Πέμπτη 10 Σεπτέμβρη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Διαψεύσεις...

«Πιστέψαμε ότι η δύναμη του δίκιου και η πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα θα έφερνε και ένα ντόμινο πολιτικών εξελίξεων στην Ευρώπη. Σε αυτό διαψευστήκαμε». Αυτό υποστήριξε προχτές ο Αλ. Τσίπρας, στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε στη Θεσσαλονίκη. Δεν έκανε αυτοκριτική, όπως είπε. Κήρυγμα υποταγής και μοιρολατρίας στο λαό έκανε. Μόνο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν πάλεψε ποτέ με σημαία της το δίκιο του λαού, ούτε κάλεσε το λαό να παλέψει με σημαία το δίκιο του. Απεναντίας, με σημαία της τα συμφέροντα του κεφαλαίου διαπραγματεύτηκε στην ΕΕ, κάτω απ' αυτήν τη σημαία, την εχθρική για το λαό, τον κάλεσε να αγωνιστεί. Κι απέσπασε για το κεφάλαιο ό,τι μπορούσε να αποσπάσει, δεδομένων των συνθηκών στην ΕΕ, των ανταγωνισμών και αντιθέσεων, της ισχύος των καπιταλιστικών κρατών που τη συνθέτουν κ.λπ. Το δίκιο του λαού δεν βγήκε ακόμα στο προσκήνιο. Οταν βγει δεν θα διαψευστεί. Αυτό που διαψεύστηκε παταγωδώς ήταν η αυταπάτη που καλλιέργησαν συνειδητά στο λαό ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή λύση μέσα στο αντιλαϊκό πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της ΕΕ...

Το κυβερνητικό τους όραμα

«Το όραμα το δικό μου και νομίζω όλων μας στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κυβερνήσεις αυτοδυναμίας, είναι κυβερνήσεις προγραμματικών συνεργασιών», δήλωσε ο Γιάννης Δραγασάκης, μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό ΒHMA FM, ωστόσο επεσήμανε με ξεκάθαρο τρόπο ότι «η χώρα χρειάζεται μία κυβέρνηση με ευρεία, ισχυρή κι όσο γίνεται πιο συμπαγή πλειοψηφία, γιατί έχει πολύ μεγάλη σημασία το πώς θα υλοποιηθεί η συμφωνία». Πράγματι, έχει μεγάλη σημασία πώς θα υλοποιηθεί το προαποφασισμένο πρόγραμμα που είναι το μνημόνιο, αφού απ' αυτό εξαρτάται η στήριξη της ανάκαμψης της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Αρα, εδώ δε χωράνε παζάρια και ολιγωρίες, πρέπει να εφαρμοστεί απαρέγκλιτα και ολόκληρο. Δυνατότητα για κυβερνήσεις συνεργασίας με προγραμματικές συγκλίσεις υπάρχουν με κάθε κόμμα που συμφωνεί με το μνημόνιο και το ψήφισε στη Βουλή, με κάθε έναν που έχει ως στόχο την καπιταλιστική ανάκαμψη. Ακόμα και αν σήμερα διαφωνούν στο πώς, δε θα τα χαλάσουν, αφού έχουν κοινό στόχο... Βέβαια, οι του ΣΥΡΙΖΑ για άλλη μια φορά κοροϊδεύουν το λαό. Ενώ οι κυβερνητικές συνεργασίες είναι προδιαγεγραμμένες με βάση την προγραμματική τους συμφωνία, λένε ότι αυτές θα τις καθορίσει ο λαός στην κάλπη. Για να λένε μετά ότι «ο λαός επέλεξε να συνεργαστούμε με το ΠΑΣΟΚ ή το Ποτάμι» ή «ο λαός επέλεξε το μεγάλο συνασπισμό». Φορτώνοντας για άλλη μια φορά στο λαό τις επιλογές τους...

Χωρίς τσίπα...

Βάζει ένα ακόμα δίλημμα ο Αλ. Τσίπρας: «Ποιον θα εμπιστευθεί ο λαός να βάλει τα θεμέλια του νέου ασφαλιστικού συστήματος; Αυτόν που το θέλει αναδιανεμητικό ή αυτόν που το θέλει κεφαλαιοποιητικό;». Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να θολώσει τα νερά για το μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος. Αλλά η στάση αυτή δεν πρέπει να παραξενεύει. Είναι αναμενόμενη. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μπροστά στην κάλπη, δεν έχει να πει τίποτα νέο για το Ασφαλιστικό σε συνταξιούχους και ασφαλισμένους, αφού η πορεία του έχει προδιαγραφεί με το 3ο μνημόνιο. Και αυτή είναι η παραπέρα συρρίκνωση και λεηλασία των σημερινών συντάξεων, η αύξηση των εισφορών σε αγρότες και ελεύθερους επαγγελματίες, η ενοποίηση σε ένα Ταμείο κύριων και επικουρικών, η παραπέρα μείωση της κρατικής χρηματοδότησης για την Ασφάλιση και τελικά η μετατροπή των συντάξεων σε προνοιακά επιδόματα. Αυτά ψήφισε μαζί με τη ΝΔ ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή και τώρα καμώνεται ότι τους χωρίζει άβυσσος. Οσο για τον ισχυρισμό ότι αυτός είναι θιασώτης του «αναδιανεμητικού συστήματος», ο κύριος Τσίπρας θα έπρεπε να έχει μικρότερη γλώσσα. Ο πρωθυπουργός που έβαλε βόμβα στα θεμέλια του ασφαλιστικού συστήματος, εξαφανίζοντας από το χάρτη του και το τελευταίο στοιχείο αναδιανομής που είχε απομείνει, με την κατάργηση των κατώτερων συντάξεων, είναι προκλητικό να εμφανίζεται ως υπέρμαχος της αναδιανομής. Λίγη τσίπα, κύριε Τσίπρα...

Θα τα «ξαναφτιάξουν»

Το παράπονό του έβγαλε ο Αλ. Τσίπρας για τη Νέα Δημοκρατία, γιατί τον χαρακτήρισε «ψευτράκο», «πονηρούλη» και τον κατηγόρησε ότι «κατέστρεψε τη χώρα» και πρόσθεσε ότι έτσι δεν μπορούν να συνεργαστούν. «Συγγνώμη» έσπευσε να ζητήσει, περιπαικτικά, ο Β. Μεϊμαράκης, υπενθυμίζοντας ότι και ο Τσίπρας έχει αποκαλέσει την πολιτική ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας «δολοφόνους της κοινωνίας, προδότες», αλλά και προσθέτοντας ότι η Νέα Δημοκρατία είναι έτοιμη να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να διασφαλιστεί η συμμετοχή της χώρας στη συμμαχία των λύκων, στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Πρόκειται για μια συνήθη προεκλογική ρητορική, όπως έλεγε προχτές και ένας υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Επειδή και οι δύο ψήφισαν το επόμενο κυβερνητικό πρόγραμμα και μάλιστα στις λεπτομέρειές του (βλ. τρίτο μνημόνιο) βρίζονται για να δείξουν ότι τάχα διαφέρουν. Μετά τις εκλογές έχουν όλες τις δυνατότητες να τα «ξαναφτιάξουν», εφαρμόζοντας μαζί το 3ο μνημόνιο!

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1829 Αρχίζει η μάχη της Πέτρας στη Βοιωτία. Ηταν η τελευταία της Ελληνικής Επανάστασης και οδήγησε στην απελευθέρωση ολόκληρης της Ανατολικής Στερεάς, με εξαίρεση την Ακρόπολη των Αθηνών.

1919 Υπογράφεται μεταξύ των νικητριών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και της Αυστρίας η Συνθήκη του Σεν Ζερμέν (Αγίου Γερμανού), με την οποία διαλύθηκε η αυστροουγγρική αυτοκρατορία και δημιουργήθηκαν τα ανεξάρτητα κράτη της Ουγγαρίας, της Πολωνίας, της Τσεχοσλοβακίας και της Γιουγκοσλαβίας.

1920 Ιδρύεται στο Μπακού το Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας.

1942 Η βρετανική αεροπορία ρίχνει πάνω 100.000 εμπρηστικές βόμβες στο Ντίσελντορφ, παραδίδοντας την πόλη στις φλόγες.

1944 Γερμανικό τηλεγράφημα αναφέρει σχετικά με την αποχώρηση του γερμανικού κατοχικού στρατού από την Κρήτη και τη στάση των Βρετανών: «Οι Αγγλοι αφήνουν συνειδητά άθικτους τους ανθρώπους μας, παίρνοντας υπόψη μια επερχόμενη, που είναι και προς το αγγλικό συμφέρον, χρησιμοποίηση κατά των μπολσεβίκων».

1945 Ο Βίντκουν Κουίσλινγκ, επικεφαλής της κατοχικής κυβέρνησης της Νορβηγίας, κρίνεται ένοχος προδοσίας και καταδικάζεται σε θάνατο. Το όνομά του έγινε συνώνυμο της προδοσίας.

1945 Πενήντα χιλιάδες εργάτες απεργούν σε Αθήνα και Πειραιά με αίτημα την αύξηση των μεροκάματων, τη χορήγηση τροφίμων, την απομάκρυνση των διορισμένων εργατοπατέρων (Μακρή, κ.λπ.), κ.ά. Η κυβέρνηση απαντά εντείνοντας τις διώξεις. Εκατοντάδες εργάτες συλλαμβάνονται.

1951 Με την κινητοποίηση του λαού της Αθήνας και των κρατουμένων στις φυλακές «Αβέρωφ» ματαιώνεται η εκτέλεση των Παντελή Κιουρτσή, Τηλέμαχου Μεταξωτού, Βασίλη Παπαγιαννόπουλου, Σπύρου Αντύπα, Ι. Ισαρη, Γ. Μαρτίνου, Δημήτρη Τρυφερούλη και Καβαλιεράτου.

1976 Πεθαίνει ο βραβευμένος με «Οσκαρ» Αμερικανός σεναριογράφος και συγγραφέας Ντάλτον Τράμπο, ο οποίος το 1947 αρνήθηκε να καταθέσει στην Επιτροπή Αντι-Αμερικανικών Δραστηριοτήτων σχετικά με την «κομμουνιστική διείσδυση» στον κινηματογράφο και ως εκ τούτου μπήκε στη Μαύρη Λίστα της Επιτροπής.

1981 Ο πίνακας του Πικάσο «Γκουέρνικα» επιστρέφει στην Ισπανία από τη Νέα Υόρκη, όπου βρισκόταν από το 1939.

1995 Το ΝΑΤΟ εξαπολύει ρουκέτες εναντίον σερβοβοσνιακών θέσεων, συνεχίζοντας τους βομβαρδισμούς που ξεκίνησαν στις 30 Αυγούστου και διήρκεσαν έως τις 20 Σεπτέμβρη.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ