Πέμπτη 1 Μάρτη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Με τις παντιέρες των αστών

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο,τι έγινε έγινε κατά τη ΔΗΜ.ΑΡ., τώρα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην ...ανάπτυξη! Οσοι απ' οποιαδήποτε θέση έβαλαν πλάτη σε μια πολιτική που γονάτισε το λαό ή δηλώνουν διατεθειμένοι να τη συνεχίσουν - ο γραμματέας του κόμματος πρόσφατα δήλωσε ότι οι συμβάσεις που έχει υπογράψει η χώρα είναι δεσμευτικές και η ΔΗΜ.ΑΡ. θα τις εφαρμόσει - υπόσχονται στον λαό ...ανάπτυξη σαν το «αντίτιμο» των θυσιών του, όσων έχει ήδη υποστεί και όσων του ετοιμάζουν.

Ετσι ο Φ. Κουβέλης δήλωσε χτες: «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μπορεί να αγνοήσει το τεράστιο αναπτυξιακό κενό που υπάρχει στη δανειακή σύμβαση. Πρέπει άμεσα να επιταχυνθούν οι διαδικασίες υλοποίησης του ΕΣΠΑ και ο ανακαθορισμός των στόχων του. Η κυβέρνηση οφείλει και μπορεί να διεκδικήσει τη χρηματοδότηση ενός πενταετούς αναπτυξιακού προγράμματος της τάξης των 30 δισ. ευρώ. Χωρίς ανάπτυξη θα παραμείνει η ελληνική οικονομία σε στασιμότητα και η αναζήτηση των εσόδων θα γίνεται μόνο με την περικοπή συντάξεων, μισθών και κοινωνικών δαπανών».

Παραμύθια της Χαλιμάς. Τα μέτρα που καρατομούν εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, το εργατικό λαϊκό εισόδημα, ήρθαν στη φάση της κρίσης για να μείνουν στη φάση της αναιμικής ανάπτυξης και να εγγυηθούν περισσότερα κέρδη για τους κηφήνες της πλουτοκρατίας. Απ' την ανάπτυξη που προηγήθηκε δεν ωφελήθηκαν όλοι, κάθε άλλο. Ο λαός μετρούσε απώλειες, μικρότερες μεν σε σχέση με σήμερα, απώλειες δε. Οταν το κεφάλαιο επανέλθει σε τροχιά ανάπτυξης ούτε τα δικαιώματα των εργαζομένων θα αποκατασταθούν, ούτε το λαϊκό εισόδημα θα αυξηθεί, ενώ και πάλι η όποια ανάπτυξη θα επέλθει σε τομείς όπου οι άρπαγες του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου θα οσμιστούν τα μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους.

Αυτή η ανάπτυξη, των κερδών, μπορεί να είναι παντιέρα των αστών και των πολιτικών τους εκπροσώπων, δεν μπορεί όμως να την «ανεμίζει» ο λαός. Οφείλει να πάρει τη θέση του κάτω απ' τις σημαίες της πάλης για μια άλλη ανάπτυξη που στο κέντρο της θα έχει τις δικές του ανάγκες. Και τέτοια μπορεί να εγγυηθεί μόνο μια λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Φαρσοκωμωδία και απύθμενη υποκρισία

Οσο συμμετείχε ως τιμητής των πάντων, ήταν μια «μάχη κατά της διαφθοράς» και του «μαύρου πολιτικού χρήματος». Οταν αποκαλύφθηκε ότι επρόκειτο για μια επιχειρηματική δραστηριότητα και μάλιστα του συζύγου της, τότε η όλη υπόθεση χαρακτηρίστηκε «φαρσοκωμωδία». Ο λόγος για την υποκριτική συμπεριφορά της προέδρου της Δημοκρατικής Συμμαχίας, που ενώ από την πρώτη στιγμή γνώριζε πολύ καλά ότι η ιστορία του «ενός εκατομμυριούχου» ήταν μια γελοία υπόθεση, με στόχο να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού, προκειμένου να αποκρύψουν την ασύλληπτη κλοπή πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι και τον εξάγουν, (εκατοντάδες δισεκατομμύρια έβγαλε στο εξωτερικό η πλουτοκρατία), την επιδοτούμενη από τις ελληνικές κυβερνήσεις εξαγωγή κεφαλαίων για επενδύσεις στο εξωτερικό, όλα όσα η ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων του Μάαστριχτ δίνει στους μεγαλοεπιχειρηματίες για να κερδοφορούν, ωστόσο έσπευσε από την πρώτη στιγμή να πάρει μέρος στο κακοστημένο θέατρο, παριστάνοντας την οργισμένη για τη διαφθορά και την κατάντια του πολιτικού συστήματος! Μετά τη νέα τροπή, εν πολλοίς αναμενόμενη, που πήρε η γελοία αυτή υπόθεση, η Ντ. Μπακογιάννη, δηλώνει «αποπροσανατολισμένη» και στόχος μεθοδεύσεων εξαιτίας των «αποκαλύψεων που έκανε για τα οικονομικά των κομμάτων»! Αστεία πράγματα. Η πραγματικότητα είναι ότι οι θέσεις της για τα οικονομικά των κομμάτων είναι περισσότερο για το θεαθήναι και την εξαπάτηση των λαϊκών στρωμάτων. Η πρώην υπουργός, που παριστάνει τον υπέρμαχο της διαφάνειας, γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτή δεν πρόκειται να υπάρξει στον αιώνα τον άπαντα στο καπιταλιστικό σύστημα που υπηρετεί. Ας καθιερώσουν τη ονομαστικοποίηση των μετοχών, την κατάργηση του τραπεζικού και επιχειρηματικού απορρήτου, τη λειτουργία οφ σορ εταιρειών, όπως ακριβώς έχει προτείνει το ΚΚΕ. Με την ευκαιρία, πώς μπορεί η Ντ. Μπακογιάννη και ξεχωρίζει το «μαύρο πολιτικό χρήμα» από την (καθαγιασμένη) «επιχειρηματική δραστηριότητα»;

Αγωνία για την επιχειρηματικότητα

«Πλήγμα για την εικόνα της χώρας στη διεθνή επιχειρηματική κοινότητα» που «επιβαρύνει τα ποσοστά ανεργίας και αποθαρρύνει κάθε νέα επένδυση» «είδε» ο πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου Γ. Γραμματίδης στην κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης της πολυεθνικής «Coca Cola 3Ε» που ανακοίνωσε το κλείσιμο δυο εργοστασίων, στη Θεσσαλονίκη και στην Πάτρα. Την ώρα που οι απολύσεις στην εταιρεία έχουν ξεπεράσει τις 300 αξιοποιώντας την πολιτική της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου - τρόικας και πλουτοκρατίας ώστε να διώξουν παλιούς εργαζόμενους για να τους αντικαταστήσουν με νέους φθηνούς εργάτες, οι παπαγάλοι των ελληνοαμερικάνικων επιχειρηματικών κύκλων κρώζουν «για τη δυσάρεστη εξέλιξη που αποδεικνύει ότι το ελληνικό κράτος παραμένει σταθερά εχθρικό στην επιχειρηματικότητα». Απαιτούν χυδαία και θρασύτατα «επιτέλους έμπρακτα ένα κράτος φιλικό προς την επιχειρηματικότητα», τα κοράκια του κεφαλαίου, την ίδια στιγμή που υπολογίζουν τη διαιώνιση των κερδών τους πάνω στα συντρίμμια των εργατικών κατακτήσεων και την πτώχευση του λαού. Συγκαλύπτουν ότι η ελευθερία κίνησης κεφαλαίων και η αναζήτηση μισθών πείνας για μεγαλύτερη κερδοφορία, φέρνει τέτοιες καταστάσεις, μόνο που αυτές είναι φιλικότατες στην επιχειρηματικότητα. Οι εργαζόμενοι να το κατανοήσουν, συνειδητοποιώντας ότι δεν υπάρχει άλλη σε όφελός τους λύση στον καπιταλισμό και να τους σαρώσουν.

Παραλήρημα με συγκεκριμένο στόχο

Με ένα αντιΚΚΕ παραλήρημα, από αυτά που πυκνώνουν το τελευταίο διάστημα από τους εκπροσώπους όλων των αστικών κομμάτων, ο πρόεδρος της ΝΔ προσπάθησε προχτές στη Βουλή να ενοχοποιήσει το ΚΚΕ για την κρίση και τη σημερινή βαρβαρότητα που βιώνει ο λαός. Επί της ουσίας, έστρεψε την «κάννη» της προπαγάνδας του στο εργατικό λαϊκό κίνημα και τις κατακτήσεις που απέσπασε τις προηγούμενες δεκαετίες με σκληρούς ταξικούς αγώνες. Αυτό είναι στην πραγματικότητα που ενοχλεί τη ΝΔ και τις άλλες αστικές δυνάμεις, που, για λογαριασμό του κεφαλαίου, θέλουν να ξεμπερδεύουν μια και καλή με κάθε εργατικό λαϊκό δικαίωμα. Γι' αυτό λένε ψέματα για το ΚΚΕ, που πρωτοστατεί στο αντιπάλεμα της πολιτικής τους. Προσπαθούν με συκοφαντίες να παρουσιάσουν τη στρατηγική του σαν μέρος του προβλήματος και όχι σαν πραγματική διέξοδο για το λαό.

Ο Σαμαράς, συνεπικουρούμενος από τον Βενιζέλο και τον Καρατζαφέρη, είπε ότι το ΚΚΕ «στήριξε προνόμια και αγκυλώσεις της δημόσιας διοίκησης, που δημιούργησαν ακυβερνησία και όργιο σπατάλης». Το κράτος, που τώρα στοχοποιούν για να εξαγνιστούν, είναι γέννημα - θρέμμα της δικής τους πολιτικής εξαγοράς συνειδήσεων και ενσωμάτωσης του λαού, για να σταθεροποιήσουν την αστική εξουσία. Η μόνη ευθύνη που αναλαμβάνει το ΚΚΕ είναι για την πρωτοπόρα στάση του στην υπεράσπιση των εργασιακών και άλλων δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Αυτό δεν του συγχωρούν ο Σαμαράς και οι άλλοι, γι' αυτό του επιτίθενται με λύσσα.

Λέει, ακόμα, ο πρόεδρος της ΝΔ, ότι το ΚΚΕ «έδιωξε επιχειρήσεις από την Ελλάδα με αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις». Τις επιχειρήσεις δεν τις διώχνουν οι εργατικοί αγώνες, αλλά η αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής, οι νόμοι των αστικών κομμάτων, το θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ, το γεγονός ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επιδοτούσαν επιχειρηματίες να μεταναστεύσουν στα Βαλκάνια μετά το διαμελισμό της πρώην Γιουγκοσλαβίας. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στηρίζουν τις ελευθερίες του Μάαστριχτ, ανάμεσά τους και την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων. Αν - όπως ισχυρίζονται - οι εργατικοί αγώνες και το ΚΚΕ κλείνουν τα εργοστάσια, πώς δικαιολογούν το γεγονός ότι στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις, όπως τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, Ελευσίνας και άλλα έχουν απομείνει χωρίς παραγωγή, παραδομένα στους ιδιώτες; Πώς εξηγούν τα εκατοντάδες εργοστάσια που έκλεισαν τα προηγούμενα χρόνια, χωρίς καμιά αντίδραση από τους εργαζόμενους, ελέω του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού;

Λέει, ακόμα, ο Σαμαράς ότι το ΚΚΕ εναντιώθηκε στην παράδοση του ΣΕΜΠΟ στην κινέζικη Cosco. Είναι εχθρός της θέσης του ΚΚΕ που λέει να γίνουν λαϊκή περιουσία καράβια, λιμάνια, ναυπηγεία και στρατηγικοί τομείς της παραγωγής, γιατί είναι σάρκα από τη σάρκα των καπιταλιστών. Από αυτή τη σκοπιά αντιπάλεψε το ΚΚΕ την παράδοση του ΣΕΜΠΟ. Εγκαλεί, τέλος, το ΚΚΕ για την κατάσταση στα πανεπιστήμια, επειδή το φοιτητικό κίνημα, με πρωτοπόρες τις δυνάμεις της ΚΝΕ, έβαλε τα προηγούμενα χρόνια εμπόδια στο να ξεσαλώσουν τα μονοπώλια σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, όπως θέλουν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, οι παρατάξεις τους στα πανεπιστήμια. Τα ψέματά τους δεν πιάνουν τόπο, πρέπει όμως να σημάνουν συναγερμό στο λαό για την επίθεση που θα ενταθεί στο ΚΚΕ, με στόχο τον ίδιο, τους αγώνες και τα δικαιώματά του. Αντεπίθεση για να μη βρίσκει τόπο να σταθεί η άθλια προπαγάνδα τους.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Η ανάπτυξη των μονοπωλίων...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ άνοιξαν οι ουρανοί! Ο Μπαρόζο με τον Παπαδήμο θα μας φέρουν κοινοτικά κονδύλια, οι μπουλντόζες θα ξαναβγούν στους δρόμους και θα ξεκινήσουν τα μεγάλα έργα, οι μικρομεσαίοι θα πάρουν δάνεια, οι δανειολήπτες θα ρυθμίσουν τις οφειλές τους...

Μόνο ότι θα ...βρέξει σοκολάτες δεν μας είπανε και για την ώρα μείναμε με την κακοκαιρία, τις καταιγίδες και τα χιόνια. Κι όλα αυτά τα βαφτίζουν «ανάπτυξη». Με τον Σαμαρά να κρατά τη ...σημαία.

Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι μετά την άγρια φορολογία, την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, την εξαφάνιση των συλλογικών συμβάσεων και τη νομιμοποίηση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας όντως ...κάποιος θα αναπτυχθεί.

Ομως, αυτός δε θα είναι ο ελληνικός λαός που καταδικάζεται αμετάκλητα στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Αντιθέτως, θα είναι οι πολυεθνικές, οι τράπεζες, οι κατασκευαστικές εταιρείες που θα δούνε ξανά τα κέρδη τους να «ανηφορίζουν», τις μετοχές τους να παίρνουν τα πάνω τους και τους μετόχους να «βγάζουν» κι άλλα κέρδη στην Ελβετία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Πάντως, αν αυτό είναι το ...προεκλογικό χαρτί του συστήματος προφανώς έχουν χάσει από χέρι και καλό θα είναι να το καταλάβουν. Ούτε ο αντικομμουνισμός τους δε θα τους σώσει, ούτε τίποτε άλλο.

Ολα αυτά φυσικά αν γίνουν εκλογές μιας και τα σενάρια αναβολής τους ...επ' αόριστον είναι κάτι παραπάνω από ενεργά όπως άπαντες έχουν καταλάβει.

Βλέπετε, το σύστημά τους φθίνει και εξαθλιώνει τον κόσμο, δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο και κυρίως την πραγματική προοπτική του που είναι η συνεχιζόμενη υποβάθμιση του εργαζόμενου, του νέου ...του ανθρώπου γενικώς.

Κι από αυτό ψάχνουν ζαλισμένοι τρόπο να ξεφύγουν. Δε βρίσκουν όμως γιατί απλούστατα δεν υπάρχει. Και το μόνο που τους μένει είναι η ιδεολογική τρομοκρατία μαζί με τον αυταρχισμό. Αυτά θα χρησιμοποιήσουν εφεξής...


Παπαγεωργίου Βασίλης

«Εταίροι» της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο πρόεδρος της Κομισιόν είναι «καλός», συμφώνησε ότι «το πρόγραμμα στην Ελλάδα δεν βγαίνει και πως εκείνο που πρέπει να γίνει είναι να δοθεί ώθηση στην ανάπτυξη». Αντίθετα, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου είναι «κακός», δεν καταλαβαίνει και «λέει ότι φταίνε οι εθνικές κυβερνήσεις και οι λαοί». Αυτές είναι οι διαπιστώσεις που έκανε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ μετά τις συναντήσεις που είχε προχτές το βράδυ στις Βρυξέλλες με τον Ζ. Μπαρόζο και τον Χ. Βαν Ρομπάι, όπως ο ίδιος δήλωσε χτες (στο «Realfm»). Δε θα μπορούσε να στείλει κάποιο άλλο μήνυμα από αυτό της ταξικής συνεργασίας ο Γ. Παναγόπουλος, ο οποίος κάνει ό,τι μπορεί για να αφοπλίσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα καλλιεργώντας την επικίνδυνη άποψη ότι η διέξοδος μπορεί να υπάρξει στο πλαίσιο της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, δηλαδή της δικτατορίας των μονοπωλίων. Με τους εκπροσώπους αυτής της λυκοσυμμαχίας στήνει «διάλογο» η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και αυτούς δηλώνει πως θέλει να πείσει ότι «τα συγκεκριμένα μέτρα -σ.σ. "του πακέτου που επέβαλαν οι δανειστές"- εκτός από δυσβάσταχτα είναι και αναποτελεσματικά αφού δεν προσφέρουν καμιά προοπτική ανάκαμψης της οικονομίας», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην ανακοίνωση της ΓΣΕΕ. Μάλιστα, ο ίδιος ο Γ. Παναγόπουλος παραπονέθηκε στον Μ. Μπαρόζο για το γεγονός ότι «η τρόικα δεν έλαβε υπόψη της τη συμφωνία των κοινωνικών εταίρων, που αποτελεί ευρωπαϊκό κεκτημένο». Μετά από αυτό είναι σίγουρο ότι ο Μπαρόζο θα βάλει «στη θέση της» την τρόικα και θα αποκαταστήσει το «ευρωπαϊκό κεκτημένο»... Πιστεύουν στα αλήθεια ότι κοροϊδεύουν έστω και έναν εργαζόμενο;

Αδίστακτοι δήμιοι του λαού

«Οι πιο χαμηλές αποδοχές ποιες είναι; Οι μηδαμινές, δηλαδή του ανέργου! Αρα όταν λέμε ανάπτυξη αυτό εννοούμε: Να γίνουν δουλειές, να βρει ο κόσμος δουλειά. Αρα το εισόδημα μηδέν να γίνει κάτι!». Η παραπάνω φράση - μνημείο κυνισμού και βαρβαρότητας, που ειπώθηκε χτες από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Π. Οικονόμου (στον «Real Fm»), επιβεβαιώνει περίτρανα ότι οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας δεν είναι απλά αδίστακτοι και επικίνδυνοι, αλλά και αποφασισμένοι να οδηγήσουν βαθιά στην εξαθλίωση την εργατική τάξη και το λαό προκειμένου να θωρακίσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Θέλουν να οδηγήσουν το λαό που όταν παίρνει «κάτι» πάνω από το «μηδέν» να είναι και ευχαριστημένος! Η παραπάνω τοποθέτηση του κυβερνητικού στελέχους μαρτυρά τη στρατηγική επιλογή της πλουτοκρατίας που υλοποιεί η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, χρησιμοποιώντας ως βαρύ πυροβολικό το φόβο της ανεξέλεγκτης φτώχειας και της εξαθλίωσης. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει όριο στην αντιλαϊκή επίθεση. «Θα παίρνουμε μέτρα όσο μπορούμε και όσο αντέχει η κοινωνία», δήλωνε χαρακτηριστικά τις προάλλες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Καψής, βάζοντας ταυτόχρονα και το δίλημμα «μισθός 400 ευρώ ή άνεργος». Φρόντισε, μάλιστα, να ξεκαθαρίσει ότι ο μισθός μπορεί να μην είναι στα 400 ευρώ, αλλά στα 300 και ακόμα πιο κάτω, σε επίπεδα Λετονίας... Λένε την αλήθεια. Αυτή την «ανάπτυξη» οραματίζονται και υλοποιούν. «Ανάπτυξη» της καπιταλιστικής κερδοφορίας που τρέφεται από την άγρια υπερεκμετάλλευση και την απόλυτη φτώχεια των εργαζομένων και του λαού. Στο λαό δεν αξίζει να τον κοροϊδεύουν με «κάτι», δηλαδή με ψίχουλα, γιατί του ανήκουν όλα και πρέπει να τα πάρει σαρώνοντας το σάπιο καπιταλιστικό καθεστώς.

Αποθέωση της υποκρισίας εντός και εκτός

Δεν έχει σύνορα η υποκρισία, με την οποία το αστικό πολιτικό σύστημα αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει την υπόθεση της μεταφοράς στο εξωτερικό ενός εκατομμυρίου ευρώ, για την οποία, μέχρι πρότινος εικαζόταν ότι έγινε από Ελληνα βουλευτή. Μετά τα αστικά κόμματα στην Ελλάδα, που ανέβηκαν στα κάγκελα για να καταγγείλουν τον υποτιθέμενο συνάδελφό τους για «αντιπατριωτική» στάση, ήρθε τώρα ο πρόεδρος της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Βουλής Νόρμπερτ Λάμερτ, να συμπληρώσει το κάδρο του αποπροσανατολισμού και της δημαγωγίας σε βάρος του λαού. Σύμφωνα με την εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, ο Γερμανός πολιτικός απέστειλε γράμμα στον Φ. Πετσάλνικο, ζητώντας εξηγήσεις σχετικά με δημοσιεύματα για Ελληνες βουλευτές που μετέφεραν χρήματα στο εξωτερικό, επειδή οι Γερμανοί συνάδελφοί τους έχουν αναστατωθεί με τη σχετική είδηση. Στο ίδιο γράμμα, παρακαλεί τον πρόεδρο της ελληνικής Βουλής να υποδείξει τρόπους εξάλειψης των αντιδράσεων οι οποίες εκφράστηκαν από τους Γερμανούς βουλευτές!

Είναι αδίστακτοι στον τρόπο με τον οποίο προσπαθούν να κοροϊδέψουν το λαό. Οι ίδιοι που σε Ελλάδα και ΕΕ κηρύττουν τις τέσσερις ελευθερίες του Μάαστριχτ, μεταξύ αυτών και της ελευθερίας κίνησης κεφαλαίων, αυτοί που υπερασπίζονται ένα αστικό σύστημα, όπου το κεφάλαιο διαπλέκεται νόμιμα και παράνομα με το πολιτικό του προσωπικό, εμφανίζονται «αναστατωμένοι» από την είδηση ότι ένας πολιτικός έβγαλε λεφτά στο εξωτερικό, κρύβοντας ταυτόχρονα ότι το ποσό και η πράξη είναι σταγόνα στον ωκεανό της κλοπής, της συσσώρευσης ή και φυγάδευσης στο εξωτερικό του ιδρώτα των εργαζομένων στην Ελλάδα από τους κηφήνες κεφαλαιοκράτες. Να τους προγγίξει ο λαός, να τους τιμωρήσει. Το σύστημά τους είναι σάπιο και αυτή τη σαπίλα αναδίνει κάθε τους κίνηση, κάθε τους παρέμβαση.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μόνη διέξοδος οι αγώνες

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι της επαίσχυντης απόφασης του υπουργικού συμβουλίου, το οποίο με πράξη νομοθετικού περιεχομένου πάραυτα τσεκουρώνει τους μισθούς και καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, και ορισμένοι έσπευσαν να δώσουν ελαφρυντικά στην κυβέρνηση, ότι δήθεν δεν κάνει «υποχρεωτική» τη μείωση των μισθών, ότι μπορεί να υπάρξουν και επιχειρήσεις που δεν θα προβούν σε μειώσεις... και άλλα τέτοια ευτράπελα... Οσοι διακινούν τέτοιες απόψεις, είτε δεν ξέρουν τι τους γίνεται - αν και πολύ αμφιβάλλουμε - είτε βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία στήριξης της κυβέρνησης και εξαπάτησης των εργαζομένων. Γιατί μόνο τυφλοί δεν βλέπουν το αντεργατικό έγκλημα που συντελείται. Μόνο πολιτικά αφελείς μπορούν να ελπίζουν στη μεγαλοψυχία του κεφαλαίου. Και για να τελειώνουμε: Η κυβέρνηση νομοθέτησε μια από τις μεγαλύτερες αντεργατικές ανατροπές των τελευταίων δεκαετιών. Εδωσε στο χέρι των εργοδοτών το όπλο με το οποίο θα εκτελέσουν εν ψυχρώ τους μισθούς και τα μεροκάματα. Ολα τ' άλλα είναι εκ του πονηρού. Η κυβέρνηση είναι συναυτουργός στο έγκλημα, αφού μονομερώς οι εργοδότες και με την κάλυψη του νόμου, μπορούν να μειώνουν τους μισθούς, να μην εφαρμόζουν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, να μην υπογράφουν από εδώ και πέρα νέες.

Πίσω απ' αυτήν την άτιμη και επικίνδυνη φιλολογία που επιχειρεί να μετατρέψει τους εργάτες σε αμνούς που εθελοντικά θα μπούνε στο σφαγείο, ελπίζοντας μόνο στη φιλευσπλαχνία των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών και όλου αυτού του εσμού της «επιχειρηματικότητας», υπάρχει και ουρά. Ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, νουθετώντας τους εργάτες, τους υποδεικνύουν ότι προκειμένου να μην υπάρχουν συμβάσεις εργασίας, αντί να αφήσουμε τους εργοδότες μονομερώς να επιβάλλουν μειώσεις στους μισθούς, ας πάνε μόνα τους τα συνδικάτα να «διαπραγματευτούν» και να συνυπογράψουν νέες συμβάσεις με μειωμένους μισθούς, μήπως και κάτι «διασωθεί»..! Η «σωτηρία» που πλασάρουν στους εργάτες είναι η ίδια με αυτή που υπόσχεται η κυβέρνηση στο λαό μας και με το νέο μνημόνιο. Πουλάνε το φαρμάκι για φάρμακο. Στο όνομα δήθεν του μικρότερου κακού, ζητάνε από τους εργάτες να αυτοχειριαστούν. Να παραδώσουν τα όπλα τους και να σηκώσουν «λευκή σημαία». Να συνθηκολογήσουν και να παραδοθούνε αμαχητί στις απαιτήσεις της εργοδοσίας.

Η τακτική αυτή, ακόμα και όταν δεν πρόκειται για σκόπιμη προπαγάνδα υπέρ της μεγαλοεργοδοσίας έχει ήδη δοκιμαστεί. Οι υποχωρήσεις, ακόμα και όταν ξεκινούσαν από «καλές προθέσεις», όχι μόνο δεν ωφέλησαν το κίνημα, αλλά παντού και πάντα οδήγησαν σε ανεπανόρθωτες ήττες. Είχαν ολέθρια αποτελέσματα για τους εργάτες. Εξάλλου με αυτή τη «γραμμή» ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός αφόπλισαν το κίνημα, συνέβαλαν τα μέγιστα και στις σημερινές εξελίξεις. Και σε αυτή τη γραμμή επιμένουν, στο όνομα δήθεν του ρεαλισμού και του «εφικτού», επιχειρώντας για άλλη μια φορά να παγιδεύσουν τους εργάτες.

Σήμερα όμως υπάρχει πολύτιμη εμπειρία. Αυτή την ώρα δεν χωρά καμιά αυταπάτη, κανένας δισταγμός. Οι εργάτες και τα συνδικάτα στον πόλεμο που τους κήρυξαν πρέπει να απαντήσουν με μια φωνή: «Κάτω τα χέρια από τους μισθούς και τις συμβάσεις»! Η εργατική τάξη πρέπει να ορθώσει τείχος. Ούτε βήμα πίσω. Κάθετη απόρριψη της εφαρμογής του νόμου. Αγώνας για να μην περάσει το πετσόκομμα των μισθών. Υπεράσπιση με κάθε μέσο και τρόπο των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, στην επιχείρηση, στον κλάδο, παντού. Η εργατική τάξη μπορεί να σωθεί μόνο με τον αγώνα της.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ