Πέμπτη 1 Ιούνη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«Αυτοχρηματοδότηση» και... ποιότητα

Γρηγοριάδης Κώστας

Πολύς λόγος γίνεται και πάλι για την κατασκευή της γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου, με αφορμή το πόρισμα Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων, σύμφωνα με το οποίο για την ανάφλεξη του καλωδίου, που σημειώθηκε στις 27 Γενάρη 2005, δε φταίει κάποιος κεραυνός ή κάποιο άλλο φυσικό φαινόμενο, όπως μέχρι τώρα υποστήριζε η κοινοπραξία που την κατασκεύασε και θα την εκμεταλλεύεται για 35 ολόκληρα χρόνια εισπράττοντας πανάκριβα διόδια. Αντίθετα, όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες, υπεύθυνες είναι αστοχίες υλικών και γι' αυτό θα πρέπει να γίνει ενδελεχής έλεγχος σε όλη την κατασκευή.

Εκείνο, όμως, που κάνει εντύπωση κάτω από αυτές τις συνθήκες, είναι ότι κρατούν το στόμα τους κλειστό, όσοι με τόσες τυμπανοκρουσίες μας έλεγαν τόσον καιρό ότι τα έργα που κατασκευάζονται με τη μέθοδο των «συμβάσεων παραχώρησης» - όπου ο λαός πληρώνει πολλαπλά και οι κατασκευαστές εξασφαλίζουν μπόλικη και εγγυημένη κερδοφορία επί δεκαετίες - διακρίνονται για την ποιότητά τους. Είναι όλοι αυτοί που «τρίβουν τα χέρια τους», επειδή η μέθοδος αυτή, με τις λεγόμενες Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), επεκτείνεται πλέον και στα μικρότερα έργα.

Τι θα γίνει, λοιπόν; Θα ψελλίσουν κάτι ή ακόμη τρώνε τη γλώσσα τους;

Παραμένουν σε ετοιμότητα

Φαίνεται πως έφερε αποτέλεσμα ο αγώνας των μουσουλμάνων εργαζόμενων στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, οι οποίοι για πρώτη φορά μετά από 14 χρόνια αποκλείστηκαν Χριστούγεννα και Πάσχα από την καταβολή του εποχιακού επιδόματος, με πρόσχημα ότι εργάστηκαν και εκτός Ελλάδας. Χτες ο υφυπουργός Απασχόλησης ανακοίνωσε πως ετοιμάζεται τροπολογία που θα λύσει το πρόβλημα. Η τροπολογία θα προβλέπει ότι άτομα που παρέχουν εργασία σε επιχειρήσεις που έχουν την έδρα τους στην Ελλάδα και δραστηριότητες στην ΕΕ θα δικαιούνται το συγκεκριμένο επίδομα. Βέβαια, η αξιοπιστία της κυβέρνησης ελέγχεται, ιδιαίτερα μετά την περίπτωση των απολυμένων κλωστοϋφαντουργών της Νάουσας, όπου η τροπολογία της κυβέρνησης για πρόωρη συνταξιοδότηση κατέληξε να προβλέπει εισοδηματική ενίσχυση αμφιβόλου διάρκειας. Γι' αυτό οι εργαζόμενοι παραμένουν σε αγωνιστική ετοιμότητα και συνεχίζουν να διεκδικούν την καταβολή και όσων παράνομα τους στέρησαν.

Η «κριτική» και η πραγματικότητα

Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να διαχωρίσει τις θέσεις του ΣΥΝ από το ΠΑΣΟΚ προχώρησε ο υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας Αλ. Τσίπρας. Ετσι, σε εκδήλωση της παράταξής του, «Ανοιχτή Πόλη», στο Κουκάκι, «επιτέθηκε» στην παράταξη του ΠΑΣΟΚ για την κατάσταση που επικρατεί στην Αθήνα και για το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ - όπως είπε - δεν έχει διαφορές από τη ΝΔ στα «πεπραγμένα» της διοίκησης.

Πράγματι, έτσι είναι. Τούτο συμβαίνει, όμως, μόνο στο Δήμο της Αθήνας; Δε συμβαίνει στους δήμους όπου ο ΣΥΝ συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ; Για παράδειγμα, στους εφτά δήμους της Β΄ Αθήνας (Αγ. Δημήτριος, Ζωγράφου, Λυκόβρυση, Ν. Χαλκηδόνα, Πεντέλη, Πετρούπολη, Χολαργός). `Η, στις Νομαρχίες Πρέβεζας και Τρικάλων, όπου, επίσης, συνεργάζονται. Για να μην αναφέρουμε τη συμμετοχή του ΣΥΝ στα Συμβούλια Πρόληψης Παραβατικότητας, μαζί με ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, και την ψήφιση στην ΚΕΔΚΕ της μερικής απασχόλησης στους δήμους, με εισηγητή τον εκπρόσωπο του ΣΥΝ και πριν να υπάρξει ο σχετικός νόμος. Προφανώς, η όποια προσπάθεια αποστασιοποίησης του ΣΥΝ από το ΠΑΣΟΚ σκοντάφτει στο σκόπελο της πραγματικότητας. Ολα τ' άλλα είναι για λαϊκή κατανάλωση...

Οι ... «συνέταιροι»

«

Συνεταίρους» του δήμου θέλει ο Νικ. Κακλαμάνης, υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας με τη ΝΔ, τους ξενοδόχους και τους άλλους φορείς του ξενοδοχειακού τομέα! Πράγματι, έτσι ακριβώς είπε, σε συνάντηση που είχε χτες με τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων των οργανώσεων του τουριστικού και ξενοδοχειακού τομέα, ανταποκρινόμενος σε πρόσκληση του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας. «Σας θέλω "συνεταίρους" του Δήμου σε αυτό που και σεις αγαπάτε, δίνοντας προτεραιότητα πρώτα στο καλό της πόλης και μετά το δικό σας», τόνισε.

Με αυτό τον τρόπο, από την αρχή ακόμη, ο Νικ. Κακλαμάνης έκανε σαφές «με ποιους είναι». Ξεκινάει τις επαφές του με αυτούς που θέλει να τον στηρίξουν. Ετσι, αφού, λοιπόν, έκανε ανοιχτό κάλεσμα στους επιχειρηματίες, από την πρώτη του δημόσια εμφάνιση ως υποψήφιος δήμαρχος, στη συνέχεια επιδιώκει να «συνεταιριστεί» και με τους... ξενοδόχους! Οσο για τα όσα είπε σχετικά με τις προτεραιότητες, μην τα παίρνετε όλα τοις μετρητοίς. Προεκλογική περίοδο έχουμε, λέγεται και κάτι παραπάνω...

«Στοχοποίηση» και στόχος

«

Εχω στοχοποιηθεί». Πριν καλά καλά διαλυθεί ο καπνός που προκλήθηκε από τη βομβιστική επίθεση κοντά στο σπίτι του, ο νυν υπουργός Πολιτισμού, Γ. Βουλγαράκης, έσπευσε να αποφανθεί ότι αυτός ήταν ο στόχος, επειδή τάχα είχε «στοχοποιηθεί» το προηγούμενο διάστημα. Προς υποστήριξη του πρώην υπουργού Δημόσιας Τάξης έσπευσε μετά από λίγο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος: «Είναι σαφές ότι υπάρχει στοχοποίηση στο πρόσωπο του κ. Βουλγαράκη για τον α΄ ή β΄ λόγο», αποφάνθηκε με ύφος που δε σήκωνε αντιρρήσεις.

Χτες ο Θ. Ρουσόπουλος προχώρησε ένα βήμα περισσότερο, χωρίς όμως και να γίνει πιο συγκεκριμένος: «Σε ό,τι αφορά τη στοχοποίηση, νομίζω ότι είναι εμφανής σε όποιον παρακολουθεί τη δημοσιότητα των τελευταίων εβδομάδων», είπε, δείχνοντας έτσι πιο καθαρά προς την κατεύθυνση της «αρνητικής», όπως την αποκαλούν, δημοσιότητας. Δε χωρά καμία αμφιβολία ότι η κυβέρνηση διολισθαίνει σε επικίνδυνες και αυταρχικές αντιλήψεις, που στοχοποιούν όποιους ασκούν κριτική σε επιλογές της. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η κυβέρνηση είναι φανερό ότι αναφέρεται στην περίπτωση των μαζικών απαγωγών Πακιστανών μεταναστών, οι οποίες έγιναν πέρα από κάθε αμφιβολία και με δικαστική βούλα, με την εμπλοκή και των κρατικών αρχών. Τα κυβερνητικά στελέχη θεωρούν άδικη και υπερβολική την κριτική που ασκήθηκε στην κατάφωρη επιχείρηση τρομοκρατίας σε βάρος των οικονομικών μεταναστών, επειδή δεν έχουν αποκαλυφθεί οι φυσικοί αυτουργοί, άρα δεν υπάρχουν και ηθικοί αυτουργοί, σύμφωνα με την «τετράγωνη» λογική του Β. Πολύδωρα. Με άλλα λόγια, δε σηκώνει κριτική η κυβέρνηση όταν χειρίζεται θέματα «τρομοκρατίας» και αξιώνει τυφλή εμπιστοσύνη λόγω των «λεπτών θεμάτων ασφαλείας»... Προφανώς εκτίμησε ότι η προχτεσινή βομβιστική επίθεση ήταν η ευκαιρία για να περάσει στην αντεπίθεση και να «δικαιώσει» τις επιλογές της, μέσα από την «ηρωοποίηση» του Γ. Βουλγαράκη. Το «κόλπο» το έχει ξαναχρησιμοποιήσει όταν η κυβέρνηση (αυτο)εμφανίστηκε σχεδόν αποκλειστικό «θύμα» των τηλεφωνικών υποκλοπών, προκειμένου να παραγράψει τις πολιτικές ευθύνες της...

Φαίνεται, όμως, ότι η βομβιστική επίθεση στο Λυκαβηττό είχε πολλούς στόχους. Ενας από αυτούς είναι η αναβίωση κλίματος τρομο-λαγνείας, εξαιρετικά χρήσιμου για την εφαρμογή «τρομονόμων» και την ανεξέλεγκτη δράση των δυνάμεων καταστολής. Αίφνης, προέκυψε «η τρομοκρατία της μετά "17Ν" εποχής», «οι τρομοκρατικές οργανώσεις δεύτερης γενιάς», «τα ...εγγόνια της "17Ν"», και άλλα παρόμοια. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση ζητά να παραμείνουν οι χαφιεδοκάμερες στις θέσεις τους και να παρακολουθούν τις διαδηλώσεις... Την ίδια στιγμή, η Ευρωαστυνομία (Γιουροπόλ) ανακαλύπτει τρομοκρατική απειλή στη χώρα μας προερχόμενη από την «άκρα Αριστερά» και τους «αναρχικούς»...

Το λαϊκό κίνημα έχει περάσει πολλά και διαθέτει πλούσια πείρα ώστε έγκαιρα να αντιληφθεί ότι στην πραγματικότητα όλα αυτά έχουν ως πραγματικό στόχο τους αγώνες και τα δικαιώματά του. Και, βέβαια, δε θα περιμένει άπραγο να το αλυσοδέσουνε στο όνομα της τρομοκρατίας...


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Τα συντονισμένα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟΣ ήταν ο χτεσινός συντονισμός των πρωτοσέλιδων θεμάτων σε όλες σχεδόν τις εφημερίδες. Η συντριπτικά μεγάλη τους πλειοψηφία επέλεξε ως πρώτο της θέμα τον εκρηκτικό μηχανισμό που τοποθετήθηκε κοντά στο σπίτι του υπουργού Πολιτισμού.

Να υποθέσουμε ότι οι παράγοντες που έπαιξαν ρόλο στη διαμόρφωση της ευρείας αυτής «σύμπλευσης» έχουν να κάνουν με τη γενικότερη την περίοδο αυτή «ένδεια» θεμάτων και την επιχειρούμενη υποβάθμιση των Ελληνοτουρκικών, καθώς το «πυροτέχνημα» της Χάγης αποδείχνεται περισσότερο... περίπλοκο, απ' ό,τι αρχικά έδειχνε, ή κυριάρχησε η γνωστή λογική ότι τα θέματα αυτά «πουλάνε»;

Ανεξάρτητα, όμως, από τις όποιες σκέψεις κυριάρχησαν στα επιτελεία των εφημερίδων, οι χτεσινοί πρωτοσέλιδοι τίτλοι παραπέμπουν σε έναρξη... πολέμου και, μάλιστα, τρομοκρατικού χαρακτήρα και περιεχομένου. Αναρωτιόμαστε εάν γνωρίζουν κάτι που δε γνωρίζουμε εμείς. Σίγουρα, πάντως, οι κάθε λογής θιασώτες του «αντιτρομοκρατικού αγώνα» θα τρίβουν με ικανοποίηση τα χέρια τους...

ΜΠΟΛΙΚΑ ΚΕΡΔΗ ανακοίνωσαν οι τράπεζες για το πρώτο τρίμηνο του 2006. Η Αγροτική, η πλέον... φτωχή σε κέρδη τράπεζα, ανακοίνωσε αύξηση κερδών κατά 33% και η πλέον πλούσια, η Εμπορική, της τάξης του 112,5%. Εξι τράπεζες (Εθνική, Γιούρομπανκ, Αλφα, Πειραιώς, Εμπορική και Αγροτική) σημείωσαν καθαρά κέρδη που ξεπερνούν τα 700 εκατ. ευρώ. Κι όλ' αυτά, μέσα σ' ένα τρίμηνο μόνο...

Από κοντά και οι κυβερνώντες ανακοίνωσαν περιχαρείς, χτες, ότι ο ρυθμός αύξησης του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ), για το ίδιο χρονικό διάστημα, έφτασε το 4,1%, ποσοστό πολλαπλάσιο του αντίστοιχου της ευρωένωσης.

Με δυο λόγια, πλούτος υπάρχει και μάλιστα μπόλικος. Και γίνεται συνεχώς και περισσότερος, απ' τη δουλιά των εργαζομένων της πόλης και του χωριού. Αλλο πράγμα, όμως, ποιοι παράγουν τον πλούτο κι άλλο ποιοι τον τσεπώνουν και τον απολαμβάνουν. Οπως καταλαβαίνετε, τούτο έχει να κάνει με το ποιος κατέχει «το πεπόνι και το μαχαίρι» ή, αλλιώς, την εξουσία.


Γρηγοριάδης Κώστας

Αλλος ένας σοβαρός λόγος

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Το παρόν σύστημα έχει αδικίες και για αυτό χρειάζεται ένα σύστημα ορθολογικό, οικονομικά στέρεο και κοινωνικά δίκαιο». Αυτό επαναλαμβάνουν οι σημερινοί κυβερνώντες, όπου βρεθούν κι όπου σταθούν, όταν αναφέρονται στο Ασφαλιστικό. Κι από κοντά, καλλιεργούν πολύμορφα και συστηματικά τη γνωστή κινδυνολογία, περί δημογραφικού προβλήματος, αντοχών της οικονομίας και τους σοβαρούς κινδύνους που απειλούν την ανταγωνιστικότητα της τελευταίας. Τα ίδια έλεγαν και οι προηγούμενοι κυβερνώντες. Τα ίδια λένε και οι σχετικές κατευθύνσεις της ευρωένωσης.

Οσο για το πώς θα «μεταφραστούν» στην πράξη οι λέξεις «ορθολογικό, οικονομικά στέρεο και κοινωνικά δίκαιο» δεν επιτρέπεται πλέον η παραμικρή αυταπάτη στους εργαζόμενους, όποιο κόμμα κι αν ψηφίζουν. Μόνο περικοπές ασφαλιστικών δικαιωμάτων έχουν στα συρτάρια τους οι κυβερνώντες και οι λοιποί οπαδοί του ευρωμονόδρομου. Και είναι ολοφάνερο ότι μόνον η αποφασιστική ενίσχυση της λαϊκής αντίστασης μπορεί να αποτρέψει την εφαρμογή των αντιασφαλιστικών αυτών σχεδίων ή, τουλάχιστον, να μειώσει την ένταση της αντεργατικής επίθεσης και τις σοβαρές συνέπειές της. Ας σκεφτούν, επομένως, οι εργαζόμενοι και, μάλιστα, διπλά και τρίδιπλα μπροστά στις τοπικές εκλογές του Οκτώβρη: Αξίζει ή όχι, έστω και μόνο για το Ασφαλιστικό, να δώσουν ψήφο διαμαρτυρίας και καταδίκης της αντιλαϊκής πολιτικής, τόσο των σημερινών όσο και των χτεσινών κυβερνώντων; Αξίζει ή όχι να ενισχύσουν αποφασιστικά τα ψηφοδέλτια αντίστασης, που στηρίζουν το ΚΚΕ και άλλες δυνάμεις;

Με άλλο «περιτύλιγμα»...

Απόλυτα δεσμευμένος στους στόχους της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι ο κατά άλλους «κεντροαριστερός» Ιταλός πρωθυπουργός Ρομάνο Πρόντι. Για άλλη μια φορά, κατά τη διάρκεια πρόσφατης επίσκεψής του στις Βρυξέλλες, ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν δήλωσε πως θα εργαστεί αποφασιστικά για να βρεθεί λύση σε ό,τι αφορά το «ευρωσύνταγμα». Δίνοντας το στίγμα του μίλησε για την ανάγκη ενός «πιο απλουστευμένου» κειμένου του «ευρωσυντάγματος», που να παρουσιάζει μια πιο «αισιόδοξη ατμόσφαιρα» και να είναι αποδεκτή από τους πολίτες. Με άλλα λόγια δηλαδή να παραμείνει το ίδιο περιεχόμενο, αλλά με διαφορετικό... αμπαλάζ ώστε να... ξεγελαστεί ο κόσμος και να το ψηφίσει. «Δεν μπορούμε να ρισκάρουμε ένα δεύτερο "όχι" του ευρωσυντάγματος», εξήγησε, αναφερόμενος στις αρνητικές ψήφους των Γάλλων και των Ολλανδών. Δίνοντας έμφαση στη δέσμευσή του στην ευρωένωση, ο Ρομάνο Πρόντι υποστήριξε ότι «η Ιταλία θα σταθεί πλάι πλάι με την Κομισιόν». Αυτά, για όλους όσοι αυτοπαρουσιάζονται ως αριστεροί και πρόσφατα πανηγύριζαν για την εκλογική νίκη του Πρόντι και της κεντροαριστεράς στην Ιταλία...

Ηθελε περισσότερα...

Από τη μια, τα ΕΛΠΕ πιέζουν για ρυθμίσεις που θα εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους στο χώρο του φυσικού αερίου και της ηλεκτροπαραγωγής. Από την άλλη η κυβέρνηση προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες ανάμεσα στις διάφορες μερίδες του μεγάλου κεφαλαίου και τους ανταγωνισμούς τους. Ολοι μαζί συνθλίβουν όλο και περισσότερο τους εργαζόμενους. Το όλο κλίμα εκφράστηκε στη χτεσινή ΓΣ των ΕΛΠΕ από τον πρόεδρο της επιχείρησης Τ. Χριστοδούλου, ωστόσο κάποια στιγμή τα πράγματα φάνηκαν να... εκτροχιάζονται!

Κι αυτό έγινε, όταν ο πρόεδρος των ΕΛΠΕ πρότεινε για έγκριση, εκτός από τον παχυλό - παχυλότατο μισθό που παίρνει, και μπόνους 100.000 ευρώ προς τον... εαυτό του και τον διευθύνοντα σύμβουλο Π. Καβουλάκο (προφανώς, βασιζόμενος στο ότι εξασφάλισαν κέρδη πάνω από 300 εκατ. ευρώ) και η εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομίας αντιπρότεινε τη μείωση του ποσού κατά 50%..!

Ο Τ. Χριστοδούλου παρενέβη άμεσα, αρχικά αρνούμενος το μισό μπόνους, αλλά στη συνέχεια το αποδέχτηκε για να το δώσει σε φιλανθρωπικούς σκοπούς - όπως είπε - με λίστα που θα καταρτίσει μάλιστα ο ίδιος...

... λόγω κύρους

Μπορεί να είπε όμως τα όσα είπε περί φιλανθρωπιών, αργότερα ωστόσο εξηγούσε την άσχημη κατάσταση που βιώνει και τον ηθικό εξευτελισμό που υφίσταται, αφού - όπως είπε - οι συνάδελφοί του στο εξωτερικό αντιμετωπίζουν τον ίδιο και τον διευθύνοντα σύμβουλο ...«ειρωνικά» και με ύφος μεταξύ οίκτου και περίγελου, καθώς ακόμη και σε μικρότερες εταιρίες οι ομόλογοί τους παίρνουν 10 και 20 φορές περισσότερα. Απ' ό,τι φαίνεται, πάντως, η αντίδρασή του προήλθε και από το γεγονός ότι είχε συζητήσει το θέμα «με τα υπουργεία», οπότε αιφνιδιάστηκε από τη στάση του εκπροσώπου του υπουργείου Οικονομίας.

Α, όλα κι όλα. Για τους κύκλους του κ. Χριστοδούλου ισχύει ότι οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Υπόθεση όλων μας η εκπαίδευση

Το σύνθημα «ο νόμος-πλαίσιο να μην κατατεθεί, δωρεάν σπουδές για κάθε φοιτητή» είναι απαίτηση κι ανάγκη, όχι μόνο των φοιτητών και των σπουδαστών, αλλά και των γονιών τους, όλων των εργαζομένων. Γι' αυτό και θα το φωνάξουν μαζί σήμερα το απόγευμα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και των Πανελλαδικών Συντονιστικών φοιτητών και σπουδαστών σε πάνω από δέκα πόλεις. Γιατί είναι κοινή τους υπόθεση η εκπαίδευση. Γιατί οδηγός τους είναι οι σύγχρονες διευρυμένες ανάγκες τους.

Με τα άλματα που έχει κάνει σήμερα η επιστήμη, είναι αδιανόητο να στενεύουν όλο και περισσότερο τα περιθώρια εκπαίδευσης των παιδιών των λαϊκών οικογενειών. Γιατί μπορεί ο απόλυτος αριθμός των νέων που μπαίνουν σε ένα ανώτατο ίδρυμα να είναι μεγαλύτερος απ' ό,τι πριν δέκα ή είκοσι χρόνια, αλλά το επίπεδο και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης έχει υποχωρήσει σημαντικά, ενώ οι ταξικοί φραγμοί που υψώνονται είναι πολύ μεγαλύτεροι. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι το κόστος «προετοιμασίας» των παιδιών προκειμένου να περάσουν στην ανώτατη εκπαίδευση και το κόστος σπουδών αφού περάσουν μέχρι να πάρουν πτυχίο, φτάνει σε πολλές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Και είναι τουλάχιστον υποκρισία, διάφορα «γαλαζοπράσινα χείλη», να ψελλίζουν ότι η Παιδεία είναι κοινωνικό αγαθό και ταυτόχρονα να αποδέχονται ότι αυτό το «αγαθό» θα πουλιέται όλο και πιο ακριβά ως προϊόν.

Γιατί το κόστος της σημερινής πανάκριβης «δωρεάν» Παιδείας δε μετριέται μόνο στα φροντιστήρια και γενικότερα σ' αυτό που ονομάζεται παραπαιδεία. Μετριέται κυρίως, σε όλα όσα θα έπρεπε τα παιδιά να μαθαίνουν μέσα στο σχολείο (ξένες γλώσσες, αθλητισμός, μουσική κ.ά.) αλλά παρέχονται μόνο από ιδιωτικές επιχειρήσεις. Μετριέται ακόμα, σε δυσθεώρητα ύψη, στους όρους σπουδών των φοιτητών (σίτιση, στέγαση, μετακινήσεις, συμπληρωματικά συγγράμματα και σημειώσεις), γιατί δωρεάν Παιδεία δε σημαίνει μόνο σπουδές χωρίς δίδακτρα, αλλά σημαίνει και εξασφάλιση των όρων ζωής για να μπορέσει ένας νέος να σπουδάσει.

Κι όσο ακριβαίνει η εκπαίδευση, τόσο εντείνεται και η υποταγή της στις απαιτήσεις του κεφαλαίου, στις πρόσκαιρες αλλά και μακροπρόθεσμες ανάγκες του, τόσο προσανατολίζεται να βγάζει από όλα της τα επίπεδα εργαζόμενους αλλοτριωμένους, που θα είναι συμφιλιωμένοι με την εκμετάλλευσή τους, προκειμένου να κερδίζει το κεφάλαιο. Θέλουν εργαζόμενους που θα δίνουν εκούσια τη ζωή τους στο βωμό του ανταγωνισμού της πλουτοκρατίας. Γι' αυτό με το νέο νόμο - πλαίσιο δημιουργούν τις προϋποθέσεις ώστε η εκπαίδευση να ορίζεται απευθείας από το κεφάλαιο και να λειτουργεί ως «εξάρτημα» των αναγκών του.

Ομως ούτε ένας εργαζόμενος δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμφιλιωθεί με αυτή την προοπτική. Ούτε ένα νέος δεν μπορεί να εκχωρήσει το δικαίωμά του στην ολόπλευρη, ολοκληρωμένη, υψηλού επιπέδου μόρφωση. Ούτε ένας γονιός δεν μπορεί να πετάει το παιδί του σε εκπαίδευση «αμορφωσιάς», σε εκπαίδευση προετοιμασίας για αυριανή σκλαβιά. Γι' αυτό όλοι μαζί σήμερα το απόγευμα στη διαδήλωση! Γιατί η σημερινή εκπαίδευση δε μας κάνει, ενώ αυτή που θέλουν να φέρουν είναι ακόμα χειρότερη...



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ