Τετάρτη 10 Οχτώβρη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ας διαμαρτυρηθούν με... συμβουλές

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για το Δημοσιογραφικό Συγκρότημα Λαμπράκη και συγκεκριμένα την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» οι προγραμματισμένες λαϊκές διαδηλώσεις μαζί με τα αστυνομικά μέτρα «ασφαλείας» για την επίσκεψη της Α. Μέρκελ αποτελούν ένα ενιαίο ρεπορτάζ υπό τον τίτλο: «Ταλαιπωρία διαρκείας. Φρούριο το Κέντρο».

Οι απαγορευμένες ζώνες της Αστυνομίας, οι κλειστοί σταθμοί του Μετρό μετά από εντολή της Αστυνομίας, τα κλειστά σχολεία και οι στάσεις εργασίας των εργαζομένων στα ΜΜΜ, οι πορείες των συνδικάτων και άλλων φορέων είναι μια κοινή λίστα, κάτω από το θέμα «ταλαιπωρία», που αποτρέπει τον κόσμο να συμμετέχει στις διαδηλώσεις, συκοφαντεί τους λαϊκούς αγώνες. Δηλαδή οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι λαϊκές οικογένειες, οι συνταξιούχοι, τα άτομα με αναπηρία, όλοι όσοι στερούνται βασικών δικαιωμάτων και εξαθλιώνονται μέρα με τη μέρα, πώς πρέπει να εκφράσουν την αντίθεσή τους με τα μέτρα, με την πολιτική που ασκείται;

Οι επιχειρηματίες του ΔΟΛ έχουν μια πρόταση στους αναγνώστες. Τους καλούν να φανταστούν ότι έχουν την Α. Μέρκελ μπροστά τους και να σκεφτούν από μέσα τους τι θα της έλεγαν και όχι να της το πουν συλλογικά, μαζικά μέσα από τα πανό και τα συνθήματά τους. Ετσι, το χτεσινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας είναι «Τι θα έλεγα στη Μέρκελ» με την επισήμανση: «Οι θυσίες, η ανεργία, η ύφεση και η έλλειψη επενδύσεων στο στόχαστρο των πολιτών»...

Μονά - ζυγά δικά τους...

Καγχάζει η βουλευτής Ρ. Δούρου, σχολιάζοντας την προχτεσινή συνεδρίαση του Eurogroup, ότι «(...) οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι κάλυψαν πλήρως τα μέλη της τρόικας, λέγοντας ότι εκτελούν τις εντολές που λαμβάνουν από τους πολιτικούς προϊσταμένους τους. Αυτή η δήλωση αφιερώνεται εξαιρετικά σε εκείνους, όπως ο κ. πρωθυπουργός, που ανακάλυψαν εσχάτως ότι πρέπει να συνομιλούν με τους "πολιτικούς προϊσταμένους" και όχι τους υπαλλήλους»...

Αυτή η δήλωση βεβαίως μπορεί κάλλιστα να αφιερωθεί και στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ που πετροβολά την τρόικα, τα φυσικά πρόσωπα που την απαρτίζουν, συγκαλύπτοντας συστηματικά ότι αυτή εκπροσωπεί την Ευρωπαϊκή Ενωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ. Για παράδειγμα σε άλλο δελτίο Τύπου που διένειμε χτες ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται λόγος για «μνημόνια και πολιτική λιτότητας που επιβάλλει η τρόικα και η κ. Μέρκελ»...

Κρύβει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου, ανεξαρτήτως θέσης που κατέχουν, ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί και λυκοσυμμαχίες, έχουν κοινή αποστολή, να ξελασπώσουν τα μονοπώλια από την κρίση, να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους ρίχνοντας στα τάρταρα την τιμή της εργατικής δύναμης. Καλλιεργεί αυταπάτες στο λαό ότι πηγή όλων των δεινών του είναι τα μνημόνια, η τρόικα και η Μέρκελ και πως αν αυτά φύγουν από τη μέση αστραπιαία όλα θα φτιάξουν. Αφήνοντας στο απυρόβλητο την εξουσία των μονοπωλίων, την ευρωενωσιακή στρατηγική που τα υπηρετεί απ' όπου και τα μνημόνια, την πραγματική δηλαδή αιτία των βασάνων του λαού.

... για να εγκλωβίζουν σε ψευτοδιλήμματα

Προσφέρει χείριστες υπηρεσίες ο ΣΥΡΙΖΑ όταν κρύβει ότι είτε με τους συγκεκριμένους τρεις της τρόικας, είτε με άλλους, είτε απευθείας με τις «κεφαλές» της ευρωένωσης και του ΔΝΤ, διαπραγματευτεί η σημερινή ή μια επόμενη, ενδεχομένως του ΣΥΡΙΖΑ, κυβέρνηση, η διαπραγμάτευση θα καταλήξει σε μία από τα ίδια: Μέτρα υπέρ των μονοπωλίων άρα εναντίον του λαού.

Καμία διαχείριση, κανένας διαχειριστής δεν μπορεί να συμφιλιώσει αντίπαλα ταξικά στρατόπεδα, ικανοποιώντας ταυτόχρονα τις ανάγκες και των δύο. Οι ανάγκες του λαού μπορούν και θα ικανοποιηθούν μόνο στο πλαίσιο της δικής του εξουσίας που μπορεί να την επιβάλει όταν οργανωθεί και παλέψει αποφασιστικά ως το τέλος, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, την αποδέσμευση απ' την λυκοσυμμαχία τους.

Οργανωμένο σχέδιο καταστολής

Ενα οργανωμένο σχέδιο καταστολής τέθηκε σε πλήρη εφαρμογή τις τελευταίες δύο μέρες. Ανακοίνωση για απαγόρευση συγκεντρώσεων και κυκλοφορίας στη μισή Αθήνα. Δεκάδες προληπτικές προσαγωγές και συλλήψεις. Εκτεταμένη επιχείριση εκκένωσης του Συντάγματος, τη στιγμή που χιλιάδες λαού είχαν κατακλύσει την πλατεία και τους γύρω δρόμους. Ο γνωστός «κλεφτοπόλεμος». Είναι σαφές ότι επιδίωξη της κυβέρνησης και των μηχανισμών της είναι να τρομοκρατήσουν το λαό. Είναι επίσης σαφές ότι ο αυταρχισμός εντείνεται στο πλαίσιο επιβολής των αντιλαϊκών μέτρων. Στοχεύουν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ώστε ο λαός να φοβηθεί. Να μην κατεβαίνει στους δρόμους και να παλεύει ενάντια στα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. Θέλουν να περάσουν τα μέτρα με το λαό τσακισμένο ώστε να δεχτεί την εξαθλίωσή του. Ολα όσα έγιναν τις τελευταίες μέρες, όλα όσα έγιναν στην απεργία της 26ης Σεπτέμβρη, αποδεικνύουν ότι υπάρχει έτοιμο σχέδιο καταστολής του λαϊκού κινήματος, έστω κι αν αυτό δεν τέθηκε σε ολοκληρωτική εφαρμογή ούτε στην απεργία, ούτε χτες.

Η μετατροπή της πόλης σε αστυνομοκρατούμενη ζώνη, έγινε ακριβώς γιατί σκοπός της επίσκεψης Μέρκελ είναι να στηριχθεί και να επιταχυνθεί το αντιλαϊκό έργο της κυβέρνησης. Σηματοδοτεί την ένταση των εκβιασμών, την απόπειρα τρομοκράτησης του λαού. Γι' αυτό έκαναν επίδειξη πυγμής. Για να προστατεύσουν τα μονοπώλια, τους εκπροσώπους των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, την κερδοφορία τους. Για να περάσουν τα αντιλαϊκά τους μέτρα χρησιμοποιούν κάθε μέσο τρομοκράτησης και καταστολής, κάθε πρακτική εκφοβισμού και προβοκάτσιας. Ανανεώνουν διαρκώς το οπλοστάσιό τους με νέους νόμους που παραβιάζουν δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα ελέγχου και καταστολής του «εχθρού λαού». Κάθε εργατική κινητοποίηση και λαϊκή διαδήλωση συνοδεύεται με ωμή κρατική βία και στημένες προβοκάτσιες. Αυτή είναι η απάντησή τους απέναντι στο λαό που στενάζει από τη βάρβαρη πολιτική τους και διεκδικεί με τις μαχητικές απεργίες των εργατών, τις λαϊκές κινητοποιήσεις κόντρα στα αντιλαϊκά μέτρα και τα μνημόνιά τους, να ζει και να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες της η εργατική, η λαϊκή οικογένεια.

Αυτός είναι - αυτός ήταν πάντα - ο σχεδιασμός της άρχουσας τάξης, της κυβέρνησης που υπηρετεί το κεφάλαιο. Χτύπημα των εργατικών δικαιωμάτων με τους νόμους τους, εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, και, κρατική καταστολή με τους μηχανισμούς του κράτους τους. Πολύ περισσότερο σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, σε συνθήκες όξυνσης της ταξικής πάλης, σε συνθήκες που τσακίζουν το λαό, αυτοί οι σχεδιασμοί αποκτούν πιο άγρια χαρακτηριστικά. Και απέναντι σ' αυτό το σχεδιασμό οι εργαζόμενοι τα λαϊκά στρώματα έδωσαν τη δική τους απάντηση και στις 26 του μήνα και χτες. Τα μέτρα αστυνομοκρατίας πήραν απάντηση. Χιλιάδες λαού βρέθηκαν στους δρόμους του αγώνα. Και αυτός ο αγώνας πρέπει να κλιμακωθεί. Γιατί η απάντηση της εργατικής τάξης, των μικρών επαγγελματιών, των φτωχών αγροτών, συνολικά των λαϊκών στρωμάτων δεν μπορεί να είναι άλλη από τους αποφασιστικούς ταξικούς αγώνες. Αγώνες ενάντια στα μέτρα που οδηγούν σε σφαγή τις εργατικές οικογένειες, αγώνες ενάντια στην πολιτική και οικονομική εξουσία που με το ένα ή το άλλο πρόσωπο οδηγεί στην εξαθλίωση, αγώνες ενάντια στην καταστολή.


Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Μπίζνες για τα μονοπώλια, εκμετάλλευση για το λαό...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ήμασταν σε ...διεθνή απομόνωση και δεν το είχαμε καταλάβει! Μας το αποκάλυψε με τις δηλώσεις του ο πρωθυπουργός. Ηρθε -μας είπε- η Α. Μέρκελ, και «έσπασε» η καραντίνα!

Πού να καταλάβουμε εμείς οι φτωχοί και ανόητοι από τέτοια «παιγνίδια» της διεθνούς πολιτικής σκηνής. Μόνο μια κυβέρνηση τόσων πολλών και μεγάλων προσωπικοτήτων όπως αυτή που έχουμε μπορεί να τα κατανοήσει.

Γι' αυτό και προσκάλεσε τη «φίλη» της χώρας και Γερμανίδα καγκελάριο και έβαλε τα γυαλιά σε όσους ήθελαν τη χώρα στο περιθώριο.

Βέβαια, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι αυτή η «διεθνής απομόνωση» στην οποία υποτίθεται ότι βρισκόμαστε είναι κάπως ...περίεργη.

Οι κινέζικες εταιρείες παίρνουν τα λιμάνια μας, οι γερμανικές πολυεθνικές τις ενεργειακές μας δυνατότητες, οι νορβηγικές πετρελαϊκές κοινοπραξίες τα κοιτάσματα του Αιγαίου, οι αμερικανικοί κολοσσοί τις εξοπλιστικές δαπάνες, γαλλικές επιχειρήσεις τα μεταλλεία μας...

Οσο για την Ευρωπαϊκή Ενωση γενικώς, αυτή ...τα παίρνει όλα. Τους φόρους μας, τα δικαιώματα των εργαζομένων, την κοινωνική ασφάλιση. Ο,τι υπάρχει και δεν υπάρχει δηλαδή.

Τελικά, πολύς κόσμος ασχολείται με μια τόσο απομονωμένη χώρα. Προφανώς η επίσκεψη της Α. Μέρκελ ήρθε να διασφαλίσει τη συνέχεια αυτής της ...ενασχόλησης και το ότι ο ελληνικός λαός θα παραμείνει στο ...επίκεντρο. Στο επίκεντρο της εκμετάλλευσης όμως.

ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΠΑΝΤΩΣ να εξάρουμε την κοινωνική ευαισθησία της Γερμανίδας Καγκελάριου. Αλλωστε αυτό το χαρακτηριστικό διακρίνει όλους όσους ηγεμονεύουν στην ΕΕ. Είπε ότι στόχος είναι «τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας να ζουν σε ευημερία».

Γι' αυτό υποθέτουμε περικόπτονται δραματικά τα κονδύλια για την Παιδεία, κλείνουν ή υπολειτουργούν οι παιδικοί σταθμοί, δεν έχουν προσωπικό οι δημόσιες παιδιατρικές κλινικές, καταργείται το αφορολόγητο των παιδιών, μπαίνει λουκέτο στις φοιτητικές εστίες και εξαφανίζονται τα επιδόματα πολυτέκνων.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Αυτά συμβαίνουν όταν είναι ...το βλέμμα στραμμένο στην ανάπτυξη και στο μέλλον.

Αυταπάτες και φιλολαϊκή διέξοδος

Γρηγοριάδης Κώστας

Το παραμύθι ότι η κυβέρνηση έχει πετύχει «τα εύκολα», δηλαδή τις περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, αλλά έχει αποτύχει «στα δύσκολα», δηλαδή στην προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών, που αναμασάνε ολημερίς και ολονυχτίς και σε όλους τους τόνους τα αστικά ΜΜΕ, είναι ένα προπαγανδιστικό ιδεολόγημα που μοναδικό στόχο έχει να νομιμοποιήσει στη λαϊκή συνείδηση την επιτάχυνση των αντιδραστικών διαρθρωτικών αλλαγών. Στην πραγματικότητα, επιχειρούν να εξαπατήσουν το λαό ότι τάχα μπορούν να αποφευχθούν οι νέες περικοπές στις συντάξεις και τους μισθούς αν εφαρμοστούν τάχα οι περιβόητες διαρθρωτικές αλλαγές. Λένε συνειδητά ψέματα βέβαια και προσπαθούν να καλλιεργήσουν αυταπάτες. Απλά τέτοιο μείγμα δεν υπάρχει. Οι περικοπές στους μισθούς, στις συντάξεις, στα επιδόματα, δεν πρόκειται να σταματήσουν. Τρανή απόδειξη το νέο πακέτο όπου τα 9 δισ. από τα 10,5 δισ. των περικοπών προέρχονται από περικοπές μισθών, συντάξεων, επιδομάτων. Την ίδια στιγμή βέβαια, θα συνεχιστούν και αυτές που αποκαλούν «διαρθρωτικές αλλαγές» (ιδιωτικοποιήσεις, πλιάτσικο ακίνητης περιουσίας, απελευθέρωση επαγγελμάτων, κ.ο.κ.). Αποκρύβουν όμως ότι η σημαντικότερη διαρθρωτική αλλαγή είναι η δραστική μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, γιατί αυτή παράγει υπεραξία και άρα υπερκέρδη. Αξίζει όμως να σημειωθεί και κάτι ακόμα. Οπως αναφέρεται στην έκθεση του ΔΝΤ, στην Ελλάδα έχουν χρησιμοποιηθεί 13 από τα 15 βασικά μέτρα που προτείνει το ΔΝΤ για να επιτευχθεί η «δημοσιονομική προσαρμογή». Από το 2009, μέχρι τώρα, η Ελλάδα, έχει προχωρήσει σε μειώσεις μισθών, συντάξεων, κοινωνικών επιδομάτων, δαπανών για την Υγεία, λειτουργικών δαπανών, αύξηση της φορολογίας των φυσικών προσώπων, αύξηση έμμεσων φόρων κ.λπ. Οι μοναδικές κατηγορίες μέτρων που δεν έχουν εφαρμοστεί στην Ελλάδα είναι η αύξηση της φορολόγησης των επιχειρήσεων και η αύξηση της φορολόγησης των μερισμάτων... Το συμπέρασμα είναι ένα: φιλολαϊκή διέξοδος μπορεί να υπάρξει μόνο σε ρήξη με την εξουσία των μονοπωλίων.

Η «μικροπολιτική» προπαγάνδα...

Η στήλη του «Μικροπολιτικού» στα χθεσινά «ΝΕΑ», αναγγέλλει ότι η «Χρυσή Αυγή» δεν έστειλε εκπροσώπους στη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής και προσπαθεί χυδαία να παραλληλίσει αυτή της την επιλογή με την απόφαση του ΚΚΕ να μη συμμετέχει στο συγκεκριμένο όργανο, απ' την πρώτη κιόλας μέρα της λειτουργίας του. Τα «ΝΕΑ» γράφουν για «ενδιαφέρουσα ταύτιση» μεταξύ ΚΚΕ και «Χρυσής Αυγής», προσπαθώντας να δημιουργήσουν εντυπώσεις και τελικά να συκοφαντήσουν το Κόμμα. Η «Χρυσή Αυγή» κάνει λόγο για «προδότες» και «ενδοτικούς» πολιτικούς, δε λέει τίποτα για το ΝΑΤΟ και το γεγονός ότι έχει καταστήσει το Αιγαίο «γκρίζα ζώνη», ξεστομίζει σοβινιστικές κορόνες και το μεγαλοϊδεατισμό. Ο εθνικισμός της είναι η άλλη όψη του κοσμοπολιτισμού του κεφαλαίου που υπηρετούν τα αστικά κόμματα και ο ΣΥΡΙΖΑ, και ο οποίος καμιά σχέση δεν έχει με τα συμφέροντα του λαού. Το ΚΚΕ αντιπαλεύει τον εθνικισμό και τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου, σαν βασικό συστατικό της πάλης για ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου και την εγκαθίδρυση ισότιμων σχέσεων με τις άλλες χώρες, με κριτήριο τα πραγματικά συμφέροντα του λαού. Από αυτή τη σκοπιά ήταν και η κριτική που άσκησε το 2003 στη σύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, με επιστολή της Αλέκας Παπαρήγα στον τότε ΥΠΕΞ, Γ. Παπανδρέου, με την οποία ενημέρωνε για τη μη συμμετοχή του Κόμματος.

... και η αποκάλυψή της

Εγραφε μεταξύ άλλων η ΓΓ της ΚΕ: «Οπως είναι γνωστό, το Κόμμα μας κατά τη συζήτηση αναθεώρησης του Συντάγματος, είχε επισημάνει την ανάγκη αναβάθμισης της Διαρκούς Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής, κάνοντας συγκεκριμένες προτάσεις για να μπορεί να γίνει ουσιαστική συζήτηση για τα κρίσιμα θέματα της εξωτερικής πολιτικής. Προτάσεις που σκόνταψαν στην άρνηση της κυβέρνησης. Αντί για αναβάθμιση της Διαρκούς Επιτροπής της Βουλής, η κυβέρνηση προώθησε την ψήφιση του νόμου για τη σύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, που θα λειτουργεί, έξω από τα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου, θα είναι απόλυτα ελεγχόμενο από την εκάστοτε κυβέρνηση, ενώ κρίσιμα θέματα της λειτουργίας της θα καθορίζονται με αποφάσεις του εκάστοτε υπουργού των Εξωτερικών, και θα οδηγεί στην υποβάθμιση της Διαρκούς Επιτροπής της Βουλής μέσα από την «αλληλοεπικάλυψη». Ολα αυτά έρχονται να επιβεβαιώσουν την εκτίμησή μας, ότι με τη δημιουργία του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής δεν επιδιώκεται η ουσιαστική αναβάθμιση της συζήτησης και η διαφάνεια μπροστά στον ελληνικό λαό, αλλά η κάλυψη των κυβερνητικών επιλογών με την επίφαση του «διαλόγου». Για τους λόγους αυτούς, το ΚΚΕ δε θα πάρει μέρος στο Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής και θα επιμείνει στην ουσιαστική ενημέρωση και συζήτηση στα πλαίσια της Διαρκούς Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής». Αυτά, για να αποκαλυφθεί πόσο δόλια και συκοφαντική είναι η προπαγάνδα των αστικών εφημερίδων και στην προκειμένη περίπτωση των «ΝΕΩΝ».

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να φέρει ο λαός τα πάνω κάτω

Η συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων και λαού στις απεργίες και τις συγκεντρώσεις του τελευταίου διαστήματος είναι ενθαρρυντικό στοιχείο. Επιβεβαιώνει τις αγωνιστικές διαθέσεις που υπάρχουν, παρά την προσπάθεια κυβέρνησης - ΕΕ και των επιτελείων τους να σπείρουν φόβο και ηττοπάθεια. Η μαζικότητα των απεργιακών συγκεντρώσεων του ΠΑΜΕ, τα βήματα στην οργάνωση των εργαζομένων σε χώρους όπου οι ταξικές δυνάμεις αναπτύσσουν δράση, είτε πλειοψηφούν, είτε παλεύουν ως μειοψηφία, η ενίσχυση των ψηφοδελτίων που στηρίζει το ΠΑΜΕ στις αρχαιρεσίες μιας σειράς συνδικάτων δημιουργούν στέρεο έδαφος για δυνάμωμα της ταξικής πάλης το επόμενο διάστημα.

Η αναμέτρηση με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό και η ένταση της ιδεολογικής διαπάλης μέσα στο κίνημα είναι όροι αναγκαίοι για να αποκτήσουν οι αγώνες προσανατολισμό και περιεχόμενο που θα τους καταστήσει αποτελεσματικούς και νικηφόρους. Σήμερα, ο αμυντικός αγώνας δεν μπορεί να αποσπάσει ούτε ψίχουλα. Πολύ περισσότερο, είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι ένας χώρος ή ένας κλάδος μόνος του μπορεί να διασώσει κάποιες κατακτήσεις ή να ανακτήσει όσα έχασε τα τελευταία χρόνια. Εξίσου αδιέξοδο είναι να πιστεύει κανείς ότι η κρίση είναι μια «κακή παρένθεση» και ότι όταν ξεπεραστεί το επίπεδο διαβίωσης του λαού θα επιστρέψει στα προ κρίσης ή θα γίνει ακόμα καλύτερο. Από αυτή τη σκοπιά, η μαζικότητα των αγώνων δεν είναι το μοναδικό κριτήριο για την αποτελεσματικότητά τους.

Μαζικούς αγώνες - έστω και πίσω από τις πραγματικές ανάγκες - είχαμε και πριν τις εκλογές του Μάη και του Ιούνη. Δεν κατάφεραν όμως να αναχαιτίσουν το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο και τους εφαρμοστικούς. Η αποτελεσματικότητα των αγώνων κρίνεται πάνω απ' όλα από τα αιτήματα, την κατεύθυνση και τους στόχους που βάζει το κίνημα. Από το βαθμό οργάνωσης της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων στους τόπους δουλειάς και στις γειτονιές. Από την ενεργή συμμετοχή τους στην οργάνωση και διεύθυνση του αγώνα, με εναλλασσόμενες μορφές πάλης, που θα εμπνέουν τη λαϊκή αυτενέργεια και θα πολλαπλασιάζουν έτσι τη δύναμη πυρός του ταξικού κινήματος. Από την ικανότητα ολοένα και περισσότερων λαϊκών ανθρώπων να κατανοήσουν το χαρακτήρα της κρίσης ως κρίσης υπερσυσσώρευσης, σύμφυτης του καπιταλισμού και όχι κάποιας «κακιάς διαχείρισης», να απεγκλωβιστούν από τις αυταπάτες ότι μια άλλη διακυβέρνηση, με άλλο μείγμα διαχείρισης, μπορεί να δώσει λύση υπέρ του λαού, χωρίς να θιχτούν τα μονοπώλια και η κυριαρχία τους στην παραγωγή.

Το λιθαράκι που προσθέτει η κάθε μικρή και μεγάλη μάχη μ' αυτό το περιεχόμενο είναι πολύτιμη παρακαταθήκη και πρέπει να γίνεται εφαλτήριο για πιο επίμονη δουλειά, χωρίς ταλαντεύσεις και καθυστερήσεις. Το δηλητήριο που χύνουν στο κίνημα τα κόμματα της ΕΕ και ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός είναι δύσκολος αντίπαλος, δοκιμασμένος από τα αστικά επιτελεία στη χειραγώγηση του λαού. Χωρίς αλλαγή των συσχετισμών σε συνδικαλιστικό επίπεδο, χωρίς πολιτικοποίηση της εργατικής - λαϊκής πάλης, ο αντίπαλος θα συνεχίσει να λειτουργεί ως παράγοντας αναχαίτισης των αγωνιστικών διαθέσεων, αποπροσανατολισμού του κινήματος, με στόχο την εκτόνωσή του. Να ξεμπερδεύει ο λαός με διλήμματα και αυταπάτες. Εχει τη δύναμη να φέρει τα πάνω κάτω, αν συνειδητοποιήσει τη δύναμή του και τη χρησιμοποιήσει στο στίβο της ταξικής πάλης.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ