Να πώς πασχίζει ο ΣΥΡΙΖΑ να αντιπαρέλθει το ουσιαστικό ζήτημα του πολυνομοσχεδίου, βάζοντας το ζήτημα των ιδιοτελών συμφερόντων:

«Πόσοι και ποιοι "Συντονιστές Εργου" είχαν οριστεί μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου των Ολυμπιακών Αερογραμμών και στη συνέχεια της εταιρείας ΠΑΝΘΕΟΝ και - αλήθεια - θεωρεί ότι οι συγκεκριμένοι "Συντονιστές Εργου" οδήγησαν την ελληνική αγορά αεροπορικών υπηρεσιών στον "ανταγωνισμό" ή στο μονοπώλιο μιας και μόνο εταιρείας;

Ποιος "Συντονιστής Εργου" έχει διατελέσει μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΕΛΠΕ (Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Λιανικής Πώλησης Ελλάδος), στον οποίο συμμετέχουν τα σούπερ - μάρκετ, που με την επίκληση της "εργαλειοθήκης" του ΟΟΣΑ αποκτούν το δικαίωμα να πωλούν και φάρμακα;

Ποιος "Συντονιστής Εργου" είναι ιδιοκτήτης αλυσίδας καταστημάτων πώλησης καφέ και άλλων ροφημάτων, στα οποία με επίκληση της ίδιας "εργαλειοθήκης" θα επιτρέπεται πλέον και η πώληση καπνικών προϊόντων, σε βάρος κοινωνικά ευπαθών ομάδων (ανάπηροι πολέμου, θύματα πολέμου και ειρηνικής περιόδου κλπ.);» (ηλεκτρονική «Αυγή» 31/3/2014). Δεν έχουμε ούτε είχαμε ποτέ αμφιβολία ότι υπάρχει άμεση διασύνδεση τμημάτων του κεφαλαίου με τμήματα του πολιτικού προσωπικού. Ομως εμείς θέτουμε το εξής ερώτημα: Αυτό είναι το κύριο πρόβλημα σε σχέση με το πολυνομοσχέδιο και την «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ ή το γεγονός ότι πρόκειται για αναδιαρθρώσεις που ενισχύουν το κεφάλαιο σε βάρος του λαού; Βολικός αποπροσανατολισμός για να μη γίνει συζήτηση για την ουσία.

«Το τελευταίο χτύπημα στην κοινωνία και την οικονομία επιχειρείται με την προωθούμενη ρύθμιση για τις τράπεζες. Αλλες χαρίζονται στους χρεοκοπημένους τραπεζίτες, άλλες δίνονται βορά σε ξένα κερδοσκοπικά funds. Κι όμως, για τις τράπεζες ο ελληνικός λαός έχει δώσει 200 δισ. ευρώ - σε ομόλογα, εγγυήσεις και ρευστό. Ο δημόσιος έλεγχος των τραπεζών, που ελέγχουν το σύνολο της οικονομίας, είναι αναγκαίος για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Για να μην αναπαραχθεί το χρεοκοπημένο μοντέλο ανάπτυξης που μας οδήγησε στην κρίση» («Αυγή» 30/3/2014). Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε σημαία της κριτικής του στο πολυνομοσχέδιο τις τράπεζες, πολύ περισσότερο από τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις. Είναι, βεβαίως, εξηγήσιμο, αφού οι τράπεζες είναι η «καρδιά» της καπιταλιστικής οικονομίας, απ' αυτές εξαρτάται η «ρευστότητα στην αγορά», δηλαδή πρωταρχικά και βασικά οι δανειοδοτήσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών για επενδύσεις. Είτε δημόσιες είτε ιδιωτικές τον ίδιο σκοπό υπηρετούν. Για άλλη μια φορά, η τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζεται με το ανάλογο ενδιαφέρον που δείχνει ο ΣΕΒ γι' αυτό το ζήτημα. Αποκαλύπτοντας ότι εκφράζει ενδοαστικούς ανταγωνισμούς για το ποια ιδιωτικά κεφάλαια τοποθετούνται στις τράπεζες, ποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι θα δανειοδοτηθούν, σε ποιους τομείς της οικονομίας θα γίνουν επενδύσεις... και όχι, βεβαίως, για τα χαμένα λεφτά του ελληνικού λαού!

Την Κυριακή, το Εργατικό Κέντρο Αθήνας καλούσε σε συγκέντρωση στο Σύνταγμα, ενάντια στο πολυνομοσχέδιο. Εστησε, μάλιστα, και μικροφωνική στο χώρο, η οποία, από κάποια ώρα και ύστερα μετατράπηκε σε πασαρέλα του ΣΥΡΙΖΑ. Από εκεί μίλησε ο Αλ. Τσίπρας, αφού αποχώρησε από τη συνεδρίαση της Βουλής, ενώ από τα μεγάφωνα απανωτές ήταν οι αναγγελίες για την παρουσία στη συγκέντρωση υποψηφίων στις δημοτικές εκλογές που πολιτεύονται με ψηφοδέλτια, τα οποία στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τα άλλα, το ΕΚΑ μιλούσε για συγκέντρωση των Συνδικάτων! Είπαμε, η προσπάθειά τους να μετατρέψουν το κίνημα σε «ουρά» της προσπάθειας που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει κυβέρνηση βγάζει μάτι. Φαίνεται, όμως, ότι πλέον οι δυνάμεις του στο συνδικαλιστικό κίνημα δεν τηρούν ούτε τα προσχήματα...

1815 Γεννιέται ο Γερμανός πολιτικός Οτο Φον Μπίσμαρκ. Ο Μπίσμαρκ έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη συνένωση των έως τότε χωριστών γερμανικών κρατιδίων σε ενιαίο κράτος, του οποίου διετέλεσε και πρώτος καγκελάριος. Υπήρξε σφοδρός πολέμιος του εργατικού και του τότε σοσιαλιστικού κινήματος, γνωστός για τους αντισοσιαλιστικούς νόμους, αλλά και για την πολιτική της ενσωμάτωσης που εφάρμοσε ταυτόχρονα με μια σειρά από κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Η πολιτική αυτή του μαστιγίου - καρότου αποτέλεσε πρότυπο για πολλές άλλες αστικές κυβερνήσεις στα επόμενα χρόνια, στην προσπάθειά τους να ανακόψουν το ανερχόμενο εργατικό - σοσιαλιστικό κίνημα.

1902 Γεννιέται η ποιήτρια Μαρία Πολυδούρη.

1924 Ο Αδόλφος Χίτλερ καταδικάζεται σε 5ετή φυλάκιση για τη συμμετοχή του στο λεγόμενο Πραξικόπημα της Μπιραρίας. Τελικά θα παραμείνει στη φυλακή μόνο για 9 μήνες.

1936 Η αστική τάξη εντείνει την καταστολή κατά του εργατικού - κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας. Μέσα στο πρώτο εικοσαήμερο του Απρίλη πιάστηκαν 198 αγωνιστές, 32 φυλακίστηκαν, 44 εκτοπίστηκαν, 34 βασανίστηκαν, 35 τραυματίστηκαν και ένας δολοφονήθηκε. Εγιναν 19 έρευνες, 470 κατασχέσεις και 15 απαγορεύσεις συγκεντρώσεων. Αυτά ήταν τα πρώτα αποτελέσματα της κυβέρνησης Μεταξά (του μετέπειτα δικτάτορα). Ο Μεταξάς είχε ορκιστεί από τον βασιλιά Γεώργιο υπουργός Στρατιωτικών στις 5 Μάρτη 1936, ενώ μετά το θάνατο του πρωθυπουργού Δεμερτζή ορίστηκε πρωθυπουργός, με τη στήριξη ή ανοχή όλων των αστικών πολιτικών κομμάτων.

1937 Αναγγέλλεται στη Σοβιετική Ενωση η εκπλήρωση του 2ου Πεντάχρονου Πλάνου σε μόλις 4 χρόνια και 3 μήνες. Με την εκπλήρωσή του η συνολική παραγωγή της βαριάς βιομηχανίας αυξήθηκε 8 φορές σε σύγκριση με το 1913. Στον τομέα της αγροτικής οικονομίας ολοκληρώθηκε η συνεταιριστική οργάνωση (κολχόζνικο κίνημα).

1941 Εξέγερση κατά του μονάρχη του Ιράκ προκαλεί τη στρατιωτική επέμβαση των Βρετανών. Τους εξεγερθέντες συνέδραμε η χιτλερική Γερμανία, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Η σύγκρουση κατέληξε στις 31/5 σε βρετανική νίκη και αποκατάσταση του μονάρχη.

1946 Μετά από τις νόθες εκλογές της 31ης Μάρτη 1946, παραιτείται ο πρόεδρος του Κόμματος των Φιλελευθέρων, Θ. Σοφούλης, ο οποίος ως πρωθυπουργός διοργάνωσε και πραγματοποίησε αυτές τις εκλογές. Η επόμενη μέρα βρήκε τις παρακρατικές συμμορίες, σε στενή συνεργασία με τη Χωροφυλακή και αποσπάσματα του Στρατού, να οργιάζουν στην ύπαιθρο.

1955 Εναρξη του ένοπλου αγώνα της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ). Η ΕΟΚΑ, που στόχο είχε την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, είχε έντονο αντικομμουνιστικό και εθνικιστικό χαρακτήρα. Τα σχέδια ίδρυσης της οργάνωσης εξυφαίνονταν ήδη από το 1950 με την ενεργή στήριξη μερίδας της ελληνικής αστικής τάξης. Επικεφαλής της υπήρξε ο Γ. Γρίβας (που στην Κατοχή είχε δράση ως αρχηγός της αντικομμουνιστικής οργάνωσης Χ), ενώ τη συγκατάθεσή του είχε δώσει και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος. Η πάλη της ΕΟΚΑ δεν στηριζόταν στο μαζικό ένοπλο αγώνα. Τη δύναμή της αποτελούσαν λίγες εκατοντάδες ενόπλων, σαμποτέρ και εκτελεστών, ενώ στο στόχαστρό της βρέθηκαν Τουρκοκύπριοι, αλλά και συνδικαλιστές, μέλη και στελέχη του ΑΚΕΛ. Η δράση της ΕΟΚΑ και της ΒΟΛΚΑΝ (τουρκοκυπριακή εθνικιστική οργάνωση) συντέλεσε στην έξαψη του εθνικιστικού μίσους, το οποίο ο βρετανικός ιμπεριαλισμός αξιοποίησε στο έπακρο στο πλαίσιο της προώθησης της δικής του πολιτικής υπαγόρευσης λύσεων κατά τα στρατηγικά του συμφέροντα.

1959 Το μέτρο αντικαθιστά τον πήχη ως μονάδα μέτρησης του μήκους (1 πήχης = 0,65 μέτρα).