Κυριακή 10 Σεπτέμβρη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΠΑΙΔΕΙΑ
ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ
Εργαλεία αμάθειας και ιδεολογικής χειραγώγησης

Τους στόχους του μεγάλου κεφαλαίου αποκαλύπτουν τα νέα βιβλία στο δημοτικό και γυμνάσιο: «Οι δικτατορίες έρχονται όταν οι εργάτες πιέζουν τη δημοκρατία»! «Σαλαμίνα σημαίνει χταποδάκι και ούζο!»

Διαδήλωνε το Μάη του '36 κι ήρθε η δικτατορία,λένε τα βιβλία
Διαδήλωνε το Μάη του '36 κι ήρθε η δικτατορία,λένε τα βιβλία
Θύμα της προσπάθειας του μεγάλου κεφαλαίου να διαμορφώσει από νωρίς, μέσα από το σχολείο, τους πειθήνιους εργαζόμενους που χρειάζεται, γίνεται η επιστημονική γνώση, η παιδεία, η αλήθεια.

Τα νέα βιβλία που μπαίνουν στα δημοτικά και γυμνάσια από τη σχολική χρονιά που ξεκινά αύριο, αποτελούν τρανταχτό παράδειγμα του πώς, ακόμα πιο απροκάλυπτα, επιχειρείται να χρησιμοποιηθεί το σχολείο ως μηχανισμός ιδεολογικής χειραγώγησης και διαμόρφωσης προσωπικοτήτων που χωρούν στα στενά μέτρα του εκμεταλλευτικού συστήματος.

Πλευρές της προσπάθειας αυτής με τη συγγραφή των νέων βιβλίων, που ξεκίνησε από το ΠΑΣΟΚ και ολοκληρώθηκε από τη ΝΔ, αναπτύχθηκαν από τους εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν σε σχετική εκδήλωση που οργάνωσε η Αχτίδα Εκπαιδευτικών της ΚΟΑ του ΚΚΕ, με κεντρική ομιλήτρια την Κυριακή Καμαρινού, στέλεχος του Κόμματος.

Οι διαπιστώσεις για την αντιεπιστημονικότητα των νέων βιβλίων, την ιδεολογική τους μονομέρεια, τη φορμαλιστική τους αντίληψη φωτίστηκαν και από παραδείγματα μέσα από τα βιβλία για το μαθητή και τον εκπαιδευτικό, αλλά και από τα όσα κλήθηκαν στα σεμινάρια επιμόρφωσης οι εκπαιδευτικοί να υιοθετήσουν και να διδάξουν στην τάξη. Ο «Ρ» παρουσιάζει σήμερα κάποια από αυτά.

Πίσω από το περιτύλιγμα

Αρχαιολογικής σημασίας ουζάδικο ο τάφος του Αίαντα,λένε τα βιβλία
Αρχαιολογικής σημασίας ουζάδικο ο τάφος του Αίαντα,λένε τα βιβλία
Είναι γεγονός ότι η ιδέα της αλλαγής των σχολικών βιβλίων έγινε δεκτή με κάποιο ενθουσιασμό από εκπαιδευτικούς, μαθητές αλλά και γονεί,ς καθώς τα βιβλία που χρησιμοποιούνταν μέχρι σήμερα μετρούν αρκετές δεκαετίες ζωής και παρουσιάζουν σοβαρές ελλείψεις και προβλήματα.

Ωστόσο, τα νέα βιβλία, πίσω από το ελκυστικό τους περιτύλιγμα, όχι μόνο διατηρούν ως κύριο στόχο τη διαμόρφωση συνειδήσεων στα μέτρα του συστήματος, αλλά προχωρούν ακόμα παρακάτω.

Και, όπως επισημάνθηκε στην εκδήλωση της Αχτίδας Παιδείας της ΚΟΑ, στόχος αυτής της αλλαγής δεν είναι μόνο οι μαθητές, αλλά και οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς, αφού το σχολικό βιβλίο απευθύνεται τελικά σε όλη την κοινωνία και αποτυπώνει τον τύπο ανθρώπου που θέλει η άρχουσα τάξη να διαμορφώσει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τον πειθήνιο άνθρωπο.

Σε γενικές γραμμές, από τη μελέτη των νέων βιβλίων προκύπτει ότι διαθέτουν τα ενιαία χαρακτηριστικά που διαθέτουν οι εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις που προωθεί το μεγάλο κεφάλαιο στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως αυτά εντοπίστηκαν και καταγγέλθηκαν κατά τη συνάντηση των ευρωπαϊκών κομμουνιστικών κομμάτων τον περασμένο Απρίλη: Αντιυλιστική, αντιδιαλεχτική θεώρηση της κοινωνικής εξέλιξης, διαστρέβλωση και συκοφάντηση των εθνικοαπελευθερωτικών, εθνικών και ταξικών αγώνων αλλά και της κομμουνιστικής ιδεολογίας, υποτίμηση και έχθρα προς την εργατική τάξη, καλλιέργεια του «Ευρωεθνικισμού».

Ετσι, στο επιστημονικό επίπεδο επικρατεί η αντίληψη ότι «όλα είναι σχετικά». Π.χ., στην Ιστορία, προωθείται η αντίληψη ότι «η ιστορία καθορίζεται και εξετάζεται με βάση το ερώτημα που της κάνει ο ιστορικός». Δεν υπάρχει δηλαδή αντικειμενική ιστορία, δεν υπάρχει νομοτέλεια και εξέλιξη του ανθρώπου, ενώ ως ιστορία νοείται και το ακόμα εφήμερο «χτες» (είναι χαρακτηριστικό ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 έχουν ενταχθεί στην ύλη της ιστορίας της Στ' Δημοτικού).

Η προσπάθεια καλλιέργειας της «Ευρωπαϊκής συνείδησης», φαίνεται μέσα από πολλά παραδείγματα στα βιβλία της ιστορίας. Π.χ., η ιστορία στη Στ' τάξη εξετάζεται γύρω από το κεντρικό ερώτημα της πορείας της Ελλάδας προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση και ακόμα και η ελληνική επανάσταση μπαίνει κάτω από αυτό το πρίσμα και τίθενται ζητήματα ευρωπαϊκής ενοποίησης και ευρωπαϊκής ιδέας στα χρόνια του '21 όταν στο επίκεντρο ήταν η ίδρυση των εθνικών κρατών.

Σε άλλο σημείο αναφέρεται: «Η δικτατορία του 1967 ανακόπτει την πορεία εκδημοκρατισμού και εξευρωπαϊσμού της χώρας. Περιπλέκει επίσης την κατάσταση στην Κύπρο. Με την πτώση της Χούντας και την αποκατάσταση της δημοκρατίας, η Ελλάδα εντάσσεται στη σύγχρονη δημοκρατική Ευρώπη».

Σε αυτό το σημείο αξίζει να καταγραφούν τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν και στην εκδήλωση και αφορούν το πώς αντιμετωπίζονται τα δικτατορικά καθεστώτα και πώς συσχετίζονται με τη λαϊκή αγανάκτηση. Στο βιβλίο Ιστορίας Στ' Δημοτικού, αναφορά στο οποίο έγινε από την κεντρική ομιλήτρια της εκδήλωσης, σημειώνεται για τις δικτατορίες στην Ιταλία και τη Γερμανία: «Η διεθνής οικονομική κρίση επηρεάζει και την κοινωνία. Μεγάλος αριθμός εργατών και υπαλλήλων μένει άνεργος και οι περισσότεροι πολίτες αντιδρούν με πορείες, διαδηλώσεις και απεργίες. Πολλά δημοκρατικά πολιτεύματα, κάτω από αυτήν την πίεση, σταδιακά καταρρέουν. Τα διαδέχονται δικτατορίες». Δηλαδή, το εργατικό κίνημα είναι υπαίτιο για τις δικτατορίες;

Για τη δικτατορία Μεταξά: «Οι συνθήκες διαβίωσης για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι δύσκολες. Η ανεργία, τα χαμηλά ημερομίσθια, οι ανυπόφορες συνθήκες εργασίας και η έλλειψη ασφάλισης έχουν ως αποτέλεσμα μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις από τους εργαζόμενους. Μέσα σ' αυτό το κλίμα ξεσπούν κυβερνητικές κρίσεις και εκδηλώνονται στρατιωτικά πραξικοπήματα. Το 1936, ο Ιωάννης Μεταξάς καταλύει το Σύνταγμα και επιβάλλει δικτατορία».

Διαστρέβλωση και συκοφάντηση

Η διαστρέβλωση, συκοφάντηση, υποτίμηση του ρόλου της εργατικής τάξης πάει χέρι χέρι με τις αυταπάτες για κοινωνικό διάλογο, συμμετοχική δημοκρατία, εθελοντισμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που αναφέρθηκε στην εκδήλωση, στην Ιστορία της Ε' τάξης στο κεφάλαιο «Οι Δήμοι Αναστατώνουν την Πρωτεύουσα με τη Στάση του Νίκα», όπου μια εξέγερση με αιτίες τη βαθιά δυσαρέσκεια του πληθυσμού για τη φορολογική και εκκλησιαστική πολιτική του Ιουστινιανού και τη βάναυση συμπεριφορά και αυθαιρεσία των κρατικών οργάνων, παρουσιάζεται ως εξής: «Οι μεταρρυθμίσεις του Ιουστινιανού ενόχλησαν τους προνομιούχους και τους Δήμους που αντέδρασαν και προκάλεσαν ταραχές στην πόλη...». «... Μάταια ο Ιουστινιανός και οι ηγέτες των Δήμων προσπάθησαν να ηρεμήσουν το πλήθος..». Πρόκειται, δηλαδή, για διαστρέβλωση του ιστορικού γεγονότος αλλά και προβολή του διαλόγου ως μόνου μέσου επίλυσης των προβλημάτων, όπως φαίνεται μέσα από τις προτεινόμενες δραστηριότητες.

Σε ό,τι αφορά τα γλωσσικά μαθήματα, ενώ η γλώσσα είναι η καλλιέργεια της σκέψης, όπως τονίστηκε και στην εκδήλωση, προωθείται το επικοινωνιακό μοντέλο και η έννοια «επικοινωνία» κλίνεται σε όλες τις πτώσεις κατά τα σεμινάρια στα νέα βιβλία. Ενδεικτικό παράδειγμα της επικοινωνιακής γλώσσας, της έλλειψης κειμένων με αρχή, μέση, τέλος και νόημα είναι τα βιβλία της Α' δημοτικού. Η πρώτη ανάγνωση γίνεται μέσα από κείμενα απλών διαλόγων ενώ την επόμενη μέρα καλούνται μέσα από μια πρόταση να πουν αυτό που έμαθαν. Από το μάθημα της Γλώσσας απουσιάζουν τα λογοτεχνικά κείμενα. Η Νεοελληνική Γλώσσα στην Α' Γυμνασίου διδάσκεται, για παράδειγμα, και με απόσπασμα περιοδικού για τη Σαλαμίνα όπου «οι ήσυχες κυματοβατόβρεχτες ταβερνούλες στις βοτσαλωτές παραλίες προσκαλούν τον κολυμβητή να γευτεί το ψητό χταποδάκι και τα κάθε λογής όστρακα συνοδεία ούζου»(!)

«Επικοινωνιακή» μέθοδος φιλοδοξούν να εφαρμόσουν και στα μαθηματικά καθώς αντί για διατύπωση του προβλήματος, δίνεται στους μαθητές μια ζωγραφιά και μια ομάδα καλείται να αποκρυπτογραφήσει το πρόβλημα. Η λύση του θεωρείται προσωπικό θέμα του παιδιού.

Πρόκειται για μερικά μόνο παραδείγματα που κατέγραψαν εκπαιδευτικοί και αποδεικνύουν την ανάγκη αντίστασης στην προσπάθεια χειραγώγησης των νεανικών συνειδήσεων. Στον αντίποδα των αλλαγών που προωθούνται συνολικά στην παιδεία, βρίσκεται η διεκδίκηση μιας παιδείας που στόχο θα έχει να διαμορφώνει προσωπικότητες ικανές να παίρνουν τις τύχες τους στα χέρια τους. Μέσα από ένα ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά, που να δίνει διέξοδο στη δημιουργικότητα και τα ενδιαφέροντά τους και πραγματικά εφόδια για τη ζωή. Με βιβλία και προγράμματα σύγχρονα, κατανοητά και επικεντρωμένα στα θεμελιακά και διαχρονικά καταξιωμένα στοιχεία της γνώσης, στις βασικές αρχές και τους νόμους που διέπουν τη φυσική και κοινωνική εξέλιξη, μέσα από την αλληλοσύνδεσή τους.


Μ. Κ.

Διεκδικήσεις με βάση τις λαϊκές ανάγκες

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να διεκδικήσουν:

  • Κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης κάθε βαθμίδας, μαζί και της παραπαιδείας, σαν βασική προϋπόθεση μιας ενιαίας, δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, που θα ολοκληρώνει το μορφωτικό έργο της για όλους, με ιδιαίτερη μέριμνα για τα παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, των μεταναστών και των μειονοτήτων.
  • Θέσπιση δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής μέσα από κρατικό δίκτυο παιδικών κέντρων.
  • Δημιουργία Ενιαίου Δωδεκάχρονου Υποχρεωτικού Σχολείου για τη διεύρυνση της βασικής - γενικής εκπαίδευσης, χωρίς τον ξεπερασμένο διαχωρισμό σε Δημοτικό - Γυμνάσιο - Λύκειο και την ταξική και αντιπαιδαγωγική διάκριση σε Γενικό και Επαγγελματικό δίκτυο σχολικής εκπαίδευσης, για να μη γίνεται πρόωρη επαγγελματική επιλογή και εκπαίδευση, πριν τη συμπλήρωση του σύγχρονου μορφωτικού έργου του σχολείου και την ενηλικίωση του νέου ανθρώπου. Σχολείο που θα βοηθά τους μαθητές να κατανοήσουν τους νόμους και τις αλληλουχίες της αντικειμενικής πραγματικότητας, της ίδιας της κοινωνικής ζωής, τη θέση και το ρόλο τους μέσα σ' αυτήν.
  • Οικοδόμηση Ειδικών Επαγγελματικών Σχολών σε «μεταλυκειακό» επίπεδο, ενταγμένων στο εκπαιδευτικό σύστημα, ώστε να εξασφαλίζουν την πλήρη επαγγελματική εκπαίδευση. Κατάργηση των ΙΕΚ και κάθε μορφής ιδιωτικής κερδοσκοπίας, που εκμεταλλεύεται την ανεργία και την ανασφάλεια των νέων.
  • Αναδιαμόρφωση μιας αληθινά Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, που θα εξασφαλίζει την επιστημονική ειδίκευση σε όλους τους αποφοίτους της και θα αναπτύσσουν την έρευνα με αποκλειστικό σκοπό την εξασφάλιση της γενικής προόδου και ευημερίας.
  • Αύξηση των κρατικών δαπανών στο 15% του προϋπολογισμού για να καλυφθούν οι ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης και να σταματήσει η αφαίμαξη των λαϊκών νοικοκυριών.
«ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ» για δημόσια - δωρεάν Παιδεία

Αποσπάσματα από την ανακοίνωση του ΚΚΕ για την Παιδεία - με αφορμή την έναρξη της σχολικής χρονιάς - που από αύριο θα φτάσει πλατιά στις λαϊκές οικογένειες

«Πρώτο κουδούνι» αύριο για τα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας, που σηματοδοτεί την έναρξη όχι μόνο της σχολικής χρονιάς, αλλά και των προβλημάτων που διογκώνονται στο χώρο της Παιδείας απόρροια της πολιτικής που επιβάλλει την υποταγή της εκπαίδευσης στις απαιτήσεις του κεφαλαίου.

Με το «καλημέρα» των σχολείων όμως, επιβάλλεται να οργανωθεί και η απάντηση, η αντεπίθεση του λαού ενάντια στην Παιδεία - εμπόρευμα των ταξικών φραγμών και της διά βίου ημιμάθειας. Γι' αυτό και οι δυνάμεις του ΚΚΕ από αύριο θα «οργώνουν» τα σχολεία απευθυνόμενοι σε γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές και καλώντας τους σε «ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ» για δημόσια ενιαία δωρεάν Παιδεία, για σύνδεση της εκπαίδευσης με τις ανάγκες του λαού, μόρφωση και δουλιά για όλους.

Η τετρασέλιδη προκήρυξη του ΚΚΕ για την Παιδεία, που στόχος είναι από αύριο να φτάσει, χέρι με χέρι, σε κάθε σχολείο, σε κάθε λαϊκή οικογένεια, επισημαίνει: «Η κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ και η ΕΕ, με σημαία τους τη διεθνή απαίτηση των μονοπωλίων για "σύνδεση της εκπαίδευσης με τις ανάγκες της αγοράς", κλιμακώνουν την επίθεση σε ό,τι έχει απομείνει από την ενιαία και δωρεάν Παιδεία».

Απέναντι σ' αυτή την επίθεση, το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τους νέους και τις νέες να πάρουν τη θέση τους στους αγώνες για ένα παλλαϊκό μέτωπο για ενιαία λαϊκή Παιδεία, γιατί οι αλλαγές στην Παιδεία απαιτούν ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την κοινωνία. Παράλληλα, τους καλεί να αξιοποιήσουν τη μάχη των δημοτικών - νομαρχιακών εκλογών, καταδικάζοντας τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τους υποψηφίους δημάρχους και νομάρχες που στηρίζουν και ψηφίζοντας για την ανατροπή της αντιλαϊκής - αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.

Τα χαρακτηριστικά αυτής της πολιτικής που επεκτείνεται σε όλες τις βαθμίδες από το νηπιαγωγείο ως το πανεπιστήμιο, προκειμένου να στρατευτεί η εκπαίδευση πιο αποτελεσματικά στην υπόθεση της κερδοφορίας και της «ανταγωνιστικότητας» της καπιταλιστικής οικονομίας, αναλύονται στο κείμενο της προκήρυξης:

«1. Σχολεία με μάνατζερ, ορθάνοιχτα στις επιχειρήσεις

Με σειρά μέτρων (ευέλικτη ζώνη, ευρωπαϊκά προγράμματα, Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα, πρόταση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση κ.ά.) προωθούν την "αποκέντρωση" των σχολείων. Το κράτος αποδεσμεύεται από την ευθύνη για τη χρηματοδότηση και τη διαμόρφωση σημαντικού μέρους του σχολικού προγράμματος, ώστε τα σχολεία να δεσμευτούν στους όρους των κάθε είδους "ευεργετών" τους. Ετσι, ένα μέρος της "μόρφωσης" και της "διαπαιδαγώγησης" των μαθητών θα ανατεθεί, με τη βοήθεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στις επιχειρήσεις - χορηγούς, όπως ήδη γίνεται με την ευέλικτη ζώνη σε αρκετά Δημοτικά. Το άλλο μέρος το "αναλαμβάνουν" οι μεγαλοεκδότες - προμηθευτές των νέων βιβλίων και ενός πλήθους πλουμιστών "διδακτικών πακέτων", video, CD-Rom και ηλεκτρονικών παιχνιδιών, στο όνομα μιας πιο ελκυστικής και ενδιαφέρουσας μάθησης!

2. Παιδεία λίγων και εκλεκτών

Με την ανάθεση της ευθύνης για τη χρηματοδότηση και τη συγκρότηση των σχολικών προγραμμάτων στο σχολείο και την "τοπική κοινωνία", κυβέρνηση και ΕΕ αποβλέπουν στην κατάργηση της ισότιμης και ενιαίας εξασφάλισης των όρων λειτουργίας κάθε σχολείου. Το επίπεδο των σχολείων θα εξαρτάται πολύ περισσότερο από την τσέπη και τη μόρφωση των γονιών, τις φοροεισπράξεις του Δήμου και τις ικανότητες του διευθυντή - μάνατζερ να προσελκύει χρηματοδότες. Ετσι, άλλες γνώσεις θα αποκτούν οι μαθητές της Εκάλης, των πλουσίων προαστίων και άλλες οι μαθητές του Περάματος, των λαϊκών συνοικιών και της φτωχής αγροτικής υπαίθρου, με πρόσχημα τις διαφορετικές ανάγκες και δυνατότητές τους.

Οι ταξικές ανισότητες μεταμφιέζονται σε ανισότητες ικανοτήτων!

Στόχος είναι οι πολλοί να πειστούν πως "δεν παίρνουν τα γράμματα" και πρόωρα να οδηγηθούν στη διά βίου ψευτοκατάρτιση και μισοαπασχόληση. Γι' αυτό, ένας πυκνός ιστός σκληρών εξεταστικών φραγμών και αξιολογήσεων - που θα ξεκινά από το Δημοτικό - εξυφαίνεται από τα κυβερνητικά επιτελεία, για ν' αποκλείσει τους περισσότερους μαθητές από το Γενικό Λύκειο και να τους στοιβάξει στα ψευτο-αναβαθμισμένα ΕΠΑγγελματικά Λύκεια (ΕΠΑΛ) και τη χοάνη των ΕΠΑγγελματικών Σχολών (ΕΠΑΣ).

3. Γνώσεις χωρίς γνώση και αγωγές υποταγής

Κάτω από τη φανταχτερή τους αμφίεση τα νέα βιβλία και προγράμματα, που σχεδιάστηκαν από το ΠΑΣΟΚ και ολοκληρώνονται και υλοποιούνται από τη ΝΔ, κρύβουν τη σφοδρότερη, τα τελευταία χρόνια, επίθεση αποδιοργάνωσης και ελέγχου της σκέψης των μαθητών.

Οι αντιεπιστημονικές και θεολογικές ερμηνείες των κοινωνικών και φυσικών φαινομένων καταχτούν όλο και μεγαλύτερο έδαφος στη σχολική ύλη, ενώ θεμελιακές επιστημονικές θεωρίες, όπως η θεωρία του Δαρβίνου για την εξέλιξη των ειδών και η ατομική θεωρία της Χημείας εξοστρακίζονται. Τα πιο ωφέλιμα στοιχεία της ιστορικής πείρας του λαού μας, όπως τα σημαντικότερα γεγονότα της επανάστασης του '21 διαγράφονται από τα βιβλία του Δημοτικού, την ίδια στιγμή που οι μαθητές καλούνται να "μελετήσουν" την ιστορία της πλατείας στη γειτονιά τους. Η διδασκαλία της γλώσσας στο Δημοτικό μετατοπίζεται από τα λογοτεχνικά και άλλα δόκιμα κείμενα στα απαραίτητα για μια στοιχειώδη επικοινωνία (βιογραφικά σημειώματα, οδηγίες χρήσης οικιακών συσκευών, συνταγές μαγειρικής κ.ά.) κλείνοντας τους ορίζοντες της σκέψης. Τα νέα βιβλία και τα επιχορηγούμενα από την ΕΕ και τις επιχειρήσεις ευρωπαϊκά προγράμματα των σχολείων αποτελούν ανοιχτά φερέφωνα της πιο ξετσίπωτης προπαγάνδας για την ανταγωνιστικότητα, την επιχειρηματικότητα, την ταξική συνεργασία, την ατομική ευθύνη για τα κοινωνικά προβλήματα, την Ευρωπαϊκή Ιδέα...

Στόχος η προετοιμασία του αυριανού "ενεργού πολίτη", θύματος ενός ακόμη πιο σκληρού συστήματος εκμετάλλευσης που όχι μόνο θα το αποδέχεται, αλλά και θα το υποστηρίζει δραστήρια».

Οι ένοχοι και οι συνένοχοι

Το ΚΚΕ επισημαίνει ότι η κυβέρνηση της ΝΔ με προσήλωση υλοποιεί όλα τα παραπάνω. Το ΠΑΣΟΚ επίσης, όχι μόνο στηρίζει την ίδια πολιτική, αλλά και τη διαφημίζει σαν τολμηρή και ριζοσπαστική, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση ότι δεν προχωρεί αποφασιστικά στην «αποκρατικοποίηση» σχολείων και πανεπιστημίων. Οσο για την όποια κριτική του ΣΥΝ, το ΚΚΕ επισημαίνει ότι δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη, γιατί είναι δέσμιος του «ευρωπαϊκού» ιδεώδους, υποστηρίζει και αυτός όλα τα μέτρα («αποκέντρωση», τα ευρωπαϊκά προγράμματα και την ευέλικτη ζώνη) που οδηγούν στην ταξική διαφοροποίηση των σχολείων και την άλωσή τους από τις επιχειρήσεις. Παράλληλα, το ΚΚΕ επισημαίνει ότι «οι προσκείμενες στα κόμματα αυτά δημοτικές αρχές πρωταγωνιστούν στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. Εξαγγέλλουν την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, μεσολαβούν για τη διασύνδεση των σχολείων με τις επιχειρήσεις, αναπτύσσουν επιχειρηματικές δραστηριότητες εκπαιδευτικού χαρακτήρα»...



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ