«Εύλογα θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί γιατί αυτός ο ντόρος για τα πανεπιστήμια από την αρχή της ακαδημαϊκής χρονιάς... Με τα εκατοντάδες δημοσιεύματα και ρεπορτάζ στα ΜΜΕ, συνεχείς συλλογικές - αγωνιστικές διεργασίες και κινητοποιήσεις μέσα και έξω από τα αμφιθέατρα, μαζικές Γενικές Συνελεύσεις των Φοιτητικών Συλλόγων κ.ο.κ.

Η απάντηση δεν είναι άλλη από την ίδια την πραγματικότητα που ζουν οι φοιτητές καθημερινά. Γιατί, για να σπουδάσουμε, να πάρουμε το πτυχίο μας, να αναπτύξουμε την επιστήμη μας, αντιμετωπίζουμε δεκάδες εμπόδια, αναγκαζόμαστε να βάλουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη. Γιατί, παρά την ατομική προσπάθεια που καταβάλλουμε, το μέλλον παραμένει αβέβαιο, γεμάτο άγχος και ανασφάλεια.

Μέσα σ' όλα αυτά, η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζει νέο νόμο - πλαίσιο, με τον οποίο - όπως λέει - θα σβήσει "τις παθογένειες του παρελθόντος" και θα "δώσει στα πανεπιστήμια την αξία που πρέπει να πάρουν"...

• Ενισχύονται οι κατηγοριοποιήσεις αποφοίτων - πτυχίων - πανεπιστημίων σε α, β, γ κατηγορίες. Η λεγόμενη ανταγωνιστικότητα πτυχίων - αποφοίτων - Ιδρυμάτων έχει αποτελέσει διαχρονικά όχημα για την αποσύνδεση πτυχίου - επαγγέλματος, διαμόρφωσης φοιτητών - αποφοίτων πολλών ταχυτήτων, ιδρυμάτων 1ης και 2ης κατηγορίας.

Κάποια παραδείγματα:

-- Οι διαβαθμίσεις στα πτυχία των μηχανικών (4ετείς σπουδές, 5ετείς, μάστερ) έχουν αποτελέσει πολιορκητικό κριό για όλους τους αποφοίτους, οδηγώντας τα δικαιώματα όλων προς τα κάτω, ανοίγοντας το δρόμο για το απαράδεκτο καθεστώς εργασίας με "μπλοκάκι", μετατρέποντας σε προσωπική και πανάκριβη ευθύνη την αναγκαία επιμόρφωση των αποφοίτων.

-- Οι πανεπιστημιοποιήσεις των πρώην ΤΕΙ, που στόχο είχαν την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους, έχουν οδηγήσει τα ιδρύματα αυτά σε σοβαρά προβλήματα λειτουργίας, οι φοιτητές και το διδακτικό προσωπικό είναι εγκλωβισμένοι σε ατελείωτα προβλήματα. Το μόνο που προχωράει είναι οι μπίζνες με τοπικούς επιχειρηματικούς φορείς και περισσότερα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά.

-- Η λογική "ισχυρό - ανταγωνιστικό πτυχίο" στις σχολές Νομικής έχει οδηγήσει, εκτός από το απαράδεκτο καθεστώς εξέτασης και πληρωμής για την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, που αποτελεί πλήρη αποσύνδεση πτυχίου - επαγγέλματος, στη συζήτηση για περαιτέρω εξετάσεις ή και σχολή μετά το 1ο πτυχίο, με σκοπό να διαφοροποιηθούν πιο έντονα οι απόφοιτοι στο εργασιακό μέλλον που τους περιμένει!

• Προχωρά η βαθύτερη σύνδεση της αξιολόγησης των Ιδρυμάτων, του προσωπικού τους και κάθε πτυχής της λειτουργίας τους με την κρατική χρηματοδότηση, με κριτήριο τα ζητούμενα της αγοράς.

Οσα Ιδρύματα και Τμήματα δεν αξιολογούνται καλά με τα στάνταρ των επιχειρήσεων, θα υποχρηματοδοτούνται και τελικά θα κλείνουν. Θα υπάρχουν τα "καλά" Τμήματα, αυτά που έχουν πέραση (πρόσκαιρα ίσως), και αυτά που δεν πουλάνε στην αγορά... Για να αναβαθμιστούν τα Ιδρύματα στην αξιολόγηση, θα πρέπει να μετακυλήσουν ακόμα περισσότερο το κόστος σπουδών στους φοιτητές (δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, σε προπτυχιακά, ξενόγλωσσα ή μη, "τέλη" στις παροχές φοιτητικής μέριμνας), να ξεπουλήσουν υποδομές σε ιδιώτες, την ώρα που δεν υπάρχουν υποδομές για εκπαιδευτικούς σκοπούς και για τη φοιτητική μέριμνα (!), να παραδώσουν τη λειτουργία των Ιδρυμάτων στην "τύχη" των χορηγών και των διαφόρων επενδυτών.

• Ενισχύεται η αυτονομία και αυτοδιοίκηση των Ιδρυμάτων. Το κάθε Τμήμα θα υπολογίζει για λογαριασμό του - κι αν του βγαίνει - τι καθηγητές, τι προγράμματα σπουδών, τι έρευνα, τι υποδομές θα εξασφαλίζει. Οπως κάνει το Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Πάτρας, που συζητά δίδακτρα στο προπτυχιακό, όπως έκαναν η πλειοψηφία των σχολών, γενικεύοντας τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, όπως κάνουν σε πολλές εστίες, όπου έχουν μπει νοίκια!
• Αποδεσμεύεται πλήρως η έρευνα από όποια σύνδεση υπήρχε μέχρι στιγμής με το υπόλοιπο εκπαιδευτικό και επιστημονικό έργο στα πανεπιστήμια. Οι διάφοροι επιχειρηματίες γίνονται περισσότερο ελεύθεροι να αξιοποιούν τζάμπα τις υποδομές και το προσωπικό των Ιδρυμάτων προς όφελός τους, να αυξάνουν την εντατικοποίηση και τη χωρίς δικαιώματα δουλειά των νέων ερευνητών, να αξιοποιούν όπως θέλουν τα αποτελέσματα της ερευνητικής δραστηριότητας.

Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει τον κύκλο της επίθεσης στα μορφωτικά δικαιώματά μας με βάση τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) και του ΟΟΣΑ. Ο νέος νόμος - πλαίσιο δεν αποτελεί "τομή", όπως λέει η κυβέρνηση, αλλά συνέχεια όλων των προηγούμενων νόμων και κατευθύνσεων της ΕΕ για τη διαμόρφωση του περιβόητου "σύγχρονου ευρωπαϊκού πανεπιστημίου", που το ζούμε και το πληρώνουμε ήδη πολύ ακριβά. Ολες οι κυβερνήσεις "έχτιζαν" σε αυτήν την κατεύθυνση (βλ. πανεπιστημιοποιήσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ). Αλλωστε, τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής, που χρόνια εφαρμόζεται στις άλλες χώρες της ΕΕ, τα ξέρουμε ήδη (φοιτητοδάνεια, δίδακτρα στα δημόσια πανεπιστήμια, τζάμπα "εθελοντική" δουλειά των φοιτητών, πανεπιστήμια των "φτωχών" και πανεπιστήμια των "ελίτ" κ.λπ.).

Επιβεβαιώνεται πως η κατάργηση του ασύλου, η βίαιη καταστολή και συκοφάντηση αγωνιστικών διεργασιών των φοιτητών είναι η άλλη όψη της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου. Το μόνο άσυλο που αναγνωρίζουν οι κυβερνήσεις είναι αυτό της επιχειρηματικής δράσης, η μόνη ελευθερία ιδεών είναι αυτή που υπερασπίζεται τους εκμεταλλευτές και το σύστημά τους.

Η ζωντανή συμμετοχή, η δράση, η οργάνωση, η αλληλεγγύη είναι αρετές που το σύστημα, τα κόμματά του και οι διάφοροι μηχανισμοί του προσπαθούν να συκοφαντήσουν και να διαγράψουν από τη ζωή του λαού και της νεολαίας ως κάτι ξεπερασμένο και παλιομοδίτικο, επιδιώκοντας να βάλουν στη θέση τους τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, την ψηφιακή δήθεν δημοκρατία, με στόχο οι εργαζόμενοι και οι νέοι, αποξενωμένοι από την ενεργητική συμμετοχή και δράση, να περιορίζονται σε ρόλο "follower", που το πολύ - πολύ θα εκφράζουν τη γνώμη τους με "likes", θα έχουν την ψευδαίσθηση της συμμετοχής, στην ουσία όμως θα αποτελούν το ντεκόρ για να επικυρώνουν προειλημμένες αποφάσεις.

Στο πανεπιστήμιο που διαμορφώνουν, τους είναι βάρος οι διεκδικήσεις, η συλλογική δράση των φοιτητών, γι' αυτό και ανοίγουν συζήτηση και στηρίζουν τέτοιες πρωτοβουλίες, που στόχο έχουν τη διάλυση των συλλόγων, να μην ακούγεται η φωνή των φοιτητών, τα δίκαια αιτήματά τους. Ουσιαστικά, με κάθε τρόπο ενισχύουν την απομόνωση!

Οι ανάγκες μας για μόρφωση - δουλειά - ζωή με σύγχρονα δικαιώματα δεν χωράνε στο σημερινό σύστημα της εκμετάλλευσης και της αδικίας. Η ψηφιακή οικονομία, η λεγόμενη "4η βιομηχανική επανάσταση" αποδεικνύουν ότι μπορούμε να ζήσουμε πολύ καλύτερα και όχι στα ασφυκτικά όρια της "κανονικότητας" που θέλουν να δεχτούμε. Ο αγώνας που δίνουμε σήμερα για σπουδές και δουλειά με δικαιώματα, αντιμετωπίζοντας την επίθεση κυβερνήσεων - ΕΕ - κεφαλαίου, βάζοντας εμπόδια στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, μπορεί να δυναμώσει περισσότερο όσο δυναμώνει:

-- Η πεποίθηση, η αντοχή, η γνώση ότι μπορούμε και θα καταφέρουμε να χτίσουμε, μαζί με τον εργαζόμενο λαό, την κοινωνία και το πανεπιστήμιο που πραγματικά θα αναπτύσσονται με γνώμονα τις ανάγκες κάθε επιστήμης, με στόχο τη λαϊκή ευημερία, τον σοσιαλισμό.

-- Η αμφισβήτηση της πολιτικής κυβερνήσεων - ΕΕ, που "εκτελούν" καθημερινά τα δικαιώματά μας, για να αυξήσουν τα κέρδη των καπιταλιστών.

-- Η διεκδίκηση όλων αυτών που έχουμε πραγματικά ανάγκη σήμερα για να σπουδάσουμε και να ζήσουμε, κόντρα σε λογικές ήττας και συμβιβασμού, όπως "δεν μπορούμε να ζητάμε πολλά", "ό,τι και να κάνουμε το σύστημα είναι ανίκητο".

-- Ο κοινός αγώνας φοιτητών, εργαζομένων, λαού, που αποτελεί τη μεγαλύτερη δύναμη απέναντι στον κοινό αντίπαλο.

Κόντρα σε αντιλαϊκή πολιτική και καταστολή, αντεπίθεση για τα σύγχρονα δικαιώματά μας!».

• Ανακοίνωση της ΚΝΕ για τις εξελίξεις στα πανεπιστήμια και τις φοιτητικές κινητοποιήσεις
• Ρεπορτάζ από την 20ή Γενική Συνέλευση της ΠΟΔΝ και την παρουσία της ΚΝΕ σε αυτήν
• Αρθρο: Η Φυσική στο Λύκειο: Διδάσκοντας την Ημιμάθεια
• Νέα πρωτοβουλία της ΕΕΔΥΕ για καλλιτεχνική δημιουργία στα σχολεία, με θέμα «Για Μεσόγειο θάλασσα γέφυρα ειρήνης, φιλίας, αλληλεγγύης των λαών. Ενωσε κι εσύ τη φωνή σου στην πάλη των λαών ενάντια στον πόλεμο, στη φτώχεια και τον ξεριζωμό»

Η Γραμματεία της ΕΕΔΥΕ απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς και γονείς «συστήνοντας» την πρωτοβουλία της, που τα προηγούμενα χρόνια έχει δώσει σημαντικές δημιουργίες από μαθητές οι οποίοι με λόγο, εικόνα, βίντεο, μουσική, θεατρικά δρώμενα, εικαστικά και με όποιον τρόπο καλλιτεχνικής έκφρασης επιλέγουν, μιλούν για το θέμα της. Η διάρκεια της φετινής πρωτοβουλίας είναι από τον Νοέμβρη 2019 μέχρι τον Ιούνη του 2020 και τα έργα των μαθητών θα παρουσιαστούν σε εκδηλώσεις των Επιτροπών Ειρήνης της κάθε περιοχής, στο τέλος της σχολικής περιόδου ή σε εκδηλώσεις των ίδιων των σχολείων, με βάση την προηγούμενη θετική εμπειρία.

Σε επιστολή της προς εκπαιδευτικούς και γονείς, η ΕΕΔΥΕ αναφέρεται στο περιεχόμενο της φετινής πρωτοβουλίας, περιγράφοντας τα φυσικά χαρακτηριστικά, τη γεωγραφία της Μεσογείου, τους ανταγωνισμούς και την προσφυγιά που γεννούν οι πολεμικές συγκρούσεις και επεμβάσεις. «Ο υποθαλάσσιος πλούτος - πετρέλαιο, φυσικό αέριο - σε συνδυασμό με τη γεωστρατηγική σημασία των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων και τις διαδρομές των αγωγών, έχει συγκεντρώσει στη λεκάνη της Μεσογείου έναν πρωτοφανέρωτο στην ιστορία της ανθρωπότητας αριθμό πολεμικών μέσων και στρατιωτικών δυνάμεων. Πρόκειται για αποτέλεσμα των ανταγωνισμών ανάμεσα σε μεγάλα κράτη, όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα κ.ά. Πηγή και βασική αιτία της όξυνσης όλων αυτών των ανταγωνισμών, του ξεσπάσματος πολεμικών συγκρούσεων και επεμβάσεων, δεν είναι άλλη από το κυνήγι του κέρδους ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους και τα ισχυρά κράτη, ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο κομμάτι από τη μοιρασιά της λείας, του πλούτου δηλαδή που βρίσκεται στην περιοχή και παράγουν οι ίδιοι οι λαοί. Η θάλασσα της Μεσογείου κόβεται σε "οικόπεδα" και μοιράζεται σε επιχειρηματικούς ομίλους για να αντλήσουν τον πλούτο της, κάνοντας την ευρύτερη περιοχή μας πεδίο σύγκρουσης για τα κέρδη τους», σημειώνει. Αναφέρεται στο πέρασμα της Μεσογείου, με τα αμέτρητα θύματα - ανάμεσά τους και παιδιά - από πρόσφυγες και μετανάστες που ξεριζώνονται από τις πολεμικές συγκρούσεις, τις επεμβάσεις στις δύο ηπείρους, Ασία και Αφρική. «Από αυτήν την κατάσταση δε μένει απέξω η χώρα μας. Από τη μια δέχεται καθημερινά εκατοντάδες ξεριζωμένους που ζουν σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης, λειτουργώντας ουσιαστικά ως αποθήκη ψυχών. Από την άλλη συμμετέχει σε στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό - σε χώρες όπου μαίνονται πολεμικές επεμβάσεις - ενώ φιλοξενεί παράλληλα ένα τεράστιο δίκτυο ευρωατλαντικών βάσεων και υποδομών που πληθαίνουν. Από αυτές τις βάσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια έχουν εξαπολυθεί μια σειρά πόλεμοι και επιθέσεις (Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία κ.λπ.), άρα λειτουργούν ταυτόχρονα και ως στόχος επιθέσεων σε ενδεχόμενη πολεμική σύγκρουση», τονίζει.

«Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, απέναντι σε αυτές τις εικόνες που μας πληγώνουν καθημερινά, καλούνται οι μαθητές του σχολείου σας να πάρουν θέση με τη δική τους μοναδική ευαισθησία και οπτική στα πράγματα. Να στείλουν μήνυμα αντίστασης ενάντια σε όλους τους πολεμικούς ανταγωνισμούς και σχεδιασμούς, ενάντια στο ρατσισμό και στην ξενοφοβία. Ταυτόχρονα, να στείλουν μήνυμα ελπίδας, ώστε μέσα από την πάλη του κάθε λαός, και ο δικός μας, να γίνει νοικοκύρης στον τόπο του. Η χώρα μας και καμία άλλη χώρα δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνεται πολεμικό ορμητήριο, ούτε στόχος επιθέσεων, ούτε φυλακή για τους ξεριζωμένους», αναφέρει μεταξύ άλλων.

Σε μία απόφαση ουσιαστικής κατάργησης του ασύλου ελεύθερης διακίνησης ιδεών και απόψεων προχώρησε χτες, Τρίτη, η Γενική Συνέλευση (ΓΣ) των καθηγητών του τμήματος Νομικής του ΑΠΘ, απαγορεύοντας τη διοργάνωση κομματικών εκδηλώσεων στο κτίριο του τμήματος.

Η αντιδραστική αυτή απόφαση λήφθηκε με αφορμή τη στοχοποίηση από καθηγητή του τμήματος της εκδήλωσης που πραγματοποίησαν στις 22 Νοέμβρη η Κομματική Οργάνωση Δικηγόρων του ΚΚΕ και οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ με θέμα «Οι θέσεις του ΚΚΕ απέναντι στην αντιδραστική πολιτική στη δικαιοσύνη - Το παράδειγμα της δίκης της Χρυσής Αυγής».

Ο συγκεκριμένος πανεπιστημιακός κατήγγειλε πως το μάθημά του, που πραγματοποιούνταν σε παρακείμενη αίθουσα, «ενοχλήθηκε» από τα χειροκροτήματα της εκδήλωσης. Η ΓΣ κάλεσε σε «απολογία» μέλος της ΚΝΕ και στη συνέχεια έθεσε ως ζήτημα τον περιορισμό των κομματικών εκδηλώσεων στο χώρο της ΝΟΠΕ, πράγμα και το οποίο αποφάσισε.

Σε κοινή τους ανακοίνωση, οι Οργανώνεις ΝΟΠΕ ΑΠΘ του ΚΚΕ και της ΚΝΕ τονίζουν πως «τέτοιες ενέργειες, πίσω από την κουρτίνα της λογικής "έξω τα κόμματα", μέσα από τη στοχοποίηση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ εξυπηρετούν συγκεκριμένο σκοπό. Την ουσιαστική κατάργηση του ασύλου ελεύθερης διακίνησης ιδεών και απόψεων. Εντάσσονται στην εφαρμογή του δόγματος "νόμος και τάξη για τα συμφέροντα του κεφαλαίου". Είναι φυσική συνέχεια της αμφισβήτησης του ασύλου. Δεν είναι τυχαία η στιγμή που γίνονται».

Και προσθέτει: «Η απόφαση (...) επιβεβαιώνει ηχηρά τα όρια που έχει η "ελεύθερη διακίνηση ιδεών" εντός του σημερινού πανεπιστημίου, καθώς και τον χαρακτήρα του "ευρωπαϊκού πανεπιστημίου" των ταξικών φραγμών και των εμποδίων στην Ανώτατη Εκπαίδευση, με κύριο γνώρισμα τον αντικομμουνισμό.

Στο σημερινό πανεπιστήμιο κυριαρχεί, όσο κι αν θέλουν να το κρύψουν, η διδασκαλία με ταξικό, κομματικό πρόσημο. Κυριαρχεί η κυβερνητική πολιτική τόσο της σημερινής όσο και της προηγούμενης κυβέρνησης. (...)

Στο χώρο της Νομικής, αυτό είναι ξεκάθαρο με την παρέμβαση ΜΚΟ, πρεσβειών με παρεμβάσεις, εκδηλώσεις, ακόμα και χρηματοδοτήσεις μεταπτυχιακών, διδακτορικών, ερευνητικών. Είναι εμφανές ποια είναι η επιλογή: Αμφιθέατρα κλειστά στον προβληματισμό, στις ριζοσπαστικές και προοδευτικές ιδέες, ανοιχτά στον ανορθολογισμό, στη συντήρηση, σε πρέσβεις και προξένους χωρών που ματώνουν τους λαούς, όπως η πρόσφατη επίσκεψη στο ΑΠΘ του Αμερικανού πρέσβη Τζ. Πάιατ».

Οι Οργανώσεις της ΝΟΠΕ καλούν «κάθε προοδευτικό και σκεπτόμενο φοιτητή και καθηγητή στη σχολή της Νομικής» να προβληματιστούν σχετικά με το τι πραγματικά ενόχλησε και οδήγησε στην απόφαση, σημειώνοντας πως μέσα από την εκδήλωση αναδείχθηκαν μεταξύ άλλων «η τεκμηριωμένη άποψη πάνω στις ευθύνες για την καθυστέρηση της δίκης και η αποκάλυψη της εγκληματικής φύσης της ναζιστικής ιδεολογίας της ΧΑ, όπως και ο ταξικός χαρακτήρας του Συντάγματος και του Δικαίου», ζητήματα που μόνο τέτοιου είδους εκδηλώσεις αναδεικνύουν.

Επίσης, δηλώνουν πως «το φοιτητικό κίνημα, η πολιτική δράση των φοιτητών και πολύ περισσότερο η πρωτοπόρα δράση των μελών και των φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στη Νομική ούτε φιμώνονται, ούτε μπαίνουν στον πάγο» και καλούν κάθε προοδευτικό φοιτητή και καθηγητή να δυναμώσει την πάλη απέναντι στη νέα επίθεση στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και στην Εκπαίδευση.

• Σήμερα, στις 12.30 μ.μ., ο Σύλλογος Φοιτητών Νομικής του ΑΠΘ καλεί σε κινητοποίηση στην Κοσμητεία της Νομικής Σχολής, απαιτώντας την ανάκληση της απόφασης.

Από την τοποθέτηση της ΚΝΕ

Η ΚΝΕ συμμετείχε στη Συνέλευση με αντιπροσωπεία αποτελούμενη από τους Νίκο Ζαχαρόπουλο και Θανάση Σγούρο, μέλη του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, τον Πασχάλη Καγιάννη, μέλος του ΚΣ, και άλλα μέλη της Οργάνωσης.

Στις εργασίες της Συνέλευσης αναπτύχθηκε πλούσια συζήτηση γύρω από κρίσιμα ζητήματα για την ανάπτυξη της πάλης των οργανώσεων - μελών της, συνολικά της πολιτικής γραμμής της Ομοσπονδίας. Η ΚΝΕ και άλλες Κομμουνιστικές Νεολαίες συνέβαλαν ώστε η Πολιτική Απόφαση που εγκρίθηκε από το σώμα της Συνέλευσης (καθορίζει τους βασικούς άξονες δράσεις της ΠΟΔΝ για την επόμενη τετραετία και θα δοθεί από την ΠΟΔΝ στη δημοσιότητα τις επόμενες μέρες) να προωθεί την πάλη διεθνώς, στοχεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο.

Ετσι, στον πρόλογο της Πολιτικής Διακήρυξης σημειώνεται: «Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών (ΠΟΔΝ) συνεχίζει να είναι ενεργή στον αγώνα της νεολαίας και των λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό, ο οποίος είναι το ανώτατο, το μονοπωλιακό στάδιο του καπιταλισμού». Επίσης το κείμενο έχει αρκετές αναφορές στην πάλη ενάντια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, στην υπεράσπιση του δικαιώματος των λαών να παλεύουν για την αποδέσμευση των χωρών τους από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, ενώ κλείνει με τα παρακάτω λόγια: «Οταν οι λαοί παλεύουν ενωμένοι και οργανωμένα, είναι ανίκητοι! Ετσι μπορούμε να ενισχύσουμε την ΠΟΔΝ και να δυναμώσουμε τον αντιιμπεριλιαστικό αγώνα, για έναν κόσμο ειρήνης, συνεργασίας και αλληλεγγύης, προόδου, του επαναστατικού μετασχηματισμού της κοινωνίας».

Από τις εργασίες της Συνέλευσης

• Ενισχύουμε την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Συμβάλλουμε με την πάλη μας, με τις τοποθετήσεις μας, ώστε να συνειδητοποιηθεί από το λαό και τη νεολαία των χωρών μας πως ο ιμπεριαλισμός δεν είναι απλώς μια επιθετική εξωτερική πολιτική, που μπορεί να υιοθετήσει η κυβέρνηση της μιας ή της άλλης μεγάλης ή μικρότερης καπιταλιστικής χώρας. Ιμπεριαλισμός είναι ο μονοπωλιακός καπιταλισμός, είναι η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία, ο καπιταλισμός που σαπίζει.
• Παλεύουμε για την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό αναπόφευκτα συνδέεται με την πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού, για την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας, όπου δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ο σοσιαλισμός είναι η μοναδική απάντηση στη βαρβαρότητα που ζει η νεολαία και ο λαός, το πραγματικά σύγχρονο και νέο.
• Παλεύουμε ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Ο πόλεμος είναι η συνέχεια της αντιλαϊκής πολιτικής με άλλα μέσα, σημαδεύεται από τα συμφέροντα και τους στόχους των αστικών τάξεων, ο χαρακτήρας του πολέμου στην εποχή μας είναι ιμπεριαλιστικός. Δίκαιος μπορεί να είναι μόνο ο πόλεμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Η πάλη για την υπεράσπιση των συνόρων, της εδαφικής ακεραιότητας από τη σκοπιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων είναι μέρος της πάλης για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.
• Δυναμώνουμε την πάλη για την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες είναι διακρατικές συμμαχίες που εκφράζουν τα κοινά συμφέροντα των αστικών τάξεων των κρατών - μελών τους. Τέτοια ιμπεριαλιστική ένωση είναι η ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ένωση καπιταλιστικών κρατών, από τη φύση της αντιλαϊκή. Η ιμπεριαλιστική ΕΕ δεν μπορεί να μετασχηματιστεί σε μια «Ευρώπη των λαών». Τέτοια ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία είναι και η δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ. Γι' αυτό δεν αρκούν τα ευχολόγια για τη διάλυσή του. Απαιτείται πάλη για την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, από κάθε ιμπεριαλιστική ένωση.
• Παλεύουμε ενάντια στις πολιτικές του κεφαλαίου και τις κυβερνήσεις του. Η αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων, το τσάκισμα των δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας, το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, η φοροαφαίμαξη του λαού, οι ιδιωτικοποιήσεις σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια κ.ο.κ. είναι προϋπόθεση για να κερδοφορεί το κεφάλαιο. Είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος των διάφορων «αναπτυξιακών» νόμων, των επιδοτήσεων, των φοροαπαλλαγών και φοροελαφρύνσεων για το κεφάλαιο. Για αυτόν το λόγο, στο έδαφος του καπιταλισμού, καμία κυβέρνηση, όπως κι αν ονομαστεί, νεοφιλελεύθερη ή σοσιαλδημοκρατική, δεν μπορεί να είναι φιλολαϊκή.
• Δυναμώνουμε τον προλεταριακό διεθνισμό. Απέναντι στην ενιαία επίθεση που δέχονται σήμερα οι λαοί μας από τους ιμπεριαλιστές, απάντηση μπορεί να είναι μόνο ο προλεταριακός διεθνισμός που μας δείχνει το δρόμο της πραγματικής ενότητας, της ταξικής ενότητας των εργαζομένων όλου του κόσμου. Σε αυτήν τη βάση χρειάζεται να ισχυροποιηθεί η κοινή δράση, ο συντονισμός της πάλης των Κομμουνιστικών Νεολαιών σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, για την εργατική εξουσία.
• Δυναμώνουμε τον αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του ΠΦΝΦ. Οι οργανώσεις - μέλη της ΠΟΔΝ πρέπει να παλέψουμε για να διαφυλάξουμε το χαρακτήρα του Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νέων και Φοιτητών. Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει προσπάθεια από αστικές κυβερνήσεις να το βάλουν στο χέρι τους, να το μετατρέψουν σε δεκανίκι των δικών τους συμφερόντων. Αυτό πρέπει να σημάνει συναγερμό για τις οργανώσεις - μέλη της ΠΟΔΝ που θέλουμε να διαφυλάξουμε τον πραγματικό χαρακτήρα του Φεστιβάλ.

Η Γενική Συνέλευση της ΠΟΔΝ εξέλεξε το νέο 35μελές Γενικό Συμβούλιο (ΓΣ) και τα νέα όργανα της Ομοσπονδίας. Η ΚΝΕ επανεκλέχθηκε στο ΓΣ καθώς και στη θέση του αντιπροέδρου στην Περιφέρεια Ευρώπης - Βορείου Αμερικής.

Στη θέση του προέδρου της ΠΟΔΝ εκλέχθηκε η Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας Ισπανίας (θέση στην οποία στις προηγούμενες δύο Συνελεύσεις είχε εκλεγεί η ΕΔΟΝ) και σε αυτή του γενικού γραμματέα της ΠΟΔΝ επανεκλέχθηκε η Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας από την Κούβα.

Ακόμη, στο νέο ΓΣ ανάμεσα σε άλλες οργανώσεις εκλέχθηκε για πρώτη φορά η Ομοσπονδία Νέων Κομμουνιστών από το Μεξικό, ενώ η Κομμουνιστική Νεολαία Βενεζουέλας αναδείχθηκε (επίσης για πρώτη φορά) συντονιστής της Περιφέρειας Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής.

Ψήφισμα αλληλεγγύης στις φοιτητικές κινητοποιήσεις στην Ελλάδα κατέθεσε η ΚΝΕ και συνυπέγραψε μαζί με 61 Οργανώσεις Νεολαίας από όλο τον κόσμο, από αυτές που συμμετείχαν στη Γενική Συνέλευση της ΠΟΔΝ. Το ψήφισμα έχει ως εξής:

«Εμείς, Οργανώσεις που συμμετέχουμε στην 20ή Γενική Συνέλευση της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών, 3-6 Δεκέμβρη 2019 στην Κύπρο, χαιρετίζουμε τις μεγάλες κινητοποιήσεις των φοιτητών στην Ελλάδα.

Στηρίζουμε τον αγώνα χιλιάδων φοιτητών οι οποίοι μέσα από τις συλλογικές τους διαδικασίες, τις συνελεύσεις, τις κινητοποιήσεις, παλεύουν για σπουδές στο ύψος των σύγχρονων αναγκών τους, διεκδικούν μαχητικά τα δικαιώματά τους σε μόρφωση - δουλειά - ζωή και βάζουν εμπόδια στην υλοποίηση των κατευθύνσεων του κεφαλαίου, της ΕΕ και των κυβερνήσεων για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Καταγγέλλουμε την καταστολή των φοιτητικών κινητοποιήσεων στην οποία προχωρά η κυβέρνηση της ΝΔ, παίρνοντας τη σκυτάλη από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Στέλνουμε διεθνιστικούς χαιρετισμούς στους συντρόφους μας από την Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας (ΚΝΕ), την Οργάνωση - μέλος της ΠΟΔΝ από την Ελλάδα, που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα».

Οι Οργανώσεις που συνυπογράφουν με την ΚΝΕ το ψήφισμα είναι οι:

1. Ομοσπονδία Κομμουνιστικής Νεολαίας - Αργεντινή

2. Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας Αρμενίας

3. Νεολαία Κομμουνιστικού Κόμματος Αυστραλίας

4. Κομμουνιστική Νεολαία Αυστρίας

5. Κομμουνιστική Νεολαία Βενεζουέλας

6. Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας Χο Τσι Μινχ - Βιετνάμ

7. Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας - Βραζιλία

8. Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας - Βρετανία

9. Κίνημα Νέων Κομμουνιστών Γαλλίας

10. Σοσιαλιστική Γερμανική Εργατική Νεολαία

11. Ενωση Νέων Κομμουνιστών - Γεωργία

12. Ενωση Νεολαίας Μετώπου Πολισάριο - Δυτική Σαχάρα

13. Κομμουνιστική Νεολαία Ελβετίας

14. Εθνική Ενωση Νεολαίας και Φοιτητών της Ερυθραίας

15. Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας - ΗΠΑ

16. Πανινδική Ομοσπονδία Φοιτητών Ινδίας

17. Πανινδική Ομοσπονδία Νεολαίας Ινδίας

18. Νεολαία Κόμματος Ενότητας - Ιορδανία

19. Ενωση Ιορδανικής Δημοκρατικής Νεολαίας

20. Νεολαία Tουντέχ - Ιράν

21. Κολεκτίβες Νέων Κομμουνιστών - Ισπανία

22. Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας Ισπανίας

23. Κομμουνιστική Νεολαία Καταλονίας - Ισπανία

24. Ενωση Νέων Κομμουνιστών Ισραήλ

25. Μέτωπο Κομμουνιστικής Νεολαίας - Ιταλία

26. Ενωση Νέων Κομμουνιστών - Καναδάς

27. Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας Κούβας

28. Δημοκρατικό Βήμα Νεολαίας - Κουβέιτ

29. Νέοι Σοσιαλιστές του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Κροατίας

30. Ενιαία Δημοκρατική Οργάνωση Νεολαίας - Κύπρος

31. Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας - Λευκορωσία

32. Ομοσπονδία Νέων Κομμουνιστών - Μεξικό

33. Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας Μολδαβίας

34. Ενωση Νεολαίας Μπαγκλαντές

35. Ενωση Νέων Μπαχρέιν Alshabeebah

36. Εθνική Οργάνωση Φοιτητών - Ναμίμπια

37. Εθνική Ενωση Ελεύθερων Φοιτητών Νεπάλ

38. Ομοσπονδία Νεολαίας Νεπάλ

39. Ενωση Νέων Κομμουνιστών Νορβηγίας

40. Λενινιστική Ενωση Νέων Κομμουνιστών Ουκρανίας

41. Δημοκρατική Ομοσπονδία Φοιτητών - Πακιστάν

42. Δημοκρατικό Μέτωπο Νεολαίας - Πακιστάν

43. Νεολαία του Κόμματος του Λαού της Παλαιστίνης

44. Παλαιστινιακή Δημοκρατική Ενωση Νεολαίας

45. Παλαιστινιακή Οργάνωση Νεολαίας

46. Περουβιάνικη Κομμουνιστική Νεολαία

47. Κομμουνιστική Νεολαία Περού - «Κόκκινη Πατρίδα»

48. Πορτογαλική Κομμουνιστική Νεολαία

49. Λενινιστική Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας Ρωσικής Ομοσπονδίας

50. Επαναστατική Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας (Μπολσεβίκοι) - Ρωσία

51. Ενωση Νέων Κομμουνιστών Γιουγκοσλαβίας - Σερβία

52. Ενωση Νεολαίας Σουδάν

53. Σοσιαλιστική Ενωση Φοιτητών - Σρι Λάνκα

54. Κομμουνιστική Ομοσπονδία Νέων - Σρι Λάνκα

55. Εθνική Ενωση Φοιτητών - Σρι Λάνκα

56. Σοσιαλιστική Ενωση Νεολαίας - Σρι Λάνκα

57. Συριακή Δημοκρατική Ενωση Νεολαίας

58. Συριακή Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας - Νεολαία Χαλίντ Μπαγκντάς

59. Κομμουνιστική Νεολαία Τουρκίας

60. Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας - Τσεχία

61. Κομμουνιστική Νεολαία Χιλής

Από μικρός θυμάμαι την μητέρα μου να μου λέει: «Η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια».

Αυτήν τη φράση τη θυμάμαι κάθε φορά που μπαίνω να διδάξω Φυσική σε ένα τμήμα Λυκείου. Ο λόγος είναι ότι αυτό που καλούμαστε να προσφέρουμε στους μαθητές είναι ένα σύνολο αποσπασματικών γνώσεων, πολλές φορές χωρίς καμία συνοχή και χωρίς να τους εξηγούμε τις βασικές αρχές που κρύβονται πίσω τους. Γενικά, αν κάποιος με καλούσε να περιγράψω τη Φυσική του Λυκείου, θα την περιέγραφα σαν ένα μάθημα προσαρμοσμένο στην παπαγαλία της ασκησιολογίας, το οποίο επιμελώς προσπαθεί να κρύψει από τους μαθητές τους θεμελιώδεις νόμους της φύσης που κρύβονται πίσω από την επίλυση των ασκήσεων.

Ενα απλό παράδειγμα είναι η εξαιρετικά απλή στη λογική της Αρχή της Επαλληλίας, η οποία λέει ότι αν σε ένα φαινόμενο εμφανίζονται δύο ή περισσότερες αιτίες, τότε θα πρέπει να βρω το αποτέλεσμα της κάθε αιτίας χωριστά και στη συνέχεια να τα προσθέσω για να βρω το συνολικό αποτέλεσμα. Δηλαδή, αν παίζω ποδόσφαιρο και φάω δύο κλωτσιές ταυτόχρονα, ο συνολικός πόνος που θα νιώσω θα είναι το άθροισμα των πόνων από κάθε κλωτσιά ξεχωριστά. Μια αρχή εξαιρετικά λογική, η οποία μπορεί να γίνει κατανοητή από τον κάθε μαθητή και να βοηθήσει τον μαθητή όχι μόνο στην κατανόηση της μεθοδολογίας της επίλυσης των ασκήσεων αλλά στην ανάπτυξη της λογικής σκέψης, που στα λόγια όλοι επιθυμούν όταν διατυπώνουν αναλυτικά προγράμματα, αλλά στην πράξη την αποφεύγουν γιατί προφανώς δεν τους συμφέρει πολιτικά, καθώς ένας πολίτης με κριτική σκέψη δεν θα καταπιεί αμάσητα τα παραμύθια που του προσφέρουν. Κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι η Αρχή αυτή δεν διδάσκεται γιατί δεν χρειάζεται στην ασκησιολαγνεία που μας κατατρέχει. Η απάντηση είναι αρνητική. Την χρησιμοποιούμε στις ασκήσεις στη Β' Λυκείου και στη Γενική Παιδεία, αλλά και στην Κατεύθυνση, χωρίς όμως ποτέ να την αναφέρουμε. Στο σχολικό βιβλίο αναφέρεται μόνο η εκδοχή της στις κινήσεις με το όνομα Αρχή της Ανεξαρτησίας των Κινήσεων, αλλά και αυτή αποσπασματικά, καθώς δεν παρουσιάζεται η γενίκευσή της για όλα τα φαινόμενα αλλά περιορίζεται στις κινήσεις.

Η ομαδοποίηση διαφορετικών φαινομένων θα έπρεπε να είναι κεντρικό ζήτημα στη διδασκαλία της Φυσικής. Γιατί μόνο τότε ο μαθητής μαθαίνει να σπάζει τα διάφορα στεγανά που του έχει επιβάλει ο τρόπος που μεγαλώνουμε και να απελευθερώνει τη σκέψη του, οδηγώντας τον σε μια λογική σύνδεση πολλών φαινομένων με ένα θεμελιώδες αίτιο. Τελικά, θα αποκτήσει έναν τρόπο σκέψης που θα τον οδηγεί στο να ψάξει να βρει παντού τη θεμελιώδη αιτία. Αν λοιπόν το διδάξουμε, κινδυνεύουμε να εκπαιδεύσουμε τον μαθητή στο να μάθει να ψάχνει για τις θεμελιώδεις αιτίες πίσω από όλα τα φαινόμενα της ζωής του, κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά. Και αυτό το σύστημα δεν το θέλει, γιατί τελικά ο μαθητής θα φτάσει και στα αποτελέσματα του κέρδους στη ζωή μας.

Ομως η Φυσική στηρίζεται σε νόμους διατήρησης. Δεν μπορείς να υποστηρίξεις ότι διδάσκεις Φυσική χωρίς να διδάξεις τους νόμους διατήρησης και την αιτία τους. Η Γερμανοεβραία μαθηματικός Εμυ Νέδερ το 1915 απέδειξε ότι οι νόμοι διατήρησης οφείλονται στη Γεωμετρία. Οι νόμοι της Φυσικής δεν εξαρτώνται από το αν τους μελετάμε για ένα σώμα που κινείται προς τα μπροστά ή προς τα δεξιά. Αυτή η συμμετρία οδηγεί στη διατήρηση της ορμής. Αυτή η πρόταση είναι εξαιρετικά λογική και ο κάθε μαθητής μπορεί να την καταλάβει. Αυτήν τη συμμετρία τη ζει στην καθημερινή ζωή του. Οταν παίζει μπάσκετ δεν έχει σημασία αν η μπασκέτα κοιτάζει προς τον βορρά ή την ανατολή. Αυτός σουτάρει με τον ίδιο τρόπο. Αυτό οδηγεί στη διατήρηση της ορμής, η οποία στη συνέχεια οδηγεί στον τρίτο νόμο του Newton. Ομως η εκπαίδευση του μαθητή σε μια σκέψη που κυριαρχείται από νόμους διατήρησης είναι τοξική για το σύστημα. Γιατί ο μαθητής θα αναρωτηθεί πώς είναι δυνατόν μια τράπεζα να δανείζεται 100 ευρώ από την κεντρική τράπεζα και να δανείζει στον κόσμο 1.000. Πού τα βρήκε τα υπόλοιπα; Με τι δικαίωμα το κάνει; Και πώς μπορεί να απαιτεί από τους δανειζόμενους από αυτή να τις επιστρέψουν 1.000 ευρώ, αφού αρχικά δεν τα είχε; Γιατί στο σύμπαν δεν υπάρχει τράπεζα Ενέργειας που να δανείζεται 100 j και να δανείζει 1.000. Στο σύμπαν όση Ενέργεια δανείζεσαι τόση μπορείς να δώσεις, όση ορμή δανείζεσαι τόση μπορείς να δώσεις. Τότε οι τράπεζες γιατί μπορούν να το κάνουν, θα αναρωτηθεί και με το δίκιο του.

Ομως ο στόχος του αστικού σχολείου δεν είναι ο σκεπτόμενος πολίτης, αλλά ένας εύκολα διαχειρίσιμος πολίτης. Και γι' αυτόν το σκοπό η ημιμάθεια είναι η τέλεια μέθοδος. Ο πολίτης θα έχει κάποιες στοιχειώδεις γνώσεις επιστήμης, ημιτελείς και αποσπασματικές, χωρίς καμία κατανόηση των θεμελιακών αρχών που τις διέπουν. Θα μπορεί να δουλέψει σαν σχεδόν εκπαιδευμένος εργαζόμενος για το κεφάλαιο, αλλά δεν θα μπορεί να καταλάβει γιατί θα πρέπει να το ανατρέψει. Μέσα σε αυτό το διάτρητο σύνολο των γνώσεων θα μπορούν να βρουν στέγη όλες οι στην πραγματικότητα παράλογες απόψεις που το σύστημα θα του πουλήσει στη διάρκεια της ζωής του και που αυτός θα τις θεωρεί λογικές. Θα νιώθει π.χ. ότι είναι λογικό να θεωρεί ότι αντίπαλός του είναι ο διπλανός εργάτης, γιατί παίρνει ένα δεκάρικο περισσότερο, και όχι οι 2.100 άνθρωποι στον κόσμο που έχουν περιουσία σχεδόν 8,5 τρισεκατομμύρια δολάρια βγαλμένα από το αίμα και τον πόνο των 8 υπολοίπων δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Ημιμάθεια και στη Φυσική λοιπόν, το εργαλείο για τη δημιουργία του τέλειου υποτελούς του συστήματος.