Τρίτη 10 Μάρτη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ενα αντεργατικό «ευαγγέλιο»

Οι 25 άξονες πολιτικής, που κατέθεσε ο ΣΕΒ για τη δημιουργία του «κατάλληλου επενδυτικού περιβάλλοντος», προβάλλονται σαν το «ευαγγέλιο» του κεφαλαίου, για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης και την ανάκαμψη της κερδοφορίας του στις πλάτες του λαού και της εργατικής τάξης. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο άξονα, όλες οι προτάσεις στοχεύουν στο πώς θα γίνει ακόμα πιο φθηνή η εργατική δύναμη και πώς το καπιταλιστικό κράτος θα τεθεί ακόμα πιο αποφασιστικά στην υπηρεσία των μονοπωλίων.

Αν και οι απαιτήσεις του ΣΕΒ δεν είναι καινούριες, σε συνθήκες παρατεταμένης καπιταλιστικής κρίσης σηματοδοτούν μια νέα επέλαση στα εργατικά δικαιώματα, αλλά και την ενίσχυση του ρόλου του αστικού κράτους στην εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων. Και καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι ΣΕΒ και συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συμπίπτουν απόλυτα στο στρατηγικό στόχο για την περίφημη «ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της ελληνικής οικονομίας»! Η ανασυγκρότηση αυτή, εκτός από τη διατήρηση των συμπιεσμένων μισθών, περιέχει τη μεγαλύτερη μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους», που σημαίνει, μεταξύ άλλων, και λιγότερα έσοδα για τους ασφαλιστικούς οργανισμούς και παραπέρα βάθεμα των οικονομικών προβλημάτων των Ταμείων. Πολιτική που, αν υλοποιηθεί, θα φέρει νέες περικοπές στα ασφαλιστικά δικαιώματα, νέες ανατροπές σε ό,τι έχει απομείνει από την Κοινωνική Ασφάλιση και την Υγεία, με δεδομένη τη δέσμευση της κυβέρνησης για πλεονασματικούς προϋπολογισμούς.

Η ανασυγκρότηση αυτή σημαίνει, ταυτόχρονα, νέα προνόμια προς το κεφάλαιο, με την ενίσχυση των «επενδυτικών κινήτρων», των φοροαπαλλαγών, των χρηματοδοτικών «πακέτων» και νέων δανείων προς τους τραπεζίτες, τους βιομηχάνους και τους εφοπλιστές, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση σχεδιάζει να εξαπολύσει σαφάρι φοροεισπράξεων προς τους μικρούς ελεύθερους επαγγελματίες, εμπόρους και φτωχούς αγρότες, εκτοξεύοντας, μάλιστα, και τα προπαγανδιστικά σλόγκαν περί «πατριωτικού καθήκοντος». Περίεργη αντίληψη έχουν στην κυβέρνηση για τον πατριωτισμό. Οι λίγοι να πληρώνονται και να ενισχύονται με νέα «πακέτα» και οι πολλοί να πληρώνουν και να στενάζουν κάτω από νέα μέτρα.

Αυτή, όμως, είναι η φυσική εξέλιξη μιας κυβερνητικής στρατηγικής που, όπως και η προηγούμενη, ομνύει στην «ανταγωνιστικότητα» και η οποία, στη ρητορική του ΣΕΒ, έχει μετατραπεί σε βωμό στον οποίο θα πρέπει να θυσιαστεί ολόκληρος ο λαός. Από την Ερευνα και την Παιδεία μέχρι τη μείωση των βιομηχανικών τιμολογίων της ΔΕΗ, όλα και όλοι καλούνται να θυσιαστούν στην επίτευξη της ...ιερής ανταγωνιστικότητας.

Ολα τούτα, όμως, δεν αφορούν το λαό, ούτε την ευημερία του. Αυτός δεν είναι ο δρόμος των λαϊκών συμφερόντων. Η «ανάπτυξη» και η «ανασυγκρότηση» που ευαγγελίζονται ΣΕΒ και συγκυβέρνηση, ακόμα και αν κάποια στιγμή επέλθουν, θα οικοδομηθούν πάνω στα αποκαΐδια των δικαιωμάτων του λαού μας. Το τίμημα της ανάκαμψης του κεφαλαίου θα πληρωθεί με αίμα. Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα όχι μόνο δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από την «ανασυγκρότηση» που σχεδιάζεται, αλλά θα μετρήσουν καινούργιες απώλειες. Διέξοδος προς όφελος του λαού μπορεί να υπάρξει μόνο σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των μονοπωλίων, στην πάλη για την ανάκτηση των απωλειών, μέχρι την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, που θα είναι η απαρχή μιας άλλης οργάνωσης της παραγωγής, η οποία θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα καπιταλιστικά κέρδη.

Η «γεωστρατηγική αναβάθμιση» γεννά νέους κινδύνους για το λαό

Το χαρτί της γεωστρατηγικής θέσης της Ελλάδας στην περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου (μια περιοχή με ανοιχτά μέτωπα ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και συγκρούσεων από την Ουκρανία, τη Μαύρη Θάλασσα, μέχρι τη Μ. Ανατολή και τη Β. Αφρική) επιχειρεί να παίξει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με στόχο την αξιοποίηση στα παζάρια με τους πιστωτές για την παραπέρα διαχείριση του ελληνικού χρέους. Προσπάθεια που έκανε και η προηγούμενη συγκυβέρνηση, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ως στρατηγική επιλογή της ντόπιας αστικής τάξης.

Ενδεικτικά είναι όσα δήλωσε ο ίδιος ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς σε δημοσιογράφους στο περιθώριο της άτυπης συνάντησης των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ στη Ρίγα της Λετονίας, Παρασκευή και Σάββατο. Ο Ν. Κοτζιάς προειδοποίησε τους «εταίρους» στην ΕΕ ότι «θα υπάρξουν εκατομμύρια μετανάστες και χιλιάδες τζιχαντιστές που θα έρθουν στην Ευρώπη αν καταρρεύσει η Ελλάδα», επιμένοντας ότι τα Δυτικά Βαλκάνια είναι «αποσταθεροποιημένα». Παράλληλα, χαρακτήρισε ως «πολιτιστικό ρατσισμό» αυτό που κάνει η Ευρώπη στην Ελλάδα. «Είναι αναγκαίο για το μέλλον της Ευρώπης να βρεθεί άλλος τρόπος συμπεριφοράς για την Ελλάδα. Πρόκειται επίσης για γεωστρατηγική αναγκαιότητα», σημείωσε. Επιπρόσθετα, σε συνέντευξη που παραχώρησε ο Ν. Κοτζιάς το Σάββατο στα γερμανικά τηλεοπτικά δίκτυα ARD και ZDF, είπε για «τους τζιχαντιστές που έρχονται από τον Νότο (...) πως αυτοί οι τελευταίοι δεν αποτελούν απλώς θέμα εξωτερικής, αλλά και εσωτερικής πολιτικής. Είναι πολύ σημαντικό να συζητήσουμε για τη σταθερότητα στο Νότο, είναι πολύ σημαντικό να βρούμε λύσεις για τη σταθερότητα στην περιοχή, στη Μέση Ανατολή, στο θέμα της Λιβύης».


Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι δηλώσεις που έκανε ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ και υπουργός Αμυνας στη συγκυβέρνηση Π. Καμμένος, την Κυριακή, μιλώντας στο Εθνικό Συμβούλιο του κόμματός του, ότι αν οι «εταίροι» - πιστωτές προσπαθήσουν να χτυπήσουν την Ελλάδα, τότε η ελληνική κυβέρνηση θα αναστείλει τη συνθήκη «Δουβλίνο ΙΙ» και θα στείλει τους μετανάστες που βρίσκονται στο ελληνικό έδαφος «στο Βερολίνο». «Μεταξύ αυτών των μεταναστών, εάν υπάρχουν και κάποιοι που έχουν περάσει και για τους οποίους δεν έχει ελεγχθεί αν βρίσκονται στο πλευρό του Ισλαμικού Κράτους, θα είναι ευθύνη της Ευρώπης που θα έχει αποφασίσει να χτυπήσει την Ελλάδα», πρόσθεσε ο ίδιος.

Οι δηλώσεις αυτές δεν ήρθαν τυχαία. Τελευταία, πληθαίνουν οι πληροφορίες και διαρροές περί επικείμενης «εαρινής εκστρατείας» στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, με πρωτοβουλία ΗΠΑ, κρατών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και πρόσχημα τη δράση των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους». Ταυτόχρονα, μια σειρά από πληροφορίες, που αντλούνται από τα υπουργεία Εξωτερικών και Αμυνας καταδεικνύουν ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δηλώνει την ετοιμότητά της (μερικοί αναλυτές σημειώνουν ακόμα και την ευχή της) να συμβάλει σε τέτοιες αποστολές, επιδιώκοντας η Ελλάδα να γίνει προκεχωρημένο φυλάκιο των ευρωατλαντικών σχεδιασμών, παραχωρώντας αμέσως - αμέσως τη βάση της Σούδας, κρίσιμη υποδομή για την υποστήριξη και διεξαγωγή αεροναυτικών επιχειρήσεων στην ευθεία από Λιβύη ως Συρία και Ιράκ.

Σε αυτήν τη βάση, βάζει ψηλά στην ατζέντα της την «προστασία των χριστιανικών πληθυσμών» της Μ. Ανατολής και της Β. Αφρικής, προετοιμάζοντας μάλιστα και σχετική «συνδιάσκεψη» με τις ...ευλογίες της Φεντερίκα Μογκερίνι, ύπατης εκπροσώπου της ΕΕ για θέματα Εξωτερικών και Αμυνας. Αλλο ένα θέμα που δίνει πρόσχημα για τη διεξαγωγή, γενικά, και τη συμμετοχή της χώρας ειδικότερα, σε μια ιμπεριαλιστική επέμβαση.

Ταυτόχρονα, στη βάση της επίδειξης μιας «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής» και του «σταθεροποιητικού ρόλου» της Ελλάδας, με παροχή «καλών υπηρεσιών» στους τομείς της «Διαπραγμάτευσης - Διαμεσολάβησης - Διαιτησίας», έρχεται και η προσπάθεια της κυβέρνησης να παίξει ρόλο «γεφυροποιού» ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, από τη μια πλευρά, και της Ρωσίας από την άλλη, καθώς και σε άλλες διενέξεις (π.χ., Ισραήλ - Παλαιστίνιοι), επιδιώκοντας και με αυτόν τον τρόπο τη γεωστρατηγική αναβάθμιση για λογαριασμό της ντόπιας αστικής τάξης. Εξέλιξη που στο «μικρόκοσμο» του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου (και πέρα από την υπόθεση διαχείρισης του χρέους) σημαίνει την επιδίωξη να αποκτήσει κάποιο προβάδισμα έναντι άλλων αστικών τάξεων, π.χ. της Τουρκίας, στην εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πόρων και εμπορικών διαύλων.

Περνάνε αυτά εύκολα στο πλαίσιο των οξυμένων ενδοαστικών ανταγωνισμών; Κάθε άλλο. Αυτό τουλάχιστον αποδεικνύουν οι αλυσιδωτές προκλήσεις από πλευράς Αγκυρας το τελευταίο διάστημα, που όλα δείχνουν πως θα έχουν και συνέχεια, εφόσον εκδηλώνονται εντός ΝΑΤΟικού πλαισίου, ενθαρρυμένες από τα σχέδια των ΗΠΑ και άλλων δυνάμεων περί γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο και τελειωτική διχοτόμηση στο Κυπριακό.

Σε αυτό το πλαίσιο, ό,τι φανφάρες κι αν λέγονται από πλευράς κυβέρνησης περί γεωστρατηγικής αναβάθμισης, ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής και στρατιωτικής διπλωματίας, ο λαός να κουμπώνεται και να βρίσκεται σε συνεχή εγρήγορση. Η συνέχιση της εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς γεννά μόνο κινδύνους για τα πλατιά λαϊκά στρώματα κι αυτό να μην το ξεχνά κανείς μας.


Θ. Μπ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ