝΑΤΟική επέμβαση του 2011. Μετά επεκτάθηκε στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, έναντι των τζιχαντιστών της οργάνωσης ΣΕΛΕΚΑ (που συνέχιζαν τη δράση τους, παρά τα χρόνια στρατιωτικών «αντιτρομοκρατικών» αποστολών υπό την ηγεσία της Γαλλίας). Ακολούθησε το Τσαντ (με ρωσική στήριξη στη μεριά των αντικαθεστωτικών ενόπλων της οργάνωσης «Front for Change and Concord in Chad») και μετά ήρθε η σειρά του Μάλι. Καθώς φαίνεται, κοντοζυγώνει και η σειρά της Μπουρκίνα Φάσο...

Η εμφάνιση της ρωσικής μισθοφορικής εταιρείας «Wagner Group» το 2018 στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (ΚΑΔ) πάτησε στο έδαφος της «αποτυχίας» της «γαλλικής αντιτρομοκρατικής βοήθειας». Οι Ρώσοι μισθοφόροι συνέβαλαν στην ουσιαστική ήττα της οργάνωσης ΣΕΛΕΚΑ, ενώ ο συνεργάτης του Πούτιν, Βαλέρι Ζαχάροφ, επιβλήθηκε έκτοτε ως ο αδιαμφισβήτητος στρατιωτικός σύμβουλος εθνικής ασφάλειας της προεδρίας της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας. Μετά τη ρωσική παρέμβαση, ο Φοστέν-Αρσάνζ Τουαντερά κέρδισε τον Δεκέμβρη του 2020 την επανεκλογή του στον προεδρικό θώκο, σύσφιξε ακόμα περισσότερο τις στενές σχέσεις με τη Μόσχα και ενίσχυσε την απόσταση από την ΕΕ.

Επιτάχυνση εξελίξεων στο Μάλι

Με ιδιαίτερα γρήγορους ρυθμούς επιταχύνονται οι εξελίξεις και στο Μάλι, όπου η στρατιωτική κυβέρνηση της χώρας προχωρά σε ρήξη με τη Γαλλία και τους συμμάχους της, την ίδια ώρα που ενισχύεται πολύμορφα η συνεργασία με τη Ρωσία.

Η εννιάχρονη δράση της γαλλικής «αντιτρομοκρατικής» αποστολής που μετεξελίχθηκε τον Αύγουστο του 2014 στην επιχείρηση «Barkhane», δεν οδήγησε σε αντιμετώπιση των τζιχαντιστών. Πέρα από τους τουλάχιστον 53 Γάλλους στρατιώτες που έχουν σκοτωθεί από πυρά τζιχαντιστών της «Αλ Κάιντα» και του «Ισλαμικού Κράτους», έχουν σκοτωθεί πάνω από 6.000 Μαλινέζοι άμαχοι και έχουν εκτοπιστεί πάνω από 2 εκατομμύρια άλλοι.

Ενα μέρος της αστικής τάξης του Μάλι (που είναι η τρίτη χώρα σε παραγωγή χρυσού σε όλη την Αφρική...) φαίνεται ότι είδε με μεγάλο ενδιαφέρον την παρέμβαση των ρωσικών μισθοφορικών δυνάμεων στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.

Τον Αύγουστο του 2020 έγινε πραξικόπημα, με αποτέλεσμα την ανατροπή του επί χρόνια Προέδρου Ιμπραχίμ Μπουμπακάρ Κεϊτά από το στρατό. Τον Μάη του 2021 ακολούθησε νέο πραξικόπημα από άλλους αξιωματικούς του στρατού, με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Ασίμι Γκοϊτά, που ανέλαβε τα ηνία ως επικεφαλής της «Εθνικής Επιτροπής Σωτηρίας του Λαού», αξιοποιώντας και τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

O Γκοϊτά, που είχε κατά το παρελθόν συμμετέχει σε «αντιτρομοκρατικά» γυμνάσια του αμερικανικού στρατού (όπου γνώρισε τον «ομοϊδεάτη» του, συνταγματάρχη Μαμάντι Ντουμπούγια που ανέτρεψε τον Σεπτέμβρη του 2021 τον Πρόεδρο της Γουινέας - Κόνακρι, Αλφα Κοντέ) στράφηκε στη Ρωσία. Παράλληλα αύξησε την «απόσταση» από τη Γαλλία, κατηγορώντας την πως εγκατέλειψε τη χώρα του στους τζιχαντιστές μετά την επιλογή του Προέδρου Εμ. Μακρόν να κλείσει τον περασμένο Δεκέμβρη τρεις από τις τέσσερις μεγάλες βάσεις της.

Η Μόσχα δεν έχασε την ευκαιρία. Τον περασμένο Οκτώβρη η κυβέρνηση Πούτιν έστειλε στο Μάλι τέσσερα στρατιωτικά ελικόπτερα, όπλα και πυρομαχικά, ενώ πέρα από τις καταγγελίες δυτικών δυνάμεων για την παρουσία Ρώσων μισθοφόρων, ακολούθησε και η επίσημη αποστολή Ρώσων στρατιωτών, στο όνομα της «εκπαίδευσης» του μαλινέζικου στρατού στους ρωσικούς εξοπλισμούς.

«Δεύτερες σκέψεις» για το «μέλλον» της στρατιωτικής αποστολής «Takuba»

Οι στενές σχέσεις της κυβέρνησης Γκοϊτά με τη Ρωσία επιταχύνουν εξελίξεις.

Η Σουηδία προ μερικών βδομάδων ανακοίνωσε πρώτη πως αποχωρεί από τη δύναμη «Takuba» της ΕΕ στο Μάλι. Στα τέλη του περασμένου Γενάρη, η κυβέρνηση του Μάλι απαίτησε και επέβαλε επίσης - παρά τις διαμαρτυρίες της Γαλλίας και άλλων χωρών της ΕΕ - την αποχώρηση των Δανών στρατιωτικών που συμμετείχαν στη δύναμη «Takuba», καταγγέλλοντας ότι αναπτύχθηκαν παράνομα και παράτυπα, χωρίς τη συναίνεσή της. Επιπλέον προειδοποίησε πως εξετάζει «όλες τις αμυντικές και στρατιωτικές συμφωνίες», προκειμένου να εξασφαλίσει πως δεν παραβιάζονται τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Στις 28 Γενάρη η Γαλλία και άλλες 15 χώρες της ΕΕ που συμμετέχουν στην αποστολή «Takuba» ανακοίνωσαν πως θα επανεξετάσουν τη στάση τους σε ό,τι αφορά το «μέλλον» της πριν τα μέσα Φλεβάρη.

Τρεις μέρες μετά, στις 31/1, η κυβέρνηση του Μάλι ζήτησε από τον Γάλλο πρέσβη να εγκαταλείψει τη χώρα με αφορμή τις απαξιωτικές για τη χώρα δηλώσεις των Γάλλων υπουργών Εξωτερικών Ζαν Ιβ Λε Ντριάν και Αμυνας Φλοράνς Παρλί.

Μεσοβδόμαδα, η Φλ. Παρλί είπε πως η Γαλλία δεν είναι διατεθειμένη να παραμείνει «με κάθε τίμημα» στο Μάλι.

Ακολούθησε η Γερμανίδα ΥΠΕΞ Αναλένα Μπέρμποκ, που μιλώντας στην εφημερίδα «Suddeutsche Zeitung» τόνισε: «Θα πρέπει ειλικρινά να αναρωτηθούμε εάν πληρούνται οι όροι για την επιτυχία της κοινής δέσμευσής μας... Η δέσμευσή μας δεν είναι αυτοσκοπός».

Οι δηλώσεις αυτές δεν αποκλείεται να ανοίγουν το δρόμο στην αποχώρηση Ευρωπαίων στρατιωτών της αποστολής «Takuba», ενώ δεν έχουν περάσει καλά - καλά δύο χρόνια αφότου πήραν την πολιτική απόφαση για τη συγκρότησή της στις 27/3/2020 οι κυβερνήσεις σε Βέλγιο, Τσεχία, Δανία, Εσθονία, Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία, Νορβηγία, Πορτογαλία, Σουηδία, Βρετανία.

Στην αποστολή αυτή, στο πολεμικό «σφαγείο» του Μάλι έσπευσε να δηλώσει ενδιαφέρον να συμμετάσχει και η ελληνική κυβέρνηση, στο πλαίσιο του «αμυντικού συμφώνου» με τη Γαλλία και της βαθύτερης εμπλοκής σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς.

Σε κάθε περίπτωση, οι κρίσιμες αποφάσεις αναμένονται κοντά στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής ΕΕ - Αφρικανικής Ενωσης, στα μέσα Φλεβάρη στις Βρυξέλλες.

Το πραξικόπημα στην Μπουρκίνα Φάσο

Οι καταιγιστικές εξελίξεις δεν άφησαν ανεπηρέαστη ακόμη μία χώρα της περιοχής, όπου επίσης αναπτύσσουν σημαντική ένοπλη δράση οι τζιχαντιστές.

Η Μπουρκίνα Φάσο στις 24 Γενάρη έζησε ένα ακόμη πραξικόπημα, κατά της κυβέρνησης του Προέδρου Ροκ Καμπορέ. Ο Καμπορέ επίσης κατηγορήθηκε για «ανικανότητα» στην πάταξη των τζιχαντιστών και για διαφθορά.

Για το στρατιωτικό πραξικόπημα στη χώρα (που επίσης παράγει μεγάλες ποσότητες χρυσού ετησίως) αξιοποιήθηκαν ως «μοχλός» για άλλη μια φορά ο λεγόμενος «αγώνας κατά της τρομοκρατίας» και οι επικλήσεις των πραξικοπηματιών για αποτελεσματικότερη διεξαγωγή του.

Μάλιστα, το πραξικόπημα συνοδεύτηκε από διαδηλώσεις στο κέντρο της πρωτεύουσας Ουαγκαντούγκου, με συνθήματα κατά της Γαλλίας και υπέρ της Ρωσίας, η σημαία της οποίας κυμάτιζε στα χέρια διαδηλωτών...

Ολο το παραπάνω «ντόμινο» βέβαια οδηγεί σε νέα μεγάλη όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή, με ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους για τους λαούς, οι οποίοι δεν μπορούν να περιμένουν καμία «ασφάλεια» ούτε από τις εγχώριες αστικές τάξεις και τους στρατιωτικούς, ούτε και «επιλέγοντας» οποιονδήποτε από τους ξένους «προστάτες».


Δ. Ορφ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ