ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τεράστιες οι ευθύνες τους

Γρηγοριάδης Κώστας

Οταν, την περασμένη Πέμπτη το βράδυ, όλα μαζί τα πανελλαδικής εμβέλειας τηλεοπτικά κανάλια μετέδωσαν ζωντανά και σε απευθείας σύνδεση με το Λονδίνο τη συνέντευξη του Γλίξμπουργκ, γράφαμε την άλλη μέρα: «...Αραγε, θεώρησαν τόσο σοβαρό το γεγονός; Τόσο σοβαρό, μάλιστα, που ορισμένα απ' αυτά έστειλαν δημοσιογράφους και τηλεοπτικά συνεργεία στο Λονδίνο, αποκλειστικά και μόνο για να καλύψουν τη συνέντευξη;..».

Τέσσερις μέρες μετά και ο θόρυβος, γύρω από τον Γλίξμπουργκ, συντηρείται πολύμορφα. Προφανώς, όλ' αυτά δε γίνονται τυχαία, μόνο και μόνο για να πουληθούν φύλλα ή για ...χάρη της AGB, αποκλειστικά και μόνο. Δε γίνονται χωρίς την ύπαρξη κάποιων γενικότερων σχεδιασμών. Κι όταν υπάρχουν σχέδια, υπάρχουν επιδιώξεις και στόχοι. Και, ίσως, είναι γρήγορα ακόμη να μιλήσει κανείς αναλυτικά γι' αυτούς, αλλά μια πρώτη επιδίωξη έχει γίνει ήδη φανερή. Κάποιοι θέλουν, σώνει και καλά, να καταστήσουν τον Γλίξμπουργκ μέρος του πολιτικού «παιγνιδιού» της χώρας. Και μπορεί, βέβαια, να μη συμπίπτουν οι βαθύτεροι στόχοι όλων, ενώ κάποιοι άλλοι να θέλουν πολύ περισσότερα και να ονειρεύονται «κόκκινες μηλιές» και το πάλαι ποτέ εμβατήριο «του αετού ο γιος» να μας ξυπνάει το πρωί από την κρατική ραδιοφωνία, αλλά, για την ώρα, συμπλέουν όλοι τους στο προαναφερόμενο πρώτο βήμα. Οι ευθύνες τους, πάντως, είναι τεράστιες, έτσι κι αλλιώς...

Ενδεικτικοί τίτλοι...

Για να πάρετε, πάντως, μια περισσότερο συγκεκριμένη γεύση των προαναφερόμενων σχεδιασμών, αναδημοσιεύουμε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων «Βραδυνή» και «Αυριανή». Η πρώτη φιλοξενούσε, στο κυριακάτικο φύλλο της, συνέντευξη του τέως και έλεγε στον πρωτοσέλιδο τίτλο της, που συνοδευόταν κι από μεγάλη φωτογραφία του Γλύξμπουργκ: «Η Ελλάδα χρειάζεται ρυθμιστή - Προτείνω αναθεώρηση του Συντάγματος». Και η δεύτερη, στο χτεσινό φύλλο της, είχε τίτλο: «Το ΠΑΣΟΚ αλλάζει αρχηγό - ΦΕΥΓΕΙ Ο ΣΗΜΙΤΗΣ - Αναμένονται θεαματικές πολιτικές εξελίξεις σε όλα τα κόμματα μόλις ο πρωθυπουργός τελειώσει τη θητεία από πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

«Φυτευτά» στοιχεία

Για να μην ξεχνιόμαστε, βέβαια, ο Γλύξμπουργκ δεν είναι το μόνο στοιχείο, που επιχειρείται, την περίοδο αυτή, να «φυτευτεί» τεχνητά στο πολιτικό «παιγνίδι» και να χρησιμεύσει για κάθε είδους πλαγιοκοπήσεις και αποπροσανατολισμούς, τόσο των εργαζομένων, όσο και των εξελίξεων. Πριν απ' αυτό ακόμη, είχαμε και συνεχίζουμε να έχουμε το θέμα της «17 Νοέμβρη» και της γενικότερης επιχείρησης «απόσυρσής» της, το οποίο αναμένεται να αποκτήσει και το ανάλογο δικαστικό σασπένς, από τις αρχές της άνοιξης.

Για την ώρα, το όλο θέμα συντηρείται με «διαρροές» και σενάρια για νέες συλλήψεις, καθώς και με συνεντεύξεις, σαν αυτή του Κουφοντίνα στην προχτεσινή «Ελευθεροτυπία», για την οποία έγινε αρκετός ντόρος, παρότι δεν περιείχε τίποτε το καινούριο ή, τέλος πάντων, το ουσιαστικό. Να 'στε σίγουροι ότι κάποια στιγμή - προφανώς, κατάλληλα επιλεγμένη από τους ενδιαφερομένους - το θέμα θα μεσουρανήσει και πάλι στην επικαιρότητα, χωρίς και πάλι να υπάρχει ουσιαστική αντικειμενική βάση, επηρεάζοντας ανάλογα την κοινή γνώμη.

Το επίδομα ανεργίας

Τώρα μάλιστα... Οσοι ψάχνουν εναγωνίως για μια θέση εργασίας και δε βρίσκουν, μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι. Φροντίζει γι' αυτούς η διοίκηση του ΟΑΕΔ... Βέβαια, σύμφωνα με όσα έκανε η τελευταία γνωστά, προτίθεται άμεσα να εισηγηθεί την αύξηση του επιδόματος ανεργίας κατά 7%. Ετσι, το τελευταίο θα κυμαίνεται πλέον στο... φοβερό ποσό των 90.000 δραχμών μηνιαίως!

Ισως, αναρωτηθείτε, βέβαια, πώς μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος με 90.000 δραχμές το μήνα. Πολύ περισσότερο, εάν έχει οικογένεια και, ακόμη περισσότερο, εάν δε δουλεύει η γυναίκα του ή κάποιο άλλο μέλος της οικογένειάς του. Στα ερωτήματα αυτά η απάντηση είναι μόνο μία: Δεν μπορεί να ζήσει ή, τέλος πάντων, επιβιώνει με χίλιες δυο δυσκολίες και προβλήματα. Τα τελευταία, όμως, ξεφεύγουν από τις δυνατότητες του ΟΑΕΔ και της κυβέρνησης γενικότερα. Αλλωστε, το γεγονός πως η προτεινόμενη, πενιχρή αύξηση του επιδόματος ανεργίας συμπίπτει με τις τελευταίες, αρνητικές για την κυβέρνηση δημοσκοπήσεις και την ανάδειξη της ανεργίας σε υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα, δεν είναι καθόλου τυχαία και φανερώνει τις πραγματικές προθέσεις και επιδιώξεις των κυβερνώντων. Να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και, ιδιαίτερα, των ανέργων επιδιώκουν και όχι στην ουσιαστική αντιμετώπιση των οξύτατων προβλημάτων τους.

Τα πλημμυρισμένα

Γρηγοριάδης Κώστας

ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ δεν έχουν και τόσο την αίσθηση της χρονικής συγκυρίας (του ...timing, όπως αποκαλείται από τους θιασώτες της «γιάπικης αργκό»). Οταν οι εικόνες των πλημμυρισμένων πόλεων της ελληνικής περιφέρειας βρίσκονται στο προσκήνιο, βγαίνει ο Χριστοδουλάκης και μιλάει για «ανάπτυξη» και «ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ στο 3,6%»...

Αφήστε, ρε παιδιά, τους δείκτες των εισαγωγών-εξαγωγών και του πληθωρισμού. Ελέγξτε τους ...δείκτες των υδάτων, μήπως και καταλάβετε πού βρίσκεστε και σε ποια χώρα αναφέρεστε. Τον κόσμο, όταν δεν τον πνίγουν τα νερά, τον πνίγουν τα χρέη. Πού ζείτε;

ΜΕΧΡΙ κι ένας άνθρωπος της Εκκλησίας, ο μητροπολίτης Ιωαννίνων, αναγκάστηκε να βγει και να μιλήσει για «ειδωλολατρία» και περιφορές λειψάνων προκειμένου «να γεμίζουν τα παγκάρια των εκκλησιών». Φανταστείτε, πού έχει φτάσει η κατάσταση με τις ...θαυματουργές εικόνες και όλα τα σχετικά.

Οχι τίποτε άλλο, μα έχει καταντήσει και αισθητικό πρόβλημα, τέλος πάντων, αυτή η ιστορία. Αν δεν το έχουν καταλάβει ορισμένοι, ο Μεσαίωνας είναι μια εποχή που έχει περάσει από αιώνες και καλό είναι να μην τον αναβιώσουμε...

Φυσικά, το «χεράκι τους» ή, μάλλον, την ... «καμερούλα τους» τη βάζουν και οι γνωστοί θύλακοι λαϊκισμού των τηλεοπτικών καναλιών, που μας βομβαρδίζουν τελευταίως, και μάλιστα με μεγάλη συχνότητα, με εικόνες κλαίουσες, ομιλούσες, άδουσες, κινούμενες ή ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε.

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΦΤΑΣΦΡΑΓΙΣΤΟ μυστικό θα παραμείνει για το επόμενο διάστημα η περίφημη έκθεση των επιθεωρητών του ΟΗΕ για το οπλοστάσιο του Ιράκ. Ενα κείμενο που πολλοί θεωρούν «κλειδί» για την πραγματοποίηση ή όχι της επέμβασης.

Μόνον που είναι μάλλον αφελές να πιστεύει κανείς ότι αυτή η ιστορία θα κριθεί από το περιεχόμενο του κειμένου, ό,τι τελικά και αν αυτό λέει. Ολοι γνωρίζουν ότι τα κείμενα μπορούν να γράφονται ανάλογα με το πώς κάποιοι θέλουν να ερμηνεύσουν τις καταστάσεις και μετά να «γράψουν» τις εξελίξεις.

Η λεηλασία

Τα στοιχεία που παρουσίασε ο «Ρ» της Κυριακής για το οικονομικό πάρε - δώσε της χώρας μας με την ΕΕ ήταν οπωσδήποτε αποκαλυπτικά. Δείχνουν, με βάση την επίσημη στατιστική, ότι η προπαγάνδα όλων των τελευταίων χρόνων για τον πακτωλό των τρισεκατομμυρίων που «εισρέουν» από την ΕΕ, στηρίζεται σε χονδροειδή παραχάραξη της αλήθειας. Σε παραμύθια, που είναι όμως απαραίτητα στους κυβερνώντες και τους άλλους απολογητές της ΕΕ, που, μαζί με τους βασικούς λήπτες των κοινοτικών κονδυλίων, τους ιδιοκτήτες των Μέσων Ενημέρωσης, επιδιώκουν τον αποπροσανατολισμό της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων, για να μην αντιδρούν στις πολλαπλές συνέπειες που υφίστανται από την εφαρμοζόμενη πολιτική.

Τα κονδύλια που αφορούν στη χώρα μας, από τον καιρό της καθιέρωσης των Μεσογειακών Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων μέχρι και την ολοκλήρωση του Τρίτου ΚΠΣ το 2006, θα φτάσουν τα 13,3 τρισεκατομμύρια δραχμές. Ομως, ήδη, προς διάψευση όλων εκείνων που ξεδιάντροπα υποστηρίζουν πως τάχα η ΕΕ, με τους πόρους της, είναι η δύναμη που μας ξελασπώνει, οι μετρήσιμες καταβολές των εργαζομένων της χώρας μας προς την ΕΕ και τις πολυεθνικές της, έχουν ξεπεράσει τα 37 τρισεκατομμύρια! Από αυτά τα 5 τρισεκατομμύρια είναι οι υποχρεωτικές εισφορές στα ταμεία της ΕΕ (ας πούμε οι συνδρομές) και τα άλλα 32 τρισ. το εμπορικό έλλειμμα Ελλάδας - ΕΕ. Σε ποιο βαθμό αποτελεί συμφέρουσα συναλλαγή ή συνιστά απροκάλυπτη λεηλασία να παίρνεις 13 και να δίνεις 37, μπορεί να το κρίνει ο καθένας.

Δεν είναι λίγο πράγμα να αποδεικνύεται με αριθμούς ότι κάθε δραχμή που, υποτίθεται, πως «εισρέει» από τα κοινοτικά ταμεία, οι Ελληνες εργαζόμενοι την επιστρέφουν στο τριπλάσιο. Ομως, ενδεχομένως, να μην είναι αυτό το μόνο σημαντικό της όλης ιστορίας, στις δοσοληψίες με την ΕΕ. Το κυριότερο είναι ότι στη βάση και στο όνομα αυτών των κονδυλίων η -ντόπια και ευρωπαϊκή- οικονομική ολιγαρχία επέβαλε την προώθηση των αναδιαρθρώσεων στην ελληνική οικονομία. Αναδιαρθρώσεις, οι οποίες, εκτός από τις ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες που προκαλεί στους εργαζόμενους (λιτότητα, ανεργία, απορύθμιση εργασιακών σχέσεων, κατάργηση κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος ιδιωτικοποιήσεις κλπ.), δημιουργούν νέα, επιζήμια, δεδομένα για τις προοπτικές ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων και της οικονομίας. Πρόκειται για δεδομένα που, όχι μόνο ενισχύουν την οικονομικοκοινωνική εξάρτηση, αλλά και θεωρούν «ένα το κρατούμενο» ότι η Ελλάδα θα αποτελεί ακόμα περισσότερο στο μέλλον το χώρο, όπου οι ξένες πολυεθνικές και ένα μέρος της ελληνικής ολιγαρχίας θα εξασφαλίσουν, πουλώντας τα εμπορεύματα και τα προϊόντα τους, ακόμα μεγαλύτερα υπερκέρδη. Και ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι, αφού για τα περιβόητα «Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης» υπάρχει το 2006, χρονιά για την οριστική κατάργησή τους, η λεηλασία των επόμενων χρόνων, θα είναι πολύ εντονότερη και η οικονομική αιμορραγία για τους εργαζόμενους πολύ πιο μεγάλη.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Ματαιοπονούν

Γρηγοριάδης Κώστας

«Σωστή η γραμμή, φταίνε οι οργανώσεις». Αυτός ήταν ο τίτλος του σχετικού με την απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ ρεπορτάζ της χτεσινής «Ελευθεροτυπίας». Και, βέβαια, οι αναγνώστες του «Ριζοσπάστη» γνωρίζουν πολύ καλά ότι η απόφαση της ΚΕ του Κόμματος, με τα συμπεράσματα από την εκλογική μάχη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, η οποία περιεχόταν σε ειδικό ένθετο στο προχτεσινό, κυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας, δε συμπεριλάμβανε την προαναφερόμενη εκτίμηση, ούτε καν την υπονοούσε. Δεν περιείχε, επίσης, είτε άμεσα είτε έμμεσα, την επίρριψη των ευθυνών, «κυρίως, στους Θανάση Παφίλη (υπερνομαρχία), Σπύρο Χαλβατζή (Δήμος Αθηναίων), Κώστα Τζατζάνη (Δήμος Πειραιά), καθώς και στα καθοδηγητικά όργανα της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας και της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά», όπως λέει το ρεπορτάζ της «Ελευθεροτυπίας».

Κατανοητές είναι, βέβαια, οι επιδιώξεις του προαναφερόμενου ρεπορτάζ. Η διαστρέβλωση των σχετικών εκτιμήσεων της ΚΕ του ΚΚΕ είναι ο πρώτος στόχος. Οχι, όμως και ο μοναδικός. Εξόφθαλμη, επίσης, είναι η επιδίωξη της καλλιέργειας συγκεκριμένων εντυπώσεων και της δημιουργίας προβλημάτων στις γραμμές του Κόμματος. Μάταιος κόπος...

Οι «σκυφτάκηδες» του ΠΑΣΟΚ...

Το είπε ο Α. Αθανασιάδης, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και εισηγητής της κυβερνώσας παράταξης στο θέμα της συμφωνίας για το καθεστώς παραμονής των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ελλάδα, η οποία ψηφίστηκε τις προάλλες στη Βουλή. Απαντώντας, λοιπόν, ο κυβερνητικός βουλευτής σε αιτιάσεις συναδέλφων του, ότι με τη συμφωνία αυτή περιορίζεται η κυριαρχία της χώρας μας, είπε: «Αν λέτε ότι είμαστε χώρα περιορισμένης κυριαρχίας, τότε και οι υπόλοιπες χώρες εκλαμβάνονται από την Αμερική ως χώρες περιορισμένης κυριαρχίας. Μπορεί να είναι κι έτσι. Είναι το κόστος της σχέσης με τον ισχυρό, το κόστος της ασφάλειας»!

Ο «ρεαλισμός της υποτέλειας» και ο «φόβος του υποτακτικού» σ' όλο τους το μεγαλείο, εκφρασμένα από έναν εκπρόσωπο του κυβερνώντος κόμματος, που μόνον οργή, θλίψη και ντροπή προκαλεί στον ελληνικό λαό. Γιατί ο ελληνικός λαός δε σκέφτεται δουλικά και φοβισμένα, όπως οι κυβερνώντες και οι κάθε λογής «σκυφτάκηδες». Ας μας πουν, όμως, οι κυβερνώντες - μια και αναφέρονται σε κόστος - ποια ασφάλεια μάς παρέχουν οι ΗΠΑ και έναντι ποιων κινδύνων;

... ο προκλητικός «ξερόλας»...

Αλλά, αν ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ ήταν αποκαλυπτικός, ο υφυπουργός Εξωτερικών, Ανδρέας Λοβέρδος, ήταν προκλητικός. Οσοι διαφωνούν με τη συμφωνία - είπε, μιλώντας στη Βουλή - έχουν άγνοια της κατάστασης! Ετσι επιχείρησε ο νεότευκτος πολιτικός - ο οποίος, άμα τη εμφανίσει του στο «κουρμπέτι» της πολιτικής, βρήκε θέση στο υπουργικό συμβούλιο κι έκτοτε μιλάει επί παντός του επιστητού, κάνοντας τον «ξερόλα» - να υπερασπιστεί μια συμφωνία που, κατά κοινή ομολογία, περιορίζει δραστικά την κυριαρχία της Ελλάδας.

Το «επιχείρημα», που ο προκλητικός υφυπουργός Εξωτερικών χρησιμοποίησε προκειμένου να πείσει για την «αναγκαιότητα» της επαίσχυντης συμφωνίας, ήταν ότι μ' αυτή επιλύεται το πρόβλημα της... «νομικής ακαταστασίας», που, κατ' αυτόν, επικρατεί στις, επί του προκειμένου, συμφωνίες Ελλάδας - ΗΠΑ!! Θέμα τάξης είναι το ζήτημα... Ορέ μυαλό, ο καθηγητάκος!!!

... και η απλόχερη βοήθεια της ΝΔ

Ο αριθμός των βουλευτών που παραβρίσκονταν στη Βουλή δεν αρκούσε και η συμφωνία υποτέλειας δε θα «περνούσε», αν δεν ψήφιζαν «υπέρ» οι βουλευτές της ΝΔ. Σιγά, όμως, που η ΝΔ δε θα έσπευδε να βοηθήσει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και, μάλιστα, σ' ένα τέτοιο θέμα.

Η καταψήφιση της συμφωνίας - είπε μιλώντας στη Βουλή ο Αρ. Παυλίδης, βουλευτής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης - θα ήταν ενάντια στο συμφέρον της χώρας! Αλλά δεν εξήγησε πώς μπορεί να συμφέρει τη χώρα μας μια συμφωνία, η οποία, εκτός των άλλων, διευρύνει απεριορίστως το δικαίωμα της ετεροδικίας - έτσι ο κάθε Αμερικανός, που παρανομεί, όπου, όπως κι όσο θέλει, δε θα ενοχοποιείται και δε θα τιμωρείται(!!) - κι απαλλάσσει από κάθε είδους φόρο και δασμό το στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό των ΗΠΑ;

Βεβαίως, αναμενόμενη για μας ήταν η θέση της ΝΔ, καθώς ξέρουμε ότι δε θέλει να φέρει αντιρρήσεις στους Αμερικανούς, ενώ ποτέ δεν πιστέψαμε ότι είναι γνήσιες κι αληθινές οι δήθεν «αντιαμερικανικές» δηλώσεις που ακούγονται, κατά καιρούς, από στελέχη αυτού του κόμματος...

Απόφαση ευθύνης

Η Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές σφραγίζει μια ολοκληρωμένη συζήτηση που έγινε σε ολόκληρο το Κόμμα, από τις κομματικές οργανώσεις βάσης, έως τα ανώτερα καθοδηγητικά του όργανα. Η διαδικασία αυτή και ο τρόπος διαμόρφωσης της Απόφασης αποδεικνύουν, με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, τον πραγματικά βαθιά δημοκρατικό χαρακτήρα του ΚΚΕ. Σε αντίθεση με τα αστικά κόμματα, όπου η λήψη αποφάσεων αφορά σε μια ολιγάριθμη ομάδα στελεχών και κανέναν άλλον.

Η Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής δείχνει, κατ' αρχήν, ότι το ΚΚΕ κοιτάζει κατάματα στον καθρέφτη της πραγματικότητας, ούτε την ωραιοποιεί, ούτε αποστρέφει το πρόσωπό του από τις αδυναμίες και ελλείψεις του. Από την άποψη αυτή, οι εργαζόμενοι πρέπει να κάνουν τις συγκρίσεις τους με τα υπόλοιπα κόμματα, που, στον ένα, ή άλλο βαθμό, επιχείρησαν να φέρουν την πραγματικότητα στα δικά τους μέτρα.

Από την άλλη, η Απόφαση είναι μια απάντηση σε όσους επιχείρησαν, από την πρώτη στιγμή, να εγκλωβίσουν τη δημόσια συζήτηση σ' ένα περιορισμένο πλαίσιο, για να υπαγορεύσουν συγκεκριμένα συμπεράσματα για τα αποτελέσματα των συνδυασμών που υποστηρίχτηκαν από το ΚΚΕ. Σ' αυτούς που ζητούσαν από το ΚΚΕ να ομολογήσει σώνει και καλά την πλήρη αποτυχία του!

Ενα από τα βασικά συμπεράσματα της ΚΕ του ΚΚΕ είναι ότι τα αποτελέσματα, στο σύνολό τους, αποτελούν ένα προειδοποιητικό σινιάλο. Ενα σινιάλο για όλους, για την ίδια την καθοδήγηση του ΚΚΕ, για τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, για τους φίλους και τους οπαδούς, για τους εργαζόμενους, για τα λαϊκά στρώματα. Φυσικά, η ευθύνη δε διαχέεται, δεν αποπροσωποποιείται, δε μοιράζεται σε ίσα μερίδια σε όλους. Η αυτοκριτική και η ανάληψη των ευθυνών είναι για το ΚΚΕ, για τα καθοδηγητικά του όργανα, για τα στελέχη και τα μέλη του, συστατικό στοιχείο πολιτικής ύπαρξης και καθημερινής δράσης.

Το μεγάλο στοίχημα που βάζει το ΚΚΕ έχει να κάνει με κάτι πολύ μεγαλύτερο από ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Η συγκρότηση μιας αντιιμπεριαλιστικής, αντιμονοπωλιακής συσπείρωσης σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο αφορά στη διαμόρφωση βασικών προϋποθέσεων, για να αλλάξει ρότα η πολιτική ζωή της χώρας, να ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη εξουσία, τη λαϊκή εξουσία. Αυτό το στοίχημα, το ΚΚΕ το βάζει πρώτ' απ' όλα με τον ίδιο του τον εαυτό, για να καλύψει όσο το δυνατόν συντομότερα την απόσταση που χωρίζει τις σημερινές του δυνατότητες από τις απαιτήσεις των καιρών.

Από την άποψη αυτή, η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής πρέπει να γίνει αντικείμενο προσεκτικής μελέτης από όλους τους κομμουνιστές και τους ΚΝίτες, να δοθεί για αξιοποίηση και μελέτη σε όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης, σε όσους συνεργαζόμαστε στα διάφορα μέτωπα του λαϊκού κινήματος, να μετουσιωθεί σε καθημερινή πολιτική πράξη σε όλα τα μέτωπα, απέναντι σε όλες τις προκλήσεις.

Πώς σώθηκα

Εννέα έπνεαν μποφόρ,

εχτές όλη τη μέρα

και απορώ πώς σώθηκα

απ' το σφοδρό αέρα,

γιατί δεν ήταν δύσκολο

να με αρπάξει η δίνη,

έτσι που ο δόλιος

σαν φτερό

έχω απ' τις τράκες

γίνει!

* * *