Για τούτο το μήνα, προτείνουμε να «ταξιδέψουμε» στον κόσμο του θεάτρου, μέσα από την πολύ αξιόλογη σειρά βιβλίων - cd «Λόγου Χάριν» με αναγνώσεις - ερμηνείες από προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχνών, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «bond - us music». Ταξιδευτής μας αυτή τη φορά, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, σπουδαίος πρωταγωνιστής του θεάτρου, του κινηματογράφου, αλλά και της τηλεόρασης, σε ένα ρεσιτάλ ηθοποιίας για μια πρωτότυπη ηχογράφηση.

Ο Γ. Μιχαλακόπουλος ερμηνεύει μοναδικά τρία διαμάντια του θεατρικού λόγου. Αποδίδει «τρεις σκιές» ανθρώπων, όπως παρουσιάζονται μέσα από τα τρία κλασσικά αριστουργήματα: «Αυτός και το πανταλόνι του» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, «Ο άνθρωπος με το λουλούδι στο στόμα» του Λουίτζι Πιραντέλο και «Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού» του Αντον Τσέχοφ.

Τα τρία θεατρικά μονόπρακτα έχουν πολλά κοινά σημεία όπου οι τρεις ήρωες, μοναχικοί και καταπιεσμένοι, ανήμποροι να συγκρουστούν με την ανελέητη πραγματικότητα, μονολογούν και εξομολογούνται. Την πρωτότυπη μουσική σύνθεση υπογράφει ο Βαγγέλης Μπόντας σε απόδοση από αξιόλογους μουσικούς εκτελεστές.

Η έκδοση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του μεγάλου ηθοποιού και δάσκαλου Βασίλη Διαμαντόπουλου και κυκλοφορεί σε καλαίσθητη συσκευασία που περιλαμβάνει τόσο το cd όσο και βιβλίο 50 σελίδων με τα τρία θεατρικά μονόπρακτα (σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία και δισκοπωλεία. Πληροφορίες στο τηλ.: 210.6845000).

Διαβάσαμε το έργο του Σταμάτη Βαλσάμου «Ιστορίες του Mr. Milton», των εκδόσεων «Σύγχρονη Εποχή». Πρόκειται για ένα βιβλίο που από την πρώτη σελίδα κερδίζει το έντονο ενδιαφέρον του αναγνώστη! Ενώ η Ελλάδα μόλις έχει βγει από την περιπέτεια των Βαλκανικών Πολέμων, στη Σάμο ένας νεαρός άντρας ετοιμάζεται να μεταναστεύσει στη μακρινή Αμερική. Οικονομικά προβλήματα και οικογενειακές υποχρεώσεις τον αναγκάζουν να αναζητήσει λύση κάνοντας αυτό το μετέωρο και αβέβαιο βήμα! Ετσι αρχίζει μια καταπληκτική περιπέτεια, που ο άπειρος νησιώτης δεν ήταν σε θέση ούτε να ονειρευτεί! Πέρα από τον Ατλαντικό τον περιμένει πράγματι ένας νέος κόσμος, ακατανόητος, περίπλοκος, αδυσώπητος! Μπροστά στα μάτια μας ζωντανεύει η ατμόσφαιρα της δύσκολης και ενδιαφέρουσας εποχής, η αγωνία των ανθρώπων για την επιβίωση μέσα στα πλαίσια μιας σκληρής κοινωνίας, όπου πολλοί μετανάστες ευρωπαϊκής, και όχι μόνο, καταγωγής αγωνίζονται με όποιον τρόπο μπορούν. Ο νεαρός Μιλτής περνάει από σαράντα κύματα! Γνωρίζει από κοντά τις βάρβαρες συνθήκες εργασίας στα ορυχεία και αλλού, όμως βρίσκει θαλπωρή στα πλαίσια της Ελληνικής Κοινότητας στο Σικάγο. Στην πόλη αυτή κάνει κουμάντο η Μαφία, ενώ η «αύρα» της Κου Κλουξ Κλαν και ο προτεσταντικός θρησκευτικός φανατισμός δεν είναι μακριά! Ετσι, ενώ ο ήρωάς μας απολαμβάνει τη φιλία των συμπατριωτών και την εκτίμηση, ενώ συνδέεται με ανθρώπους που του χαρίζουν καινούργιες γνώσεις και ωραίες στιγμές, ενώ προσφέρει σημαντικό για την Ελληνική Κοινότητα έργο, δεν αργεί να πέσει στα νύχια των παλικαριών του Αλ Καπόνε! Η πλοκή και γενικά ο τρόπος της αφήγησης μας κρατούν δέσμιους, ενώ χαρακτηριστικά επεισόδια και αναφορές μας αποκαλύπτουν το πραγματικό πρόσωπο της χώρας και της εποχής!

Απολαυστικότατη είναι η σκιαγράφηση της περίφημης «Δίκης του Πιθήκου», η οποία θεωρήθηκε ως αναμέτρηση της θρησκευτικής παράδοσης με το ελεύθερο πνεύμα. Κατηγορούμενος ήταν ένας δάσκαλος, ο οποίος τόλμησε να διδάξει τη θεωρία της Εξέλιξης των Ειδών. Ιδίως ο κατήγορος στη δίκη αυτή «έδωσε ρέστα», όπως θα λέγαμε σήμερα, όταν επέπληξε τον Δαρβίνο, γιατί δεν έβαλε τον άνθρωπο να κατάγεται τουλάχιστον από ...Αμερικάνους πιθήκους και όχι από πιθήκους του Παλαιού Κόσμου! Είναι αδύνατο μέσα στα στενά πλαίσια ενός σημειώματος να αποδώσουμε την ατμόσφαιρα του κειμένου, τις περιπέτειες των ηρώων και την απρόοπτη κατάληξη της ιστορίας του μετανάστη Μιλτή. Ομως δε θα παραλείψουμε να σημειώσουμε ότι το βιβλίο αυτό μας μαθαίνει πολλά για τη ζωή των Ομογενών στην Αμερική κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, σε καιρούς που θεός και νόμος ήταν το πιστόλι! Ετούτο το ανάγνωσμα θα κερδίσει οπωσδήποτε το ενδιαφέρον και των νεαρών αναγνωστών, χάρη στη δροσιά της αφήγησης και τη ζωντανή και περιπετειώδη πλοκή!

Ο Εθνικός Δρυμός της Νότιας Πίνδου όπως είναι το επίσημο όνομα της Βάλια Κάλντα είναι ένας σπάνιος τόπος. Μαγευτικός, μοναδικός και πανέμορφος. Πρόκειται για ένα μνημείο της φύσης, όπου η πανδαισία των αισθήσεων δεν έχει τέλος.

Βρίσκεται μεταξύ Μετσόβου, Γρεβενών και Ανατολικού Ζαγορίου. Η Βάλια Κάλντα είναι περιτριγυρισμένη από τα βουνά του Λύγκου, των οποίων οι κορυφές φτάνουν πάνω από τα 2.000 μέτρα, αγκαλιασμένες από το λευκό του χιονιού. Βόρεια βρίσκεται το Αυγό (2.177 μ.), βορειανατολικά η Πυροστιά (1.967 μ.), ανατολικά το Κακοπλεύρι ή Μηλιά (2.160 μ.), και στα νότια το Μαυροβούνι, το οποίο χαρακτηρίζεται από τις κορυφές της Φλέγγας, τα Τρία σύνορα, τα Αφτιά, την Καπετάν Κλη, τη Σαλατούρα και το Δίκορφο.

Η ονομασία Βάλια Κάλντα στη βλάχικη διάλεκτο σημαίνει «Ζεστή κοιλάδα». Αυτός ο «τίτλος», της δόθηκε γιατί σε τούτη την κοιλάδα, κατά τη διάρκεια της ημέρας, η θερμοκρασία είναι αρκετά υψηλότερη απ' ό,τι τη νύχτα, παρότι ο τόπος τριγύρω είναι από τις πιο κρύες και υγρές περιοχές της χώρας. Η νέφωση είναι υψηλή και οι παγετοί συνηθισμένοι από τον Οκτώβρη μέχρι το Μάη, ενώ το χιόνι καλύπτει το Δρυμό 7 με 8 μήνες το χρόνο.

Στις επικράτειες του Λύγκου, του συγκροτήματος που με τις τέσσερις κορυφές του περιβάλλει την περιώνυμη κοιλάδα Βάλια Κάλντα, μπορεί να φτάσει κάποιος με όχημα από τη Μηλιά και το Περιβόλι ή με πεζοπορία από όλους τους παρακείμενους οικισμούς (Βωβούσα, Μηλιά, Περιβόλι, Κρανιά) και από την τεχνητή λίμνη των πηγών του Αώου (Μέτσοβο).

Ο αρμονικός ήχος του νερού ηχεί σε ολόκληρη την κοιλάδα, καθώς από αυτήν πηγάζουν δύο μικρά ορεινά ρέματα - της Σαλατούρας και το Ζεστό Ρέμα - τα οποία στη συνέχεια συναντούν το Αρκουδόρεμα, το οποίο είναι και το μεγαλύτερο ποτάμι του Δρυμού, και χύνεται μέσα στον Αώο. Στο Αρκουδόρεμα, η άγρια φύση, η χαλικώδης κοίτη και η κίνηση του νερού, εναλλασσόμενη με πολλούς μικρούς καταρράκτες, αποτελεί τη δυναμικότερη πηγή οπτικής κυριαρχίας. Εδώ βρίσκει καταφύγιο η βίδρα που είναι σπάνιο είδος και ζουν δυο είδη πέστροφας.

Πρόκληση αποτελεί η αναζήτηση των μονοπατιών μέσα στην πυκνή παραποτάμια βλάστηση από πλατάνια και ιτιές, περάσματα του ρέματος πάνω από χοντρούς κορμούς, αλλά και ο κίνδυνος να χάσει ο επισκέπτης τον προσανατολισμό του πάντα παρών. Γι' αυτό είναι απαραίτητος ο ειδικευμένος συνοδός βουνού, ώστε να μπορέσει κάποιος που δεν ξέρει το μέρος να αφεθεί χωρίς ανεπιθύμητες περιπέτειες στη μαγεία του. Ο συνοδός όχι μόνο δείχνει το δρόμο, αλλά μεταδίδει και τις γνώσεις του για την πανίδα και τη χλωρίδα του δρυμού. Επίσης μπορεί ευκολότερα να διακρίνει και να αποδώσει στο σωστό ζώο τα ίχνη στο υγρό χώμα, να στρέψει τα μάτια την κατάλληλη στιγμή στον ουρανό για να παρακολουθήσει την τροχιά ενός αρπακτικού πουλιού, να ανακαλύψει κάποιο σπάνιο λουλούδι.

Τα πυκνά δάση της κοιλάδας και οι δύσβατες ρεματιές της αποτελούν πολύ σημαντικά καταφύγια για την άγρια πανίδα, αφού εδώ ζουν ή περνούν ένα μέρος του χρόνου τους πολλά σπάνια είδη πουλιών - όπως ο γύπας και ο βασιλαετός - και θηλαστικών όπως το αγριόγιδο και το ζαρκάδι και κυρίως η αρκούδα που χάρισε και στην κοιλάδα τη φήμη της. Θηλαστικά, που έχουν εξαφανισθεί απ' τις περισσότερες περιοχές της χώρας.

Ο Δρυμός αποτελεί καταφύγιο και προστατεύει 7 είδη αμφιβίων, 10 είδη ερπετών, 70 είδη πουλιών και 17 είδη θηλαστικών, ενώ η προσφορά του στην προστασία της εντομοπανίδας είναι άγνωστη. Στα εδάφη του επίσης υπάρχουν 415 είδη φυτών, ενώ η υγρασία του δάσους διατηρεί μια πλούσια μυκοχλωρίδα με 86 είδη μανιταριών.

Το τοπίο είναι εντυπωσιακό και εκτός από την ποικιλία μορφολογικών και βλαστητικών χαρακτηριστικών, τονίζεται ακόμη από τεράστιους γκρεμούς και ορμητικά ρέματα. Ο Δρυμός της Πίνδου, ως γενική διαπίστωση Ελλήνων και ξένων ειδικών, χαρακτηρίζεται μοναδικός από βιολογικό, οικολογικό και ερευνητικό ενδιαφέρον. Συνδυάζει το αισθητικό τοπίο μεγάλης αξίας, το βιότοπο με μεγάλη ποικιλότητα χλωρίδας και πανίδας, πολυποίκιλη γεωμορφολογική σύνθεση, αισθητικότητα και μοναδικότητα σε εθνική και ευρωπαϊκή κλίμακα. Με μια πρώτη διερεύνηση, καταμετρήθηκαν 30 είδη δέντρων και θάμνων με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, 120 είδη ποώδους βλάστησης και 18 είδη ορχεοειδών. Κύριο χαρακτηριστικό του Δρυμού είναι τα απέραντα και πυκνά δάση Μαύρης και Λευκόδερμης Πεύκης και Οξυάς, που εναλλάσσονται από γυμνές υπαλπικές και βραχώδεις εκτάσεις και από πλήθος μικρών και μεγάλων ρεμάτων. Αλλα δασικά δέντρα που συναντιούνται σε μικρές ομάδες ή κατ' άτομα είναι η Ελάτη (λίγα διάσπαρτα μεμονωμένα άτομα), διάφορα είδη Δρυός, Σφενδάμου και λοιπά φυλλοβόλα πλατύφυλλα. Η παραποτάμια βλάστηση αποτελείται από Πλάτανο, διάφορα είδη Ιτιάς, Σκλήθρο, Αριά κ.ά. Επίσης φύονται πολλά προστατευόμενα ενδημικά και σπάνια είδη χλωρίδας. Αξιοσημείωτη είναι η εμφάνιση δύο μικρών συστάδων Δασικής Πεύκης (Κόκκινη Πεύκη) με 32 δέντρα και με 30 δέντρα αντίστοιχα στην κοιλάδα και κοντά στο ρέμα Σαλιατούρα.

Το φθινόπωρο, οι οξιές φωτίζουν με χρυσούς τόνους τις πλαγιές, ενώ χιλιάδες μανιτάρια γεμίζουν τον αέρα με τη χαρακτηριστική μυρωδιά τους. Είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και εντυπωσιακές μορφές ζωής που φιλοξενούνται στο Δρυμό και γενικά στο Δάσος. Η ομορφιά τους, η εξαιρετική νοστιμιά κάποιων φαγώσιμων ειδών, η παραισθησιογόνα, τοξική ή και θανατηφόρα δράση κάποιων άλλων, αλλά και η ικανότητα κάποιων ειδών να φωσφορίζουν τη νύχτα, έχουν προσδώσει μυθικές διαστάσεις στον, έτσι και αλλιώς, θαυμαστό κόσμο των μανιταριών.

Το χειμώνα, η κοιλάδα πέφτει σε νάρκη και σβήνουν τα χρώματα και οι ήχοι. Πλάι στο κυρίαρχο λευκό, όλοι οι υπόλοιποι τόνοι εξομοιώνονται στο μαύρο και αναδεικνύονται μονοχρωματικές μορφές και σχήματα, γυμνοί χιονισμένοι κορμοί, παγάκια και κρυστάλλινες γιρλάντες σε κλαδιά, χορτάρια και ρέματα.

Οι θερμότερες μέρες που έρχονται, προσφέρονται για να γευτούμε αυτό το απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο.