Αρκετοί αρθρογράφοι και «διαμορφωτές της κοινής γνώμης», τις μέρες αυτές, καλλιεργούν συστηματικά την εντύπωση ότι η λεγόμενη διεθνής κοινότητα (κυβερνήσεις, διεθνείς οργανώσεις, κλπ.) και, ιδιαίτερα, αυτή της ευρωένωσης αντιμετωπίζουν τα όσα γίνονται σήμερα στη Μέση Ανατολή με αναποφασιστικότητα και αμηχανία. Καλλιεργούν την εντύπωση ότι ορισμένοι εκ των παραπάνω και κυρίως μια μερίδα ηγετών της ευρωένωσης θέλουν να σταματήσουν τη φονική επέλαση του Ισραήλ, αλλά διστάζουν και υποχωρούν στην επιμονή και την υπεροπλία των ΗΠΑ.
Η αλήθεια, όμως, δεν είναι αυτή. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες (π.χ. Γαλλίας ή Γερμανίας) επιθυμούν και θέλουν εξίσου με τον Τζ. Μπους το τσάκισμα κάθε φωνής αντίστασης στο Λίβανο και τη Μέση Ανατολή. Αλλωστε, οι δηλώσεις του Σιράκ ενάντια στη «Χεζμπολάχ» δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία. Επιθυμούν και θέλουν, επίσης, εξίσου με τον Τζ. Μπους, την επιβολή της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης στην περιοχή. Ανταγωνίζονται μεταξύ τους, όμως, στο μοίρασμα της λείας. Εχουν, ακόμη, διαφορετικές τακτικές, για την προώθηση του κοινού τους στόχου, αφού, για παράδειγμα, είναι υποχρεωμένες να παίρνουν υπόψη τους τους διαφορετικούς συσχετισμούς δυνάμεων στο εσωτερικό της κάθε χώρας.
Ας σταματήσουν, επομένως, οι διάφοροι απολογητές του ευρωενωσιακού ιμπεριαλισμού να συγκαλύπτουν το χαρακτήρα και το ρόλο του.
Ειρήνη... νεκροταφείου
«Τα σημερινά γεγονότα στη Μέση Ανατολή μας υπενθυμίζουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι φίλοι και οι σύμμαχοί τους θα πρέπει να εργαστούν για μια σταθερή ειρήνη, ιδιαίτερα προς το συμφέρον των παιδιών».
Αυτά είπε ο Τζ. Μπους, λίγες ώρες μετά το νέο ισραηλινό έγκλημα στην πόλη Κάνα του Νότιου Λιβάνου. Κι όπως μπορεί ο καθένας να παρατηρήσει, ο ένοικος του Λευκού Οίκου όχι μόνο δε ζητά την άμεση παύση των εχθροπραξιών. Οχι μόνον αποφεύγει να επικρίνει στο παραμικρό την ηγεσία του Ισραήλ και να καταδικάσει το μαζικό φόνο αθώων μικρών παιδιών, αλλά και καλεί «τους φίλους και συμμάχους» να εργαστούν για μια «σταθερή ειρήνη». Με άλλα λόγια, προτρέπει τους Ισραηλινούς να συνεχίσουν τους εγκληματικούς βομβαρδισμούς, αφού - σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο - όσο θα υπάρχει «Χεζμπολάχ» και γενικότερα αντίσταση, δε θα υπάρχει «σταθερή ειρήνη»...
Και μας κλέβουν και μας ... «δουλεύουν»
Η πολυδιαφημισμένη - από την κυβέρνηση της ΝΔ και τον αρμόδιο επί των Οικονομικών υπουργό της Γ. Αλογοσκούφη - πολιτική της «ήπιας προσαρμογής» αποδείχτηκε και φέτος ένα κακόγουστο αστείο. Οι διαβεβαιώσεις του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης ότι και με την οικονομική πολιτική του 2006 (εισοδηματική, τιμολογιακή, δημοσιονομική κλπ.)διασφαλίζεται η «εξυγίανση» και ισχυροποίηση της ελληνικής οικονομίας άρα και η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων, παρέμειναν κενό γράμμα, όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος των κυβερνητικών διαβεβαιώσεων.
Μόνο όποιος δεν κλείνει τα μάτια του σκόπιμα για να μη βλέπει την πραγματικότητα, μπορεί να υποστηρίξει ότι η κυβέρνηση της ΝΔ προστατεύει και βελτιώνει το βιοτικό επίπεδο των λαϊκών νοικοκυριών. Οι αλυσιδωτές ανατιμήσεις που επιβλήθηκαν στο πρώτο εξάμηνο του 2006 στα είδη και υπηρεσίες πρώτης ανάγκης (τρόφιμα, ποτά, ασφάλιστρα, τιμολόγια ΟΤΕ, διόδια, υγρά καύσιμα, εισιτήρια αστικών και υπεραστικών συγκοινωνιών, εισιτήρια πλοίων και αεροπλάνων κλπ.) και τα διάφορα φοροεισπρακτικά μέτρα (αυξήσεις φόρων, δημοτικών τελών κλπ.), άναψαν νέες «φωτιές» στο καλάθι της εργαζόμενης νοικοκυράς. Οι ισχνές ονομαστικές αυξήσεις που δόθηκαν με την εισοδηματική πολιτική στους μισθούς - συντάξεις και τα επιδόματα ανεργίας και πρόνοιας έγιναν «φύλλο και φτερό». Εξανεμίστηκαν πριν φτάσουν στις τσέπες των εργαζομένων, από το μπαράζ ανατιμήσεων, οι οποίες επιβλήθηκαν τόσο από την κυβέρνηση όσο και από τους ιδιώτες μεγαλοεπιχειρηματίες. Την ίδια τύχη είχαν και τα εισοδήματα των εργαζόμενων αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων.
Ο χορός των ανατιμήσεων δε σταμάτησε στο πρώτο εξάμηνο. Συνεχίστηκε - και μάλιστα σφοδρότερος - και στο δεύτερο εξάμηνο. Παρά τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομίας πως «η οικονομία πάει καλά» και πως «δε χρειάζεται αναθεώρηση των στόχων του προϋπολογισμού» η κυβέρνηση ξανάριξε «λάδι στη φωτιά» της ακρίβειας, εν γνώσει της ότι έτσι ανοίγει νέο κύκλο ανατιμήσεων που θα πλήξουν παραπέρα το βιοτικό επίπεδο των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Και το έπραξε αυτό, τόσο με τις αποφάσεις της για την αύξηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα υγρά καύσιμα (από την 1η Ιούλη) και στα τσιγάρα (από 27 Ιούλη) όσο και με την αύξηση στα τέλη κινητής τηλεφωνίας μέχρι 400% (από 1η Οκτώβρη) και στα τιμολόγια της ΔΕΗ (από σήμερα).
Είναι ολοφάνερο πως οι κυβερνώντες - με την πολιτική τους καθώς και την επιχειρηματολογία που προβάλλουν για να τη δικαιολογήσουν - όχι μόνο μας κλέβουν αλλά και μας ...δουλεύουν! Εννοείται, βέβαια, πως τα ληστρικά «κάποιοι τα εισπράττουν». Και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους μεγαλοεπιχειρηματίες (που βλέπουν τα κέρδη των επιχειρήσεών τους να σκαρφαλώνουν σε όλο και υψηλότερα επίπεδα) και το κράτος τους (που διοικείται από τις γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ). Και λέμε το κράτος τους, επειδή τα πρόσθετα φορολογικά έσοδα (που θα εισπράξει το κράτος με τις κυβερνητικές αποφάσεις για τις αυξήσεις των έμμεσων φόρων, των τιμολογίων των ΔΕΚΟ, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας κλπ.) δε θα διατεθούν προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και των οικονομικά ασθενέστερων, αλλά προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια. Αυτήν πρέπει να ανατρέψουν οι εργαζόμενοι, ανατρέποντας την πολιτική που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας, ανεξαρτήτως «χρώματος».
Λάμπρος ΤΟΚΑΣ
Τα ... διερχόμενα
Γρηγοριάδης Κώστας
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ προσέγγιση για την οικονομία αυτή που διατύπωσε χτες ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής μετά από συνάντηση με τους υπουργούς Οικονομίας και Εμπορικής Ναυτιλίας: Η Ελλάδα θα γίνει «διαμετακομιστικό κέντρο» για την Ευρώπη και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Περίεργο, γιατί είχαμε την εντύπωση πως ήδη κάτι τέτοιο είναι και, σαφώς, δε μας ακούγεται και ως ...ωραίος χαρακτηρισμός για μια χώρα. Αν το καλοσκεφτούμε, όποιος θέλει μπαίνει, ό,τι θέλει παίρνει και μετά αποχωρεί χωρίς να δώσει λογαριασμό.
Πάρτε για παράδειγμα τους ξένους «θεσμικούς» επενδυτές που καταλήστεψαν τον κόσμο στη Σοφοκλέους και εξαφανίστηκαν, τους μεγάλους «διεθνείς οίκους» που κατά καιρούς έρχονται και καλοπληρώνονται για να μας δώσουν συμβουλές για το πώς θα ξεπουλήσουμε τη δημόσια περιουσία.
Επίσης, θυμηθείτε τις εταιρείες διαχείρισης κοινοτικών κονδυλίων που έρχονται στην Ελλάδα, παίρνουν τα χρήματα και φεύγουν, αφήνοντας γιαπιά, τις κατασκευαστικές εταιρείες που τελειώνουν όπως όπως κάποια έργα και φεύγουν, έχοντας κανονίσει να τα εκμεταλλεύονται για τα επόμενα 200 χρόνια.
Για να μην πούμε για το ΝΑΤΟ και τις στρατιωτικές δυνάμεις του. Αυτοί πια έχουμε χάσει το λογαριασμό για το πότε μπαίνουν, τι ακριβώς κάνουν και πού πάνε στη συνέχεια.
Εν ολίγοις, αν ο πρωθυπουργός, αντί για διαμετακομιστικό κέντρο, αναφερόταν σε «κέντρο διερχομένων», θα ήταν πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα.
ΔΕ ΛΕΜΕ, σωστό το συμπέρασμα του Γιώργου Παπανδρέου για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή, «όσο διαρκεί ο πόλεμος, θα θρηνούμε αμάχους», και οφείλουμε να παρατηρήσουμε πως πρόκειται για κάτι αυτονόητο.
Μόνο που όσο και αν αρέσκεται (όπως και η κυβέρνηση) να παρουσιάζει την κατάσταση ως ένα «αντικειμενικό γεγονός» που δεν έχει συγκεκριμένες αιτίες και, πολύ περισσότερο, συγκεκριμένους ενόχους τότε κάθε άλλο παρά βοηθούνται οι άμαχοι που υποφέρουν.
Γρηγοριάδης Κώστας
Αλλωστε, ακόμη και μετά τη σφαγή στην Κάνα, ο Μπους επιμένει χωρίς να κρύβεται: «Το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να αμυνθεί».
Με αμερικανικά όπλα
Associated Press
Η μεγάλης ισχύος βόμβα, που χτύπησε προχτές το τριώροφο κτίριο στην πόλη Κάνα, φτάνοντας μέχρι το υπόγειο, με συνέπεια να σκοτωθούν τουλάχιστον 37 παιδιά και άλλοι 17 Λιβανέζοι άμαχοι, ήταν μια αμερικανικής κατασκευής, πανάκριβη, τηλεκατευθυνόμενη βόμβα ακριβείας, που έσπευσε να στείλει τελευταία ο Λευκός Οίκος στον τοπικό «χωροφύλακά» του. Αδιαμφισβήτητη απόδειξη η διπλανή φωτογραφία του «Ασοσιέιτεντ Πρες», όπως μεταδόθηκε από τον τόπο της φρίκης. Και μια «λεπτομέρεια»: Ο φονικός βομβαρδισμός έγινε ενώ η Κοντολίζα Ράις βρισκόταν στην Ιερουσαλήμ και ετοιμαζόταν να μεταβεί στη Βηρυτό...
Λίγο μετά κι ενώ η είδηση της μαζικής σφαγής των παιδιών και οι φρικτές εικόνες των άψυχων μικρών σωμάτων είχαν αρχίσει να κάνουν το γύρο του κόσμου, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Νικ. Μπερνς, έσπευδε να δικαιολογήσει το Ισραήλ, δηλώνοντας ότι η επίθεση δεν αποτελεί έγκλημα πολέμου και ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Τόνι Σνόου έλεγε ότι «το κύριο ενδιαφέρον του Αμερικανού Προέδρου είναι να προχωρήσουμε σε έναν αξιόπιστο διπλωματικό δρόμο και σε μια απόφαση που θα λύνει το πρόβλημα». Με άλλα λόγια, το «κύριο ενδιαφέρον» του Τζ. Μπους βρίσκεται στην καθυπόταξη όποιας εστίας αντίστασης στις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις...
Η περιττή... μονιμότητα
«Η μονιμότητα πρέπει να καλύπτει τον κύριο κορμό της Διοίκησης, αλλά θεωρώ ότι είναι περιττή για τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ΔΕΚΟ και τα νοσοκομεία», απάντησε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης στην ερώτηση, αν - ενόψει της αναθεώρησης του Συντάγματος - πρέπει να ισχύει η μονιμότητα των δημόσιων υπαλλήλων σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ανω Κάτω».
Οταν ο δημόσιος τομέας έχει οδηγηθεί σε απορύθμιση, λόγω των κενών θέσεων, όχι απλώς είναι παράταιρες τέτοιες δηλώσεις αλλά προκαλούν και το δημόσιο αίσθημα, όταν οι πολίτες αναγκάζονται να περιμένουν στις ουρές για να εξυπηρετηθούν. Ειδικά για τα νοσοκομεία, η πρόκληση είναι διπλή καθώς οι ασθενείς πια κινδυνεύουν περισσότερο απ' τις ελλείψεις του προσωπικού στα νοσοκομεία και λιγότερο απ' την ίδια την αρρώστια τους. Επιπλέον, ο υπουργός Υγείας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, έρχεται λόγω αυτών των ελλείψεων να προτείνει ενόψει της αναθεώρησης του Συντάγματος την εκτός ΑΣΕΠ πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, γιατί το «σύστημα έφτασε στα όριά του».
Πάντως, είτε νεοφιλελεύθερα - όπως ο Βαρβιτσιώτης - είτε με ...φιλολαϊκό προσωπείο - όπως ο Αβραμόπουλος - υπηρετείται ...μόνιμα και με την ίδια συνέπεια η αντιλαϊκή πολιτική των Βρυξελλών για το λιγότερο κράτος, την περικοπή των κοινωνικών δαπανών και την αντιδραστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.
Μαζικός σοβινισμός
Γρηγοριάδης Κώστας
«... Η καταστροφή που σπέρνουμε στο Λίβανο δεν αγγίζει κανέναν εδώ και το μεγαλύτερο μέρος αυτής της καταστροφής δεν το προβάλλουν οι ισραηλινοί τηλεοπτικοί σταθμοί. Οι Ισραηλινοί που θέλουν να ξέρουν πώς είναι η Τύρος τώρα, πρέπει να παρακολουθήσουν ξένα κανάλια - ο δημοσιογράφος του ΒΒC μεταφέρει ανατριχιαστικές εικόνες και ρεπορτάζ από εκεί, όμοιες των οποίων ποτέ δε θα προβληθούν εδώ...
... Ο σοβινισμός και μια διάθεση εκδίκησης έχουν κάνει την εμφάνισή τους. Εάν πριν από δύο βδομάδες, μονάχα τρελοί, όπως ο ραβίνος Σμουέλ Ελιγιάχου προέτρεπαν να "εξαλείψουμε κάθε χωριό απ' όπου εκτοξεύεται μια Κατιούσα", τώρα ένας ανώτερος αξιωματούχος στις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις μιλάει κατ' αυτόν τον τρόπο στους κύριους τίτλους της "Yedioth Aharonoth". Λιβανικά χωριά μπορεί να μην έχουν εξαλειφθεί ακόμα, αλλά έχουμε προ πολλού εξαφανίσει τις δικές μας κόκκινες γραμμές». Τα αποσπάσματα είναι από άρθρο του Γκιντεόν Λέβι, αρθρογράφου της ισραηλινής εφημερίδας «Χααρέτζ», στα χτεσινά «Νέα».
Στο δρόμο για το δίκιο των λαών
Το συνεχιζόμενο έγκλημα του Ισραήλ κατά του Λιβανέζικου και Παλαιστινιακού λαού, με την ανοιχτή στήριξη όλων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, εξοργίζει πλέον τον κάθε λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο. Αποκορύφωμα έως τώρα, το αποτρόπαιο έγκλημα που έστειλε στο θάνατο 23 γυναίκες και 37 παιδιά στη μαρτυρική πόλη Κάνα. Από την αρχή του βάρβαρου πολέμου, οι νεκροί μπορεί να έχουν ξεπεράσει τους 1.000, αφού τα σωστικά συνεργεία δεν έχουν ακόμα πλησιάσει σε περιοχές που είναι υπό συνεχή βομβαρδισμό, με το 40% να είναι μικρά παιδιά. Η πραγματικότητα αυτή διαμορφώνεται με πρόσχημα την απελευθέρωση των 2 Ισραηλινών στρατιωτών αιχμαλώτων της «Χεζμπολάχ» στο Λίβανο και του ενός στην Παλαιστίνη, ενώ αποκαλύπτει, για άλλη μια φορά, πως ο ιμπεριαλισμός είναι αδίσταχτος και ματοβαμμένος. Δείχνει, ταυτόχρονα, την υποκρισία της λεγόμενης «διεθνούς κοινότητας». Δηλαδή, των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών που έχουν βάλει το Ισραήλ να κάνει τη βρώμικη δουλιά, για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντά τους για την «ευρεία Μέση Ανατολή», με την προσχεδιασμένη επίθεση.
Ξεπερνάει κάθε όριο η υποκρισία τους, μαζί και της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και του ΠΑΣΟΚ, που δήθεν στο όνομα του ανθρωπισμού βάζουν στο ίδιο τσουβάλι θύτη και θύμα, κάνοντας γενικά και αόριστα λόγο για μια κατάπαυση του πυρός, εκφράζοντας τάχα τη θλίψη τους για την τραγωδία στην οποία καταδικάζουν το λιβανέζικο και τους λαούς της περιοχής. Γι' αυτό σήμερα που δολοφονούνται απροσχημάτιστα λαοί και ισοπεδώνονται χώρες δε χωράνε μισόλογα. Αυτό που απαιτείται είναι να μπει φρένο στην κρατική τρομοκρατία του Ισραήλ και των ιμπεριαλιστών που τη στηρίζουν και να υποχρεωθεί να σταματήσει τις δολοφονικές επιθέσεις κατά του λαού του Λιβάνου χωρίς όρους.
Πρωταρχική σημασία αποχτάει, λοιπόν, η κινητοποίηση των λαϊκών κινημάτων σε όλον τον κόσμο. Στη χώρα μας, το ΚΚΕ έχει καλέσει το λαό να βγει στο δρόμο καταδικάζοντας τους αδίσταχτους δολοφόνους των λαών. Το ταξικό εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και την Ειρήνη, η «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία», οι αγωνιστικές δημοτικές κινήσεις διοργανώνουν σήμερα νέα συλλαλητήρια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Παρά τις δυσκολίες της εποχής, πρέπει ο καθένας και η καθεμιά μας να μη λείψουμε από το νέο προσκλητήριο. Δεν πρόκειται μόνο για έκφραση αλληλεγγύης στους βασανισμένους λαούς του Λιβάνου και της Παλαιστίνης. Είναι αγώνας ενάντια στην ιμπεριαλιστική επιβολή, αγώνας για τη νίκη της ζωής.
Ο αγώνας αυτός είναι δικός μας αγώνας. Του κάθε καλοπροαίρετου ανθρώπου που αγανακτεί, αλλά για να πιάσει τόπο η αγανάκτηση πρέπει να εκφραστεί στην πράξη με την αντιιμπεριαλιστική πάλη. Το «όχι στον ιμπεριαλισμό», η καταδίκη των πολιτικών δυνάμεων στη χώρα μας που εξισώνουν το θύτη με το θύμα, είναι ζήτημα ζωής για το παρόν αλλά κυρίως για το μέλλον. Η λαϊκή κατακραυγή ενάντια στο Ισραήλ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ πρέπει, επιβάλλεται να δυναμώσει. Το κίνημα αλληλεγγύης πρέπει να έχει έναν και μόνο στόχο, το σταμάτημα της ισραηλινής επίθεσης και κατοχής, την υπεράσπιση του δικαιώματος του λαού του Λιβάνου και της Παλαιστίνης να καθορίζουν οι ίδιοι την τύχη τους και να ζουν σε μια ελεύθερη πατρίδα.
Feeds
