Μάλιστα, από το «πανηγύρι» θα λείπει ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης - αντ' αυτού θα παραβρεθεί ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας - ο οποίος «έγραψε κανονικά» τους «αγωνισταράδες» της Ενωσης Συνεταιρισμών Λάρισας, οι οποίοι επιζητούσαν, μετά ζήλου και παρακαλίων, τη συμμετοχή του, για να συντηρήσουν τη δήθεν αντιπαράθεση που διαλαλούν - χωρίς να τους πιστεύει πια κανείς - ότι έχουν μαζί του.

Φαίνεται, δε, ότι η απουσία του Ε. Μπασιάκου, θ' αποτρέψει το «σαματά» που προγραμμάτιζαν οι «γαλαζούληδες» αγροτοσυνδικαλιστές, οι οποίοι δηλώνουν, τώρα, ότι θα κάτσουν «φρόνιμοι».

Αλλά, αφού δεν θα κάνουν «φασαρία», γιατί θα πάνε στο Κιλελέρ; Για να προβάλλουν το ένα και μοναδικό αίτημα, για απορρόφηση των αδιάθετων ποσοτήτων βαμβακιού; Μάλλον, αφού για τ' άλλα μεγάλα προβλήματα των αγροτών, που δημιουργούνται από την εφαρμογή της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ, όχι μόνο δε διαμαρτύρονται, αλλά κάνουν σαν να μην τα ξέρουν. Αλλωστε, οι «γαλαζούληδες» της Ενωσης Συνεταιρισμών Λάρισας δεν κρύβουν ότι, επί της ουσίας, συμφωνούν με την πολιτική ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών, όπως δεν κρύβουν, πλέον, πως εκπροσωπούν τα συμφέροντα κάποιων μεγαλοχωραφάδων της περιοχής...

Θυμάστε το χαμό, που γινόταν πριν μερικά χρόνια, για τους «πρασινοφρουρούς» κλπ και πώς έσκιζε τα ρούχα της η ΝΔ, για την επιχείρηση ρουσφετολογίας, που ξεδίπλωναν οι τότε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ; Ε, τώρα, ήρθε η σειρά της ΝΔ, να ικανοποιήσει τα «δικά της παιδιά» και να ξεδιπλώσει τις δικές της ρουσφετολογικές εκστρατείες και, βέβαια, η σειρά του ΠΑΣΟΚ, να σκίζει τα ρούχα του, υπεραμυνόμενο της αξιοκρατίας, της διαφάνειας, της ισοτιμίας κλπ, κλπ.

Αραγε, υπάρχει άνθρωπος σ' αυτή εδώ τη χώρα, που είναι στοιχειωδώς λογικός και καλόπιστος και δεν έχει καταλάβει, ότι τόσο το ένα κόμμα, όσο και το άλλο παίζουν τα «παιγνίδια» τους στις πλάτες του λαού μας; Υπάρχει άνθρωπος, που διαθέτει στοιχειώδη μνήμη και αξιοπρέπεια και δεν αηδιάζει, βλέποντας στην τηλεόραση τους εκπροσώπους του δικομματισμού, να τον κοροϊδεύουν κατάφατσα και να του πετάνε με περίσσιο θράσος στα μούτρα τη λάσπη της υποκρισίας και του κυνισμού;

Αναρωτιόμαστε...

Υπηρέτησε την Ευρωπαϊκή Ενωση από μία θέση «κλειδί», διαχειρίστηκε μετ' επαίνων την αντιασφαλιστική λαίλαπα σε βάρος των λαών όλων των κρατών - μελών, ανάμεσά τους και της Ελλάδας, ανέδειξε - σύμφωνα με τις οδηγίες που έλαβε - την «απασχολησιμότητα» σε ύψιστη αξία και διαστρέβλωσε την έννοια της «πλήρους απασχόλησης» σε «δουλιά για όλους». Μαζί με τους συναδέλφους της στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προώθησαν τις «απελευθερώσεις» των αγορών και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ιδιωτικοποιώντας, ανάμεσα στις άλλες επιχειρήσεις και τα ΕΛΠΕ. Και αυτά είναι λίγα μόνο από τα «επιτεύγματά» της.

Ο λόγος για την βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Α. Διαμαντοπούλου, πρώην επίτροπο της κομισιόν, που με προχτεσινή δήλωση, σχετικά με την άνοδο της τιμής των καυσίμων, εγκαλεί την κυβέρνηση επειδή δεν έκανε καμία προσπάθεια ...«για συγκράτηση των ποσοστών κέρδους» των εταιριών πώλησης πετρελαίου «προς ανακούφιση του καταναλωτή»! Μεγαλοστέλεχος του ΠΑΣΟΚ να μιλάει για περιορισμό ποσοστών κέρδους των μεγάλων επιχειρήσεων!!!

Αλλά ποιος έχασε το φιλότιμο για να το βρουν αυτοί...

Τη... δόξα του «Fame story» ζήλεψε η δήμαρχος Αθήνας και στήνει αντίστοιχη σχολική φιέστα με σπόνσορα το Δήμο. Ετσι, το επόμενο διάστημα μαθητικά συγκροτήματα της Αθήνας θα πρέπει να κάνουν αιτήσεις, να περάσουν από διαδικασία ζωντανών ακροάσεων, να παίξουν, να τραγουδήσουν, να χορέψουν στο «Fame story» που οργανώνει ο Δήμος Αθήνας με καλλιτεχνικό μάνατζερ τους - γνωστούς για τις "ελευθεροτυπικές" αποψούλες τους περί κομμάτων που δυναστεύουν τη νεολαία...- «Schooligans».

Σε στύλ Χριστόδουλου η δήμαρχος Αθήνας Ντ. Μπακογιάννη δήλωσε τις προάλλες: «Απευθυνόμαστε στους μαθητές του τελευταίου θρανίου και ως δήμαρχος του τελευταίου θρανίου θέλω να τους φέρω μπροστά». Η δήμαρχος, όμως, αδικεί τον εαυτό της, καθώς έχει καταχωρηθεί, ήδη, ότι «η πιο καλή μαθήτρια είναι αυτή στην τάξη» της ΕΕ και της αντιλαϊκής πολιτικής και, ως γνωστόν, οι «καλοί μαθητές» δεν κάθονται στα τελευταία θρανία. Οσο για τους πραγματικούς μαθητές, ας έχει υπόψη της, ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη απογοήτευση από το να σε φέρνουν, με το έτσι θέλω, από το τελευταίο θρανίο στο πρώτο...

Την περασμένη Τετάρτη, ο εφοπλιστής Γερ. Αγούδημος έστειλε έγγραφο - «τελεσίγραφο» στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και ανακοίνωνε την απόσυρση των τριών οχηματαγωγών της εταιρίας του, για την περίοδο Ιούνη μέχρι Οκτώβρη, από τη «γραμμή» των Δωδεκανήσων, λόγω της «παρατεινόμενης και εξοντωτικής αύξησης της τιμής του πετρελαίου». Την άλλη μέρα, κύκλοι του υπουργείου ενημέρωναν τους δημοσιογράφους, ότι ο υπουργός διευθέτησε το θέμα και δεν υπάρχει κίνδυνος να μείνουν τα Δωδεκάνησα μ' ένα πλοίο και, μάλιστα, μέσα στην καλοκαιρινή περίοδο. Για το πώς και, ιδιαίτερα, πόσο θα μας κοστίσει η «διευθέτηση», δεν έλεγαν τίποτε. Θα το μάθουμε εν καιρώ...

Και μετά, μερικοί απορούν, γιατί έχουν ξεσηκωθεί οι κάτοικοι των νησιών του Αιγαίου, ή, κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τις σχετικές θέσεις του ΚΚΕ (ανακοίνωση ΠΓ 10/11/2004): «Ο αγώνας θα γίνεται αποτελεσματικός, όταν οικοδομεί τη συσπείρωση και τη συμμαχία των λαϊκών δυνάμεων, αναπτύσσεται με προοπτική και διεκδικεί ριζικές πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές. Γιατί, μόνο όταν η εξουσία περάσει στα χέρια του λαού, τα πλοία γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία, η οικονομία και η ναυτιλία αναπτύσσονται με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, θα μπορούν και οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες να εκπληρώσουν τον κοινωνικό τους ρόλο».

Μέγας αναλυτής των κοινωνικών φαινομένων και ηθών και δαιμόνιος «ρεπόρτερ», λόγω και της δημοσιογραφικής πείρας του, ο Μπαλζάκ και σ' αυτό το μυθιστόρημα στήνει έναν τεράστιο «καθρέφτη» μπροστά στην ταξική κοινωνία, αποκαλύπτοντας τον απανθρωπισμό, την αθλιότητα, τη σήψη, τον εκτροχιασμό, τον παραλογισμό της «λάμπουσας» άρχουσας τάξης και των οργάνων της και, παράλληλα, την ψυχολογική οδύνη, κατάπτωση και ολοκληρωτική συντριβή των αδύναμων θυμάτων της. Στο κέντρο αυτού του κοινωνιολογικού «καθρέφτη», ο Μπαλζάκ τοποθετεί ένα ιστορικό πρόσωπο, μια μεγάλη «λέρα». Τον Βωτρέν. Δραπέτης από φυλακή, αρχιγκάγκστερ του υποκόσμου, συνεργάτης της αστυνομίας, ο διαβόητος Βωτρέν εξελίσσεται σε αρχηγό των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών, ορίζει τη «μοίρα» πορνών, συγκαλύπτει και συμπράττει σε λογής λογής βρώμικα, έως και εγκληματικά, «παιχνίδια» πολιτικών της άρχουσας τάξης, τραπεζιτών, μεγαλοαστών, μεγαλοαπατεώνων και μεγαλοεκδοτών, εξαγοράζει και ελέγχει δημοσιογράφους, ορίζει τη «μοίρα» πορνών, καταξιώνει ή απαξιώνει διανοούμενους, συγγραφείς, καλλιτέχνες.

Τελικά, ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε ανέδειξε τον Ταλαμπανί στην Προεδρία και τον Τζαφάρι στην πρωθυπουργία, η οποία συγκεντρώνει και τις περισσότερες αρμοδιότητες. Εντούτοις, οι διαφωνίες για τη διανομή των υπουργείων δεν έχουν λήξει, καθώς και οι δύο πλευρές διεκδικούν το σημαντικότατο υπουργείο Πετρελαίου.

Ο 71χρονος ηγέτης της Πατριωτικής Ενωσης Κουρδιστάν, που ίδρυσε ο ίδιος το 1975, διαφοροποιούμενος από το Δημοκρατικό Κόμμα Κουρδιστάν, προσπάθησε να πείσει για την πρόθεσή του να «κυβερνήσει ολόκληρο τον ιρακινό λαό». Παρ' όλα αυτά, αναμφίβολα, ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια «στις προθέσεις του» είναι η τύχη του, πλούσιου πετρελαϊκά, Κιρκούκ, το οποίο οι Κούρδοι επιθυμούν να δουν εντός της (κατ' αρχάς) αυτόνομης περιοχής τους. Ομως, κανείς άλλος, εντός και πέριξ του Ιράκ, δε συμμερίζεται τις απόψεις τους. Αν σε αυτά κανείς συνυπολογίσει ότι ο Ταλαμπανί συνεργάστηκε με τα αμερικανικά στρατεύματα, πριν και κατά την εισβολή, όπως και με τη CIA, γίνεται αντιληπτό ότι για ένα μεγάλο κομμάτι του ιρακινού λαού, που δείχνει πλέον να αγανακτεί με την κατοχή, η δήλωση «προθέσεών» του δεν είναι τόσο πειστική.