Τρίτη 1 Γενάρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Εικόνες των ημερών

Γρηγοριάδης Κώστας

Γιορτινές οι μέρες που περνάμε, αλλά δίπλα στα πολλά φώτα και τα χριστουγεννιάτικα στολίδια των δρόμων, στις πολυτελείς βιτρίνες και τα πάμπολλα και πολύμορφα διαφημιστικά της «καταναλωτικής» φρενίτιδας των ημερών, υπάρχουν και πολλοί, πάρα πολλοί, που μόνο να βλέπουν μπορούν. Σύμφωνα, με τα στοιχεία της «Γιούροστατ», της επίσημης στατιστικής υπηρεσίας της ΕΕ, οι επίσημα φτωχοί σε όλες τις χώρες - μέλη της Κοινότητας ξεπερνούν τα 70 εκατομμύρια ή, αλλιώς, το 18% περίπου του συνολικού πληθυσμού της Κοινότητας. Στη χώρα μας, οι επίσημα φτωχοί υπολογίζονται γύρω στα 2 εκατομμύρια. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός, πως η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των κύριων συντάξεων (περίπου το 80% ή πάνω από ένα εκατομμύριο) βρίσκεται κάτω από τις 130.000 δραχμές το μήνα, ενώ το φτωχότερο 10% του πληθυσμού απολαμβάνει μόνο το 2,2% του παραγόμενου συνολικά εισοδήματος, ενώ το πλουσιότερο 10% απολαμβάνει το 26,3%.

Είναι μια πραγματικότητα, που δεν μπορούν να την αλλάξουν οι γιρλάντες, τα πολύχρωμα φώτα και οι κάθε λογής φιέστες των ημερών. Ούτε διορθώνεται με ευχές και αγαθοεργίες, αλλά μόνο με την οικοδόμηση μιας άλλης κοινωνίας, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου απ' άνθρωπο και τους εργαζόμενους πραγματικούς αφέντες του κόπου και του ιδρώτα τους.

«Φέρει ευθύνη»...

Την εξασφάλιση ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης για τους εκατοντάδες πρόσφυγες, που κρατούνται σε απαράδεκτες συνθήκες στο χώρο του παλιού αεροσταθμού Χανίων, ζήτησε τις προάλλες το ΔΣ του συλλόγου δασκάλων και νηπιαγωγών της πόλης. Προτείνει, μάλιστα, προς το δημοτικό συμβούλιο των Χανίων, τη διάθεση των αιθουσών του «Ξενία» ή αυτών του παλιού νοσοκομείου και σημειώνει σχετικά στην ανακοίνωσή του: «Οι 205 πρόσφυγες, που τώρα κρατούνται σε απαράδεκτες συνθήκες, προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές: Από το ιρακινό Κουρδιστάν, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και τη Σιέρα Λεόνε. Η χώρα μας, έχοντας με τον ένα ή άλλο τρόπο, συμμετάσχει ή υπογράψει για πολεμικές επιχειρήσεις σε κάποιες από τις παραπάνω περιοχές, φέρει ευθύνη για τα θύματα αυτών των πολέμων, που φτάνουν στην πατρίδα - όπως και αλλού στην Ευρώπη - με σαπιοκάραβα δουλεμπορικά, όταν δε θαλασσοπνίγονται».

Δε σκαμπάζει από τέτοια, όμως, η κυβέρνηση και παραμονές της Πρωτοχρονιάς επέδωσε απόφαση απέλασης και στους 205 πρόσφυγες. Τα σχόλια περιττεύουν.

Ο έλεγχος της κεντρικής Ασίας και...

Μπορεί τα αμερικανικά πολεμικά αεροπλάνα να βομβαρδίζουν ακόμη στο Αφγανιστάν, αλλά ο πόλεμος αυτός έχει ουσιαστικά τελειώσει. Η μεταβατική κυβέρνηση του Χαμίντ Καρζάι έχει από μέρες τώρα ορκιστεί και αναλάβει τα καθήκοντά της. Ολα αυτά, όμως, είναι η επιφάνεια. Η ουσία βρίσκεται πίσω της και αποτελείται από τα εξής χαρακτηριστικά στοιχεία: Το Αφγανιστάν έχει μετατραπεί ουσιαστικά σ' ένα ακόμη κράτος προτεκτοράτο, όπου υπάρχουν, ήδη, αμερικανικά, βρετανικά και ρωσικά στρατιωτικά τμήματα, ενώ αναμένεται και η υπό βρετανική διοίκηση πολυεθνική «δύναμη για την ασφάλεια και τη βοήθεια». Ακόμη, οι ΗΠΑ έχουν δημιουργήσει «προσβάσεις» και «προγεφυρώματα» στις γειτονικές με το Αφγανιστάν χώρες της κεντρικής Ασίας, όπως το Ουζμπεκιστάν, το Καζαχστάν και το Τατζικιστάν, ενώ, βέβαια, διατηρούν τις «προνομιακές» σχέσεις και την έντονη παρουσία τους στο Πακιστάν. «Προσβάσεις» σε ορισμένες από τις προαναφερόμενες χώρες έχουν δημιουργήσει, επίσης, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία, ενώ η Γερμανία βάζει διάφορους όρους στη λειτουργία της «δύναμης ασφάλειας» και από κοντά «σπεύδει» στην περιοχή και η Τουρκία.

Αλήθεια, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι, που πιστεύουν πραγματικά, ότι όλ' αυτά έγιναν για τον Μπιν Λάντεν, τους Ταλιμπάν και την Αλ Κάιντα και όχι, για την επιβολή της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης στη νευραλγική περιοχή της κεντρικής Ασίας;

... οι επικίνδυνες προοπτικές

Βέβαια, η απάντηση στο προαναφερόμενο ερώτημα είναι το ένα ζήτημα. Το άλλο και, ίσως, το σπουδαιότερο, αφορά τις μελλοντικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Κεντρικής Ασίας. Η εκεί στρατιωτική παρουσία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και η επιβολή της «νέας τάξης», κάθε άλλο παρά εξασφαλίζει τη σταθερότητα και την επικράτηση ενός κλίματος ασφάλειας και ειρήνης. Τα επόμενα και αναπόφευκτα βήματα θα είναι η άσκηση μεγαλύτερων πιέσεων στην Κίνα και τη Ρωσία και, βέβαια, η επιχείρηση της «διανομής» και καταλήστευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της περιοχής, ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Βήματα, τα οποία θα δημιουργήσουν νέες, οξύτερες αντιθέσεις και μεγαλύτερους ακόμη κινδύνους, για την ασφάλεια και τη σταθερότητα της περιοχής. Ηδη, το «καζάνι βράζει» μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν, ενώ παραμένει η αστάθεια σε διπλανές και πλούσιες σε πετρέλαιο χώρες, όπως το Αζερμπαϊτζάν και η Γεωργία.

Καταδικασμένος στο Λευκό Οίκο

Παπαγεωργίου Βασίλης

Γνωρίζει άριστα ο Κ. Σημίτης τι τον περιμένει πίσω από τις κλειστές πόρτες του Λευκού Οίκου στις 10 Γενάρη. Ισως γι' αυτό, όπως λένε οι πληροφορίες, επιχειρούσε να αναβάλει το ταξίδι στην Ουάσιγκτον και τη συνάντηση με τον Τζ. Μπους για αργότερα. Ομως δεν αποφασίζει ο πρωθυπουργός της «ισχυρής Ελλάδας»... Δε χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να αντιληφθεί κανείς ότι τα πάντα θα βρεθούν στο τραπέζι (από ευρωστρατό, Ελληνοτουρκικά και Κυπριακό, μέχρι αντιτρομοκρατική σταυροφορία κοκ). Εξίσου φανερό είναι ότι οι ΗΠΑ θα θελήσουν να ασκήσουν αφόρητες πιέσεις για να διευθετηθούν τα θέματα με βάση τα δικά τους προβλήματα (π.χ. ευρωστρατός, Κυπριακό). Εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι λίγα 24ωρα μετά τον Κ. Σημίτη ο Τζ. Μπους έχει ορίσει συνάντηση με τον Μπ. Ετσεβίτ, με τον οποίο θα συζητήσει τη «λύση» των παραπάνω προβλημάτων, παίρνοντας υπόψη κυρίως τον αναβαθμισμένο ρόλο της Τουρκίας για τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή. Από την άλλη ο Ελληνας πρωθυπουργός όσο και αν έχει τις καλύτερες προθέσεις για να υπερασπίσει τα εθνικά συμφέροντα, είναι καταδικασμένος να υποκύψει. Ακριβώς επειδή έχει αποδεχτεί να ανατεθεί η επίλυση των λεγόμενων εθνικών προβλημάτων στα αμερικανοΝΑΤΟικά πλαίσια. Αυτό το πλαίσιο δε διανοείται καν να το αμφισβητήσει η κυβέρνηση και αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα.


Γρηγοριάδης Κώστας

Ο νέος χρόνος

Πάει, λοιπόν, ο παλιός ο χρόνος. Εφυγε οριστικά κληροδοτώντας στο διάδοχό του μια τέτοια πραγματικότητα που δεν επιτρέπει στον ελληνικό λαό να ελπίζει σε ένα καλύτερο, από μόνο του, αύριο. Η μόνη αλλαγή που συντελείται σήμερα είναι αυτή στα ημερολόγιά μας. Κατά τ' άλλα, το 2002 ως συνέχεια του 2001, θα είναι χρόνος έντασης της πολυμετωπικής επίθεσης που ήδη δέχονται τα λαϊκά στρώματα και η εργατική τάξη. Θα είναι ο χρόνος υλοποίησης των αποφάσεων που ελήφθησαν τον προηγούμενο από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Μπορούμε, με ελάχιστες έως μηδενικές πιθανότητες να πέσουμε έξω, να τον περιγράψουμε αυτό το νέο χρόνο. Στο όνομα της παραμονής μας στη ζώνη του «ευρώ» τα λαϊκά εισοδήματα θα βαίνουν μειούμενα. Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις σύντομα θα ακουμπήσουν το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα. Η κυβέρνηση θα επανέλθει δριμύτερη στα σχέδιά της για σαρωτικές ανατροπές. Στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας (αλήθεια πόσο βολικό αποδεικνύεται τελικά το τρομοκρατικό χτύπημα στις ΗΠΑ για τον ιμπεριαλισμό, για την ταχύτερη προώθηση σχεδιασμών που προϋπήρχαν) κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες θα περισταλούν. Με το ίδιο πρόσχημα ο πόλεμος για μοίρασμα σφαιρών επιρροής, έλεγχο πρώτων υλών, κατάπνιξη λαϊκών κινημάτων θα συνεχιστεί, μόνο που φέτος στα θέατρα του πολέμου θα πρωταγωνιστούν και Ελληνες στρατιώτες.

Ο κόσμος του ιμπεριαλισμού με μαθηματική ακρίβεια θα γίνεται μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο όλο και πιο άγριος, όλο και πιο εφιαλτικός. Τα χειρότερα είναι ακόμη μπροστά μας. Οι αριθμοί στα ημερολόγια μπορεί να αλλάζουν, η φύση όμως του πιο σκληρού και εκμεταλλευτικού κοινωνικοοικονομικού συστήματος που γνώρισε η ανθρωπότητα δε θα αλλάξει παρά μόνο προς το χειρότερο.

Κι όμως ο νέος χρόνος μπορεί και είναι ελπιδοφόρος, όπως καθετί το νέο. Κουβαλά τη συσσωρευμένη λαϊκή αγανάκτηση, την πείρα των αγώνων που αναπτύχθηκαν, η οποία προστάζει τη συνέχειά τους. Ο ελληνικός λαός μπορεί να γιορτάσει το χρόνο αυτό αν τον δει ως μια νέα αρχή, πιο μαχητική, στους αγώνες του για ένα καλύτερο αύριο, για έναν πιο δίκαιο κόσμο. Απέναντι σε όσα ετοιμάζουν για μας χωρίς εμάς δεν είμαστε ανήμποροι και ανίσχυροι, είμαστε πανίσχυροι όταν είμαστε ενωμένοι στον αγώνα, ενωμένοι σε ένα λαϊκό μέτωπο πάλης. Ας μην αφήσουμε αυτόν το χρόνο να πάει χαμένος. Ας τον αξιοποιήσουμε θέτοντας τις βάσεις μιας πραγματικά παλλαϊκής αντεπίθεσης.

Ο καινούριος χρόνος μπορεί να σηματοδοτήσει μια καινούρια αρχή για τον κόσμο του μόχθου. Αρκεί ο ίδιος να φροντίσει γι' αυτό, κάνοντας το πρώτο βήμα για να πάρει την τύχη του στα δικά του χέρια, να γίνει ο δημιουργός της κοινωνίας που ονειρεύεται και δικαιούται. Χρόνια πολλά, λοιπόν. Χρόνια πολλά στον κόσμο της δουλιάς και θα είναι και καλά στο βαθμό που, αρχής γενομένης από σήμερα, φροντίσουμε να είναι αγωνιστικά, μαχητικά, ανατρεπτικά υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Για να φτάσει εκείνη η πρώτη μέρα εκείνου του χρόνου που οι ευχές για υγεία, ειρήνη, ευτυχία θα έχουν πάψει να αποτελούν ευσεβείς πόθους γιατί θα έχουν βρει την πραγμάτωσή τους.


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Τέρμα ο συνυπολογισμός του «δώρου»

Τυπικά, από σήμερα, το «δώρο» των εορτών δε θα συνυπολογίζεται καθόλου πλέον στις συντάξιμες αποδοχές. Το μέτρο έχει αρχίσει και εφαρμόζεται σταδιακά (σε ποσοστό 10% κάθε χρόνο) από την 1η Γενάρη του 1993 και ολοκληρώθηκε με το χρόνο που έφυγε. Αποτελεί μια από τις εφαρμογές των αντιασφαλιστικών και αντεργατικών νόμων της κυβέρνησης της ΝΔ, της περιόδου 1990-'93 και θα έχει, ως συνέπεια οι συντάξεις του ΙΚΑ, από το 2002 να είναι κατά 15% μικρότερες, από τις αντίστοιχες πριν το 1992.

Σημειώνουμε, λοιπόν, το γεγονός, όχι μόνον ή κυρίως για να το θυμίσουμε, αλλά για δυο άλλους λόγους: Πρώτον, γιατί το ΠΑΣΟΚ είχε υποσχεθεί το 1992 ρητά και κατηγορηματικά, ότι ερχόμενο στην κυβερνητική εξουσία θα καταργήσει τους νόμους αυτούς της ΝΔ. Υπόσχεση, την οποία όχι μόνο δεν υλοποίησε, αλλά φρόντισε και φροντίζει συνεχώς για την επέκταση των αντιασφαλιστικών μέτρων σε έκταση, πλάτος και βάθος. Και δεύτερον, για να καταλάβει ο καθένας πόσο αληθινά αντιπολιτεύεται σήμερα την κυβέρνηση η ηγεσία της ΝΔ.

«Αντιτρομοκρατικό κίνημα»;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Από διάφορες πλευρές τελευταία γίνεται μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα «κίνημα κατά της τρομοκρατίας»! Στο πλαίσιο αυτό εντασσόταν και η πρόσφατη συγκέντρωση των συγγενών των θυμάτων των τρομοκρατικών επιθέσεων στον Αγνωστο Στρατιώτη, παρουσία του υπουργού Δημόσιας Τάξης και ηγετικών στελεχών της ΝΔ. Το ερώτημα είναι ποιοι είναι οι στόχοι και τα αιτήματα αυτού του «κινήματος». Αν πρόκειται για τη σύλληψη και τιμωρία των τρομοκρατών, αυτό είναι καθολικό αίτημα και αυτονόητο, το οποίο όμως είναι δουλιά πρώτα και κύρια των διωκτικών αρχών. Μήπως όμως κάποιοι θέλουν να εκμεταλλευτούν και να βάλουν μπροστά τους συγγενείς των θυμάτων για να αποσπάσουν πιο εύκολα τη συγκατάθεση της «κοινής γνώμης» για τη λήψη πιο αυταρχικών μέτρων και την επιβολή νέων τρομονόμων; Μήπως δηλαδή επιχειρείται μια άγρια εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου για να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένες πολιτικές αντιλαϊκές επιδιώξεις; Μήπως χρειάζονται ένα τέτοιο κίνημα - και στη χώρα μας - για να υποστηρίζει «από τα κάτω» την τρομοκρατία της νέας τάξης, εν μέσω της «αντιτρομοκρατικής σταυροφορίας»; Εδώ είμαστε και θα κρίνουμε.

Το... γιοφύρι του «Μακεδονία»

Περισσότερες από 400 πτήσεις έχουν ματαιωθεί μόνο τα τελευταία επτά χρόνια και χιλιάδες επιβάτες έχουν ταλαιπωρηθεί. Κι έπεται συνέχεια. Ο λόγος για το αεροδρόμιο «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης και το σύστημα αυτόματης προσγείωσης ILS-II, που θα επιτρέψει στα αεροπλάνα να προσγειώνονται παρά την ύπαρξη ομίχλης. Το σύστημα ILS-II υποτίθεται πως θα έμπαινε σε λειτουργία από προχτές, αλλά πήρε και πάλι νέα αναβολή, αφού η πολυεθνική εταιρία, που έχει αναλάβει την εγκατάστασή του, γνωστοποίησε στο αρμόδιο υπουργείο πως δεν ήταν ακόμη έτοιμη να την πραγματοποιήσει.

Πρόκειται για μια ολιγοήμερη αναβολή, ισχυρίζονται οι αρμόδιοι. Μακάρι...

Αθλιότητες

«Φωτιά» έβαλε ο Φωτιάδης στις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων. Ετσι πρόβαλλαν πολλές εφημερίδες την προκλητικότατη απόφαση του υφυπουργού Οικονομικών να επιβάλλει νέες αυξήσεις, στις ήδη πολύ αυξημένες αντικειμενικές αξίες των ακινήτων από τον προηγούμενο Μάρτη. Εδώ γινόμαστε μάρτυρες μιας πολυεπίπεδης αθλιότητας. Γιατί τι άλλο από μια άθλια επίδειξη πυγμής είναι η κυβερνητική απόφαση να εκτινάξει στα ύψη τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων. Αθλιότητα όμως είναι και η προσπάθεια μερίδα του Τύπου να περιορίσει τη λαϊκή αγανάκτηση και το ανάθεμα στο πρόσωπο ενός υφυπουργού. Οχι ότι ο τελευταίος δεν έχει ευθύνες. Αλλά μόνος του την πήρε την απόφαση; Δεν τη γνώριζε ο προϊστάμενός του υπουργός Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκης; Δεν τη γνώριζε ο οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού και δεν είχε ενημερωθεί ο τελευταίος; Φαίνεται ότι ο Σημίτης όσο προσπαθεί να απομακρυνθεί από τον παπανδρεϊσμό, τόσο πιο πολύ μοιάζει στον Παπανδρέου!

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Το πρώτο βήμα...

Μια σφιχτοδεμένη αλυσίδα με κρίκους γεγονότα, αγώνες, σκέψεις, αισθήματα είναι κάθε χρονιά που περνάει. Αντιθέσεις που ενώνονται, αντιθέσεις που αλλάζουν μορφές, που οδηγούν σε άλλες ανώτερές τους...

Ομως τούτη τη χρονιά όλα διέφεραν. Ολα είχαν κάτι παραπάνω. Από τις 11 του Σεπτέμβρη, είναι πλέον άλλα τα μέτρα. Την αλήθεια ή το ψέμα για την αφορμή ίσως περάσουν πολλά χρόνια για να τα μάθουμε. Το αποτέλεσμα, όμως, ίσως ήδη έχει αρχίσει να δείχνει τους πραγματικούς ενόχους... Ο ιμπεριαλισμός βγάζει σιγά-σιγά τις όποιες μεταμφιέσεις του και αποκαλύπτει αυτό που πραγματικά είναι. Ενα απάνθρωπο τέρας που κινείται μόνο από τη μυρωδιά του κέρδους για να υπάρχει και αυτό του το κυνηγητό είναι και αυτό που ταυτόχρονα μαζί με την προσωρινή επιβίωσή του, φέρνει και τη μελλοντική καταστροφή του. Αυτή του η κατάσταση που ποτέ όσο κινείται η ζωή στον πλανήτη δεν ισορροπεί, τον κάνει όλο και πιο επικίνδυνο όλο και πιο ευάλωτο ταυτόχρονα.

Είχαν ήδη χουφτώσει το μαχαίρι πολύ πριν από τις 11 του Σεπτέμβρη και περίμεναν την ευκαιρία..; να το μπήξουν στο ασκί του Αιόλου για να ξαμοληθούν οι άστατοι ιμπεριαλιστικοί αέρηδες ενάντια στους λαούς όλου του κόσμου. Σε μια μέρα ακόμα και οι πιο στοιχειώδεις αξίες της ανθρώπινης υπόστασης όχι μόνο έχασαν το νόημά τους αλλά αντιστράφηκαν κιόλας στο εντελώς αντίθετό τους. Ξαφνικά έγινε αρετή το να δολοφονεί ο ιμπεριαλισμός παιδιά και αμάχους. Ξαφνικά έγινε «ευθύνη προστασίας» ο μη σεβασμός της εθνικής ανεξαρτησίας των κυρίαρχων κρατών. Ξαφνικά κανένα ανθρώπινο δικαίωμα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο σε καμιά γωνιά της γης επειδή ο ιμπεριαλισμός έχει βγει για παγανιά. Ξαφνικά οι εργαζόμενοι πρέπει να υποταχτούν σε ό,τι καπνίσει στους κυνηγούς του κέρδους για να μείνουν εργαζόμενοι. Ξαφνικά πρέπει η ανθρωπότητα να ξεχάσει τους ανθρώπους...

Ολα αυτά προϋπήρχαν αφού τρέχουν μαζί με το «αίμα» του εκμεταλλευτικού συστήματος. Τώρα όμως επιδιώκουν να πάρουν μεγαλύτερη διάσταση. Τώρα μετά τις 11 του Σεπτέμβρη θέλει να ξεμπερδεύει εφ' όλης της ύλης και γι' αυτό πετά τις μεταμφιέσεις που του δυσκόλευαν την «κίνηση». Τα φούμαρα για τους θεσμούς και τις τάχα ελευθερίες του ατόμου, που τον υπηρέτησαν σε άλλους καιρούς σκορπίζοντας αυταπάτες, τώρα το «βαραίνουν» και πριν του «κοπεί η ανάσα», οριστικά επιτίθεται στην ίδια τη ζωή του ανθρώπου.

Ολα ήταν μεγαλύτερα ετούτη τη χρονιά που φεύγει. Ομως όσο μεγαλύτερη γίνεται η ιμπεριαλιστική επίθεση τόσο μεγαλύτερη απαιτείται να γίνει και η αντίσταση των λαών. Για τους καιρούς δε φτάνει ούτε η αγανάκτηση, ούτε η αποκάλυψη, ούτε η διαμαρτυρία. Η προστασία της ζωής του ανθρώπου προϋποθέτει οργανωμένο αγώνα για να ανατραπεί οριστικά το εκμεταλλευτικό σύστημα. Για να αρχίσει επιτέλους να γράφει την πραγματική ιστορία του. Ολοι οι στόχοι όσο μεγάλοι και να είναι, ξεκινούν πάντα με ένα πρώτο βήμα. Ας γίνει το πρώτο αγωνιστικό βήμα για έναν άλλο καλύτερο κόσμο τη χρονιά που μας ήρθε...

Ευχές

Χρόνια πολλά

χρόνια καλά

«επί τω νέω

έτει»

κι είθε να πάψει

ο λαός

να ζει

σαν τον επαίτη,

ν' απαλλαγεί

απ' τα δεινά

κι απ' όλα του

τα βάρη,

πετώντας

απ' το σβέρκο του

τον κάθε

κατεργάρη!

*

Χρόνια πολλά,

χρόνια καλά,

έτος χαρές

γεμάτο,

είθε να σβήσει

η ΕΟΚ,

να διαλυθεί

το ΝΑΤΟ

κι είθε να λείψει

η Αμερική

του κόσμου

η αισχύνη

και ν' απλωθεί

σ' όλη τη Γη

το δίκιο

κι η ειρήνη!


Ο οίστρος



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ