Κυριακή 11 Οχτώβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Προτροπές χωρίς αντίκρισμα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σε ένταση των προληπτικών ελέγχων για την πρόληψη των εργατικών «ατυχημάτων» προέτρεψε το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) ο υπουργός Εργασίας, Α. Λοβέρδος, στην πρώτη του επίσκεψη που έκανε στην έδρα του. Μόνο που οι προτροπές και οι εγκύκλιοι είναι λόγια του αέρα όταν οι χώροι των επιχειρήσεων έχουν μετατραπεί σε πραγματικά κρεματόρια. Οταν κάθε τρεις μέρες έχουμε και ένα θανατηφόρο «ατύχημα» πέρα από τους σοβαρούς τραυματισμούς.

Για ποιους ελέγχους άραγε μπορεί να γίνει λόγος, όταν σε κάθε επιθεωρητή αναλογούν πάνω από 1.000 επιχειρήσεις (σύμφωνα με τις ετήσιες εκθέσεις του ίδιου του ΣΕΠΕ), όταν η γραμματειακή υποστήριξη στο ΣΕΠΕ είναι ανύπαρκτη, κάτι που οδηγεί και αυτούς τους επιθεωρητές που υπάρχουν, αντί να κάνουν ελέγχους να ασχολούνται με τη «χαρτούρα»; Οσο για την πρόληψη των «ατυχημάτων» μέσα στις επιχειρήσεις, αυτή με ευθύνη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, επί της ουσίας έχει εναποτεθεί στη μεγαλοψυχία των εργοδοτών. Για όλα αυτά δεν είπε κουβέντα ο νέος υπουργός, αν και τα προβλήματα είναι γνωστά σε όλους. Αλλωστε, το ΠΑΣΟΚ, όσο ήταν στην αντιπολίτευση, δεν τσιγκουνεύτηκε σε καταγγελίες. Ο «χαρτοπόλεμος» ανακοινώσεων ήταν στην ημερήσια διάταξη. Αλλά οι εργάτες έχουν χορτάσει από λόγια.

Οι λίστες των «καλύτερων» πανεπιστημίων...

Με παχυλούς τίτλους εμφανίζονται κάθε τρεις και λίγο λίστες που κατατάσσουν παγκοσμίως τα πανεπιστήμια, και τα ντόπια ΜΜΕ σπεύδουν να τις αναπαράγουν αγωνιώντας αν και σε ποια θέση βρίσκεται οποιοδήποτε ελληνικό ίδρυμα μέσα σ' αυτές τις λίστες. Ποιοι «γκουρού» υπαγορεύουν αυτές τις κατατάξεις; Αλλοτε είναι κάποιο «έγκριτο» έντυπο (όπως αυτή που είδαμε προχτές στους «Times»), άλλοτε μια «έγκριτη» ΜΚΟ, άλλοτε ένα από τα λεγόμενα κέντρα πιστοποίησης... Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για έντυπα ή για οργανισμούς που έχουν πίσω τους επιχειρήσεις.

Ασε που μέσα από τις λίστες φαίνονται και οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και αντιθέσεις, με άλλους οργανισμούς να δίνουν το προβάδισμα σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ και άλλους να το δίνουν στη Βρετανία ή με κάθε λίστα που βγαίνει ετησίως στη δημοσιότητα να βγαίνουν παράλληλα και φωνές που αμφισβητούν την εγκυρότητά της.

Τελικά, οι λίστες δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από την αποτύπωση της σύνδεσης του κεφαλαίου με τα πανεπιστήμια, καθώς τα κριτήριά τους είναι κατά κύριο λόγο ποσοτικά και δίνουν βάρος στην παραγόμενη έρευνα, στις δημοσιεύσεις κ.ο.κ. που γίνονται κατά παραγγελία των μονοπωλιακών ομίλων. Κοινώς: Περισσότερα φράγκα και καλύτερες διασυνδέσεις με τους μονοπωλιακούς κολοσσούς φέρνουν τα ιδρύματα σε όλο και πιο ψηλές θέσεις. Αρα τίποτα θετικό δεν έχει να περιμένει ο λαός από το «σκαρφάλωμα» των ελληνικών ιδρυμάτων σε τέτοιες κατατάξεις, ακριβώς γιατί αυτές δεν αποτυπώνουν την άνοδο του επιπέδου των σπουδών και την ανάπτυξη της επιστήμης προς όφελος της κοινωνικής προόδου.

Η κολοκυθιά με τα ελλείμματα

Εδώ το έλλειμμα, εκεί το έλλειμμα, πού είναι το έλλειμμα;

Την κολοκυθιά παίζει τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, όπου επιχειρεί να εμφανίσει εικόνα «καμένης γης». Επιστράτευσε λοιπόν το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας - εκλεκτός της ΝΔ - ο οποίος την προηγούμενη Πέμπτη είχε εκφράσει την ευχή το έλλειμμα να μην ξεπεράσει φέτος το 10% του ΑΕΠ, ενώ προχτές ανέβασε τον πήχη στο 12% του ΑΕΠ. Χρησιμοποιούν τα νούμερα προκειμένου να εμφανίσουν κατάσταση κατάρρευσης και δημοσιονομικού χάους, ώστε αύριο να δικαιολογήσουν τα σκληρά μέτρα λιτότητας που από σήμερα ετοιμάζουν. Προεκλογικά η κυβέρνηση της ΝΔ μιλούσε για διετή περίοδο λιτότητας και το ΠΑΣΟΚ γενικώς και αορίστως περί ενίσχυσης της αναπτυξιακής δυναμικής της χώρας. Αυτά μέχρι τις εκλογές, γιατί σήμερα ...ανακάλυψε και το ΠΑΣΟΚ ότι απαιτείται τριετής, αυτή τη φορά, περίοδος λιτότητας. Και είμαστε ακόμα στην αρχή. Απλά θα επισημάνουμε ένα μόνο στοιχείο. Αν όντως το έλλειμμα το 2009 διαμορφωθεί στο 12% του ΑΕΠ, σε απόλυτα μεγέθη αυτό μεταφράζεται σε κάτι μεγαλύτερο από 31 δισ. ευρώ. Τόσα πήραν οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι, οι τραπεζίτες από τον κρατικό προϋπολογισμό, που θα καλέσουν τώρα να πληρώσει ο λαός, με τον περιορισμό των δαπανών που κάλυπταν κάποιες στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες σε συνδυασμό με την αύξηση των φορολογικών εσόδων, που με δεδομένο ότι δε θα φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο και τα κέρδη του, τη «νύφη θα πληρώσει» ο λαός. Ερχεται, δηλαδή, λιτότητα, αλλά αιματηρή λιτότητα. Για επερχόμενες θύελλες είχε μιλήσει το ΚΚΕ προεκλογικά. Και το καλύτερο και αποτελεσματικότερο καταφύγιο είναι η ανάπτυξη των λαϊκών αγώνων κόντρα στα μονοπώλια.

Με τη «βούλα» της ΕΕ και για τους ΕΒΕ

Η επομένη των εκλογών βρίσκει τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ να πρέπει να αγωνιστούν σκληρά για να αντικρούσουν την αντιλαϊκή πολιτική που έχει δεσμευτεί να υλοποιήσει το ΠΑΣΟΚ, με τη «βούλα» της ΕΕ.

Η «δέσμευση» του Γ. Παπανδρέου ήταν η προώθηση νομοσχεδίου που θα παγώσει δανειακές υποχρεώσεις για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα και θα συνεχίσει την πολιτική των χρηματοδοτήσεων και εγγυήσεων τύπου Ταμείου Εγγυοδοσίας. Το επόμενο διάστημα θα αποσαφηνιστούν τα μέτρα που προτίθεται να λάβει η νέα κυβέρνηση.

Αυτό που έχει ήδη αποσαφηνιστεί είναι ότι θα συνεχιστεί ουσιαστικά η εφαρμογή μιας πολιτικής που ευνοεί τους μεγάλους και καταδικάζει τους μικρούς, αλλάζοντας ίσως την ημερομηνία εκτέλεσης της τελικής «ποινής».

Είναι δεδομένο για την ΕΕ και για τη νέα κυβέρνηση ότι οι μικρές επιχειρήσεις θα πορευτούν μόνες και αβοήθητες αντιμετωπίζοντας τόσο την επίθεση των μεγάλων επιχειρήσεων, όσο και μια σειρά από αρνητικά γι' αυτές νομοθετικά μέτρα. Αυτά που δεν έχουν ειπωθεί, για το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων, την επαγγελματική στέγη, τις εισαγωγές, την ασφάλιση, τη φορολογία, είναι οι πραγματικοί «δείκτες» της κυβερνητικής πολιτικής. Αλλωστε αυτά υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή την ολοένα αυξανόμενη μεγέθυνση των μεγάλων, που συρρικνώνει τους μικρούς.

Τι είναι οι «φίλοι του λαού» και πώς πολεμούν τους σοσιαλδημοκράτες

Πρόκειται για ένα από τα κλασικά βιβλία του Β. Ι. Λένιν, που γράφτηκε το 1894. Ο Λένιν άρχισε να δουλεύει το βιβλίο το 1892-93, την εποχή που στις διαλέξεις του στον κύκλο των μαρξιστών της Σαμάρας έκανε δριμεία κριτική στους αντίπαλους του μαρξισμού - στους φιλελεύθερους ναρόντνικους: Β. Β. (Βόροντσοφ), Μιχαϊλόφσκι, Γιουζάκοφ και Κριβένκο. Οι διαλέξεις αυτές αποτέλεσαν το προπαρασκευαστικό υλικό για το βιβλίο. Το φθινόπωρο του 1894, ο Λένιν διάβασε την εργασία του στο μαρξιστικό κύκλο της Πετρούπολης. «θυμάμαι πόσο μας συνάρπασε όλους το βιβλίο αυτό, έγραφε στις αναμνήσεις της η Ν. Κ. Κρούπσκαγια. Στο βιβλίο διατυπωνόταν με σαφήνεια ο σκοπός της πάλης. Αργότερα οι "φίλοι του λαού" κυκλοφορούσαν πολυγραφημένοι από χέρι σε χέρι με τον τίτλο "Κίτρινα τετράδια"». Το βιβλίο εκδόθηκε τμηματικά. Το πρώτο μέρος σε πολύγραφο τον Ιούνη του 1894 στην Πετρούπολη και κυκλοφόρησε παράνομα τόσο στην Πετρούπολη, όσο και σε άλλες πόλεις. Τον Ιούλη του 1894 κυκλοφόρησε η δεύτερη έκδοση του πρώτου μέρους, τυπωμένη κατά τον ίδιο τρόπο. Η πολυγραφημένη έκδοση του πρώτου και του τρίτου μέρους του βιβλίου βρέθηκε στις αρχές του 1923 στα σοσιαλδημοκρατικά αρχεία του Βερολίνου και σχεδόν ταυτόχρονα στην Κρατική Δημόσια Βιβλιοθήκη του Λένινγκραντ. Το δεύτερο μέρος του βιβλίου δε βρέθηκε ακόμα. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Μπάρακ Ομπάμα

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Η επιτροπή του βραβείου Νόμπελ επέλεξε για το Νόμπελ ειρήνης 2009 τον Μπάρακ Ομπάμα, τον πρώτο Αφροαμερικανό Πρόεδρο των ΗΠΑ, γιατί, με μόλις ...οκτώ μήνες στην εξουσία, αναγνώρισε τις ιδιαίτερες προσπάθειές του στο πεδίο της διεθνούς διπλωματίας και στην προώθηση της συνεργασίας μεταξύ των λαών!

Το φετινό Νόμπελ βγάζει μάτια, αφού δόθηκε για τις «εκδηλωμένες προθέσεις» και όχι φυσικά για πράξεις ή έργο που μέχρι σήμερα έστω και τυπικά ήταν «το βασικό κριτήριο της επιτροπής» για τη βράβευση υποψηφίων, όπως ...ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.

Το φετινό βραβείο Νόμπελ αποκαλύπτει και τον πραγματικό σκοπό και την υποκρισία αυτών των βραβείων που είναι στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού. Ετσι ο Μπάρακ Ομπάμα βραβεύτηκε για το έργο του, που είναι πλούσιο παρότι βρίσκεται στο Λευκό Οίκο μόλις οκτώ μήνες. Ποιο είναι αυτό το έργο; Η διαιώνιση του πολέμου στο Ιράκ, η διεύρυνση του πολέμου στο Αφγανιστάν αλλά και στο Πακιστάν, το ματοκύλισμα των λαών τους. Αυτά τα εγκλήματα συνεχίζονται με μεγαλύτερη ένταση παρά τη σφοδρή αντίθεση του αμερικανικού λαού. Οπως και οι συνεχώς διογκούμενες στρατιές ανέργων και φτωχών στις ΗΠΑ που πρέπει πλέον να επιβιώσουν με τα «οράματα του προέδρου», τη στιγμή που τα ομοσπονδιακά κονδύλια κατατέθηκαν σωρηδόν στο βωμό της διάσωσης του κεφαλαίου. Και τα τελευταία φιλειρηνικά «επιτεύγματα» είναι το πραξικόπημα στην Ονδούρα και η εγκατάσταση περισσότερων αμερικανικών βάσεων στην Κολομβία...


Χρ. Μ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ