Ο αγρότης έστεκε γυρτός στην άκρη του χωραφιού του. Τι χωράφι, ένας βαλτότοπος ήταν. Το νερό, το χαλάζι και ο άνεμος το είχαν βυθίσει. Ο καπνός είχε κλαριστεί. Χωμένος στη λάσπη, κοιτούσε μακριά, σεριανώντας το βλέμμα του στον πνιγμένο θεσσαλικό κάμπο. Στα μάτια του, ζωγραφισμένη η πίκρα. Κι οι ρυτίδες ν' αυλακώνουν βαθιά το ξερακιανό, ηλιοκαμένο μέτωπό του. Δίπλα του, οι αρμόδιοι των υπηρεσιών του κράτους, της Αυτοδιοίκησης και τοπικοί βουλευτές - οι «επιτόπου» - μιλούσαν συνεχώς και κάπου - κάπου ακούγονταν επιφωνήματα έκπληξης για το μέγεθος της καταστροφής, που προκάλεσε η θεομηνία. Φαινόταν να μην τους ακούει και παρέμενε σιωπηλός. Κάποιες στιγμές γύριζε και τους κοίταζε και σπίθες θυμού πετιούνταν απ' τα μάτια του.
Τις υποσχέσεις άρχισαν οι «επιτόπου». «Θα καταγραφούν εγκαίρως οι ζημιές και θα δοθούν γρήγορα οι αποζημιώσεις». Φούντωσε. Τους κοίταξε άγρια, αλλά κρατήθηκε. Μόνο το τρίξιμο των δοντιών του ακούστηκε. Εσκυψε και πήρε ένα σπασμένο φυτό. Το έδειξε σε έναν από τους «επιτόπου» και του είπε: «Ξέρεις, μωρέ, τι τράβηξα εγώ για να αναστήσω αυτό το φυτό; Με τον ιδρώτα μου πότισα τη γη. Με τα χέρια μου παραμέρισα το χώμα για να φυτρώσει. Κι όταν το έβλεπα να μεγαλώνει, χαιρόμουν λες και μου έδιναν το καλύτερο δώρο. Ξέρεις πώς νιώθω, τώρα, που το βλέπω νεκρό; Σα να πέθανε άνθρωπος της οικογένειάς μου. Αϊ σιχτίρ, που θα μου πείτε εμένα για αποζημιώσεις. Αποζημιώνεται, μωρέ, με ψίχουλα, ο πόνος στην καρδιά;»
Σα ...θιγμένη παρθένα πετάχτηκε ο κυβερνητικός βουλευτής. «Και ποιος σου φταίει; Με το Θεό να τα βάλεις κι όχι με μας. Το κράτος κάνει ό,τι μπορεί για να σε βοηθήσει». Ποιος είδε το Θεό και δεν το φοβήθηκε. Αστραψε και βρόντηξε ο αγρότης. «Ξέρω πόσο ενδιαφέρεται το κράτος σας για μένα. Προγραμμένο μ' έχει. Οχι μόνο δε με βοηθάει ποτέ, αλλά κάνει ό,τι μπορεί για να με ξεκληρίσει και να με διώξει από τον τόπο μου. Κι εσύ το ξέρεις καλά αυτό. Εσύ ψηφίζεις τους νόμους στη Βουλή και συμφωνείς με τα αντιαγροτικά μέτρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αϊ στο διάβολο, που θα μου πεις να τα βάλω με το Θεό. Με τις κυβερνήσεις σας θα τα βάλω κι έχω τον τρόπο μου».
Κάτι πήγε ν' απαντήσει ο βουλευτής, αλλά ο αγρότης δεν του έδωσε σημασία. Ξαναγύρισε το βλέμμα του στον πνιγμένο κάμπο και μαύρα σύννεφα σκοτείνιασαν τα μάτια του. Σκεφτόταν ότι φέτος θα μείνει χωρίς εισόδημα κι αναρωτιόταν πώς θα ξεπληρώσει τις δόσεις του δανείου στην τράπεζα, πώς θα πληρώσει για τα φροντιστήρια των παιδιών, πώς θ' αγοράσει τα φάρμακα των παππούδων. Ενα ρίγος πέρασε από τη ραχοκοκαλιά του, σαν συλλογίστηκε ότι μπορεί ν' αναγκαστεί να πουλήσει τα χωράφια του. «Οχι, ρε κερατάδες», ψιθύρισε. «Εμένα δε θα με αποκληρώσετε. Τη γη που κληρονόμησα από τον πατέρα μου θα την κρατήσω και θα την παραδώσω στο γιο μου. Είναι χρέος μου. Κι έχω τα όπλα να σας πολεμήσω. Με τον αγώνα και την ψήφο μου».
Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ
Γρηγοριάδης Κώστας
Στη Βενεζουέλα χτυπά αυτές τις μέρες η καρδιά της αγωνιζόμενης νεολαίας όλου του κόσμου! Αρχισε το 16ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών!
***
Κι όμως... Ούτε μια μικρή είδηση τόλμησαν να βάλουν τα «αντικειμενικά» και «πλήρως ενημερωμένα» κανάλια «μας»...!
***
Αχρειότητα της δημοσιογραφίας...
***
Κάστρο και Τσάβες οι πιο δημοφιλείς ηγέτες στη Λατινική Αμερική! Αυτό είναι το αποτέλεσμα δημοσκόπησης σε όλες τις χώρες της Λατινικής Αμερικής... Κι αυτό, παρά τις συνεχείς συκοφαντίες και την αντικομμουνιστική υστερία των γνωστών φερεφώνων του ιμπεριαλισμού!
***
Αυτή είναι «είδηση»! Οχι σαν τις παραπάνω... Μετά το θαλασσινό μπάνιο, ένας αγνώστων λοιπών στοιχείων ταλαίπωρος τηλέπαθος, δήλωσε (ΣΤΑΡ) ότι θα πάει σπίτι του να φάει μακαρόνια με κιμά...
***
Αυτό το φαγητό του είχε μαγειρέψει η γυναίκα του για εκείνη τη μέρα!
***
Αυτό θα πει τα ΜΜΕ να είναι κοντά στον απλό πολίτη και τα προβλήματα της καθημερινότητας!!!
***
«Οι τιμές στα πλοία είναι αυτές που πρέπει...» (!!!) επαναλάμβανε συνεχώς χτες ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας (ΝΕΤ).
***
Πολύ σαφής ο κύριος Κεφαλογιάννης! Καθότι «τιμές που πρέπει» για τους εφοπλιστές είναι αυτές που αυξάνουν τα κέρδη τους... Δηλαδή, φαρμάκι!
***
Ομως οι «τιμές που πρέπει» για τους εργαζόμενους είναι σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση αυτής των εφοπλιστών και του υπουργείου τους...
***
«Η μόνη λύση για να μην πάνε χαμένες οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις είναι να δοθούν σε ιδιώτες...»! Αυτό είναι το συμπέρασμα της «έρευνας» και του «ρεπορτάζ»... (ΑΛΤΕΡ)
***
Ακου «τιμές που πρέπει»...
Γρηγοριάδης Κώστας
Associated Press
ΤΑΪΒΑΝ
Καυτό απεργιακό καλοκαίρι
Οι εικονιζόμενοι εργαζόμενοι στην εταιρία «Chunghua Telecom» της Ταϊβάν βρίσκονταν χτες σε απεργιακή κινητοποίηση εναντίον των σχεδίων της κυβέρνησης να την ιδιωτικοποιήσει δίνοντας 3% σε εγχώριους επενδυτές και 14% σε επενδυτές από τις ΗΠΑ. Η απόφαση αυτή είναι ένα παραπέρα χτύπημα στα δικαιώματα των εργαζομένων
Feeds
