Στο τετρασέλιδο αυτής της βδομάδας, στην ενότητα «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία», ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει μια σύντομη αναδρομή στους βασικούς αντιασφαλιστικούς νόμους που ψηφίστηκαν από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και δείχνουν ότι η αύξηση των ορίων ηλικίας και η μείωση των συντάξεων είναι στρατηγική κατεύθυνση του κεφαλαίου και της ΕΕ, σε συνθήκες ανάπτυξης και κρίσης της οικονομίας. Η επίθεση βρίσκει συνέχεια στα νέα αντιασφαλιστικά σχέδια της κυβέρνησης και αυτό αποτελεί αιτία για ξεσηκωμό, όπως σημειώνει το ΠΑΜΕ.

Στα θέματα του τετρασέλιδου είναι επίσης μια καταγραφή της συζήτησης που είχε ο «Ριζοσπάστης» με εργάτες της Ζώνης, που πήραν μέρος στις εκλογές του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας. Επίσης, μια παρουσίαση της δράσης που αναπτύσσουν οι Λαϊκές Επιτροπές της Ανατολικής Θεσσαλονίκης με αιχμή τον πολιτισμό, καθώς και οι δραστηριότητες στο νεοσύστατο Στέκι των Υγειονομικών, που φτιάχτηκε με πρωτοβουλία της Επιτροπής Αγώνα ανέργων - πρακτικάριων υγειονομικών.

Η ενότητα κλείνει με το Ημερολόγιο του ΠΑΜΕ για το 2015, που πρέπει να αγοραστεί από κάθε εργάτη, καθώς η πλατιά διακίνησή του συμβάλλει σημαντικά και στα οικονομικά του ΠΑΜΕ.

«Η σημαντική μεταρρύθμιση του 1992, νόμος Σιούφα, αλλά και της μικρότερης κλίμακας - αλλά εξίσου σημαντικές - παρεμβάσεις, νόμοι Ρέππα και Πετραλιά, στήριξαν και έδωσαν προοπτική που - παρά τις λυσσαλέες αντιδράσεις - ψηφίστηκαν και έδωσαν "οξυγόνο" στο σύστημα...». Τάδε έφη ο υπουργός Εργασίας στη Βουλή, στη συζήτηση που έγινε την περασμένη βδομάδα για τον προϋπολογισμό. Κάθε επόμενη «μεταρρύθμιση» προσθέτει κάτι χειρότερο στην προηγούμενη και όλες μαζί βαραίνουν τις πλάτες ασφαλισμένων και συνταξιούχων.

Πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη», την περίοδο των εργατικών κινητοποιήσεων ενάντια στο σχέδιο Γιαννίτση, τον Απρίλη του 2001

Οπως κάθε φορά, έτσι και τώρα, οι στόχοι παρέμεναν ίδιοι: Παραπέρα μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» και να βάλουν, ξανά, οι κεφαλαιοκράτες στο χέρι τα όποια αποθεματικά των Ταμείων. Οπως έκαναν επί περίπου πέντε δεκαετίες, ροκανίζοντας με διάφορους τρόπους σχεδόν 60 δισ. ευρώ, εισφορές των ασφαλισμένων, εργαζομένων και συνταξιούχων.

Συνοπτικά το σχέδιο που παρουσίασε η κυβέρνηση το 2001, είχε τους εξής άξονες:

• Αλλαγή του τρόπου υπολογισμού της σύνταξης και του ποσοστού αναπλήρωσης και για τους ασφαλισμένους πριν από το 1993, που οδηγούσε στη μείωση των συντάξεων (αντί των αποδοχών της τελευταίας πενταετίας ή του τελευταίου μήνα, θα λαμβάνονταν ως βάση υπολογισμού οι αποδοχές των 10 καλύτερων ετών της τελευταίας 15ετίας).
• Για τα επικουρικά ταμεία, ο σχεδιασμός ήταν ή να συγχωνευτούν με τα κύρια ή να οδηγηθούν στα χέρια της ιδιωτικής ασφάλισης.
• Συνταξιοδότηση στα 65 για άνδρες και γυναίκες, για κύρια και επικουρική ασφάλιση. Μέτρο που οδηγούσε στην αύξηση του εργάσιμου βίου, τουλάχιστον κατά πέντε χρόνια για εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες.
• Συνταξιοδότηση με πλήρη σύνταξη μόνο με 40 χρόνια ή 12.000 ένσημα, από 10.500 ένσημα.
• Επανεξέταση των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, με στόχο τον αποχαρακτηρισμό τους, με πολλαπλές αρνητικές συνέπειες για τους εργαζόμενους στα επαγγέλματα αυτά.
• Μείωση της κατώτατης σύνταξης, μέσα από την εισαγωγή εισοδηματικών κριτηρίων για τη συμπλήρωσή της.
• Ισοπέδωση προς τα κάτω των Ταμείων με την ενοποίησή τους.

Από τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Αθήνα, την περασμένη Κυριακή

• Αποσύνδεσε το κατώτερο όριο συντάξεων του ΙΚΑ από τα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη.
• Αύξησε το χρόνο για την κατοχύρωση ασφαλιστικού δικαιώματος από τις 4.050 μέρες ασφάλισης στις 4.500.
• Διαχώρισε τους ασφαλισμένους και επέβαλε ειδικό αντεργατικό καθεστώς στους ασφαλισμένους από 1/1/93, αυξάνοντας το όριο ηλικίας στα 65 χρόνια για άνδρες και γυναίκες.
• Αύξησε τα όρια ηλικίας για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο και τις πρώην ΔΕΚΟ - αύξησε τις εισφορές των εργαζομένων.
• Επέβαλε τη συμμετοχή όλων των ασφαλισμένων στο 25% της τιμής των φαρμάκων.
• Κατάργησε τον υπολογισμό στο συντάξιμο μισθό, των δώρων εορτών για τις συντάξεις του ΙΚΑ.

Η αντιασφαλιστική «μεταρρύθμιση» της κυβέρνησης Σημίτη δεν πέρασε τελικά, κάτω από το βάρος μαζικών εργατικών - λαϊκών αντιδράσεων. Στην οργάνωση του αγώνα, καταλυτικό ρόλο έπαιξαν το ΠΑΜΕ και οι κομμουνιστές που δρουν μέσα από τα συνδικάτα.

Ωστόσο, η καθυστέρηση στην εφαρμογή των μέτρων που προέβλεπε το σχέδιο Γιαννίτση, δεν σήμανε και την αποτροπή της. Πολλά από αυτά τα μέτρα, πέρασαν τμηματικά τα χρόνια που ακολούθησαν, από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Επαληθεύεται έτσι ότι ήταν μέτρα στρατηγικής σημασίας για το κεφάλαιο και γι' αυτό βρίσκονταν στον πυρήνα του προγράμματος όλων των κομμάτων της διαχείρισης.

Για παράδειγμα, το 2002 ήρθε ο νόμος Ρέππα, ο οποίος, ανάμεσα σε άλλα, προέβλεπε:

• Μείωση της σύνταξης στο Δημόσιο και στα ειδικά Ταμεία - πρώην ΔΕΚΟ - έτσι ώστε αντί του υπολογισμού της σύνταξης στο 80% του τελευταίου μισθού, να ισχύει το 70% του μέσου όρου των μισθών της τελευταίας 5ετίας.
• Αύξηση του ορίου ηλικίας στα 67 χρόνια, (σε προαιρετική βάση), με τον εκβιασμό των χαμηλών συντάξεων και της αδυναμίας συγκέντρωσης του απαιτούμενου χρόνου κατοχύρωσης ασφαλιστικού δικαιώματος.
• Ενταξη των Ταμείων των τραπεζοϋπαλλήλων και των πρώην ΔΕΚΟ στο ΙΚΑ, με παράλληλη κατάργηση δικαιωμάτων.
• Αποχαρακτηρισμό Βαρέων - Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων.

Επίσης, τα 40 χρόνια εργάσιμου βίου ως προϋπόθεση για την πλήρη σύνταξη, έγιναν τελικά νόμος το 2010, υπό το πρόσχημα της «κρίσης». Ανεξάρτητα, λοιπόν, από τον τρόπο, όλες οι νομοθετικές παρεμβάσεις για την Κοινωνική Ασφάλιση κατατείνουν στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στη μείωση των συντάξεων, στην παραπέρα επέκταση της ιδιωτικής ασφάλισης κ.ά.

Σήμερα, με το ίδιο πρόσχημα της «βιωσιμότητας» των Ταμείων και των δημοσιονομικών, βρίσκονται σε εξέλιξη σχεδιασμοί που υπηρετούν τόσο τη μετατροπή των επικουρικών ταμείων σε επαγγελματικά, όσο και την ένταξη επικουρικών στον κλάδο της κύριας σύνταξης στο ΙΚΑ και κυρίως την εκ νέου αύξηση των ενσήμων στα 6.000 από τα 4.500 για το δικαίωμα στη σύνταξη. Επίσης, σήμερα όπως και τότε, βασικό ζητούμενο είναι να ρίξουν την Κοινωνική Ασφάλιση στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.

Τα παραπάνω διαψεύδουν τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς ότι η αντιασφαλιστική επίθεση το 2010 και αυτή που τώρα ετοιμάζουν, αποτελούν συνέπειες της κρίσης και ότι τα μέτρα παίρνονται για την αντιμετώπισή της. Ασφαλώς, η παραπέρα μείωση των συντάξεων θα συμβάλει στην εξοικονόμηση περισσότερου κρατικού χρήματος για την εργοδοσία, όμως ο στόχος αυτός δεν ήταν διαφορετικός στα χρόνια της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Τα σχέδια και οι στόχοι τους είναι προδιαγεγραμμένοι στις κατευθύνσεις της ΕΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση και βρίσκονται σε φάση υλοποίησης σε όλα τα κράτη - μέλη πολύ πριν την καπιταλιστική κρίση.

Κατά τον ίδιο τρόπο, διαψεύδεται ο ισχυρισμός του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι αντιασφαλιστικές αλλαγές προήλθαν από τα μνημόνια. Ομως, οι ίδιοι στόχοι και τα ίδια μέτρα μπαίνουν στο τραπέζι τόσο σε περιόδους καπιταλιστικής ανάπτυξης, όσο και σε περιόδους καπιταλιστικής κρίσης. Και στις δύο περιπτώσεις το ζητούμενο για τους κεφαλαιοκράτες είναι το ίδιο. Το μόνο που διαφέρει είναι η ένταση με την οποία προωθούνται τα μέτρα, παίρνοντας υπόψη τη στάθμη του κινήματος, τα περιθώρια ελιγμών κ.ά.

Πολιτιστική εκδήλωση των Λαϊκών Επιτροπών

Στο πλαίσιο αυτό, το τελευταίο διάστημα πραγματοποιήθηκε μια εκδήλωση για μικρούς και μεγάλους από τη Λαϊκή Επιτροπή Σταυρούπολης. Το 8ο Δημοτικό Σχολείο πλημμύρισε με χαρούμενες παιδικές φωνές. Τα παιδιά είδαν την ταινία «Το κόκκινο μπαλόνι», έπαιξαν, άκουσαν παραμύθι, έκαναν κατασκευές.

Τέλος του Νοέμβρη, οι Λαϊκές Επιτροπές Καλαμαριάς και Τούμπας ξεκίνησαν ένα νέο κύκλο με κινηματογραφικές προβολές και θεατρικές παραστάσεις. Στην Καλαμαριά προβλήθηκαν οι ταινίες «Ο Πλειστηριασμός» του Σεμπαστιάν Πιλότ, το «Μάθε εργάτη πώς» των Κώστα Σταματόπουλου και Σήφη Στάμου καθώς και η ταινία «Ακόμη και η βροχή» της Ισίαρ Μπολέν.

Στην Τούμπα, η Λαϊκή Επιτροπή, μαζί με την ΕΔΥΕΘ, οργάνωσαν εκδηλώσεις για παιδιά και μεγάλους, στο Κέντρο Πολιτισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης. Τέλος Νοέμβρη, προβλήθηκε για τους μεγάλους, η ταινία οι «Βιρτουόζοι» του Μαρκ Χέρμαν. Για τους μικρούς φίλους, το περασμένο Σάββατο προβλήθηκε η ταινία κινουμένων σχεδίων «Λόραξ», των Chris Renaud και Kyle Balda, ενώ το Σάββατο 20/12 θα παρουσιαστεί η θεατρική παράσταση «Φρικαντέλα, η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα», διασκευή του ομώνυμου παραμυθιού του Ε. Τριβιζά.

Αυτήν την περίοδο ξεκίνησαν και μαθήματα ορθοφωνίας με την Ανθή Τατσιούλη. Πραγματοποιούνται κάθε Σάββατο μεσημέρι στο Κέντρο Πολιτισμού και συμμετέχουν μαθητές από 12 χρόνων και πάνω, φοιτητές και μεγαλύτερης ηλικίας. Η πολιτιστική ομάδα της Λαϊκής Επιτροπής Τούμπας, ουσιαστικά καθιέρωσε αυτά τα μαθήματα στο πλαίσιο του στόχου να δημιουργήσει θεατρική ομάδα, που θα αποτελείται από εργαζόμενους, άνεργους, συνταξιούχους, αυτοαπασχολούμενους, φοιτητές και μαθητές. Η ανταπόκριση στο σχετικό κάλεσμα, η διάθεση και το μεράκι δείχνουν ότι και αυτό το εγχείρημα θα έχει επιτυχία.

Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη», ο Κώστας Τουλής, σημείωσε: «Οι εργαζόμενοι, ιδιαίτερα σήμερα, έχουν ανάγκη την τέχνη - τον πολιτισμό και πολύ περισσότερο τα παιδιά. Μια τέχνη που ψυχαγωγεί, αλλά συγχρόνως προβληματίζει, δίνει μηνύματα, αισιοδοξία, ανθρωπιά, ελπίδα και προοπτική.

Με τις σκέψεις αυτές, συνεχίζουμε τα Πολιτιστικά Απογεύματα που ξεκινήσαμε δύο χρόνια πριν για μικρούς και μεγάλους, στο Κέντρο Πολιτισμού Τούμπας. Ενα κέντρο πολιτισμού που ανήκει στο δήμο κι επομένως στο λαό της πόλης. Με τη δύναμη της λαϊκής οικογένειας, που, από την πρώτη στιγμή αγκάλιασε αυτήν τη δραστηριότητα, κατακτήσαμε, λοιπόν, να στεγάζει πολιτιστικές εκδηλώσεις στις οποίες να έχουν πρόσβαση όλοι. Να λειτουργεί με τον αριθμό των εργαζομένων που χρειάζεται, οι οποίοι να είναι μόνιμοι, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Να προσφέρει ψυχαγωγία στις λαϊκές οικογένειες, ποιοτική και δωρεάν.

Μόνιμα στον προσανατολισμό των πολιτιστικών πρωτοβουλιών της Λαϊκής Επιτροπής είναι η ίδια η συμμετοχή των εργαζομένων, της νεολαίας, των λαϊκών στρωμάτων. Είναι η διεκδίκηση χώρων και υποδομών για την ερασιτεχνική, λαϊκή δημιουργία. Οπως, επίσης, και το δέσιμο της πολιτιστικής δράσης με τους ίδιους τους αγώνες και την οργάνωση του λαού της περιοχής».

Παράλληλα, γίνεται προσπάθεια από τώρα να εμπεδωθούν στις λαϊκές συνειδήσεις τα εκλογικά διλήμματα των δύο πόλων που διεκδικούν τη διακυβέρνηση: «Οικονομική - πολιτική σταθερότητα ή αστάθεια και περιπέτειες» από τα κόμματα της συγκυβέρνησης, «κάλπικη ή πραγματική διαπραγμάτευση με την τρόικα» από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ. Παραλλαγές του ενός ή του άλλου διλήμματος προβάλλουν οι άλλες πολιτικές δυνάμεις και μεμονωμένα οι λεγόμενοι «ανεξάρτητοι» βουλευτές.

Αυτό που έντεχνα περνάει στο σκοτάδι είναι ότι το νέο κύμα της επίθεσης στο Ασφαλιστικό, στα εργασιακά, στο φορολογικό, δε θα ανακοπεί από τη διαδικασία της προεδρικής εκλογής και από το ενδεχόμενο νέων εκλογών. Αυτό επιβεβαιώνει και η απόφαση του Γιούρογκρουπ της Δευτέρας. Από αυτήν τη σκοπιά, η επίσπευση της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και οι ενδεχόμενες εκλογές εντάσσονται στο σχεδιασμό για κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, μιας και τα μέτρα που συζητιούνται είναι στρατηγικής σημασίας για το κεφάλαιο και αποτελούν κρίκους στη μακριά αλυσίδα της ανάπτυξης προς όφελος των μονοπωλίων, που ξεκινά πολύ πριν την κρίση και βεβαίως θα συνεχιστεί και στην ανάκαμψη. Δεν πρόκειται, λοιπόν, να ανακοπεί αυτή η πολιτική, παρά μόνο αν ο λαός παρέμβει καθοριστικά στις εξελίξεις.

Ορισμένα από τα χτεσινά πρωτοσέλιδα στον Τύπο

Φάνηκε ότι υπάρχει εκείνη η κρίσιμη μάζα των εργαζομένων, που σε συμμαχία με τα λαϊκά στρώματα, μπορεί να σπρώξει τα πράγματα μπροστά, να συμβάλει καθοριστικά στην ανασύνταξη του κινήματος. Αυτές οι θετικές διεργασίες και η γενικευμένη κατακραυγή κυρίως για τα νέα μέτρα στο Ασφαλιστικό, αδυνατίζουν την προσπάθεια της συγκυβέρνησης να αποσπάσει την ενεργό συμμετοχή ή έστω την ανοχή του λαού στα νέα μέτρα. Αδυνατίζει, ταυτόχρονα, η προπαγάνδα ότι με αυτό το πακέτο μέτρων τελειώνουν τα μνημόνια και η τρομοκρατία ότι έρχεται χάος αν δεν ψηφιστούν τα μέτρα.

Φάνηκε, επίσης, ότι υπάρχει ένα υπολογίσιμο τμήμα των εργαζομένων που απορρίπτει τη λογική της ανάθεσης και των «νέων σωτήρων», όπως την πλασάρει στο κίνημα ένα κομμάτι του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Ολα αυτά μπορούν να αποτελέσουν παράγοντες που ασκούν πίεση και επιδρούν ως ένα βαθμό στις εξελίξεις. Είναι χαρακτηριστικοί οι προβληματισμοί που εκφράστηκαν για το αν θα περνούσαν με ευκολία τα νέα «προαπαιτούμενα» για την τελευταία δόση.

Από αυτήν τη σκοπιά, η συγκυβέρνηση, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, αξιοποιούν τη διαδικασία της προεδρικής εκλογής και τα διλήμματα που προβάλλουν. Η μεν κυβέρνηση για να στείλει μηνύματα τόσο στους δικούς της βουλευτές και των άλλων κομμάτων, ο δε ΣΥΡΙΖΑ για να διαμορφώσει τις κατάλληλες συμμαχίες που θα τον βοηθήσουν στην ανάδειξή του σε κυβέρνηση. Και οι δύο εκβιάζουν τη συναίνεση του λαού σε διαφορετικές εκδοχές του ίδιου αντιλαϊκού δρόμου, που δεν πρόκειται να αλλάξει η κυβερνητική εναλλαγή.

Αλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δώσει δείγματα γραφής. Δεν είναι μόνο η υποχώρηση ακόμα και από αυτές τις φραστικές διακηρύξεις του ενάντια στα μνημόνια. Δεν είναι μόνο τα διαπιστευτήρια που δίνει με την οκά στα διάφορα επιτελεία των αστών, μέσα κι έξω από την Ελλάδα. Είναι και κάτι ακόμα: Το 26% που πήρε στις τελευταίες εκλογές, δε μεταφράστηκε ποτέ στην ενίσχυση του κινήματος προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων. Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ αξιοποίησε τις όποιες συνδικαλιστικές δυνάμεις του για να υπονομεύσει τους ταξικούς αγώνες, να μετατρέψει το κίνημα σε «ουρά» της προσπάθειας που κάνει για να γίνει κυβέρνηση.

Αυτό που έχει ανάγκη ο λαός, είναι ισχυρό ΚΚΕ παντού, και στις ερχόμενες εκλογές. Είναι όρος αναγκαίος, για να αναδειχτεί ο ίδιος σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων, να γίνει το εργατικό - λαϊκό κίνημα ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση απέναντι στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις της μιας ή της άλλης διαχείρισης. Μόνο έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για να μπουν εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις ώστε να ξηλώσει ο λαός όλο το αντιλαϊκό - αντεργατικό πλαίσιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Για να έρθει πιο κοντά η μοναδική φιλολαϊκή διέξοδος, που είναι να απαλλαγεί οριστικά ο λαός, από τις αλυσίδες των μονοπωλίων, από τα δεσμά της ΕΕ, για να έρθει ο ίδιος ο λαός στην εξουσία.

Οι εκλογές στο Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας συνεχίζονται σύμφωνα με το παρακάτω πρόγραμμα: Στην Ελευσίνα, στο Εργατικό Κέντρο, σήμερα Πέμπτη 11/12 (4 μ.μ. - 8 μ.μ.) και την Παρασκευή 12/12 (11 π.μ. - 8 μ.μ.). Στον Πειραιά, στο Εργατικό Κέντρο, το Σάββατο 13/12 και την Κυριακή 14/12 (10 π.μ. - 6 μ.μ.). Από τη Δευτέρα 15/12 μέχρι την Παρασκευή 19/12 (3 μ.μ. - 8 μ.μ.), το Σάββατο 20/12 και την Κυριακή 21/12 (10 π.μ. - 6 μ.μ.). Στην Αθήνα, στο Εργατικό Κέντρο, σήμερα Πέμπτη 11/12 (3.30 μ.μ. - 8.30 μ.μ.), την Κυριακή 14/12 (9 π.μ. - 2 μ.μ.). Κάλπη θα στηθεί και σε εργοστάσια: Σήμερα Πέμπτη 11/12 στο Θριάσιο (7 π.μ. - 3 μ.μ.) και στο κέντρο (9 π.μ. - 12.30 μ.μ.), τη Δευτέρα 8/12 στο Μενίδι (9 π.μ. - 2 μ.μ.).

Εργάτες στη Ζώνη, σε παλιότερες εποχές.

Γι' αυτό, όταν ρωτάς τους εργάτες πόσες δουλειές είναι σήμερα «ανοιχτές» στη Ζώνη, αρχίζουν να μετράνε στα δάχτυλα του ενός χεριού: «Ενα γκαζάδικο που φεύγει αυτήν τη βδομάδα, ένα κότερο, ένα καράβι για συντήρηση, άντε και δυο - τρία ακόμα σε όλη τη Ζώνη». Παρόλ' αυτά, όπως λένε, τα πράγματα είναι καλύτερα απ' ό,τι λίγους μήνες πριν, που δεν έπεφτε στην κυριολεξία ούτε μια σφυριά. Τώρα, τουλάχιστον, μερικές εκατοντάδες από αυτούς εναλλάσσονται στο μεροκάματο...

Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε στη Ζώνη με αφορμή τις εκλογές του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας. Από την περασμένη Δευτέρα, μέχρι και χτες Τετάρτη, η κάλπη βρισκόταν στα γραφεία του Παραρτήματος στη Ζώνη. Από την πρώτη μέρα, παρά τη δυνατή βροχή, πολλοί μεταλλεργάτες, αμμοβολιστές και ηλεκτρολόγοι στάθηκαν στην ουρά για να ψηφίσουν. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ήταν και παραμένουν άνεργοι.

Από τις εγκαταστάσεις που ρημάζουν.

«Οι περισσότεροι που βλέπεις εδώ δεν έχουν ασφάλιση», συνεχίζει. «Παρακαλάμε να μην αρρωστήσουμε εμείς και οι οικογένειές μας. Οσο για σύνταξη, μακάρι να φτάσουμε στα 90 για να δούμε και τότε αν θα έχουμε συμπληρώσει τα ένσημα! Ειδικά τώρα, με τις αλλαγές που σχεδιάζουν, κανένας από εμάς και τους νεότερους δεν πρόκειται να πάρει σύνταξη».

Ο ίδιος είναι 50 χρονών. «Πρώτα μας πήγαν στα 62. Μέχρι να φτάσει κανείς σ' αυτήν την ηλικία, αν φτάσει ποτέ, θα το πάνε ακόμα πιο πάνω το όριο. Δε σωζόμαστε με τίποτα», σημειώνει και λέει με αγανάκτηση: «Κανείς από αυτούς που νομοθετούν για τους εργοδότες δεν ξέρει τι σημαίνει να χάνεις την αναπνοή σου μέσα σε μισή ώρα στις συνθήκες που δουλεύουμε. Τι σημαίνει να ανεβαίνεις στη σκαλωσιά ή να δουλεύεις κάτω στ' αμπάρια».

Πώς τα βγάζουν πέρα; «Πολλοί συντηρούνται από τα συσσίτια», λέει ο Διονύσης και εξηγεί ότι ο ίδιος έχει και γιο που πηγαινοέρχεται για σπουδές στη Χαλκίδα. Συνεχίζει: «Εχουμε αποκούμπι και το Συνδικάτο, που αγωνίζεται και προσφέρει όπως μπορεί. Αλλά κι αυτό τι να πρωτοκάνει, όταν η ανεργία είναι τόσο μεγάλη; Πολλοί συνάδελφοι δεν έχουν ούτε τη συνδρομή τους να πληρώσουν...».

Εργάτες της Ζώνης περιμένουν στη σειρά για να ψηφίσουν.

Λίγο πιο πέρα στέκονται δυο νέα παιδιά. Ρωτάμε αν είναι εργαζόμενοι στη Ζώνη και μας απαντάνε πως δουλεύουν σαν βοηθοί ελασματουργού. Ο Μιχάλης και ο Κώστας, 20 χρονών και οι δυο, κάνουν μεροκάματα στη Ζώνη απ' όταν τελείωσαν το Λύκειο και το φανταρικό. Από οικογένειες μεταλλεργατών και οι δυο, λένε πως δεν τους φοβίζει η δουλειά, «αρκεί να μπορούσαμε να κάνουμε κάνα μεροκάματο παραπάνω».

Οι δυο τους είναι από τα νεότερα μέλη του Συνδικάτου. Μέχρι να στραφούν στη Ζώνη, έκαναν δουλειές του ποδαριού, «σερβιτόρος, 10 ώρες στο πόδι για 20 ευρώ!». «Δεν έχει τίποτε άλλο να κάνεις για να βγάλεις ένα μεροκάματο», σημειώνουν. Τους ρωτάμε για το πώς βλέπουν το Συνδικάτο. «Το Συνδικάτο βοηθάει να μην ξεφύγουν τα πράγματα», λένε, περιμένοντας να ανοίξει η κάλπη και να ξεκινήσουν οι εκλογές. Θυμούνται τους γονείς τους να τους λένε ότι, «όταν είχε δουλειά η Ζώνη, ανέβαινε όλη η αγορά στον Πειραιά»...

Ενας άλλος μεταλλεργάτης διηγείται στους συναδέλφους του ότι σε λίγες μέρες η γυναίκα και το παιδί του φεύγουν μόνιμα για το χωριό και ότι ο ίδιος σκοπεύει «να το ψάξει λίγο ακόμα», αλλιώς θα φύγει κι αυτός. Λέει μάλιστα ότι η γυναίκα του εξάντλησε κάθε πιθανότητα να βρει δουλειά, «αλλά, όπου λέει ότι έχει και παιδί, της κλείνουν την πόρτα». «Δεν είδες τι έγινε στο Ηράκλειο με την έγκυο, που ήθελε να την απολύσει και την απειλούσε να το ρίξει;», είπε ένας από τους συναδέλφους του.

Η συζήτηση πάει στα «σεμινάρια πιστοποίησης ειδικοτήτων» που ξεκινούν το Γενάρη και προβλέπουν 250 ώρες εκπαίδευσης, με αποζημίωση 7 ευρώ την ώρα. Για πολλούς από τους ανέργους της Ζώνης, αυτά θα είναι και τα μοναδικά λεφτά που θα μπουν φέτος στο σπίτι. Ακόμα όμως και αυτά τα 1.400 ευρώ, πήγε να τους τα φάει πέρσι η εφορία φορολογώντας τους σαν ΕΒΕ. «Τα λεφτά δε φτάνουν για τίποτα. Τι να πρωτοπληρώσεις; Τα δάνεια, τους μαγαζάτορες, τις υποχρεώσεις;».

Το στέγαστρο έξω από τα γραφεία του παραρτήματος, που χρησιμεύει σαν εκλογικό κέντρο, σιγά - σιγά γεμίζει, λόγω και της βροχής που δυναμώνει. Στους τοίχους, εκτός από τις ανακοινώσεις για τις εκλογές και τις αφίσες που καλούν τους εργάτες να στηρίξουν την παράταξη της ΔΑΣ, είναι κολλημένες αφίσες του ΠΑΜΕ, με φωτογραφίες από το πανελλαδικό συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη. Αλλά και ένα πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» με το ίδιο θέμα. Οι περισσότεροι ήταν εκεί. Τώρα, με το ψηφοδέλτιο στο χέρι, ήρθε η ώρα να δυναμώσουν τη δική τους φωνή...

Η ιστοσελίδα που δημιούργησε η Επιτροπή Αγώνα.

Το Στέκι στεγάζεται στα γραφεία της Λαϊκής Επιτροπής 2ου Διαμερίσματος Αθήνας (Βουλιαγμένης και Κάρπου 38, Νέος Κόσμος). Την ευθύνη για τη λειτουργία του και το πρόγραμμά του έχει η Πολιτιστική Ομάδα που συγκροτήθηκε από άνεργους, εργαζόμενους και σπουδαστές υγειονομικούς. Το πρόγραμμα για το Δεκέμβρη έχει ως εξής:

• Κάθε Δευτέρα Ομάδα Χορών Latin (7.15 μ.μ.) και Ομάδα Παραδοσιακών Χορών (8.30 μ.μ.).
• Κάθε Πέμπτη Ομάδα Παραδοσιακών Χορών (7.30 μ.μ.).
• Σάββατο 13/12, προβολή της ταινίας «Django, ο Τιμωρός».
• Σάββατο 20/12, εγκαίνια με Disco Πάρτι (9 μ.μ.).
• Σάββατο 27/12, γιορτή για τα παιδιά ανέργων και απλήρωτων εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή και την Υγεία.

Το επόμενο διάστημα στο Στέκι θα ξεκινήσουν μαθήματα Αγγλικών για αρχάριους και για προχωρημένους. Επίσης, σχεδιάζεται η δημιουργία μιας σειράς πολιτιστικών και αθλητικών ομάδων. Η συμμετοχή σε όλες τις δραστηριότητες είναι δωρεάν.

Οι πρώτες ομάδες έχουν ήδη ξεκινήσει να λειτουργούν. Περισσότερες πληροφορίες, στους ιστότοπους anergoi-ygeionomikoi.blogspot.gr και stekiygeionomikwn.wordpress.com. Η Επιτροπή καλεί όσους θέλουν να συμβάλουν με τις σκέψεις, τις ιδέες και τις προτάσεις τους να επικοινωνήσουν στο e-mail: steki.ygeias@gmail.com.

Η Επιτροπή, που συστάθηκε στα τέλη Σεπτέμβρη, αποτελείται από ανέργους, απολυμένους, αλλά και νέους που ολοκληρώνουν τις σπουδές τους και αναζητούν για πρώτη φορά δουλειά στον κλάδο, από εργαζόμενους στα προγράμματα «voucher» σε νοσοκομεία και δομές Υγείας, από τελειόφοιτους σχετικών σχολών, σπουδαστές ΤΕΙ και επαγγελματικών σχολών που κάνουν την πρακτική τους άσκηση.

Οι άνεργοι και πρακτικάριοι που συσπειρώνονται στην Επιτροπή διαπιστώνουν πως οι πρωτοβουλίες και η δράση τους αναγνωρίζονται από τους ανέργους στα προγράμματα, τους νέους που μπαινοβγαίνουν στην ανεργία, τους εργαζόμενους με ελαστικές σχέσεις και προσωρινή απασχόληση. Δύσκολα όμως η αναγνώριση αυτή μετατρέπεται σε απόφαση για συμμετοχή στη δράση. Στην προσπάθεια αυτή, η δημιουργία και η λειτουργία του Στεκιού μπορεί να έχουν τη δική τους συμβολή, δίνοντας περιεχόμενο στη δράση, εμπλουτίζοντας τις πρωτοβουλίες και βάζοντας στο επίκεντρο τα ενδιαφέροντα εργαζομένων και ανέργων.

Κάθε χρόνο ακουμπά θεματικές ενότητες που είτε συμβολίζουν συμπυκνωμένα στιγμές δράσης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος ή περιέχουν αφιερώματα σε στιγμές της δράσης του ΠΑΜΕ και των ταξικών δυνάμεων τις χρονιές που προηγήθηκαν. Τα τελευταία τρία χρόνια τα ημερολόγια του ΠΑΜΕ κάνουν μια προσπάθεια να συνδέσουν σχεδόν όλες τις μορφές της τέχνης με τους αγώνες και το δίκιο της εργατικής τάξης.

Οι σελίδες του ημερολογίου για το 2013 ήταν γεμάτες με το πλούσιο έργο σπουδαίων καλλιτεχνών, ώστε κάθε μήνας να φιλοξενεί μια εικαστική δημιουργία και ένα ποιητικό απόσπασμα. Στο περσινό ημερολόγιο, για το 2014, ο αναγνώστης μπορούσε να διαβάσει σε κάθε μήνα τους στίχους από δώδεκα εργατικά τραγούδια, στους οποίους αποτυπώνονται οι σκληρές συνθήκες δουλειάς, η εργοδοτική τρομοκρατία, η κοινωνική αδικία.

Στο φετινό ημερολόγιο μπορεί να διαβάσει γνωστούς και άγνωστους στίχους, από Ελληνες και ξένους ποιητές, μέσα από τους οποίους εκφράζονται η αντοχή της εργατικής τάξης στις αντιξοότητες και τις δυσκολίες, η αισιοδοξία και η μαχητικότητα που πηγάζει από την οργάνωση και τη συλλογικότητα.

«Στου κόσμου τους θησαυριστές το βιος σου, Εργάτη, νόμοι στο τρών' αδικητές χωρίς ντροπή...».

Από το φετινό ημερολόγιο δεν μπορούν να λείψουν οι στίχοι και τα κείμενα του Γιάννη Ρίτσου, του Ντάριο Φο, του Φώτη Αγγουλέ, του Τάσου Λειβαδίτη, του Μπέρτολτ Μπρεχτ, του Αλκη Αλκαίου, του Κωστή Παλαμά, του Κώστα Βάρναλη, που με τη γραφή τους φανερώνουν την πίστη στη δύναμη και το δίκιο των εργατών.

Η πλατιά διακίνηση του ημερολογίου αποτελεί σημαντική οικονομική ενίσχυση στην προσπάθεια που κάνει το ΠΑΜΕ να φτάσει παντού, να μην απουσιάσει από κανέναν κλάδο και εργασιακό χώρο.

Το ΠΑΜΕ μπροστά στην πραγματοποίηση του Πανελλαδικού Συλλαλητηρίου την 1η Νοέμβρη θαρρετά και ανοιχτά ζήτησε την οικονομική στήριξη και συνδρομή από συνδικαλιστικές και άλλες μαζικές οργανώσεις, από τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους νέους και τις νέες.

«Τούτη η κυψέλη δεν έχει βασίλισσα, δεν έχει κηφήνες, μονάχα εργάτες...».

Οι εξελίξεις απαιτούν πλατιά ενημέρωση των εργατών, να μη λείπει η ανακοίνωση και η φωνή του ΠΑΜΕ από κανέναν εργασιακό χώρο, από καμιά περιοχή και γειτονιά. Ο κάθε εργάτης πρέπει να γνωρίζει πως οι κινητοποιήσεις σε κάθε κλάδο, οι απεργιακές συγκεντρώσεις, οι πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, η διεθνής δραστηριότητα του ΠΑΜΕ δε γίνονται με αέρα κοπανιστό. Οι χιλιάδες αφίσες, οι εκατοντάδες χιλιάδες ανακοινώσεις, τα πανό, η λειτουργία του web radio, συνολικά η δράση του ΠΑΜΕ στηρίζεται στην οικονομική ανάσα που του δίνουν οι εργαζόμενοι του μόχθου, οι νέοι, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι από το υστέρημά τους.

«Εσύ, εγώ: φελλοί στην τρικυμία. Εμείς: φλόγες της ίδιας πυρκαγιάς...».

«...Δέξου λοιπόν, ω Βαπτιστά, ευγνωμοσύνης δώρο, ξερό σκατό κοπανιστό και από Λαυριώτη κώλο».