Σάββατο 1 Δεκέμβρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δώστε, τώρα, το 50δραχμο...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αφού η ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας - παρά τις συνεχείς αυτοδιαψεύσεις και τ' απανωτά «στραπάτσα» της - επιμένει ότι θα επιστραφεί στους βαμβακοπαραγωγούς μέρος του παρακρατηθέντος προστίμου συνυπευθυνότητας, το οποίο υπολογίζει πάνω από 50 δραχμές το κιλό, γιατί δεν εισηγείται στην κυβέρνηση το εξής απλό: Να δοθεί από τώρα αυτό το πενηντάρικο στους αγρότες - από εθνικούς πόρους, είτε από οποιαδήποτε άλλη χρηματοδοτική πηγή - κι όταν με το καλό η Ευρωπαϊκή Ενωση αποδώσει την όποια επιστροφή συνυπευθυνότητας στη χώρας μας, ας την κρατήσει το ελληνικό κράτος, μη αποδίδοντάς την τότε στους παραγωγούς.

Πιστεύουμε, ότι οι Ελληνες βαμβακοπαραγωγοί είναι έτοιμοι να δεχτούν μια τέτοια απόφαση, έστω κι αν δε θα εξασφαλίσουν τιμή για το βαμβάκι τους, μεγαλύτερη από 260 - 270 δραχμές το κιλό και, επομένως, θα χάσουν κι άλλο από το εισόδημά τους. Αλλά δεν πρόκειται να το κάνει η κυβέρνηση, διότι γνωρίζει πολύ περισσότερα απ' όσα θέλει να δείχνει...

Το «κάρφωμα» του κ. Φίσλερ

«...Σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση της Συνόδου Κορυφής του Γκέτεμποργκ, η πρόταση αυτή θέτει το πλαίσιο για τη σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων στα καπνά...». Το παραπάνω είναι απόσπασμα από συνέντευξη του αρμόδιου για τη γεωργία κοινοτικού επιτρόπου στο χτεσινό «Εθνος». Να είπε, άραγε, τυχαία το περί «ομόφωνης απόφασης» ο Φρανς Φίσλερ, ή θέλησε να θυμίσει στους Ελληνες αγρότες, που εξεγείρονται ξανά κατά της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, ότι και ο «δικός» μας πρωθυπουργός έχει ψηφίσει υπέρ της κατάργησης των επιδοτήσεων για τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα;

Οι Ελληνες αγρότες ας θυμηθούν ποιοι και γιατί πανηγύριζαν στη χώρα μας για τ' αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής στο Γκέτεμποργκ - δεν ήταν μόνο η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ - κι ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους...

Παπάς κι ελαιοπαραγωγός κι αγωνιστής

Ελαιοπαραγωγός ο Στυλιδιώτης παπάς, Χρήστος Ζαρκαδούλας, μίλησε στην πανελλαδική αγροτική σύσκεψη στον Παλαμά της Καρδίτσας, για τα βάσανα, τις αγωνίες και τον αγώνα των αγροτών. Η παρουσία ενός ιερέα σε μια τέτοια σύσκεψη ευχαρίστησε, μεν, τους αγρότες, αλλά δε δεν παραξένεψε κανέναν. Διότι, οι πάντες γνωρίζουν πως πάρα πολλοί παπάδες των χωριών ασχολούνται και με τη γεωργία για να «τα βγάλουν πέρα» - το «ή παπάς, παπάς, ή ζευγάς, ζευγάς» είναι ανεφάρμοστο για τους παπάδες της υπαίθρου - κι επομένως γνωρίζουν «από τα μέσα» τα προβλήματα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Είναι, δε, σε όλους γνωστό ότι, πάντα και τώρα, η πλειοψηφία του λαϊκού κλήρου - εν αντιθέσει με το «δεσποτικό κατεστημένο» - βλέπει με κατανόηση ή και συμμετέχει στους λαϊκούς αγώνες...

Απαράδεκτα φαινόμενα

Φανταζόμαστε, πως δε θα έχει αντίρρηση ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, ότι η όποια αύξηση της εγκληματικότητας, καθώς και η όποια ανάγκη μεγαλύτερης και αποτελεσματικότερης αστυνόμευσης, δεν μπορεί να δικαιολογήσει στο παραμικρό την οποιαδήποτε παραβίαση των στοιχειωδών ατομικών και συλλογικών δημοκρατικών δικαιωμάτων, ούτε, βέβαια, την οποιαδήποτε αυθαιρεσία των αστυνομικών οργάνων. Εάν έτσι είναι - εάν δεν είναι, ας δηλώσει δημόσια τι έχει στο μυαλό του - τότε θα πρέπει να πάρει και όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε η συμφωνία του αυτή να εκφραστεί και στην πράξη.

Δε γράφουμε τυχαία τα παραπάνω. Εχουμε υπόψη μας διάφορα περιστατικά, από τη δράση τελευταία των δυνάμεων καταστολής, που φανερώνουν ουσιαστικά μια λογική, ότι όλοι είναι ένοχοι, μέχρις αποδείξεως του εναντίον. Και, βέβαια, έχουμε υπόψη μας κι άλλα περιστατικά, όπου αναδείχνεται η λογική του «εχθρού λαού». Εκτός και ο υπουργός Δημόσιας Τάξης θεωρεί κι αυτός, ότι μια κόλλα χαρτί με υπογραφές μαθητών ενάντια στον πόλεμο είναι τεκμήριο εγκληματικής ενέργειας...

Περιμένουμε, λοιπόν, τα σχετικά μέτρα του υπουργείου...

Αναποδογυρίσματα...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΙ ΘΕΛΑΝΕ να της δώσουν και την «Ολυμπιακή» για να «εξυγιάνει τον εθνικό αερομεταφορέα», αν δεν κάνουμε λάθος... Αν την εννοούν έτσι την εξυγίανση ...τότε εντάξει. Κάνουμε ...ευθανασία στον ασθενή και καθαρίσαμε!

Για την AXON AIRLINES λέμε, η οποία είχε χαρακτηριστεί, ως «προτιμητέος» ανάδοχος της πώλησης της «Ολυμπιακής» και παρουσιαζόταν από το υπουργείο Μεταφορών ως αξιόπιστος επενδυτής στρατηγικού χαρακτήρα.

Υποθέτουμε, βέβαια, ότι στην υπόθεση αναστολής της λειτουργίας της εταιρίας δεν μπορεί να παρέμβει το υπουργείο Εργασίας ούτε και κανένας άλλος κρατικός μηχανισμός. Αυτά βλέπετε ...συμβαίνουν στην αγορά, που ουδείς διανοείται να θίξει.

Τώρα για τους 350 νέους ανέργους ...δε βαριέσαι. Εκατό πάνω - εκατό κάτω δε χάνουμε το λογαριασμό. Εκτός κι αν πρόκειται να σωθούν κι αυτοί από τα περίφημα, κοινοτικά χρηματοδοτούμενα, προγράμματα καταπολέμησης της ανεργίας.

ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ λέει θα μεταβούν ειδικοί Αμερικανοί εμπειρογνώμονες, προκειμένου να εκτιμήσουν τον τρόπο δράσης της οργάνωσης ETA και να βγάλουν άκρη. Τέτοιοι, αν θυμάστε, έχουν συνεργαστεί πολλές φορές και με τις ελληνικές αρχές για την «17 Νοέμβρη».

Τώρα αν τα συνδυάσουμε αυτά με τις πρόσφατες δηλώσεις των Αμερικανών αξιωματούχων περί επέκτασης του αγώνα κατά της τρομοκρατίας σε οποιαδήποτε χώρα, μήπως πρέπει, σιγά - σιγά, να σκεφτόμαστε το ενδεχόμενο της μετανάστευσης;


Παπαγεωργίου Βασίλης

Οχι τίποτε άλλο, μα ένας προληπτικός ...βομβαρδισμός της Μαδρίτης, της Βαρκελώνης και της Αθήνας εντάσσεται ωραιότατα στην πρακτική των Αμερικανών εναντίον των (όποιων κάθε φορά εννοούν) τρομοκρατών.

ΕΝΤΑΞΕΙ, του εξήγησε (όπως είπε) του Σημίτη τι εννοούσε η επίτροπος κ. Διαμαντοπούλου όταν ζητούσε να θεσπίσουμε ως δεύτερη επίσημη γλώσσα του ελληνικού κράτους την αγγλική. Εμείς να μη μάθουμε;

Εκτός πια και δεν μπορεί να το εξηγήσει ...στα ελληνικά, οπότε καταλαβαίνουμε τη δυσκολία της, μια και πολλοί θα είναι αδύνατον να το καταλάβουμε.

ΤΑ ΡΟΥΜΑΝΙΚΑ τηλεοπτικά κανάλια έχουν περάσει την υπόθεση Πάσσαρη στα «ψιλά». Τα δικά μας, τον έχουν ακόμη πρώτο θέμα. Μ' αυτόν θα κάνουμε Χριστούγεννα φέτος...

Η αληθινή θεομηνία

Λίγες βδομάδες μετά τις καταστροφικές πλημμύρες στο Λεκανοπέδιο Αττικής, κατά τη διάρκεια των οποίων θρηνήσαμε και τέσσερα θύματα, ήρθε η σειρά της πολύπαθης Σάμου, για να αποδειχτεί πόσο αθωράκιστη είναι η χώρα μας στις φυσικές καταστροφές. Ευτυχώς, αυτή τη φορά δε θρηνήσαμε θύματα, προφανώς από τύχη, αλλά οι ζημιές που προκλήθηκαν σε αγροτικές καλλιέργειες, σε σπίτια και έργα υποδομής είναι ακόμη ανυπολόγιστες, ενώ στη μνήμη των περισσότερων κατοίκων του νησιού η προχτεσινή νύχτα θα μένει χαραγμένη για χρόνια, ως ανάλογη της «νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου»...

Κι όμως, και η περίπτωση αυτή δεν αποτελεί παρά το χρονικό μιας προαναγγελθείσας καταστροφής. Πρόκειται απλώς για ένα γεγονός που όλοι θα έπρεπε να περιμένουν, καθώς: Μόλις πριν ένα χρόνο - το καλοκαίρι του 2000 - οι αλλεπάλληλες πυρκαγιές άφησαν πίσω τους χιλιάδες στρέμματα καμένων δασών, μετατρέποντας τη Σάμο σε ένα «φαιό νταμάρι» ανήμπορο να ανακόψει τα νερά της βροχής. Ολη αυτή η κατάσταση επιδεινώθηκε εξαιτίας των μπαζωμένων και εγκιβωτισμένων ρεμάτων και χειμάρρων που περνούν μέσα από κατοικημένες περιοχές, περιορίζοντας ακόμη περισσότερο τη διέλευση του νερού.

Ολα αυτά είναι απόρροια της εγκληματικής δράσης όλων των κυβερνήσεων και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που αφήνουν να παραβιάζεται διαρκώς όλο και πιο βάναυσα η φύση με την αντιδασική τους πολιτική, που νομιμοποιούν με κάθε τρόπο την αυθαίρετη δόμηση, που επιβραβεύουν τους καταπατητές και τους οικοπεδοφάγους, τώρα πια και επίσημα, μετά την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος. Κανένα ουσιαστικό έργο υποδομής δεν έγινε για να θωρακίσει το νησί με μια στοιχειώδη αντιπλημμυρική προστασία. Αυτό το εκρηκτικό μείγμα έφερε και τους κατοίκους της Σάμου στην τραγική αυτή «κατάσταση πολιορκίας».

Βέβαια, οι αρμόδιοι και εδώ ακολούθησαν την πεπατημένη. Πρόκειται για «ακραία καιρικά φαινόμενα», ισχυρίστηκαν, αντιπαραβάλλοντας την οδύνη των κατοίκων με τα... χιλιοστά της βροχής που έπεσαν μέσα σε μια νύχτα. Και το λένε αυτό ανερυθρίαστα, ως μόνιμη επωδό μετά από κάθε φυσική καταστροφή, νομίζοντας ότι έτσι ξεμπερδεύουν και αφήνουν στο απυρόβλητο τις αυταπόδεικτες ευθύνες τους...

Για χρόνια, λοιπόν, τη χώρα μας περιζώνει ένας αδυσώπητος «φαύλος κύκλος», ο κύκλος της καταστροφής, που ένα πράγμα επιβεβαιώνει: Οτι για τους κυβερνώντες η ανθρώπινη ζωή και οι περιουσίες που οι εργαζόμενοι με τόσο μόχθο απέκτησαν, μπορούν άνετα να θυσιαστούν στο βωμό των κερδών του κεφαλαίου, το οποίο υπηρετούν με την πολιτική τους. Κι όσο συνεχίζεται αυτή η πολιτική, ο λαός θα την πληρώνει με πλημμύρες το χειμώνα, με πυρκαγιές το καλοκαίρι και με μόνιμο το άγχος της επιβίωσης, βαδίζοντας πάντα σε τεντωμένο σχοινί. Γι' αυτό και η μόνη λύση να σπάσει κάποτε αυτός ο κύκλος της καταστροφής είναι να καταλάβει πως η πιο άγρια και αληθινή θεομηνία είναι ακριβώς αυτή η πολιτική και να αναλάβει δράση για την ανατροπή της.


Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ

Μετά τις αυταπάτες...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Εκείνο που επείγει να συνειδητοποιηθεί είναι ότι η ένταξη της Ελλάδος στο σύστημα της λεγόμενης ευρωπαϊκής αμύνης δε σημαίνει τίποτα απολύτως - ούτε πρακτικώς ούτε θεωρητικώς - για την ασφάλεια της χώρας σήμερα ή της Κύπρου στο άμεσο μέλλον. Το ΝΑΤΟ αρνήθηκε να εγγυηθεί την ασφάλεια της Ελλάδος έναντι της Τουρκίας, όταν το θέμα ετέθη επί της πρώτης πρωθυπουργίας του Α. Παπανδρέου. Η ΔΕΕ αρνήθηκε να το πράξει το 1995, όταν ενετάχθη η Ελλάς και είναι βέβαιο ότι ανάλογες προς τις προ εξαετίας διευκρινίσεις θα γίνουν όσον αφορά στα ελληνοτουρκικά ζητήματα και με τον υπό διαμόρφωση ευρωστρατό. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η συμμετοχή της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ και στο νέο ευρωπαϊκό αμυντικό σύστημα - ό,τι και εάν σημαίνει αυτό - είναι εξαιρετικά χρήσιμη, αλλά οι μηχανισμοί αυτοί σε καμία περίπτωση δε λύνουν το αμυντικό πρόβλημα της Ελλάδος και της Κύπρου, γι' αυτό και αυταπάτες αυτής της μορφής θα πρέπει να διαλυθούν». Δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κανείς με αρκετές από τις διαπιστώσεις του αρθρογράφου της «Καθημερινής» (Κ. Ιορδανίδης). Το ζήτημα είναι ότι, αν διαλυθούν οι αυταπάτες, δε μένει πλέον σχεδόν τίποτα. Απλούστατα, γιατί το «αμυντικό δόγμα» της χώρας έχει υποταχθεί, σχεδόν εξ ολοκλήρου, στην υπεράσπιση της νέας τάξης σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Διαίρει και βασίλευε...

Συνεχίζονται οι εργασίες στη Βόννη της -τυπικά υπό την αιγίδα του ΟΗΕ - διάσκεψης για το Αφγανιστάν και, ήδη, γράφονται και λέγονται διάφορα, για τους συμμετέχοντες σ' αυτή, μαζί με μπόλικες εκτιμήσεις και προβλέψεις για τα ενδεχόμενα αποτελέσματά της. Για να μην έχετε αγωνία, λοιπόν, πάρτε υπόψη σας τα εξής:

Στη διάσκεψη συμμετέχουν ουσιαστικά τέσσερις ομάδες. Η μια είναι η ομάδα της Βόρειας Συμμαχίας, η οποία έχει ετερόκλητη σύνθεση, οι επιμέρους φατρίες της «παίζουν» με διαφορετικές δυνάμεις (Ρωσία, Ινδία, Μεγ. Βρετανία, κλπ.) και έχει αρχηγό τον Μπ. Ραμπανί, πρώην μουτζαχεντίν και πρώτο Πρόεδρο του Αφγανιστάν, μετά την ανατροπή της λαϊκής κυβέρνησης, το 1992. Η δεύτερη, είναι αυτή του πρώην βασιλιά Ζαχίρ Σαχ και χαρακτηρίζεται ως αμερικανόφιλη, ενώ έχει δεσμούς και με την Ιταλία. Η τρίτη είναι η «ομάδα της Κύπρου», με αρχηγό τον πρώην μουτζαχεντίν Γκουλμπουντίν Χεκματιάρ, ο οποίος ήταν ο πρώτος, μετά το 1992, πρωθυπουργός του Αφγανιστάν, αλλά γρήγορα ήρθε σε σύγκρουση με τον Ραμπανί. Η ομάδα αυτή έχει στενούς δεσμούς με το Ιράν. Και η τέταρτη είναι η «ομάδα της Πεσαβάρ», η οποία συνδέεται στενά με το δικτατορικό καθεστώς του Πακιστάν και όσους βρίσκονται πίσω του.

Οπως καταλαβαίνετε, το «διαίρει και βασίλευε» χορεύει ξέφρενα στη Βόννη. Γεγονός, το οποίο συνεπάγεται, έτσι ή αλλιώς, ένα σκοτεινό και άδηλο μέλλον για το Αφγανιστάν.

Ετοιμάζονται για το πλιάτσικο

Χίλιοι Αμερικανοί πεζοναύτες (2.000, σύμφωνα με άλλες πληροφορίες) έχουν εγκαταστήσει προγεφύρωμα των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων, κοντά στην Κανταχάρ. Βρετανοί κομάντος βρίσκονται στο στρατιωτικό αεροδρόμιο Μπαγκράμ, κοντά στην Καμπούλ και λίγο παραπέρα βρίσκονται μερικές εκατοντάδες ρώσοι στρατιώτες, με ανάλογο εξοπλισμό και μέσα. Οι Γερμανοί σπεύδουν να κερδίσουν το... χαμένο έδαφος, ενώ οι Γάλλοι απέσπασαν τη σύμφωνη γνώμη του Τατζικιστάν, για τη χρήση της στρατιωτικής αεροπορικής βάσης της μεθοριακής με το Αφγανιστάν πόλης Κουλιάμπ. Και δεν αναφερόμαστε, σε ανάλογες εξελίξεις στην Τουρκία, στο Ιράν, στο Πακιστάν, κλπ., κλπ. Ακόμη και η ελληνική κυβέρνηση εγκατέλειψε τις μέχρι προτινος απόλυτες διαβεβαιώσεις, περί μη αποστολής στρατευμάτων στην περιοχή και δηλώνει, τώρα, ότι «η Ελλάδα θα πράξει το καθήκον της, στο πλαίσιο της πολιτικής συμμαχίας που συμμετέχει».

Σας μοιάζουν όλ' αυτά, με το τέλος (ή περίπου στο τέλος) του πολέμου στο Αφγανιστάν; Λέτε, όλα αυτά τα στρατεύματα, από τόσες χώρες, να πηγαίνουν εκεί, με στόχο την ομαλοποίηση της κατάστασης και την ανοικοδόμηση της πολύπαθης χώρας; Εμείς, πάντως, θα λέγαμε, πως μόνον με αγέλη πεινασμένων λύκων, που ετοιμάζονται να πάρουν μέρος σε πλιάτσικο, μοιάζουν.

Ο «Οίστρος» ασθενεί

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Χιλή, 28 χρόνια μετά...

Η 11 του Σεπτέμβρη ήταν έτσι κι αλλιώς μια «σημαδιακή» μέρα πολύ πριν υπάρξει το τρομοκρατικό χτύπημα στη Νέα Υόρκη. Στις 11 Σεπτέμβρη του 1973, ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός έπνιγε στο αίμα το λαό της Χιλής, δολοφονούσε τον Αλιέντε και εγκαθίδρυε υπό τον Πινοσέτ μια από τις πιο στυγνές δικτατορίες που έχει γνωρίσει ο κόσμος.

Από τότε έχουν περάσει 28 ολόκληρα χρόνια. Από το πλήγμα στο Μανχάταν έχουν περάσει μόλις τρεις μήνες. Αλλά αυτοί οι τρεις μήνες, με ό,τι επέφεραν στον κόσμο μετά την κήρυξη από τις ΗΠΑ του ιμπεριαλιστικού πολέμου, με τη σύμπραξη όλων των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών και άλλων συμμάχων τους, που απειλεί όλο τον κόσμο στο όνομα της «πάταξης της τρομοκρατίας», στάθηκαν αρκετοί για να ξαναζήσει το Σαντιάγκο σκηνές ανάλογες με εκείνες του '73! Τότε οι στρατοκράτες της CIA εισέβαλαν στο Προεδρικό Μέγαρο και εκτέλεσαν τον εκλεγμένο ηγέτη της χώρας. Τώρα, μετά από 28 χρόνια, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους της Χιλής, του κράτους που περιθάλπει τον Πινοσέτ και αρνείται να τον οδηγήσει στη Δικαιοσύνη ώστε να τιμωρηθεί για τα εγκλήματά του, εισέβαλαν στα γραφεία του ΚΚ Χιλής, χτύπησαν κομμουνιστές, συνέλαβαν ακόμα και τη ΓΓ του Κόμματος, κατάσχεσαν ντοκουμέντα και κατέστρεψαν με μανία ό,τι βρέθηκε στο διάβα τους!

Δεν είναι τυχαίο ότι όλα αυτά συνέβησαν σε μια περίοδο έντασης του παγκόσμιου αυταρχισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα αυτά έγιναν μόλις δυο βδομάδες πριν τη διεξαγωγή των εθνικών εκλογών στη Χιλή και ενώ η επιρροή του Κόμματος στη χώρα αυξάνεται ραγδαία...

Η βάρβαρη έφοδος των ένστολων στα γραφεία του ΚΚ Χιλής δεν είναι ένα «μεμονωμένο» περιστατικό. Συνιστά κρίκο σε μια ακόμα πιο βαριά αλυσίδα άκρατης αντίδρασης και τρομοκρατικής καταστολής των μηχανισμών του κράτους, που τυλίγεται γύρω από το λαιμό των λαών. Η αποθράσυνση των φορέων της παγκόσμιας καταστολής δεν περιορίζεται στο έδαφος της Χιλής. Μια ματιά να ρίξουμε στον κόσμο μετά τα γεγονότα της 11 Σεπτέμβρη στις ΗΠΑ είναι αρκετή:

Οι «τρομονόμοι» διαδέχονται ο ένας τον άλλον σε όλες τις γωνιές του πλανήτη. Ολες οι γωνιές του πλανήτη είναι υποψήφιες να «φιλοξενήσουν» τα... στρατοδικεία (!) του Μπους. Ο αγώνας για ελευθερία, για δημοκρατία και πατρίδα βαφτίζεται από τους πάτρωνες του Μπιν Λάντεν «τρομοκρατία». Στην Τουρκία, μετά τις επιδρομές κατά των απεργών πείνας, επιβλήθηκε ήδη και η ποινή του θανάτου κατά αγωνιστών που συμπεριλαμβάνονταν στη λίστα των «τρομοκρατών» που εξέδωσε η CIA. Την ίδια ώρα η κυρία Κάρλα ντελ Πόντε, η «εισαγγελέας» του «διεθνούς δικαστηρίου» που έχει στήσει το ΝΑΤΟ, έχει εκτραχυνθεί μετά τη σύλληψη και παράδοση του Μιλόσεβιτς και απαιτεί να της παραδοθούν κι άλλοι «ένοχοι».

Οχι, όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Αυτό που συνέβη στη Χιλή είναι ένα ακόμα «καμπανάκι». Και το «καμπανάκι» μας αφορά όλους. Οχι μόνο τους κομμουνιστές.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ