Κυριακή 11 Νοέμβρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πού θα αναζητούμε νοσοκομεία;

Μαθαίνουμε ότι μέχρι και από την Αγγλία επικοινώνησαν με τον «Ευαγγελισμό», για να διερευνήσουν τις δυνατότητες χειρουργικών επεμβάσεων, καθώς οι λίστες αναμονής στη γηραιά Αλβιόνα μακραίνουν επικίνδυνα. Και δεν ξέρουμε, βέβαια, τι απάντηση πήραν, αλλά σίγουρα, κάτι θα ήξερε ο υπουργός Υγείας, όταν στις 5.11.2001 έλεγε ότι στην Αγγλία οι λίστες είναι πολύ μεγάλες.

Ανεξάρτητα απ' αυτά, όμως, το γεγονός δεν αποδεικνύει την αξιοπιστία του «Ευαγγελισμού» και των ελληνικών νοσοκομείων γενικότερα, αλλά και τις πολύ βλαβερές συνέπειες των Θατσερικών μέτρων πολύμορφης ιδιωτικοποίησης της Υγείας, τα οποία συνέχισε με θρησκευτική ευλάβεια και ο Τ. Μπλερ. Και να σκεφτεί κανείς ότι στα αγγλικά δημόσια νοσοκομεία ιδιωτικό ιατρείο κάνουν μόνο οι διευθυντές και έχουν ήδη δημιουργήσει τέτοιες λίστες ασθενών, που κάνουν και... εξαγωγή. Ο υπουργός Υγείας έχει σκεφτεί, πού θα αναζητήσει η Ελλάδα νοσοκομεία, όταν γενικευτούν τα ιδιωτικά ιατρεία στα δημόσια νοσοκομεία;

Το Χόλιγουντ στο χακί!

Δε θα μπορούσε να λείψει βέβαια το Χόλιγουντ από την «αντιτρομοκρατική σταυροφορία». Η μεγαλύτερη βιομηχανία των ΗΠΑ επιστρατεύεται από το Λευκό Οίκο για «να κρατήσει υψηλά το ηθικό του έθνους μέχρι την τελική νίκη»! Για το σκοπό αυτό ο Λευκός Οίκος οργανώνει σήμερα σύσκεψη στο Μπέβερλι Χιλς με 40 εκπροσώπους της πανίσχυρης βιομηχανίας θεάματος και προπαγάνδας. Η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Κλερ Μπιούκαν, μιλώντας στο «Ρόιτερ» ήταν σαφέστατη: «Η κυβέρνηση ενημερώνει τους μάνατζερ της βιομηχανίας θεάματος ώστε να γνωρίζουν ποιο μήνυμα θέλει να περάσει η Ουάσιγκτον στο εσωτερικό και το εξωτερικό και να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους με βάση αυτή την πληροφόρηση».

Δεν αμφιβάλλουμε καθόλου για την προπαγανδιστική δύναμη πυρός του Χόλιγουντ, αλλά τα πράγματα δεν είναι όπως παλιά, καθώς ο αντιαμερικανισμός απλώνεται ολοένα και περισσότερο σε όλες τις χώρες του πλανήτη, ακόμα και μέσα στις ΗΠΑ.

«Το λέει η περδικούλα τους»!

Σε συμβολική κατάληψη των σιδηροδρομικών γραμμών, στο Νέο Μοναστήρι, προχώρησαν, προχτές, συνταξιούχοι του ΟΓΑ από το νομό Καρδίτσας, διεκδικώντας ουσιαστικές αυξήσεις στο εξευτελιστικό μηνιαίο βοήθημα των 46.000 δραχμών, που κάποιοι ονομάζουν «αγροτική σύνταξη». Το ψήφισμα της κινητοποίησης που απευθύνεται στον πρωθυπουργό, Κ. Σημίτη, μια κραυγή απόγνωσης, αναφέρει: «Δεν αντέχουμε άλλο, έφτασε ο κόμπος στο χτένι, βρισκόμαστε κάτω από τα όρια της φτώχειας, τα παιδιά μας αδυνατούν να μας βοηθήσουν... Δώστε λύση στα προβλήματά μας, διαφορετικά είμαστε υποχρεωμένοι να θυμηθούμε τις Σουλιώτισσες και να πούμε, χορεύοντας, "έχε γεια καημένε κόσμε"».

Το γεγονός, όμως, ότι οι γέροντες αγρότες προχώρησαν σε δυναμική κινητοποίηση προβάλλοντας, αγωνιστικά, τα ζωτικά αιτήματά τους, δείχνει ότι «το λέει η περδικούλα τους» κι ότι θέλουν να «χορέψουν στο ταψί» την κυβέρνηση, πριν αναγκαστούν οι ίδιοι να χορέψουν το «χορό του Ζαλόγγου»...

Το «κράτος» του Αβραμόπουλου

Αλήθεια, τι εννοούσε ο Δ. Αβραμόπουλος όταν εμφανώς εξοργισμένος από τη διαμαρτυρία του Τούρκου πολιτικού πρόσφυγα που «χάλασε τη σούπα» της φιέστας του αίσχους, αναρωτήθηκε με ειρωνική διάθεση «ποια μέτρα ασφαλείας; Στην Ελλάδα βρισκόμαστε!»; Μήπως ζηλεύει τα «μέτρα ασφαλείας» που υπάρχουν στη γειτονική χώρα, όπου όταν εμφανίζεται κάποια λαϊκή διαδήλωση σε κάποια πόλη, αμέσως τη διαλύουν με τα ΜΑΤ και τον άγριο ξυλοδαρμό και τους εξαφανίζουν στα «λευκά κελιά»; Ο ανυπόκριτος θαυμασμός που εξέφρασε για τον Ι. Τζεμ μάλλον συνηγορεί σε κάτι τέτοιο. Μήπως πάλι ονειρεύεται ίσως «μέτρα ασφαλείας» τύπου USA, όπου οι συλληφθέντες ως «ύποπτοι» για τρομοκράτες δεν έχουν δώσει ακόμα σημεία ζωής; Το σίγουρο είναι ότι η προϊστορία του δημάρχου ως απηνή διώκτη της αφισοκόλλησης, αλλά και ένθερμου υποστηρικτή της απαγόρευσης των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας, επιβεβαιώνει τις σκληροπυρηνικές αυταρχικές αντιλήψεις και πρακτικές του. Τέτοιο σιδηρόφρακτο και αστυνομοκρατούμενο κράτος θέλει να φτιάξει και αυτό το εμφανίζει ως ανανέωση! Ντροπή.

Το Ιράκ μετά;

Είχατε, μήπως, καμιά αμφιβολία, ότι ο «αντιτρομοκρατικός» πόλεμος των ΗΠΑ και των λοιπών εταίρων τους στη λυκοσυμμαχία, δε θα τελειώσει με την ισοπέδωση του Αφγανιστάν, ακόμη και με τη συντριβή των Ταλιμπάν, της Αλ Κάιντα και του μπιν Λάντεν; Για όποιον έτρεφε παρόμοιες αυταπάτες, πάντως, οι προχτεσινές δηλώσεις της «περιστεράς» της αμερικανικής ηγεσίας ήταν καταλυτικές.

Μετά τη νίκη επί της «Αλ Κάιντα» στο Αφγανιστάν, δήλωσε ο Κόλιν Πάουελ, «θα στρέψουμε την προσοχή μας στις τρομοκρατικές απειλές σε ολόκληρο τον κόσμο, και κράτη, όπως το Ιράκ, τα οποία επιχειρούν να κατασκευάσουν όπλα μαζικής καταστροφής, δεν πρέπει να πιστέψουν ότι θα διαφύγουν της προσοχής μας».

Υ.Γ. Αραγε, είναι τυχαίο το γεγονός πως έχουν πληθύνει τελευταία οι αναδημοσιεύσεις από το δυτικό Τύπο άρθρων και «ρεπορτάζ» σε εγχώριες εφημερίδες και τα οποία «φωτογραφίζουν» ή και ονομάζον το Ιράκ ως χώρα που υποθάλπει και καλλιεργεί την τρομοκρατία;

ΒΙΒΛΙΟ
Αρχαία «θαύματα» στο Λούβρο

Ολοι οι σημερινοί Ελληνες γνωρίζουν ότι τα Μάρμαρα του Παρθενώνα τα άρπαξε - με τη συναίνεση του Τούρκου κατακτητή - ο λόρδος Ελγιν. Μερικοί γνωρίζουν και τι κουμάσι, τι «λέρα» ήτανε ο Αγγλος αριστοκράτης. Πόσοι, όμως, σημερινοί Ελληνες γνωρίζουν ποιοι ήταν οι κατά καιρούς άρπαγες πολλών δεκάδων θαυμάτων και πλήθους άλλων κειμηλίων της αρχαίας ελληνικής τέχνης; Προφανώς οι ελαχιστότατοι ειδικοί που αναζητούσαν σε ξένα βιβλία σχετικές πληροφορίες, αφού η «σκρόφα» επίσημη ελληνική ιστοριογραφία απέκρυπτε κάθε αλήθεια για την πολύπλευρη λεηλασία του τόπου μας από τους κατά καιρούς «προστάτες» του. Μέχρι σήμερα δεν υπήρχε στα ελληνικά κανένα βιβλίο σχετικό με την ιστορία των ελληνικών αρχαιοτήτων στο ωραιότερο μουσείο του κόσμου. Αυτή είναι και η πρώτιστη - αλλά όχι και η μόνη - αξία και σημασία της μελέτης της αρχαιολόγου, συνεργάτριας του Τμήματος Ελληνικών και Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων στο Λούβρο, Αλίκης Σαμαρά - Κάουφμαν «Ελληνικές αρχαιότητες στο Μουσείο του Λούβρου (Εκατόν πενήντα ένα έργα τέχνης και η ιστορία τους)», η οποία κυκλοφόρησε σε ένα θαυμάσια συγκροτημένο και εικονογραφημένο τόμο από τις εκδόσεις «ΑΔΑΜ».

Με το έργο αυτό μπορούμε όλοι, πλέον, να μάθουμε την αρχιτεκτονική ιστορία, τις διαδοχικές μικρές και μεγάλες μεταρρυθμίσεις, επεκτάσεις, τις διάφορες χρήσεις, τις διακοσμήσεις των κτιριακών συγκροτημάτων, τις συλλογές του Μουσείου. Κυρίως, θα μάθουμε κάμποσες αλήθειες για το αρχαιοκαπηλικό όργιο πέντε, περίπου, αιώνων χάρη στο οποίο το Λούβρο διαθέτει τόσα πολλά αριστουργήματα των αρχαιοελληνικών πλαστικών τεχνών. Μεσαιωνικό φρούριο αρχικά, το Λούβρο (οικοδόμημα που έγινε πρότυπο για πολλά ανάκτορα στην Ευρώπη) το 17ο αιώνα μετατρέπεται σε κατοικία των μοναρχών. Οι πρώτες συλλογές αρχαιοτήτων συγκροτούνται - διά της πυγμής εννοείται - από φιλόκαλους μονάρχες την περίοδο της Αναγέννησης. Η Ιταλία ήταν η πρώτη «πηγή» των συλλογών των Γάλλων μοναρχών. Στα 1674, πριν την ανατίναξη της Ακρόπολης από το Μοροζίνη, ο απεσταλμένος του Λουδοβίκου ΙΔ', στην Αθήνα, μαρκήσιος ντε Νουαντέλ αρχίζει το συνεχιζόμενο επί δύο σχεδόν αιώνες όργιο αρπαγής αρχαιοτήτων, γιατί θα τους «ταίριαζε καλύτερα να βρίσκονται στα σαλόνια της Μεγαλειότητός του».


Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Ευθύνη

Τα γκέμια

στη σφαίρα

τα πήρε η λέρα

και κάνει

ό,τι θέλει

η μαύρη αγέλη,

σκοτώνει,

αρπάζει,

τα σύνορα αλλάζει,

τους νόμους

ξεσκίζει,

τη Γη μαγαρίζει!

***

Της σφαίρας

βαρόνοι,

κοινοί δολοφόνοι,

θερίζουν αθώους,

σκορπούν

θρήνους, γόους,

τον τρόμο

απλώνουν,

λαούς εξοντώνουν,

η «νέα» τους «τάξη»

τη Γη

θα τινάξει!

***

Η σφαίρα

σε δίνη,

μεγάλη η ευθύνη,

λαοί το κεφάλι

σηκώστε

και πάλη!


Ο οίστρος

Πρόσωπο
Περβέζ Μουσαράφ

Γρηγοριάδης Κώστας

Πιο διφορούμενη θέση από αυτήν στην οποία βρίσκεται ο Πακιστανός ηγέτης, μετά την 11η Σεπτεμβρίου, σίγουρα δεν έχουν βιώσει πολλοί ηγέτες. Ο Περβέζ Μουσαράφ, εν μία νυκτί, μετατράπηκε από δικτάτορα σε Πρόεδρο, άξιο συνομιλητή και πολύτιμο σύμμαχο της «αντιτρομοκρατικής» συμμαχίας.

Ο ίδιος διατείνεται ότι η σύμπραξη με τις ΗΠΑ και η εγκατάλειψη των συμμάχων Ταλιμπάν (ας μην ξεχνάμε ότι ξεπήδησαν από τις θρησκευτικές σχολές και τις μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν) ήταν «κομβική επιλογή για το εθνικό συμφέρον», ενώ υποστηρίζει ότι η πλειοψηφία του πακιστανικού λαού συμμερίζεται την άποψή του. Για άλλους, η σύμπραξη αυτή ήταν, μάλλον, η μοναδική επιλογή του Μουσαράφ, δεδομένης της σχέσης με τους Ταλιμπάν. Οσο για τη λαϊκή στήριξη και τη, συγκριτικά με τον πληθυσμό, μικρή συμμετοχή στις διαδηλώσεις των ισλαμιστών, ας μην παραβλέπεται ότι πρόκειται για στρατιωτικό καθεστώς, με αποτελεσματικό και πολυπληθές μηχανισμό καταστολής.

Από τις 11 Σεπτεμβρίου, η οικονομική βοήθεια και οι ευνοϊκές πιστωτικές ρυθμίσεις δεν έπαψαν να ρέουν προς το Πακιστάν, όπως άλλωστε και οι δηλώσεις «θαυμασμού» για τη «θαρραλέα» στάση. Πλήθυναν, όμως, και οι «έγκυρες διαρροές» που αμφισβητούν την «ειλικρινή σύμπραξη των πακιστανικών μυστικών υπηρεσιών με τις ΗΠΑ», αλλά και τη δυνατότητα του Μουσαράφ να ελέγξει τις ημιαυτόνομες επαρχίες και την αχανή συνοριακή γραμμή με το Αφγανιστάν. Στις αλλεπάλληλες στάσεις προς τις ΗΠΑ, ο Μουσαράφ προειδοποιούσε για τα προβλήματα στον μουσουλμανικό κόσμο αν συνεχιστούν οι βομβαρδισμοί κατά το Ραμαζάνι. Ταυτόχρονα, πολλοί αναρωτιούνταν πόσο θα αντέξει στην εξουσία ο Περβέζ Μουσαράφ.


Ε.Μ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ